KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA to porozumiewanie się między ludźmi w sposób werbalny (słowny) i niewerbalny (mimika, gesty, wyraz twarzy, ruchy kończyn czy pozycja ciała). W EKONOMII MÓWI SIĘ O 3 RODZAJACH KOMUNIKACJI: 1. KOMUNIKACJA PIONOWA W DÓŁ - ma miejsce wtedy gdy kierownik przekazuje podwładnym informacje dotyczące pracy. 2. KOMUNIKACJA PIONOWA W GÓRĘ zachodzi wtedy, gdy pracownik składa kierownikowi np. sprawozdanie z wykonanej pracy. 3. KOMUNIKACJA POZIOMA odbywa się wówczas gdy kierownik jednego działu przekazuje informacje kierownikowi działu drugiego. Proces komunikowania się może być zakłócany szumami informacyjnymi, których źródłem może być niesprawność urządzeń przekazujących informacje, niejasne przekazywanie informacji oraz zła organizacja przekazywania informacji. W EKONOMII MÓWI SIĘ O DWOJAKIM POJĘCIU RYNKU: 1. Jest to proces polegający na uzgodnieniu przez strony warunków transakcji, typu kupno - sprzedaż. 2. Jest to miejsce gdzie dokonuje się transakcji typu kupno - sprzedaż. W KAŻDYM PAŃSTWIE RYNEK PEŁNI SZEREG FUNKCJI: 1. FUNKCJA INFORMACYJNA mówi o podstawowych parametrach, popycie, sprzedaży i cenie. 2. FUNKCJA RÓWNOWAGI EKONOMICZNEJ jest to asortyment oraz jakość wyrobów, a także wielkość produkcji, dostosowuje się do oczekiwań klienta. 3. FUNKCJA AKCEPTACJI PRODUKTU - ze strony społeczeństwa, następuje potwierdzenie przydatności wytworzonych dóbr, jak też i możliwość odrzucenia niektórych towarów przez rynek.
4. FUNKCJA ALOKACYJNA - na podstawie informacji od klientów następuje zwiększenie produkcji tych towarów, które cieszą się powodzeniem. 5. FUNKCJA SELEKCYJNA - z jednej strony są akceptowane produkty i ich producenci, z drugiej zaś wycofywane z rynku te, które nie znalazły klientów. POPYT to poparta odpowiednimi zasobami chęć klienta do nabycia dóbr i usług w danym momencie i miejscu. Popyt zależy przede wszystkim od ceny towaru. PODAŻ to ilość danego towaru, którą sprzedający zaoferują do sprzedaży w danym momencie i miejscu w zależności od poziomu cen. Podaż zależy przede wszystkim od ceny towaru. W EKONOMII RYNKI MOŻNA SKLASYFIKOWAĆ WEDŁUG KRYTERIÓW: 1. Ze względu na zasięg lub przestrzeń oddziaływania wyróżniamy: a) rynek lokalny, b) regionalny (powiatowy, wojewódzki), c) krajowy, d) rynek międzynarodowy (kontynentalny), e) światowy (globalny). 2. Ze względu na liczbę produktów i liczbę uczestników w transakcji typu kupno - sprzedaż, wyróżniamy: a) rynek detaliczny, b) rynek hurtowy. 3. Ze względu na charakter transakcji handlowej: a) rynek dóbr i usług (rynek produkcyjny (zwraca się uwagę na elementy, które biorą udział w cyklu produkcyjnym, np. surowce, minerały, maszyny, urządzenia.) rynek konsumpcyjny (zaspokaja indywidualne potrzeby klientów) b) rynek kapitałowy, do których należą m. in. Banki, giełda papierów wartościowych. c) rynek pracy, czyli zasobów ludzkich (zajmuje się świadczeniem pracy). 4. Ze względu na stopień zaspokojenia potrzeb wyróżniamy: a) rynek producenta (mamy z nim doczynienia wówczas gdy oczekiwania klientów znacznie przewyższają ofertę producenta). b) rynek konsumenta.
Nieodłączną częścią prawidłowo działającego rynku jest konkurencja. W EKONOMII WYRÓZNIAMY 4 PODSTAWOWE STRUKTURY RYNKOWE: DOSKONAŁA (wolna konkurencja), NIEDOSKONAŁA => monopolistyczna, oligopol. KONKURENCJA DOSKONAŁA występuje wtedy, gdy na rynku znajduje się bardzo wielu nabywców i producentów, a żaden indywidualny uczestnik rynku nie ma wpływu na sytuację na rynku, a tym samym na wysokość ceny. Najbardziej zbliżonym do warunków konkurencji doskonałej może być rynek warzyw, czy owoców. KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA to taki rynek na którym występuje wielu producentów, oferujących produkty substytucyjne, zróżnicowane pod względem marki, jakości, opakowania, czy ceny. OLIGOPOL to rynek na którym występuje kilku silnych dostawców oferujących podobne produkty o zbliżonych parametrach, zaspokajających te same potrzeby klientów. Oligopol wymaga dużego kapitału i zaawansowanych technologii, przykładem takiego rynku może być rynek samochodowy, maszynowy, itp. MONOPOL to taki rynek na którym nie występuje konkurencja ponieważ jest tylko jeden producent lub dostawca towaru nie posiadającego bliskiego substytutu. MECHANIZM RYNKOWY OPIERA SIĘ NA 3 PODSTAWOWYCH ELEMENTACH: 1. popycie, 2. podaży, 3. cenie. CENA - jest to wartość towaru wyrażona w jednostkach pieniężnych. CENA PEŁNI NASTĘPUJĄCE FUNKCJE: 1. INFORMACYJNĄ - informuje klientów o wartości danego towaru. 2. MOTYWACYJNĄ (bodźcową) która mówi o odpowiednim zachowaniu się stron na rynku. 3. RÓWNOWAGI RYNKOWEJ, która wskazuje w jakim momencie dochodzi do zrównania popytu z podażem. 4. DOCHODOWĄ ma miejsce wtedy, gdy ceny towarów i usług gwarantują nie tylko odtworzenie kosztów produkcji, ale też dają zysk producentowi.
PRAWA EKONOMICZNE Z dniem 1 stycznia 2001r. weszły w życie 3 bardzo ważne dla działalności gospodarczej ustawy: 1. Prawo działalności gospodarczej z dnia 19.XI.1999r., które zastąpiło ustawę z 1988r. - reguluje zasady działalności gospodarczej w Polsce. 2. Krajowy rejestr sądowy z 20.VIII.1997r. zastępujący wszystkie dotychczasowe regulacje prawne, dotyczące rejestracji i zgłaszania do ewidencji przedsiębiorców, zwanych dawniej podmiotami gospodarczymi. 3. Kodeks spółek handlowych, określa zasady działania wszystkich spółek na rynku. W wielu krajach, także w Polsce następują zmiany systemowe, następuje proces przechodzenia od gospodarki centralnie planowanej do gospodarki rynkowej. System gospodarki centralnie planowanej okazał się nieefektywny co można prześledzić na przykładzie Polski. CECHY GOSPODARKI POLSKIEJ PRZED TRANSFORMACJĄ PRZED ROKIEM 1989: 1. malejąca efektywność wykorzystania zasobów, b) nadmierny rozwój przemysłu ciężkiego, c) braki towarowe w zakresie dóbr konsumpcyjnych i innowacyjnych. d) zacofanie ekonomiczne, przestarzały potencjał produkcyjny, e) rosnąca inflacja, ogromny deficyt budżetowy spowodowany głównie coraz większymi dotacjami dla przedsiębiorców, f) dominacja małoefektywnej własności państwowej, g) wysokie zadłużenia zagraniczne. W POLSCE ZMIANA SYSTEMU SPOŁECZNO - GOSPODARCZEGO WIĄZAŁA SIĘ Z DZIAŁANIAMI: 1. prywatyzacją przedsiębiorstw, 2. zminimalizowaniem ingerencji państwa w mechanizm rynku, 3. swobodnym kształtowaniem się cen, 4. prowadzeniem wewnętrznej wymienialności złotego, 5. ograniczeniem podatków budżetowych, 6. zaostrzeniem polityki kredytowej banków, 7. Otwarciem gospodarki na zewnątrz swobodą wprowadzeniu wymiany z zagranicą.