Izotopy- odmiany pierwiastka o takiej samej liczbie atomowej, a różnej liczbie masowej (różnią się ilością neutronów w jądrze). Średnia masa atomowa pierwiastka jest średnią wynikającą z liczb masowych izotopów z uwzględnieniem zawartości procentowej izotopów w przyrodzie.
gdzie
- liczby masowe izotopów,
- zawartość procentowa izotopów w przyrodzie. Izotopy różnią się właściwościami fizycznymi natomiast właściwości chemiczne mają takie same. Promieniotwórczość naturalna to samorzutna emisja promieniowania cząsteczek α, β lub γ. Zjawisko to odkrył w 1896r. Henry Becquerel, a po raz pierwszy termin promieniotwórczości wprowadziła Maria Skłodowska- Curie. Zjawisko promieniotwórczości podlega regule przesunięć Soddyego i Fajansa, podczas przemiany α liczba masowa maleje o 4, a liczba atomowa o 2.
Podczas przemiany β- liczba masowa pozostaje bez zmian, a liczba atomowa wzrasta o 1. Konfiguracja elektronowa to rozmieszczenie elektronów w powłokach i podpowłokach dla danego atomu. W atomie może znajdować się 7 powłok elektronowych (orbit stacjonarnych) których numery są równe numerom okresów w układzie pierwiastków. Każda orbita posiada swój symbol: K, L, M, N, O, P, Q. Maksymalną ilość elektronów znajdujących się w danej orbicie obliczamy ze wzoru : 2n² n- oznacza numer orbity. Każda orbita składa się z orbitali (podpowłok) których ilość jest równa numerowi orbity. Każdy orbital posiada swój symbol literowy: s, p, d, f, g, h, i na orbitalu s może znajdować się max. 2 elektrony, a na każdym następnym o 4 więcej niż w poprzednim. Ostatnia powłoka w atomie jest nazywana powłoką walencyjną a elektrony znajdujące się na niej elektronami walencyjnymi. Ich ilość jest równa numerowi grupy w układzie pierwiastków.