34340 str71

E. Biiik»civk/-Grsih<'<v»k.i. Z. Mikulski Hydn/kigm og>Hnu Wursznwu 20oJ ISBN 83-01 -M579-X. O by WN PWN 2005

Rys. 69. Krętość rzeki; l„ długość rzeki. I_d długość doliny

Nazwa rzeki

Jeżeli rzeka powstaje z połączenia dwóch równorzędnych dopływów, nazwę rzeki stosuje się zwykle dopiero od miejsca ich połączenia. I tak z połączenia Maranón i Ukajali powstaje Amazonka. Paranaiba i Grandę dają początek Paranie. Kotuń i Bija rzece Ob. Wielki Jenisej i Mały Jenisej rzece Jenisej. Arguń i Szyłka rzece Amur. z połączenia rzek: Athabaska, i Finlay-Peace powstaje Rzeka Niewolnicza, która po wypłynięciu z Jez. Niewolniczego zmienia nazwę na Mackenzie, z połączenia Bhagirathi z Alaknandą powstaje święta rzeka hindusów - Ganges. Od połączenia Białej i Czarnej Wisełki płynie Wisła, Biały Dunajec i Czarny Dunajec tworzą Dunajec.

Ujściowe odcinki łączących się wielkich rzek też mają swoje nazwy. I tak dolny bieg Eufratu i Tygrysu to Szat-al-Arab. Parana po połączeniu z Urugwajem płynie dalej jako La Plata.

2.2.2. Cieki sztuczne

Oprócz naturalnych cieków występują również cieki sztuczne: rowy i kanały wodne.

Rowem nazywa się sztuczne koryto (wykop podłużny) często tylko okresowo napełnione wodą. Są to na ogół systemy rowów melioracyjnych (odwadniających i nawadniających). Prowadzi się je ze spadkiem terenu. Mają zwykle kształt trapezowy o nachyleniu skarp zależnym od rodzaju gruntu. Głębokość rowów wynosi od ok. 0.60 m do 1,50 m, a nawet i więcej; szerokość dna, w zależności od ilości prowadzonej wody, w granicach 0.50-2.50 m. Podłoża skarp są zazwyczaj umocnione faszyną, a skarpy odarniowane. W korycie mogą występować progi (drewniane, betonowe, kamienne), bystrza oraz zastawki służące do spiętrzania wody w okresie nawodnień. Rów melioracyjny

©