POLITECHNIKA RZESZOWSKA
WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I
INŻYNIERII ŚRODOWISKA
Zakład Badań Konstrukcji
Ćwiczenie nr 4
„Badanie termostatycznych głowic grzejnikowych”
Prowadzący: Wykonali:
mgr inż. Rafał Klich Dyląg Szymon
Dobosz Dominika
gr. L-2
rok akadem.
2005/2006
1. Wprowadzenie:
Termostatyczne zawory grzejnikowe stanowią bardzo ważny element współczesnych instalacji grzewczych. Są one regulatorami temperatury o bezpośrednim działaniu ciągłym, charakterystyce proporcjonalnej, pracującej bez poboru energii z zewnątrz.
Składają się one z dwóch podstawowych części:
Zespołu sterującego
- czujnik
- popychacz
- zadajnik
Zespołu wykonawczego
- element nastawczy
Zastosowanie poszczególnych elementów to:
Czujnik - element mierzący wielkość regulowaną (temp.) i przetwarzający ją w zmiany objętości lub ciśnienia.
Popychacz - przetwarza zmiany objętości lub ciśnienia czujnika na liniowy ruch trzpienia zaworu.
Zadajnik - ma postać pokrętła z podziałką a jego zadaniem jest nastawianie, przechowywanie i odtwarzanie wartości zadanej danego parametru.
Element nastawczy - element konstrukcyjny przekazujący bezpośrednio do obiektu regulacji oddziaływanie sterujące (zmienia wielkość regulowaną).
Zawór grzejnikowy z podwójną regulacją zawiera oprócz elementu nastawczego element dławiący służący do trwałego, wstępnego nastawiania wymaganego oporu hydraulicznego przy przepływie obliczeniowym.
Dane techniczne charakteryzujące głowic:
Współczynnik wzmocnienia - (km) przesunięcie końca popychacza przypadające na jednostkową zmianę temp.
Zakres proporcjonalności - zmiana temp. czujnika powodująca pełne przesunięcie (H100) elementu nastawczego.
przepływ nominalny - (qmN) przepływ charakterystyczny przy pośrednim przepływie.
Przepływ maxymalny - (qm,max) przepływ wody przez całkowicie otwarty zawór w kg/h prz różnicy ciśnień 10 kPa.
5. Czas zamykania - czas niezbędny, alby przy skokowym zwiększeniu temp. powietrza o 3 K nastąpiła taka miana przepływu jaka odpowiada zwiększeniu temp. o 1.5 K.
2. Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia było zbadanie charakterystyk dynamicznych dwóch głowic grzejnikowych wyprodukowanych przez firmy HEIMEIERr oraz COMAP.
3. Schemat ćwiczenia:
4. Przebieg ćwiczenia:
Po ustawieniu poszczególnych elementów według schematu ogrzewaliśmy pierwszą z głowić (za pomocą grzejnika elektrycznego) przez czas 50 sekund jednocześnie zapisując wartości przemieszczenia elementu nastawczego początkowo co 10 sekund a następnie co minutę do osiągnięcia czasu t = 30 s. Ćwiczenie maiła taki sam przebieg dla drógiej głowicy.
5. Wyniki:
Heimeier |
|
|
|
Comap |
||
t |
s |
|
|
|
t |
s |
s |
mm |
|
|
|
s |
mm |
10 |
0 |
|
|
|
10 |
0 |
20 |
0 |
|
|
|
20 |
0,1 |
30 |
0,02 |
|
|
|
30 |
0,16 |
40 |
0,05 |
|
|
|
40 |
0,3 |
50 |
0,15 |
|
|
|
50 |
1,07 |
60 |
0,2 |
|
|
|
0 |
1,67 |
120 |
0,79 |
|
|
|
0 |
2,5 |
180 |
1,13 |
|
|
|
0 |
2,99 |
240 |
1,37 |
|
|
|
0 |
3,26 |
300 |
1,48 |
|
|
|
0 |
3,39 |
360 |
1,59 |
|
|
|
0 |
3,44 |
420 |
1,64 |
|
|
|
0 |
3,44 |
480 |
1,67 |
|
|
|
0 |
3,44 |
540 |
1,67 |
|
|
|
0 |
3,38 |
600 |
1,67 |
|
|
|
0 |
3,3 |
660 |
1,67 |
|
|
|
0 |
3,22 |
720 |
1,67 |
|
|
|
0 |
3,14 |
780 |
1,61 |
|
|
|
0 |
3,05 |
840 |
1,56 |
|
|
|
0 |
2,95 |
900 |
1,5 |
|
|
|
0 |
2,88 |
960 |
1,41 |
|
|
|
0 |
2,79 |
1020 |
1,36 |
|
|
|
0 |
2,7 |
1080 |
1,29 |
|
|
|
0 |
2,63 |
1140 |
1,18 |
|
|
|
0 |
2,55 |
1200 |
1,14 |
|
|
|
0 |
2,47 |
1260 |
1,05 |
|
|
|
0 |
2,39 |
1320 |
1,02 |
|
|
|
0 |
2,31 |
1380 |
0,97 |
|
|
|
0 |
2,24 |
1440 |
0,92 |
|
|
|
0 |
2,18 |
1500 |
0,87 |
|
|
|
0 |
2,1 |
1560 |
0,8 |
|
|
|
0 |
2,03 |
1620 |
0,75 |
|
|
|
0 |
1,97 |
1680 |
0,71 |
|
|
|
0 |
1,9 |
1740 |
0,63 |
|
|
|
0 |
1,84 |
1800 |
0,61 |
|
|
|
0 |
1,78 |
Wnioski:
Na podstawie zbadanych charakterystyk stwierdzam, że głowica firmy Comap jest najlepszą z badanych głowic. Posiada ona znacznie większą czułość i dużo szybszy czas reakcji od głowicy firmy Heimeier. Różnicę tę widać wyraźnie zarówno podczas podgrzewanie jak i podczas ochładzania układu.
4