okolica [wym. okolica, rzd. okolica, nie: okolica, nie: okolyca] II, Im D. okolic 1. «ob-szar stanowicy pewn cao, rozcigajcy si dookoa jakiego miejsca»: Bliska, dalsza okolica. Górzyste okolice. W caej okolicy rosy dby. DO. czego: Pochodzia z okolic Sandomierza. Okolica dworca. 2. zwykle blm «ludzie zamieszkujcy pewien obszar»: Na mecz przysza caa okolica.
w okolicy w uyciu przysów. 1. «niedaleko, w pobliu czego» D W okolicy c z e go : W okolicy bazaru, stacji kolejowej. Do incydentu doszo w okolicach parku miejskiego. 2. pot. «oko-o» D W okolicy czego: Przyj edziemy w okolicy Nowego Roku. Lepiej: Przyjedziemy kilka dni przed Nowym Rokiem (po Nowym Roku).
okoliczno [wym. okoliczno, nie: oko-lyczno] V, Im D. okolicznoci, zwykle w Im: Sprzyjajce, nie sprzyjajce okolicznoci. Wyjtkowe, tajemnicze, nie wyjanione, nieznane okolicznoci. Radzi sobie w kadej okolicznoci a. w kadych okolicznociach. Zachowa si stosownie do okolicznoci. Robi co bez wzgldu na okolicznoci. Okolicznoci przemawiaj na czyj korzy, niekorzy. DO. czego: Bada, wyjania okolicznoci wypadku. Ujawnia okolicznoci czyjej mierci. A ród. urzd. Na okoliczno, lepiej: w sprawie: Przesucha wiadka na okoliczno, lepiej: w sprawie, jego kontaktów z podejrzanym. O Dziwny (nie: dziwaczny) zbieg okolicznoci, traf, dziwnym (nie: dziwacznym) zbiegiem okolicznoci, trafem «niezwyka, niezrozumiaa sytuacja; w niezwykej, niezrozumiaej sytuacji; take: przypadkowo» || D Kulr. II. 72. | P Sl., 64.
okoli dk VIb, okol (nie: okol), forma dokonana czas. okala. Zob. AKCENT.
okoo przyimek czcy si z rzeczownikiem (lub innym wyrazem w jego funkcji) w dopeniaczu «tworzy przyblione okrelenia miary, czasu, objtoci itp.»: Pot ma okoo piciu metrów dugoci. Zebranie trwao okoo dwóch godzin. Way okoo osiemdziesiciu kilogramów. • Niepoprawne jest czenie przyimka okoo z formami mianownika. Np.: Wyjazd potrwa okoo trzy tygodnie, poprawnie: potrwa okoo trzech tygodni. Ptot ma okoto dwa metry wysokoci, poprawnie: ma okoo dwóch metrów wysokoci. 'Niewaciwe jest czenie wyraenia zawierajcego przyimek okoo z innym przy-imkiem, wymagajcym poczenia z wyrazem w przypadku innym ni dopeniacz. A/p.: Za okoto pi minut, poprawnie: mniej wicej za pi minut. Za okoto piciu minut, poprawnie: mniej wicej za pi minut. Wyjecha przed okoto godzin. Poprawnie: Wyjecha mniej wicej przed godzin a. prawie przed godzin. W takimwypadku naley wic uy wyraenia nie zawierajcego przyimka okoo, lecz okrele mniej wiecej.
okop m TV, D. okopu, zwykle w Im: Kopj sypa okopy. Schroni si do okopu, w okopit || U Poi. (1), 404.
okostna odm. jak przy m., D. okoste (nie: okostny), B. okostna (nie: okostn): Mit zapalenie okostnej (nie: okostny).
okowy blp, D. oków, rzd. okowów.podi «acuchy, kajdany»: Winia zakuto w okoni By w okowach. Wyzwoli si, uwolni s z oków, rzd. z okowów. Oprzen. 0. czego Rzeka w okowach lodu. Okowy przesdów
okólnik m III, D. okólnika 1. urzd. .pismo urzdowe posyane obiegiem»: adresowany do wojewodów. Wyda Rozesa kopie okólnika. Zawiadomi o zebra niu okólnikiem. Zapozna si z okiilnikiei. 2. roln. "Ogrodzona cz pastwiska lub pój-worka stanowica zagrod dla byda, koni. owiec»: Zbudowa okólnik. Konie pasty sit w (nie: na) okólniku.
okólny (nie: okólny), tylko w: A urzd. Pismo okólne (nie: okrne), p. okólnik w zn. l
okpi dk Via, okpi (nie: okp), okpijlw okp), okpi (nie: okp), forma dokonana cm okpiwa. Zob. AKCENT.
okpiwa ndk I, pot. «oszukiwa kogo, wy stawiajc go na pomiewisko» n kto okpm kogo: Okpiwa j przy byle okazji. Zob. &
CENT.
okrada ndkla kto okrada kogo, cos — (z czego): Okradali pasaerów w pocigu Okrada kocioy z zabytkowych ikon. Z¹b. K
CENT.
okraja dk IX, okraj (nie: okrajan okraj (nie: okrajaj), okrajemy (nie: okrajay okraj (nie: okrajaj), rzd., p. okroi. Zob.K
CENT.
okrasa IV, blm, reg. wielkopol., wars, "tuszcz dodawany do potraw; sonina; czasen take dodatek urozmaicajcy jedzeniem Kasia z okras. Por. omasta.
okrasi dk Via, okrasz, okra, czsto t imiesowie przymiotnikowym biernym, form dokonana czas. okrasza: Kasza okraszona sonin. Zob. AKCENT.
okrasza ndk I 1. «dodawa do potrat tuszcz»O kto okraszaco - czymiKapn?-t okraszam smalcem. 2. ksik. "dodawa w dla upikszenia* D kto okrasza cos -czym: Okrasza swoj wypowied anegdota mi. Por. omaszcza. Zob. AKCENT.
okra dk Vc, okradn (nie: okradfi okradnij, okradnie (nie: okradzie), okrad (nic okradn), okrada (nie: okradna), okradziony (nie: okradzony, nie: okradnity), forma i& konana czas. okrada. Zob. AKCENT.