Rok Akademicki 1994/95 |
LABORATORIUM INŻ. MATERIAŁÓW |
|||
Nr Ćwiczenia 3 |
Temat:
Formowanie przez laminowanie tworzyw sztucznych. |
|||
Wydział: Mechaniczny Kierunek: I.Z.K. Grupa: 6.2.2 |
Artur Grynkiewicz Krzysztof Bryła Adam Szpak Dariusz Karaś |
|||
Data
|
Ocena |
Data zaliczenia ćwiczenia |
Podpis |
|
1995.05.18 |
|
|
|
|
Ćwiczenie, które będziemy wykonywać ma na celu zaznajomienie nas z technologią wytwarzania płaszczyzn laminatów warstwowych. Wspomniany laminat jest tworzywem wielowarstwowym otrzymywanym w wyniku stopniowego nakładania
na podłoże warstw scalonego tworzywa charakteryzującego się przyczepnością
i zestalającego się podczas procesu. Jest to kilka warstw nośnika nasyconego tworzywem. Najczęściej stosowane żywice to płynne żywice chemoutwardzalne
i nośniki szklane w postaci mat, tkanin i włókien. Na skalę przemysłową stosuje się żywice poliestrowe i epoksydowe, te pierwsze ze względu na niską cenę, te drugie ze względu na lepsze własności wytrzymałościowe.
Ilość użytego nośnika decyduje w dużym stopniu o własnościach mechanicznych laminatu, w przypadku gdy jest to nośnik szklany, wytrzymałość zależeć będzie od zawartości szkła, rodzaju i orientacji włókna szklanego.
Proces nakładania może być przeprowadzony na kilka sposobów : ręcznie, mechanicznie, metodą maty powierzchniowej. Nośnik nasycany jest płynną żywicą przed ułożeniem w formie lub w czasie samego procesu. Zestalenie żywicy następuje w temperaturze otoczenia. Możliwe jest rónież układanie w formie tworzywa wykazującego zdolność do sklejania się w temperaturze otoczenia, zestalonego wcześniej w postaci plastyfikatu, odcinków folii itp.
Metody nakładania:
- ręczne - stosuje się wyłącznie żywice chemoutwardzalne, formy użyte do
nakładania mogą mieć postać stempla lub matrycy, wyboru dokonujemy na
podstawie porządanej gładkości wewnętrznej lub zewnętrznej powierzchni
kształtki.
Schemat procesu ręcznego nakładania nośnika.
- mechaniczne - stosowane do wyrobu płyt płaskich lub falistych, polegające na
przeciąganiu wstęg tkaniny i maty szklanej, odwijanych ze zwoju przez wanny
zawierające żywice poliestrowe. Tak nasycone wstęgi przepuszcza się między
ściskającymi wałami w celu usunięcia powietrza i nadmiaru żywicy.
Scalone warstwy tworzywa można przepuścić przez piec o temperaturze
wnętrza ok. 373 K, w celu utwardzenia żywicy.
- metoda maty powierzchniowej - do pokrytej warstwą środka rozdzielającego
formy, nanosi się cienką warstwę żywicy, nakłada matę i w celu przesycenia
maty żywicą przesówa się po niej rolkę. Następnie nakłada się jedną lub dwie
warstwy maty i jedną warstwę tkaniny. Po zżelowaniu kształtkę wyjmuje się z
formy i pokrywa lakierem lub emalią. Jej powierzchnia licowa odporna jest na
uderzenia.