UKD 62.8.24.001.2

1. WSTĘP

1.1. Przedmiot normy. Przedmiotem normy są wymagania w projektowaniu instalacji kanalizacyjnej ścieków bytowo-gospodarczych i
deszczowych.

1.2. Zakres stosowania normy. Normę należy stosować w projektowaniu instalacji kanalizacyjnych ścieków bytowo-gospodarczych i
deszczowych, dla obiektów budowlanych i ich bezpośredniego otoczenia. Wymagania normy obowiązują dla instalacji nowych,
rozbudowywanych i przebudowywanych. Norma nie dotyczy instalacji kanalizacyjnych ścieków technologicznych oraz lokalnych
oczyszczalni ścieków.

1.3. Określenia

1.3.1. instalacja kanalizacyjna - zespół powiązanych ze sobą elementów służących do odprowadzania ścieków z obiektu budowlanego i
jego otoczenia do sieci kanalizacyjnej zewnętrznej lub innego odbiornika.

1.3.2. użytkownik instalacji - osoba fizyczna lub prawna powołana do eksploatacji instalacji kanalizacyjnych w obrębie obiektu
budowlanego i jego otoczenia.

1.3.3. przepływ obliczeniowy - umowna wartość strumienia objętości ścieków, stanowiąca podstawę wymiarowania przewodów instalacji
kanalizacyjnych.

1.3.4. przybór sanitarny - urządzenie służące do odbierania i odprowadzania zanieczyszczeń płynnych powstałych w wyniku działalności
higieniczno-sanitarnych i gospodarczych.

1.3.5. podejście - przewód łączący przybór sanitarny lub urządzenie z przewodem spustowym lub przewodem odpływowym.

1.3.6. przewód spustowy (pion) - przewód służący do odprowadzania ścieków z podejść kanalizacyjnych, rynien lub wpustów
deszczowych do przewodu odpływowego.

1.3.7. przewód odpływowy (poziom) - przewód służący do odprowadzenia ścieków z pionów do podłączenia kanalizacyjnego lub innego
odbiornika.

1.3.8. podłączenie kanalizacyjne (przykanalik) - przewód odprowadzający ścieki z nieruchomości do sieci kanalizacyjnej zewnętrznej lub
innego odbiornika.

1.3.9. powierzchnia odwadniana - powierzchnia, z której ścieki odprowadzane są do instalacji kanalizacyjnej.

1.3.10. wpust - urządzenie służące do zbierania ścieków z powierzchni odwadnianych i odprowadzania ich do instalacji kanalizacyjnej.

1.3.11. rynna - przewód otwarty zbierający wody opadowe z połaci dachowej i odprowadzający je do przewodu spustowego.

1.3.12. przewód wentylacyjny kanalizacji - przewód łączący instalację kanalizacyjną ścieków bytowo-gospodarczych z atmosferą,
służący do wentylowania tej instalacji (i sieci kanalizacji zewnętrznej) oraz wyrównywania ciśnienia.

1.3.13. zamknięcie wodne - urządzenie zabezpieczające przed wydostaniem się gazów z instalacji kanalizacyjnej.

POLSKI KOMITET

NORMALIZACJI, MIAR I

JAKOŚCI

P O L S K A N O R M A

PN-92

B-01707

Instalacje kanalizacyjne

Wymagania w projektowaniu

Zamiast:

Grupa katalogowa

SKN 0721

Installations for sewage. Design

Installation de canalisation. Etudes

Системы

канализации. Проектирование

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 1

1.3.14. czyszczak - element instalacji umożliwiający dostęp do wnętrza przewodu kanalizacyjnego w celu jego czyszczenia.

1.3.15. zabezpieczenie przeciwzalewowe - urządzenie służące do zabezpieczenia przed zalewaniem ściekami z zewnętrznej sieci
kanalizacyjnej, montowane na przewodzie odpływowym lub podłączeniu kanalizacyjnych.

2. WYMAGANIA OGÓLNE

2.1. Warunki odprowadzania ścieków. Ścieki bytowo-gospodarcze należy odprowadzać do zewnętrznej sieci kanalizacyjnej sanitarnej
lub ogólnospławnej. Przy ich braku ścieki należy odprowadzać, przez lokalną oczyszczalnię ścieków, do odbiornika lub do zbiornika
bezodpływowego, z zapewnieniem wywozu taborem asenizacyjnym.
Ś

cieki deszczowe, ujęte przez wpusty na terenie nieruchomości, należy odprowadzać do zewnętrznej sieci kanalizacji deszczowej lub

ogólnospławnej. Przy ich braku należy tak zorganizować odpływ, aby ścieki nie przedostały się na teren sąsiedniej nieruchomości.
Należy zapewnić odprowadzanie wód opadowych z powierzchni dachów, balkonów, tarasów itp. oraz części terenu nieruchomości, która
została uszczelniona.
Do instalacji kanalizacji deszczowej można odprowadzać ścieki pochodzące z basenów kąpielowych i ogrodowych oraz fontanna itp.
urządzeń.

2.2. Wymagania dla instalacji kanalizacyjnych. Instalacja kanalizacyjna powinna zapewniać stałe odprowadzanie ścieków w sposób
zabezpieczający instalację i obiekt budowlany przed ich działaniem termicznym, mechanicznym i agresywnym.
Dla zabezpieczenia obiektu budowlanego i gruntu przed skażeniem należy stosować materiały i urządzenia zapewniające utrzymanie
szczelności instalacji.
Każda nieruchomość powinna mieć własne podłączenie kanalizacyjne do istniejącej zewnętrznej sieci kanalizacyjnej. W przypadkach
uzasadnionych względami technicznymi lub ekonomicznymi dopuszcza się budowę wspólnego podłączenia kanalizacyjnego dla kilku
nieruchomości.
W przypadku sieci zewnętrznej rozdzielczej należy stosować przewody odpływowe i podłączenia oddzielnie dla ścieków bytowo-
gospodarczych i deszczowych.
Podłączenie instalacji kanalizacyjnej do sieci zewnętrznej powinno odpowiadać warunkom ustalonym z przedsiębiorstwem eksploatującym
sieć kanalizacyjną.
Podłączenie drenażu odwadniającego do instalacji kanalizacyjnej wymaga uzgodnienia z przedsiębiorstwem eksploatującym sieć
kanalizacyjną.
Dopuszcza się wykorzystanie ścieków deszczowych do płukania przewodów instalacji kanalizacyjnej bytowo-gospodarczej.
Skanalizowanie piwnic i innych pomieszczeń położonych niżej od maksymalnego poziomu ścieków w sieci zewnętrznej, wymaga
uzgodnienia z przedsiębiorstwem eksploatującym sieć kanalizacyjną.

2.3. Wymagania dla ścieków. Do sieci kanalizacyjnej nie wolno odprowadzać:
- twardego osadu, śmieci, gruzu, piasku, żwiru, popiołu i wydzielin zwierzęcych,
- stałych odpadów gospodarstwa domowego, jak obierzyny, kości, skorupy, gałgany, wata, pierze itp., bez rozdrobnienia,
- stałych i płynnych produktów, które wskutek swego składu chemicznego lub temperatury mogłyby uszkodzić przewody, powodować
zagrożenie wybuchem lub pożarem, działać szkodliwie na ich trwałość, albo wpływać szkodliwie na skuteczność działania lokalnej
oczyszczalni ścieków bądź na bezpieczeństwo i zdrowie pracowników eksploatacji sieci.
Ś

cieki odprowadzane do komunalnych urządzeń kanalizacyjnych powinny odpowiadać warunkom określonym w odpowiednich

przepisach

1)

.

Dla ścieków, których jakość nie odpowiada warunkom określonym w przepisach, przed odprowadzeniem do sieci zewnętrznej, należy
stosować urządzenie do wstępnego oczyszczania.

2.4. Wymagania dla materiałów, urządzeń i wyposażenia. Materiały stosowane w instalacjach kanalizacyjnych, przybory sanitarne,
urządzenia i elementy instalacji powinny odpowiadać wymaganiom odnośnych norm przedmiotowych. Dobór materiału uzależniony jest od
temperatury ścieków i stopnia ich agresywności.

2.5. Wymagania ochronne instalacji kanalizacyjnych

2.5.1. Ochrona przed grubymi odpadkami. Przybory sanitarne z wyjątkiem misek ustępowych, powinny być zaopatrzone w kratkę (sito)
nad zamknięciem wodnym.
Wpusty podłogowe i podwórzowe powinny być zaopatrzone w zdejmowane kratki.
Wpusty dachowe pionów deszczowych wewnętrznych powinny być wyposażone w kosze ochronne lub kratki.

2.5.2. Ochrona przed wpływami termicznymi. Przewody instalacji kanalizacyjnych z tworzyw sztucznych, prowadzone w sąsiedztwie
przewodów cieplnych, należy układać w odległościach wg

PN-81/B-10700/01

p. 2.2..4.

Poziomy i przykanaliki instalacji kanalizacyjnych-zewnętrzne, powinny być ułożone na głębokości zapewniającej odpowiednie przykrycie
przewodu, wg

PN-92/B-10735

p. 4.1.4. Przy płytszym układaniu należy stosować odpowiednią izolację termiczną. Izolacja termiczna

powinna być zabezpieczona przed nasiąkaniem wodą.
We wpustach narażonych na działanie mrozu, poziom ścieków w studzienkach osadowych i syfonach powinien znajdować się poniżej
głębokości przemarzania (zależnej od strefy klimatycznej).
W przypadku kanalizacji ogólnospławnej, dla odwodnienia zewnętrznych zejść do piwnic, wjazdów do garaży itp. należy stosować wpusty
bezsyfonowe, a zamknięcia wodne umieszczać wewnątrz budynku.
Podejście łączące pion deszczowy z wpustem dachowym w przestrzeni stropodachu należy izolować termicznie.

2.5.3. Ochrona przed hałasem i drganiami. Przybory wykonane z blachy (np. zlewozmywaki, wanny) należy ustawiać na elastycznych
podkładach. Zaleca się wykładanie powierzchni zewnętrznych tych przyborów materiałami tłumiącymi drgania.

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 2

Piony montowane w szybach sanitarnych oraz wszystkie piony z PVC należy mocować do ściany za pomocą elastycznych uchwytów.

2.5.4. Ochrona przed agresywnym działaniem otoczenia. Przy agresywnym oddziaływaniu wód gruntowych, gruntu oraz par i pyłów
wydzielanych do powietrza, przewody instalacji kanalizacyjnych należy wykonać z materiałów odpornych na to działanie lub zabezpieczyć
warstwą ochronną.

2.5.5. Ochrona przed uszkodzeniem. W miejscach, w których odbywa się ruch pojazdów drogowych, podłączenia kanalizacyjne powinny
być ułożone na głębokości co najmniej 1,4 m, licząc do wierzchu rury.
Dopuszcza się ułożenie podłączeń kanalizacyjnych do mniejszej głębokości, lecz należy wówczas przewody zabezpieczyć odpowiednią
konstrukcją osłonową lub wykazać obliczeniowo, że zabezpieczenie przewodu nie jest wymagane.

3. WYMIAROWANIE INSTALACJI KANALIZACYJNYCH

3.1. Zasady ogólne. Wymiarowanie podejść kanalizacyjnych polega na określeniu ich średnicy.
Wymiarowanie przewodów spustowych instalacji kanalizacyjnych polega na dobraniu średnicy pionu tak, aby przepływ ścieków przez pion
był mniejszy od dopuszczalnego.
Wymiarowanie przewodów odpływowych i podłączeń kanalizacyjnych polega na określeniu średnicy przewodów i spadków niezbędnych
dla zapewnienia odpowiedniej prędkości przepływu ścieków oraz napełnienia rurociągów.
Podstawą wymiarowania przewodów instalacji kanalizacyjnych są ustalone wartości przepływów obliczeniowych w poszczególnych
odcinkach rurociągów, wg zasad podanych w 3.2.
Dopuszcza się stosowanie innych, uzasadnionych technicznie, metod wyznaczania przepływów obliczeniowych i w konsekwencji innych
metod wymiarowania.

3.2. Przepływy obliczeniowe

3.2.1. Przepływ obliczeniowy w instalacji kanalizacji bytowo-gospodarczej, q

s

, dm

3

/s, należy obliczać wg wzoru:

(1)

w którym:
K - odpływ charakterystyczny, dm

3

/s, zależny od przeznaczenia budynku, wartości K przedstawiono w tabl. 1,

AW

S

- równoważnik odpływu, zależny od rodzaju przyłączonego przyboru sanitarnego.

Tablica 1. Wartości odpływów charakterystycznych

Wartości równoważników odpływu z przyborów sanitarnych oraz średnice pojedynczych podejść, odpowiadających określonym przyborom,
przedstawiono w tabl. 2. Dla obliczania wartości q

s

korzystać można z wykresu, rys. 1.

Charakter budynku

K, dm

3

/s

Budynki mieszkalne, restauracje, hotele, budynki biurowe

0,5

Szkoły, szpitale, duże obiekty gastronomiczne
i hotelowe

0,7

Pralnie, natryski zbiorowe

1,0

1)

Laboratoria w zakładach przemysłowych

1,2

1)

Jeżeli nie są znane inne, określone wartości odpływów.

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 3

Rys.1. Zależność przepływu obliczeniowego od sumy równoważników odpływu dla różnych wartości odpływów

charakterystycznych

Obliczona wartość q

s

, dm

3

/s, powinna być większa lub co najmniej równa największej wartości równoważnika odpływu z pojedynczego

przyboru (AW

S max

).

q

s

≥ AW

s max

Dla pisuarów zbiorowych wartości równoważników odpływu oraz średnice podejść podano w tabl. 2.

Tablica 2. Wartości równoważników odpływu dla przyborów sanitarnych oraz średnice pojedynczych podejść,

odpowiadających danym przyborom

3.2.2. Przepływ obliczeniowy w przewodach odpływowych i podłączeniach kanalizacji deszczowej, q

d

, dm

3

/s należy obliczać wg

Przybór sanitarny

Równoważnik odpływu

AW

s

Ś

rednica podejści

m

Umywalka, bidet

0,5

0,04

Zlewozmywak, domowa zmywarka do naczyń, zlew, pralka automatyczna
do 6 kg bielizny (z osobnym syfonem)

1,0

0,05

Pralka automatyczna 6-12 kg bielizny

1,5

0,07

Maszyny do mycia naczyń (profesjonalne)

2,0

0,10

Pisuary (pojedyncze)

0,5

0,05

Wypusty podłogowe:

- d = 0,05 m

1,0

0,05

- d = 0,07 m

1,5

0,07

- d = 0,10 m

2,0

0,10

Miska ustępowa

2,5

0,10

Natrysk, umywalka do nóg

1,0

0,05

Wanna podłączona bezpośrednio z pionem

1,0

0,05

Wanna podłączona bezpośrednio - podejście o długości do 1 m
prowadzone nad stropem o średnicy 0,07 m

1,0

0,04

Wanna lub natrysk połączone pośrednio przez wpust podłogowy przy
długości podejścia ponad 2 m

1,0

0,05

Wanna przy długości podejścia ponad 2 m

1,0

0,07

Przewód łączący przelew wanny z jej odpływem

-

min 0,032

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 4

wzoru:

(2)

w którym:
ψ - współczynnik spływu,
A - powierzchnia odwadniana, m

2

,

I - miarodajne natężenie deszczu, dm

3

/(s

.

ha).

Współczynniki spływu ψ należy przyjmować wg tabl. 4.

3.2.3. Przepływ obliczeniowy w przewodach odpływowych i podłączeniach kanalizacji ogólnospławnej, q

og

, dm

3

/s, należy obliczać

z zależności

(3)

q

s

i q

d

wg wzorów (1) i (2).

3.3. Wymiarowanie podejść pojedynczych. Średnicę podejść należy dobierać wg tabl. 2, w zależności od rodzaju przyboru sanitarnego.
Pojedyncze podejścia do umywalek, zlewów i bidetów o średnicy 0,04 m nie powinny mieć więcej niż 3 zmiany kierunku trasy. Gdy
warunek ten nie jest spełniony należy średnicę zwiększyć do 0,05 m. Długość podejścia (L) nie powinna przekraczać 3 m dla średnic 0,04 i
0,05 m oraz 5 m dla średnic 0,07 m (przy różnicy wysokości między syfonem a punktem podłączenia do pionu (H) mniejszej od 1 m) (rys. 2
a, b).
Przy większych długościach podejść (L) lub wartościach (H) od 1 do 3 m należy zwiększyć średnicę podejścia o jeden wymiar (rys. 2c, d)
lub wykonać dodatkową wentylację (rys. 2e).
Podejścia do misek ustępowych o średnicy 0,10 m, niewentylowane, nie mogą być oddalone od pionu więcej niż 1 m, zaś różnica
wysokości (H) nie może przekraczać 3 m (rys. 2f).

Rys. 2. Schematy podejść do przyborów sanitarnych

Podejścia o większej różnicy wysokości (H) niż 3 m należy zaopatrzyć w dodatkową wentylację.

3.4. Wymiarowanie podejść zbiorowych. Średnicę podejść należy dobierać wg tabl. 3 i 5. Długość podejścia (L) niewentylowanego nie

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 5

powinna przekraczać 6 m dla średnicy 0,05 m oraz 10 m dla średnic 0,07 i 0,10 m (przy różnicy wysokości (H) < 1 m) (rys. 3a, b, c).
Jeśli dla przypadków wymienionych wyżej, wysokość (H) wynosi 1 do 3 m należy zwiększyć średnicę podejścia o jeden wymiar (rys. 3 d, e)
lub wykonać dodatkową wentylację.
Podejścia do misek ustępowych o średnicy 0,10 m należy zaopatrzyć w dodatkową wentylację, gdy różnica wysokości (H) jest większa od
1 m (rys. 3f).
Podejścia o średnicy 0,05 m i długości L > 6 m oraz o średnicy 0,07 i 0,10 m i długości L > 10 m a ponadto o wysokości H > 3 m i większej
sumie równoważników AW

S

> 16 należy zaopatrzyć w dodatkową wentylację (rys. 3 g, h, i).

Rys. 3. Dopuszczalna długość podejść zbiorowych

H - Różnica wysokości punktu połączenia podejścia z pionem i najwyżej położonego odpływu z syfonu
L - Długość podejścia mierzona po trasie podejścia.

Tablica 3. Wartości równoważników odpływu dla pisuarów zbiorowych oraz średnice podejść

3.5. Wymiarowanie przewodów spustowych (pionów). Dopuszczalne obciążenia pionów z wentylacją główną przedstawiono w tabl. 6.
W celu zwiększenia przepustowości pionów należy stosować dodatkowy przewód wentylacyjny (pion boczny).
Dopuszczalne obciążenia pionów z wentylacją boczną przedstawiono w tabl. 7.
Minimalna średnica pionów wynosi 0,07 m, zaś pionów prowadzących ścieki z misek ustępowych 0,10 m.

Tablica 4. Wartości współczynników spływu

Liczba miejsc

Równoważnik

odpływu

AW

s

Ś

rednica podejścia zbiorowego

m

do 2

0,5

0,07

do 4

1,0

0,07

do 6

1,5

0,07

ponad 6

2,0

0,10

Rodzaj powierzchni

Współczynnik spływu

Ψ

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 6

Tablica 5. Dopuszczalne długości podejść zbiorowych i dopuszczalne wartości sumy równoważników

odpływu

Tablica 6. Dopuszczalne obciążenia pionów z wentylacją główną

Tablica 7. Dopuszczalne obciążenie pionów z wentylacją boczną

3.6. Wymiarowanie przewodów odpływowych (poziomów) i podłączeń (przykanalików) kanalizacji bytowo-gospodarczej. W
oparciu o ustalony przepływ obliczeniowy (q

s

) lub sumę równoważników odpływu (AW

S

), średnicę oraz spadek przewodów odpływowych i

podłączeń można określić na podstawie tabl. 8 lub rys. 4.
Wartości tam przedstawione obliczone zostały ze wzoru Chézy

2)

, dla przepływu ścieków bytowo-gospodarczych przy napełnieniu

Dachy o nachyleniu powyżej 15°

1,0

Dachy o nachyleniu poniżej 15°

0,8

Dachy żwirowe

0,5

Ogrody dachowe

0,3

Rampy i myjnie samochodowe

1,0

Płyty z zalewanymi spoinami, pokryte papą lub betonem

0,9

Chodniki pokryte płytami

0,6

Chodniki nie pokryte płytami, podwórza i aleje

0,5

Place do gier i place sportowe

0,25

Ogrody

0,10 ÷ 0,15

Parki

0,05

Ś

rednica podejścia

zbiorowego

m

Długość

dopuszczalna

L
m

Dopuszczalna wartość AW

s

podejście

niewentylowane

podejście

wentylowane

0,05

6

1

1,5

0,07

10

3

4,5

0,10

10

16

25,0

Ś

rednica

pionu

m

Dopuszczalne obciążenie pionów

Σ AW

s

Liczba

misek ustępowych,

sztuk

Odpływ

ś

cieków
dm

3

/s

0,70

9

-

1,5

0,10

64

13

4,0

0,125

154

31

6,2

0,15

408

82

10,1

Ś

rednica

pionu

m

Dopuszczalne obciążenie pionów

Σ AW

s

Liczba

misek ustępowych,

sztuk

Odpływ

ś

cieków

dm

3

/s

0,70

18

-

2,1

0,10

125

25

5,6

0,125

300

60

8,7

0,15

795

159

14,1

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 7

przewodów h/d = 0,5 chropowatości rurociągów k = 1 mm i dla temperatury ścieków T = 10°C. Wartości przedstawione powyżej krzywej
schodkowej (tabl. 8) dotyczą zewnętrznych sieci kanalizacyjnych. Minimalna średnica poziomów wynosi 0,10 m. Minimalna średnica
przykanalików wynosi 0,15 m.

Rys. 4. Wymiarowanie poziomów i przykanalików kanalizacji bytowo-gospodarczej

3.7. Wymiarowanie przewodów kanalizacji deszczowej. Podejścia i przewody spustowe kanalizacji deszczowej należy wymiarować wg
tabl. 9 (kol 10 i 11), przyjmując miarodajne natężenie deszczu nie mniejsze niż I = 300 dm

3

/ (s

.

ha). Jest to spowodowane dążeniem do

poprawy niezawodności działania podejść i pionów narażonych na różnorodne zanieczyszczenia.

Tablica 8. Wymiarowanie poziomów i przykanalików kanalizacji bytowo-gospodarczej

Tablica 9. Wymiarowanie przewodów kanalizacji deszczowej

d
m

i = 1:50 (2%)

i = 1:66,7 (1,5%)

i = 1:100 (1%)

i = 1:d/2

i = 1:d

dopuszczalne

q

s

dm

3

/s

dopuszczalne

AW

s

dopuszczalne

q

s

dm

3

/s

dopuszczalne

AW

s

dopuszczalne

q

s

dm

3

/s

dopuszczalne

AW

s

dopuszczalne

q

s

dm

3

/s

dopuszczalne

q

s

dm

3

/s

1

2

3

4

5

6

0,07

1,5

9

-

-

-

-

-

-

0,10

4

64

3,4

46

2,8

31

-

2,8

0,125

7,2

207

6,2

154

5,1

104

-

4,5

0,15

11,7

548

10,1

408

8,2

269

9,5

6,7

0,20

25,1

2520

21,7

1884

17,7

1253

17,7

12,5

0,25

45,4

-

39,2

-

32

-

28,6

20,2

0,30

73,5

-

63,6

-

51,9

-

42,3

29,8

0,35

111

-

95,6

-

78

-

58,8

41,5

0,40

157

-

136

-

111

-

78,3

55,2

0,50

283

-

245

-

200

-

126

89,9

Dopuszczalna powierzchnia spływu, m

2

, przy

maksymalnym opadzie

I, dm

3

(s

.

ha)

odpływ

dm

3

/s

i = 1:50

(2%)

i = 1,66,7

(1,5%)

i = 1:100

(1%)

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

150

200

300

400

q

d

d, m

dop. q

d

d, m

dop. q

d

d, m

dop. q

d

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 8

Tablica 10 Wymiarowanie poziomów i przykanalików kanalizacji ogólnospławnej

dm

3

/s

dm

3

/s

dm

3

/s

47

35

23

17

0,7

0,5

1,0

0,05

0,9

0,05

0,7

73

55

37

28

1,1

0,05

1,6

0,06

1,4

0,06

1,1

107

80

53

40

1,6

0,07

1,7

113

85

57

43

1,7

0,07

2,4

0,07

2,1

160

120

80

60

2,4

0,08

2,5

167

125

83

63

2,5

0,08

3,5

0,08

3,0

233

175

117

88

3,5

0,10

4,5

300

225

150

113

4,5

0,10

6,4

0,10

5,5

367

275

183

138

5,5

0,118

7,0

427

320

213

160

6,4

0,118

8,6

467

350

233

175

7,0

0,118

0,15

9,9

18,8

540

405

270

203

8,1

0,125

8,1

573

430

287

215

8,6

0,15

13,3

660

495

330

248

9,9

0,125

10

667

500

333

250

10,0

773

580

387

290

11,6

0,15

16,3

887

665

443

333

13,3

1087

815

543

408

16,3

0,20

28,5

1253

940

627

470

18,3

0,20

34,9

1900

1425

950

713

28,5

0,20

0,25

40,4

73

2327

1745

1163

873

34,9

0,25

51,5

2693

2020

1347

1010

40,4

0,25

63,2

3433

2575

1707

1288

51,5

4213

3160

2107

1580

63,2

0,30

83,5

4867

3650

2433

1825

73

0,30

102

5567

4175

2783

2088

83,5

0,30

118

6800

5100

3400

2550

102

7867

5900

3933

2850

118

d
m

i = 1:50 (2%)

i = 1:66,7 (1,5%)

i = 1:100 (1%)

i = 1:d/2

i = 1:d

dopuszczalne q

og

dm

3

/s

dopuszczalne q

og

dm

3

/s

dopuszczalne q

og

dm

3

/s

dopuszczalne q

og

dm

3

/s

dopuszczalne q

og

dm

3

/s

1

2

3

4

5

6

0,07

2,4

2,1

1,7

-

-

0,10

6,4

5,5

4,5

-

-

0,125

9,9

8,6

7,0

-

-

11,6

10,0

8,1

-

-

0,150

18,8

16,3

13,3

15,3

10,8

0,20

40,4

34,9

28,5

28,5

20,1

0,25

73,0

63,2

51,5

46,0

32,4

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 9

Ś

rednicę przewodów odpływowych i podłączeń kanalizacji deszczowej należy dobierać wg tabl. 9 (kol. 6 ÷ 11) w zależności od wybranego

spadku lub wg rys. 5 oraz tabl. 10 (kol. 5 i 6)

Rys. 5. Wymiarowanie poziomów i przykanalików kanalizacji deszczowej

Wartości przedstawione w tabl. 9 i 10 oraz na rys. 5, obliczone ze wzoru Chézy, odpowiadają przepływowi ścieków deszczowych
rurociągiem o k=1 mm, przy wypełnieniu h/d=0,7 i temperaturze T=10°C.
Wartości podane w tabl. 9 obliczono dla współczynników spływu ψ=1,0. Przy innych wartościach ψ, należy je odpowiednio przeliczyć.
Minimalna średnica poziomów kanalizacji deszczowej wynosi 0,10 m, zaś przykanalików 0,15 m.

3.8. Wymiarowanie przewodów odpływowych (poziomów) i podłączeń (przykanalików) kanalizacji ogólnospławnej. W oparciu o
ustalony przepływ obliczeniowy (q

og

), średnicę oraz spadek poziomów i przykanalików kanalizacji ogólnospławnej należy określać wg tabl.

10 lub rys. 6.

Rys. 6. Wymiarowanie poziomów i przykanalików kanalizacji ogólnospławnej

Wartości przedstawione w tabl. 10 i na rys. 6 zostały obliczone ze wzoru Chézy dla przepływu ścieków ogólnospławnych przy napełnieniu
h/d=0,7, chropowatości rurociągu k=1 mm i dla temperatury ścieków T=10°C. Wartości powyżej krzywej schodkowej (tabl. 10) dotyczą
zewnętrznych sieci kanalizacji ogólnospławnej.
Minimalna średnica poziomów wynosi 0,10 m, zaś minimalna przykanalika 0,15 m.

0,30

118,0

102,0

83,5

68,0

48,0

0,35

178,0

154,0

126,0

94,7

66,7

0,40

253,0

219,0

179,0

126,0

88,8

0,50

456,0

394,0

322,0

203,0

143,0

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 10

3.9. Wymiarowanie przewodów wentylacyjnych kanalizacji

3.9.1. Wentylacja główna (WG) (rys. 7a). Pojedyncza wentylacja główna (PWG) - średnicę przewodu wentylacyjnego należy przyjmować
równą średnicy przewodu kanalizacyjnego.
Zbiorcza wentylacja główna (ZWG) - pole przekroju przewodu wentylacyjnego należy przyjmować równe połowie sumy przekrojów
pojedynczych przewodów wentylacyjnych.
Ś

rednica zbiorczego przewodu wentylacyjnego powinna być większa o co najmniej jeden wymiar od największej średnicy pojedynczego

przewodu wentylacyjnego.

3.9.2. Obejście wentylacyjne równoległe (OWR) (rys. 7b). Średnicę obejścia wentylacyjnego należy przyjmować równą średnicy
przewodu kanalizacyjnego, ale nie większą niż 0,10 m.

3.9.3. Obejście wentylacyjne (OW) (rys. 7c). Średnicę obejścia należy przyjmować równą średnicy przewodu kanalizacyjnego w miejscu
wlotu do pionu, ale nie większą niż 0,07 m.

3.9.4. Wentylacja boczna (pomocnicza) (WB) (rys. 7d). Średnicę przewodu wentylacyjnego należy przyjmować równą:
- 0,07 m dla pionów kanalizacyjnych 0,07 i 0,10 m,
- 0,10 m dla pionów kanalizacyjnych większych od 0,10 m.

3.9.5. Wentylacja boczna (pośrednia) (WBP) (rys. 7e). Średnice przewodu wentylacyjnego należy przyjmować jak dla wentylacji bocznej
(WB).

3.9.6. Wentylacja wspomagająca (rys. 7f). Pojedyncza wentylacja wspomagająca (PWW) - średnicę przewodu wentylacyjnego należy
przyjmować równą:
0,04 m dla przewodów kanalizacyjnych 0,04 i 0,05 m,
0,05 m dla przewodów kanalizacyjnych 0,07 m,
0,10 m dla przewodów odpływowych z misek ustępowych.
Zbiorcza wentylacja wspomagająca (ZWW) - średnicę przewodów wentylacyjnych należy przyjmować o jeden wymiar większą niż średnicę
największej pojedynczej wentylacji wspomagającej (PWW).
Pion boczny wspomagający (PBW) - średnicę przewodów wentylacyjnych należy przyjmować równą:
0,07 m dla pionów o średnicy 0,07 m i 0,10 m,
0,10 m dla pionów o średnicy 0,125 m,
0,125 m dla pionów o średnicy 0,150.

Rys. 7. Rodzaje przewodów wentylacyjnych kanalizacji

4. WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE

4.1. Prowadzenie przewodów instalacji kanalizacyjnych - wymagania ogólne. Przewody kanalizacyjne na zewnątrz budynku powinny
być, przy układaniu równoległym, prowadzone w odległości co najmniej:
- 1,5 m od przewodów gazowych i wodociągowych,

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 11

- 0,8 m od kabli energetycznych,
- 0,5 m od kabli telekomunikacyjnych.
Przewody kanalizacyjne wewnątrz budynku powinny być prowadzone po ścianach wewnętrznych lub w bruzdach ścian wewnętrznych.
Piony umieszczone w bruzdach powinny mieć izolację powietrzną dookoła rury. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się
prowadzenie przewodów po wewnętrznej stronie ścian zewnętrznych budynku.
Wewnątrz budynku przewody kanalizacyjne powinny być układane w kierunkach prostopadłych i równoległych do najbliższych ścian. Jeśli
instalacja kanalizacyjna jest wykonywana jako prefabrykowana to dopuszcza się prowadzenie przewodów kanalizacyjnych z innymi
przewodami w węzłach sanitarnych. Zabrania się prowadzenia przewodów kanalizacyjnych nad przewodami gazowymi i elektrycznymi.

4.2. Prowadzenie przewodów instalacji kanalizacyjnej ścieków bytowo-gospodarczych

4.2.1. Podejścia do przyborów sanitarnych i wpustów podłogowych mogą być prowadzone oddzielnie lub mogą łączyć się dla kilku
przyborów, pod warunkiem utrzymania szczelności zamknięć wodnych.
Ś

rednice podejść należy przyjmować nie mniejsze od średnicy wylotów z przyborów sanitarnych. Wymagania dotyczące średnic podejść

zostały podane w 3.3 i 3.4.
Do miski ustępowej należy stosować oddzielne podejście i włączyć do trójnika umieszczonego najniżej w pionie na danej kondygnacji.
Dopuszcza się podłączanie pozostałych przyborów na danej kondygnacji wspólnym podejściem włączonym do trójnika na pionie,
położonym o 0,7 m poniżej posadzki danej kondygnacji. Schematy podejść do pionów pokazano na rys. 8.

Rys. 8. Schematy podejść do pionu

a) zalecane

b) dopuszczalne

Podejścia do przyborów w pomieszczeniach kuchni zbiorowego żywienia należy umieszczać w zakrytych bruzdach.
Spadki podejść powinny wynosić minimum 2%.

4.2.2. Przewody spustowe (piony). Piony ścieków bytowo-gospodarczych należy łączyć z przewodami odpływowymi instalacji
kanalizacyjnych ścieków bytowo-gospodarczych lub ogólnospławnych.
Ś

rednica części odpływowej pionu powinna być jednakowa na całej wysokości i nie powinna być mniejsza od największej średnicy

podejścia do tego pionu.
Ś

rednicę pionów należy przyjmować w zależności od jego obciążenia zgodnie z wymaganiami podanymi w 3.5. Przy wysokości pionu

spustowego większej niż 10 m, na odcinku ostatnich dwóch metrów przed przyłączeniem pionu do przewodu odpływowego, nie należy
wykonywać podejść bezpośrednio do pionu. Gdy na najniższej kondygnacji nie ma przyborów sanitarnych, należy podłączyć podejścia do
poziomu (rys. 9a) lub wykonać specjalne obejście (rys. 9b). Gdy na najniższej kondygnacji są przybory sanitarne, należy wykonać
specjalne obejście (rys. 9c) lub dodatkowy przewód wentylacyjny (rys. 9d).

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 12

Rys. 9. Zasady wykonywania podejść przy łączeniu wysokich pionów z przewodami odpływowymi

a, b) jeżeli na najniższej kondygnacji nie ma przyborów sanitarnych

c, d) jeżeli na najniższej kondygnacji są przybory sanitarne

W pomieszczeniach kuchni zbiorowego żywienia piony należy umieszczać w zakrytych bruzdach.
Na pionach wykonanych z tworzyw sztucznych należy przewidzieć kompensację zgodnie z

PN-81/B-10700/01

.

4.2.3. Przewody odpływowe i podłączenia kanalizacyjne. Minimalne spadki przewodów odpływowych i podłączeń kanalizacji bytowo-
gospodarczej lub ogólnospławnej powinny wynosić, w zależności od średnicy:
- dla d=0,10 m - 2%
- dla d=0,15 m - 1,5%
- dla d=0,20 m - 1 %
- dla d=0,25 m - 0,8%
- dla d=0,30 m - 0,67%
W przypadkach uzasadnionych obliczeniami lub przy zapewnieniu płukania .przewodów można stosować spadki mniejsze niż wyżej
wymienione.
Największe dopuszczalne spadki przewodów instalacji kanalizacyjnych jw. nie powinny przekraczać, w zależności od średnicy rur:
a) kamionkowych, betonowych i z tworzyw sztucznych:
15% dla d ≤ 0,15 m
10% dla d = 0,20 m
8% dla d ≥ 0,25 m
b) żeliwnych:
40% dla d ≤ 0,15 m
25% dla d ≥ 0,20 m
Dozwolone jest stosowanie na podłączeniach kanalizacyjnych przełomu pod warunkiem aby:
- punkt przełomu nie znajdował się pod jezdnią,
- spadek głównego przewodu odpływowego wynosił minimum 2%, a pozostałych przewodów odpływowych minimum 3%.
Dopuszcza się stosowanie na przewodach odpływowych uskoków (kaskad) pod warunkiem, aby przed uskokiem znajdował się czyszczak.
Ś

rednice przewodów odpływowych i podłączeń kanalizacyjnych należy dobierać i sprawdzać stosując metodę podaną w 3.6.

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 13

Przewody odpływowe i podłączenia należy układać zgodnie z wymaganiami zawartymi w

PN-81/B-10700/01

p. 2.2.8 i 2.2.9 oraz

PN-92/B-

10735

p. 4.1 i 5.1.

4.2.4. Przewody wentylacyjne kanalizacji. Dla zapewnienia właściwej pracy instalacji kanalizacyjnej ścieków bytowo-gospodarczych
należy wykonać piony wentylacyjne jako przedłużenie przewodów spustowych. W zależności od potrzeb dodatkowo należy stosować:
a) piony boczne - równoległe do przewodów spustowych,
b) obejścia - dodatkowe przewody łączące podejścia z przewodem spustowym,
c) inne rodzaje wentylacji przedstawione w 3.9.
Dopuszcza się pominięcie pionu wentylacyjnego dla pojedynczego przyboru zlokalizowanego w piwnicy pod warunkiem wykonania
zaślepionego odcinka pionu o średnicy o jeden stopień większej od wymaganej dla danego przyboru.
Wentylację dodatkową instalacji kanalizacyjnej ścieków bytowo-gospodarczych należy stosować zgodnie z wymaganiami podanymi w 3.5 i
3.9.
Piony boczne należy zakończyć rurą wywiewną na dachu. Dopuszcza się włączenie pionu bocznego do pionu wentylacji głównej pod
stropem ostatniej kondygnacji.
Przewód obejścia wentylacyjnego należy włączyć do przewodu spustowego za pomocą. łuku skierowanego w dół.
Wymagania dotyczące średnic przewodów wentylacyjnych zostały podane w 3.9.
Przewody wentylacyjne należy wykonać zgodnie z

PN-81/B-10700/01

p. 2.6.

4.3. Prowadzenie przewodów instalacji kanalizacyjnej deszczowej

4.3.1. Podejścia i rynny. Średnice podejść powinny wynosić:
a) dla połączenia wpustów dachowych z przewodem spustowym wewnętrznym, min. 0,15 m,
b) dla odprowadzenia do przewodu spustowego ścieków opadowych z balkonów i dachów nad gankami, 0,05 m.
Dla odprowadzenia do przewodów spustowych ścieków opadowych z dachów o nachyleniu na zewnątrz należy wykonać rynny o średnicy
min. 0,15 m i ze spadkiem min. 0,5%.

4.3.2. Przewody spustowe (piony). Piony deszczowe można podłączyć do przewodów odpływowych instalacji kanalizacyjnej deszczowej
lub ogólnospławnej.
W budynkach mieszkalnych dla odwadniania dachów należy stosować instalację z pionami wewnętrznymi. Dopuszcza się w budynkach o
wysokości do 5 kondygnacji, stosowanie pionów zewnętrznych.
Ś

rednica pionu powinna być jednakowa na całej wysokości.

Ś

rednicę pionu należy przyjmować, w zależności od powierzchni odwadnianej, zgodnie z wymaganiami podanymi w 3.7.

Piony wewnętrzne należy prowadzić przez pomieszczenia niemieszkalne.
Piony zewnętrzne należy w dolnej ich części, do wysokości 2 m nad terenem, wykonywać z rur żeliwnych kielichowych.
Odległości między pionami nie powinny przekraczać 25 m.
Projektowanie większych odległości między pionami uwarunkowane jest przyjęciem odpowiedniej wielkości koryt dachowych o przekroju i
spadku obliczonym hydraulicznie.

4.3.3. Przewody odpływowe i podłączenia kanalizacyjne. Minimalne spadki przewodów odpływowych i podłączeń kanalizacji
deszczowej powinny wynosić, w zależności od średnicy:
dla d = 0,15 m - 0,8%
dla d = 0,20 m - 0,5%
dla d = 0,25 m - 0,4%
Pozostałe przepisy, wspólne dla kanalizacji deszczowej i kanalizacji bytowo-gospodarczej oraz ogólnospławnej, przedstawiono w 4.2.3.

4.4. Zamknięcia wodne. Każdy przybór sanitarny powinien być zaopatrzony w zamknięcie wodne instalowane bezpośrednio pod nim. W
przypadkach uzasadnionych względami technicznymi dopuszcza się stosowanie zamknięć wodnych na podejściu, przed podłączeniem do
przewodu spustowego lub odpływowego. Umywalki połączone szeregowo można zaopatrzyć we wspólne zamknięcie wodne. Ponadto w
zamknięcia wodne powinny być wyposażone:
- piony odprowadzające ścieki deszczowe z wpustów dachowych, usytuowanych w odległości mniejszej niż 4 m od otworów do
pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi,
- wpusty zbierające wody deszczowe, podłączone do przewodów odpływowych ogólnospławnych lub bytowo-gospodarczych.
Wysokość zamknięcia wodnego powinna być nie mniejsza niż 50 mm. Zamknięcia wodne powinny być dostępne dla czyszczenia.

4.5. Studzienki rewizyjne i czyszczaki

4.5.1. Studzienki rewizyjne zewnętrzne należy umieszczać:
a) na podłączeniu kanalizacyjnym, możliwie najbliżej granicy nieruchomości,
b) przy zmianie kierunku, średnicy lub spadku oraz na połączeniu przewodów odpływowych,
c) na odcinkach prostych przewodów odpływowych, w zależności od średnicy:
- co 35 m dla d = 0,15 m,
- co 50 m dla d > 0,15 m.
Studzienki rewizyjne powinny mieć średnicę co najmniej 1,0 m, a przy głębokości większej niż 1,5 m średnicę 1,2 m.

4.5.2. Czyszczaki instalacji kanalizacyjnej ścieków bytowo-gospodarczych należy umieszczać:
a) na przewodzie odpływowym przy wyjściu z budynku, gdy brak możliwości wykonania studzienki rewizyjnej między budynkiem i
zewnętrzną siecią kanalizacyjną.
b) na prostych odcinkach przewodów odpływowych, w zależności od średnicy:
- co 15 m dla d = 0,10 do 0,15 m,
- co 25 m dla d = 0,20 do 0,30 m,

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 14

c) przed uskokiem (kaskadą) przewodu odpływowego,
d) na przewodach spustowych przed przejściem ich do przewodów odpływowych,
e) na podejściach o długości większej niż 2,5 m, bezpośrednio przed włączeniem do przewodu spustowego.
Nie należy umieszczać czyszczaków w pomieszczeniach o szczególnych wymaganiach sanitarno-higienicznych np. pomieszczeniach
zbiorowego żywienia, magazynach produktów żywnościowych.

4.5.3. Skrzynki rewizyjne na pionach deszczowych. Na pionach instalacji kanalizacyjnej deszczowej, podłączonych do poziomów,
należy na wysokości około 0,5 m nad terenem, umieścić skrzynki żeliwne z kratką i zamykanym otworem rewizyjnym do usuwania
zanieczyszczeń.

4.6. Zabezpieczenia przeciwzalewowe należy instalować na przewodach, do których są podłączone przybory sanitarne położone poniżej
maksymalnego poziomu ścieków w zewnętrznej sieci kanalizacyjnej w taki sposób, aby możliwy był odpływ ścieków z pozostałej części
instalacji kanalizacyjnej.
W przypadkach, gdy konieczne jest ciągłe odprowadzanie ścieków z nisko położonych przyborów należy stosować przepompownie
ś

cieków.

4.7. Wyposażenie instalacji kanalizacyjnych

4.7.1. Odtłuszczacze należy montować na odpływie ścieków z kuchni zbiorowego żywienia:
- centralne, na zewnątrz budynku lub,
- indywidualne przy poszczególnych przyborach.

4.7.2. Odbenzyniacze i łapacze błota należy montować na odpływie ścieków pochodzących z obsługi i mycia pojazdów mechanicznych.

4.7.3. Neutralizatory należy montować na odpływie ścieków agresywnych.

4.7.4. Pompownie w instalacji kanalizacyjnej należy stosować dla odprowadzania ścieków z przyborów sanitarnych znajdujących się
poniżej poziomu ścieków w zewnętrznej sieci kanalizacyjnej.

4.7.5. Doły bezodpływowe należy stosować dla ścieków bytowo-gospodarczych w przypadku braku zewnętrznej sieci kanalizacji
sanitarnej i ogólnospławnej.

4.7.6. Studnie chłonne dopuszcza się stosować dla odprowadzania ścieków deszczowych z małych powierzchni dachowych w przypadku
braku zewnętrznej sieci kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej.
Do studni chłonnych można też odprowadzać ścieki deszczowe pochodzące z odwadniania zagłębień przyokiennych, schodów i pochylni,
położonych poniżej poziomu terenu, gdy odprowadzenie ich do kanalizacji jest niemożliwe.

4.8. Wpusty

4.8.1. Wpusty podłogowe należy umieszczać:
- w pomieszczeniach higieniczno-sanitarnych ogólnodostępnych,
- w kuchniach zbiorowego żywienia,
- w pralniach,
- w innych pomieszczeniach, gdzie niezbędne jest używanie bieżącej wody, dla utrzymania czystości posadzki.
W pomieszczeniach, gdzie możliwy jest duży chwilowy odpływ ścieków przez wpust podłogowy np. kuchniach zbiorowego żywienia,
pralniach, natryskach, powinien on być zainstalowany poniżej poziomu posadzki, około 5 ÷ 10 cm pod rusztem.
Dla odprowadzenia ścieków zanieczyszczonych ciałami stałymi należy stosować wpusty podłogowe z osadnikiem.
W kotłowniach, ścieki z posadzki należy odprowadzać do instalacji kanalizacyjnej przez studzienkę osadową.
Zasady rozmieszczania wpustów w pomieszczeniach reguluje

PN-81/B-10700/01

p. 2.4.8.

4.8.2. Wpusty podwórzowe należy podłączyć do sieci kanalizacyjnej deszczowej lub ogólnospławnej. Dopuszcza się podłączenia do
instalacji ścieków bytowo-gospodarczych wpustów (zasyfonowanych) zbierających wody opadowe z powierzchni zewnętrznych zejść do
piwnic, wjazdów do garaży itp.
Wpusty podłączone do zewnętrznej sieci kanalizacyjnej powinny mieć osadniki.
Powierzchnia terenu w promieniu 1,0 m dookoła wpustu powinna mieć trwałą nawierzchnię, nachyloną w kierunku wpustu.

4.8.3. Wpusty dachowe. Dla odwodnienia zagłębionej części dachu należy stosować co najmniej dwa wpusty.
Odległość między wpustami nie powinna być większa niż 25 m. Dopuszcza się większe odległości między wpustami, gdy piony deszczowe
znajdują się od siebie w większej odległości niż 25 m, dla przypadków określonych w 4.3.2.
Dopuszcza się podłączenia kilku wpustów dachowych do jednego przewodu spustowego.

4.9. Instalowanie przyborów sanitarnych. Zasady instalowania przyborów sanitarnych regulują normy

PN-81/B-10700/01

p. 2.4. i

PN-

88/B-01058

.

KONIEC

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 15

INFORMACJE DODATKOWE

1. Instytucja opracowująca normę - Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Techniki Instalacyjnej INSTAL.

2. Normy i dokumenty związane

PN-88/B-01058

Budownictwo mieszkaniowe. Pomieszczenia sanitarne w mieszkaniach. Wymagania koordynacyjne

elementów wyposażenia i powierzchni funkcjonalnych

PN-81/B-10700/01

Instalacje wewnętrzne wodociągowe i kanalizacyjne. Wymagania i badania przy odbiorze.

Instalacje kanalizacyjne

PN-92/B-10735

Kanalizacja. Przewody kanalizacyjne. Wymagania i badania przy odbiorze

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie klasyfikacji wód, warunków jakim powinny
odpowiadać ścieki oraz kar pieniężnych za naruszenie tych warunków. (Dziennik Ustaw nr 42, poz. 248 z 1987.12.31)
3. Normy zagraniczne
Niemcy DIN 1986 Entwässerungsanlagen für Gebäude und Grundstücke
Teil 1. Technische Bestimmungen für den Bau
Teil 2. Bestimmungen für die Ermittlung der lichten Weiten und Nennweiten für Rohrleitungen
Wielka Brytania BS 8301:1985 Building drainage - code of Practice
Rosja SNiP 2.04.01-85 Бнутренний водопровод и канализация зданий
4. Autorzy projektu normy - dr hab. inż. Jan Bagieński, dr inż. Elżbieta Harasymowicz, dr inż. Witold Niedzielski -
Instytut Inżynierii Środowiska Politechniki Poznańskiej.
5. Wykaz dokumentów wykorzystanych przy opracowaniu normy
Zarządzenie nr 6 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 29 grudnia 1970 r. w sprawie
warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać instalacje wodociągowe i kanalizacyjne. Dziennik Budownictwa nr
1, poz. 1, 1971 r.
Zarządzenie nr 10 Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 29 stycznia 1974 r. w sprawie
ustanowienia normatywu technicznego projektowania mieszkań i budynków mieszkalnych wielorodzinnych dla
ludności nierolniczej. Dziennik Budownictwa nr 2, poz. 3, 1974 r.
Zarządzenie nr 30 Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 maja 1974 r. w sprawie ustalania
zasad programowania, projektowania, wyposażenia i wykończenia spółdzielczych domów dla emerytów. Dziennik
Budownictwa nr 5, poz. 10, 1974 r.
Zarządzenie nr 36 Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 16 lipca 1974 r. zmieniające
zarządzenie w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać instalacje wodociągowe i kanalizacyjne.
Dziennik Budownictwa nr 6, poz. 16, 1974 r.
Ustawa z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane. Dz. U. nr 38, poz. 229.
Ustawa z dnia 24 października 1974 r. Prawo wodne. Dz. U. nr 38, poz. 230.
Zarządzenie Ministra Administracji Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 19 stycznia 1980 r. w sprawie
wyposażenia oraz wykańczania mieszkań i budynków w uspołecznionym wielorodzinnym budownictwie
mieszkaniowym dla ludności nierolniczej. Monitor Polski nr 5, poz. 21, 1980 r.
Rozporządzenie Ministra Administracji Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie
warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki. Dziennik Ustaw nr 17, poz. 62, 1980 r.
6. Deskryptory: 0224864 - instalacje wodociągowe i kanalizacyjne, 0260740 - projektowanie, 0396727 - wymagania.

7. Wydanie 2 - stan aktualny: grudzień 1994 - bez zmian.

Patrz Informacje dodatkowe, p. 2.

q = v

.

f , v = C

.

R

1/2

.

i

1/2

, C = (8g / λ)

1/2

, w których:

q - strumień objętości ścieków, m

3

/s,

v - średnia prędkość przepływu w rurociągu, m/s,
f - powierzchnia części przekroju rurociągu wypełniona ściekami, m

2

,

C - współczynnik Chézy, m

1/2

/s,

R - promień hydrauliczny, m,
i - spadek rurociągu,
g - przyspieszenie ziemskie, m/s

2

,

λ - współczynnik oporu tarcia.

PN-92/B-01707 – Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu

Wydrukowano z programu Integram 2.0

Strona 16