LABOLATORIUM MECHANIKI DOŚWIADCZALNEJ |
||
Pomiar długości przyrostu szczeliny |
||
SZCZERBA MACIEJ gr21 |
1997.04.17 |
ĆWICZENIE 7 |
A.
Odporność materiału na pękanie dla ciał sprężysto-plastycznych polega na pomiarze całki J oraz krzywa R, która charakteryzuje materiał w zakresie odporności materiału na wzrost pęknięcia . Do wyznaczenia momentu inicjacji i przyrostu długości szczeliny zastosowane zostały dwie metody :
- metoda zmiany potencjału,
- metoda zmiany podatności .
SCHEMAT STANOWISKA DO POMIARU PRZYROSTU DŁUGOŚCI SZCZELINY
( metoda zmiany podatności )
SCHEMAT STANOWISKA DO POMIARU PRZYROSTU DŁUGOŚCI SZCZELINY
( metoda zmiany potencjału )
B.
WYKRES SIŁA - TRAWERSA OTRZYMANY PODCZAS DOŚWIADCZENIA
WYKRES ZMIANY POTENCJAŁU W CZASIE OTRZYMANY PODCZAS DOŚWIADCZENIA
C.
FILTROWANY WYKRES SIŁA - TRAWERSA
FILTROWANY WYKRES POTENCJAŁU W CZASIE
Obliczenie przyrostu długości szczeliny z metody zmiany potencjału można przepwadzić za pomocą dwóch wzorów :
WZÓR 1
gdzie Δar - całkowity przyrost długości
pęknięcia
Δϕr - spadek potencjału
odpowiadaący całkowitemu przerostowi długości szczeliny
WZÓR 2
gdzie
W - szerokość próbki
y - rozstaw elektrod
ϕ0 - początkowa wartość potencjału
Wykres przedstawiający zalażność przyrostu długości szczeliny w czasie obliczonej na podstawie WZORU 2 :
Obliczenia przyrostu długości szczeliny przy wykorzystaniu metody zmiany podatności pozwala korzystać z następujących wzorów :
WZÓR 1
gdzie b-wymiar nipękniętej części próbki
Ci - podatność w badanym punkcie
C0 - minimalna wartość podatności
WZÓR 2
gdzie bi-1 - niepęknięta część próbki
n=2 (dla próbek trójpunktowo zginanych)
Obliczone przyrosty długości szczeliny z powyższych wzorów przedstawia wykres na którym oznaczono ( krzyżykami - wzór 1 kwadratami - wzór 2 ) :
WZÓR 3
; gdzie
Be - efektywna grubość próbki
S - rozstaw podpór
E - moduł Younga
Wykres przyrostu długości szczeliny obliczony ze wzoru 3 przedstawiony jest poniżej :
WNIOSKI
Przedstawione metody pozwalają na określenie momentu inicjacji szczeliny oraz przyrost jej długości co pozwala określić odporność na pękanie materiałów w zakresie sprężysto-plastycznym . Różnice między wykresami mogą wynikać z niedokładnością związaną ze złym określeniem podatności zerowej .