POLITECHNIKA RZESZOWSKA

WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I
INŻYNIERII ŚRODOWISKA

Zakład Badań Konstrukcji

Ćwiczenie nr 4

„Badanie termostatycznych głowic grzejnikowych”

Prowadzący: Wykonali:

mgr inż. Rafał Klich Dyląg Szymon

Dobosz Dominika

gr. L-2

rok akadem.

2005/2006

1. Wprowadzenie:

Termostatyczne zawory grzejnikowe stanowią bardzo ważny element współczesnych instalacji grzewczych. Są one regulatorami temperatury o bezpośrednim działaniu ciągłym, charakterystyce proporcjonalnej, pracującej bez poboru energii z zewnątrz.

Składają się one z dwóch podstawowych części:

1. Zespołu sterującego

- czujnik

- popychacz

- zadajnik

2. Zespołu wykonawczego

- element nastawczy

Zastosowanie poszczególnych elementów to:

• Czujnik - element mierzący wielkość regulowaną (temp.) i przetwarzający ją w zmiany objętości lub ciśnienia.

• Popychacz - przetwarza zmiany objętości lub ciśnienia czujnika na liniowy ruch trzpienia zaworu.

• Zadajnik - ma postać pokrętła z podziałką a jego zadaniem jest nastawianie, przechowywanie i odtwarzanie wartości zadanej danego parametru.

• Element nastawczy - element konstrukcyjny przekazujący bezpośrednio do obiektu regulacji oddziaływanie sterujące (zmienia wielkość regulowaną).

Zawór grzejnikowy z podwójną regulacją zawiera oprócz elementu nastawczego element dławiący służący do trwałego, wstępnego nastawiania wymaganego oporu hydraulicznego przy przepływie obliczeniowym.

Dane techniczne charakteryzujące głowic:

1. Współczynnik wzmocnienia - (k_m) przesunięcie końca popychacza przypadające na jednostkową zmianę temp.

2. Zakres proporcjonalności - zmiana temp. czujnika powodująca pełne przesunięcie (H₁₀₀) elementu nastawczego.

3. przepływ nominalny - (q_mN) przepływ charakterystyczny przy pośrednim przepływie.

4. Przepływ maxymalny - (q_m,max) przepływ wody przez całkowicie otwarty zawór w kg/h prz różnicy ciśnień 10 kPa.

5. Czas zamykania - czas niezbędny, alby przy skokowym zwiększeniu temp. powietrza o 3 K nastąpiła taka miana przepływu jaka odpowiada zwiększeniu temp. o 1.5 K.

2. Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia było zbadanie charakterystyk dynamicznych dwóch głowic grzejnikowych wyprodukowanych przez firmy HEIMEIERr oraz COMAP.

3. Schemat ćwiczenia:

4. Przebieg ćwiczenia:

Po ustawieniu poszczególnych elementów według schematu ogrzewaliśmy pierwszą z głowić (za pomocą grzejnika elektrycznego) przez czas 50 sekund jednocześnie zapisując wartości przemieszczenia elementu nastawczego początkowo co 10 sekund a następnie co minutę do osiągnięcia czasu t = 30 s. Ćwiczenie maiła taki sam przebieg dla drógiej głowicy.

5. Wyniki:

Heimeier					Comap
t	s				t	s
s	mm				s	mm
10	0				10	0
20	0				20	0,1
30	0,02				30	0,16
40	0,05				40	0,3
50	0,15				50	1,07
60	0,2				0	1,67
120	0,79				0	2,5
180	1,13				0	2,99
240	1,37				0	3,26
300	1,48				0	3,39
360	1,59				0	3,44
420	1,64				0	3,44
480	1,67				0	3,44
540	1,67				0	3,38
600	1,67				0	3,3
660	1,67				0	3,22
720	1,67				0	3,14
780	1,61				0	3,05
840	1,56				0	2,95
900	1,5				0	2,88
960	1,41				0	2,79
1020	1,36				0	2,7
1080	1,29				0	2,63
1140	1,18				0	2,55
1200	1,14				0	2,47
1260	1,05				0	2,39
1320	1,02				0	2,31
1380	0,97				0	2,24
1440	0,92				0	2,18
1500	0,87				0	2,1
1560	0,8				0	2,03
1620	0,75				0	1,97
1680	0,71				0	1,9
1740	0,63				0	1,84
1800	0,61				0	1,78

6. Wnioski:

Na podstawie zbadanych charakterystyk stwierdzam, że głowica firmy Comap jest najlepszą z badanych głowic. Posiada ona znacznie większą czułość i dużo szybszy czas reakcji od głowicy firmy Heimeier. Różnicę tę widać wyraźnie zarówno podczas podgrzewanie jak i podczas ochładzania układu.

4

---