M Feld TBM328

328

8. Projektowanie procesu technologicznego części klasy wał

Do szlifowania gwintów o drobnym skoku z posuwem poprzecznym można posłużyć się ściernicą, której zarys odpowiada gwintowi o dwukrotnie większym skoku (rys. 8.104). Szlifowanie taką ściernicą wymaga wykonania przez przedmiot jednego obrotu więcej (a więc ok. 2,25 obrotu) niż przy szlifowaniu ściernicą o zarysie normalnym.

Przygotowanie ściernic do szlifowania gwintów odbywa się metodą obciągania i wygniatania. Obciągane są najczęściej ściernice o profilu pojedynczym (rys. 8.105). Ściernice o profilu wielokrotnym są wygniatane (rys. 8.106). Kształtowane w ten sposób ściernice odznaczają się lepszymi właściwościami skrawnymi oraz małą tendencją do przypaleń. W wyniku wygniatania krawędzie poszczególnych ziaren pozostają ostre, a po wykruszonych ziarnach i wiązaniu ściernicy pozostają na powierzchni ściernicy wolne przestrzenie ułatwiające doprowadzenie płynu obróbkowego i odprowadzenie wiórów.

RYS. 8.105. Urządzenie do obciągania    RYS. 8.106. Urządzenie do wygniatania ściernic

ściernic    firmy Reishauer

Obróbka plastyczna gwintów. Szczególne zalety obróbki plastycznej sprawiły, że jest ona powszechnie stosowana do obróbki gwintów w produkcji seryjnej i wielko-seryjnej, zamiast tradycyjnej metody obróbki skrawaniem. Gwinty wykonane tą metodą wykazują wiele zalet. Przede wszystkim uzyskuje się korzystny układ włókien (rys. 8.107b) wzdłuż zarysu gwintu, dzięki czemu zwiększa się jego wytrzymałość w porównaniu z gwintem nacinanym, gdzie włókna są przecinane (rys. 8.107a). Jednocześnie na skutek zgniotu zwiększa się twardość materiału oraz gładkość powierzchni nośnych, co znacznie zwiększa odporność gwintu na ścieranie.

Walcowanie gwintu na walcarce szczękowej (rys. 8.108). Proces ten jest wykonywany za pomocą szczęk płaskich. Na powierzchniach pracujących szczęk są nacięte profile odpowiadające charakterystyce gwintu nacinanego, przy czym szczęki są pochylone o kąt odpowiadający wzniosowi linii śrubowej i przestawione względem siebie o wielkość odpowiadającą połowie skoku. Walcowanie gwintu odbywa się na tej zasadzie, że jedna ze szczęk jest nieruchoma, druga zaś, osadzona w suwaku, wykonuje ruchy postępowo-zwrotne.