1)kształcenie fizyczne-intencjonalny przekaz wzorów zachowań dotyczących ciała. Współcześnie mówiąc o wykształceniu ma się najczęściej na myśli wiedze zapominając o tym ze o uczestnictwie w kulturze decydują zarówno wiadomości jak i umiejętności. Udział czynnika intelektualnego i motorycznego w procesie kształcenia musi być symetryczny. 2)fizyczne wychowanie-intencjonalny przekaz wzorów wartości dotyczących ciała. Wychowanie to nic innego jak przygotowanie do dokonywania wartościowych wyborów. Celem fizycznego czyli cielesnego wych jest przygotowanie psychiki do całożyciowej dbałości o ciało. Każdy troszczy się o to co dla niego jest najbardziej cenne i warte starań. Motoryczność człowieka-ogol możliwości w zakresie wszechstronnego władania ciałem z użyciem siły, szybkości, wytrzymałości i gibkości Nauczanie ruchu nabywanie nowych umiejętności ruchowych może odbywać się w sposób przypadkowy, na drodze samodzielnych prób i błędów lub pod kierunkiem nauczyciela. Celem nauczanie ruchu jest nie tylko opanowanie umiejętności ruchowych przydatnych w doskonaleniu ciała ale także wykorzystanie jego walorów jako czynnika stymulacji psychofizycznego rozwoju.
Zasady uczenie się ruchu
1) systematyczności 2) optymalnej częstotliwości 3)narastającej intensywności wysiłku. Zasady te odnoszą się nie tylko do kształtowania wydolności wysiłkowej ale także do innych właściwości motoryki. Dostosowanie ich od indywidualnych możliwości każdego zawodnika jest tajemnicą sukcesów w sporcie.
Formy znaczenia rekreacji u ludzi dorosłych-rekreacja fiz. jest podstawą rekreacji ,której podstawowym środkiem odnowy i doskonalenia jest aktywność ruchowa, ze względu na jej walory profilaktyczno-terapeutuczne- staje się coraz częściej powinnością współczesnego człowieka, zarówno względem siebie jak i całego społeczeństwa. Jej skuteczność a tym samym wartość, w głównej mierze zależy od systematycznego uprawiania Aktywność fiz.zaś pozwala zachować sprawność fiz.i wydolność organizmu do późnej starości. Na znaczenie rekreacji najczęściej wskazuje się w: -profilaktyce i terapii chorób cywilizacyjnych(f. zdrowotna)
-usuwanie zmęczenia po pracy(f. regeneracyjna)
-uwalnianie od stresów, napięć i obciążeń współczesnego życia(f. społeczno-afiliacyjna)
-zaspokojenie potrzeb samorealizacji(f. autoekspresyjna)
-wyrównanie braków współczesnego życia(f. kompensacyjna)
-przeciwdziałaniu procesom starzenia się(f. antyinwolucyjna).
Rekreację można zdefiniować jako formę uczestnictwa w kul.fiz ludzi głównie w wieku produkcyjnym i poprodukcyjnym, którym celem jest renowacja, podtrzymanie i pomnożenie zdrowia, spr.fiz. i urody ciała, a podstawowym środkiem aktywność ruch. Jedną z cech rekreacji fiz. jest różnorodność
Kulturę fiz. Wg Krawczyka- rozumiemy jako względnie zintegrowany i utrwalony system zachowań w dziedzinie dbałości o rozwój fizyczny, sprawność ruchową
i zdrowie człowieka, przebiegających według przyjętych w danej zbiorowości wzorów a także rezultaty owych zachowań. Jako taka wiąże się ona zatem integralnie ze zjawiskami wychowania, higieny osobistej i
społecznej, pracy i wypoczynku oraz dążeniami do poprawy materialnej i psychicznych warunków ludzkiego bytowania.
1.wersjia biotechniczna(orjętacja biologiczna)
-promotor J. Śniadecki
-kontynuatorzy E.Piasecki,H. Osmolski, Z. Gilewicz
-podstawowe założenia: zdrowie jest podstawa i warunkiem wychowania
-podstawowe tezy i dorobek:1).prace z dzieckiem należy zacząć od jego poznania,2).centralnym dziełem wiedzy o człowieku jest wiedza o jego motoryczności,3).rodzaje motoryczności(lokomocja, produkcja bojowa, sportowa i wyrazowa),4).sprawność fiz.,spr.ruch.,wydolność,5).psychomotoryka(czas reakcji na bodziec i pamięć, wyobrażenie ruchowe, precyzja i koordynacja, symetria i asymetria motoryczna,transfer,6).systematyka ruchów(ruchy elementarne i ich kombinacje, akty ruchowe, działanie ruchowe i czynności ruchowe,7).metody pomiaru spr. Fiz.8).uzdolnienia ruchowe i metody ich pomiaru jako elementy prognozy,9).czynniki, środki i warunki rozwoju,10).funkcje wych.fiz.
2.wersja kulturowa(oriętacje humanistyczne)*podstawowe założenia-pracując nad ciałem zawsze kierujemy się jakąś ideą za którą stoją określone wartości a te należą do świata kultury* podstawowe tezy i dorobek - konstrukt kul.fiz .składający się z 4 instytucjonalnych sektorów wych.fiz.(sport,rekreacjia,rehabilitacjia ruchowa,wych.fiz)
-specyfika kul.fiz. polega na osobliwym skutku kultury materialnej i duchowej
-o przynależności kul.fiz.do kultury świadczą abstrakcje duchowe, ruchy oderwane od swych utylitarnych korzeni
-kul.fiz. rozwinęła również 4atrybutowe cechy kultury:1)strefę profanum (wzory zachowań, sposoby posługiwania się ciałem)2)strefę symboliki, kulturowe znaczenie owych zachowań zaszyfrowane według przyjętego kodu.3)strefę sacrum(rytuał, mitologia) 4)materialne korelaty(infrastruktura, przyrządy i przybory)
-powstanie teorii kul.fiz. jako dziedziny zajmującą się ontologią i aksjologią ciała
- ontologia dotyczy warstw antycznych ciała ludzkiego
-aksjologia zajmująca się analizą wartości ciała
-typy fizyczne w klasyfikacji F.Znanieckiego
-aksjologiczna definicja kul.fiz.
-kul.fiz. jest polem rzeczywistości kulturowej na którym i rzecz którego toczy się wych.fiz.
-wych.fiz.nie jest jedynym z szeregowych sektorów kul.fiz.lecz wspólną podstawą dla pozostałych.
Podstawowy zarzut-ograniczenie się do sił kultury i ich wpływ na osobowość ludzka3
Użyteczność prakseologii dla innych dziedzin wyraża się przez:
-tworzenie i doskonalenie aparatury pojęciowej niezbędnej do opisu, analizy, projektowania i oceny działań
-formułowanie praktycznych problemów działania, co ma znaczenie m.in. dla przygotowania działań i dla zapobiegania praktycznym błędom w działaniach
-Systematyzowanie twierdzeń dotyczących działań.
Za konieczne składniki(ogniwa)cyklu organizacyjnego(cyklu działania zorganizowanego)podejmowanego przez wychowawcę fiz. należy przyjąć:
Formy znaczenia rekreacji u ludzi dorosłych-rekreacja fiz. jest podstawą rekreacji ,której podstawowym środkiem odnowy i doskonalenia jest aktywność ruchowa, ze względu na jej walory profilaktyczno-terapeutuczne- staje się coraz częściej powinnością współczesnego człowieka, zarówno względem siebie jak i całego społeczeństwa. Jej skuteczność a tym samym wartość, w głównej mierze zależy od systematycznego uprawiania Aktywność fiz.zaś pozwala zachować sprawność fiz.i wydolność organizmu do późnej starości. Na znaczenie rekreacji najczęściej wskazuje się w: -profilaktyce i terapii chorób cywilizacyjnych(f. zdrowotna)
-usuwanie zmęczenia po pracy(f. regeneracyjna)
-uwalnianie od stresów, napięć i obciążeń współczesnego życia(f. społeczno-afiliacyjna)
-zaspokojenie potrzeb samorealizacji(f. autoekspresyjna)
-wyrównanie braków współczesnego życia(f. kompensacyjna)
-przeciwdziałaniu procesom starzenia się(f. antyinwolucyjna).
Rekreację można zdefiniować jako formę uczestnictwa w kul.fiz ludzi głównie w wieku produkcyjnym i poprodukcyjnym, którym celem jest renowacja, podtrzymanie i pomnożenie zdrowia, spr.fiz. i urody ciała, a podstawowym środkiem aktywność ruch. Jedną z cech rekreacji fiz. jest różnorodność motywów jej podejmowania. Mogą one wynikać z preferencji dla zdrowotnych, sprawnościowo- utylitarnych ,estetycznych lub hedonistycznych wartości ciała.
Można również uczestniczyć w rekreacji dla przyjemności, czerpiąc z niej równocześnie korzyści zdrowotne i odwrotnie.
DEFINICJE:
Kultura-ogół uznawanych wartości , utrwalonych zachowań i ich rezultatów dotyczących człowieka i jego otoczenia.
Edukacja-intencjonalny przekaz wartości i wzorów zachowań z pokolenia na pokolenie.
Kształcenie-intencjonalny przekaz wiedzy i umiejętności z pokolenia na pokolenie.
Wychowanie-intencjonalny przekaz ideałów wzorów postepowania z pokolenia na pokolenie.
Edukacja fizyczna-intencjonalny przekaz wzorów wartości i wzorów zachowań dotyczących ciała.
Fizyczne kształcenie-intencjonalny przekaz wzorów zachowań dotyczących ciała.
Fizyczne wychowanie-intencjonalny przekaz wzorów wartości dotyczących ciała.
Motoryczność-ogół możliwości zachowań i potrzeb ruchowych człowieka.
Sprawność motoryczna-ogół możliwości w zakresie wszechstronnego władania ciałem z użyciem siły, szybkości wytrzymałości i gibkości.Składają się na nią sprawności fizyczna i ruchowa.
Sprawność fizyczna-jest wypadkową predyspozycji wrodzonych i właściwości nabytych w zkresie rozwoju czterech cech sprawności (s,s,w,g).
Sprawność ruchowa-rezultat uczenia się i nauczania umiejętności ruchowych warunkujących wszechstronne władanie ciałem.
Osobowość-ogół dyspozycji wyznaczających wybory celów, wartości i zachowań człowieka.
Postawa-dyspozycja do zachowań wobec czegoś, co jest znane i wywołuje pozytywne lub negatywne uczucia.
Postawa prosomatyczna-dyspozycja do zachowań kreacyjnych, rekreacyjnych i korekcyjnych wobec ciała na podłożu poznania ich znaczenia dla zdrowia, sprawności i urody oraz pozytywnego stosunku emocjonalnego do nich.
Edukacja fizyczna-to ujęta w pedagogiczny system, forma uczestnictwa w kult.fiz. młodych pokoleń, której celem jest wspomaganie rozwoju fizycznego, motorycznego i zdrowia(aktualizacja) oraz przygotowanie do podtrzymywania i pomnażania tych właściwości w życiu późniejszym (prospekcja).
Rekreacja-forma uczestnictwa w kult.fiz. ludzi głównie w wieku produkcyjnym i poprodukcyjnym której celem jest renowacja, podtrzymywanie i pomnażanie zdrowia, sprawności fizycznej i urody ciała, zaś podstawowym środkiem jest aktywność ruchowa.