46198 str 6 077

76 [PIEŚNI]

Niezwykłe jarzmo na szlacheckie karki,

Gdy już w niewoli wielkiej ich folwarki;

⁷⁵ Chciwi odmiany dopiero doznają,

Że na frymarku znaczną szkodę mają.

Krew się niewinna ze wszytkich stron toczy. Płomień uraża blaskiem swoim oczy.

Kościoły Twoje i skarbnice święte

⁸⁰ Gwałcą bezbożnie ich ręce przeklęte.

Gwałcą panienki, a synów w niewolą (Na co rodziców patrząc serca bolą)

Daleko biorą, grubymi postronki Wiążąc nie zwykle, żal się Boże, członki.

⁸⁵ Ścisłe zakony i dziewki czystości Świętej ślubione nie bez zelżywości Wielkiej sromocą; tak ludzie zuchwali Na wszytko się złe oraz rozpasali.

Co. że Ty lepiej wszytko widzisz. Panie.

⁰⁰ Niżeli nasze może uskarżanie.

Rozsądź nas z nimi, niechaj się świat cały Sprawiedliwości zdziwi doskonałej.

3. PIEŚŃ VI

ŻYWOT ZIEMIAŃSKI SPOKOJNY I SZCZĘŚLIWY

Ten u mnie szczęścia prawdziwym przykładem. Który na swoim się zagonie zstarzał.

Ten. co dziecięciem, widział go dom dziadem.

w. 76 frymark — zamiana, wymiana.

Ten piasek, w którym z małego się narzał, ^s Laską podparty, ciężkim depcze śladem, Który mieszkania swego nie powtarzał.

Zna szyby w oknach, zna ściany i węgły,

Co starożyty dom jego osięgły.

Wody prócz jednej nie kosztował studnie, ¹⁰ W której zrodziwszy kąpała go matka, Spanie noc czyni, apetyt południe.

Nigdy nie przysiągł, ani był za świadka,

Nie zna fortuny, która więc obłudnie Wziąwszy chudzinie — bogatego natka,

¹⁵ Po obojętnych jej kołach nie latał,

Ani sług raił, ani stadeł swatał.

Po targach z swoją nie włóczył się pracą, W swej wełnie chodzi, swoim żyje brogiem. Dłużnicy we drzwi jego nie kołacą,

²⁰ Nie wie, bogatym co być, co ubogiem,

A że zbytkami ludzie zdrowie tracą,

Nie jada z pieprzem i z cymentem drogiem, Nie wie gdzie serce, gdzie żołądek, owo Zawsze wesoło, zawsze się ma zdrowo.

^2S Nie tłucze morza pracowitym wiosłem. Nie wierzy wodzie żywota dla zysku.

Dla zarobku się nie bawi rzemiosłem Tudzież dworskiego nie liże półmisku.

Nie dźwiga, ani [nie] staje [się] osłem.

3. PIEŚŃ VI. ŻYWOT ZIEMIAŃSKI SPOKOJNY I SZCZĘŚLIWY

w. 6 nie powtarzał — tu: nie zmieniał.

w. 8 osiągnąć — otoczyć, okolić, okryć sobą.

w. 12 Tj. nie bywał w sądach.

13 - BN 1/19 (W. Potocki: Wiersze wybrane)