Ćwiczenie projektowe z Konstrukcji Betonowych - Specjalnych.
Temat nr 11: komin żelbetowy dla elektrociepłowni,
- konstrukcja trzonu.
Założenia projektowe:
Dane technologiczne:
ilość gazów:
prędkość przepływu gazów:
eksploatacyjna temperatura spalin przy wylocie z komina:
awaryjne temperatura spalin przy wylocie z komina:
zawartość chemiczna gazów: H2O, H2S, SO2, NH4, CO
podłączenie spalin do komina: czopuch nadziemny umieszczony na poziomie +5,20 m nad poziomem terenu
wymiary przekroju poprzecznego czopucha:
charakterystyka komina: komin żelbetowy, jednoprzewodowy o trzonie zbieżnym
dane geometryczne:
wysokość trzonu nad terenem:
średnica wylotowa (wewnętrzna):
Dane dotyczące lokalizacji komina i podłoża budowlanego:
lokalizacja: Elektrociepłownia „DYM” w Szczecinie.
podłoże budowlane: na podstawie wykonanych wierceń i przeprowadzonych badań geotechnicznych stwierdzono, że w miejscu usytuowania komina zalegają:
piaski średnie
-1 m poniżej poziomu terenu
ustabilizowany poziom wód gruntowych występuje na poziomie -2 m poniżej poziomu terenu
wstępne przyjęcie parametrów konstrukcji komina:
Trzon komina zaprojektowano jako zbieżny, przyjmując wstępnie zbieżność 2 % w 6 górnych segmentach i 1,5 % w pozostałych segmentach komina. Trzon komina podzielono na 12 segmentów , każdy o wysokości 10 m. Płaszcz nośny ma grubość 20 ÷ 40 cm. Minimalną konstrukcyjną grubość ściany trzonu komina dobrano określono kierując się zaleceniami zawartymi w Tablicy 6 normy PN-B-03004-88. Warstwę izolacji termicznej przyjęto wstępnie z wełny żużlowej białej ułożonej luzem, o grubości
8 cm na całej wysokości trzonu komina. Wewnętrzną warstwę ochronną (wykładzinę) przewidziano z cegły kominówki klasy 25, o grubości 15 cm w górnych segmentach, natomiast w segmentach najniższych o grubości 25 cm. Fundamentem komina jest żelbetowa płyta kołowa.
poziom posadowienia: -3,0 m poniżej poziomu terenu
Przyjęto następujące charakterystyki materiałowe:
beton w płaszczu nośnym: B - 25
beton w fundamencie: B - 20
stal zbrojeniowa: A - I
wełna żużlowa biała (luzem):
cegła kominówka klasy 25:
W tabeli nr 1 zestawiono wymiary geometryczne poszczególnych segmentów.
Tabela nr 1
Nr segmentu |
Poziom (rzędna) |
Grubość płaszcza b |
Promień zewnętrzny trzonu R |
Promień zewnętrzny drąży rw |
Promienie zewnętrzne warstw |
||
|
|
|
|
|
wykładziny r1 |
izolacji r2 |
płaszcza r3 |
[-] |
[m] |
[cm] |
[m] |
[m] |
[m] |
[m] |
[m] |
001 |
120,00 |
20 |
1,64 |
1,21 |
1,36 |
1,44 |
1,64 |
|
110,00 |
22 |
1,84 |
1,39 |
1,54 |
1,62 |
1,84 |
002 |
110,00 |
22 |
1,84 |
1,39 |
1,54 |
1,62 |
1,84 |
|
100,00 |
24 |
2,04 |
1,57 |
1,72 |
1,80 |
2,04 |
003 |
100,00 |
24 |
2,04 |
1,57 |
1,72 |
1,80 |
2,04 |
|
90,00 |
26 |
2,24 |
1,75 |
1,90 |
1,98 |
2,24 |
004 |
90,00 |
26 |
2,24 |
1,75 |
1,90 |
1,98 |
2,24 |
|
80,00 |
28 |
2,44 |
1,93 |
2,08 |
2,16 |
2,44 |
005 |
80,00 |
28 |
2,44 |
1,93 |
2,08 |
2,16 |
2,44 |
|
70,00 |
30 |
2,64 |
2,11 |
2,26 |
2,34 |
2,64 |
006 |
70,00 |
30 |
2,64 |
2,11 |
2,26 |
2,34 |
2,64 |
|
60,00 |
32 |
2,84 |
2,29 |
2,44 |
2,52 |
2,84 |
007 |
60,00 |
32 |
2,84 |
2,29 |
2,44 |
2,52 |
2,84 |
|
50,00 |
34 |
3,04 |
2,47 |
2,62 |
2,70 |
3,04 |
008 |
50,00 |
34 |
3,04 |
2,47 |
2,62 |
2,70 |
3,04 |
|
40,00 |
36 |
3,24 |
2,65 |
2,80 |
2,88 |
3,24 |
009 |
40,00 |
36 |
3,24 |
2,65 |
2,80 |
2,88 |
3,24 |
|
30,00 |
38 |
3,44 |
2,83 |
2,98 |
3,06 |
3,44 |
010 |
30,00 |
38 |
3,44 |
2,83 |
2,98 |
3,06 |
3,44 |
|
20,00 |
40 |
3,64 |
3,01 |
3,16 |
3,24 |
3,64 |
011 |
20,00 |
40 |
3,64 |
3,01 |
3,16 |
3,24 |
3,64 |
|
10,00 |
42 |
3,84 |
3,19 |
3,34 |
3,42 |
3,84 |
012 |
10,00 |
42 |
3,84 |
3,19 |
3,34 |
3,42 |
3,84 |
|
0,00 |
40 |
4,00 |
3,27 |
3,52 |
3,60 |
4,00 |
Obliczenia termiczne:
Obliczenia termiczne ograniczono do wyznaczenia największej temperatury i różnicy temperatur w płaszczu żelbetowym, w górnym przekroju XII segmentu komina (w miejscu połączenia z czopuchem).
Przyjęto następujące wartości współczynników przewodności cieplnej:
płaszcz żelbetowy nośny (20 °C):
izolacja z wełny żużlowej białej ułożonej luzem (200 °C):
wykładzina z cegły kominówki klasy 25 (200 °C):
Przyjęto następujące współczynniki napływu i odpływu ciepła:
dla wewnętrznej strony przegrody:
dla zewnętrznej strony przegrody:
Wpływ zakrzywienia przegrody uwzględniono zgodnie z normą PN-B-03004-88 za pomocą współczynnika χ.
Wymiary geometryczne obliczanego przekroju:
promień zewnętrzny płaszcza żelbetowego:
promień zewnętrzny izolacji termicznej:
promień zewnętrzny wykładziny z cegły kominówki:
promień wewnętrzny wykładziny z cegły kominówki:
Współczynnik przenikania ciepła:
Współczynnik przenikania ciepła:
Obliczeniową temperaturę zewnętrzną przyjęto:
w zimie: -25 °C (248 K)
w lecie: 35 °C (308 K)
Spadki temperatury w poszczególnych warstwach dla
wynoszą:
Temperaturę na powierzchni poszczególnych warstw obliczono ze wzoru
i wynosi ona odpowiednio:
Ponieważ największa obliczeniowa temperatura żelbetowego płaszcza nośnego występuje latem, dlatego należy uwzględnić również
Współczynniki napływu i odpływu ciepła w okresie letnim przyjęto:
Współczynnik przenikania ciepła:
Spadki temperatury w poszczególnych warstwach:
Maksymalna temperatura w płaszczu wynosi:
Wpływ wysokiej temperatury i różnic temperatur na żelbetowy płaszcz nośny można pominąć, gdyż spełnione są obydwa warunki normowe:
OBLICZENIE WIELKOŚCI POMOCNICZYCH.
PARAMETRY GEOMETRYCZNE PRZEKROJU PŁASZCZA NOŚNEGO PRZY FUNDAMENCIE.
Powierzchnia przekroju poprzecznego:
Moment bezwładności przekroju płaszcza:
Ciężar trzonu komina.
Całkowity ciężar segmentu trzonu komina nad terenem
Ciężar trzonu na jednostkę długości wynosi:
Razem 3350 kN
Ciężar trzonu na jednostkę długości wynosi:
W tabeli nr 2 zestawiono ciężary wszystkich segmentów komina.
Tabela nr 2
Nr segmentu |
Poziom (rzędna) |
Ciężar płaszcza nośnego |
Ciężar izolacji termicznej |
Ciężar wykładziny |
Obciążenie ciężarem własnym w fazie realizacji |
Obciążenie ciężarem własnym w fazie eksploatacji |
|
|
Gp |
Gi |
Gw |
Nr |
No |
[-] |
[m] |
[kN] |
[kN] |
[kN] |
[kN] |
[kN] |
001 |
120,00 |
515,54 |
14,06 |
246,57 |
515,54 |
776,16 |
|
110,00 |
|
|
|
|
|
002 |
110,00 |
633,20 |
15,76 |
278,77 |
1148,73 |
1703,88 |
|
100,00 |
|
|
|
|
|
003 |
100,00 |
762,89 |
17,45 |
310,97 |
1911,63 |
2795,20 |
|
90,00 |
|
|
|
|
|
004 |
90,00 |
904,62 |
19,15 |
343,17 |
2816,25 |
4062,14 |
|
80,00 |
|
|
|
|
|
005 |
80,00 |
1058,38 |
20,84 |
375,38 |
3874,63 |
5516,74 |
|
70,00 |
|
|
|
|
|
006 |
70,00 |
1224,17 |
22,54 |
407,58 |
5098,81 |
7171,03 |
|
60,00 |
|
|
|
|
|
007 |
60,00 |
1402,00 |
24,23 |
439,78 |
6500,81 |
9037,05 |
|
50,00 |
|
|
|
|
|
008 |
50,00 |
1591,86 |
25,93 |
471,99 |
8092,66 |
11126,81 |
|
40,00 |
|
|
|
|
|
009 |
40,00 |
1793,75 |
27,62 |
504,19 |
9886,41 |
13452,37 |
|
30,00 |
|
|
|
|
|
010 |
30,00 |
2007,67 |
29,31 |
536,39 |
11894,08 |
16025,74 |
|
20,00 |
|
|
|
|
|
011 |
20,00 |
2233,62 |
31,01 |
568,59 |
14127,70 |
18858,97 |
|
10,00 |
|
|
|
|
|
012 |
10,00 |
2458,02 |
32,70 |
600,80 |
16585,72 |
21950,49 |
|
0,00 |
|
|
|
|
|
Okres podstawowych drgań własnych.
Wariant pierwszy: komin o jednostajnej zbieżności i zmniejszającej się grubości ściany trzonu.
Obciążenie wiatrem.
obliczenie jednostkowego obciążenia charakterystycznego od wiatru.
charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru dla IIb strefy wynosi:qk = 550 Pa = 0,55 kPa
plus dodatek 20 % zgodnie z PN-B-03004-88: qk = 660 Pa = 0,66 kPa
współczynniki ekspozycji Ce dla terenu A (teren otwarty z nielicznymi przeszkodami) przedstawia tabela nr 3.
współczynnik oporu aerodynamicznego Cχ określono następująco:
współczynnik działania porywów wiatru β wyznaczono następująco:
współczynnik szczytowej wartości obciążenia:
współczynnik chropowatości terenu (teren A): r = 0,08
współczynnik oddziaływania turbulentnego o częstościach pozarezonansowych (o okresie różnym od okresu drgań własnych budowli):
współczynnik oddziaływania turbulentnego o częstościach rezonansowych z częstościami drgań własnych budowli:
największa wartość współczynnika β wynosi:
przyjęto ostatecznie β = 2,0
współczynnik założeń modelowych: γd = 1,30
obciążenie charakterystyczne wywołane działaniem wiatru:
obliczenie charakterystycznych wartości sił i momentów od działania wiatru.
Wartości charakterystyczne obciążenia wiatrem zmieniają się wraz z wysokością rozpatrywanego przekroju, dlatego przyjęto umowy podział trzonu na 12 odcinków, każdy o wysokości 10 m.
Powierzchnię rzutu pionowego jednego odcinka obliczono następująco:
Wartości charakterystyczne sił od wiatru przyłożono do trzonu w połowie wysokości każdego z wydzielonych segmentów.
Przykładowe obliczenia sił poziomych i momentów zginających I rzędu (od wiatru) dla pierwszego segmentu:
Obliczone w analogiczny sposób siły poziome i momenty zginające I rzędu (od wiatru) w kolejnych segmentach zestawiono w tabeli nr 3.
Tabela nr 3
Nr segmentu |
Poziom (rzędna) |
Współczynnik ekspozycji |
Obciążenie wiatrem |
Średnie obciążenie wiatrem |
Powierzchnia rzutu bocznego |
Siła pozioma |
Moment zginający |
|
|
Ce |
pk |
pki |
Fi |
Pi |
Mi |
[-] |
[m] |
[-] |
|
|
[m2] |
[kN] |
[kNm] |
001 |
120,00 |
1,98 |
2,364 |
2,340 |
17,4 |
81,5 |
407,4 |
|
110,00 |
1,94 |
2,316 |
|
|
|
|
002 |
110,00 |
1,94 |
2,316 |
2,292 |
19,4 |
89,0 |
1667,3 |
|
100,00 |
1,90 |
2,269 |
|
|
|
|
003 |
100,00 |
1,90 |
2,269 |
2,229 |
21,4 |
95,4 |
3849,2 |
|
90,00 |
1,83 |
2,189 |
|
|
|
|
004 |
90,00 |
1,83 |
2,189 |
2,149 |
23,4 |
100,6 |
7011,3 |
|
80,00 |
1,77 |
2,109 |
|
|
|
|
005 |
80,00 |
1,77 |
2,109 |
2,069 |
25,4 |
105,1 |
11202,0 |
|
70,00 |
1,70 |
2,029 |
|
|
|
|
006 |
70,00 |
1,70 |
2,029 |
1,989 |
27,4 |
109,0 |
16463,4 |
|
60,00 |
1,63 |
1,949 |
|
|
|
|
007 |
60,00 |
1,63 |
1,949 |
1,909 |
29,4 |
112,3 |
22831,3 |
|
50,00 |
1,57 |
1,869 |
|
|
|
|
008 |
50,00 |
1,57 |
1,869 |
1,830 |
31,4 |
114,9 |
30335,1 |
|
40,00 |
1,50 |
1,791 |
|
|
|
|
009 |
40,00 |
1,50 |
1,791 |
1,701 |
33,4 |
113,7 |
38982,2 |
|
30,00 |
1,35 |
1,612 |
|
|
|
|
010 |
30,00 |
1,35 |
1,612 |
1,522 |
35,4 |
107,8 |
48736,8 |
|
20,00 |
1,20 |
1,433 |
|
|
|
|
011 |
20,00 |
1,20 |
1,433 |
1,313 |
37,4 |
98,3 |
59521,8 |
|
10,00 |
1,00 |
1,194 |
|
|
|
|
012 |
10,00 |
1,00 |
1,194 |
1,194 |
39,2 |
93,6 |
71266,3 |
|
0,00 |
1,00 |
1,194 |
|
|
|
|
Sprężyste wychylenie wierzchołka trzonu komina.
obliczenie ugięcia od działania wiatru.
Przyjmując sztywność średnią danego segmentu oraz przyjmując wpływ sił poprzecznych obliczono sprężyste wychylenie wierzchołka komina ze wzoru Maxwella - Mohra.
Dopuszczalne ugięcie wierzchołka komina żelbetowego przyjmuje się:
Projektowany trzon komina spełnia warunek normowy dotyczący ugięcia wierzchołka.
obliczenie momentów zginających z uwzględnieniem odkształcenia trzonu komina.
Ciężar własny poszczególnych warstw komina wyznaczono ze wzoru:
gdzie:
bj - grubość warstwy,
hj - wysokość warstwy,
Rgj - promień zewnętrzny górnej części segmentu,
Rdj - promień zewnętrzny dolnej części segmentu,
γj - ciężar objętościowy danej warstwy.
W tabeli nr 2 zestawiono ciężary poszczególnych warstw, które wyznaczono przyjmując:
- płaszcz żelbetowy,
- izolacja termiczna,
- wykładzina ceramiczna.
Całkowity ciężar komina od obciążeń w fazie eksploatacji wynosi:
No = 21950,5 kN
Całkowity ciężar komina od obciążeń w fazie realizacji wynosi:
N = 16585,7 kN
Wpływ ugięcia II rzędu, w fazie realizacji i eksploatacji, należy określić w zależności od wartości współczynników α wg PN-B-03004-88:
faza eksploatacji
faza realizacji
Należy uwzględnić wpływ ugięci II rzędu w fazie eksploatacji, natomiast nie trzeba w fazie realizacji.
Wartości całkowitych momentów zginających od wiatru dla fazy realizacji i eksploatacji zestawiono w tabeli 4.
7.WYMIAROWANIE TRZONU ŻELBETOWEGO
7.1 FAZA EKSPLOATACJI
W tej fazie naprężenia w betonie i stali wywołane obciążeniem pionowym od całkowitego ciężaru płaszcza, izolacji i wykładziny oraz całkowitego obciążenia od wiatru muszą spełniać warunki:
7.2 FAZA REALIZACJI
W tej fazie naprężenia w betonie i stali wywołane obciążeniem pionowym od ciężaru płaszcza oraz 0,8 obciążenia poziomego od wiatru muszą spełniać warunki:
7.3 PRZYKŁAD OBLICZEŃ DOTYCZĄCYCH WYMIAROWANIA
Sprawdzenie naprężeń w płaszczu komina dokonano w najniższym przekroju (w poziomie fundamentu).
7.3.1 Faza eksploatacji
Wartości pomocnicze do obliczeń w fazie realizacji
M=77537,7 kNm, N=21950,5 kN, F=9,60 m2
Minimalne zbrojenie pionowe trzonu określa się wg wzoru:
Przyjęto :
dla sześciu górnych segmentów
dla siódmego i ósmego
dla dziewiątego i dziesiątego
dla jedenastego i dwunastego
Z tablicy Z6-1 w PN-88/B-03004 odczytano współczynniki B i C, w odniesieniu do segmentu dolnego B=3,201, C=8,400
Naprężenia w betonie wywołane tylko obciążeniem pionowym
Największe naprężenia ściskające w betonie płaszcza komina
Największe naprężenia rozciągające w stali zbrojeniowej
7.3.1 Faza realizacji
Wartości pomocnicze do obliczeń w fazie realizacji
M=57013,0 kNm, N=16585,7 kN, F=9,60 m2
Dla przyjętego stopnia zbrojenia 0.8 0/0 odczytano współczynniki
B=3,200 C=7,650
Naprężenia w betonie wywołane tylko obciążeniem pionowym
Największe naprężenia ściskające w betonie płaszcza komina
Największe naprężenia rozciągające w stali zbrojeniowej
7.3.2 Zbrojenie pionowe i poziome segmentu dolnego
Potrzebna powierzchnia zbrojenia pionowego wynosi
Fz=0.008*96000=768 cm2
Obwód komina w miejscu umieszczenia zbrojenia
Przyjęto 203 pręty o średnicy 22 mm, rozstawionych co 123 mm
zatem Fz=203*3,801=771,6 cm2
Minimalne zbrojenie poziome wg wymagań normy wynosi:
ale dla temp. gazów spalinowych 100 0C<tw<300 0C min stopień zbrojenia wynosi 0,350/0
Potrzebna powierzchnia zbrojenia
Przyjęto pręty pręty o średnicy 14 mm w rozstawie co 250 mm.
Zestawienie wyników obliczeń poszczególnych segmentów trzonu komina zestawiono w tabeli 5 i 6.
Politechnika Wrocławska Wrocław 30.05.2000
Zakład Konstrukcji Betonowych
WBLiW
ĆWICZENIE PROJEKTOWE Z KONSTRUKCJI BETONOWYCH - SPECJALNYCH
prowadzący: opracowała: