Arteterapeutyka o profilu artys Nieznany (2)

FORMY FRAKTALNE

Program arteterapeutyczny o profilu artystyczno – badawczo – społecznym.

Autor: mgr sztuki Julia Kaczmarczyk-Piotrowska

Projekt realizowany w ramach stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie Kultury.

Konsultacja: mgr psychologii Farida Haidar

Pozna

2010

Wst

Program Formy fraktalne

opiera si

na powtarzalno

ci otaczaj

cego nas

wiata oraz wykonywanych

czynno

ci, skierowany jest do ludzi młodych i ma na celu wypracowanie metody, która pomo

e w gł

bszy,

wiadomy,

a zarazem ciekawszy sposób prze

ywa

emocje zwi

zane z poznawaniem i nazywaniem natury. Jest uniwersalny,

skupia działania twórcze stymulowane za pomoc

rytmu w sferze muzyki, kształtu, barwy w sferze plastyki. Jego

szkielet opiera si

na motywie spirali.

Spirala wyst

puje naturalnie w wielu formach np:. muszlach, meandrach, jej kierunek zgodny jest z ruchem

wskazówek zegara, To symbol solarny zwi

zany z sił

słoneczn

, symbolizuje post

p i harmoni

, znany w prehistorii,

stosowany w sztuce przez Celtów obok wzorów plecionkowych, ewaluował w form

wolutow

i esownic

. Rze

ba,

któr

zaproponowałam, stała si

form

pocz

tkow

, wynikn

ła podczas zabawy z dzieckiem materiałem plastycznym;

(do wspólnego tworzenia formy mo

e przył

czy

dy nie burz

c koncepcji powstaj

cego dzieła). To materiał

wieloelementowy, uniwersalny dla wszystkich ludzi. Wa

na cech

jest łatwo

ść

i lekko

ść

wspólnego wysiłku w pracy w

grupowej. Aby zach

młodych ludzi do szerszego kontaktu ze sztuk

, forma pierwotna staje si

idealna, gdy

powoduje,

e dostrzegamy wieloaspektowo

ść

naszych działa

oraz indywidualnego odbioru, przekazu i nazywania

rzeczywisto

ci.

Program nie neguje indywidualno

ci, ale podnosi jej znaczenie w pracy grupowej, ma to na celu zaznaczenie

ci ka

dej osoby we współdziałaniu. To przykład pracy zespołowej. Nie tylko dla młodzie

y, tak

e twórców

ró

nych dziedzin. Zmysły zostan

poddane rozmaitym bod

com. Wizja fotografa musi przenika

z wizj

rze

biarza

oraz kompozytora czy wokalistki. Forma wyj

ciowa jest ascetyczna po to aby u

wiadomi

prymitywno

ść

, prostot

. W

procesie uczenia, wł

cza si

do programu dodatkowe bod

ce stymuluj

ce rozwój. Stanowi to kontrast w stosunku

wielobarwno

ci wypracowywanych przez dzieci kształtów i form, a tak

e d

ków, wyj

cie od cz

stkowych

archetypów

poprzez

wiat flory, a pó

niej fauny. Przy zaburzeniach i dysfunkcjach powrót do „korzeni” ma zbawienne

skutki u

wiadamia o istocie problemu i uczy radzenia sobie w trudnych chwilach. Rozkładanie rzeczywisto

ci i

składanie jej na nowo ze znanych materiałów. Rozbicie

wiata na małe tony i stworzenie z nich „osobistej muzyki”

liwej do uzyskania w pracy indywidualnej, grupowej oraz poł

czenie ich. To program który, ma zast

powa

proces

wychodzenia w nowe relacje z sytuacji krytycznych, jako pomoc przy zmianie negatywnych skutków zaznanych
do

wiadcze

Proces dochodzenia do akceptacji siebie, sytuacji i metoda radzenia sobie z jej skutkami odbijaj

cymi si

przyszło

ci. Korygowanie tre

ci urazowych przy pomocy tradycyjnych metod – kontaktu bezpo

redniego, naturalnego

poł

czonego z samodzieln

prac

w grupie.

Dodawanie poszczególnych elementów działaj

cych na sensory pozwala w pracy indywidualnej dobra

odpowiednie

rodki wyrazu dla poszczególnej osoby. Takie działanie u

wiadamia o istnieniu najprostszych form

przekazu, wyłapuje indywidualne predyspozycje, zastosowaniu podlegaj

takie dziedziny jak sztuki plastyczne z

Maria J. Żychowska

Teka Kom. Arch. Urb. Stud. Krajobr. – OL PAN, 2006, 73-79

Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej, Samodzielny Zakład Rysunku, Malarstwa i Rzeźby

http://www.pan-ol.lublin.pl/wydawnictwa/TArch2/Zychowska.pdf

W teorii archetypów Junga tzw. nieświadomość zbiorowa jest dziedziczna, stanowi nie pochodzący z doświadczenia

indywidualnego, wspólny dla wszystkich wzorzec reagowania i postrzegania świata (tzw. praforma).

Arciszewska – Binnebesel A. – „Arteterapia. Szczęśliwy świat tworzenia”, wyd. BEA – BLEJA, Toruń 2003.

uwzgl

dnieniem rysunku, malarstwa, form przestrzennych, grafiki, grafiki projektowej, fotografii, luminacji, muzyki, jest

zarazem

cie

do odnajdywania predyspozycji zawodowych.

O projekcie:

Program FORMY FRAKTALNE – Polski Komitet Pomocy Społecznej PKPS w Poznaniu. Placówka wsparcia dziennego –

wietlica socjoterapeutyczna, projekt realizowany w ramach stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego w

dziedzinie Kultury.

Program ma charakter opracowania innowacyjnego sposobu komunikacji artystycznej dla dzieci z rodzin
dysfunkcyjnych. Linia prowadzenia warsztatów opiera si

na stosowaniu wielu bod

ców na sensory-zmysły.

Wykorzystanie plastyki, muzyki i bajki w procesie terapeutycznym. Program ma otwart

formuł

pod wzgl

dem kreacji.

Program FORMY FRAKTAKNE jest oparty na sztukach plastycznych z poł

czeniem wiedzy muzycznej i fotografii oraz

grafiki. Projekt uzyskał rekomendacje:

1. Wielkopolskiego Zwi

zku Artystów Rze

biarzy reprezentowanego przez artyst

rze

biarza Pana Romana

Kosmal

Niew

tpliw

zalet

projektu Julii Kaczmarczyk-Piotrowskiej jest jego aspekt artystyczno – badawczo -

społeczny. Poszukiwania twórcze przekraczaj

stereotypy pojmowania rze

by. Ciesz

cym faktem jest

zastosowanie formy przestrzennej
w realizacji d

kowej. Projekt ten posiada walor edukacyjny skierowany do dzieci

i młodzie

y. Bezpo

rednio wpływa na podniesienie wiedzy z zakresu sztuk pi

knych.

nym elementem jest powi

zanie efektu wizualnego daj

cego now

jako

ść

dydaktyczn

. To poł

czenie jest

innowacyjne w dotarciu do dziecka przez pobudzanie wyobra

ni – bezpo

rednio i równocze

nie na zmysły.

Wnioskuj

ca pragnie wykorzysta

swoje do

wiadczenie dydaktyczne

i jednocze

nie przeprowadzi

eksperyment maj

cy na celu bardziej efektywne, przyst

pne, atrakcyjne,

prze

ywanie emocji zwi

zanych

z do

wiadczaniem pi

kna.

Jestem przekonany,

e jej do

wiadczenie, ambitna i bardzo energiczna postawa, łatwo

ść

nawi

zywania

kontaktów stworzy i pozwoli na efektywne i sprawne wdro

enie powy

szego projektu w praktyce oraz da

żą

dane efekty dydaktyczne oraz artystyczne.

Roman Kosmala

2. Zakład Socjologii Edukacji Wydział Studiów Edukacyjnych Uniwersytetu
im. Adama Mickiewicza w Poznaniu reprezentowany przez dr nauk humanistycznych, mgr socjologii Pani

Iwon

Chmur

- Rutkowsk

Niew

tpliwym walorem projektu jest ju

sam pomysł, by frapuj

ce i abstrakcyjne matematyczno-fizyczne

teorie fraktali i chaosu przeło

na j

zyk sztuki. W zamy

le Artystki sztuka fraktalna staje si

okazj

interdyscyplinarnego spotkania twórców oraz niekonwencjonalnego wykorzystania materiałów, technologii i

rodków wyrazu. J

zyk, a wła

ciwie j

zyki jakimi planuje skomunikowa

z odbiorcami Artystka wydaj

odzwierciedla

skomplikowany system bod

ców, którego do

wiadcza przeci

tny współczesny człowiek

cy w

cywilizowanym

wiecie. Z drugiej strony jest to j

zyk fraktalny – pulsuj

cy swoj

pierwotn

powtarzalno

. Tak jak j

zyk

natury: li

cia paproci, budowy DNA, chmury czy uderze

serca. Projekt, podobnie jak same fraktale wydaje si

zatem

podlega

zasadom twórczego chaosu – na efekt ko

cowy b

miały wpływ wszystkie - najbardziej nawet subtelne

warunki pocz

tkowe. Jest to zatem rodzaj eksperymentu.

Do podstawowych walorów projektu, nale

y bez w

tpienia jego innowacyjno

ść

- sztuka proponowana przez

Artystk

wymaga zarówno u współtwórców, jak i odbiorców wykraczania poza konwencje. W efekcie mo

na si

spodziewa

zupełnie nowego typu fascynuj

cych wra

. Pojawia si

jednocze

nie szansa wypracowania nowej

metody i nowych efektów w arteterapii, w której Artystka ma niew

tpliwe udokumentowane do

wiadczenie. Jednak za

multimedialn

magi

i „dziko

sztuki”, wpływaj

na ludzkie emocje kryj

przecie

reguły. Byłoby wspaniale,

by ten

wiat mogli odkrywa

młodzi ludzie. Walor edukacyjny projektu widz

tu zatem nie tylko w poszerzaniu

wiadomo

ci czym sztuka współczesna jest, lub mo

e by

i jakimi nowymi

rodkami mog

operowa

arty

ci. Sztuka

fraktalna uzmysławia,

e za ka

technologi

stoi człowiek, który ma wpływ na powstawanie rozmaitych wra

zjawisk, zarówno w sztuce, jak i we wszech

wiecie. To by

e niezły sposób aby przekona

odbiorców o działaniu

znanego z teorii chaosu „efektu motyla”, który sugeruje,

e ka

dy człowiek, który odbiera, przetwarza i przekazuje

informacje wywołuje zmiany. Nawet subtelne uczucia i zachowania s

ne dla innych ludzi i

wiata. Tak te

rozumie

warto

ść

tworzenia i prze

ywania sztuki.

Iwona Chmura-Rutkowska

Fraktal - (

łac.

fractus – złamany, cz

stkowy) w znaczeniu potocznym oznacza zwykle obiekt samo-podobny (tzn. taki,

którego cz

ęś

ci s

podobne do cało

ci) albo „niesko

czenie subtelny" (ukazuj

cy subtelne detale nawet w wielokrotnym

powi

kszeniu). Ze wzgl

du na olbrzymi

ró

norodno

ść

przykładów matematycy obecnie unikaj

podawania

cisłej

definicji i proponuj

okre

fraktal jako zbiór.

Zainteresowanie form

fraktali nast

piło podczas pracy nad jedn

z prac pt. „Piosenka dla mojego dziecka” wynikłej z

wspólnej zabawy z dzieckiem materiałem plastycznym (2005 r). Praca ta składa si

z wielu tych samych elementów

kopiowanych w ró

nej skali – cało

ść

jest przestrzenn

kompozycj

wieloelementow

, powtarzaln

, fraktaln

, któr

układa

w dowolne wzory (przy masowej produkcji) forma mo

e okaza

niesko

czona.

Celem mojego projektu „FORMY FRALTALNE” jest rozwini

cie tej idei wzbogacaj

rodki wyrazu artystycznego o nowe

techniki, rzadko

jest wykorzystywanie fraktali

w rze

bie. Prace wykonywane wcze

niej, których jestem autork

zawsze skłaniały si

ku emocjom. Efekt ko

cowy ma

zaspokaja

potrzeb

emocjonalno – wra

eniow

Innowacyjno

c tego projektu skupia w sobie działania ró

nych twórców

– artystów na rzecz jednej wizji, wysoki poziom

eksperymentu, rozwoju dla szukania nowej formy wykraczaj

cej poza ramy tradycyjnego pojmowania kontaktu ze sztuk

Koordynatorem artystycznym projektu jest:
Julia Monika Kaczmarczyk – Piotrowska
Osoby zaproszone i bior

ce udział w projekcie to:

Janusz Gliszy

ski fotograf, plastyk – wystawiennik, konsultacja artysta fotograf Jarosław Klup

Dariusz Tarczewski nowoczesny pianista, kompozytor i aran

Paulina Le

na wokalistka

Formy fraktalne:

Projekt odnosi si

do obserwacji natury, budowie jej poszczególnych elementów. Form podstawowych

powielanych w ró

nej skali. Czerpie z nawi

i obserwacji fraktali naturalnych np. budowy li

cia, kamienia, chmury,

płatków

niegu. Program nie wnika w geometrycznie kształtowanie zbiorów wynikaj

ce z definicji odkrywcy fraktali

Benoita Mandelbrota

na rzecz pierwowzorów z natury, tak zwanych DENDRYTÓW (Słowo wywodzi si

z greckiego

słowa "déndron", czyli drzewo) np. płatków

niegu, budowie naczy

krwiono

nych, nerwów, ro

lin – kalafior, brokuł,

systemów wodnych rzek, błyskawicy, skał, drzew.

Czterech autorów, których wypowiedzi w mediach twórczych różnią się ze względu na inny rodzaj artykułowania swoich emocji,

wspólna praca to poszukiwanie dialogu między dziedzinami pod jednym tematem.
Formuła stosowania eksperymentu pozwoliła na uzewnętrznienie wewnętrznego potencjału, działanie wymusiło powtarzalność jako
jakość będącą zarazem celem.

Benoit Mandelbrot (1924-2010) francuski matematyk, pochodzenia żydowskiego, urodzony w Polsce. Opisał zbiór Mandelbrota oraz

wymyślił słowo fraktal.
Był on twórcą tzw. geometrii fraktalnej, którą określił jako „prawdziwą geometrię natury”. Jako pierwszy opisał kształty i wzory
zwane fraktalami, które w niczym nie przypominają prostych i regularnych figur znanych ze szkolnej geometrii stworzonej przez
starożytnych Greków. Fraktali nie ma w podręcznikach – za to pełno ich w przyrodzie. "Chmury to nie kule, szczyty górskie to nie
stożki, linie wybrzeża to nie koła, kora drzew nie jest gładka, a błyskawice nie rozchodzą się po liniach prostych" – pisał w 1982 r. we
wstępie do książki "Fraktalna
geometria natury", która wywarła wielki wpływ nie tylko na matematykę, lecz także inne dziedziny nauki XX w.

Mandelbrot dotarł do prac dwóch francuskich matematyków: Gastona Julii i Pierre'a Fatou, którzy badali zachowanie się iteracji
pewnych funkcji zespolonych. Mandelbrot wykorzystał do tego celu komputery. Uzyskane przez niego wykresy zostały nazwane
fraktalami.
Iteracja (łac. iteratio – powtarzanie) – czynność powtarzania (najczęściej wielokrotnego) tej samej instrukcji (albo wielu instrukcji)
w pętli. Mianem iteracji określa się także operacje wykonywane wewnątrz takiej pętli.

Artetarapia

pozwala na „odsuniecie” od

ródła problemu, powoduj

cego dysfunkcje i wprowadzenie warto

pozytywnych dla wszystkich ludzi. Paradygmaty wiod

ce i „dobre” dla ogółu społeczno

ci s

uniwersalne. Brak miło

zast

pujemy miło

, brak akceptacji – akceptacj

. W szczególnym przypadku jakim s

dzieci „urazowe” pomoc nie

tylko przychodzi ze

wiata sztuki ale przy pomocy

wiata medycyny psychologa, psychiatry. Dotarcie do prostych

plastycznie symboli czy

ródeł d

ku jest j

zykiem, komunikatem do odczytania, gdzie przy informacji zwrotnej któr

tworzy dziecko szukamy tre

ci koryguj

cych. Zmierzamy do tego aby młody człowiek zacz

ł szuka

owych rozwi

samodzielnie. To trop do dalszej pracy.

Budowanie „natury z natury” dociera do

wiadomo

ci pocz

tkowo poprzez aktywn

obserwacj

, stosowanie

metod ogl

dowych, odtwórczo

ci po przej

cie do samodzielnej twórczo

ci z cechami indywidualnymi po uprzednim ich

wyszukaniu i cz

stkowym kształceniu. Otaczaj

ca przyroda jest pozornie idealna, mimo form samopodobnych, jest

ona asymetryczna, z ogromnym potencjałem podobie

stwa. K

ty proste w naturze nie istniej

, s

to anomalia dla

„architektonicznie” skonstruowanej matematyki. Do

wiadczanie sztuki w ka

dej sytuacji w warunkach plenerowych

oraz preparowanie jej za pomoc

techniki czy urz

dze

technicznych rozwija niew

tpliwie wyobra

Najtrudniejszym momentem w opracowywaniu proponowanego programu b

dzie synchronizacja wszystkich dziedzin,

w których wypowiadaj

twórcy. Zderzenie czterech ró

nych osobowo

ci i

wiatów i pogodzenie ich w jednej

kompatybilnej rzeczywisto

ci. Jest to znacz

cy fakt powstania projektu rze

by w projekcie muzycznym. Proces jakiemu

poddani zostali doro

li twórcy przeniesiony został na działania dzieci.

Obiekty fraktalopodobne s

idealnym materiałem do obserwacji natury, s

łatwo dost

pne, aktywizuj

procesy

poznawcze. Dzi

ki ich obserwacji, niewielkich cz

ęś

ci mo

na kształtowa

kolejne i budowa

nowe obiekty, wykorzystuj

zdobyte informacje. Struktura programu nie wnika w

cisłe konstruowanie obiektów geometrycznych dost

pnych w

programach graficznych gdzie osi

gni

ty efekt obrazu jest kopi

w ró

nej skali. Nast

puje przeniesienie naturalnych

wzorów w sztuki plastyczne oraz sztuki muzyczne poddane umiej

tno

ciom dzieci i dorosłych. Zatem dopuszczona jest

twórcza improwizacja, odległa od przewidywalnej matematyki. Przeniesienie nast

puje w sferze sztuki oraz w sferze

wypracowywanych zachowa

u dzieci. Nacisk kładziony jest na obserwacj

wzorów samo-podobnych i niesko

czonych

oraz budowanie pozytywnych relacji,

wiczenie po

żą

danych zachowa

poprzez ci

głe i cz

ste wr

cz nawykowe

powtarzanie czynno

ci.

Maja Stańko Arteterapia z dziećmi i młodzieżą — perspektywa rozwojowa. Zakład Psychologii Ogólnej

i Psychodiagnostyki, Instytut Psychologii
Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu tom 6, nr 2, 66–73

„Arteterapia jest formą oddziaływania psychoterapeutycznego, która może skutecznie wspomagać terapię
farmakologiczną zaburzeń psychicznych na wszystkich etapach ich rozwoju . Pełni ona różne funkcje, począwszy od diagnozy i
terapii do aktywizacji, rehabilitacji, relaksacji, a nawet profilaktyki
zaburzeń psychicznych . Arteterapia jest terminem niezwykle szerokim. Na potrzeby niniejszego
artykułu przyjęto definicję arteterapii w jej węższym znaczeniu, w którym traktowana jest jako
psychoterapia za pomocą sztuk plastycznych, polegająca na wykorzystaniu technik plastycznych do
wyrażania i przepracowywania problemów oraz trudności pacjenta. U podłoża praktyki arteterapeutycznej leżą teorie psychologiczne,
takie jak na przykład psychoanaliza lub podejście poznawczo behawioralne oraz przekonanie o tym, że proces twórczy może mieć
właściwości terapeutyczne oraz rozwojowe”.

Metody pracy łączone z techniką są dla bodźcami drugoplanowymi ze względu na ich nie naturalne pochodzenie, wolę praformę i

techniki tradycyjne, to one wykształcają poczucie bliskości, intymności, wzajemnego zaufania. Potrzeba emocjonalno-wrażeniowa
może zostać zaspokojona, ale tylko przez krótki czas np. techniki komputerowe. Wyjątek stanowi odbiór muzyki – synestezja.

Artur Krynicki Emocjonalna Sztuczna Inteligencja Seminarium Sztucznej Inteligencji Emocjonalna Sztuczna Inteligencja
Emotional AI

http://www.ii.pwr.wroc.pl/~kwasnick/tekstystudenckie/emocjonalna_ai.pdf

W warunkach klinicznych możliwe są sesje kilkuminutowe wyświetlanie na monitorze zbiorów fraktalnych w ruchu wraz z
towarzyszącą muzyką osiągana jest wówczas relaksacja.

Fazy realizacji programu:

I. Projekt realizowany był fazowo: Pierwsza faza odnosiła si

do stworzenia prostej formy przestrzennej, samo-podobnej

wzorowanej na fraktalach zaczerpni

tych z natury – była to rze

ba wieloelementowa. Autor Julia Kaczmarczyk-

Piotrowska.

II. Kolejnym etapem była faza eksperymentalna: planowanie przestrzeni za pomoc

luster,

wiateł, stosowanie układu

rze

biarskiego w warunkach naturalnych i sztucznych. Sterowanie wi

zka

wietln

i odbiciem czyli iluzyjno

ść

. Rejestracja

za pomoc

fotografii. Realizacja Janusz Gliszy

ski.

III. Nast

pnie praca muzyków: powstały trzy zapisy: instrumentalno-wokalny, instrumentalny oraz wokalny

. Przy moich

zało

eniach programowych nie miało to by

automatyczne tworzenie utworu, ale wypracowanie formuły powtarzalno

ków, poł

czenie jej w cało

ść

z naciskiem na zało

enia terapeutyczne. Do realizacji wykorzystano takie instrumenty:

smyczki, fortepian, harfa, czelesta, dzwonki orkiestrowe, kotły, instrumenty perkusyjne – etniczne. Głosu do kompozycji
Dariusza Tarczewskiego u

yczyła wokalista Paulina Le

na.

Fraktale czyli złamane, cz

stkowe elementy, które powielane daj

konkretn

cało

ść

, samo-podobne pochodz

obserwacji natury, nie dociekam sk

d si

bior

i dlaczego, ale jak mo

na je w twórczy sposób u

kształtuj

pozytywn

postaw

. Jak

na odnie

ść

do sztuki oraz terapii i uczenia si

– edukacji. Stosowanie reguły podstawiania:

czyli z poznanych elementów cz

stkowych stwarzamy now

rzeczywisto

ść

. Odnosi si

to równie

do zachowa

. Istotnym

etapem jest dostrze

enie powtarzalno

ci.

Program arteterapeutyczny został ukształtowany dla dzieci problemowych pochodz

cych z rodzin alkoholowych,

gdzie aspekt powtarzania w celu wypracowywania nowych czynno

ci jest wa

nym czynnikiem powoduj

cym w

konsekwencji zmian

zachowania. Zastosowanie tak wielu artystycznych mediów wspomaga ten proces ze wzgl

du na

swoj

ró

norodno

ść

, która musi by

przekonywuj

ca dla dzieci o ró

nych charakterach oraz osobowo

ciach

. Dzieci z

tym problemem wchodz

w role, a s

to: dziecko bohater, maskotka, kozioł ofiarny

, dziecko we mgle, aniołek

Działania maj

wesprze

dzieci, da

oparcie, namiastk

normalnego

ycia. W niezdrowych relacjach rodzinnych,

Małgorzata Kuśpit Remedium MARZEC 2003 PARPA EDUKACJA, OŚWIATA, WYCHOWANIE

http://www.parpa.pl/download/remedium/arteterapia_03.pdf

„

Pod wpływem muzyki dziecko może zmieniać swoje reakcje, które stopniowo stają

się mniej chaotyczne i bardziej uporządkowane. Wyjątkowe walory muzyki w terapii najwcześniej zauważyli psychologowie. Przy jej
odbiorze, oprócz receptorów słuchowych, włączane są impulsy motoryczne, wyobraźnia,
wzrok, węch, dotyk i smak, dlatego zaliczana jest do silnie ekspresyjnie działających na człowieka
ośrodków niewerbalnych. (¯ Żychowska, 1999). Wartość terapeutyczną ma zarówno percepcja
muzyki (odbiór), jak też muzykoterapia czynna, a zatem tworzenie”.

Witold Skrzypczyk "Dzieci alkoholików - zdarzenia traumatyczne". Łódź 2000 r

Kozioł ofiarny to zbuntowane dziecko, które najczęściej eksperymentuje, to ono ma największą szansę na zostanie uzależnionym, w

pracy z takim dzieckiem należy kłaść duży nacisk na profilaktykę.

PARPA

http://www.parpa.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=73&Itemid=91

Dzieci w rodzinie dysfunkcyjnej odgrywają cztery podstawowe role: bohatera rodzinnego, kozła ofiarnego, maskotki i dziecka
niewidzialnego. Bohaterem jest zazwyczaj najstarsze dziecko w rodzinie, które przejmuje na siebie obowiązki dorosłych i robi
wszystko co może, by naprawić istniejącą sytuację i utrzymać rodzinę w normie. Jest odpowiedzialny, troszczy się o rodzeństwo,
zajmuje się całym domem, przestrzega reguł, zawsze kończy zadaną pracę w wyznaczonym terminie. Stara się być perfekcyjny we
wszystkim co robi. Bohater żyje w stałym napięciu, wpada w panikę w spontanicznych, nie dających się przewidzieć sytuacjach.
Kozioł ofiarny odwraca uwagę od rzeczywistych problemów rodzinnych, stając się wcieleniem rodzinnych frustracji. Wdaje się w
bójki, wchodzi w konflikt z prawem, ucieka z domu. W grupie jest najbardziej przeszkadzającym dzieckiem. Kozłom ofiarnym trudno
jest funkcjonować w układach społecznych. Zachowując się w sposób nieakceptowany przez innych, ciągle spotykają się z
dezaprobatą. Dziecko maskotka odwraca uwagę od rodzinnego problemu skupiając ją na sobie, zgrywając się, przymilając, błaznując.
Jego rola polega na tym, by ulżyć rodzinie w ciężkiej sytuacji, rozweselając ją swoim humorem i żartami. Maskotka nie cofnie się
przed niczym, byle tylko rozweselić innych. W życiu społecznym maskotki są duszą towarzystwa, ale płacą za to wysoką cenę - nikt
nie traktuje ich poważnie. Dziecko niewidzialne pozostaje z boku rodziny, nigdy nie sprawiając najmniejszych kłopotów.
Odizolowane od rodziny, żyje we własnym świecie, w poczuciu samotności i krzywdy. Jest to dziecko nie dostrzegane, o którym nikt
nie pamięta. Uczestnictwo w pracy zespołowej może sprawiać mu trudność. Na zewnątrz nieśmiałe i pełne rezerwy, dziecko
niewidzialne jest niezdolne do stawiania czoła problemom.

stworzenie dziecku zintegrowanej grupy, w której mo

e prze

ywa

swoje emocje i w sposób twórczy, rozładowywa

nagromadzon

agresj

czy frustracj

jest celem nadrz

dnym.

Stosowanie mediów plastycznych rozwija wyobra

, stymuluje kreatywno

ść

. Praca w grupie, zespole powoduje

tworzenie si

zi mi

dzy dzie

mi oraz twórcze rozwi

zywanie konfliktów. Jest przykładem pracy zespołowej, uczy

szacunku do drugiej osoby, uaktywnia obserwacj

siebie, innych, pokazuje granice.

Program: Profil artystyczno-badawczo-społeczny.
POLSKI KOMITET POMOCY SPOŁECZNEJ STOWARZYSZENIE CHARYTATYWNE
Ul. Przemysłowa 45, Pozna

Placówka wsparcia dziennego –

wietlica socjoterapeutyczna Płomyczek

Profil artystyczny: stosowanie materiałów plastycznych w realizacjach dzieci

cych: rysunek, malarstwo,

grafika, rze

ba, oraz techniki ł

czone

. Stymulowanie za pomoc

ku. Nacisk na realizacje tradycyjne.

Rysowanie, malowanie, rze

bienie pomaga nam bardziej skoncentrowa

na wewn

trznych prze

yciach.

Techniki te daj

szans

na zmniejszenie napi

cia i niepokoju, pomagaj

uczestnikom w szukaniu nowych metod

radzenia sobie ze zmartwieniem, l

kiem czy depresj

. Powtarzalno

ść

dotyczy w du

ej mierze zachowa

, a nie

indywidualnej wypowiedzi twórczej dziecka.

Profil badawczy: pozwala zaobserwowa

ródła napi

ęć

, poddanie dziecka czynnikom stymuluj

cym w celu

rozładowania emocji oraz obserwacja jego zachowa

, pozwala na stworzenie „teczki” artystycznej dla jednostki i

grupy. Wpływa na dostarczenie materiałów – komunikatów dziecka wykorzystywanych w pracy obecnego w
o

rodku psychologa.

Profil społeczny: nastawienie na rozwi

zywanie problemów w rodzinie alkoholowej oraz trudno

wychowawczych. Stworzenie programu o nakre

lonej problematyce oraz trwałe stosowanie go.

Cele:

Rozładowywanie negatywnych napi

ęć

, emocji i agresji.

Pobudzanie wszechstronnego rozwoju dzieci.

Rozwijanie zainteresowa

i uzdolnie

plastycznych.

Stwarzanie mo

liwo

ci własnych wypowiedzi za pomoc

ró

norodnych mediów artystycznych.

Podnoszenie poziomu samoakceptacji.

Uaktywnienie i otwarcie si

dzieci maj

cego problemy z nawi

zywaniem kontaktów rówie

niczych.

Zrozumienie istoty samodzielno

ci i odpowiedzialno

ci za wykonane zadanie,

cisłe integrowanie grupy.

Wdro

enie w proces twórczy prac i przedmiotów praktycznych, potrzebnych, estetycznych,

Rozwijanie sprawno

ci manualnej,

Stosowanie bajkoterapii poł

czonej z muzykoterapi

Otwarcie procesu kreacji do dalszej ewaluacji.

CELE Z DZIAŁALNO

CI PLACÓWKI

Cele ogólne:

1. Zapewnienie kompleksowej pomocy dzieciom z rodzin z problemem alkoholowym oraz innych potrzebuj

cych,

2. Wspieranie prawidłowego rozwoju emocjonalnego dziecka, kształtowanie pozytywnych postaw i warto

ci oraz

umiej

tno

ci funkcjonowania w społecze

stwie,

Małgorzata Kuśpit Remedium MARZEC 2003 PARPA EDUKACJA, OŚWIATA, WYCHOWANIE

http://www.parpa.pl/download/remedium/arteterapia_03.pdf

„

Powstające dzieło ma charakter twórczy i jest ekspresji własnych uczuć, wartości, postaw . jest zatem obrazem

osobowości autora. Pozwala dotrzeć bardzo głęboko w .wiat myśli, pragnień, marzeń, radości i smutków, dotknąć tego, co w innych
warunkach nigdy nie miałoby szansy zostało poznane. Terapia ta ma duży wpływ na rozwój
osobowości, rozumienie w³asnych stanów i zachowań. Dla niektórych osób jest to jedyna, pośrednia forma uzewnętrznienia własnego świata
przeżywanie za pomocą symboli. Umożliwia wyzwolenie się utrwalonych zachowań, kompensuje braki, realizuje zamierzenia i pragnienia,
które nie miały okazji być spełnione
w rzeczywistości (Popek, 1989). Dziecko, aby uczestniczy w zajęciach, nie musi być artystą ani poddane ocenie. Ważny jest sam proces
tworzenia, dlatego wszystko co robi dziecko jest dobre i ma sens. Ono jest ekspertem swojego
dzieła i wie o nim wszystko”.

3. Wspieranie rodziny w rozwi

zywaniu problemów ze szczególnym uwzgl

dnieniem problemu dziecka.

Cele szczegółowe:

1. Zapewnienie schronienia – miejsca sp

dzania czasu wolnego,

2. Otoczenie opiek

( do

ywianie, dbanie o higien

, pomoc odzie

owa, itp.),

3. Zaspokojenie potrzeby akceptacji i bezpiecze

stwa,

4. Pomoc terapeutyczna maj

ca na celu odreagowanie urazów nabytych w

rodowisku rodzinnym i szkolnym,

5. Wypracowanie umiej

tno

ci współ

ycia społecznego:

przestrzeganie norm i zasad współ

ycia w grupie

konstruktywne rozwi

zywanie konfliktów

liczenie si

z regułami współ

ycia w grupie

6. Uczenie podstawowych czynno

ci, które pozwol

odnale

źć

yciu dorosłym,

7. Stworzenie warunków do brania odpowiedzialno

ci za podejmowane działania oraz kształtowanie poczucia sprawstwa,

8. Nauka radzenia sobie w sytuacjach trudnych w konstruktywny sposób,
9. Przedstawienie atrakcyjnych sposobów sp

dzania czasu wolnego,

10. Rozwijanie intelektu dzieci,
11. Pomoc rodzinom we współpracy z pracownikami słu

b społecznych w celu polepszenia sytuacji

yciowej dzieci,

13. Interwencje w szczególnych przypadkach

Metody pracy:

-

wiczenia relaksacyjne

wiczenia koncentracji uwagi

wiczenia funkcji poznawczych

wiczenia ruchowe

wiczenia kinezjologii

edukacyjnej

praca w grupie

burza mózgów

gry i zabawy interakcyjne

gry i zabawy do pracy z ciałem

gry i zabawy przeciwko agresji

rozmowa indywidualna

rozmowa grupowa

Efekty:

Dziecko:

- wyra

a swoje my

li, emocje, prze

ycia w sposób społecznie akceptowany,

- prze

ywa sukces, czuje si

zauwa

one i docenione,

- nabywa wi

kszej pewno

ci siebie, samooceny,

- nawi

zuje prawidłowe kontakty rówie

nicze,

- jest wra

liwe na potrzeby innych i artykułuje swoje zdanie,

- potrafi pracowa

w grupie,

- rozwija własn

wra

liwo

ść

estetyczn

- posiada niezb

dne umiej

tno

ci plastyczne oraz wiedz

z tego zakresu.

Warunki PROCESU ARTETERAPEUTYCZNEGO:

- dobrowolno

ść

uczestnictwa w zaj

ciach,

- dwupoziomowa komunikacja: werbalna i niewerbalna,
- wyra

anie emocji ujawniaj

cych uczucia,

- sprzeciw wobec rywalizacji w grupie, nacisk na współdziałanie,
- stosowanie ró

norodnych

rodków oddziaływa

(

wiatło, d

k, muzyka),

Świadome wykorzystywanie możliwości naturalnego ruchu fizycznego, niezbędnego do organizowania pracy mózgu i ciała w celu

rozszerzania własnych możliwości.

ORGANIZACJA ZAJ

ĘĆ

spotkania dwa razy w tygodniu,
działania ukierunkowane na odkrycie mo

liwo

ci,

działania skierowane do grupy dzieci ze stwierdzonymi zaburzeniami,
prowadzenie grupy 8-11 dzieci o zbli

onym wieku metrykalnym,

wykorzystanie metod pracy opartych na spontanicznej aktywno

ci dziecka,

dostosowanie metod pracy do mo

liwo

ci percepcyjnych dziecka,

konsultacja z pedagogiem, psychologiem, psychiatr

prowadzenie zaj

ęć

zgodnie z zasadami oddziaływa

wychowawczych,

indywidualizacja

rodków i metod,

powolne stopniowanie trudno

ci, osi

gni

cie zmian w zachowaniu dziecka,

systematyczno

ść

oraz ci

gło

ść

oddziaływa

Przykładowe tematy zaj

ęć

Kto siedzi obok mnie (praca rysunkowa, plastyczna, wykorzystanie owalnej formy)– dziecko rysuje „jak widzi”
koleg

lub kole

ank

siedz

cego obok obserwuje charakterystyczne dla niego cechy, przenosi na kartk

, oraz

nazywa nos – jaki?, uszy – jakie?, DOBIERA ODPOWIENIE

RODKI WYRAZU W TYM STOSUJE KOLORY. Stara

przypisa

cechy jakie charakteryzuj

osob

wiczenia wykonywane s

w grupie, ka

de dziecko rysuje kolejno

osob

, siedz

wokół stołu. Nie korzystamy z szablonów – baczna obserwacja. Debata w grupie

, analiza prac,

wyci

ganie wniosków. Stworzenie układu wieloelementowego z wyci

tych owali i instalowanie go w sali.

O powtarzalno

ci z kalafiorem na pocz

tek (przygotowanie kreatywnego posiłku

☺

) – to uczta kolorów,

smaków, form ma na celu separowanie dania. Idealnie nadaje si

brokuł, kalafior, ro

liny str

czkowe lub inne

propozycje. Dzieci tworz

posiłki, dania dla siebie, kreuj

własny smak, nazywaj

swoje kulinarne prepozycje a

potem wspólnie spo

ywaj

. Zabawie towarzyszy rozmowa na temat kształtów, faktury, struktury, powtarzania i

podobie

stwa brył oraz barw. Ciekawym rozwi

zaniem jest te

wykre

lanie r

kształtów „w powietrzu”.

na za pomoc

drobnych elementów odwzorowa

form

naturaln

(papier, klej, ró

ne ziarna – groszek, zbo

e by

piasek, odr

czne komponowanie formy).

Wokół kropli – to zabawa interdyscyplinarna – krople to szklane kule z których dzieci układaj

indywidualne wzory,

czerpi

wiata fauny b

fluory. Szklane kule maja ro

ne kolory i zbli

one kształty. Uzyskane w ten sposób

wizerunki ł

w wspólna cało

ść

Zabaw

na powtarza

, wprowadzaj

c dodatkowe wykonane przez dzieci podczas innych

wicze

elementy takie

jak zwierz

ta (realizacja w glinie) oraz gotowe przedmioty. Uczestnicy sami ustalaj

reguły wspólnej pracy, planuj

cele i osi

gaj

je. Razem wymy

laj

wspólne wzory.

Spirala

– to zabawa w rysowanie

limacznicy, mo

na ł

czy

z zaj

ciami ruchowymi (dzieci trzymaj

za r

ce i

zawijaj

na kształt

limaka, u

ywa

linki lub sznurka, w wersji rysunkowej nakre

laj

„od r

cznie” zapowiedzian

form

i koloruj

–

wiczenie ma temat – Moja Bajka). Dzieci dziel

spirale na kilka dowolnie wybranych elementów,

zamieszczaj

tam swoj

historie i opowiadaj

o niej. Ka

histori

na mówi

po przerwie muzycznej w której

emitowany zostanie utwór np. Formy Fraktalne. Dzieci nazywaj

spiral

– w

ęż

em opowiadaj

o nim i nadaj

imi

Obiekt zostaje wyci

ty, osi

gamy w ten sposób skr

cony obiekt przestrzenny. Wszystkie zrobione przez dzieci

spirale wieszamy razem powstaje oryginalna kotara. Element do zabaw.

Fraktale mix – utwór muzyczny daje du

a swobod

twórcz

, od relaksacji płyn

cej podczas słuchania muzyki np. na

materacu, po tłu wokalne lub instrumentalne przy wykonywanej pracy. Ciekawym rozwi

zaniem jest emitowanie

kawałka utworu i grupowe tworzenie bajki

, wymy

lanie jej. Ka

de dziecko opowiada fragment, muzyka dopełnia ten

proces. Mo

na ł

czy

z elementami ruchowymi.

Maja Stańko Arteterapia z dziećmi i młodzieżą — perspektywa rozwojowa. Zakład Psychologii Ogólnej

i Psychodiagnostyki, Instytut Psychologii
Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu tom 6, nr 2, 66–73

„Najważniejszym elementem w tej formie arteterapii jest koncentracja na tak zwanym „tu i teraz”, czyli
obserwacja i analiza relacji i zachowań w danej chwili. Podczas sesji część czasu poświęcona jest na twórczość,
lecz równie dużo energii przeznacza się na dyskusję. Aktywność plastyczna dostarcza dzieciom
możliwości odsłonięcia się, uwolnienia od napięcia i doświadczenia zrozumienia w komunikacji z innymi”.

Spirala jest prawoskrętna i lewoskrętna, można wyrysować kształt stosując prawą i lewa rękę na papierze bądź kreślić w

przestrzeni. Rysowanie w sposób jednoczesny dwoma rękoma.

Małgorzata Kuśpit Remedium MARZEC 2003 PARPA EDUKACJA, OŚWIATA, WYCHOWANIE

Po drugiej stronie

– to zabawa w odbicia (lustra, latarki). Dzieci kieruj

zki

wietlne na tafle luster, mo

pod

wietla

przedmioty i prowadzi

dyskusje na temat kształtów.

Wnioski:

Zaj

cia cieszyły si

ym zainteresowaniem w

ród dzieci, uczestniczyły w nich ch

tnie. Z du

ym zapałem

przyst

powały do wykonywania powierzonych ich zada

. Nauczyły si

wła

ciwie artykułowa

swoje uczucia oraz

potrzeby, nazywa

stany. Ciekawym do

wiadczaniem było zastosowanie odbi

lustrzanych do obserwacji przyrody i

zabawy w sterowaniu wi

wietln

skierowan

na tafl

lustra, powodowało to złudny charakter gry miedzy dzie

mi a

wiatłem.

Uwagi:

Projekt jest otwarty pod wzgl

dem kreacji, jego przebieg zale

y od potencjału dzieci oraz prowadz

cego zaj

cia.

Budowanie z fraktali jest drog

do szerszego poznania flory, fauny czyli otaczaj

cej przyrody.

rodki u

yte przy

stymulowaniu dzieci do gł

bszego prze

ywania emocji

były wystarczaj

ce, jednak i one mog

ulec ewaluacji w razie

potrzeb, wymogów zakładanych w linii prowadzenia arteterapii. Zastosowane materiały i dziedziny były adekwatne do
wymogów dzieci. Przej

cia od prac rysunkowych do form przestrzennych oraz ich modyfikacja z pewno

wpłyn

ła na

poszerzenie

wiadomo

ci z zakresu sztuk. Wypracowanie metody, w której u

yto zdobyte, spreparowane przez artystów i

dzieci materiałów stanowiło jeden z najwa

niejszych celów. Wa

nym czynnikiem wpływaj

cym na zmian

zachowa

dzieci była cykliczno

ść

prowadzenia zaj

ęć

Stymulacja za pomoc

wielu bod

ców odpowiednio dobranych do poziomu pracy oraz mo

liwo

ci grupy jest

pomocna przy uzewn

trznianiu stanów emocjonalnych

dzieci, co widoczne jest w zebranych pracach. Przeło

enie

zyka fraktalnego na szereg podobnych czynno

ci przynosi po

żą

dane efekty dydaktyczne w sposobie artykulacji

wizualnej u dzieci, umiej

tno

ci wypowiadania si

o sztuce oraz wyra

ania emocji

. Program nie neguje indywidualno

uczestników na rzecz w

skiego zastosowania materiałów gotowych.

Z czasem mo

na wł

czy

do działania rodziny

http://www.parpa.pl/download/remedium/arteterapia_03.pdf

„

Do ilustracji stanów psychicznych stosuje się takie tworzenie dialogów i portretów muzycznych.

Przy ich pomocy dziecko moje przedstawia swoje uczucia, doświadczenia, obrazy, umożliwia
tworzenie symboli. Ta forma sztuki jest prawdziwym spotkaniem między osobami, gdzie każdy uczestnik jest autentyczny i szczery”.

Christopher Brown, Very toxic - Handle with care (Bardzo toksyczne- ostrożnie.) s. 13 – 24 INTERNATIONAL JOURNAL OF

ART THERAPY: INSCAPE, Rk 2008, vol. 13, nr 1, 42 s.
„Przykładem sprzyjającego otoczenia jest otwarte studio arteterapeutyczne. Specyficzną cechą arteterapii jest możliwość uzyskania
zmiany na drodze aktywności twórczej. Autor analizuje różne elementy terapii, które jego zdaniem umożliwiają zajście takiej
zmiany.”

Obserwacja zachowania dziecka i jego motywowanie pozytywne jest ważne w momencie pojawienia się emocji negatywnych.

Równie ważne jest zaspokajanie potrzeb biologicznych podczas pobytu w placówce.

Każde uzewnętrznienie emocji winno być nagradzane jako pożądana zmiana (oczywiście mieścimy się w normach zachowań nie

może stać się nikomu krzywda), obok arteterapii prowadzona jest w placówce socjoterapia, bajkoterapia, muzykoterapia w każdej z
nich przestrzegane są normy społeczne.

Wojciech Kostowski, Alkoholizm i Narkomania, Tom 14, Nr 2, Zakład Farmakologii Układu Nerwowego, Instytut Psychiatrii i Neurologii w
Warszawie, Katedra i Zakład Farmakologii Akademii Medycznej w Warszawie.

http://alkoholizm.eu/pub/dysfunkcja_mechanizmu_antynapedu.pd

Mieczysław Wojciechowski Wiedza i kompetencje wychowawcy – profilaktyka PARPA

http://www.parpa.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=109&Itemid=179

Maja Stańko, Arteterapia z dziećmi i młodzieżą

Ewaluacja Programu:

W ramach rozwoju programu mo

na dodawa

nowe wzory,

wiadome, pomysłowe formy – mog

odnosi

one

bezpo

rednio do u

yteczno

ci, czyli wypracowywaniu przez dzieci form u

ytkowych. Mo

liwe jest to przeprowadzeniu

programu od podstaw i kładzeniu nacisku na poznawanie technik plastycznych i stosowaniu ich. Dałoby to mo

liwo

ść

organizowania festynów i kiermaszy

, wł

czania do aktywno

ci rodzin i bliskich dzieci oraz celebrowanie w sposób

wła

ciwy wa

nych dni. Efekt pierwszych prób dzieci zostanie zaprezentowany na wspólnej wystawie, gdzie obok prac

dzieci pokazane zostan

dzieła stworzone przez artystów dorosłych. Forma pierwotna projektu ulegnie w naturalny

sposób zmianie w praktyce pracy z dzie

mi i b

dzie wymagała dostosowania do ka

dej grupy. Dzi

ki swojej zwarto

ci w

praformie mo

e zosta

stosowany jako materiał szkoleniowy dla ch

tnych, którzy s

zainteresowani prac

takimi

metodami.

O autorach:

Julia KP (Julia Kaczmarczyk–Piotrowska). Absolwentka Akademii Sztuk Pi

knych Wydziału Edukacji Artystycznej oraz

Liceum Plastycznego im. Piotra Potworowskiego. Dyplom z wyró

nieniem w zakresie sztuk plastycznych w zakresie

pedagogiki sztuki w Pracowni Rze

by w 2003 roku u prof. Jacka Jagielskiego, praca magisterska pod kierunkiem prof. dr

hab. Jolanty D

bkowskiej–Zydro

. Swoje prace zaprezentowała na 8 wystawach indywidualnych i 30 zbiorowych.

Pedagog, wykładowca autorka wielu wystaw prac dzieci

cych, prowadziła zaj

cia arteterapeutyczne. Współpracowała z

Polskim Komitetem Pomocy Społecznej, Fundacj

Familijny Pozna

, Przedszkolem Marii Montessori, Stowarzyszeniem

Amici oraz Stowarzyszeniem Twórców i Sympatyków Kultury przy KWP w Poznaniu, Zgromadzeniem Sióstr Pasterek.
Jest autork

płaskorze

b w siedzibie STiSK przy KWP w Poznaniu oraz realizacji plenerowej w Hoteliku Rozmaito

ci koło

Murowanej Go

liny, jako pokłosia 4 Mi

dzynarodowego Pleneru Rze

biarskiego. Od 2006-09 pełniła jako Członek

Zarz

du funkcj

sekretarza Zwi

zku Artystów Rze

biarzy Oddział Wielkopolski. Od 2010 jako Członek Zarz

du WZAR (

Wielkopolski Zwi

zek Artystów Rze

biarzy), współpracuje z mediami. Laureatka VIII Salonu Wielkopolskiego,

stypendystka Marszałka Województwa Wielkopolskiego. Uko

czyła studia podyplomowe w zakresie projektowania

graficznego. Realizuje takie projekty artystyczne jak: Formy fraktalne oraz pocztówki z wystaw, których jest
pomysłodawc

. Autorka felietonów o sztuce. Zainteresowania o kierunku artystycznym i fascynacja botanik

www.psychiatria.viamedica.pl

„Jak wskazuje Boronska, pionierka terapii rodzeństwa, siostry i bracia są bardzo ważnymi postaciami dla większości osób. Już sama
informacja o tym, że w rodzinie ma się pojawić kolejne dziecko kształtuje psychikę
starszego rodzeństwa. Siostry i bracia są dla siebie towarzyszami, przyjaciółmi, a nawet rywalami.
Zazwyczaj doświadczają również poczucia wzajemnej odpowiedzialności. Patologiczne relacje pomiędzy
rodzeństwem, których przejawem jest między innymi zaburzenie związane z rywalizacją w rodzeństwie, mogą mieć destrukcyjny
wpływ na funkcjonowanie dzieci. Zdaniem Boronskiej arteterapia
z rodzeństwem pomaga w kształtowaniu samoregulacji emocjonalnej pacjentów oraz ustanowieniu pełniejszych
i zarazem łatwiejszych relacji między braćmi i siostrami. Ma to szczególne znaczenie dla małych
pacjentów, którzy borykają się z doświadczeniami bólu i straty, spowodowanymi rozpadem życia rodzinnego
i rodzinnymi patologiami. Arteterapia może pomóc w zmianie szkodliwych wzorców odczuwania, myślenia
i zachowania, prowadzących do cierpienia psychicznego pacjentów. Prowadzenie arteterapii z rodzeństwem oraz przydziale rodziców
znajduje powszechne zastosowanie w przypadku zaburzeń okresu dzieciństwa i dorastania,
takich jak zaburzenia odżywiania oraz zaburzenia psychotyczne . U podłoża obydwu sposobów
przeprowadzania terapii leży systemowy sposób przeprowadzania terapii leży systemowy sposób
rozpatrywania pojawiających się u dziecka zaburzeń. Zgodnie z nim, zaburzenie nie powstaje
w próżni, ale jest wynikiem problemów w relacjach między członkami rodziny, w środowisku, w którym
wszystkie osoby wzajemnie na siebie wpływają. W związku z tym zmiany w relacjach rodzinnych są
podstawą poprawy funkcjonowania tego członka rodziny, którego stan jest powodem udziału w terapii.
Odmianą tego sposobu prowadzenia terapii jest arteterapia multirodzinna, w której uczestniczy jednocześnie
kilka rodzin borykających się z podobnymi trudnościami. Taka forma pozwala na wzajemne
uczenie się i wsparcie, co może redukować poczucie izolacji u każdej z rodzin. Okazja do interakcji
pomiędzy poszczególnymi członkami grup (matek z matkami, ojców z ojcami, córek z córkami itd.), jest
okazją do dzielenia się doświadczeniem, udzielania sobie pomocy i porad co do pozytywnych zmian
w życiu każdego z nich”.

Zostały zorganizowane dwa pokazy: wewnętrzny dla dzieci, rodzin oraz wychowawców gdzie zostały pokazane dzieła wykonane

przez najmłodszych. Spotkanie miało charakter stymulujący wymianę poglądów
i spostrzeżeń na temat zaistniałych prac oraz sprzyjało integracji grupy.
Wystawa zewnętrzna, która została wyeksponowana szerokiemu gronu odbiorców i wystawiona pod ocenę opinii publicznej.
Wszelkie publikacje w mediach nie ukazują danych personalnych małych autorów.

Zainteresowania badawcze dotycz

poszukiwa

form oraz metod stosowanych w arteterapii. Sposobów wywierania

wpływu oraz poj

cia sztuki jako terapii, stosowanie i odczytywanie symboliki w terapii jej twórcza ekspresja przeciw

zachowaniom patologicznym. Diagnoza, komunikacja w twórczo

ci plastycznej. Motywowanie i skuteczne prowadzenie

działa

maj

cych na celu zmian

negatywnych zachowa

i integracj

społeczn

Janusz Gliszczy

ski ...rocznik 74, ur. w Poznaniu, z wykształcenia plastyk – wystawiennik. Z pasji fotograf. Od 13

lat w bran

y. Wywodz

cy si

z tradycyjnej fotografii w sposób naturalny ewoluował w nowe medium cyfrowe oraz u

ycie

komputera do dalszej edycji zdj

ęć

. Pasjonat poprzedniej epoki formatu 6x6 i aparatów dwuobiektowych... Od zawsze

przywi

zany do marki Canon i jej nieprzeci

tnej optyki. Pracuje we własnym atelier z profesjonalnym o

wietleniem

studyjnym – błyskowym. Baczny obserwator zachowa

ludzkich. Dobrze si

czuje w plenerze – wolno

ść

przestrzeni oraz

naturalne

wiatło dzienne dodaje mu skrzydeł... Ma za sob

setki mniej i bardziej spektakularnych sesji zdj

ciowych. Lubi

wyzwania i realizacj

niebanalnych projektów. W swoim dorobku posiada zdj

cia znanych twarzy z teatru, kina oraz

telewizji. Pracuje w gronie profesjonalnych fryzjerów oraz stylistów. Jego

yciem jest fotografia, wi

c kocha to co robi...

ma wiele osi

gni

ęć

tak

e w sporcie.

Darek Tarczewski to nowoczesny pianista, kompozytor i aran

er. Swoj

edukacj

muzyczn

rozpocz

ł w 4 roku

ycia

w Szamotułach. Uko

czył Akademi

Muzyczn

w Poznaniu w klasie fortepianu. Jest obdarzony słuchem absolutnym.

Jego kompozycje charakteryzuje rzadko spotykana dzi

melodyjno

ść

. Zr

czne orkiestracje w dziełach symfonicznych,

kontrastuj

z elektronicznymi brzmieniami utworów popowych, soulowych, r&b, jazzowych, etc., w których Darek

Tarczewski porusza si

z jednakow

swobod

. Darek jest autorem i współautorem wielu projektów, m.in.: Balet

z narratorem „Zmienno

ść

Uczu

” Musical „The Cherry Orchard” wraz z Robertem Robersonem (Los Angeles).

“Kobiety Tuwima Przybory i innych…” (program kabaretowy wraz z Joann

Waluszko) www.milioneuro.tv – muzyka.

Jest równie

zwyci

konkursu na piosenk

dla miasta Poznania z kompozycj

„Poznania Czas”. Zwi

zany jest

równie

ze szkoł

wokaln

Art Of Voice Studio w Poznaniu oraz du

ym warszawski wydawnictwem „Nowa Era”.

Paulina

to wokalistka,

kompozytorka,

autorka

tekstów

i aran

er.

Urodziła si

w Czarnkowie, jednak ju

od 10 lat mieszka w Poznaniu. Paulina od wielu lat próbuje godzi

zainteresowania

naukowe z muzyk

, która jest jej

yciow

pasj

. Uko

czyła szkoł

muzyczn

I stopnia w klasie fortepianu, Policealne

Studium Piosenkarskie w Poznaniu oraz studia wokalne na kierunku Jazz i Muzyka estradowa na Uniwersytecie
Zielonogórskim. W czerwcu 2010 obroniła tak

e doktorat w zakresie nauk fizycznych o specjalno

ci akustyka

na Uniwersytecie w Poznaniu. Paulina od lat współpracuje z najwybitniejszymi pozna

skimi muzykami jazzowymi.

Podczas 3 letniego stypendium na Uniwersytecie w Stockholmie w latach 2007-2010 współpracowała tak

ze szwedzkimi muzykami jazzowymi, takimi jak: Jens Filipsson (www.myspace.com/jensfilipsson), Henrik Hallberg. Na co
dzie

Paulina doskonale odnajduje si

zarówno w roli kompozytora, autora tekstów jak i aran

era. Wspólnie z pianistk

Katarzyn

Stroi

stworzyła nowy autorski projekt „Paula Le

na Band” – serwuj

c wyborn

muzyk

z pogranicza

funky, soulu i jazzu. Premierowy koncert odbył si

14 maja 2008 w pozna

skim klubie Blue Note. Zespół jest aktualnie

w trakcie nagra

i prac studyjnych, owocem czego ju

niebawem b

dzie ukazanie si

całkiem nowego albumu Paula

na Band.

Paulina czynnie udzielała si

w ró

nych zespołach m.in:

• „More Feeling” (Czarnków 1996-2001)
• „Groove Street” (Pozna

ski zespół soulowy 2003-2004)

• „Dreamland" (2004-2005)
• „Big band „Big Stan” (2004-2005)
• „Swing Control” (2006 – 2007)
• „Retro Jazz Quartet”.

c otwart

na wszelkiego rodzaju wyzwania w 2004 roku Paula nawi

zała współprac

muzyczn

z Liberem, owocem

czego jest kawałek Gdzie Indziej (Liber feat Paula, Kinga "Bógmacher"), a tak

e od 2008 z Mezo (www.mezokracja.pl)

z którym nagrała doskonale znany publiczno

ci hit "Obud

". Duet ten wyst

pił w Sopocie 8 sierpnia na Sopot

Hit Festiwal 2008. Była równie

współzało

ycielk

i jedn

z trzech wokalistek zespołu „Fancy Group”, który zadebiutował

w 2006 roku na Festiwalu Piosenki w Opolu.. Wi

cej na stronie www.myspace.com/paulalesna.

Informacje na stronach:

www.juliakp.pl

w zakładce formy fraktalne oraz

http://kpjulia.blogspot.com

BIBLIOGRAFIA:
ARCISZEWSKA-BINNEBESEL A. Arteterapia. Szcz

ęś

liwy

wiat tworzenia Toru

2003

GRZEBYK E. Kurs z zakresu terapii przez sztuk

Wrocław 1999

GARDA-ŁUKASZEWSKA J., SZPERKOWSKI T. Współtworzenie - zaj

cia plastyczne z osobami upo

ledzonymi

umysłowo Warszawa 1997
red. HANEK L., PASSELA M. Arteterapia Zeszyt naukowy nr 48
KONIECZNA E. Arteterapia w teorii i praktyce Kraków 2003
KU

PIT H. Arteterapia "Remedium" 2003 nr 3 s. 6-7

PISZCZEK M. "Terapia zabaw

- terapi

przez sztuk

", MEN, Warszawa 1997

ROZMUS L. Art Brut. Krucha nadzieja. Katalog do wystawy Legnica Pa

stwowa Galeria Sztuki w Legnicy 1993

SZULC W. Sztuka i terapia Warszawa 1993
SZUMAN S. O sztuce i wychowaniu estetycznym Warszawa 1990
H. Hohensee – Ciszewska (1976), Podstawy wiedzy o sztukach plastycznych, Warszawa, WSiP
ZYGMUNT BAUMAN, TIM MAY Socjologia Pozna

2004

ANDRZEJ SZCZEKLIK Katharsis. O uzdrowicielskiej mocy natury I sztuki. Kraków 2003

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
06 l1 remonty i profilaktyka ek Nieznany
profilaktyka i bezpieczenstwo d Nieznany
arteterapia(2) id 69414 Nieznany
program arteterapii 3 id 394997 Nieznany
epidemiologia i profilaktyka 13 Nieznany
Profilowanie kryminalne nieznanych sprawcow przestepstw, ANTROPOLOGIA SĄDOWA, Rehabilitacja
04 info profileXPid 5034 Nieznany
Program profilaktyki zachowan a Nieznany
Knap Marek Profilowanie kryminalne nieznanych sprawcow przestępstw
Arteterapia w pracy pedagoga Te Nieznany (2)
artykul profilaktyka cz2 id 695 Nieznany (2)
Profilaktyka uzaleznien w szkol Nieznany
11 Wykonywanie profilowania i u Nieznany
Podstawy projektowania profili Nieznany
PB 2 rys nr 2 profil id 351656 Nieznany
profilaktyka chorob drobiu id 3 Nieznany

więcej podobnych podstron