11,1 Wybranie św. Pawła (i innych Żydów nawróconych) jest dowodem, że Bóg całkowicie Izraela nie odrzucił.

    11,3 1 Krl 19,10.14.

    11,4 1 Krl 19,18.

    11,8 Pwt 29,3; Iz 29,9n.

    11,10 Ps 69[68],23n.

    11,16 Dosł.: "pierwociny" - zob. 2 Tes 2,13.

    11,17-24 Nie licząc się z rzeczywistością użytego porównania (w naturze szlachetnym szczepem udoskonala się dziki pień, a nie odwrotnie), obrazami wziętymi z czynności szczepienia wyjaśnia św. Paweł stosunek Żydów i pogan do nowego ładu w Chrystusie: gdy Żydzi z przysługującego im prawa pierwszeństwa nie skorzystali, ich miejsce zajęli poganie, nie niwecząc jednak pozostającego w mocy ich przywileju (J 4,22).

    11,27 Iz 59,20n; Jr 31,34.

    11,31 Słowa te zachodzą w dwóch czołowych rkp gr. i Wlg. Oznaczają zaś okres mesjański, trwający od przyjścia Chrystusa do końca świata.

    11,32 Dosł.: "zamknął"; por. Ga 3,22.

    11,33-36 Część dogmatyczną listu poświęconą tajemnicy zbawienia kończy Apostoł hymnem na cześć niedościgłej mądrości Boga, przejawiającej się w zbawczym planie (por. Mdr rozdz. 10-19 [->Mdr 10,1]). Język hymnu przypomina określenia znane z apokaliptyki judaistycznej.

    11,35 Iz 40,13.