larsen0666

666 II Anestezjologia ogólna

(przede wszystkim przy niedrożności górnych dróg oddechowych), objawy hipoksji i hiperkapni. - Przy oddechu zastępczym: wzrost ciśnienia w drogach oddechowych, osłabienie lub brak szmerów oddechowych, niewielkie ruchy klatki piersiowej lub ich brak podczas cyklu pracy respiratora; zwiększenie objętości płuc przy przepuklinie balonu uszczelniającego rurki intubacyjnej oraz spadek ciśnienia tętniczego; objawy hipoksji i hiperkapni.

Sposób stwierdzania niedrożności rurki intubacyjnej. W razie podejrzenia częściowej lub całkowitej niedrożności rurki intubacyjnej należy najpierw odłączyć pacjenta od respiratora i rozpocząć oddychanie ręczne workiem oddechowym, aby wykluczyć zaburzenia pracy respiratora (np. zatkany filtr), następnie wprowadzić do rurki intubacyjnej zwilżony cewnik do odsysania dróg oddechowych. Jeżeli cewnik jest wprowadzany z oporem, powinno się manipulować rurką intubacyjną w taki sposób, aby znaleźć i usunąć przyczynę jej niedrożności. Należy odblokować balon uszczelniający (wykluczyć przepuklinę balonu), odessać wydzielinę, usunąć: ciało obce, krew' oraz wykluczyć ewentualne zagięcie się rurki.

J Jeżeli nie udaje się szybko usunąć przyczyny niedrożności rurki intubacyjnej, należy pacjenta natychmiast rozintubować i zaintubować ponownie.

4.2 Wymiana gazowa w płucach

Dostateczna wentylacja jest warunkiem prawidłowej wymiany gazowej w płucach. Jej efektywność może być zobiektywizowana tylko dzięki wykonaniu analizy gazów we krwi tętniczej. Określenie wartości pa0₂ i paC0₂ we krwi tętniczej umożliwia ocenę wymaganych wskaźników i pracy respiratora oraz wymiany gazowej w płucach. Za pomocą pulsoksymetrii w sposób nieinwazyjny i ciągły mierzy się wysycenie tlenem krwi tętniczej, co pozwala na wczesne wykrycie hipoksji. Natomiast również nieinwazyjna metoda, jaką jest kapnometria, umożliwia ocenę stanu wentylacji i prawidłowego ułożenia rurki dotchawiczej.

4.2.1 Pulsoksymetria

Pulsoksymetria jest nieinwazyjną metodą ciągłego pomiaru wysycenia krwi tętniczej tlenem. Mierzy się częściowe wysycenie tlenem (saturację 0₂) hemoglobiny krwi tętniczej, ps0₂. Wartości pomiaru ukazują się w ciągu kilku sekund, margines błędu wynosi zaledwie 1-2% w obszarze w'ysycenia 60-90%.

Wartość prawidłowa ps0₂: 98%.

Zasada metody

Zabarwienie krwi zależy, jak wiadomo, od stopnia wysycenia hemoglobiny tlenem. Zmiana zabarwienia jest uwarunkowana optycznymi właściwościami cząsteczek hemoglobiny. Hemoglobina utlenowana absorbuje mniej światła w zakresie czerwonym niż hemoglobina zredukowana (deo-ksyhemoglobina) i dlatego łatwiej przepuszcza światło o długości tej fali. Spektrofotometryczna metoda pulsoksymetrii opiera się na prawie Lam-berta-Beera, według którego ekstynkcja (osłabienie strumienia światła) zależy od grubości warstwy roztworu, przez który przechodzi strumień światła, współczynnika ekstynkcji i stężenia rozpuszczonej substancji (w tym przypadku hemoglobiny). Według tej zasady stężenie substancji może być określone za pomocą pomiaru absorpcji światła przy specjalnej długości fal.

Rozróżnienie oksyhemoglobiny i hemoglobiny zredukowanej. Pulsoksymetr odróżnia 2 rodzaje hemoglobiny: oksyhemoglobinę i deoksyhemoglo-binę, dlatego aparat mierzy absorpcję światła o dwóch różnych długościach fal. Umożliwiają to dwie diody służące jako źródło światła, jedna o długości 660 nm, druga - 940 nm, których ekstynkcję mierzy fotodetektor, a przekształcony wynik jest wyświetlany jako stopień wysycenia krwi tętniczej tlenem. Detektor nie rozróżnia obu długości fal. Pomiar następuje dlatego, że światło, które dociera do detektora, ma tę samą długość fali, co światło emitowane przez diodę.

Oksyhemoglobina absorbuje mniej światła w zakresie czerwonym (660 nm), a więcej w zakresie podczerwonym (940 nm) niż hemoglobina zredukowana. Zatem związek między absorpcją w czerwonym a podczerwonym zakresie określa wysycenie hemoglobiny tlenem (saturację 0₂).

| Pulsoksymetr odróżnia wyłącznie deoksyhemoglo-binę od innych postaci hemoglobiny. Są to: oksyhemoglobina, karboksyhemoglobina (COHb) i methemoglobina (metHb). Pomiar pulsoksyme-tru uwzględnia także COHb i metHb i w przypadku ich wysokich stężeń wyniki są zafałszowane.