2012-05-09
1
1
ROZPORZĄDZENIE PE I RADY (WE)
NR 713/2009
z dnia 13 lipca 2009 r.
ustanawiające
Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki - ACER
(„Agencja”)
The Agency for the Cooperation of Energy Regulators
Weszło wżycie 3 marca 2011
2
Agencja ACER:
Organ UE, niezależny od Komisji, rządów
PC i firm energetycznych
Siedziba:
Lublana (Słowenia)
Inauguracja działalności:
3 marca 2011r.
Cel ustanowienia:
wspieranie organów regulacyjnych, w
wykonywaniu zadań regulacyjnych na poziomie wspólnotowym, które
wykonują one w państwach członkowskich, oraz koordynacja, w razie
potrzeby, działań tych organów.
Zadania:
• uzupełnianie i koordynacja pracy krajowych organów regulacyjnych,
• uczestnictwo w tworzeniu zasad eksploatacji sieci europejskich energii
elektrycznej i gazu (
opracowuje wytyczne
)
• podejmowanie, pod pewnymi warunkami, wiążących indywidualnych decyzji
w sprawie warunków dostępu i bezpieczeństwa eksploatacyjnego
infrastruktury transgranicznej,
• doradzanie instytucjom UE w zakresie różnych zagadnień związanych z energią,
• monitorowanie funkcjonowania rynku i opracowywanie raportów na temat zmian
na europejskich rynkach energii elektrycznej i gazu.
3
ROZPORZĄDZENIE PE I RADY (WE)
NR 713/2009
z dnia 13 lipca 2009 r.
ustanawiające
Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki - ACER
(„Agencja”)
The Agency for the Cooperation of Energy Regulators
Weszło wżycie 3 marca 2011
4
Agencja ACER:
Organ UE, niezależny od Komisji, rządów
PC i firm energetycznych
Siedziba:
Lublana (Słowenia)
Inauguracja działalności:
3 marca 2011r.
Cel ustanowienia:
wspieranie organów regulacyjnych, w
wykonywaniu zadań regulacyjnych na poziomie wspólnotowym, które
wykonują one w państwach członkowskich, oraz koordynacja, w razie
potrzeby, działań tych organów.
Zadania:
• uzupełnianie i koordynacja pracy krajowych organów regulacyjnych,
• uczestnictwo w tworzeniu zasad eksploatacji sieci europejskich energii
elektrycznej i gazu (
opracowuje wytyczne
)
• podejmowanie, pod pewnymi warunkami, wiążących indywidualnych decyzji
w sprawie warunków dostępu i bezpieczeństwa eksploatacyjnego
infrastruktury transgranicznej,
• doradzanie instytucjom UE w zakresie różnych zagadnień związanych z energią,
• monitorowanie funkcjonowania rynku i opracowywanie raportów na temat zmian
na europejskich rynkach energii elektrycznej i gazu.
5
Zadania ACER dotyczące współpracy
operatorów systemów przesyłowych:
• monitoruje wykonywanie zadań przez ENTSO,
• opiniuje projekt rocznego programu prac ENTSO oraz projekt planu
rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym oraz inne dokumenty
(z
uwzględnieniem celów, jakimi są niedyskryminacja, skuteczna konkurencja oraz sprawne i bezpieczne
funkcjonowanie rynków wewnętrznych energii elektrycznej i gazu ziemnego.)
• przedstawia ENTSO, PE, Radzie oraz Komisji
opinie i zalecenia
, jeżeli
uzna, że projekt rocznego programu prac lub projekt planu rozwoju
sieci o zasięgu wspólnotowym nie przyczynia się do niedyskryminacji,
skutecznej konkurencji oraz sprawnego funkcjonowania rynku lub
wystarczającego poziomu wzajemnych połączeń transgranicznych z
dostępem dla stron trzecich lub jest niezgodny z odpowiednimi
przepisami III pakietu energetycznego.
• przedstawia Komisji opinię, w przypadku gdy ENTSO nie wdrożyło
kodeksu sieci.
• monitoruje i bada wdrażanie kodeksów sieci oraz wytycznych
przyjętych przez Komisję oraz postępy we wdrażaniu planów rozwoju
sieci o zasięgu wspólnotowym, współpracę regionalną operatorów
systemów przesyłowych oraz uwzględnia rezultaty tej współpracy przy
opracowywaniu opinii, zaleceń i decyzji.
6
Zadania w odniesieniu do krajowych organów
regulacyjnych
• może, zgodnie ze swoim programem prac lub na wniosek
Komisji, wydawać zalecenia, aby wspierać organy
regulacyjne i uczestników rynku w dzieleniu się dobrymi
praktykami;
• zapewnia ramy dla współpracy krajowych organów
regulacyjnych;
• na wniosek organu regulacyjnego lub Komisji przedstawia
opinię w sprawie zgodności decyzji podjętej przez organ
regulacyjny z wytycznymi;
• podejmuje decyzję w sprawie warunków dostępu do
infrastruktury elektroenergetycznej i gazowej łączącej co
najmniej dwa państwa członkowskie (infrastruktura
transgraniczna) oraz w sprawie warunków jej
bezpieczeństwa eksploatacyjnego.
2012-05-09
2
7
Zadania w odniesieniu do infrastruktury
transgranicznej
•
podejmuje decyzje w odniesieniu do infrastruktury transgranicznej tylko w tych
kwestiach, które należą do kompetencji krajowych organów regulacyjnych i które
mogą obejmować warunki dostępu do tej infrastruktury oraz warunki jej
bezpieczeństwa eksploatacyjnego jedynie:
– w przypadku gdy właściwe krajowe organy regulacyjne nie były w stanie osiągnąć
porozumienia w terminie sześciu miesięcy od przedłożenia sprawy ostatniemu z tych
organów regulacyjnych; lub
– na wspólny wniosek właściwych krajowych organów regulacyjnych.
•
warunki dostępu do infrastruktury transgranicznej obejmują:
– procedurę alokacji zdolności;
– ramy czasowe alokacji;
– podział dochodów pochodzących z procedur zarządzania ograniczeniami; oraz nakładanie
opłat na użytkowników infrastruktury,
Monitorowanie i sprawozdawczość
•
monitoruje rynki wewnętrzne energii elektrycznej i gazu ziemnego, a w szczególności
ceny detaliczne, dostęp do sieci, w tym dostęp do energii wytworzonej z
odnawialnych źródeł energii, oraz przestrzeganie praw konsumentów (we
współpracy z Komisją, PC i właściwymi organami krajowymi, w tym regulacyjnymi);
podaje do wiadomości publicznej sprawozdanie, w którym wskazuje przeszkody w
budowaniu rynków energii elektrycznej i gazu ziemnego i może przedstawić PE i
Komisji opinię w sprawie środków, jakie można by podjąć w celu likwidacji
przeszkód.
8
Zadania ogólne:
Na wniosek PE, Rady lub Komisji lub z
własnej inicjatywy Agencja może przedkładać PE, Radzie oraz
Komisji opinię lub zalecenia w sprawie wszelkich kwestii
związanych z celami, do jakich została ustanowiona.
Zarządzanie ACER:
• Dyrektor
(Alberto Pototschnig
– Włochy - desygnowany przez RA; kadencja 5 lat + do 3 lat)
(powołuje RA z 3 kandydatów zaproponowanych przez Komisję i po pozytywnej opinii Rady Org. Reg.
• Rada Administracyjna (RA) - 9 członków wybranych przez:
– Komisję: 2+2 zastępców,
– PE: 2+2 zastępców,
– Radę: 5 + 5 zastępców ).
• Rada Organów Regulacyjnych
(27 członków + przeds. Komisji bez prawa glosu; Marek
Woszczyk, prezes URE, przedstawicielem Polski)
• Komisja Odwoławcza
(6 członków + 6 zastępców powołanych przez Radę
Administracyjną, kadencja 5 lat). Odwołanie do Trybunału Sprawiedliwości UE
Kadencja 4 lata (1/2 pierwszego
składu 6 lat; decyzje większością
2/3 obecnych)
9
Rodzaje aktów wydawanych przez Agencję:
• opinie i zalecenia skierowane do operatorów systemów
przesyłowych;
• opinie i zalecenia skierowane do organów regulacyjnych;
• opinie i zalecenia skierowane do Parlamentu Europejskiego,
Rady lub Komisji;
• indywidualne decyzje w określonych przypadkach,
• niewiążące wytyczne ramowe przedstawiane Komisji.
10
URE
– polski organ regulacyjny
• Nowe obowiązki i uprawnienia:
– poszerza i pogłębia się zakres prowadzonego przez
URE monitoringu rynku energii. Wśród nowych
zagadnień, które zostaną poddane badaniom znajdą
się m.in.
• realizacja planów inwestycyjnych przedsiębiorstw
• jakość świadczonych usług.
– prowadzenie dochodzeń w sprawie funkcjonowania rynków
energii i gazu; podejmowanie decyzji i nakładanie wszelkich
niezbędnych i proporcjonalnych środków w celu
promowania efektywnej konkurencji i zapewnienia
właściwego funkcjonowania rynku.
– może nakładać sankcje na przedsiębiorstwa energetyczne i
gazowe, które nie wywiążą się ze zobowiązań nałożonych na nie
dyrektywami rynkowymi, czy też nie poddadzą się prawnie
wiążącym decyzjom organu regulacyjnego lub europejskiej
Agencji ACER.
11
Dyrektywa 2009/72/WE wzmacnia niezależność
Regulatorów krajowych:
• Każde PC wyznacza jeden organ regulacyjny.
• PC mają obowiązek zagwarantować niezależność organu
regulacyjnego i zapewnić mu wykonywanie uprawnienia w
sposób bezstronny i przejrzysty.
• Dlatego:
– organ regulacyjny powinien być prawnie odrębny i funkcjonalnie
niezależny od jakiegokolwiek innego podmiotu – publicznego lub
prywatnego a nie tylko od sektora energetycznego. To wyklucza wszelką
hierarchiczność pomiędzy organem regulacyjnym a innymi organami.
– PC zapewniają w szczególności autonomię budżetową oraz stosowne
zasoby kadrowe i finansowe do realizacji zadań.
– członek zarządu regulatora rynku powinien być powoływany na
odnawialny okres 5-
7 lat i może zostać zwolniony z pełnienia funkcji w
trakcie swojej kadencji jedynie w przypadku, gdy nie spełnia już
warunków określonych w przepisach dyrektywy lub dopuścił się
poważnego uchybienia.
12
ROZPORZĄDZENIE 715/2009
PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
(WE)
z dnia 13 lipca 2009 r.
Weszło wżycie 3 marca 2011
w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego
uchylające rozporządzenie (WE) nr 1775/2005
2012-05-09
3
13
Cele rozporządzenia:
• Ustanowienie
(niedyskryminacyjnych)
zasad dostępu do systemów
przesyłowych gazu ziemnego i do instalacji LNG oraz
instalacji magazynowych z uwzględnieniem specyfiki rynków
krajowych i regionalnych :
– ustanawianie zharmonizowanych zasad dotyczących taryf, lub metod
ich kalkulacji, za dostęp do sieci,
– ustanowienie usług związanych z dostępem stron trzecich i
zharmonizowanych zasad alokacji zdolności i zarządzania
ograniczeniami,
– określenie wymogów w zakresie przejrzystości, zasad bilansowania
oraz opłat za niezbilansowanie, a także ułatwianie handlu
zdolnościami.
• Ułatwienie powstania dobrze funkcjonującego i przejrzystego
rynku hurtowego
(charakteryzującego się wysokim poziomem bezpieczeństwa dostaw gazu)
i zapewnienie mechanizmów harmonizacji zasad dostępu do
sieci transgranicznej wymiany gazu.
14
Ustanowienie ENTSO gazu
(ENTSOG)
• W celu zapewnienia optymalnego zarządzania siecią
przesyłu gazu w UE ustanowiono europejską sieć
operatorów systemów przesyłowych gazu
(European Network of
Transmission System Operators for Gas (ENTSOG).
• ENTSOG promuje dokończenie budowy wewnętrznego
rynku gazu ziemnego oraz zapewnienie optymalnego
zarządzania i eksploatacji sieci przesyłowej gazu
ziemnego, w tym jej właściwego rozwoju technicznego.
• Zadaniem ENTSOG jest również wypracowanie takich
mechanizmów, które zwiększą płynność rynku gazu
ziemnego i zagwarantują swobodny przesył tego
surowca na obszarze Unii Europejskiej.
• Członkiem i jednym ze współzałożycieli ENTSOG jest
GAZ-SYSTEM S.A.
15
•
Europejska prognoza dotycząca dostaw:
– obejmuje ogólną zdolność systemu gazowego do zaspokajania obecnego i przewidywanego
zapotrzebowania na gaz w następującym okresie pięcioletnim, a także w okresie między piątym a
dziesiątym rokiem od daty tej prognozy.
– opiera się na krajowych prognozach dotyczących dostaw, przygotowanych przez poszczególnych
operatorów systemów przesyłowych.
•
Roczny program prac zawiera:
– wykaz i opis kodeksów sieci, które mają zostać opracowane,
– plan koordynacji eksploatacji sieci,
– działania w zakresie badań i rozwoju, które mają zostać zrealizowane w danym roku,
– orientacyjny harmonogram.
•
Kodeksy sieci obejmują następujące obszary, uwzględniając w stosownych
przypadkach specyfikę regionu:
– zasady bezpieczeństwa i niezawodności sieci;
– zasady przyłączenia do sieci;
– zasady dostępu stron trzecich;
– zasady wymiany danych i rozliczeń;
– zasady interoperacyjności;
– procedury operacyjne w sytuacjach awaryjnych;
– zasady alokacji zdolności i zarządzania ograniczeniami;
– zasady dotyczące wymiany handlowej w odniesieniu do technicznej i eksploatacyjnej
organizacji usług dostępu do sieci i bilansowania systemu;
– zasady przejrzystości;
– zasady dotyczące bilansowania, w tym związane z siecią zasady dotyczące procedury
nominacji, zasady dotyczące opłat za niezbilansowanie oraz zasady dotyczące
bilansowania operacyjnego między systemami operatorów systemów przesyłowych;
– zasady dotyczące zharmonizowanych struktur taryf przesyłowych;
– efektywność energetyczna sieci gazowych.
16
17
• Kodeksy sieci są opracowywane dla kwestii transgranicznych związanych
z siecią oraz kwestii integracji rynku
• ENTSO gazu monitoruje i analizuje wdrażanie kodeksów sieci i
wytycznych przyjętych przez Komisję oraz ich wpływ na harmonizację
stosowanych zasad mających na celu ułatwienie integracji rynku.
• ENTSO gazu przyjmuje i publikuje co dwa lata plan rozwoju sieci o
zasięgu wspólnotowym, który obejmuje modelowanie zintegrowanej sieci,
opracowywanie scenariuszy, europejską prognozę dotyczącą dostaw oraz
ocenę odporności systemu na awarie.
• Plan rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym w szczególności:
– opiera się na krajowych planach inwestycyjnych, z uwzględnieniem
regionalnych planów inwestycyjnych, oraz — w stosownych przypadkach— na
wspólnotowych aspektów planowania sieci, w tym również wytycznych dla
transeuropejskich sieci energetycznych zgodnie z decyzją nr 1364/2006/WE
ParlamentuEuropejskiego i Rady;
– w odniesieniu do połączeń transgranicznych opiera się również na
uzasadnionych potrzebach różnych użytkowników sieci i obejmuje
długoterminowe zobowiązania inwestorów;
– identyfikuje luki inwestycyjne, zwłaszcza w odniesieniu do zdolności
transgranicznych.
18
• Do planu rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym może zostać
załączony przegląd barier hamujących wzrost transgranicznej
zdolności sieci wynikających z różnych procedur zatwierdzania
lub z różnych praktyk.
• Agencja dokonuje przeglądu krajowych dziesięcioletnich
planów rozwoju sieci i ocenia ich spójność z dziesięcioletnim
planem rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym. W przypadku
niespójności zaleca odpowiednią zmianę jednego z nich.
• Na wniosek Komisji, ENTSO gazu przekazuje Komisji swoje
uwagi w sprawie przyjęcia wytycznych.
2012-05-09
4
19
• Operator Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A. jest firmą
strategiczną dla polskiej gospodarki oraz bezpieczeństwa
energetycznego kraju.
• Kluczowym zadaniem GAZ-SYSTEM S.A. jest transport paliw
gazowych siecią przesyłową na terenie całego kraju, w celu ich
dostarczenia do sieci dystrybucyjnych oraz do odbiorców
końcowych podłączonych do systemu przesyłowego.
• PSE Operator S.A wydzielona z
PGE Polska Grupa
Energetyczna S.A
• W obydwu sektorach właściciele majątku sieciowego (PSE SA oraz
PGNiG SA) nie pełnią jednocześnie funkcji operatorów systemów
przesyłowych. Są nimi wyodrębnione z ich struktur firmy PSE −
Operator SA oraz Gaz
– System Sp. z o.o. W jednym i drugim
przypadku na podstawie umów dzierżawią one majątki sieciowe, z
tytułu których jego właściciele otrzymują stosowne wynagrodzenie.
20
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU
EUROPEJSKIEGO I RADY (WE)
714/2009
z dnia 13 lipca 2009 r.
w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej
wymiany energii elektrycznej
uchylające rozporządzenie (WE) nr 1228/2003
Weszło wżycie 3 marca 2011
21
Cel dyrektywy
• ustanowienie sprawiedliwych zasad dotyczących transgranicznej
wymiany energii elektrycznej, zwiększając w ten sposób
konkurencję na rynku wewnętrznym energii elektrycznej, z
uwzględnieniem specyfiki rynków krajowych i regionalnych.
• Obejmie to ustanowienie rekompensat z tytułu transgranicznego
przepływu energii elektrycznej oraz ustanowienie
zharmonizowanych zasad w sprawie opłat za transgraniczne
przesyłanie energii elektrycznej oraz alokację dostępnych zdolności
połączeń wzajemnych między krajowymi systemami przesyłowymi;
• b) ułatwienie powstania sprawnie funkcjonującego i przejrzystego
rynku hurtowego charakteryzującego się wysokim poziomem
bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej. Przewiduje ono
mechanizmy harmonizacji zasad dotyczących transgranicznej
wymiany energii elektrycznej.
• Wszyscy operatorzy systemów przesyłowych współpracują na
poziomie Wspólnoty poprzez ENTSO energii elektrycznej, aby
promować dokończenie budowy i funkcjonowanie rynku
wewnętrznego energii elektrycznej i transgraniczny handel energią
oraz aby zapewnić optymalne zarządzanie europejską siecią
przesyłową energii elektrycznej, jej skoordynowaną eksploatację
oraz jej właściwy rozwój techniczny.
22
Zadania ENTSO energii elektrycznej:
• ENTSO energii elektrycznej opracowuje kodeksy sieci,
• ENTSO energii elektrycznej przyjmuje:
– wspólne narzędzia eksploatacji sieci w celu zapewnienia
koordynacji eksploatacji sieci w warunkach normalnych i w
sytuacjach nadzwyczajnych, w tym również wspólną skalę
klasyfikacji incydentów oraz plany badawcze;
– niewiążący dziesięcioletni plan rozwoju sieci o zasięgu
wspólnotowym („plan rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym”)
wraz z europejską prognozą wystarczalności mocy wytwórczych,
co dwa lata;
– zalecenia dotyczące koordynacji współpracy technicznej między
wspólnotowymi operatorami systemów przesyłowych i operatorami
systemów przesyłowych z krajów trzecich;
– roczny program prac;
– sprawozdanie roczne;
– coroczne letnie i zimowe prognozy wystarczalności mocy
wytwórczych.
23
Kodeksy sieci:
• zasady bezpieczeństwa i niezawodności sieci, w tym
dotyczące technicznej zdolności rezerwowej
zapewniającej bezpieczeństwo eksploatacyjne sieci;
• Zasady: przyłączenia do sieci, dostępu stron trzecich,
wymiany danych i rozliczeń, interoperacyjności;
• procedury operacyjne w sytuacjach awaryjnych;
• zasady alokacji zdolności i zarządzania ograniczeniami;
• zasady dotyczące wymiany handlowej w odniesieniu do
technicznej i eksploatacyjnej organizacji usług dostępu
do sieci i bilansowania systemu;
24
• zasady przejrzystości;
• zasady dotyczące bilansowania, w tym związane z siecią
zasady dotyczące rezerwy mocy;
• zasady dotyczące zharmonizowanych struktur taryf
przesyłowych wraz z sygnałami lokalizacyjnymi i rekompensat
dla operatorów działających między systemami przesyłowymi;
• efektywność energetyczna sieci elektroenergetycznych
.
2012-05-09
5
25
• Konsekwencją wejścia w życie nowych unijnych regulacji będzie
zwiększona przejrzystość rynków detalicznych i wzmocnienie
przepisów dotyczących ochrony konsumentów oraz skuteczniejszy
nadzór regulacyjny prowadzony przez niezależne krajowe organy
regulacyjne.
26
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU
EUROPEJSKIEGO I RADY (UE)
NR 994/2010
z dnia 20 października 2010 r.
w sprawie środków zapewniających bezpieczeństwo
dostaw gazu ziemnego
i uchylenia dyrektywy Rady 2004/67/WE
27
• Cel rozporządzenia
:
zapobieganie oraz łagodzenie
potencjalnych skutków kryzysu spowodowanego przerwaniem dostaw
gazu.
• Instytucje współodpowiedzialne za
bezpieczeństwo dostaw gazu:
– przedsiębiorstwa gazowe,
– PC za pośrednictwem ich „
właściwych
organów
”,
– Komisja.
• Termin wyznaczenia „właściwych organów”:
03.12.2011
(odpowiadają za wprowadzenie w życie środków wprowadzanych dyrektywą)
w granicach działalności i
kompetencji
28
• Zadania „właściwego organu”:
ocena ryzyka i
opracowanie na tej podstawie:
– planu działań zapobiegawczych,
– planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej,
– monitorowanie bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu krajowym
,
– konsultacje z
„właściwymi organami” innych PC i Komisją na temat
projektów planów, zwłaszcza pomiędzy:
• sąsiednimi PC,
• odizolowanymi systemami tworzącymi wyspy energetyczne i
sąsiadującymi z nimi PC.
• wzajemne przekazanie projektów do 3 czerwca 2012.
• do 3 grudnia 2012 r. plany działań zapobiegawczych i plany na wypadek
sytuacji nadzwyczajnej, w tym
– jeżeli zajdzie taka potrzeba – wspólne
plany, zostają przyjęte i upublicznione.
29
• Współpraca m.in. następujących PC, w tym współpraca
obszarów sąsiedzkich w PC, może zwiększyć ich
indywidualne i wspólne bezpieczeństwo dostaw gazu
:
– Polska i trzy państwa bałtyckie (Estonia, Łotwa i Litwa),
– Półwysep Iberyjski (Hiszpania i Portugalia) i Francja,
– Irlandia i Zjednoczone Królestwo,
– Bułgaria, Grecja i Rumunia,
– Dania i Szwecja,
– Słowenia, Włochy, Austria, Węgry i Rumunia,
– Polska i Niemcy,
– Francja, Niemcy, Belgia, Niderlandy i Luksemburg,
– Niemcy, Republika Czeska i Słowacja,
– inne.
30
• Zadanie Komisji:
koordynacja, w razie konieczności,
działań właściwych organów na szczeblu regionalnym i
unijnym, m.in. w ramach Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu, lub
grupy ds. zarządzania kryzysowego,
• Powinność PC:
wspieranie działań ukierunkowanych na
dywersyfikację źródeł energii oraz dróg i źródeł zaopatrzenia w
gaz.
• Zadanie przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów
PC:
zagwarantowanie skutecznego funkcjonowania rynku
gazu przez jak najdłuższy czas w przypadku zakłóceń w
dostawach, zanim właściwy organ podejmie środki mające
zaradzić sytuacji, w której rynek nie jest w stanie dłużej
zapewnić wymaganych dostaw gazu.
2012-05-09
6
31
Standard w zakresie infrastruktury (formuła
standardu N-1)
– zadnie dla PC:
• Zapewnienie aby do dnia 03.12 2014 r. infrastruktura gazowa,
pozostała po wyłączeniu największej, posiadała zdolność
zaspokojenia na danym obszarze zapotrzebowania na gaz w dniu
nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania.
• Do dnia 3 grudnia 2013 r. operatorzy systemów przesyłowych gazu
powinni dostosować funkcjonowanie części lub całości systemów
przesyłowych, aby umożliwić fizyczny dwukierunkowy przepływ
gazu na połączeniach transgranicznych.
• Luksemburg, Słowenia i Szwecja nie są związane tym wymogiem,
ale dokładają starań, aby zapewnić dostawy gazu do odbiorców
chronionych.
32
Standard w zakresie dostaw
Właściwy organ zobowiązuje określone przez siebie przedsiębiorstwa
gazowe do podjęcia środków w celu zapewnienia dostaw gazu
odbiorcom chronionym
z danego PC w następujących przypadkach:
– ekstremalnych temperatur w siedmiodniowym okresie szczytowego
zapotrzebowania, występującym z prawdopodobieństwem statystycznym
raz na 20 lat;
– każdego przynajmniej trzydziestodniowego okresu nadzwyczajnie
wysokiego zapotrzebowania na gaz występującego z
prawdopodobieństwem statystycznym raz na 20 lat; oraz
– przynajmniej trzydziestodniowego okresu w przypadku wystąpienia
zakłóceń w największej pojedynczej infrastrukturze gazowniczej w
przeciętnych warunkach w okresie zimowym.
33
Transgraniczny dostęp do infrastruktury
•
Trzy rodzaje sytuacji kryzysowej:
–
stan wczesnego ostrzeżenia,
–
stan alarmowy,
–
stan nadzwyczajny.
•
Gdy właściwy organ ogłosi jeden ze stanów
kryzysowych, wówczas
–
niezwłocznie powiadamia Komisję i przekazuje jej niezbędne
informacje, zwłaszcza dotyczące działań, które zamierza podjąć.
–
w przypadku sytuacji nadzwyczajnej, która może doprowadzić do
zwrócenia się o pomoc do Unii i PC, niezwłocznie powiadamia
Centrum Monitorowania i Informacji w zakresie Ochrony Ludności w
Komisji.
34
Komisja:
• może zwołać grupę ds. zarządzania kryzysowego, w której skład wchodzą
podmioty zarządzania kryzysowego z PC dotkniętych sytuacją
nadzwyczajną.
• regularne informuje Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o pracach podjętych
przez Grupę ds. Zarządzania Kryzysowego.
Grupa Koordynacyjna ds. Gazu
Cel powołania:
ułatwienie koordynacji działań dotyczących
bezpieczeństwa dostaw gazu i wspieranie działań Komisji.
Skład:
przedstawiciele PC, w szczególności ich właściwe organy, a także
Agencji, ENTSO gazu i organizacji reprezentujących interesy branży i
zainteresowanych odbiorców.
35
Grupa Koordynacyjna ds. Gazu jest konsultowana
i wspiera ona Komisję, zwłaszcza w następujących
kwestiach:
• bezpieczeństwo dostaw gazu w każdym czasie, a w szczególności w
sytuacjach nadzwyczajnych;
• wszelkie informacje istotne dla bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblach
krajowym, regionalnym i unijnym;
• sprawdzone rozwiązania i ewentualne wytyczne dla wszystkich
zaangażowanych stron;
• poziom bezpieczeństwa dostaw, poziomy odniesienia i metody oceny;
• scenariusze krajowe, regionalne i unijne oraz testowanie poziomu
gotowości;
• ocena planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji
nadzwyczajnej oraz wdrażanie środków przewidzianych w tych planach;
• koordynacja środków na wypadek stanu nadzwyczajnego w Unii, z
państwami trzecimi będącymi stronami Traktatu ustanawiającego Wspólnotę
Energetyczną oraz z innymi państwami trzecimi;
• pomoc, jakiej należy udzielić najbardziej dotkniętym PC.