larsen1094

1094 II! Anestezjologia specjalistyczna

występuje bradykardia, jak po halotanie. Z równą częstością, jak w znieczuleniu halotanowym, obserwuje się kurcze krtani w okresie wybudzania i ekstubacji.

Wartości MAC dla izofluranu u dzieci:

-    noworodki 1,6 %obj.,

-    wcześniaki < 32 tygodnia ciąży 1,3 %obj., 32-37 tygodnia ciąży 1,4 %obj.,

-    niemowlęta 6-12 miesięcy 1,8 %obj.,

-    1-5 rok życia 1,6 %obj..

Dodatek 60% podtlenku azotu redukuje MAC

o ok. 40%.

4.6.4 Sewofluran

Środek ten, a także desfluran, charakteryzuje najniższy spośród używanych lotnych anestetyków współczynnik rozdziału na granicy krew/gaz. W konsekwencji uzyskuje się bardzo szybkie wprowadzenie do znieczulenia, jak również eliminację i wybudzenie ze znieczulenia ogólnego (szczegóły - zob. rozdz. 3). Działania na układ krążenia - rozszerzenie naczyń i spadek ciśnienia tętniczego - są analogiczne, jak przy pozostałych lotnych anestetykach, słabiej jednak, w porównaniu z halotanem i enfluranem, wyrażony jest ujemny efekt inotropowy. Sewofluran nie uczula także mięśnia sercowego na działanie amin katecholo-wych. Brak drażniącego działania na drogi oddechowe lub jego nieistotny charakter, pozwala na używanie tego środka podczas wprowadzenia do znieczulenia. Według dotychczasowego stanu wiedzy, toksyczne działanie na wątrobę nie jest silniejsze niż izofluranu. Podobnie do pozostałych wziewnych leków znieczulających, sewofluran może wyzwalać hipertermię złośliwą.

Zastosowanie kliniczne. Wobec korzystniejszych właściwości farmakokinetycznych oraz niewielkich działań niepożądanych na serce, sewofluran może być stosowany podczas znieczulenia u dzieci alternatywnie do halotanu i z lepszym skutkiem.

Wartości MAC dla sewofluranu u dzieci:

-    noworodki 3,3 %obj.,

-    niemowlęta 3,2 %obj.,

-    1-12 lat 2,5 %obj.

Dodatek 60% podtlenku azotu redukuje wartość MAC o ok. 25% (u dorosłych: ok. 60%).

Bardzo wysokie stężenia (8 %obj.) umożliwiają, po uprzednim wypełnieniu układu świeżym gazem i anestetykiem, bardzo szybkie wziewne wprowadzenie do znieczulenia podczas kilku oddechów, z utratą przytomności w ciągu ok. 1 min. Porównywalnie krótkie czasy wprowadzenia osiągalne są również z zastosowaniem stężenia halotanu rzędu 5 %obj. (Sigston, 1997), wyższa jest jednak częstość odruchów obronnych przy znacznie mniejszym zakresie bezpieczeństwa.

Po wziewnym wprowadzeniu sewofluranem należy unikać silniejszej stymulacji bólowej bezpośrednio po utracie przytomności, jak np. nakłucie żyły, gdyż znieczulenie nie jest wystarczająco głębokie i dzieci reagują cofnięciem kończyny. Niektórzy anestezjolodzy, z powodu wysokiej ceny, wymieniają parownik po wprowadzeniu znieczulenia i korzystają z konkurencyjnych cenowo środków, np. izofluranu.

Końcowowydechowe stężenie sewofluranu, przy którym 50% dzieci pozwala sobie wprowadzić maskę krtaniową, wynosi ok. 2 %obj., natomiast stężenie, przy którym u 50% dzieci można wykonać intubację dotchawiczą bez środków zwiotczających i bez odruchów obronnych, wynosi ok. 2,7-2,8 %obj.

Czas wybudzenia i zachowanie dziecka. Ogólnie po znieczuleniu sewofluranem dzieci budzą się dwukrotnie szybciej niż po halotanie, z zastrzeżeniem, że stężenia w mieszaninie wdechowej gazów były w obu przypadkach utrzymywane do końca operacji. Jeśli natomiast stężenie lotnych anestetyków redukowano dostatecznie długo przed końcem zabiegu, co jest powszechną praktyką, pomiędzy poszczególnymi substancjami istnieją tylko niewielkie różnice dotyczące czasu powrotu świadomości.

U niemałej liczby dzieci, w związku z szybkim wy budzeniem po znieczuleniu sewofluranem, należy się liczyć z objawami niepokoju i pobudzenia, które zgodnie z dotychczasowymi wynikami badań nie są związane z szybko powracającym odczuwaniem bólu, gdyż reakcje te występowały również po operacjach, w których stosowano miejscowe znieczulenie pola operacyjnego lub blokady nerwów. Przy silniejszym pobudzeniu niezbędne są leki uspokajające, w ten sposób jednak zniweczone zostają korzyści szybkiego wybudzenia i wydłuża się konieczny czas pooperacyjnego nadzoru. Nudności i wymioty po znieczuleniu sewofluranem u dzieci występują równie często jak po znieczuleniu halotanem.