Wstęp. (1,1-2)
Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa z rozkazu Boga Zbawiciela naszego i Chrystusa Jezusa nadziei naszej.
2 Tymoteuszowi, miłemu synowi w wierze. Łaska, miłosierdzie i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, Pana naszego.
I. WSKAZÓWKI O ZARZĄDZIE KOŚCIOŁA (1,3 - 3,16)
O WALCE Z BŁĘDNOWIERCAMI.
3 Jak cię prosiłem, abyś został w Efezie, gdy się udawałem do Macedonii, abyś rozkazał niektórym, żeby inaczej nie uczyli,
4 ani nie zajmowali się baśniami i niekończącymi się rodowodami, które powodują raczej spory, niż przyczyniają się do dzieła bożego, które jest w wierze.
5 Celem zaś przykazania jest miłość z czystego serca i z dobrego sumienia i z wiary nieobłudnej.
6 Niektórzy odstąpiwszy od tego, wpadli w czczą gadaninę,
7 chcą być nauczycielami Zakonu, nie rozumiejąc ani tego, co mówią, ani tego, co twierdzą.
8 Wiemy zaś, że dobry jest Zakon, jeśli się nim kto należycie posługuje;
9 wiedząc to, że Zakon nie jest ustanowiony dla sprawiedliwego, ale dla niesprawiedliwych i krnąbrnych, bezbożnych i grzesznych, zbrodniarzy i skalanych, ojcobójców i matkobójców, morderców,
10 rozpustników, sodomczyków, handlarzy ludźmi, kłamców i krzywoprzysięzców i jeśli co innego sprzeciwia się zdrowej nauce,
11 która jest według ewangelii błogosławionego Boga, a ta została mi powierzona.
ŁASKA W NAWRÓCENIU PAWŁA.
12 Dziękuję temu, który mię umocnił, Chrystusowi Jezusowi, Panu naszemu, że uznał mnie za wiernego, przeznaczając na posługiwanie,
13 mnie, który pierwej byłem bluźniercą i prześladowcą i urągającym, ale dostąpiłem miłosierdzia bożego, bo czyniłem to nieświadomie w niedowiarstwie.
14 Lecz nad miarę obfitowała łaska Pana naszego z wiarą i miłością, która jest w Chrystusie Jezusie.
15 Prawdziwa to nauka i godna wszelkiego uznania, że Chrystus Jezus przyszedł na ten świat zbawić grzesznych, z których pierwszym jestem ja.
16 Lecz miłosierdzia dostąpiłem dlatego, żeby we mnie pierwszym okazał Jezus Chrystus wszelką cierpliwość dla pouczenia tych, co mają w niego uwierzyć na życie wieczne.
17 A królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, jedynemu Bogu cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
JAK NALEŻY WALCZYĆ.
18 Ten nakaz zlecam ci, synu mój Tymoteuszu, stosownie do poprzednich o tobie proroctw, abyś według nich toczył dobry bój,
19 mając wiarę i dobre sumienie, co niektórzy odrzuciwszy, ulegli rozbiciu we wierze;
20 do nich należy Hymeneus i Aleksander, których oddałem szatanowi, aby się oduczyli bluźnić.
2
ZA KOGO I DLACZEGO MODLIĆ SIĘ NALEŻY.
l Polecam więc przede wszystkim, aby zanoszono prośby, modlitwy, błagania, dziękczynienia za wszystkich ludzi,
2 za królów i za wszystkich, co są na wysokim stanowisku, abyśmy ciche i spokojne życie wiedli we wszelkiej pobożności i czystości.
3 Jest to bowiem rzecz dobra i przyjemna wobec Zbawiciela naszego Boga,
4 który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i przyszli do uznania prawdy.
5 Jeden bowiem Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem i ludźmi, człowiek Chrystus Jezus,
6 który dał samego siebie na odkupienie za wszystkich, na świadectwo czasom swoim ;
7 a głosicielem tego ja zostałem postanowiony i apostołem (prawdę mówię, nie kłamię), nauczycielem pogan w wierze i w prawdzie.
JAK MĘŻCZYŹNI I NIEWIASTY MODLIĆ SIĘ MAJĄ.
8 Chcę więc, aby mężczyźni modlili się na każdym miejscu, podnosząc czyste ręce, bez gniewu i sporów.
9 Podobnież i niewiasty w przyzwoitym odzieniu, przystrojone skromnie i z umiarkowaniem, a nie sztucznie plecionymi włosami albo złotem, albo perłami, albo w kosztownej szacie,
10 lecz jak przystoi niewiastom, wyznającym pobożność przez dobre uczynki.
11 Niewiasta niech się uczy w cichości, z wszelką uległością.
12 Nie pozwalam zaś niewieście nauczać, ani panować nad mężem, ale zachować się w milczeniu.
13 Adam bowiem pierwszy został utworzony, potem Ewa :
14 I Adam nie został zwiedziony, lecz niewiasta zwiedziona sprzeniewierzyła się.
15 Zbawiona zaś będzie przez rodzenie dziatek, jeśli trwać będzie w wierze i miłości i uświęcaniu się ze skromnością.
3
PRZYMIOTY BISKUPÓW.
1 Niezawodna to prawda: Jeśli kto pragnie biskupstwa, pragnie dobrej sprawy.
2 Biskup więc ma być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, roztropny, roważny, wstydliwy, gościnny, do nauczania zdatny;
3 nie winopilca, nie gwałtownik, ale skromny; nie swarliwy, nie chciwy,
4 lecz domem swym dobrze zarządzający, trzymający swe dzieci w uległości, z wszelką czystością.
5 Jeśli zaś kto nie umie własnym domem rządzić, jakże będzie miał pieczę o kościele bożym?
6 Nie nowonawrócony, aby wzbiwszy się w pychę, nie wpadł w sąd diabelski.
7 Lecz ma mieć i dobre świadectwo od tych, co są zewnątrz, aby nie wpadł w urąganie i sidło diabelskie.
JAKIMI MAJĄ BYĆ DIAKONI.
8 Diakoni podobnież czyści, nie dwoistego języka, nie oddani zbytniemu piciu wina, nie szukający brzydkiego zysku;
9 zachowujący tajemnicę wiary w czystym sumieniu.
10 A oni też niech pierwej będą wypróbowani i tak niech służą, jeśli nie mają żadnej winy.
11 Niewiasty podobnie wstydliwe, nie obmawiające, trzeźwe, wierne we wszystkim.
12 Diakoni niech będą jednożeńcami, co dobrze rządzą swoimi dziećmi i swoim domem.
13 Ci bowiem, co dobrze posługę pełnią, dobry stopień sobie zdobędą i wielką ufność w wierze, którą mamy w Chrystusie Jezusie.
KOŚCIÓŁ KOLUMNĄ PRAWDY.
14 Piszę ci to, spodziewając się, że wkrótce do ciebie przybędę;
15 a jeśli się opóźnię, żebyś wiedział, jak się masz sprawować w domu bożym, który jest kościołem Boga żywego, filarem i utwierdzeniem prawdy.
16 I jawnie wielka jest tajemnica pobożności; która objawiła się w ciele, usprawiedliwiona jest w duchu, ukazała się aniołom, opowiedziana jest poganom, znalazła wiarę na świecie, wzięta jest do chwały.
II. OSOBISTE POLECENIA I RADY (4,1 - 6,21)
4
JAK SPRZECIWIAĆ SIĘ NAUCZYCIELOM FAŁSZU.
l Duch zaś jawnie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, przystaną do duchów uwodzicieli i do nauk czartowskich,
2 w obłudzie mówiących kłamstwo i mających napiętnowane sumienie swoje,
3 zakazujących wstępować w małżeństwo, wstrzymywać się od pokarmów, które Bóg stworzył, aby je wierni i ci, co prawdę poznali, z dziękczynieniem pożywali.
4 Gdyż wszelkie stworzenie boże dobre jest, a niczego nie należy odrzucać, co się przyjmuje z dziękczynieniem,
5 poświęca się bowiem przez słowo boże i modlitwę.
CZEGO UNIKAĆ, A CO CZYNIĆ.
6 To przedkładając braciom, dobrym będziesz sługą Chrystusa Jezusa, wykarmiony słowami wiary i dobrej nauki, którą osiągnąłeś.
7 Niedorzecznych zaś i babskich baśni strzeż się, a ćwicz się w pobożności.
8 Cielesne bowiem ćwiczenie na mało się przyda, lecz pobożność do wszystkiego jest pożyteczna, bo ma obietnicę życia teraźniejszego i przyszłego.
9 Pewna to nauka i godna wszelkiego uznania.
10 Dlatego bowiem pracujemy i złorzeczą nam, że nadzieję pokładamy w Bogu żywym, który jest Zbawicielem wszystkich ludzi, najbardziej wiernych.
11 To przykazuj i nauczaj.
JAK ZACHOWAĆ PASTERSKĄ POWAGĘ.
12 Niech nikt nie gardzi młodością twoją; ale bądź przykładem dla wiernych w mowie, w obcowaniu, w miłości, w wierze, w czystości.
13 Dopóki nie przybędę, pilnuj czytania, napominania i nauki.
14 Nie zaniedbuj łaski, która jest w tobie, którą ci dano przez prorokowanie, z włożeniem rąk kapłańskich.
15 O tym rozmyślaj, tego się trzymaj, aby twój postęp był wszystkim widoczny.
16 Pilnuj samego siebie i nauki; trwaj w tym. Albowiem to czyniąc i samego siebie zbawisz i tych, co cię słuchają.
5
JAK POSTĘPOWAĆ Z WDOWAMI.
l Starszego nie łaj, ale proś jak ojca ; młodych jak braci ;
2 starsze niewiasty jak matki; młode jak siostry z wszelaką czystością.
3 Czcij wdowy, które są prawdziwie wdowami.
4 Lecz jeśli która wdowa ma dzieci albo wnuki, niech się najpierw nauczy domem swoim rządzić i odwzajemniać się rodzicom ; albowiem to jest przyjemne przed Bogiem.
5 Lecz która prawdziwie jest wdową i opuszczoną, niech ma nadzieję w Bogu i niech trwa na prośbach i na modlitwach w nocy i we dnie.
6 Gdyż ta, co rozkoszom się oddaje, choć żyje, jest umarła.
7 I to przykazuj, żeby były bez nagany.
8 Jeśli zaś kto nie ma pieczy o swoich, a zwłaszcza o domowników, zaparł się wiary i gorszy jest niż niewierny.
9 Wdowę należy obierać nie młodszą niż sześćdziesięciu lat, która była żoną jednego męża,
10 a ma świadectwo dobrych uczynków ; że dzieci wychowała, że w gościnę przyjmowała, że umywała nogi świętych, że dopomagała cierpiącym ucisk, że się przykładała do każdego dobrego uczynku.
11 Lecz młodszych wdów się wystrzegaj, bo gdy się oddały rozkoszy, żyjąc w Chrystusie, chcą iść za mąż,
12 ściągając na siebie potępienie, że pierwszą wiarę złamały.
13 Przy tym zaś i próżnując przyzwyczajają się chodzić po domach -nie tylko próżnujące, ale też gadatliwe i ciekawe mówią, czego nie trzeba.
14 Chcę więc, aby młodsze wychodziły za mąż, dzieci rodziły, gospodyniami były, przeciwnikowi nie dawały żadnej sposobności do złorzeczenia.
15 Już bowiem niektóre obróciły się za szatanem.
16 Jeśli kto z wiernych ma wdowy, niechże je zaopatruje, a niech kościół nie będzie obciążony, aby wystarczyło dla tych, co są prawdziwie wdowami.
JAK POSTĘPOWAĆ Z KAPŁANAMI.
17 Kapłani, którzy dobrze rządzą, niech będą uważani za godnych podwójnej czci, zwłaszcza którzy pracują w słowie i nauce.
18 Mówi bowiem Pismo: "Nie zawiążesz pyska wołowi młócącemu" i: "Godzien jest robotnik zapłaty swojej."
19 Przeciwko kapłanowi nie przyjmuj skargi, chyba na słowo dwóch albo trzech świadków.
20 Grzeszących upominaj wobec wszystkich, aby i inni się bali.
2l Zaklinam cię przed Bogiem i Chrystusem Jezusem i aniołami wybranymi, abyś tego strzegł bez uprzedzenia, niczego nie czyniąc z przychylności dla jednej strony.
22 Rąk na nikogo prędko nie wkładaj i nie bądź uczestnikiem cudzych grzechów. Samego siebie czystym zachowaj.
23 Wody jeszcze nie pij, ale używaj po trosze wina ze względu na swój żołądek i twe częste choroby.
24 Grzechy niektórych ludzi są jawne, wyprzedzające sąd; za niektórymi zaś w ślad idą.
25 Podobnie i dobre uczynki są jawne, a te, co są inne, nie mogą być ukryte.
6
JAK NIEWOLNICY MAJĄ POSTĘPOWAĆ.
l Wszyscy, co są pod jarzmem jako niewolnicy, niech uważają panów swoich za godnych wszelkiej czci, aby imię Pańskie i nauka nie były bluźnione.
2 Ci zaś, co mają panów wiernych, niech nimi nie gardzą, ponieważ są braćmi, ale tym więcej niech służą, ponieważ są wierni i umiłowani, którzy są uczestnikami dobrodziejstwa. Tego nauczaj i napominaj.
PRZESTROGA PRZED CHCIWOŚCIĄ.
3 Jeśli kto inaczej uczy, a nie trzyma się zdrowych mów Pana naszego Jezusa Chrystusa i tej nauki, która zgadza się z pobożnością,
4 jest pyszny, nic nie umie, ale choruje na spory i walki o słowa, z czego powstają zazdrości, swary, bluźnierstwa, złośliwe podejrzenia,
5 starcia ludzi na umyśle skażonych i wyzutych z prawdy, uważających pobożność za źródło zysku.
6 Jest zaś wielkim zyskiem pobożność, przestająca na swoim.
7 Nic bowiem nie przynieśliśmy na ten świat ; bez wątpienia, że też nic zabrać nie możemy.
8 Ale mając żywność i czym się przyodziać, z tego bądźmy zadowoleni.
9 Ci bowiem, co chcą stać się bogatymi, wpadają w pokusę i w sidło diabelskie i w wiele pragnień niepożytecznych i szkodliwych, które pogrążają ludzi w zatracenie i zgubę.
10 Albowiem korzeniem wszelkiego złego jest chciwość, niektórzy oddając się jej, odpadli od wiary, i uwikłali się w wiele boleści.
NAPOMNIENIA PASTERSKIE.
11 Ty zaś, człowiecze boży; chroń się tego, lecz ubiegaj się o sprawiedliwość, pobożność, wiarę, miłość, cierpliwość, łagodność.
12 Staczaj dobry bój wiary; zdobywaj życie wieczne, do którego jesteś wezwany i złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków.
13 Nakazuję ci wobec Boga, który wszystko ożywia i wobec Chrystusa Jezusa, który pod Poncjuszem Piłatem złożył świadectwo, dobre wyznanie :
14 abyś zachował przykazanie bez skazy, nienaganne aż do przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa,
15 którego w swoim czasie ukaże błogosławiony i sam możny, Król królów i Pan panujących,
16 który sam ma nieśmiertelność i mieszka w światłości nieprzystępnej ; którego żaden z ludzi nie widział, ale i widzieć nie może, któremu cześć i panowanie wieczne. Amen.
UWAGI DLA BOGATYCH.
17 Bogatym tego świata rozkazuj, aby się nie pysznili, ani nie pokładali nadziei w niepewnych bogactwach, ale w Bogu żywym (który użycza nam wszystkiego obficie do używania),
18 żeby dobrze czynili, bogacili się w dobre uczynki, łatwo dawali, użyczali,
19 żeby sobie skarbili dobrą podstawę na przyszłość, aby dostąpili prawdziwego życia.
20 O Tymoteuszu, strzeż powierzonego skarbu, unikaj światowych nowości słów i sprzeciwów rzekomej wiedzy ;
2l niektórzy wyznając ją, odpadli od wiary. Łaska z tobą. Amen.