DSCN0562

160 5. Obliczeniu wytrzymałościowe projektowe i sprawdzające

Rys. 5.2. Wykres do wyznaczania przybliżonych wartości współczynnika K„_f [59]. Numeracja krzywych odpowiada podanym schematom, a) FH, < 350 HV albo FH₂ $ 350 HV, b) FH, > 350 HY

i FH, > 350 HV

Tablica 5.1 Względna szerokość zębnika jfi = b/d,

Położenie kół względem łożysk	Wartości b/d,
	obróbka cieplna
	ulepszanie HB > 200	nawęglanie i hartowanie powierzchniowe	azotowanie
Symetryczne	< 1.4	i u	<0,8
Niesymetryczne	< M	<0.9	<0.6
Wysięgnikowe	<0.7	<o,6	<0,4

Uwagi:

I. Przy uzębieniu daszkowym przyjmuje się dla pojedynczego wieńca wartości z    j

paef*\jc|0 wiersza pomnożone przez 0,7 t0,t.

2 Dla zębów z modyfikacja kierunku linii zęba, przy Małych lub prawic Małych obaleniach, sztywnych walach i lołyskowaniach można zwiększyć wartoici f około U *1,4 raza.

Odległość osi kół powinna być zaokrąglona do wartości znormalizowanej (tabL

2.2).    f

Zamiast parametru ^ = b/d, można wprowadzić iloraz szerokości wieńca do odległości osi b/a jako stosunek wielkości związanych, którego wartości podlegają

w niektórych wytwórniach przekładni zębatych normalizacji wewnątrzzakładowej ZN. Wartość b/a można określić na podstawie związku:

(5.8)

2b

a (u+l)d| u+l Wzór na odległość osi kół przybierze teraz następującą postać:

a = 0,63 /„(u+l)

(5.9)

Pozostałe wymiary wstępne oblicza się z wymienianych uprzednio zależności:

d, m

2 a

u+l

b = -a lub b = \pd_lt d₂ — ud_t. a

Po przyjęciu głównych wymiarów kół: d_x,d₂ oraz b należy dobrać wstępnie podstawowe parametry uzębienia, a więc moduł i liczby zębów. Moduł powinien być w zasadzie tylko tak duży, aby naprężenia w podstawie zęba nie przekraczały dopuszczalnych, co ujmuje zależność [wzór (3.38)]:

Wprowadzając do powyższego wzoru dodatkowe współczynniki:

K_f - współczynnik wpływu warunków obciążenia (eksploatacji) na naprężenia w podstawie zęba ]]wzór (5.104)],

Y_t ~ współczynnik wskaźnika zazębienia (liczby przyporu),

| — współczynnik kąta pochylenia zęba (skośności zębów),

Y_f = Y_fs = Y_Fa Y_Sa - współczynnik obliczeniowy zęba na złamanie dla przypadku przyłożenia siły u wierzchołka zęba, oraz przyjmując a^_f = <r_FF, otrzymujemy następujące wyrażenie:

a_F = ——- %o Ysa K Yfi ^ ^aFr-

bm_n

(5.10)

Powyższy wzór możemy przedstawić też w postaci:

(5.M)

(5.12)

bdy m_a

i stąd obliczyć potrzebny moduł zazębienia:

2T, K_f v

bd_x a_FI

U — Przekładnie ifbaic

Ul