1.

Samorząd gospodarczy w turystyce i organizacje zawodowe w branży

turystycznej.

•

Turystyka jest sektorem gospodarki, którego potencjał nadal jeszcze nie jest w Polsce

w pełni wykorzystywany, zarówno w zakresie walorów turystycznych kraju jak
i świadczonych na ich bazie usług.

•

Największą branżową organizacją samorządową w Polsce, zrzeszającą w głównej

mierze biura podroży jest Polska Izba Turystyki (PIT).

•

Niezależnie od PIT działają regionalne branżowe izby turystyki, które skupiają

przedsiębiorców turystycznych funkcjonujących w poszczególnych częściach kraju.

•

W Polsce funkcjonuje również wiele specjalistycznych organizacji samorządu

gospodarczego grupujących podmioty gospodarcze świadczące określoną wąską grupę
usług np. Uzdrowiska Polskie, w której skupione są sanatoria, uzdrowiska, rozlewnie
wód mineralnych.

•

Izba Gospodarcza Hotelarstwa Polskiego (IGHP) powstała w listopadzie 2003 r. jest

organizacją samorządu gospodarczego, zrzeszającą obecnie ponad 120 podmiotów

ś

wiadczących usługi hotelarskie.

•

Polska Izba Hotelarstwa (PIH) powstała w 2002 r. jest organizacją zrzeszającą

przedsiębiorców świadczących usługi hotelarskie oraz inne pomioty działające na
rzecz hotelarstwa

•

Największą organizacją agroturystyczną jest Polska Federacja Turystyki Wiejskiej

„Gospodarstwa Gościnne” (PFTW GG),

•

Polska Organizacja Turystyczna (POT)

•

Krajowa Rada Organizacji Turystycznych, Hotelarskich i Gastronomicznych,

•

Polska Federacja Campingu i Caravaningu,

•

Polska Izba Hotelarstwa,

•

Polskie Stowarzyszenie Hotelarstwa i Turystyki (PSHiT),

•

Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (TOPR),

•

Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (GOPR),

•

Departamentu Turystyki w Min. Gospodarki

•

Lokalne Organizacje Turystyczne LOT

2.

Przykłady ochrony klienta – turysty.

Ustawa o usługach turystycznych z 29 sierpnia 1997 r. z późniejszymi zmianami jest
najważniejszym źródłem prawa będącym podstawą świadczenia usług turystycznych. Akt ten
określa warunki prowadzenia działalności gospodarczej przez organizatorów turystyki,
pośredników turystycznych i agentów turystycznych. Zapewnia on ochronę klientów
zawierających umowy o świadczenie usług turystycznych.

•

klient ma prawo domagać się do firmy turystycznej pisemnego potwierdzenia

posiadania gwarancji lub umowy ubezpieczeniowej.

•

w okresie 20 dni przed datą wyjazdu cena ustalona w umowie o świadczenie usług

turystycznych nie może być zmieniona.

3.

Zakres uprawnień pilota wycieczek zagranicznych.

•

uprawnienia pilota wycieczek uzyskuje się po odbyciu kursu i zdaniu egzaminu

•

nadanie uprawnień przewodnika turystycznego i pilota wycieczek dokumentuje się

poprzez wydanie odpowiedniej legitymacji i identyfikatora.

Do zadań pilota wycieczek należy:

•

sprawowanie, w imieniu organizatora turystyki, opieki nad uczestnikami imprezy
turystycznej

•

zapewnienie właściwej realizacji programu imprezy,

•

udzielenie uczestnikom imprezy informacji o przepisach obowiązujących turystów

•

czuwanie nad sposobem wykonywania usług świadczonych na rzecz uczestników

•

przyjmowanie reklamacji

•

reprezentowanie organizatora turystyki

•

dbanie o dobre imię organizatora i nienarażanie go na straty,

•

obowiązek potwierdzenia klientowi przyjęcie reklamacji, a w wypadku jej
niezałatwienia, przekazania jej niezwłocznie organizatorowi turystyki.

•

pełnienie funkcji negocjatora w przypadku występowania sytuacji konfliktowych w
grupie,

•

warunkowo pełnienie funkcji tłumacza podczas imprezy za granicą

•

zgłaszanie organizatorowi uwag i opinii z przebiegu imprezy;

•

wnioskowanie w sprawach programów imprez.

4.

Formalności graniczne w turystyce międzynarodowej.

Formalności graniczne obejmują zespół czynności, aktów i decyzji, których wypełnienie,
załatwienie, podjęcie warunkuje powstanie prawnej możliwości przekroczenia granicy
państwa ojczystego ( czy państwa stałego zamieszkania) oraz państwa zamierzonego
czasowego pobytu (czy osiedlenia się), a nawet państwa - przejazdu tranzytem.

Formalności graniczne to inaczej:

•

mniej lub bardziej rygorystyczne (uciążliwe) warunki związane z uzyskiwaniem prawa

wyjazdu i wjazdu;

•

ograniczenia poruszania się podróżnych w czasie i w przestrzeni;

•

przestrzeganie przepisów dotyczących wwozu i wywozu walut;

•

poddanie się na granicy odprawie celnej i wniesienie stosownych opłat za przewożone

przedmioty;

•

stosowanie się do ograniczeń związanych z ochroną zdrowia i zapobiegania szerzeniu

się chorób epidemiologicznych.

•

formalności graniczne wiążą się z posiadaniem przez podróżnego paszportu, ważnej

wizy, przejściem na granicy odprawy celnej, odprawy dewizowej i odprawy
sanitarnej.

•

Państwo mając na uwadze ochronę stanu zdrowotności na swoim terytorium może

zastosować ograniczenia przyjazdu turystów z regionów (krajów), w których panują

choroby epidemiologiczne oraz z regionów o dużym ryzyku występowania chorób
zakaźnych (dżuma, cholera, ospa, tyfus, ebola).

5.

Elektroniczne systemy rezerwacji i sprzedaży usług turystycznych.

•

Chart – rezerwacja miejsc hotelowych, meldunek gościa, wymeldowanie

•

Amadeus – system rezerwacji przede wszystkim biletów lotniczych używany w biurach
podróży. Bez tego programu nie można zarezerwować miejsca w samolocie.

•

Merlin - Przez ten system dostępnych do rezerwacji jest ponad 150 tour operatorów, firm
wynajmujących

samochody,

armatorów,

przewoźników

lotniczych

oraz

firm

ubezpieczeniowych.

•

Galileo

•

Syrius
Do globalnych systemów rezerwacji komputerowej należą: Abacus, Fantasia, Japan
(obszar Pacyfiku); Apollo, Gemini, Worldsplan, System1, Sabre (USA); Galileo,
Aamadeus (Europa);

6. Umowy zawierane przez biuro podróży z klientami i ich zakres.

Umowa jest to czynność prawna dokonywana pomiędzy dwiema lub więcej stronami

kształtująca ich wzajemne prawa i obowiązki.

•

umowa turystyczna – mogą być zawierane z biurami podróży, przez osoby, które mają

otrzymać świadczenie albo przez inne osoby, np. zakład pracy na rzecz tych
pierwszych.

•

umowa przewozu

•

umowa hotelowa- stosunki prawne stworzone między hotelarzem a gościem

hotelowym. Umowa hotelowa jest umową nienazwaną, mieszaną, zwierającą w sobie
elementy takich umów jak: umowa najmu, umowa zlecenia, umowa przechowania,
umowa sprzedaży.

•

umowa charterowa – umowa wynajęcia konkretnej usługi (nocleg, transport) na dany

okres. Umowa płatna z gór przed rozpoczęciem usługi. Najtańsza, ale i najbardziej
ryzykowna.

•

allotment - forma zawierania umowy z dostawcą usług. Taka forma zawarcia umowy z

dostawcą usług stanowi, że zamawiający przez określony okres posiada w swojej
dyspozycji uzgodnioną ilość usług, w określonej cenie i standardzie. Umowa ta
również określa, w jakim terminie zamawiający ma prawo zrezygnować z całości lub
części zamówionych usług bez ponoszenia kosztów.

7. Rola informacji w obsłudze ruchu turystycznego.

Informacja turystyczna to uporządkowany zbiór danych, służących organizatorom i

konsumentom usług turystycznych. Jest to system obejmujący sieć centrów i punktów

informacji turystycznej:

•

Dostarczanie informacji,

•

Służenie radą i pomocą,

•

Orientacja na rynku,

•

Organizowanie stoisk narodowych,

•

Organizowanie imprez promocyjnych,

•

Organizowanie konferencji prasowych,

•

Prowadzenie kampanii promocyjnych w środkach masowego przekazu,

•

Organizowanie wyjazdów studyjnych do Polski,

•

Udzielanie informacji turystycznych.

8. Podstawowe zadania i formy rekreacji.

Rekreacja fizyczna to inaczej rekreacja ruchowa, czyli aktywność podejmowana w czasie

wolnym dla wypoczynku.

Celem rekreacji jest:

•

zaspokajanie potrzeb ruchu dla zdrowia

•

utrzymanie prawidłowej masy ciała

•

osiągnięcie zadowolenia oraz przyjemności z wysiłku fizycznego.

Formy rekreacji:

•

rekreacja ruchowa (fizyczna)

•

rekreacja twórcza – może się wyrażać przez plastykę, teatr, muzykę itp

•

rekreacja kulturalno-rozrywkowa – przyjmuje postać rozrywki umysłowej,

czytelnictwa, to również takie formy jak gry towarzyskie, koła naukowe

•

rekreacja poprzez działalność społeczną – zespół dobrowolnych działań, działania

prospołeczne, podejmowane w czasie wolnym na rzecz innych ludzi,

Klasyfikacja form rekreacji:

Ze względu na intensywność wysiłku:

•

relaksacyjne (np. spacerowanie, wędkowanie, obserwacje przyrody)

•

ś

rednio intensywne (np. gry ruchowe, jazda na łyżwach, gimnastyka)

•

intensywne (np. biegi długodystansowe, pływanie dystansowe, aerobik).

Ze względu na stopień trudności (złożoności technicznej):

•

łatwe (np. bieganie, jazda na rowerze),

•

ś

rednio trudne (np. gra w koszykówkę, piłkę nożną, pływanie),

•

trudne (np. jazda na nartach, wspinaczka, kitesurfing, windsurfing).

Ze względu na porę roku:

•

letnie

•

zimowe

•

całoroczne.

Ze względu na miejsce rywalizacji:

•

plenerowe: na powietrzu, w wodzie, na wodzie, w górach, w powietrzu,

•

„pod dachem”: siłownia, kręgle, bilard,

•

boiskowe: gry sportowe.

9. Pojęcie i zakres walorów turystycznych oraz ich charakterystyka na wybranych

przykładach.

Walory turystyczne – zespół elementów środowiska naturalnego oraz elementów poza

przyrodniczych, które są przedmiotem zainteresowań turysty.

Walory turystyczne dzielimy na:

Naturalne

•

Materialne np. ukształtowanie terenu

•

Niematerialne np.: klimat, siła wiatru, temp. wody, ilość opadów śniegu, długość

zalegania pokrywy śnieżnej, rodzaj śniegu

Antropogeniczne

•

Współczesne- wybitne dzieła gosp. Np. nowe miasta, interesujące obiekty

przemysłowe,

dzieła

techniki

komunikacyjnej,

teatry,

galerie,

wystawy,

centra handlowe, ośrodki rozrywkowe

•

Historyczne- kojarzone z wybitnymi ludźmi np. dzieła architektury,

urbanistyki, zbiory muzealne, miejsca kultu religii

Walory turystyczne NATURALNE:

•

klimat, ukształtowanie, bogactwa naturalne

•

rzeźba terenu, osobliwości geologiczne

•

jakość powietrza, pokrywa śnieżna, temp.

•

rzeki, potoki, jeziora, zbiorniki wodne, morza itp.

•

Pustynie

•

ryby, ptaki, chronione gatunki fauny, zwierzyna łowna

Walory turystyczne ANTROPOGENICZNE MATERIALNE

•

zabytki

•

funkcje obronne, (Gdańsk – twierdza)

Walory turystyczne ANTROPOGENICZNE NIEMATERIALNE:

•

Język, gwara, religie, zwyczaje przenoszone z pokolenia na pokolenie

Walory turystyczne woj. Pomorskiego:

•

walory naturalne: ruchome wydmy w Słowińskim Parku Narodowym; parki

krajobrazowe: Trójmiejski, Nadmorski, Mierzei Wiślanej; rezerwaty przyrody i

pomniki przyrody.

•

walory antropogeniczne: zamek w Malborku (UNESCO), molo w Sopocie.

10. Turystyka morska w Polsce i problemy jej rozwoju.

Turystyka morska to podejmowanie podróży morskich trwających nie krócej niż 24h w celach

turystycznych, wypoczynkowych i rekreacyjnych na statkach wycieczkowych, jachtach

pełnomorskich, statkach pasażerskich wypływających w rejs morski.

•

Historia żeglugi oceanicznej zakończyła się w 2000r. złomowaniem w Turcji

ostatniego transatlantyku. Do lat 90 XXw. Flagowym statkiem Polski był „Batory” i

„Stefan Batory”.

•

W marcu 2004r. Polska pierwszy raz uczestniczyła w targach morskich na Florydzie a

porty Gdańsk i Gdynia stały się członkami „Cruise Europe”.

•

W ramach turystyki morskiej wyróżniamy także takie produkty jak np.: latarnie

morskie, rejsy wycieczkowe, regaty czy atrakcje plażowe.

•

Armatorzy Polscy z największymi tradycjami to: Żegluga Gdańska i Żegluga

Szczecińska.

•

Turystyka morska to nie tylko rozwój produktów turystycznych związanych z

akwenami morskimi, lecz także terenów przyległych. Rozwija się wiele miejscowości

proponujących szereg innych form turystyki takich jak np.: windsurfing, nurkowanie

itp.

Turystyka morska w regionie polskiego środkowego wybrzeża:

•

Jest szansą aktywizacji i rozwoju gospodarczego gmin nadmorskich,

•

Jest alternatywą dla turystów wymagających i świadomych swoich potrzeb

•

Ma charakter interdyscyplinarny; bardzo dobrze współgra z innego rodzaju

ofertami turystyczno – rekreacyjnymi regionu,

•

Wymaga jasno określonej polityki turystyczno – rekreacyjnej regionu popartej

współdziałaniem na szczeblu krajowym, regionalnym i krajowym

11. Przyrodnicze i społeczno-ekonomiczne uwarunkowania rozwoju turystyki
uzdrowiskowej w Polsce.

W Polsce jest wiele miejscowości uzdrowiskowych. Wg Ustawy z dn. 28 lipca 2005 r.
uzdrowiskiem jest miejscowość, która posiada warunki naturalne niezbędne do prowadzenia
lecznictwa. Należą do nich właściwości lecznicze klimatu, walory przyrodnicze i estetyczne
krajobrazu, naturalne zasoby wód naturalnych i borowin.
Obowiązująca ustawa określa zasady oraz warunki prowadzenia i finansowania lecznictwa.
Ustawa nakłada na gminy posiadające na swoim obszarze uzdrowiska zadania własne
związane z zachowaniem funkcji leczniczych uzdrowiska, a zwłaszcza w zakresie:

•

Gospodarki terenami, z uwzględnieniem potrzeb lecznictwa uzdrowiskowego, ochrony

złóż naturalnych surowców leczniczych oraz czynności, których wykonywanie jest
zabronione w poszczególnych strefach ochronnych;

•

Ochrony warunków naturalnych uzdrowiska lub obszaru ochrony uzdrowiskowej oraz

spełnienia wymagań dotyczących zanieczyszczeń, hałasu, ścieków, odpadów, emisji
pól elektromagnetycznych;

•

Tworzenie warunków do funkcjonowania zakładów i urządzeń do lecznictwa

uzdrowiskowego oraz rozwoju infrastruktury komunalnej zaspokajającej potrzeby
osób przebywających w gminie, w celu lecznictwa;

12. Pojęcie i zakres regionu turystycznego – podać przykłady.

Region turystyczny – stosunkowo jednolity obszar wyróżniający się z otoczenia określonymi
cechami naturalnymi lub nabytymi, charakteryzuje się określonymi walorami turystycznymi
oraz odpowiednim zagospodarowaniem, na którym koncentruje się ruch turystyczny. To
obszar pełniący funkcję turystyczną na zasadzie pewnej jednorodności cech środowiska
fizyczno – geograficznego i wewnętrznych powiązań usługowych. Cechy te to walory

ś

rodowiska naturalnego.

Przykłady:

Wybrzeże, Kaszuby, Pomorze, Zalew Wiślany, Warmia i Mazury, Suwalszczyzna,
Mazowsze, Śląsk, Wielkopolska, Sudety, Podkarpacie, Bieszczady.

13. Województwo pomorskie jako region turystyczny.
Województwo Pomorskie posiada bardzo dobre warunki do rozwoju turystyki. Występuje tu
kumulacja walorów niezbędnych do rozwoju turystyki, są to walory:

•

przyrodnicze do których należą liczne parki narodowe oraz krajoznawcze: PN Borów

Tucholskich, Nadmorski PK, Słowiański PN.

•

kulturowe do których można zaliczyć Park Oliwski, ul. Długa i Długi Targ od Bramy

Wyżynnej do Bramy Złotej, Kościół Mariacki, ZOO, Zamek Krzyżacki

•

antropogeniczne czyli baza noclegowa, imprezy kulturalne (Jarmark) a także

doroczne(Truskawko branie na Kaszubach)

•

specjalistyczne. czyli możliwość jazdy konnej, sporty wodne, jazda na rowerach

Decydujące znaczenie dla rozwoju funkcji turystycznej ma pas wybrzeża z cenionymi,
piaszczystym plażami, walory uzdrowiskowe, a także krajoznawcze.

14. W Polsce klasyfikacja obiektów noclegowych turystyki, przyjęta przez GUS
obejmuje:

•

motele, hotele, hostele

•

pensjonaty,

•

domy wycieczkowe,

•

schroniska,

•

schroniska młodzieżowe,

•

szkolne schroniska młodzieżowe,

•

ośrodki wczasowe,

•

ośrodki kolonijne,

•

ośrodki szkoleniowo-wypoczynkowe,

•

domy pracy twórczej,

•

domki turystyczne,

•

kempingi,

•

pola biwakowe,

•

zakłady uzdrowiskowe,

15. Infrastruktura turystyczna i para turystyczna – podział i znaczenie.

Infrastruktura turystyczna dzieli się na techniczną(drogi, szlaki turystyczne, wyciągi, lotniska)
i społeczną (biura turystyczne, obiekty sportowe i wypoczynkowe, IT)

Infrastruktura para turystyczna inaczej ogólna, która uzupełnia, infrastrukturę turystyczną,
stanowi sumę elementów, których istnienie nie zależy od rozwoju turystyki np. środki
komunikacji danego obszaru turystycznego, jego podażowe urządzenia administracyjno –
usługowe, kulturowe i socjalne, a także część uzbrojenia technicznego terenu.

16. Formy organizacyjno – prawne przedsiębiorstw turystycznych.

1.

Jednoosobowa działalność – osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą

2.

Spółki
2.1.

Cywilne

2.2.

Handlowe:

•

Osobowe: spółki jawne, partnerska, komandytowa, komandytowo-akcyjna

•

Kapitałowe: spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjne

3.

Spółdzielnie

4.

Przedsiębiorstwa państwowe

17. Działalność biur podróży w Polsce – specjalizacja.

W porównaniu z innymi krajami w Polsce jest niewiele biur specjalizujących się w
określonych formach usług. Większość biur oferuje szeroki wachlarz usług.

Z 2,5 tysiąca biur specjalizujących się w turystyce krajowej prawie 2 tys. zajmują się również
zagraniczną turystyką wyjazdową, 1.5 tys. – turystyką indywidualna, 2.3 tys. – grupową. 2.4
tys. – zajmuję sie wypoczynkiem dzieci i młodzieży.

18. Kategoryzacja obiektów hotelarskich – opis i przykłady

•

Hotele – posiadają co najmniej 10 pokoi

•

Motele – hotele położone przy drogach, zapewniające możliwość korzystania z usług

motoryzacyjnych i dysponujących parkingiem

•

Pensjonaty – posiadają co najmniej 7 pokoi + całodzienne wyżywienie

•

Kempingi – obiekty strzeżone umożliwiające nocleg w namiotach, samochodach

mieszkalnych i przyczepach samochodowych

•

Domy wycieczkowe – obiekty posiadające co najmniej 30 pokoi przystosowanych do

samoobsługi klientów, świadczące minimalny zakres usług

•

Schroniska młodzieżowe – obiekty przeznaczone do indywidualnej i grupowej

turystyki młodzieżowej, dostosowane do samoobsługi klientów

•

Schroniska – obiekty zlokalizowane poza obszarami zabudowanymi, przy szlakach

turystycznych świadczące minimalny zakres usług



Dla hoteli, moteli i pensjonatów – 5 kategorii oznaczonych gwiazdkami



Dla kempingów – 4 kategorie oznaczone gwiazdkami



Dla domów wycieczkowych i schronisk młodzieżowych – 3 kategorie oznaczane

cyframi rzymskimi

19. Istota marketingu usług i jego rodzaje

Marketing usług to zespół aktywnych działań rynkowych podejmowanych przez podmioty
sektora usług zajmujące się zawodowo świadczeniem usług. Czynnikiem wyróżniającym
marketing usług jest ich specyfika:

•

niematerialność – brak cech fizycznych

•

nierozłączność – jednoczesność świadczenia i konsumpcji

•

niespójność – różnorodność wykonania takich samych usług

•

nietrwałość – brak możliwości przechowywania

Rodzaje marketingu usług:

•

marketing ofertowy – określanie docelowych segmentów usług i komponowaniu

marketingu-mix bardziej atrakcyjnego od konkurentów

•

marketing interaktywny – jakość usług w duże mierze zależy od jakości kontaktów

między klientem a usługodawcą, nacisk kładzie się na osiąganie wyższej sprawności
personelu

•

marketing wewnętrzny – szkolenie, motywowanie i kontrola pracowników

20. Baza gastronomiczna w Polsce i jej podział

Gastronomia jest to rodzaj działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu otwartych
zakładów żywienia zbiorowego.
Wg działalności produkcyjno-handlowej dzieli się na:

•

zakłady żywienia podstawowego: restauracje (z obsługą kelnerską, duży
asortyment na zamówienie), stołówki, bary (samoobsługowe z popularnym
asortymentem) i jadłodajnie (bezalkoholowy, z obsługą kelnerską)

•

zakłady żywienia uzupełniającego: puby (z obsługą kelnerską), dyskoteki,
kawiarnie, kluby, wernisaże

•

punkty gastronomiczne: lodziarnie, smażalnie, pijalnie

Wg obranej działalności:

•

zakłady typu otwartego (ogólnodostępna): bary, restauracje, kawiarnie,
jadłodajnie, cukiernie, puby

•

zakłady typu zamkniętego: stołówki w szkołach i na koloniach, punkty
gastronomiczne w szpitalach, sanatoriach i domach wczasowych

Wg okresu działalności:

•

całoroczne

•

sezonowe

•

dzienne

•

nocne

21. Cele i środki polityki turystycznej Unii Europejskiej.

Cele strategiczne:

•

stworzenie nowych miejsc pracy

•

przyczynianie się do osiągnięcia ekonomicznej i socjalnej spójności Unii

•

rozwój regionów słabiej rozwiniętych

•

ochrona środowiska przyrodniczego i dziedzictwa kulturowego

•

promowanie europejskiej tożsamości

•

poprawa wiedzy o turystyce

•

poprawa prawnego if finansowego otoczenia turystyki

•

podnoszenie jakości usług turystycznych

•

zwiększenie konkurencyjności i rentowności gospodarki turystycznej

Ś

rodki polityki turystycznej:

•

gospodarcze

•

prawne

•

techniczne

•

„typu policyjnego”

•

z zakresu komunikacji społecznej

•

medyczne

22. Przedsiębiorstwo hotelarskie jako kategoria rynkowa – definicja, cele, funkcje, typy

Hotelarstwo jest działalnością gospodarczą mająca na celu zaspokojenie podstawowych

potrzeb bytowych osób przebywających czasowo poza miejscem zamieszkania.

Funkcje:

•

ś

wiadczenie usług noclegowych

•

zagwarantowanie higieny i bezpieczeństwa

•

wyposażenie umożliwiające wypoczynek, prace, zabiegi higieniczno – sanitarne

•

usługi gastronomiczne

•

prowadzenie przez obiekt restauracji, kawiarni

Cele:

•

poprawa standardu obiektu i podnoszenie komfortu pobytu

•

zatrudnienie profesjonalnego personelu

•

dbałość o jakość i kulturę obsługi

•

oferowanie szerszego obiektu łączonych często w pakiety

Typy hoteli:

•

miejskie

•

tranzytowe

•

rezydencie

•

kongresowe

•

uzdrowiskowe

•

apartamentowe

23. Transport w turystyce – rodzaje i znaczenie.

•

lotniczy – szybki, wygodny i bezpieczny, niezastąpiony w dalekich podróżach. Wada

to wysoka cena.

•

morski – niższa cena biletu niż lotniczego, możliwość zamawiania posiłków, niestety

dłuższy czas podróży.

o

rejsy lecznicze

o

promowa

o

ż

eglarstwo morskie

o

krajoznawstwo

•

autokarowy – powszechna forma masowego transportu. Najtańszy, możliwość

dojazdu do wielu atrakcji, poznanie mijanego krajobrazu.

•

Kolejowy – ograniczenia wynikające z rozkładu jazdy

24. Instytucje ubezpieczeń turystycznych i ich rodzaje

Towarzystwa ubezpieczeniowe – PZU, WARTA, Compensa

•

Ubezpieczenia od kosztów leczenia to najważniejsza polisa. Obejmuje nagle

zachorowania i wypadki poza granicami Polski. Ochroną objęte są koszty niezbędnego
leczenia za granicą.

Obowiązkowe

•

OC samochodu

•

NNW – następstw nieszczęśliwych wypadków – biuro zawiera z ubezpieczycielem dla

swoich klientów

•

Kl – kosztów leczenia – jw.

Dobrowolne

•

ubezpieczenie rzeczy osobistych i bagaży

•

u. Kosztów rezygnacji

•

u. Kosztów pomocy prawnej

•

u. Odpowiedzialności cywilnej

Obligatoryjne – nie są obowiązkowe ale ich zawarcie jest wymuszone prawnie

•

Ubezpieczenie na rzecz klientów, które musi mieć biuro podróży aby uzyskać

pozwolenie na działalność touroperatora lub pośrednika

•

Gwarancja bankowa

•

Gwarancja ubezpieczeniowa

25. Podaż i popyt na rynku usług turystycznych

Ogólny poziom popytu na wszystkie dobra i usługi turystyczne wyznaczony jest przede
wszystkim przez poziom dochodów, natomiast popyt na poszczególne dobra i usługi określają
następujące czynniki:

•

Poziom dochodów realnych

•

Stosunek cenny danego dobra bądź usług do ceny pozostałych dóbr i usług

•

Gusty oraz preferencje nabywców

Popyt turystyczny ma charakter łączony, czyli nabycie jednego dobra lub usługi turystycznej
jest związane z nabyciem innych dóbr oraz usług komplementarnych. Ma on również
charakter popytu restytucyjnego czyli odnawialnego. Restytucja ta wyraża się w dwóch
płaszczyznach:

•

Ponowny zakup identycznego produktu turystycznego

•

Zakup produktu lepszego, bardziej nowoczesnego lub odpowiadającego panującej

modzie, co jest na ogół konsekwencja wzrostu dochodów

Podaż to ilość dóbr i usług, którą wytwórcy zamierzają sprzedać. Inaczej podaż oznacza
relację między ilością produktu, którą wytwórcy skłonni są oferować w danym czasie a ceną,
przy założeniu, że inne zjawiska kształtujące rynek nie ulegną zmianie.

26. Segmentacja rynku turystycznego

Segmentacja rynku – proces podziału klientów lub potencjalnych klientów z jednego rynku na
różne grupy(segmenty), w obrębie których potrzeby klientów są identyczne lub zbliżone i
można je zaspokoić swoistą kompozycją marketingowa.

Rynek turystyczny- jest definiowany przez odniesie do produktu turystycznego, jego
dostawców oraz turystów

Procesy segmentacji:

•

określenie cech konsumentów w poszczególnych segmenach

•

określenie atrakcyjności zidentyfikowanych segmentów rynku

•

wybór docelowych segmentów

•

stworzenie produktów turystycznych w wybranych segmentach rynku

•

projektowanie marketingu mix

•

sformułowanie liczby potrzeb na rynku

Kryteria segmentacji

•

zmiany geodemograficzne

•

zmiany opisujące (wiek, płeć, dochody)

•

zmiany objaśniające – przyczyny podróży, czynniki psychologiczne

•

społeczne

•

zmiany charakteryzujące styl życia (Yippis, Dinks, Woopies, Glammis)

27. Metody badań marketingowych w przedsiębiorstwach turystycznych

Badania marketingowe - to systematyczny, celowy i obiektywny proces działania oraz
prezentacji informacji na potrzeby podejmowania decyzji marketingowej.

Metody badań marketingowych:
Badania wtórne (mogą pochodzić ze źródeł wewnętrznych i zewnętrznych)

1.

wewnętrzne źródła danych wtórnych:

•

własny system księgowości przedsiębiorstwa,

•

sprawozdania pracowników z negocjacji handlowych, wyjazdów służbowych,

•

notatki służbowe i raporty wewnętrzne,

•

korespondencja z klientami,

•

wyniki innych, wcześniej prowadzonych badań marketingowych.

2.

zewnętrzne źródła danych w badaniach wtórnych:

•

materiały statystyczne krajowe i zagraniczne,

•

opracowania instytutów badawczych, banków, izb przemysłowych i handlowych itp.

•

dane dostępne w wywiadach gospodarczych,

•

publikacje,

•

prasa codzienna, czasopisma ogólne i fachowe

Przydatność badań wtórnych do rozwiązywania problemu decyzyjnego powinna być oceniona
przez menedżera lub odpowiednio przygotowaną komórkę badawczą. Ocena ta polega na
badaniu:

•

wiarygodności organizacji lub osób będących źródłem danych,

•

cele badania pierwotnego, którego wynikiem są dane,

•

zastosowanych w badaniach metod zbierania i przetwarzania analizy danych

przyjętych klasyfikacji, użytej terminologii,

•

aktualności, kompletności i dokładności danych.

Badania pierwotne – badania, w których wszelkie dane gromadzone są po raz pierwszy na
potrzeby danego badania drogą bezpośredniego kontaktu z podmiotami będącymi źródłem
danych lub z badanymi zdarzeniami, zjawiskami, procesami. Stosuje się je wówczas, gdy
badania wtórne są nieaktualne, niepełne albo po prostu nie istnieją.

Metody badań pierwotnych:

•

metody ankietowe,

•

obserwacja (ukryte albo jasne np. systemy kamer),

•

eksperymenty. Można stosować kombinacje metod.

•

Respondent – uczestnik badania.

Metody to:

•

obserwacje

•

badania

•

ankieta

•

panele dyskusyjne

•

eksperymenty

28. Instrumenty promocji w usługach turystycznych i rekreacyjnych

Promocja to proces komunikacji społecznej, w której producenci przekazują (komunikują się)
konsumentom zespół sygnałów mających zwrócić ich uwagę na korzyści, jakie mogą uzyskać
dokonując zakupu ich usług.

Cele promocji:

•

informacja,

•

przekonywanie (namawianie) do zakupu,

•

przypominanie,

•

wzmacnianie pozycji

•

wprowadzenie marki.

Przedsiębiorstwo posiada do dyspozycji pięć instrumentów promocji. Wspólnie noszą nazwę
"promotion - mix". Są to :

•

reklama - to każda płatna forma nieosobistej prezentacji i promocji idei, wyrobu lub

usługi przez określonego sponsora,

•

sprzedaż osobista - to osobista i bezpośrednia prezentacja wyrobu, usługi lub idei

przez sprzedawcę potencjalnemu nabywcy,

•

public relations - stanowią kontakty firmy z otoczeniem, służące wytworzeniu

pozytywnych postaw wobec niej,

•

publicity - to każda informacja na temat firmy lub jej oferty ukazująca się w mediach

nieodpłatnie,

•

promocja sprzedaży - to działania marketingowe używające bodźców ekonomicznych

w celu pobudzenia sprzedaży oferty.
29. Definicja turystyki i ruchu turystycznego

Turystyka - obejmuje ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach
wypoczynkowych, służbowych lub innych nie dłużej niż rok bez przerwy poza swoim
codziennym otoczeniem. Wszystkie czynności związane z czasowym krótkotrwałym
przemieszczaniem się osób do miejsc docelowych poza miejscami, gdzie normalnie mieszkają
i pracują, oraz pobytem w tych miejscach.

Ruch turystyczny to podróże podejmowane dla przyjemności, wypoczynku lub leczenia –
pieszo lub jakimkolwiek środkiem komunikacji. Do ich zakresu nie należą więc podróże w
celach zarobkowych ani w celach zmiany miejsca stałego zamieszkania (osiedlania się).

30. Klasyfikacja podróżnych wg. WTO

•

Odwiedzający – każda osoba podróżująca do miejscowości znajdującej się poza jej

codziennym otoczeniem na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy, jeżeli podstawowym
celem podróży nie jest podjęcie działalności zarobkowej wynagradzanej w
odwiedzanej miejscowości.

•

Odwiedzający jednodniowi

•

Inni podróżni

•

Turyści – goście, którzy w kraju czasowego pobytu spędzili przynajmniej jedną noc w

jego bazie hotelowej w celach wypoczynkowych, leczniczych, krajoznawczych,
religijnych, sportowych, służbowych, rodzinnych, społecznych, politycznych.

•

Wycieczkowicze – odwiedzający dany kraj, którzy w nim spędzili mniej niż 24

godziny i nie skorzystali z bazy hotelowej tego kraju. Jeżeli dana osoba spędzi w
danym kraju kilka dni w pociągu lub na statku, nadal jest zaliczana do tej kategorii.
Nie skorzystała ona bowiem z bazy hotelowej.

31. Motywacje podróżny turystycznych

Motywacje podróży turystycznych można podzielić na:

•

fizyczne: wypoczynek, leczenie, sport

•

psychiczne: ucieczka od codziennej izolacji, rozrywka, pęd do życia

•

interpersonalne: odwiedziny krewnych, przyjaciół i znajomych, życie towarzyskie,

kontakty społeczne, eskapizm (ucieczka do natury, oderwanie się od rzeczywostości)

•

kulturowe: pozwnawanie innych krajów i regionów, itp.. zainteresowanie sztuką,

podróże motywowane religią

•

prestiżowe: rozwój osobowości (kszatłcenie, doskonalenie się), chęć bycia uznanym i

szanowanym

32. Formy i kategorie turystyki
Według Światowej Organizacji Turystyki (WTO) wyróżniamy 3 główne rodzaje
turystyki:

•

turystyka krajowa

•

turystyka przyjazdowa

•

turystyka wyjazdowa

Przyjmując kryterium cech charakterystycznych turystyki można wyróżnić
następujące formy turystyki ze względu na:

•

liczbę uczestników

•

wiek uczestników

•

czas pobytu

•

pory roku

•

rodzaj zakwaterowania:

•

ś

rodek transportu:

•

rodzaj finansowania (socjalna, kredytowa, finansowana przedpłatami)

•

aspekt socjologiczny( turystyka: tradycyjna, seniorów i młodzieży, socjalna,

ekskluzywna)

•

organizowanie podróży (indywidualna, ryczałtowana – pakiet usług)zachowanie

•

turystyka rozumna („oświecona”)

•

pochodzenie turysty

•

wewnątrzkrajowa

Biorąc pod uwagę kryterium motywacji wyjazdów możemy wyróżnić następujące
rodzaje turystyki:

•

turystyka wypoczynkowa

•

turystyka lecznicza lub uzdrowiskowa

•

turystyka kulturalna

•

turystyka sportowa

•

turystyka towarzyska

•

związana z aktywnością zawodową

33. Scharakteryzuj wybrany rodzaj turystyki

Turystyka morska – to wszelkie przejawy ruchliwości turystycznej polegającej na
wycieczkach morskich na statkach wycieczkowych specjalnie do tego przeznaczonych.
Obejmuje ona podróże i wypoczynek turystów krajowych i zagranicznych statkami, promami,
jachtami.

34. Funkcje i dysfunkcje współczesnej turystyki

FUNKCJE TURYSTYKI

POZYTYWNE

NEGATYWNE

WYPOCZYNKOWA

•

zaspokaja potrzeby regeneracji sił
fizycznych i psychicznych poza miejscem
stałego zamieszkania

•

rozwój osobowości, utrzymanie
sprawności fizycznej organizmu

•

podnoszenie efektywności pracy

•

bierny wypoczynek ogranicza możliwości
poznawcze turystów

•

przeładowanie i niedostosowanie programów
pobytu powoduje zmęczenie turystów

•

przeludnienie miejscowości turystycznych
zmniejsza efektywność wypoczynku

ZDROWOTNA

•

wzmacnia poczucie wpływu na własne
ż

ycie

•

ogranicza negatywne skutki rozwoju
cywilizacji

•

możliwość wystąpienia „choroby
pourlopowej”, wynikającej z niezadowolenia
z wypoczynku

•

nadmierne zmęczenie fizyczne

•

sprzyja profilaktyce zdrowotnej i
rehabilitacji

•

stwarza kontakt między ludźmi trwale
niepełnosprawnymi i ludźmi
dochodzącymi do zdrowia

•

poprawia stan zdrowia

•

istnieje niebezpieczeństwo chorób
zakaźnych czy zatruć pokarmowych

WYCHOWAWCZA

•

przygotowuje do życia w społeczeństwie,
kontakt z innymi

•

kształtuje osobowość i emocje

•

pogłębia patriotyzm, uwrażliwia na piękno

•

uczy tolerancji

•

wpływa na zmianę zachowania i
zainteresowań ludności miejscowej

•

zacieśnia więzi w rodzinie

•

wolność sprzyja zachowaniom
patologicznym

•

brak kultury wśród turystów

•

naśladownictwo konsumpcyjnych postaw
ż

yciowych przez ludność miejscową

KSZTAŁCENIOWA

•

zaspokaja ciekawość świata

•

wzbogaca wiedzę z różnych dziedzin życia

•

umożliwia poznanie obyczajów czy języka

•

kształtuje nowe zainteresowania

•

motywuje ludność miejscową do
podnoszenia kwalifikacji

•

poznanie miejsca pobytu może być
powierzchowne

•

brak refleksji nad życiem czy dorobkiem
współczesności wśród turystów

MIASTOTWÓRCZA

•

wzmożenie procesów urbanizacyjnych,
rozwój infrastruktury turystycznej i
paraturystycznej

•

walory przyciągają turystów oraz
inwestorów

•

drugie domy hamują odpływ ludności
wiejskiej do miast

•

degradacja środowiska

•

utrata podstawowych funkcji turystycznych

•

negatywnie zmienia się styl życia
mieszkańców wsi

EDUKACJI KULTUROWEJ

•

zaspokaja potrzeby intelektualne i
estetyczne

•

upowszechnia wartości kulturowe

•

chroni i wzbogaca dobra kultury

•

powoduje wzrost zainteresowania
własnym dziedzictwem kulturowym wśród
turystów i miejscowej ludności

•

zanik autentyczności kultury lokalnej

•

niszczenie zabytków

EKONOMICZNA

•

aktywizuje społeczeństwo i gospodarkę

•

chęć uczestniczenia w turystyce skłania do
oszczędzania

•

dysproporcje w standardzie życia ludności
ulegają zmniejszeniu

•

turystyka to rodzaj eksportu

•

brakuje środków na inwestycje ważne dla
mieszkańców

•

wyższe ceny w obszarach recepcyjnych
powodują, że obniża się poziom życia
ludności miejscowej

•

następuje wzrost cen ziemi i spekulacja
gruntami

ETNICZNA

•

zaciśnięcie więzi z miejscem pochodzenia

•

poznanie języka i kultury przodków

•

ochrona wartości narodowych

•

przyjazdy turystów etnicznych wzbudzają
emocje i obawy

•

zniszczone obiekty bulwersują turystów
etnicznych i powodują spadek ich
przyjazdów

KSZTAŁTOWANIA ŚWIADOMOŚCI EKOLOGICZNEJ

•

rozwój ruchu ochrony środowiska

•

działania proekologiczne, edukacja
turystów oraz pracowników

•

harmonijny kontakt z naturą

•

ograniczenie potencjału walorów regionu

•

brak świadomości ekologicznej

•

degradacja środowiska

•

erozja gleby, niebezpieczeństwo lawin,
osunięć ziemi oraz powodzi

POLITYCZNA

•

kształtuje wizerunek danego kraju

•

zwiększa się współpraca międzynarodowa
i procesy integracyjne

•

kształtowanie świadomości narodowej

•

w niektórych państwach turystyka

podporządkowana jest polityce

35. Trendy i prognozy w turystyce światowej do 2020 roku

•

Liczba podróży na świecie wyniesie w 2020 r. 1561 milionów, a wpływy osiągną

wartość 2 bilionów US$

•

Europa pozostanie najczęściej odwiedzanym regionem świata -przewiduje się 717

milionów podróży w 2020 r. i 46% udział w Światowym rynku

•

Wśród poszczególnych regionów Europy największy wzrost przyjazdów odnotują:

kraje Europy Środkowo-Wschodniej (223 mln) oraz południowo - wschodnich krajów
basenu Morza Śródziemnego (212 mln)

•

Region Azji Wschodniej i Pacyfiku stanie się drugim z kolei po Europie najczęściej

odwiedzanym miejscem na świecie i jego udział wzrośnie do 25%.

•

Liczba podróży międzyregionalnych, jak się przewiduje, będzie rosła szybciej niż

liczba podróży wewnątrz regionów

Główne trendy:

•

wzrost zainteresowania czynnym wypoczynkiem

•

wzrost znaczenia ekoturystyki

•

wzrost liczby wyjazdów indywidualnych

•

wzrost znaczenia podróży o charakterze sportowym, na zakupy, itd.

36. Organizacja turystyki w Polsce w zarysie

POT – Polska Organizacja Turystyczna, jest instytucją rządową utworzoną na mocy ustawy z
dnia 25 czerwca 1999 r. o POT, a rozpoczęła działalność 01.01.2000 r. Podlega ona
ministrowi właściwemu do spraw turystyki, jednak obecnie jest do minister ds. Turystki i
Sportu.

Głównym celem POT jest promocja Polski w kraju oraz poza jej granicami. POT
promuję Polskę jako kraj atrakcyjny turystycznie, szczególnie pod względem kulturowym.

Wzmacnia obraz Polski jako kraju nowoczesnego o silnej i wyrazistej tożsamości narodowej
zbudowanej na podstawach dziedzictwa kulturowego.

37. Bilans korzyści i rozwoju współczesnej turystyki.

Korzyści gospodarczo-społeczne:

•

napływ dewiz,

•

wzmocnienie gospodarki dzięki produkcji towarów i usług dla turystów,

•

większa różnorodność działalności gospodarczej z wykorzystaniem miejscowych

zasobów i produktów,

•

większe

inwestycje,

wykorzystanie

istniejącej

infrastruktury,

polepszenie

infrastruktury komunalnej przez budowę infrastruktury turystycznej, korzystanie z
infrastruktury turystycznej przez ludność miejscową,

•

efekt mnożnikowy, polepszenie poziomu zaopatrzenia ludności,

•

stworzenie możliwości pracy (dla młodzieży, kobiet, w miejscowościach rolniczych),

•

zachowanie i wspieranie dóbr kultury i odbudowa dzieł architektury,

•

wzbogacenie treści oświatowych,

•

przełamywanie barier (językowych, społecznych, klasowych, religijnych, rasowych),

•

zapoznanie się ludności danego kraju z innymi wzorcami socjologicznymi i

kulturowymi-mieszanie się cywilizacji, docenianie własnych i obcych wartości społ.-
kulturowych, międzynarodowy pokój i zrozumienie;

Koszty (straty) gospodarczo-społeczne:

•

inflacja,

•

wycieki dewiz,

•

sezonowość i bezrobocie, wahania ekonomiczne i niezrównoważony rozwój,

•

zaniechanie alternatywnego wykorzystania zasobów miejscowych i ich niszczenie,

•

nieodwracalność funkcji obiektów infrastrukturalnych,

•

niewykorzystanie infrastruktury turystycznej przez ludność miejscową ze względu na

brak środków lub fizyczną niedostępność tej infrastruktury,

•

zeszpecenie krajobrazu jako skutek błędnego oszacowania chłonności turystycznej

obszaru,

•

duże obciążenie ekologiczne wskutek działalności turystycznej,

•

większe zanieczyszczenie środowiska naturalnego,

•

komercjalizacja kultury i sztuki oraz rzemiosła wskutek dopasowania ich do gustów

turystów-utrata tożsamości,

•

zaburzenia ustalonej równowagi kulturowej i religijnej, ksenofobia i konflikty,

•

prostytucja i przestępczość, brak zrozumienia i działalność na pokaz.

38. Scharakteryzować pojęcie: gospodarka turystyczna

Gospodarka turystyczna to wszelkie środki i urządzenia obsługujące ruch turystyczny oraz
czynniki ułatwiające realizowanie potrzeb turystów.

Sektory gospodarki turystycznej:

•

Baza noclegowa

•

Atrakcje (galerie, muzea)

•

Transport

•

Organizatorzy turystyki (biura, agencje turystyczne)

•

Organizacje w miejscach odwiedzin (lokalne biura, stowarzyszenia turystyczne)

39. Pojęcie i klasyfikacja miejscowości turystycznych

Miejscowość turystyczna – jednostka osadnicza, która ze względu na walory turystyczne,
infrastrukturę turystyczna i dostępność komunikacyjną stanowi punkt etapowy lub docelowy
migracji turystycznej. W zależności od położenia i walorów turystycznych wyróżnia się
miejscowości turystyczne: Gorskie, nadmorskie, pojezierze, wczasowe, uzdrowiskowe.

Biorąc za punkt wyjścia różnorodność motywacji uprawiania turystyki, można wyróżnić
miejscowości tur. w węższym znaczeniu, są to:

•

miejscowości wypoczynkowe- obejmujące kurorty ,miejscowości urlopowe, miejscowości

będące celem wypoczynku weekendowego.

•

miejscowości znane z atrakcji turystycznych, jak np. imprezy lub uroczystości o charakterze

świeckim, centra rozrywki itp.

•

miejscowości kultu religijnego, odwiedzane z pobudek religijnych.

W grupie zaś miejscowości tur. w szerszym znaczeniu wymienia się:

•

centra komunikacyjne tj. morskie, lotnicze, autobusowe

•

centra oświatowe-miejscowości kongresowo-konferencyjne

•

centra administracji np. stolice państw, regionów i inne ważne miasta

centra gospodarcze np. przemysłowe, handlowe

40. Cechy i rodzaje usług turystycznych

Usługi turystyczne – czynności służące zaspokojeniu materialnych (np. komunikacyjnych,
noclegowych) i niematerialnych (np. kulturalno – usługowych) potrzeb turystów lub
odwiedzających.

Cechy usług turystycznych:

•

komplementarność - zaspokajają komplementarnie popyt turystyczny (pakiet usług), a
także są ściśle związane z walorami turystycznymi, co oznacza, że istnienie usług
turystycznych determinuje rozwój ruchu turystycznego na danym terenie;

•

funkcja społeczna - spełniają ważne funkcje społeczne, zapewniają wypoczynek i
wpływają na wymiar wolnego czasu;

•

różnorodna działalność gospodarcza - zaspokajają inne potrzeby turysty niż te, które
ś

wiadczone są w jego stałym miejscu zamieszkania;

•

substytucyjność – turysta ma możliwość wyboru;

•

rynek nabywcy - usługi turystyczne, szczególnie w zakresie noclegów i wyżywienia,
kształtuje rynek nabywcy;

•

zróżnicowany popyt - popyt na usługi turystyczne jest zróżnicowany pod względem
czasowym, przestrzennym i rodzajowym;

•

obecność konsumenta - nie mogą być odłożone w czasie – albo się je sprzeda w
określonym terminie, albo nie sprzeda się ich w ogóle;

•

abstrakcyjny charakter - najpierw się je sprzedaje, a dopiero potem świadczy;

•

charakter rynkowy – są w pełni lub częściowo odpłatne;

•

wewnętrzna dysproporcja – fakt, że zaspokajają one popyt turystyczny
komplementarnie i substytucyjnie, wpływa na poziom oraz jakość obsługi ruchu
turystycznego;

•

mała podatność na postęp techniczny – duże znaczenie ma dobór personelu,
zarządzanie nim oraz komunikacja interpersonalna.

Rodzaje usług turystycznych:

•

Transportowe

•

Hotelarskie

•

Gastronomiczne

•

Przewodnickie

•

Wypoczynkowe i kultury fizycznej

•

Infrastruktury lokalnej

•

Handlowe

•

Bankowe

•

Informatyczne

41. Turystyka a handel zagraniczny

Handel zagraniczny odnosi się do działalności handlowej przedsiębiorstw lub osób
fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, której przedmiotem jest odpłatna
wymiana towarów lub usług z partnerami mającymi swe siedzimy za granicą. Obejmuje on
eksport, czyli sprzedaż za granicę dóbr i usług wytwarzanych w kraju, oraz import czyli
zakup wyprodukowanych za granicą dóbr i usług. Handel zagraniczny jest prowadzony przez
zawieranie różnego rodzaju transakcji, np. umowa z przewodnikiem za transport, umowa z
ubezpieczycielem. Turystyka między narodowa jest elementem międzynarodowej wymiany
handlowej. Handel zagraniczny pozwala na sprzedaż towarów większej liczbie uczestników
globalnego rynku, niż w warunkach rynku zamkniętego w granicach jego państwa.

42. Turystyka a globalizacja

Rozwój turystyki na skalę światową rozpoczął się w wieku XX. Wzrost turystyki obrazuje
ciągłe zwiększanie się ruchu turystycznego i przyrost dochodów z tej dziedziny. Rozwój
turystyki zależy od czynników społecznych, ekonomicznych, politycznych, technicznych i
ekologicznych, jednak ostatni z czynników ma dużo większe znaczenie od pozostałych.
Turystyka znacznie wpływa na degradacje środowiska naturalnego, dlatego trzeba ograniczać
niepożądaną działalność człowieka i zapewnić odnawialność zasobów przyrody. Aby
przyroda nie ucierpiał na rozwoju turystyki musi istnieć między nimi odpowiednia
równowaga..

GLOBALIZACJA- złożony i szeroki proces, który ma wpływ na wszystkie sfery naszego
ż

ycia ekonomicznego, społecznego, politycznego itp. w skali całego świata. Główną cechą

globalizacji jest integrowanie działań, procesów i podmiotów w globalny system. Inaczej jest
to proces umiędzynarodowienie działalności gospodarczej. Proces globalizacji umożliwia

przepływ dóbr, usług, kapitału, siły roboczej i informacji, a w jego rozwoju pomagają
korporacje międzynarodowe i organizacje.

43. Bezpieczeństwo turystów – istota, zagrożenia i środki.

Bezpieczeństwo to stan, który daje poczucie pewności i gwarantuje jego zachowanie. Jest
naczelną potrzebą człowieka. Jego brak wywołuje niepokój i poczucie zagrożenia.
Konsekwencje dla sektora turystycznego:

•

Jakość wody będzie odgrywać coraz większą role przy wyborze destylacji, dlatego

wymaga większej ochrony

•

Bardziej krytyczni turyści będą szybciej składać reklamację jeśli oferowany produkt

nie spełnia oczekiwanych standardów

•

Koszty zagwarantowania bezpieczeństwa gwałtownie wzrosną

•

Turystyka powinna być lepiej przygotowana na bardziej elastyczne zaspokajanie

popytu w okresach kryzysowych

Negatywne skutki braku odpowiedniego bezpieczeństwa:

•

Spadek dochodów z tytułu recepcji turystów

•

Ograniczanie bezpośrednich inwestycji zagranicznych

•

Zwiększanie wydatków na promocję

•

Większe nakłady na bezpieczeństwo

•

Wzrost kosztów odbudowy i renowacji obiektów

W przypadku turystyki indywidualnej zasadnicze ryzyko spoczywa na turyście, natomiast
turystyki zorganizowanej bezpieczeństwo zapewnia organizator turystyki

44. Zagraniczna turystyka przyjazdowa jako źródło dochodów dewizowych – podać
przykłady

Badania przeprowadzone w 2008 roku pozwalają oszacować przeciętne wydatki turystów
poniesione na terenie Polski na poziomie ok. 410 USD na osobę i blisko 79 USD dziennie. W
badanym okresie rozpiętość przeciętnych wydatków na osobę, analizowana wg krajów (grup
krajów), wynosiła od 140 USD (Litwa) do 790 USD (kraje zamorskie). Porównanie z rokiem
2007 pokazuje wzrost wydatków (mierzonych w dolarach) ze wszystkich głównych krajów
(grup krajów) generujących ruch turystycznych do Polski, z wyjątkiem Litwy; jest on
jednorodny co do kierunku różny co do poziomu.

•

Wiele rynków zachodnioeuropejskich, zwłaszcza tych, które są miejscem emigracji

zarobkowej Polaków, powracających czasowo do kraju w celach turystycznych, ale
już jako nie rezydenci polskiej gospodarki (UK, Włochy, Austria); w odniesieniu do
przyjazdów z tych krajów zanotowano bardzo duże wzrosty przeciętnych wydatków
turystów

•

Rynki wschodnich sąsiadów ( z wyjątkiem Litwy) , co do których odnotowano

podwojenie wysokości przeciętnych wydatków turystów(Rosja, Białoruś, Ukraina);

wynika to z faktu zintensyfikowania dobrej działalności gospodarczej, podejmowanej
w obliczu pojawiającego się w tych krajach kryzysu ekonomicznego zakupy, drobna
działalność biznesowa);

45. Znaczenie Internetu we współczesnej turystyce

Turystyka i hotelarstwo należą do dziedzin gospodarki będących w czołówce pod względem
wykorzystywania nowoczesnych rozwiązań technologicznych, zwłaszcza informatycznych.

Wynika to przede wszystkim ze szczególnych cech usług turystycznych, takich jak
niematerialność, nietrwałość oraz nierozdzielność procesów konsumpcji i świadczenia usługi
sprawiających, że dotarcie do dużej liczby klientów w krótkim czasie oraz automatyzacja
procesów biznesowych mają w turystyce szczególne znaczenie.

GDS oferuje agencją turystycznym w wielu krajach usługi rezerwacji na produkty takie jak
loty, hotele, wynajem samochodów. Trzy najważniejsze to: Amadeus, Galileo, Sabre.

Coraz większą rolę odgrywa także buzz marketing, marketing szeptany. Powszechne staję się
opiniowanie w Internecie. Możliwość korzystania z opinii innych.

Konsekwencje dla sektora turystycznego:

1. Dostępność informacji turystycznej o kierunkach podróży i produktach będzie sprzyjać
porównywaniu ofert („szperanie" w Internecie) i w ten sposób będzie intensywniej wpływać
na konkurencję.

2. Doświadczeni turyści coraz częściej będą komponować własne wakacje z dostępnych
modułów dokonując bezpośrednich rezerwacji.

3. Rola biur podróży będzie malała, gdyż zakup imprez zorganizowanych coraz częściej
odbywa się przez Internet.

4. Internet będzie coraz szybciej zmniejszać rolę krajowych organizacji turystycznych izb
turystyki; marketing miejsc turystycznych (np. lepsze kreowanie marki przy wsparciu
publicznym) zyska na znaczeniu, ponieważ to on będzie zachęcać do odwiedzania stron
internetowych.

5. Dostępność odpowiednich odnośników (linków) do usługodawców będzie coraz
ważniejsza jako podstawowy, wstępny warunek sukcesu stron internetowych.

6. Możliwość zakupów przez Internet będzie skutkować rezerwacjami dokonywanymi z
mniejszym wyprzedzeniem.

7. W związku z rosnącym znaczeniem bezpieczeństwa bardziej krytyczni turyści będą mieli
większą potrzebę dokonywania bezpiecznych rezerwacji on-line.

Biura podróży sprzedają w Internecie wszystko, co w turystyce jest tylko możliwe do
sprzedania – imprezy krajowe, zagraniczne, rezerwacje hotelowe, bilety na każdy rodzaj
transportu i dziesiątki innych produktów..

.W polskim Internecie funkcjonuje kilka renomowanych portali internetowych, które jakością
swoich usług przekonały do siebie tysiące internatów. Największe z nich to Travelplanet.pl i
Wakacje.pl od lat walczące ze sobą o miano lidera branży. Są też giganci, tacy jak
Neckermann czy TUI.

Internet daje szerszy wybór i łatwiejszy dostęp do atrakcyjnych ofert, szczególnie tych last-
minute.

46. Zastosowanie nowoczesnych technologii informatycznych w turystyce.

Zastosowanie technologii informatycznych w turystyce:

•

GDS

•

Mapki

•

Bazy danych stałych klientów, klientów biznesowych, partnerów itp.

•

Baza danych produktów, zabiegów, pracowników

•

Plany internetowe

•

Systemy informatyczne – rekomendujące atrakcje turystyczne według preferencji

użytkownika, miejsca pobytu itp.

47. Rola umiejętności kierowniczych w zarządzaniu firmą turystyczną

•

Role interpersonalne, a wśród nich:

1.

reprezentacyjna: kierownicy niejednokrotnie muszą pełnić funkcje

ceremonialne np. witać delegację

2.

przywódcza: kierownicy szkolą, motywują ludzi do pracy

3.

łącznika między ludźmi: pośredniczy pomiędzy podwładnymi a

przełożonymi

•

Rola informacyjna: kierownik zarówno zbiera informację jak również przekazuję je

dalej.

1.

Monitora: kierownik poszukuje nowych informacji

2.

Upowszechniającego: kierownik rozpowszechnia ważne informacje, gdyby
nie on informacje nie dotarłby do podwładnych

3.

Rzecznika: zapewnia przełożonym dopływ informacji

•

Role decyzyjne: kierownik na bazie zebranych informacji podejmuje decyzje

dotyczące firmy. Odgrywa on 4 decyzyjne role:

1.

Przedsiębiorcy

2.

Przeciwdziałającemu zakłóceniom

3.

Rozdzielającego zasoby

4.

Negocjatora

48. Wybrane metody badań stosowanych w turystyce

•

Ankieta: służy do zbierania opinii, poglądów, ocen obiektywnej rzeczywistości

•

Wywiad: pomaga poznać poglądy badanego

•

Obserwacja: dzięki niej możemy ustalić fakty i zdarzenia

49. Miejsce turystyki w gospodarce narodowej

Turystyka w Polsce jest branża, w której pokładane są coraz większe nadzieję na przyszłość.
Rozwój turystyki symuluje rozwój innych sektorów gospodarki od transportu, rolnictwa przez
i przemysł spożywczy po hotelarstwo. Wszystkie te i wiele innych branż rozwija się wraz z
rozwojem turystyki. Turystyka tworzy wiele miejsc pracy, co jest niezwykle istotne. Ostatnie
lata w Polsce jak i w turystyce światowej przyniosły niestety spadek dochodów. W Polsce

dochody z turystyki stanowią około 2% PKB i nasz kraj zajmuje tym samym 22 miejsce na

ś

wiatowej liście państw odnotowujących największe wpływy z turystyki międzynarodowej.

Dzięki Euro 2012 w latach 2012-2020 łącznie przychody turystyki urosną w Polsce o 5 mld
złotych, z czego w samym czerwcu 2012r.wzrost wyniósł 768 mln zł.

50. Nowoczesność w rekreacji ruchowej – podać przykłady

Każdego roku na świecie pojawiają się nowe formy aktywności ruchowej mające pomóc
ludziom uprawiającym sport w coraz lepszym wykorzystaniu ćwiczeń fizycznych. Niektóre z
nich na stałe znajdują miejsce w klubach, szkołach, ośrodkach rehabilitacyjnych itp.

Nowości w rekreacji:

•

Nornic walking

•

Gymstick

•

Krump – rodzaj tańca sportowego ulicznego. Narodził się w USA

•

Zumba – połączenie tańca z fitnessem

•

Gliding dyscyplina stworzona przez nauczycielkę na potrzeby dzieci. Siedząc, stojąc

czy idąc spać, dzieci ślizgały się, wykorzystując dwie gumowe podkładki, które
stawiają opór, zmuszając mięśnie do pracy.

•

Zorbing - zabawa polegająca na staczaniu się ze zbocza lub spływaniu rwącą rzeką,

strumieniem w plastikowej, nadmuchiwanej,

•

Kitesurfing