skanuj0046 bmp

46 CZĘŚĆ I. Przegląd współczesnych instrumentów zarządzania

specjalne strefy ekonomiczne, parki technologiczne czy inkubatory przedsiębiorczości. Formy te, choć efektowne i skuteczne na krótką metę, okazują się niewydaj-ne w długim okresie czasu.

Warto na koniec przytoczyć listę najważniejszych celów polityki lokalnego i regionalnego rozwoju ekonomicznego według Organizacji ds. Współpracy Ekonomicznej i Rozwoju (OECD):

•    wzmacnianie siły konkurencyjności regionów i jednostek lokalnych w regionach przez rozwijanie i wykorzystywanie potencjałów ludzkich i surowcowych dotychczas nie spożytkowanych;

•    wykorzystywanie wewnętrznych szans wzrostu ekonomicznego poprzez rozpoznawanie możliwości tkwiących w lokalnie wytwarzanych produktach i usługach;

•    poprawianie poziomu zatrudnienia i długookresowych możliwości kariery zawodowej dla społeczności lokalnych;

•    wzrost udziału osób niepełnosprawnych i mniejszości narodowych w lokalnej gospodarce;

•    poprawianie stanu środowiska antropogenicznego (stanu zagospodarowania przestrzennego) jako koniecznego czynnika do poprawy otoczenia działania biznesu, a także jakości życia mieszkańców.

6.3. Rozwój regionalny

Idea rozwoju regionalnego łączy w sobie doświadczenia i instrumenty z dwóch dziedzin: zagospodarowania przestrzennego i rozwoju gospodarczego. Na kontynencie europejskim najbogatszy dorobek w tym zakresie ma Francja. Politykę rozwoju regionalnego zainicjował w 1963 r. generał de Gaulle, powołując DATAR (Delegacja ds. Zagospodarowania Przestrzennego i Rozwoju Regionalnego), będący międzyministerialną strukturą administracyjną podlegającą bezpośrednio premierowi. We Francji polityka regionalna, prowadzona od blisko 40 lat, realizowana jest zgodnie z dwoma nadrzędnymi celami:

•    równość szans dla ^ażdego obywatela na terenie całego kraju,

•    harmonijny rozwój przestrzenny kraju.

Ustawa z lutego 1995 r. normuje bardziej szczegółowo podstawowe założenia i cele polityki państwa w tym zakresie, uznając przy tym zasadę decentralizacji władzy i autonomię administracji samorządowej. Niezależnie od efektywności tak prowadzonej interwencji państwa w mechanizmy gospodarki rynkowej, Francuzi uważają, że ten sposób prowadzenia polityki wyzwala inicjatywę w regionach i stanowi podstawę umacniania spójności narodowej oraz solidarności pomiędzy regionami i obywatelami²⁷.

²⁷ Zagospodarowanie przestrzenne i rozwój gospodarczy we Francji, Ministerstwo Zagospodarowania Przestrzennego, Infrastruktury i Transportu, DATAR, 1996.