GENETYKA MOLEKULARNA
CHORÓB ALERGICZNYCH
WSTĘP
•
Zapalenie alergiczne to skomplikowany proces,
w którym bierze udział wiele komórkowych i
humoralnych elementów układu
odpornościowego
•
W ostatnich latach zidentyfikowano szereg
polimorficznych genów, związanych z
podatnością na rozwoj atopii oraz chorób
alergicznych, a także zaangażowanych w
regulację mechanizmów zapalenia alergicznego
Przeciwciała IgE
•
Jeden z głównych czynników zapalenia
alergicznego
•
Związane z receptorami powierzchniowymi
przede wszystkim komórek tucznych i bazofilów
•
Generują w odpowiedzi na alergen wiele
procesów immunologicznych, przyczyniając się
do rozwoju zapalenia, którego następstwem są
choroby atopowe
Przeciwciała IgE
•
Mechanizmy syntezy IgE oprócz genów
kodujących części stałe i zmienne
immunoglobuliny wydają się zależne od
ekspresji wielu genów – mi.n. polimorficznych
genów cytokin
„klasteru IL-4 ,
umiejscowionych na chromosomie 5q31-33
Klaster IL-4
•
Fragmenty DNA kodujące cytokiny istotne dla
procesów alergicznych
•
Geny:
- IL-3
- IL-4
- IL-5
- IL-9
- IL-13
- GM-CSF
Przeciwciała IgE
•
Wyniki badań potwierdziły związek atopii i
podwyższonego stężenia IgE w surowicy krwi ze
zjawiskiem polimorfizmu genów (SNP)
zlokalizowanych również na chromosomie 13q14
•
Polimorfizm C (-589T) w regionie
promotorowym genu IL-4 ściśle wiąże się ze
zwiększonym całkowitym stężeniem IgE w
surowicy krwi
Przeciwciała IgE
•
Zwiazek z atopią wykazuje też zamiana
glutaminy na argininę w pozycji 576 receptora
IL-4
•
W patogenezie alergicznego nieżytu nosa i astmy
oskrzelowej u pacjentów z dużym całkowitym
stężeniem IgE może brać udział allel R576
•
Do rozwoju alergii na penicyliny przyczyniają się
też geny HLA DRB
Przeciwciała IgE
•
W regulacji syntezy IGE zaangażowany jest
polimorficzny receptor beta2-adrenergiczny
•
W procesie modulacji syntezy IgE biorą udział
także receptory toll-podobne (TLR) oraz cząstki
CD14
CHYMAZA
•
Chorobom alergicznym towarzyszy zwiększona
liczba komórek tucznych
•
Chymaza to mediator wydzielany przez
mastocyty biorący udział w zapaleniu i
patologicznej przebudowie dróg oddechowych u
pacjentów chorych na astmę
•
Gem CMA1 może warunkować podatnosć na
rozwój astmy oraz może być zaangażowany w
regulację syntezy przeciwcial IgE
EOZYNOFILE
•
Eozynofile odgrywaja rolę efektorowych
komórek przewlekłej fazy zapalenia alergicznego
•
Eotaksyna, której źródłem są eozynofile,
aktywuje inne granulocyty kwasochłonne,
komórki tuczne i limfocyty Th2.
•
Geny rodziny eotaksyn zawierają wiele licznych
miejsc polimorficznych
•
Przykładowowo, wykazano związek podatności
na astmę z polimorfizmami genów eotaksyny 2
(T179C) i 3 (T2497G)
GENETYKA FENOTYPÓW ALERGII ATOPOWEJ
•
Wiele loci kojarzy się z fenotypowymi objawami
astmy oskrzelowej
•
Stwierdzono silną korelację między markerami
leżącymi na chromosomie 5 w regionie 5q31-33 a
nadreaktywnością oskrzeli
•
Inne geny, których związek wykazano z
wystąpieniem astmy:
- gen kodujacy receptor dla fragmentów Fc
przeciwciał IgE
- region promotora genu IL-4
- gen kodujący alfa1-antytrypsynę
GENETYKA FENOTYPÓW ALERGII
ATOPOWEJ
•
Podobnie skórne objawy atopii mogą być
warunkowane genetycznie
•
Wystąpienie wyprysku atopowego wiąże się z
obecnością polimorfizmu genu cgymazy na
chromosomie 14
SZCZEPIONKI GENETYCZNE
•
Szczepionki genetyczne przeznaczone do
stosowania w alergologii to m.in.preparaty
zawierajace fragmenty DNA o silnych
właściwościach immunomodelujących ,
dodawane jako adiuwanty do standardowych
rekombinowanych szczepionek alergenowych
•
Ich rolą jest przede wszystkim przesunięcie
proflu odpowiedzi Th2, dominującej w przebiegu
chorób alergicznych, wkierunku Th1
SZCZEPIONKI GENETYCZNE
•
Preparaty takie zawierają fragmenty tzw.
Sekwencje CpG- niemetylowane fragmenty
oligonukleotydowe pochodzenia bakteryjnego i
wirusowego, które oddziałując na układ
odpornościowy, nasilają syntezę IL-12 oraz IFN-
gamma przez komórki dendrytyczne , monocyty
i komórki NK
•
Cytokiny te należące do profilu Th1 działają
supresyjnie na mechanizmy zależne od cytokin
Th2, zatem na elementy zapalenia alergicznego
SZCZEPIONKI GENETYCZNE
•
Szczepionki genetyczne zawierające fragmenty
kodujące białka alergenowe będą miały również
zastosowanie w postepowaniu z chorymi na
schorzenia alergiczne w przyszłości
•
Rekombinowane geny białek alergenowych
włącza się w plazmidy bakteryjne, które
odgrywają rolę wektorów, a anstępnie podaje się
je drogą mięśniową lub podskórną
SZCZEPIONKI GENETYCZNE
•
Wyniki badań na zwierzętach wskazują, że
podanie plazmidowego DNA przekłada się za
zmniejszenie syntezy przeciwciał IgE oraz
zahamowanie zapalenia alergicznego w drogach
oddechowych po prowokacji alergenem