Szyk zdania pojedynczego
Orden de la frase
Zdanie pojedyncze w języku hiszpańskim ma następujący szyk:
grupa podmiotu (rzeczownik z określeniami) + grupa orzeczenia (czasownik z określeniami)
Do grupy podmiotu należy podmiot oraz określające go przydawki. Z kolei do grupy
orzeczenia należy czasownik z określeniami - dopełnieniami oraz okolicznikami.
Yo y mi novia somos de Uruguay. (Ja i moja narzeczona jesteśmy z Urugwaju.)
Carlos vive en Valencia. (Carlos mieszka w Walencji.)
Paco paga la cena. (Paco płaci za kolację.)
Los tigres son agresivos. (Tygrysy są agresywne.)
Zdanie przeczące różni się od zdania twierdzącego jedynie tym, że dodajemy partykułę no
(nie) przed czasownikiem:
Yo y mi novia no somos de Uruguay. (Ja i moja narzeczona nie jesteśmy z Urugwaju.)
Carlos no vive en Valencia. (Carlos nie mieszka w Walencji.)
Paco no paga la cena. (Paco nie płaci za kolację.)
Los tigres no son agresivos. (Tygrysy nie są agresywne.)
Przysłówek nunca (nigdy) to kolejna partykuła, która może być używana zamiast partykuły no:
Paola nunca está triste. (Paola nigdy nie jest smutna.)
Nunca voy al cine. (Nigdy nie chodzę do kina.)
Nunca en la vida he visto un tiburón. (Nigdy w życiu nie widziałam rekina.)
Możemy także użyć innej partykuły przeczącej w zależności od kontekstu wypowiedzi.
W zdaniu twierdzącym dla potwierdzenia użyjemy przysłówka también (też), np.
Ana: Me voy a casa. Idę do domu.
Marta: Yo también. Ja też.
Pablo habla inglés pedro también habla portugués y un poco de griego. (Pablo mówi po angielsku, ale też po portugalsku i trochę po grecku.)
Natomiast jeśli chcemy potwierdzić zdanie negatywne naszego rozmówcy, użyjemy partykuły tampoco (też nie), np.
Ana: Hoy no voy al trabajo. Dziś nie idę do pracy.
Marta: Yo tampoco. Ja też nie.
Carlos nunca usa ordenadores, pero Pedro tampoco los domina bien. (Carlos nigdy nie używa komputerów, ale Pedro też się na nich nie zna.)
Pytanie tworzymy poprzez intonację.
¿Eres estudiante? (Jesteś studentem?)
¿Es simpático? (Czy on jest sympatyczny?)
Pytania szczegółowe tworzy się, stawiając na początku zaimek pytajny, np.
cuándo (kiedy),dónde (gdzie), quién (kto), qué (co), cómo (jak), por qué (dlaczego), adónde (dokąd), cuánto (ile).
Oto przykłady:
¿Quién es? Kto to jest?
¿Qué es? Co to jest?
¿Qué haces esta noche? Co robisz dziś wieczorem?
¿Cuánto es? Ile kosztuje?
¿Cuánto tiempo llevas sin ver a Juan? Od jakiego czasu nie widziałeś Juana?
¿Cómo se llama el amigo de Lucía? Jak się nazywa przyjaciel Lucii?
¿Por qué no quieres ir al cine conmigo? Dlaczego nie chcesz iść ze mną do kina?
¿Adónde vais de vacaciones este año? Gdzie jedziecie w tym roku na wakacje?
¿Dónde viven tus padres? Gdzie mieszkają twoi rodzice?