GENETYKA MOLEKULARNA
CHORÓB ALERGICZNYCH
WSTĘP
•
Zapalenie alergiczne to skomplikowany
proces, w którym bierze udział wiele
komórkowych i humoralnych elementów
układu odpornościowego
•
W ostatnich latach zidentyfikowano szereg
polimorficznych genów, związanych z
podatnością na rozwoj atopii oraz chorób
alergicznych, a także zaangażowanych w
regulację mechanizmów zapalenia
alergicznego
Przeciwciała IgE
•
Jeden z głównych czynników zapalenia
alergicznego
•
Związane z receptorami
powierzchniowymi przede wszystkim
komórek tucznych i bazofilów
•
Generują w odpowiedzi na alergen wiele
procesów immunologicznych,
przyczyniając się do rozwoju zapalenia,
którego następstwem są choroby atopowe
Przeciwciała IgE
•
Mechanizmy syntezy IgE oprócz genów
kodujących części stałe i zmienne
immunoglobuliny wydają się zależne od
ekspresji wielu genów – mi.n.
polimorficznych genów cytokin „klasteru
IL-4”, umiejscowionych na chromosomie
5q31-33
Klaster IL-4
•
Fragmenty DNA kodujące cytokiny istotne
dla procesów alergicznych
•
Geny:
- IL-3
- IL-4
- IL-5
- IL-9
- IL-13
- GM-CSF
Przeciwciała IgE
•
Wyniki badań potwierdziły związek atopii
i podwyższonego stężenia IgE w surowicy
krwi ze zjawiskiem polimorfizmu genów
(SNP) zlokalizowanych również na
chromosomie 13q14
•
Polimorfizm C (-589T) w regionie
promotorowym genu IL-4 ściśle wiąże się
ze zwiększonym całkowitym stężeniem
IgE w surowicy krwi
Przeciwciała IgE
•
Zwiazek z atopią wykazuje też zamiana
glutaminy na argininę w pozycji 576
receptora IL-4
•
W patogenezie alergicznego nieżytu nosa
i astmy oskrzelowej u pacjentów z dużym
całkowitym stężeniem IgE może brać
udział allel R576
•
Do rozwoju alergii na penicyliny
przyczyniają się też geny HLA DRB
Przeciwciała IgE
•
W regulacji syntezy IGE zaangażowany
jest polimorficzny receptor beta2-
adrenergiczny
•
W procesie modulacji syntezy IgE biorą
udział także receptory toll-podobne (TLR)
oraz cząstki CD14
CHYMAZA
•
Chorobom alergicznym towarzyszy
zwiększona liczba komórek tucznych
•
Chymaza to mediator wydzielany przez
mastocyty biorący udział w zapaleniu i
patologicznej przebudowie dróg
oddechowych u pacjentów chorych na astmę
•
Gem CMA1 może warunkować podatnosć na
rozwój astmy oraz może być zaangażowany
w regulację syntezy przeciwcial IgE
EOZYNOFILE
•
Eozynofile odgrywaja rolę efektorowych
komórek przewlekłej fazy zapalenia
alergicznego
•
Eotaksyna, której źródłem są eozynofile,
aktywuje inne granulocyty kwasochłonne,
komórki tuczne i limfocyty Th2.
•
Geny rodziny eotaksyn zawierają wiele
licznych miejsc polimorficznych
•
Przykładowowo, wykazano związek
podatności na astmę z polimorfizmami
genów eotaksyny 2 (T179C) i 3 (T2497G)
GENETYKA FENOTYPÓW ALERGII
ATOPOWEJ
•
Wiele loci kojarzy się z fenotypowymi
objawami astmy oskrzelowej
•
Stwierdzono silną korelację między
markerami leżącymi na chromosomie 5 w
regionie 5q31-33 a nadreaktywnością oskrzeli
•
Inne geny, których związek wykazano z
wystąpieniem astmy:
- gen kodujacy receptor dla fragmentów Fc
przeciwciał IgE
- region promotora genu IL-4
- gen kodujący alfa1-antytrypsynę
GENETYKA FENOTYPÓW
ALERGII ATOPOWEJ
•
Podobnie skórne objawy atopii mogą być
warunkowane genetycznie
•
Wystąpienie wyprysku atopowego wiąże
się z obecnością polimorfizmu genu
cgymazy na chromosomie 14
SZCZEPIONKI GENETYCZNE
•
Szczepionki genetyczne przeznaczone do
stosowania w alergologii to m.in.preparaty
zawierajace fragmenty DNA o silnych
właściwościach immunomodelujących ,
dodawane jako adiuwanty do standardowych
rekombinowanych szczepionek alergenowych
•
Ich rolą jest przede wszystkim przesunięcie
proflu odpowiedzi Th2, dominującej w
przebiegu chorób alergicznych, wkierunku
Th1
SZCZEPIONKI GENETYCZNE
•
Preparaty takie zawierają fragmenty tzw.
Sekwencje CpG- niemetylowane fragmenty
oligonukleotydowe pochodzenia bakteryjnego
i wirusowego, które oddziałując na układ
odpornościowy, nasilają syntezę IL-12 oraz
IFN-gamma przez komórki dendrytyczne ,
monocyty i komórki NK
•
Cytokiny te należące do profilu Th1 działają
supresyjnie na mechanizmy zależne od cytokin
Th2, zatem na elementy zapalenia
alergicznego
SZCZEPIONKI GENETYCZNE
•
Szczepionki genetyczne zawierające
fragmenty kodujące białka alergenowe
będą miały również zastosowanie w
postepowaniu z chorymi na schorzenia
alergiczne w przyszłości
•
Rekombinowane geny białek alergenowych
włącza się w plazmidy bakteryjne, które
odgrywają rolę wektorów, a anstępnie
podaje się je drogą mięśniową lub
podskórną
SZCZEPIONKI GENETYCZNE
•
Wyniki badań na zwierzętach wskazują, że
podanie plazmidowego DNA przekłada się
za zmniejszenie syntezy przeciwciał IgE
oraz zahamowanie zapalenia alergicznego
w drogach oddechowych po prowokacji
alergenem