Politechnika Radomska Wydział Transportu |
Laboratorium Maszyn Elektrycznych |
Data |
|||
Imię i Nazwisko:
|
Grupa:
|
Zespół: |
Rok akademicki:
|
||
Nr ćwiczenia: 5 |
Temat: Badanie silnika pierśccieniowego. |
Ocena i podpis: |
3.1. Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z pracą silnika pierścieniowego w stanach: jałowym, obciążenia oraz wyznaczenie charakterystyk tego silnika. Przedmiotem badań jest indukcyjny silnik pierścieniowy na napięcie 220/380 V. Uzwojenia stojana wyprowadzone są do tablicy z sześcioma zaciskami, umożliwiającej połączenie uzwojeń w gwiazdę lub trójkąt.
3.2. Dane znamionowe silnika.
Przed rozpoczęciem ćwiczenia spisaliśmy dane znamionowe maszyny. Wynoszą one :
Pn=3,5kW , n=1470 obr/min , U=380VΔ , I=8A , cosφ=0,82
3.3. Przebieg pomiarów.
3.3.1. Pomiar rezystancji uzwojeń silnika.
Zmierzone omomierzem wartości rezystancji uzwojeń silnika wynoszą odpowiednio:
Rs=2,4 Ώ Rw=0,05 Ώ
3.3.2. Pomiar przekładni.
Przekładnię maszyny indukcyjnej określa się jako stosunek fazowego napięcia wirnika przy otwartym obwodzie wirnika i zahamowanym wirniku.. Wyniki pomiarów i obliczenia wartości średnich napięć stojana
i wirnika
oraz przekładni silnika wpisaliśmy do tabeli 3.2., gdzie:
=
=
k - współczynnik zależny od rodzaju połączeń uzwojeń stojana i wirnika
Dla nszego przypadku :
k =
- jeżeli uzwojenia stojana połączone są w trójkąt, a wirnika w gwiazdę
Rys. 3.2. Schemat połączeń do pomiaru przekładni silnika pierścieniowego
Tabela 3.2.
|
Stojan |
|
|
|
Wirnik |
|
|
|
|
|
Lp. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
V |
V |
V |
V |
V |
V |
V |
V |
- |
|
1. |
376 |
377 |
375 |
376 |
63 |
63 |
63 |
63 |
10,33 |
|
2. |
352 |
353 |
353 |
353 |
61 |
61 |
61 |
61 |
10,02 |
|
3. |
320 |
322 |
322 |
320 |
56 |
56 |
56 |
56 |
9,9 |
3.3.3. Próba biegu jałowego.
Wyniki pomiarów i obliczeń wpis się do tabeli 2.2.
Pomiary |
|||||||||||||||||
L.p. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
|
V |
V |
V |
A |
A |
A |
W |
W |
|||||||||
1. |
380 |
380 |
380 |
4,1 |
4,1 |
4,2 |
920 |
-540 |
|||||||||
2. |
320 |
320 |
320 |
2,7 |
3 |
3 |
560 |
-290 |
|||||||||
3. |
240 |
240 |
240 |
1,8 |
1,9 |
1,9 |
320 |
-90 |
|||||||||
4. |
200 |
200 |
200 |
1,5 |
1,6 |
1,6 |
240 |
-30 |
|||||||||
5. |
160 |
160 |
160 |
1,3 |
1,4 |
1,3 |
200 |
0 |
|||||||||
Obliczenia |
|||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||
V |
A |
W |
- |
- |
A |
A |
W |
W |
|||||||||
380 |
4,13 |
380 |
0,14 |
0,99 |
0,58 |
4,08 |
122,8 |
257,2 |
|||||||||
320 |
2,9 |
270 |
0,2 |
0,98 |
0,58 |
2,84 |
60,5 |
209,5 |
|||||||||
240 |
1,86 |
230 |
0,31 |
0,95 |
0,558 |
1,76 |
25 |
205 |
|||||||||
200 |
1,56 |
210 |
0,37 |
0,92 |
0,58 |
1,45 |
17,5 |
192,5 |
|||||||||
160 |
1,33 |
200 |
0,43 |
0,90 |
0,57 |
1,2 |
12,7 |
187,3 |
Charakterystyki biegu jałowego
`
3.3.4. Próba zwarcia.
Schemat połączeń podany jest na rysunku 3.3. Wyniki pomiarów i obliczeń wpisuje się do tabeli 3.3., gdzie:
|
- wartość prądu zwarcia |
|
- moc czynna zwarcia |
|
- współczynnik mocy zwarcia |
Rys. 3.3. Schemat połączeń do próby zwarcia silnika pierścieniowego
Tabela 3.3.
|
Pomiary |
Obliczenia |
|||||||
Lp. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
V |
A |
A |
A |
W |
W |
A |
W |
- |
1. |
48 |
3 |
3 |
3 |
120 |
-20 |
3 |
100 |
0,42 |
2. |
56 |
4 |
4 |
4 |
200 |
-40 |
4 |
160 |
0,41 |
3. |
72 |
5 |
5 |
5 |
280 |
-60 |
5 |
220 |
0,35 |
4. |
88 |
6 |
6 |
6 |
400 |
-80 |
6 |
320 |
0,35 |
5. |
100 |
7 |
7 |
7 |
520 |
-110 |
7 |
410 |
0,34 |
6. |
112 |
8 |
8 |
8 |
680 |
-140 |
8 |
540 |
0,35 |
|
124 |
9 |
9 |
9 |
880 |
-170 |
9 |
710 |
0,36 |
3.3.5. Próba obciążenia silnika pierścieniowego.
Rys. 3.4. Schemat połączeń do próby obciążenia silnika pierścieniowego.
Pomiary przeprowadza się dla dwóch przypadków:
- rezystancja rozrusznika
= 0
rezystancja rozrusznika
=0,8ΏWyniki pomiarów wpisaliśmy do tabeli 3.4.
POMIARY |
|||||||
Lp |
U1 |
I1 |
Pα |
Pβ |
F1 |
F2 |
N |
|
V |
A |
W |
W |
KG |
KG |
Obr/min |
1 |
380 |
5,13 |
1680 |
170 |
9 |
4,5 |
1430 |
2 |
380 |
5,36 |
1800 |
250 |
10 |
5 |
1400 |
3 |
380 |
5,39 |
2080 |
500 |
15 |
8 |
1380 |
4 |
380 |
8,23 |
3000 |
1100 |
23 |
11 |
1340 |
5 |
380 |
8,63 |
3120 |
1200 |
25 |
11 |
1300 |
R=0,8 |
|
|
|
|
|
|
|
6 |
380 |
4,46 |
1120 |
-400 |
2,5 |
1,8 |
1300 |
7 |
380 |
4,76 |
1320 |
-260 |
4 |
3 |
1200 |
8 |
380 |
5 |
1400 |
-200 |
5 |
4 |
1150 |
9 |
380 |
5,2 |
1440 |
-130 |
6 |
3,5 |
1100 |
OBLICZENIA
Lp |
P1 |
P2 |
F |
M2 |
cosϕ |
S |
|
|
W |
W |
KG |
Nm |
- |
- |
- |
1 |
1850 |
825 |
4,5 |
5,52 |
0,55 |
0,027 |
0,46 |
2 |
2050 |
901 |
5 |
6,13 |
0,58 |
0,047 |
0,44 |
3 |
2580 |
1243 |
7 |
8,58 |
0,66 |
0,06 |
0,48 |
4 |
4100 |
2069 |
12 |
14,71 |
0,75 |
0,08 |
0,5 |
5 |
4320 |
2347 |
14 |
17,2 |
0,76 |
0,11 |
0,54 |
R=0,8 |
|
|
|
|
|
|
|
6 |
720 |
117,4 |
0,7 |
0,86 |
0,25 |
0,11 |
0,16 |
7 |
1060 |
126 |
1 |
1,23 |
0,33 |
0,18 |
0,12 |
8 |
1200 |
148,5 |
1 |
1,23 |
0,36 |
0,21 |
0,123 |
9 |
1310 |
288,7 |
2,5 |
3,06 |
0,38 |
0,25 |
0,22 |
Charakterystyki obciążenia silnika pierścieniowego mają następujące przebiegi:
Wnioski:
Przedmiotem badań w tym ćwiczeniu był indukcyjny silnik pierścieniowy o napięciu znamionowym 220/380V.Ćwiczenie było przeprowadzane przy połączeniu uzwojenia stojana w trójkąt , a wirnika w gwiazdę.Zgodnie więc z instrukcją ćwiczenia obliczając przekładnię użyliśmy we wzorze współczynnika k = 1,732
Obliczona średnia wartość przekładni wynosiła : 10,08
Zmierzone omomierzem wartości rezystancji uzwojeń silnika wynoszą odpowiednio:
Rs=2,4 Ώ Rw=0,05 Ώ
Następnie dokonaliśmy próby biegu jałowego wyznaczając charakterystyki stanu jałowego. Krzywa ΔP0 =f(U0) jest w przybliżeniu parabolą przesuniętą wzdłuż osi rzędnych o stałą wartość ΔPm gdyż straty w rdzeniu są proporcjonalne w przybliżeniu do kwadratu napięcia.
Prąd magnesujący w funkcji napięcia
, zmienia się według krzywej magnesowania. Przebieg tego prądu w praktyce pokrywa się z przebiegiem prądu jałowego
, gdyż składowa czynna
jest bardzo mała. Ze wzrostem napięcia składowa czynna prądu
rośnie wolno, a prąd magnesujący
szybko.
Przeprowadzając próbę obciążenia zauważyliśmy, że ze wzrostem obciążenia rośnie poślig,cosφ,oraz sprawność maszyny.
Po dokonaniu próby zwarcia , i wyznaczeniu charakterystyk zwarcia zaobserwowaliśmy , że prąd zwarcia silnika ma przebieg prawie prostoliniowy.
Ze względu na małe straty w rdzeniu przy zwarciu silnika /małe napięcie i mała indukcja/ i brak strat mechanicznych przyjmuje się, że cała moc pobrana w tym stanie pokrywa straty obciążeniowe zależne od kwadratu prądu, a więc i od kwadratu napięcia. Otrzymuje się więc paraboliczny przebieg
. Współczynnik mocy zwarcia
można uważać za wartość stałą, zakładając stałość reaktancji zwarciowej.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.