„DO OJCA...”
Oaza Dzieci Bożych
I stopnia
Materiały dla animatora
Hasło ODB I stopnia:
„Przez Chrystusa do Ojca”
Materiały te są w swej tematyce zgodne z opracowanymi dla I stopnia ODB przez ks. Franciszka Blachnickiego. Wprowadzone zmiany są zaczerpnięte z metod dynamiki grupowej. Są one wynikiem doświadczenia z kolejnych oaz dziecięcych prowadzonych przez diakonię z par. Św. Barbary w Czechowicach - Dziedzicach w Pcimiu (1993) i Pietrzykowicach (1994).
Oprac.: Ksenia Działach, ks. Antoni
Kolejne rekolekcje ODB I stopnia w Czernichowie (1996), Krościenku (1997), Koszalinie (1998) pokazały, że potrzebne jest kolejne zmodyfikowanie metod dynamiki do spotkań z dziećmi oraz konieczność opracowania innego programu dla dzieci najmłodszych. Taką próbę podjęto w niniejszym opracowaniu.
Ks. Antoni
Czechowice - Dziedzice
św. Barbara
1995
Bielsko-Biała
J. Ch. Odkupiciela Człowieka
1999
Do Ojca
przez Chrystusa
w Duchu Świętym
przeczytaj !
Plan tematyki na rekolekcjach I stopnia ODB
Dzień |
Myśl teologiczna |
Naśladowanie tajemnicy różańcowej |
Zwiastowanie |
Przykład postawy Maryi jako wzór posłuszeństwa dla dziecka Bożego po to by osiągnąć ważniejsze cele |
Będę posłuszny |
Nawiedzenie |
Posługa Maryi wzorem posługi, która jest cechą dziecka Bożego |
Czyń dobro |
Boże Narodzenie |
Dziecko Boże dostrzega wszędzie obecność Boga, który przyszedł na świat. Szczególnie w Eucharystii, która jest codziennym pokarmem Dziecka Bożego. |
Nawiedzę Najświętszy Sakrament |
Ofiarowanie |
Ofiarowanie Jezusa w świątyni jest wzorem obdarowywania tym co najcenniejsze - sobą. Prawdziwy dar nie łatwo jest dać, bo łączy się on z ofiarą z siebie. |
Dar z siebie. |
Znalezienie |
Rodzina jest w życiu człowieka najważniejszą ziemską rzeczywistością . Rozważając zatroskanie rodziców Jezusa dostrzegamy potrzebę odpowiedzialności za własną rodzinę. |
Pomodlę się za swoich rodziców i napiszę do nich list. |
Modlitwa w Ogrójcu |
Wola Boża jest dla nas drogą do realizacji siebie - do służby innym, do zbawienia. Często jednak łączy się z ofiarą - jak u Jezusa, który podejmuje dzieło zbawienia przez mękę na krzyżu. |
Wypełnię wolę Ojca - powołanie. |
Biczowanie |
Jezus dla wypełnienia powołania nie waha się oddać swego życia - pozwala na wyniszczenie ciała. Dla realizacji naszego powołania także potrzebne jest poddanie Ojcu wszystkich naszych władz i zmysłów tak by służyły dobru - dziś: dostrzegania tego co dobre. |
Oddaję Ojcu oczy |
Cierniem koronowanie |
Męka Jezusa jest konsekwencją Jego absolutnej wierności prawdzie - stąd i nasze zadanie. |
Oddaję Ojcu usta. |
Niesienie krzyża |
Samo dźwiganie krzyża przez Jezusa i pomoc Szymona są przykładem działania dla dobra drugich |
Oddaję Ojcu ręce |
Śmierć na krzyżu |
Szczyt ofiary - milcząca i przebaczająca śmierć Jezusa. Ma ona sens tylko ze względu na innych - podobnie nasza ofiara jest skierowana na innych. |
Nie narzekaj |
Zmartwych- wstanie |
Życie i śmierć Jezusa wiodła do zwycięstwa w zmartwychwstaniu - to zwycięstwo jest naszym udziałem przez Sakrament Pokuty. Do zwycięstwa nad grzechem wiodą nasze czyny i ofiary. |
Pojednam się z Bogiem i bliźnimi. |
Wniebowstą- pienie |
Ostatecznym celem chrześcijanina jest niebo gdzie wyprzedził nas nasz Zbawiciel. |
Przygotuję sobie skarb w niebie. |
Zesłanie Ducha świętego. |
Każdy z osobna dąży do zbawienia - razem budujemy Kościół. |
Buduję wspólnotę. |
Wniebowzię- cie |
Łaska Boga i osobiste zasługi Maryi dały jej szczególne miejsce w niebie - chcemy ją naśladować by osiągnąć ten sam cel. |
Wniebowzięta moim wzorem. |
Ukoronowa -nie Maryi |
Koroną życia na ziemi i atmosferą nieba jest miłość - agape. |
Nieśmy miłość. |
Cykle tematyczne na ODB I stopnia:
dni od 1 do 5 - naśladowanie postawy Jezusa, który jest pierwszym wzorem Dziecka Bożego
dni od 6 do 10 - konieczność ofiary, wyrzeczenia w życiu Dziecka Bożego
dni od 11 do 15 - wizja celu, do którego zmierza Dziecko Boże
Specyfika posługi animatora w grupach ODB.
Nasze wspólne doświadczenia z oaz dziecięcych pozwalają na
sformułowanie kilku wskazań dotyczących letnich rekolekcji.
1. W posłudze dla dzieci w szczególny sposób sprawdza się zasada, że animator musi stale przebywać z grupą. Jest to zasada podstawowa i nieporównywalnie bardziej zobowiązująca niż w grupach młodzie- żowych. Trudno od dziecka wymagać, aby panowało ono w sposób przemyślany nad spontanicznością swoich zachowań - jest to zapewne cel wychowawczy, ale nie coś czego można z góry wymagać. Stąd podejmując posługę na rekolekcjach dziecięcych musisz być świadomy, że nie istnieje dla ciebie takie pojęcie jak: „czas wolny”. Są sytuacje, w których ktoś inny opiekuje się dziećmi i dla ciebie jest to okazja do chwili odpoczynku, możliwość przygo- towania się do czekających cię zadań itp.
Dzieci w szczególnie wrażliwy sposób reagują na robienie różnic w prawach, które one posiadają i które mają pozostałe osoby. Z jednej strony jest to męczące ale jednocześnie daje niepowtarzalną okazję do oddziaływania na dziecko - przecież nie tylko słowami wychowujemy; najtrwalszy ślad w świadomości pozostawiają właśnie zachowania niekontrolowane, sponta- niczne, wynikające z twojej natury czyli takie, których nie można zagrać, udawać. Są one bezbłędnie wychwytywane przez dzieci i kopiowane do ich świadomości. Wiele razy już powtarzała się sytuacja gdy rodzice zauważali, że ich dziecko naśladuje swojego animatora. To jest twoja szansa.
2. Licz się ze swoimi siłami - jednym z elementów, który niezauważalnie zużywa nasze siły jest podświadome poczucie odpowiedzialności za powierzonych ci ludzi. Jeśli do tego dodać bardzo aktywny styl bycia na oazie dziecięcej to łatwo zauważyć, że szybko zużywają się nasze siły. Może się to bardzo niekorzystnie odbić i na naszej posłudze jak i atmosferze. Stąd konieczność dobrego przygotowania się do rekolekcji letnich (na samej oazie naprawdę nie ma na to czasu) oraz spoczynek nocny.
3. Autorytet - jest w naszej posłudze sprawą niezwykle ważną bo dzieci potrzebują wzorca a nie dozorcy. Stąd wewnętrznym prawem diakonii musi stać się poszanowanie dla autorytetu drugiej osoby - nigdy nie poddajemy w wątpliwość decyzji moderatora, moderatorki czy innych animatorów; szczególnie strzeżemy się tego w obecności dzieci. Sprawy budzące wątpliwości poruszamy na odprawie. Jednym z istotnych obowiązków Moderatorki jest przedstawienie takich spraw, gdy ktoś nie chce tego uczynić osobiście.
4. Współodpowiedzialność - za wszystkie sprawy na Oazie jesteś- my odpowiedzialni jako diakonia - każda uwaga i pomysł są więc cenne. Staramy się je szczerze przedstawić Moderatorowi lub Moderatorce.
5. NN - Nie Narzekaj! - nigdy i pod żadnym pozorem, nawet żartów nie narzekamy pamiętając, że postawa taka jest błyskawicznie kopiowana przez dzieci.
6. OAZA TO ANIMATOR Z GRUPĄ - podejmujesz pełną odpowiedzialność za powierzone Ci dzieci. Stąd:
jesteś stale z grupą - na wszystkich zajęciach i na czasie wolnym;
naucz dzieci, że muszą zawsze informować Cię, gdzie idą i kiedy wrócą - powinieneś zakazać, gdy jest to niebezpieczne lub rozbija program Oazy;
jeśli oddalasz się z grupą - zgłoś to Moderatorowi;
Przykazania Oazy.
Każdego dnia na modlitwie porannej dla ODB I stopnia powinny być odczytane te podstawowe zasady życia oazowicza. Stanowią one też podstawę „Karty pracy nad sobą”, która jest wypełniana przez dzieci codziennie w czasie modlitwy wieczornej.
1. Zachowam czystość serca
2. Będę posłuszny
3. Okażę miłość Bogu i bliźnim
Karta pracy nad sobą.
Zawiera następujące pytania:
- Modlitwa poranna
- Udział we Mszy (Komunia)
- Namiot Spotkania
- Czystość serca
- Posłuszeństwo
- Miłość do bliźnich
Na pytania te dzieci odpowiadają oceniając własne postępowanie w skali ocen, takiej jaka jest im znana ze szkoły. W oceny te nie ingerujemy bezpośrednio - jedynie przy okazji możemy nawiązać do nich sugerując w jakich okolicznościach ocena powinna być niższa lub wyższa.Modlitwa
Modlitwa prowadzona na rekolekcjach nie powinna zbytnio odbiegać od realiów w jakich dzieci żyją w domu. W przeciwnym wypadku powstanie rozbieżność między modlitwą na oazie a modlitwą w domu.
Mając świadomość jak często modlitwa jest zaniedbywana musimy wypracować u dzieci świadomość, że tak jak na oazie mogą modlić się zawsze.
Problemem u dziecka jest nie tylko samo zaistnienie modlitwy w życiu, ale również to jak się modlić, co robić na modlitwie. Stąd nasza modlitwa nie powinna być tak wyjątkowa, aby nie dało się jej przenieść na dom.
Poranna modlitwa dziecka.
Modlitwy tradycyjne odmawiane przez dzieci w ramach modlitwy porannej mają swoje dobre i ujemne strony: dają pewien schemat, który rodzi przyzwyczajenie i staje się bezmyślny ale jednocześnie pozwala na zachowanie stałości w modlitwie nawet gdy zawodzi sponaniczność. W związku z tym jest niebezpieczne pozbawianie dziecka tej formy modlitwy a często dzieje się tak właśnie przez przeakcentowanie wagi modlitwy wspólnej i spontanicznej - własnymi słowami. Proponujemy następujący schemat modlitwy indywidualnej:
Podziękowanie za spoczynek i nowy dzień oraz "Ojcze nasz", prośba o wstawiennictwo Maryi i "Zdrowaś...", powierzenie się Bogu i Akt wiary, nadziei i miłości.
* Jaka w tym przypadku będzie rola animatora?
Jego zadanie polega na przypomnieniu o modlitwie, komentowanie nieprawidłowości, wskazanie na to jak powinna wyglądać poranna modlitwa. Animator powinien poświęcić już pierwszego dnia jakiś czas na przedstawienie jak powinna wyglądać ta indywidualna modlitwa.
Zawiązanie wspólnoty - wspólna modlitwa poranna.
Nazywana bywa w materiałach ODB: „apelem porannym”. Ma ona na celu wprowadzenie do tematu dnia oraz zawiązanie wspólnoty. Nie jest szczęśliwym rozwiązaniem odmawianie tej modlitwy w jadalni ponieważ dzieciom bardzo trudno przychodzi przestawienie się z atmosfery miejsca posiłku na modlitwę.
Konkretny plan tej modlitwy:
1. Piosenka podkreślająca obecność Boga
2. Słowo życia - zwracamy uwagę na Jego wyeksponowanie
3. Wprowadzenie do tematu dnia - oraz umieszczenie na widocznym miejscu napisu o naśladowaniu tajemnicy różańcowej
4. Zapowiedź piosenki dnia. Piosenka dnia.
5. Zawiązanie wspólnoty: Ojcze nasz - podajemy sobie ręce i pozdrawiamy się słowami: "Dobrze, że jesteś".
6. Błogosławieństwo.
Modlitwa sponatniczna.
Nieprawidłowości dostrzegane u dzieci:
- schematyczność modlitw, często brak powiązania z ich życiem
- chęć by modlitwa brzmiała bardziej "dorośle",
- zbyt szybkie tempo - brak czasu na refleksję,
- popisywanie się,
- takie jej formułowanie, które nie wchodzi wgłąb sprawy,
- nie trzymanie się tematu modlitwy
- powtarzanie tych samych intencji, które już zostały wypowiedziane,
- obserwowanie osoby, która się modli
Jak wychowywać do prawidłowej modlitwy spontanicznej ?
Pamiętając o tym, że dzieci naśladują zachowania starszych - dawać przykład modlitwy, głównie w małej grupie; rozmawiać na temat modlitwy z poprzedniego dnia, delikatnie wskazując na nieprawidłowości; tłumaczyć jak powinna wyglądać modlitwa spontaniczna dając jednocześnie uzasad -nienie dlaczego tak.
Różne formy modlitwy spontanicznej do wykorzystania we wspólnocie dziecięcej.
a/ Różaniec - z podawaniem intencji przed "Zdrowaś" lub przed całą Dziesiątką; z dopowiedzeniami [u dzieci starszych]
b/ Na kanwie tradycyjnych modlitw - modlitwa polegająca na wydobyciu z fragmentu znanej modlitwy nowej treści; np. Ojcze Nasz - "Panie Boże dziękuję Ci że kochasz mnie jak ojciec swoje dziecko". [cytuje się fragment modlitwy i swoje rozwinięcie]
c/ Na kanwie piosenek - zasada jak wyżej, przy czym śpiew piosenki poprzedza i kończy modlitwę spontaniczną.
d/ Na kanwie fragmentu z Biblii - podobna zasada, ale modlitwa domaga się przygotowania w grupie.
e/ Modlitwa na podstawie intencji wywnioskowanej z oglądanej ilustracji [może to być przeźrocze lub ilustracja z pracy, kalendarzy itp., którą każde dziecko otrzymuje do rąk]
f/ Modlitwa ze świecą - podawana z rąk do rąk daje prawo do wypowiedzenia własnej intencji. Uczy to z jednej strony pewnego ładu na modlitwie a z drugiej pomaga w otwarciu się tym, którzy mają z tym problemy.
Ponieważ jedną z najtrudniejszych rzeczy w modlitwie z dziećmi jest utrzymanie skupienia trzeba włączać do modlitw kilkuminutowe adoracje Najświętszego Sakramentu w ciszy.
Namiot Spotkania
Zasadniczo jest on modlitwą samodzielną, ale u takich osób, które są zdolne do własnej refleksji i zrozumienia tekstu. U dzieci musimy więc wypracowywać tę zdolność.
Jakie mamy w tej dziedzinie doświadczenia i jakie widzimy możliwości?
Proponujemy, aby Namiot Spotkania rozpoczynał się w grupie z animatorem. Najpierw czytamy wspólnie tekst. Następnie animator stawiając pytania doprowadza do zrozumienia tekstu i wyciągnięcia z niego zasady ogólnej do zastosowania w życiu. Dopiero teraz sugeruje pytanie, jakie dziecko powinno sobie zadać, by odkryć Bożą wolę w stosunku do siebie i nakazuje oddalenie się dzieci, ale tak, by miał je w zasięgu wzroku. Dzieci jeszcze raz czytają tekst i samodzielnie go analizują zapisując efekty swojej pracy. Grupa zbiera się w całość i dzieli odkryciami.
Godzina Słowa Bożego.
Jest to na I stopniu ODB nabożeństwo oparte głównie o konferencję i modlitwę. Schemat jest następujący:
a/ rozpoczęcie śpiewem piosenki dnia
b/ konferencja, a w jej trakcie czytanie Słowa Bożego (konferencja jest zasadniczo obrazowym przedstawieniem poznanej prawdy)
c/ przejście do modlitwy wieczornej przez wypełnienie "karty pracy nad sobą" i modlitwę przeproszenia.
d/ modlitwa spontaniczna zaplanowana na dany dzień
e/ zakończenie Apelem Jasnogórskim
Eucharystia.
Przepisy o Mszach dla dzieci w nowym Mszale.
Nigdy nie wolno zmieniać:
aklamacji i odpowiedzi wiernych na wezwania kapłana,
Modlitwy Pańskiej oraz formuły błogosławieństwa. Wchodzi w to dialog przed prefacją oraz Sanctus.
Podobnie nienaruszalna jest formuła konsekracji.
Modlitwy Eucharystyczne dla dzieci mają zwiększoną liczbę aklamacji. Domaga się to przygotowania dzieci. Mszał zaleca, aby nowe aklamacje były podawane przez kantora lub dziecko, a przez innych powtarzane.
Dla umożliwienia udziału w modlitwach: "Chwała, Wierzę, Święty, Baranku Boży" dozwolone jest zastosowanie popularnych przekładów i melodii nawet niezgodnych z tekstami Mszału, ale teksty i melodie takie domagają się zatwierdzenia przez kompetentną władzę.
Aby ożywić uczestnictwo dzieci, przed dialogiem rozpoczynającym prefację można dodać powody do wyrażania wdzięczności Bogu.
Przepisy obowiązujące w Polsce na mocy postanowienia Episkopatu.
W Liturgii Słowa wolno ograniczyć ilość czytań nawet do samej tylko Ewangelii i zamiast Credo odmawiać Skład Apostolski.
Jeśli zmienia się treść modlitw mszalnych: kolekty, modlitwa. nad darami, postcommunio - to muszą one być przygotowane na piśmie.
Zaleca się uczenie dzieci pieśni tradycyjnych a dopuszcza stosowanie innych zatwierdzonych przez Konferencję Episkopatu lub Ordynariusza.
Wolno stosować inne instrumenty. Wyklucza się odtwarzanie muzyki.
Szkoła liturgiczna.
Zasadniczo nie jest ona przewidziana dla I stopnia ODB. Wydaje się jednak wskazane aby zachować jej element w formie praktycznego przygotowania do posługi w czasie Mszy i uczestnictwa w niej. Warto więc ją zachować w powiązaniu z udziałem we Mszy dyżurami liturgicznymi, które podejmują dzieci.
DZIEŃ PRZYJAZDU
Spotkanie w grupie.
1. Pierwszą czynnością zawsze jest wzajemne zapoznanie się jeśli jest to potrzebne. Można wykorzystać jedną z zabaw na zapoznanie się - są one zebrane w osobnym zeszycie: „Gry i zabawy w grupie”.
2. Ze względu na zachowanie dyscypliny w grupie pomocne będzie ustalenie reguł grupowych. Każdy uczestnik grupy na piśmie przygotowuje zestaw reguł, którymi według niego powinna kierować się grupa aby wszyscy dobrze się w niej czuli. Po upływie wyznaczonego czasu czytamy wypisane reguły i omawiamy je w grupie akceptując lub odrzucając. Można też dodać nowe powstałe w trakcie rozmowy. Jest to o tyle ważne, że dzieci mogą nie zwrócić uwagi na reguły potrzebne do realizacji celu dla którego przyjeżdża się na rekolekcje. Tak powstałe reguły spisujemy i umieszczamy na widocznym miejscu albo piszemy w sposób, który pozwoli je mieć zawsze na spotkaniu.
3. Można na tym spotkaniu zapoznać też dzieci z pomocnymi w przeżywaniu spotkań metodami - zabawami:
- „dom towarowy” - zabawa polegająca na tym, że przygotowuje się ilość krzeseł pomniejszoną o jedno w stosunku do liczby uczestników. Jedna osoba staje w środku kręgu i na jej komendę: „dom towarowy” wszyscy zmieniają miejsce. Osoba, która pozostanie beż krzesła podaje komendę na nowo. W grupie można tą metodę wykorzystać gdy dzieci siedzące obok siebie zaczynają mimo upomnień rozmawiać i przeszkadzać w spotkaniu.
- proszenie o głos - nie zawsze animator musi sam wyznaczać osobę, która ma wypowiedzieć się na zadane pytanie może to robić sama grupa - osoba kończąca wypowiedź prosi następną, przez siebie wybraną.
- rozpoczęcie spotkania odpowiedzią każdego uczestnika na trzy pytania:
a. Jak się czuję ?
b. Z jaką energią przychodzę na spotkanie ?
c. Co chcesz wynieść z tego spotkania ?
4. Omawiamy z dziećmi plan dnia i reguły postępowania na oazie.
DZIEŃ 1 - ZWIASTOWANIE
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
BĘDĘ POSŁUSZNY
SŁOWO ŻYCIA: Łk 1, 28-31 i 38
SPOTKANIE RÓŻAŃCOWE:
Mt 21, 28-31
Fragment przedstawiamy w bibliodramie.
Omówienie:
jak się czuli gdy odmówili ojcu?
Jak się czuł ojciec?
Jaka była różnica w odczuciach obydwu synów?
Przygotowanie scenki obrazującej, kto cierpi kiedy jesteśmy nieposłuszni. [staramy się wydobyć konsekwencje nieposłuszeństwa jako zło dla drugich i dla siebie, pamiętamy o nieposłuszeństwie wobec Boga].
W scenkach powinny też występować osoby, którym zależy na posłuszeństwie.
Podsumowanie we wspólnocie stopnia:
Odgrywamy przygotowane scenki.
Wypisujemy argumenty, których używały te osoby, którym zależało na zachowaniu posłuszeństwa.
Przyglądamy się liście argumentów, ewentualnie ją uzupełniamy, szukając odpowiedzi na pytanie: "dlaczego powinno się być posłusznym?".
W podsumowaniu moderator zbiera doświadczenia zobrazowane scenkami i odnosi w krótkim pouczeniu do Tajemnicy Zwiastowania.
NAMIOT SPOTKANIA
Łk 22, 39-44
W grupie:
a/ Dlaczego Jezus modli się o zmianę woli Bożej?
b/ Jak reaguje na trudną wolę Ojca?
c/ Jak powinien zachować się człowiek, gdy wola Boża wydaje mu się trudna do wypełnienia?
Indywidualnie:
a/ Co dla mnie dziś jest trudne do wypełnienia?
b/ Co powinienem sobie w związku z tym postanowić?
TEKST DO GODZINY SŁOWA BOŻEGO: Flp 2, 5-11
DZIEŃ 2 - NAWIEDZENIE
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
CZYŃ DOBRO
SŁOWO ŻYCIA: Łk 1, 37-42 i 56
SPOTKANIE RÓŻAŃCOWE:
1. Łk 1, 37-42 - czego uczy nas postawa Maryi?
2. Łk 10, 30-37 - czego uczy nas Jezus?
- kto jest naszym bliźnim?
3. Przedstawienie postaci i sytuacji (z życia, z historii, spośród świętych), w których ktoś postąpił według powyższych wskazań.
Każdą z omawianych postaci obrazujemy wycinanką baranka (wykonana z papieru), w której notujemy jej imię i czyn.
4. Jakie negatywne zjawiska - zachowania przeciwne zaleceniom Jezusa o czynieniu dobra - dzieci widzą w swoim środowisku.
Ponownie wypisujemy je na wycinankach.
5. Mt 25, 34-36 - 41-46 - sąd ostateczny
Obrazujemy tą scenę rozdzieleniem naszych baranków na dwie strony
6. Na większej kartce piszemy dużymi literami najważniejsze dziś zdanie: Mt 25, 40
7. Postanowienie:
- Co my dzisiaj zrobimy dla Jezusa obecnego w bliźnich?
(Grupa może przygotować jakąś niespodzianke dla kogoś ze wspólnoty lub podjąć przcę dla dobra wszystkich)
Można we wspólnocie stopnia podsumować treść spotkania w nastepujący sposób:
Przygotowujemy "Koło fortuny" z hasłem będącym imieniem osoby, którą wybraliśmy jako wzór miłości bliźniego. Autorzy hasła (po jego odgadnięciu) opowiadają też krótko o wybranej przez siebie osobie. Należy zwrócić uwagę, aby animator przygotował się do tego spotkania przez opracowanie materiałów o osobie, która może być przykładem miłości bliźniego i to w taki sposób, by przekazać epizod z jej życia a nie dane biograficzne.
NAMIOT SPOTKANIA:
Łk 10, 25-29
W grupie:
a/ Dlaczego Przykazanie miłości Jezus podał jako najważniejsze?
b/ Kto to jest bliźni?
c/ Jeśli istnieją, to podaj wyjątki od zasady miłowania każdego człowieka.
d/ Jaką zasadą powinien kierować się chrześcijanin wobec innych ludzi?
Indywidualnie:
a/ W stosunku do którego z moich bliźnich powinienem dzisiaj się zmienić?
TEKST DO GODZINY SŁOWA BOŻEGO: Łk 6, 43-49
DZIEŃ 3 - BOŻE NARODZENIE
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
NAWIEDZĘ NAJŚWIĘTSZY SAKRAMENT
SŁOWO ŻYCIA: Łk 2, 8-12
SPOTKANIE RÓŻAŃCOWE:
Gdzie mogę spotkać Boga?
(Każde dziecko osobno wykonuje rebus - na kartce papieru i w technice umożliwiajacej wystawienie prac - na którym przedstawia jakąś forme obecności Boga. Animator w czasie wykonywania rebusów konsultuje indywidualnie pomysły.)
Prezentacja rebusów i ich omówienie
Najważniejsza obecność - J6, 48-58
Dlaczego należy przyjmować Komunię Świętą?
Można to zobrazować makietą pustyni z rozmieszczonymi na niej oazami. Na tym przykładzie pokazać, że nie wystarczy raz przyjąć Komunii, ale trzeba regularnie w niej uczestniczyć.
Wnioski na co dzień:
- często przyjmować Komunię - omówić warunki
- nawiedzać Najświętszy Sakrament (dziś uczynicie to całą grupą)
NAMIOT SPOTKANIA:
Łk 22, 19-20
W grupie:
a/ Dlaczego Jezus dokonuje przemienienia Chleba i Wina?
b/ Dlaczego wybrał akurat chleb i wino?
c/ Jak powinniśmy zachować się wobec Chrystusa obecnego wśród nas? [przyjmowanie, nawiedzenie]
Indywidualnie:
Napisz krótką modlitwę dziękczynną za dar Eucharystii.
W tym dniu koniecznie na koniec Namiotu Spotkania nawiedzamy Najświętszy Sakrament.
TEKST DO GODZINY SŁOWA BOŻEGO : J 6, 53-55 ; 60-68
DZIEŃ 4 - OFIAROWANIE
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
DAR Z SIEBIE
SŁOWO ŻYCIA: Łk 2, 21-23 i 25-32
SPOTKANIE W GRUPACH:
1. Osoby, które złożyły dar z siebie
Maryja - co ofiarowała? - czy musiała to zrobić
Jezus - dlaczego złożył dar?
Naśladowcy Jezusa
Znane postacie - typu św. Maksymilian Kolbe, Matka Teresa
Inne postacie ze współczesności a najlepiej znane dzieciom osoby
2. Osoby ofiarne w moim życiu.
Jakie ofiarne osoby spotkałem? - co mi ofiarowały?
3. Najważniejsze dary
Wyobraź sobie najważniejszą osobę swojego życia (może to być matka, przyujaciel a nawet inna wymarzona tylko osoba). Chcesz ją obsypać darami. Wypisz te dary na osobnych karteczkach - powinny to być dary możliwe do zrealizowania.
Dary wrzucamy do wspólnegopudełka - takiego jak na prezenty.
Następnie wspólnie robimy hierarchie darów - od najważniejszych do mniej ważnych.
4. Osoby ofiarne na oazie - przygotowanie do podsumowania.
Podsumowanie we wspólnocie stopnia.
Przypominamy sobie, jakie osoby na oazie wyświadczyły mi dobro i przygotowujemy dla tej, która dała coś najważniejszego, serce z wypisanym podziękowaniem. Ma to być tylko jedna osoba i to spośród wszystkich obecnych na oazie. Osobę wybiera cała grupa . Na podsumowaniu poznamy najofiarniejszą osobę oazy. Podsumowanie ma formę następującej zabawy:
Jedna osoba z grupy prezentuje wybranego przez nich „Człowieka o złotym sercu” w ten sposób, że odpowiada tylko: „tak” lub „nie” na zadawane pytania. Pytania stawiają kolejno grupy. Grupa ma prawo zadać tylko jedno pytanie. Odpowiedzi piszą grupy na kartkach i jeśli jakaś jest przekonana, że zna odpowiedź przed zakończeniem kolejki pytań to oddaje swoją kartkę Moderatorowi. Jeśli trafili otrzymują dwa punkty, jeśli nie tracą szansę. Po zakończeniu kolejki pytań wszystkie grupy piszą swoje propozycje. Grupy które poprawnie odgadły osobę otrzymują jeden punkt.
Po zakończeniu podsumowania należy wręczyć przygotowane w grupach serca wybranym osobom.
NAMIOT SPOTKANIA
Mk 10, 17-22
W grupie:
a/ Dlaczego Jezus każe rozdać bogactwa?
b/ Jakie niebezpieczeństwo kryje się w przywiązaniu do dóbr materialnych?
Indywidualnie:
a/ Co ja mogę dziś innym ofiarować?
NABOŻEŃSTWO ŚWIATŁA I WODY - w ramach modlitwy wie- czornej rozważamy symbolikę światła i wody.
Obie te rzeczywistości obdarowywują kosztem wyniszczenia siebie: woda ożywia ulegając przemianie w żyjącym organiźmie, światło - oświeca kosztem spalania
Teksty biblijne do wykorzystania w nabożeństwie:
I czytanie:
Ref. 5, 8-20
Psalm responsoryjny;
Ref. Pan moim światłem i zbawieniem moim.
Pan moim światłem i zbawieniem moim,
kogo miałbym się lękać ?
Pan obrońcą mego życia,
przed kim miałbym się trwożyć ?
O jedno tylko proszę Pana o to zabiegam,
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu
przez wszystkie dni życia,
abym kosztował słodyczy Pana,
stale się radował Jego świątynią.
Ewangelia:
J 7, 37-39 i 8,12
DZIEŃ 5 - ZNALEZIENIE
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
POMODLĘ SIĘ ZA SWOICH RODZICÓW I NAPISZĘ DO NICH LIST
SŁOWO ŻYCIA: Łk 2, 41-49
SPOTKANIE RÓŻAŃCOWE:
Spotkanie jest rozmową o dobrych cechach rodziców. Animujemy je jako wspomnienie miłych chwil, dobrych doznań z kontaktu z rodzicami. Staramy się dostrzec dobre cechy rodziców - to co byśmy chcieli w nich naśladować.
1. Maryja i Józef jako rodzice
Staramy się wydobyć jak najwięcej ich cech jako rodziców Jezusa.
Następnie cechy Maryi ujmujemy w następujący diagram (podane cechy są tylko przykładami:
|
|
|
M |
O |
D |
L |
I |
T |
W |
A |
|
|
|
D |
A |
R |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
T |
R |
O |
S |
K |
A |
|
|
|
|
|
|
W |
Y |
T |
R |
W |
A |
Ł |
O |
Ś |
Ć |
|
|
|
J |
|
|
|
|
|
|
|
|
O |
F |
I |
A |
R |
A |
|
|
|
|
|
|
2. Moi rodzice
Dzieci układają indywidualnie analogiczny diagram do imion swoich rodziców.
Po czaisie samodzielnej pracy mogą sobie nawzajem pomagać w poszukiwaniu cech, których nazwy zawierają potrzebne literki.
3. Piszemy list do rodziców.
W liście powinny dzieci opisać o czym mówiły na dzisiejszym spotkaniu i jakie sympatyczne sceny z życia przypomniało sobie dziecko poszukując cech rodziców. Do listu załaczymy diagram.
Do wykorzystania na podsumowaniu spotkania w całej wspólnocie:
Każdy uczestnik ( i animator) pisze na małej kartce imię mamy po jednej stronie a ojca po drugiej. Na sygnał moderatora odszukują się i ustawiają w grupie osoby których mamy mają to samo imię a w drugiej części, których ojcowie mają to samo imię. Po każdej części można odmówić krótką modlitwę za rodziców o poszczególnych imionach.
NAMIOT SPOTKANIA:
Mt 15, 3-6
W grupie:
- Jaki zarzut robi Jezus faryzeuszom ? (wytłumaczyć trudne pojęcia - według przypisów w Biblii)
- Co rozumiemy pod pojęciem czci oddawanej rodzicom ?
- Jak się ona wyraża ?
Indywidualnie:
- Co w moim zachowaniu może najbardziej boleć mamę i tatę ?
- Jak powinienem naprawić moje zachowanie wobec nich ?
TEKST DO GODZINY SŁOWA BOŻEGO: Kol 3, 12-21
DZIEŃ 6 - MODLITWA W OGRÓJCU
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
WYPEŁNIĘ WOLĘ OJCA - POWOŁANIE
SŁOWO ŻYCIA: Łk 22, 41-42
SPOTKANIE RÓŻAŃCOWE:
1. Każdy ma swoje powołanie
Przeznaczenie rzeczy - ukazać, że każda rzecz istnieje w jakimś celu. Co się dzieje z rzeczą która nie spełnia swojego zadania?
Powołanie osób - ukazać, że każdy powinien spełniać swoje powołanie i jak może się potoczyć bieg spraw gdy ktoś wchodzi w kompetencje innego powołania lub nie realizuje własnego.
2. Jak my przygotowujemy się do poznania i realizacji własnego powołania?
Łk 22, 41-42 - jak Jezus się modli tak i my musimy się modlić o poznanie powołania
Poznać swoje talenty
Metoda aktywizcji: "My za 15 lat"
Każde dziecko pisze o pozostałych osobach w grupie zdanie: "Za 15 lat możesz być .......... ponieważ już dziś ........"
Następnie czytamy wypowiedzi na forum grupy i każdy wybiera jedną z propozycji albo swój własny pomysł.
Z kolei przenosimy się w świat fantazji: Jest rok ..... spotykamy się w gronie dawnych przyjaciół z rekolekcji w roku ....... i każdy opowiada co musiał zrobić, aby stać się osobą, którą dziś jest.
Podsumowanie we wspólnocie stopnia:
Na podsumowanie każde dziecko maluje atrybut świętego patrona (symbol wyrażający jego zasługi). Może to być atrybut przyjęty już w Kościele albo własny wymyślony na spotkaniu. W czasie podsumowania te kartki przypinamy na przygotowanym miejscu łącząc z modlitwą w formie litanii do świętych.
NAMIOT SPOTKANIA:
Mt 9, 9-13
W grupie:
a/ Kim byli ludzie, których powoływał Jezus?
b/ Jaka jest misja powołanych?
c/ Jakie powołania dzisiaj znamy, do jakiego celu prowadzą?
d/ Co zrobić, żeby odkryć swoje powołanie?
e/ Co zrobił w tym celu Mateusz?
Indywidualnie:
Kim chciałbym być w przyszłości? Czy taka może być wola Boga?
TEKST DO GODZINY SŁOWA BOŻEGO: Dz 5, 17-29
DZIEŃ 7 - BICZOWANIE
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
ODDAJĘ OJCU OCZY
SŁOWO ŻYCIA: Łk 18, 41-42
SPOTKANIE RÓŻAŃCOWE:
Jak oceniamy innych?
jakie cechy ludzi najczęściej są zauważane?
O jakich się mówi?
Jak ocenia Jezus?
J 8, 1-11
Dlaczego Jezus nie potępił kobiety?
Pozwólcie sobie na odrobinę fantazji - jak wam się wydaje, jakie dobre cechy widział Jezus w kobiecie, jakie wiązał z nią nadzieje?
Co czuła kobieta gdy usłyszała słowa przebaczenia?
Jak Jezus ocenia nas jako ludzi, którzy popelniają grzechy? (zaakcentować to pytanie uwzględniając problemy: czy chce nas potępić? Czy się gniewa? Skąd wiemy, że Mu na nas zależy?)
Jak my powinniśmy oceniać innych?
(Doprowadzić do zrozumienia, że możemy oceniać i potępiać czyny ale nie ludzi)
Jako przykład do rozmowy można przyjąć sytuację oceny człowieka uzależnionego przez alkohol.
4. Zauważamy swoje dobre cechy:
Podsumowujemy spotkanie w grupie w ten sposób, że każdy pisze na małej kartce (najlepiej by kartki były identyczne) dobrą cechę jaką dostrzega u innych osób z grupy i taką karteczkę daje do „filiżanki” oznaczonej imieniem tej osoby. Na koniec każdy mówi sam o sobie jaką ma najlepszą cechę. Można też podzielić się wrażeniami jakie wywarły na nas otrzymane karteczki. Ćwiczenie to ma cel podwójny - wyrabia samoakceptacje i uczy dostrzegania dobrych cech innych - należy się starać by było potraktowane poważnie a wskazywane cechy pokrywały się z prawdą.
NAMIOT SPOTKANIA
Łk 6, 41-42
W grupie:
- Co oznacza „belka i drzazga” ?
- W jaki sposób pozbywamy się „belki” we własnym oku ?
Indywidualnie:
- U kogo ja dostrzegam same wady a nie doceniam jego zalet ?
- Jakie zalety ma ta osoba ? - podziękuję za nie Bogu.
W CZASIE REKREACJI przeprowadzamy krótkie ćwiczenie - umartwienie: staramy się przejść jakiś odcinek drogi patrząc tylko przed siebie. Można się później podzielić wrażeniami z takiego umartwienia wzroku i zaproponować taką formę „postu” w domu, np. W postaci wyrzeczenia się jakiegoś programu w telewizji
TEKST DO GODZINY SŁOWA BOŻEGO: Łk 18, 9-14
DZIEŃ 8 - CIERNIEM KORONOWANIE
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
ODDAJĘ OJCU USTA
SŁOWO ŻYCIA: Mt 5, 34
SPOTKANIE RÓŻAŃCOWE
Słowa a przykazania
Przygotować:
dużymi literami napisany cytat: Jk 3,2
Dwie plansze - tablice przykazań
Na planszach wypisujemy, na jednej dobre a na drugiej złe, sytuacje w których szanujemy lub przekraczmy Boże przykazanie. Na przykład: I przykazanie - wyznawanie wiary, zaparcie się wiary
Konsekwencje słów
Wybierając z wypisanych przykladów ukazujemy dobre i złe konsekwencje słów.
Można to zobrazować wymyślając, całą grupą, historyjkę o "królestwie kłamstwa". Dzieci będą wymyślać sytuacje, które mogłyby się zdarzyć w królestwie rządzonym prawem kłamstwa.
3. Zastosowanie - dopilnuję dziś swoich ust, aby nie wypowiadać złych i niepotrzebnych słów.
Do wykorzystania na podsumowaniu w grupie:
Na końcu spotkania każdy pisze o sobie samym krótką charakterystykę opisując cechy, po których można go rozpoznać ( nie tyle wygląd co charakterystyczne zachowania, słowa, cechy charakteru). Można uwzględnić tak dobre jak i złe cechy. Na kartce trzeba się podpisać. Te kartki zbiera animator. Potrzebne one będą na podsumowaniu.
Prowadzący losuje jedną z kartek i czyta ją głośno - zadaniem uczestników jest odgadnięcie kto napisał tą charakterystykę.
Możliwe jest tez zastosowanie innego wariantu gdyby miało to się obywać w całej wspólnocie:
Losuje się kilka kartek i powiadamia wszystkich, że osoba, której charakterystyka będzie czytana znajduje się w tej grupie. Podsumowanie można zaaranżować w formie konkursu na osobę, która najlepiej zna swoje koleżanki i kolegów ze wspólnoty.
NAMIOT SPOTKANIA
Łk 19, 1-10
W grupie:
A/ Dlaczego Żydzi dziwili się, że Jezus poszedł do domu Zacheusza ?
B/ Na czym polegało złe postępowanie Zacheusza ?
C/ Jak zachował się Zacheusz w obecności Jezusa ?
D/ Co w postępowaniu Zacheusza pochwalił Pan Jezus ?
Indywidualnie:
Faryzeusze dziwili się, że Jezus poszedł do domu Zacheusza mówiąc o nim, że jest grzesznikiem.
O kim ja źle mówiłem i powinienem mu to wynagrodzić ?
A może do kogoś zwracałem się niegrzecznie, ktoś usłyszał ode mnie niemiłe słowa i powinienem mu to jakoś zrewanżować ?
Co mogę dobrego dziś powiedzieć o osobach o których mówiłem źle ?
TEKST DO GODZINY SŁOWA BOŻEGO: Jk 3, 1-12
DZIEŃ 9 - NIESIENIE KRZYŻA
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
ODDAJĘ OJCU RĘCE
SŁOWO ŻYCIA: Mt 25, 37-40
SPOTKANIE RÓŻAŃCOWE:
Celem dzisiejszego spotkania niech będzie ukazanie cech jakie powinna mieć chrześcijańska pomoc. Wychodząc od wskazanego tekstu usiłujemy podać przykłady sytuacji dopasowanych do poziomu dziecka, w których ta zasada została zrealizowana lub złamana.
Cechy te można utrwalić przez wypisanie ich na makiecie koła ratunkowego.
- Mt 6, 2-4 - dyskrecja
Co to znaczy dyskretna ? Dlaczego taka powinna być ?
Podajcie pozytywne i negatywne przykłady.
Jak czują się ludzie obdarowywani w dyskretny sposób?
- Łk 12, 15 - bezinteresowność
Podajcie inne słowa, znaczące to samo co "bezinteresowna".
Kiedy sami doświadczyliście bezinteresownej pomocy ze strony jakiegoś człowieka?
Wypiscie maksymalnie dużo okazji, w których można bezinteresownie pomóc w domu, w szkole, na oazie.
(Może to być krótki konkurs na zasadzie - kto zaprezentuje więcej pomysłów.)
- Łk 17, 7-10 - pokora
Co to znaczy pokorna pomoc ? (nie wolno osobie potrzebującej pokazać, że uważamy się za lepszych)
Posługując się metodą trybunału można osądzić przykładową sytuację.
Jesteście jurorami przyznającymi nagrodę prezydenta miasta fundacji charytatywnej.
Została wytypowana jedna fundacja, która pomaga dzieciom niepełnosprawnym. (opracuj dalszy scenariusz, w którym problemem jest to że członkowie fundacji pokazują w reklamach kalectwo osób, którym pomagają )
Podsumowaniem dzisiejszego spotkania niech będzie jakaś forma służby na rzecz wspólnoty, którą wykonacie całą grupą. O ile to możliwe zróbcie to w sposób dyskretny. Animator powinien w tym dniu dowiedzieć się jaki prace są potrzebne do wykonania tak aby wasza praca była sensowna. Wykonanie tej pracy zastąpi dziś podsumowanie.
NAMIOT SPOTKANIA:
Mt 27, 33
W grupie:
- Jakie dostrzegamy dobre i gorsze strony czynu Szymona ?
- Kto dziś jest człowiekiem niosącym krzyż w naszym otoczeniu ?
- Czego uczy nas postawa Szymona ?
Indywidualnie:
- Komu w naszej wspólnocie mogę pomóc ? Jak to zrobię ?
GODZINĘ SŁOWA BOŻEGO zastępuje dziś Droga Krzyżowa
DZIEŃ 10 - UKRZYŻOWANIE
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
NIE NARZEKAJ
SŁOWO ŻYCIA: Łk 23, 33-34a
SPOTKANIE RÓŻAŃCOWE:
1 P 2, 1-2; 23
Dzisiejsze spotkanie poświęcimy zachowaniom, które scalają lub rozbijają grupę.
Co nas łączy?
Animator przygotowuje kłębek nici. Rozpoczyna zabawę zapowiadając, że każda rzecz, która łączy waszą grupę będzie zobrazowana jedna nitką. W ten sposób zobaczymy jak silna jest więź naszej grupy. Dzieci zaczynają wymieniać poszczególne elementy a każdy z nich zostaje zobrazowany jedną nitką.
Po wykonaniu zadania można sprawdzić jak mocna lina powstała.
Teraz trzeba pposzukać tego co jeszcze moglo by nas łączyć. Może powstać druga lina - sprawdzimy o ile więź byłaby wówczas mocniejsza. Liny zawieszamy w miejscu naszego spotkania.
Przechodzimy do przykładów negatywnych.
Obrazową metodą do dzisiejszego spotkania może być posłużenie się szklanką wody i kroplą atramentu, która zabarwia całą wodę - tak jak narzekanie i inne, czasem drobne, złe zachowania psują atmosferę wspólnoty.
Wychodząc od przykładu narzekania (jego zło tkwi głównie w tym, że psuje atmosferę grupy) wskazujemy na negatywne zachowania oraz ich wpływ na kształt grupy. Animator powinien czuwać nad tym, aby nie przerodziło się to w krytykę zachowań konkretnych osób (można się na wstępie umówić, że nie operujemy imionami) oraz sam szczególnie uwrażliwić na to, by nie bronić się na siłę, gdy jakaś wada będzie się odnosiła do niego. Zasadą takich spotkań jest dzielenie się własnymi odczuciami a nie ocena osób czy tłumaczenie się winnych. Normą jest konstruowanie wypowiedzi typu: „ kiedy ktoś w grupie jest ...........to ja czuję się..........” ale nigdy: „ to wszystko wina X bo on ....”. Jeszcze jedna uwaga: odczucia są subiektywne i nie podlegają ocenom.
Na koniec losujemy (trzeba je wypisać na osobnych kartkach) po jednej z cech negatywnych i przygotowujemy w formie jednoosobowej prezentacji - pantomimy. Gdy jedna osoba prezentuje negatywne zachowanie cała reszta grupy, również pantomimicznie, prezentuje zachowanie odwrotne - pozytywne. Animator powinien czuwać nad całością i reagować w sytuacjach niejasnych - np. wtedy gdy grupa nie rozpoznaje negatywnego zachowania prezentowanego w pantomimie.
NAMIOT SPOTKANIA:
Ponieważ wieczorem we wspólnym nabożeństwie odnowimy przyrzeczenia Chrztu to w Namiocie Spotkania trzeba się zastanowić nad konkretnymi słowami, które będziemy wypowiadać.
Jaki jest sens tego odnowienia ?
Jest ono usytuowane w dniu 10 ponieważ kończy się tu 2 cykl mówiący o konieczności pewnych wyrzeczeń po to, by stać się dzieckiem podobnym do swego Ojca a ten dar dziecięctwa został nam dany właśnie w Chrzcie. Dzisiejsze odnowienie ma więc ten sens, że z większą świadomością odpowiadamy na Boży dar.
Poniżej podany jest przebieg nabożeństwa i należy go omówić wspólnie.
Indywidualnie:
W czym chciałbym być bardziej wierny Chrystusowi ?
Co Mu dziś obiecam ?
NABOŻEŃSTWO ODNOWY CHRZTU ŚWIĘTEGO
1. Zapalenie świecy oazy i pozdrowienie wstępne
2. Komentarz o sensie nabożeństwa i jego miejscu w programie ODB I st.
3. Improwizowana oracja
4. Rz 6, 3-11
5. Homilia
6. Litania do Wszystkich Świętych - dzieci podają swoich patronów z Chrztu lub wybranego świętego
7. Poświęcenie wody
/Kapłan poświęca wodę, śpiewając ze złożonymi rękami następującą modlitwę:/
Boże, Ty niewidzialną mocą dokonujesz rzeczy niezwykłych przez sakramentalne znaki. Ty w ciągu dziejów zbawienia przygotowałeś wodę przez Ciebie stworzoną, aby wyrażała łaskę Chrztu świętego. Na początku świata Twój Duch unosił się nad wodami, aby już wtedy woda nabrała mocy uświęcenia: Boże, Ty nawet w wodach potopu dałeś nam obraz odrodzenia, bo ten sam żywioł położył kres występkom i dał początek cnotom. Boże, Ty sprawiłeś, że synowie Abrahama przeszli po suchym dnie Morza Czerwonego, aby naród wyzwolony z niewoli faraona stał się obrazem przyszłej społeczności ochrzczonych. Boże, Twój Syn, ochrzczony przez Jana w wodach Jordanu, został namaszczony Duchem Świętym; a gdy wisiał na Krzyżu, z Jego boku wypłynęła krew i woda; po swoim zaś zmartwychwstaniu nakazał uczniom: "Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im Chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego". Wejrzyj na swój Kościół i racz mu otworzyć źródło Chrztu Świętego. Niechaj ta woda przez Ducha Świętego otrzyma łaskę Twojego Jednorodzonego Syna, aby człowiek stworzony na Twoje podobieństwo i przez Sakrament Chrztu obmyty z wszelkich brudów grzechu, odrodził się z wody i z Ducha Świętego do nowego życia dziecka Bożego.
/Wstawiając paschał do wody - raz albo trzy razy - śpiewa dalej:/
Prosimy Cię, Panie, niech przez Syna Twojego zstąpi na tę wodę moc Ducha Świętego,
/ i trzymając paschał w wodzie, śpiewa:/
aby wszyscy przez Chrzest pogrzebani razem z Chrystusem w śmierci, z Nim też powstali do nowego życia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.
/ Kapłan wyjmuje paschał z wody. Po poświęceniu wody wierni mogą wykonać aklamację:/
Chwała bądź Bogu w Trójcy jedynemu, Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu, Jak od początku było, tak i ninie; I na wiek wieków niechaj zawsze słynie.
8. Odnowienie przyrzeczeń chrztu
/Po poświęceniu wody, wszyscy stojąc i trzymając w rękach zapalone świece, odnawiają przyrzeczenia Chrztu.
Kapłan zwraca się do wiernych w tych lub podobnych słowach:/
Drodzy bracia i siostry, przez tajemnicę paschalną zostaliśmy w sakramencie Chrztu pogrzebani wespół z Chrystusem w Jego śmierci, abyśmy wraz z Nim wkroczyli w nowe życie.
Dlatego odnówmy przyrzeczenia Chrztu Świętego, w których niegdyś wyrzekliśmy się złego ducha i jego spraw, oraz przyrzekliśmy służyć Bogu w Świętym Kościele Katolickim.
A zatem:
K. Czy wyrzekacie się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bożych?
W. Wyrzekamy się.
K. Czy wyrzekacie się wszystkiego, co prowadzi do zła, aby was grzech nie opanował?
W. Wyrzekamy się.
K. Czy wyrzekacie się szatana, który jest głównym sprawcą grzechu?
W. Wyrzekamy się.
K. Czy wierzycie w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?
W. Wierzymy.
K. Czy wierzycie w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?
W. Wierzymy.
K. Czy wierzycie w Ducha Świętego, Święty Kościół powszechny, obcowanie świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?
W. Wierzymy.
K. Bóg wszechmogący, Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas odrodził z wody i Ducha Świętego i który udzielił nam odpuszczenia grzechów, niechaj nas strzeże łaską swoją w Chrystusie Jezusie, Panu naszym, na życie wieczne.
W. Amen.
Następnie każde dziecko podchodzi do kapłana trzymającego krzyż i kładąc rękę na ramieniu krzyza mówi słowa:
„Ja NN przyrzekam wierność Chrystusowi”
po czym zanurzając rękę w naczyniu z poświęconą wodą robi znak krzyża.
9. Modlitwa spontaniczna - dziękczynna i prośby o wytrwanie w wierności łasce Chrztu.
10. Apel Jasnogórski
DZIEŃ 11 - ZMARTWYCHWSTANIE
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
POJEDNAM SIĘ Z BOGIEM I BLIŹNIMI
SŁOWO ŻYCIA: 1 J 1, 8-10
SPOTKANIE RÓŻAŃCOWE I NAMIOT SPOTKANIA:
Kształtujemy je dziś jako przygotowanie do Sakramentu Pokuty. Rozpoczynamy w grupie od omówienia różnic między grzechami ciężkimi a lekkimi. Najlepiej posłużyć się "Rachunkiem sumienia" z książeczki do nabożeństwa.
Obrazowym przedstawieniem grzechu może być lusterko, któtóre zamazujemy (np. pastą do zębów) - częściowo dla zobrazowania grzechów lekkich i całkowicie dla zobrazowania ciężkich.
Pomocąw klasyfikacji grzechów niech będą następujące wskazania:
a/ z grzechem ciężkim mamy do czynienia tylko wtedy, gdy jest on popełniony świadomie, czyli gdy wiemy, co robimy i wiemy, że jest to grzechem.
b/ dla zaistnienia grzechu ciężkiego konieczna jest też pełna dobrowolność czynu - czyli sami go chcemy popełnić, a nie zmuszają nas do tego osoby lub okoliczności;
c/ trzeci warunek określa się katechizmowo jako "przekroczenie przykazania w sprawie ważnej"
Chodzi tu o nastawienie wewnętrzne, a nie tylko sam czyn - jego szkodliwość czy wielkość materialną. Ponieważ największym nakazem Chrystusa jest miłość - to najcięższe są grzechy, których motywacją jest nienawiść. Można powiedzieć w pewnym uproszczeniu, że ciężkim jest grzech, który popełniam z nienawiści lub lekceważenia dla Boga czy człowieka.
Uwaga! To spotkanie jest bardzo długie ponieważ należy przeanalizować każde pytanie z "Rachunku Sumienia".
Zwracamy przy tym uwagę na grzechy na poziomie dzieci. Często okazuje się też, że pod terminami używanymi w rachunku sumienia dzieci rozumieją coś całkiem innego - trzeba to wyjaśnić.
Konieczne wydaje się, aby animator przygotował kserokopię formularza rachunku sumienia dla kazdego dziecka.
Po spotkaniu w grupie każdy robi indywidualnie w „Namiocie Spotkania” swój rachunek sumienia. Zwrócić trzeba uwagę by był on robiony solidnie według pytań zawartych w modlitewniku.
Podsumowanie jest dziś zastąpione celebracją Sakramentu Pokuty.
TEKST DO GODZINY SŁOWA BOŻEGO: Mt 18, 21-35
DZIEŃ 12 - WNIEBOWSTĄPIENIE
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
PRZYGOTUJĘ SOBIE SKARB W NIEBIE
SŁOWO ŻYCIA: Mt 6, 20-21
SPOTKANIE RÓŻAŃCOWE:
J 15, 1-11
Do nieba może dostać się ten kto trwa w łączności z Bogiem już tu na ziemi. Wychodząc od przykładu o winnym krzewie zwracamy na te elementy, które są konieczne do życia. W terminologii oazowej często mówi się o "duchowym oddychaniu" - wyjaśniamy to pojęcie i praktyki, które się z tym wiążą. (Modlitwa, Komunia św., Pokuta)
Posłużymy się dziś makietą (najlepiej przestrzenną) winnego krzewu. (Można ją wykonać z plasteliny - razem z grupą na spotkaniu).
Poszczególne elementy powinny być opisane:
Pień - Chrystus
Poszczególne gałęzie - imionami osób z grupy
Owoce czyli winogrona - dobrymi czynami, które stanowią nasz "skarb w niebie"
Przez gałęzie płynie życiodajny sok, którym w naszym przypadku jest to wszystko co nas łączy z Bogiem.
W drugiej części spotkania zajmujemy się samymi "owocami" - czyli tymi czynami i wartościami, które zasługują nam na zbawienie.
Trzeba przygotować:
Plecak
Dużą ilość różnych pudełek - tak spreparowanych, aby można pisać po ściankach.
"Bramę nieba" - jako punkt kontrolny w którym tylko część wartości przejdzie do nieba.
Na pudełkach wypiujemy nazwy różnych wartości, które ludzie zdobywają na ziemi.
Następnie przez baramy nieba przechodzą tylko te, które mają wartość niezniszczalną.
Postanowienie: każdy wybiera i zapisuje w notatniku taką wartość, której poświęca zbyt mało czasu.
NAMIOT SPOTKANIA:
Mt 6, 9-13
W grupie:
Ukazać strukturę kolejnych próśb Modlitwy Pańskiej.
Indywidualnie:
Wyrażamy własnymi słowami intencje zawarte w "Ojcze nasz".
GODZINA SŁOWA BOŻEGO: powinna mieć dziś charakter modlitwy do Ducha świętego na wzór modlitwy Apostołów w Wieczerniku.
Tekst: Dz 2, 1-4
DZIEŃ 13 - ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
BUDUJĘ WSPÓLNOTĘ
SŁOWO ŻYCIA: J 17, 20-21
NAMIOT SPOTKANIA:
1 Kor 12, 12-15
W grupie:
a/ Do czego św. Paweł porównuje Kościół?
b/ Co to znaczy dla nas, że jesteśmy częścią Ciała - Kościoła?
Indywidualnie:
Jak ja dziś mogę służyć Kościołowi?
Na DZIEŃ WSPÓLNOTY każda Oaza przygotowuje:
prezentację, świadectwo, piosenkę, proporzec,chleb, komunikanty, świecę
Moderatorka przygotowuje listę uczestników i diakonii.
TEKST DO GODZINY SŁOWA BOŻEGO: Ef 4, 1-6
DZIEŃ 14 - WNIEBOWZIĘCIE
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
WNIEBOWZIĘTA MOIM WZOREM
SŁOWO ŻYCIA: Łk 1, 38
NAMIOT SPOTKANIA:
Łk 12, 35-40
W grupie:
a/ Kogo Jezus miał na myśli opowiadając przypowieść o Panu i słudze?
b/ Czego domagał się Pan od Sługi?
c/ Co to znaczy "czuwać"?
D/ Na czym polegało „czuwanie” Maryi ?
Indywidualnie:
Czy ja dziś jestem gotowy na przyjście Pana?
Co muszę zmienić, by być gotowym na niebo?
BIEG SAMARYTAŃSKI:
W dniu dzisiejszym organizujemy tak plan, aby połowa diakonii stale była w ośrodku i opiekowała się dziećmi, a pozostali tworzą poszczególne punkty Biegu.
TEKST DO GODZINY SŁOWA BOŻEGO: J 19, 25-27
DZIEŃ 15 - UKORONOWANIE MARYI
NAŚLADOWANIE TAJEMNICY RÓŻAŃCOWEJ:
NIEŚMY MIŁOŚĆ
SŁOWO ŻYCIA: 1 J 3, 14-16
ŚWIADECTWO I DZIĘKCZYNIENIE:
1. W grupach:
a/ wyjaśniamy istotę świadectwa jako dzielenia się moim przeżyciem.
b/ polecamy każdemu dziecku indywidualnie pomyśleć o tym, w jakich przeżyciach oazy doświadczyło Boga [krótki Namiot Spotkania]
c/ dzielenie się świadectwami w grupie
2. We Wspólnocie:
Na wspólnym nabożeństwie jeden przedstawiciel z grupy dzieli się swoim świadectwem z całą wspólnotą. Nabożeństwo utrzymujemy w tonacji dziękczynienia.
ODB I stopnia
Dodatek
Dla dzieci z klas I - III
DZIECKO BOŻE
ZNA I NAŚLADUJE JEZUSA
Bielsko - Biała
1999
Słowo wstępu
Podstawowe materiały dla ODB 1 stopnia przeznaczone są dla dzieci, które ukończyły 4 klasę szkoły podstawowej. Realia pokazują, że uczestnikami rekolekcji chcą być też dzieci młodsze, nawet takie, które jeszcze nie przystąpiły do I Komunii Świętej.
Na ich poziomie rozwoju treści I stopnia mogą być zbyt trudne szczególnie gdy chodzi o Godziny Różańcowe i Namiot Spotkania.
W związku z tym propozycja poniższa odnosi się do 2 grup uczestników ODB 1 stopnia:
dzieci przed I Komunią
dzieci z klasy 2 i 3, które już rozpoczęły życie eucharystyczne.
Ogólnie chodzi w propozycji o poznanie, w trakcie spotkań w grupach, życia Jezusa. Dla dzieci młodszych z wyakcentowaniem wzorców osobowych, a dla dzieci starszych z podkreśleniem obowiązków życia duchowego.
W miejsce Namiotu Spotkania chcemy dzieciom przyswoić praktykę regularnej modlitwy i odwoływania się do Boga w trakcie dnia.
Poniżej zostają przedstawione propozycje realizacji tych treści.
Ks. Antoni
Metoda
Spotkanie w grupie.
Rozpoczyna się i kończy jak zawsze modlitwą.
Dalszy tok spotkania jest następujący:
Zapoznanie dzieci z tekstem oryginalnym opisującym omawiane wydarzenie. (Nie stosujemy wydań Biblii dla dzieci, z obrazkami itp. Chodzi właśnie o to, aby sięgać do oryginału a nie fabularyzowanych opowieści.) Jednocześnie uczymy posługiwania się tekstem biblijnym (sigla i szukanie w Biblii). Każde dziecko powinno na tym etapie mieć tekst przed sobą.
Omawiamy konieczne realia biblijne. Staramy się tą drogą wprowadzić dzieci w realia z czasów Jezusa. Będzie nam to potrzebne do ponownego przeżycia treści wydarzenia tym razem już obrazowanego wycinanką. W związku z tym dzieci powinny w jakiejś technice plastycznej wykonać odpowiednie przedmioty i elementy krajobrazu czy otoczenia do tej scenki. Przykładowo: do sceny Bożego Narodzenia animator ma już uprzednio przygotowane postacie, ale potrzebne są jeszcze: stajenka ( tu już okazja do powiedzenia jak naprawdę mogła wyglądać), jakiś krajobraz - pastwisko, góry, gwiazda itd.
Z wykonanych elementów układamy i opowiadamy poznaną scenkę (ważniejsze zdania można napisać w formie „chmurek” - jak w komiksach)
Interpretacja poznanego tekstu pod kątem zastosowania w życiu - jeden prosty wniosek.
Rysunek i zapis w notatniku - jedno zdanie, które było najważniejsze.
Modlitwa codzienna
Oprócz porannej i wieczornej, co jest oczywiste, wskazane jest wdrożyć dzieci do następujących praktyk:
Modlitwa „Anioł Pański”
Nawiedzenie kościoła
Znak krzyża i krótka modlitwa przy krzyżach czy kaplicach
Odmawianie różańca
Propozycje tekstów biblijnych na poszczególne dni oazy
I - Scena zwiastowania i powołania Józefa (Łk 1, 26-38; Mt 1, 18-24)
II - Nawiedzenie Elżbiety (Łk 1, 5-25; Łk 1, 39-80)
III - Boże Narodzenie i wydarzenia z nim związane (Łk 2, 1-20; Mt 2, 1- 12)
IV - Ofiarowanie w Świątyni i spotkanie z Symeonem i Anną (Łk 2, 21-39)
V- Pielgrzymka do Świątyni i znalezienie Jezusa (Mt 2, 13-23; Łk 2, 41-51)
Kolejne dni będą różne dla dzieci starszych i młodszych
Dzieci młodsze
VI - Jan Chrzciciel i Chrzest Jezusa w Jordanie (Mt 3)
VII - Kuszenie na pustyni (Mt 4, 1-11)
VIII - Powołanie apostołów i ich charakterystyka (Mt 4, 18-22; Łk 5, 4-11; Łk 5, 27-32; Łk 6, 12-16 - lista Apostołów)
IX - Cuda Jezusa (J 2, 1-12; Łk 8, 49-56; Łk 9, 12-17; Łk 17, 11-19)
X - Męka i Śmierć (od Wieczernika do Grobu) (Łk 22, 1- 23, 56)
Dzieci starsze
VI - Przypowieści o modlitwie (Łk 11, 5-13, Łk 18, 1-14)
VII - Przypowieść o grzechu i nawróceniu (Łk 15, 11-32)
VIII - Przypowieść o Słowie Bożym (Łk 8, 4-15)
IX - Przypowieść o miłości bliźniego (Łk 10, 30-37)
X - Męka i Śmierć (od Wieczernika do Grobu) (Łk 22, 1- 23, 56)
Tajemnice chwalebne znów mają identyczną tematykę
XI - Zmartwychwstanie i chrystofanie (Łk 24, 1-49; J 20, 24-28)
XII - Wniebowstąpienie (Mt 28, 16-20; Dz 1, 1-11)
XIII - Zesłanie Ducha Świętego (Dz 2, 1-13)
XIV - Nawrócenie i działalność Św. Pawła (Dz 9, 1-18)
XV - Męczennicy (Św. Szczepan i opisy pozabiblijne) (Dz 6, 8-15 i 7, 54-60)
Proponowane wzorce osobowe dla dzieci młodszych:
I - Maryja, Józef
II - Zachariasz, Elżbieta
III - Mędrcy
IV - Symeon i Anna
V - Jezus „w domu Ojca”
VI - Jan Chrzciciel
VII - Jezus wobec pokus
VIII - Apostoł Piotr
IX - Wdzięczny trędowaty
X - Jan Apostoł
XI - Tomasz Apostoł
XII -
XIII - Apostołowie na modlitwie
XIV - Św. Paweł
XV - Św. Szczepan
Proponowane tematy z życia duchowego:
I - Słuchanie Słowa Bożego
II - Uwielbianie Boga
III - Adoracja
IV - Wytrwałość na modlitwie
V - Nawiedzenie kościoła
VI - zalecenia Jezusa o modlitwie
VII - Sakrament Pokuty
VIII - Jak czytać Pismo Święte
IX - Słowo Życia
X - Eucharystia
XI - Niedziela
XII - Nie wstydzić się praktyk religijnych
XIII - Modlitwa do Ducha Świętego
XIV - Praca nad sobą
XV - Wytrwałość
17
26