Missa Tridentina
Forma nadzwyczajna rytu rzymskiego
24 stycznia 2009
Plan
1
2
3
4
5
Msza święta
Czym jest Msza święta?
Msza święta jest Ofiarą Ciała i Krwi Pana naszego Jezusa
Chrystusa sprawowaną na naszych ołtarzach pod postaciami
chleba i wina dla upamiętnienia ofiary krzyżowej.
Katechizm
Piusa X
Jest Ofiarą Ciała i Krwi Pana Jezusa, którą On ustanowił, aby
w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę
Krzyża i tak powierzyć Kościołowi pamiątkę swej Męki i
Zmartwychwstania.
Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego
Msza święta
Msza święta
Cele sprawowania Mszy świętej:
oddanie Bogu należnej czci – ofiara hołdu
podziękowanie Bogu za dobrodziejstwa – ofiara
dziękczynna
przebłaganie Boga i zadośćuczynienie za grzechy – ofiara
przebłagalna
wyproszenie łask – ofiara prośby
Nieco historii
Wielki Czwartek – ustanowienie Mszy świętej
II w. – prefacja, Sanctus, relacja o ustanowieniu
Eucharystii
III w. – dialog przed prefacją, wspomnienie zmarłych,
zakończenie Kanonu, Pater noster przed Komunią, kolekty
IV w. – znane główne modlitwy Kanonu, Kyrie
V w. – Introitus, dwa czytania, Alleluja, Credo, prefacje
świąteczne, cały Kanon, embolizm Libera nos, Ite, missa
est
VI w. – Kanon odmawiany po cichu przyjmuje dzisiejszą
formę (za św. Grzegorza, papieża)
Nieco historii
do czasów Soboru Trydenckiego istniało wiele różnych
mszałów (różnice dotyczą głównie modlitw cichych
kapłana: modlitw u stopni ołtarza, offertorium, modlitw
przed Komunią)
ze względu na przekłamania i herezje protestanckie papież
Pius V zniósł wszystkie mszały młodsze niż 200 lat, w ich
miejsce wprowadził mszał rzymski
papież Pius V uroczyście stwierdził, że mszał rzymski
obowiązywać będzie wiecznie
obok rytu rzymskiego: ryt dominikański, ambrozjański,
mozarabski, kartuski, gallikański, karmelicki,
premonstrateński, paryski
Nazewnictwo
Formy rytu rzymskiego
zwyczajna
nadzwyczajna
Msza posoborowa
Msza (przed)soborowa
Msza Pawła VI
Msza Piusa V
Msza nowa
Msza stara
Novus Ordo Missae (NOM)
Msza bł. Jana XXIII
Msza z roku 1969
Msza z roku 1962
Msza wszech czasów
Msza trydencka
ryt gregoriański
Cechy charakterystyczne
język sakralny: łacina
liturgia orientowana ku Wschodowi – wschodzące słońce
symbolem Jezusa Chrystusa
brak koncelebry (wyjątek: święcenia kapłańskie, sakra
biskupia)
inny kalendarz roku kościelnego
Msze wigilijne – postne (fioletowy kolor szat!)
sakramenty (z wyjątkiem święceń kapłańskich)
sprawowane poza Mszą
bogactwo symboli
rzymska zwięzłość
żelazna logika liturgii
Cechy charakterystyczne
aspersja w niedzielę przed Mszą
podział Mszy na Mszę katechumenów i Mszę wiernych
modlitwy u stopni ołtarza
tylko dwa czytania (Lekcja i Ewangelia) – rzadko więcej
liczne antyfony (najczęściej zaczerpnięte z psałterza)
brak znaku pokoju
brak modlitwy wiernych
cisza Kanonu – ikonostas Zachodu
ostatnia Ewangelia
Dlaczego po łacinie?
jedność Kościoła – taka
sama Msza na całym
świecie
łacina – język martwy –
słowa nie zmieniają
znaczenia
bł. Jan XXIII, papież: . . . język łaciński odznacza się
jasnymi pojęciami i ścisłymi terminami, [. . . ] co jedynie
prowadzi do jasności i pewności doktrynalnej.
Konstytucja
Apostolska «Veterum sapientiae»
Ołtarz
Orientacja ołtarza
ołtarz orientowany na
wschód – wschodzące
słońce symbolem
Chrystusa
ołtarz na podwyższeniu –
symbol góry jako miejsca
uprzywilejowanego przez
Boga (góra Synaj, Horeb,
Kalwaria, . . . )
jedność miejsca – krzyż,
tabernakulum, miejsce
celebracji
Kalendarz
Tajemnica Wcielenia
okres przygotowania (fiolet): Adwent
okres świąteczny (biel): Okres Bożego Narodzenia
okres po świętach (zieleń): Okres po Objawieniu
Tajemnica Odkupienia
okres przygotowania (fiolet):
dalszego: Przedpoście
bliższe: Wielki Post
bezpośrednie: Okres Męki Pańskiej
okres świąteczny (biel, czerwień): Okres Wielkanocny
okres po świętach (zieleń): Okres po Zesłaniu Ducha
Świętego
Kalendarz
Tajemnica Wcielenia
okres przygotowania (fiolet): Adwent
okres świąteczny (biel): Okres Bożego Narodzenia
okres po świętach (zieleń): Okres po Objawieniu
Tajemnica Odkupienia
okres przygotowania (fiolet):
dalszego: Przedpoście
bliższe: Wielki Post
bezpośrednie: Okres Męki Pańskiej
okres świąteczny (biel, czerwień): Okres Wielkanocny
okres po świętach (zieleń): Okres po Zesłaniu Ducha
Świętego
Plan
1
2
3
4
5
Części Mszy
Msza katechumenów
od modlitw u stopni ołtarza do wyznania wiary
Msza wiernych
od ofiarowania do ostatniej Ewangelii
dawniej mogli w niej uczestniczyć tylko wierni ochrzczeni
Modlitwy u stopni ołtarza
znak krzyża świętego
psalm 42: Judica me –
„streszczenie” Mszy św.
spowiedź powszechna
Confiteor osobno kapłana i
wiernych
rozgrzeszenie
wstawiennicze
końcowe westchnienia
błagalne (z Ps 84)
[1]
Introit
znak krzyża
modlitwa wprowadzająca w misterium Ofiary
sięga swym pochodzeniem Kościoła pierwotnego:
większość tekstów pochodzi z najstarszych antyfonarzy
Kyrie
dziewięciokrotne
wezwanie
po trzy wezwania do
każdej Osoby Trójcy
świętej
dziewięć chórów
anielskich
kapłan
wierni
Kyrie elejson
Kyrie elejson
Kyrie elejson
Christe elejson
Christe elejson
Christe elejson
Kyrie elejson
Kyrie elejson
Kyrie elejson
Gloria
hymn pochwalny Trójcy Świętej
trzy części skierowane do Osób Boskich
przedstawione dwa cele liturgii:
Gloria in excelsis Deo «Chwała na wysokości Bogu» –
latria, cześć – obowiązek każdego człowieka względem
Boga
et in terra pax hominibus – «a na ziemi pokój ludziom» –
element soteriologiczny, chwała Boża znajduje efekt w
zbawieniu ludzi
zakończenie znakiem krzyża
Kolekta
modlitwa Kościoła zbierająca modlitwy wiernych
większość tekstów pochodzi z III – IV wieku
kolektę poprzedza:
ucałowanie ołtarza – gest uszanowania relikwii,
pozdrowienie Kościoła tryumfującego w niebie przez
Kościół wojujący na ziemi
Dominus vobiscum – pozdrowienie ludu
Liturgia Słowa
układ roczny czytań
Lekcja – jedno czytanie (najczęściej z NT), rzadko więcej
Graduał – jedna z najstarszych części liturgicznych Mszy,
prawie zawsze pochodzi z psalmu, w okresie wielkanocnym
nieodmawiany
Alleluja – wierni siedzą, w okresie wielkanocnym
rozbudowane
Traktus – zastępuje Alleluja w dni postne (Adwent, Wielki
Post, Suche Dni, Msze wigilijne, Msze za zmarłych)
Sekwencja – w Wielkanoc, Zielone Świątki, Boże Ciało, w
Mszy Siedmiu Boleści NMP, w Rekwiem
Ewangelia – odczytywana/śpiewana po stronie Ewangelii
(na północ)
Liturgia Słowa
układ roczny czytań
Lekcja – jedno czytanie (najczęściej z NT), rzadko więcej
Graduał – jedna z najstarszych części liturgicznych Mszy,
prawie zawsze pochodzi z psalmu, w okresie wielkanocnym
nieodmawiany
Alleluja – wierni siedzą, w okresie wielkanocnym
rozbudowane
Traktus – zastępuje Alleluja w dni postne (Adwent, Wielki
Post, Suche Dni, Msze wigilijne, Msze za zmarłych)
Sekwencja – w Wielkanoc, Zielone Świątki, Boże Ciało, w
Mszy Siedmiu Boleści NMP, w Rekwiem
Ewangelia – odczytywana/śpiewana po stronie Ewangelii
(na północ)
Liturgia Słowa
układ roczny czytań
Lekcja – jedno czytanie (najczęściej z NT), rzadko więcej
Graduał – jedna z najstarszych części liturgicznych Mszy,
prawie zawsze pochodzi z psalmu, w okresie wielkanocnym
nieodmawiany
Alleluja – wierni siedzą, w okresie wielkanocnym
rozbudowane
Traktus – zastępuje Alleluja w dni postne (Adwent, Wielki
Post, Suche Dni, Msze wigilijne, Msze za zmarłych)
Sekwencja – w Wielkanoc, Zielone Świątki, Boże Ciało, w
Mszy Siedmiu Boleści NMP, w Rekwiem
Ewangelia – odczytywana/śpiewana po stronie Ewangelii
(na północ)
Liturgia Słowa
układ roczny czytań
Lekcja – jedno czytanie (najczęściej z NT), rzadko więcej
Graduał – jedna z najstarszych części liturgicznych Mszy,
prawie zawsze pochodzi z psalmu, w okresie wielkanocnym
nieodmawiany
Alleluja – wierni siedzą, w okresie wielkanocnym
rozbudowane
Traktus – zastępuje Alleluja w dni postne (Adwent, Wielki
Post, Suche Dni, Msze wigilijne, Msze za zmarłych)
Sekwencja – w Wielkanoc, Zielone Świątki, Boże Ciało, w
Mszy Siedmiu Boleści NMP, w Rekwiem
Ewangelia – odczytywana/śpiewana po stronie Ewangelii
(na północ)
Kazanie
nie jest częścią Mszy
najczęściej po Ewangelii
lub przed Mszą
wygłaszane oczywiście w
języku narodowym
kapłan zdejmuje
manipularz
kapłan, gdy wychodzi z
prezbiterium głosić
kazanie, zdejmuje ornat
Wyznanie wiary
ułożone na Soborze Nicejskim (325 r.), uzupełnione na
Soborze Konstantynopolitańskim (381 r.) wobec herezji
ariańskiej
na słowa o wcieleniu et incarnatus est klęka się, a na słowa
et homo factus est głęboko skłania
zakończone znakiem krzyża
wyznanie wiary kończy pierwszą część Mszy – Mszę
katechumenów
Brak modlitwy wiernych
ślad po modlitwie wiernych:
Pan z wami. I z duchem swoim. rozpoczyna Mszę wiernych
Módlmy się. wezwanie do modlitwy (wiernych)
rozpoczyna się przygotowanie materii sakramentu i
ofiarowanie
modlitwa wiernych zanikła, bo okazała się zbędna:
modlitwa wiernych obejmuje Kościół, wiernych,
potrzebujących, zmarłych
modlitwy w tych intencjach są zawarte w Kanonie
Kanon jest zawsze odmawiany w czasie Mszy
Kanon jest doktrynalnie nieomylny
Wielki Piątek: nie odmawia się Kanonu, kapłan śpiewa
wezwania modlitwy stojąc przy ołtarzu, tak jakby
odmawiał Kanon
Brak modlitwy wiernych
ślad po modlitwie wiernych:
Pan z wami. I z duchem swoim. rozpoczyna Mszę wiernych
Módlmy się. wezwanie do modlitwy (wiernych)
rozpoczyna się przygotowanie materii sakramentu i
ofiarowanie
modlitwa wiernych zanikła, bo okazała się zbędna:
modlitwa wiernych obejmuje Kościół, wiernych,
potrzebujących, zmarłych
modlitwy w tych intencjach są zawarte w Kanonie
Kanon jest zawsze odmawiany w czasie Mszy
Kanon jest doktrynalnie nieomylny
Wielki Piątek: nie odmawia się Kanonu, kapłan śpiewa
wezwania modlitwy stojąc przy ołtarzu, tak jakby
odmawiał Kanon
Brak modlitwy wiernych
ślad po modlitwie wiernych:
Pan z wami. I z duchem swoim. rozpoczyna Mszę wiernych
Módlmy się. wezwanie do modlitwy (wiernych)
rozpoczyna się przygotowanie materii sakramentu i
ofiarowanie
modlitwa wiernych zanikła, bo okazała się zbędna:
modlitwa wiernych obejmuje Kościół, wiernych,
potrzebujących, zmarłych
modlitwy w tych intencjach są zawarte w Kanonie
Kanon jest zawsze odmawiany w czasie Mszy
Kanon jest doktrynalnie nieomylny
Wielki Piątek: nie odmawia się Kanonu, kapłan śpiewa
wezwania modlitwy stojąc przy ołtarzu, tak jakby
odmawiał Kanon
Ofiarowanie
„mały kanon”
charakter przebłagalny i
zadośćuczynny
wyłączenie darów ofiarnych
ze strefy profanum
Ofiarowanie chleba
Przyjmij, święty Ojcze, wszechmogący wiekuisty Boże, tę
nieskalaną hostię, którą ja niegodny sługa Twój, ofiaruję
Tobie, Bogu mojemu żywemu i prawdziwemu, za
niezliczone grzechy, przewinienia i zaniedbania moje, i za
wszystkich tu obecnych, a także za wszystkich wiernych
chrześcijan żywych i umarłych, aby mnie oraz im
przyczyniła się do zbawienia na życie wieczne. Amen
od ofiarowania hostia leży bezpośrednio na korporale –
patena jest częściowo wsuniętą pod korporał lub trzyma ją
subdiakon
Ofiarowanie wina
zmieszanie wina i wody: Boże z, któryś godność natury
ludzkiej przedziwnie stworzył i jeszcze przedziwniej
naprawił: daj nam przez tajemnicę tej wody i wina
uczestniczyć w Bóstwie Tego, który raczył stać się
uczestnikiem człowieczeństwa naszego, Jezus Chrystus,
Twój Syn, a nasz Pan, który z Tobą żyje i króluje w
jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki
wieków. Amen.
ofiarowanie wina: Ofiarujemy Ci, Panie, kielich zbawienia,
błagając łaskawości Twojej, aby jako miła wonność
wzniósł się przed oblicze Twego Boskiego Majestatu, za
zbawienie nasze i całego świata. Amen.
Polecenie darów ofiarnych
kapłan głęboko pochylony odmawia modlitwę: W duchu
pokornych i w sercu skruszonych, przyjmij nas, o Panie; a
ofiara nasza niech tak się dziś przed Twoim obliczem
dokona, aby się podobała Tobie, Panie Boże.
(Dn 3, 39 — 40)
wezwanie Ducha świętego: Przybądź Uświęcicielu,
wszechmogący wieczny Boże i pobłozgosław tę ofiarę,
przygotowaną dla chwały Twego świętego Imienia.
Polecenie darów ofiarnych
kapłan głęboko pochylony odmawia modlitwę: W duchu
pokornych i w sercu skruszonych, przyjmij nas, o Panie; a
ofiara nasza niech tak się dziś przed Twoim obliczem
dokona, aby się podobała Tobie, Panie Boże.
(Dn 3, 39 — 40)
wezwanie Ducha świętego: Przybądź Uświęcicielu,
wszechmogący wieczny Boże i pobłozgosław tę ofiarę,
przygotowaną dla chwały Twego świętego Imienia.
Okadzenie
zasypanie kadzidła: Za przyczyną św. Michała Archanioła,
stojącego po prawicy ołtarza kadzideł, i wszystkich
wybranych swoich, niechaj to kadzidło Pan raczy
pobłogozsławić i przyjąć jako wonność miłą. Przez
Chrystusa, Pana naszego. Amen.
okadzenie krzyża
okadzenie darów: To kadzidło, której pobłogosławił, niech
się wzniesie ku Tobie, Panie, a na nas niech zstąpi Twoje
miłosierdzie.
okadzenie ołtarza: Niechaj się wznosi, o Panie, moja
modlitwa jako woń kadzidła przed oblicze Twoje, a
uniesione ręce moje jako ofiara wieczorna. Postaw, Panie,
straż przy ustach moich i stałą wartę przy bramie warg
moich, by serce moje nie skłaniało się ku słowom złym, w
szukaniu usprawiedliwienia grzechów.
Okadzenie
zasypanie kadzidła: Za przyczyną św. Michała Archanioła,
stojącego po prawicy ołtarza kadzideł, i wszystkich
wybranych swoich, niechaj to kadzidło Pan raczy
pobłogozsławić i przyjąć jako wonność miłą. Przez
Chrystusa, Pana naszego. Amen.
okadzenie krzyża
okadzenie darów: To kadzidło, której pobłogosławił, niech
się wzniesie ku Tobie, Panie, a na nas niech zstąpi Twoje
miłosierdzie.
okadzenie ołtarza: Niechaj się wznosi, o Panie, moja
modlitwa jako woń kadzidła przed oblicze Twoje, a
uniesione ręce moje jako ofiara wieczorna. Postaw, Panie,
straż przy ustach moich i stałą wartę przy bramie warg
moich, by serce moje nie skłaniało się ku słowom złym, w
szukaniu usprawiedliwienia grzechów.
Okadzenie
zasypanie kadzidła: Za przyczyną św. Michała Archanioła,
stojącego po prawicy ołtarza kadzideł, i wszystkich
wybranych swoich, niechaj to kadzidło Pan raczy
pobłogozsławić i przyjąć jako wonność miłą. Przez
Chrystusa, Pana naszego. Amen.
okadzenie krzyża
okadzenie darów: To kadzidło, której pobłogosławił, niech
się wzniesie ku Tobie, Panie, a na nas niech zstąpi Twoje
miłosierdzie.
okadzenie ołtarza: Niechaj się wznosi, o Panie, moja
modlitwa jako woń kadzidła przed oblicze Twoje, a
uniesione ręce moje jako ofiara wieczorna. Postaw, Panie,
straż przy ustach moich i stałą wartę przy bramie warg
moich, by serce moje nie skłaniało się ku słowom złym, w
szukaniu usprawiedliwienia grzechów.
Okadzenie
zasypanie kadzidła: Za przyczyną św. Michała Archanioła,
stojącego po prawicy ołtarza kadzideł, i wszystkich
wybranych swoich, niechaj to kadzidło Pan raczy
pobłogozsławić i przyjąć jako wonność miłą. Przez
Chrystusa, Pana naszego. Amen.
okadzenie krzyża
okadzenie darów: To kadzidło, której pobłogosławił, niech
się wzniesie ku Tobie, Panie, a na nas niech zstąpi Twoje
miłosierdzie.
okadzenie ołtarza: Niechaj się wznosi, o Panie, moja
modlitwa jako woń kadzidła przed oblicze Twoje, a
uniesione ręce moje jako ofiara wieczorna. Postaw, Panie,
straż przy ustach moich i stałą wartę przy bramie warg
moich, by serce moje nie skłaniało się ku słowom złym, w
szukaniu usprawiedliwienia grzechów.
Polecenie darów ofiarnych
obmycie rąk – psalm 25 Lavabo manus
modlitwa do Trójcy świętej: Przyjmij, Trójco Święta, tę
ofiarę, którą Ci składamy na pamiątkę męki,
zmartwychwstania i wniebowstąpienia Jezusa Chrystusa,
Pana naszego, oraz na cześć Najświętszej Maryi zawsze
Dziewicy, świętego Jana Chrzciciela, świętych apostołów
Piotra i Pawła, a także tych, i wszystkich Świętych: aby
przyniosła im cześć a nam zbawienie. I niechaj ci, których
wspominamy na ziemi, raczą orędować za nami w
niebiosach. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.
– jedna z najstarszych modlitw (z liturgii ambrozjańskiej)
Polecenie darów ofiarnych
Módlcie się bracia, aby moja i wasza ofiara stała się
przyjemną Bogu Ojcu wszechmogącemu. – Niech Pan
przyjmie ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę swojego
Imienia, a także na pożytek nasz i całego swego Kościoła
świętego.
Kapłan po raz ostatni odwraca się do wiernych, ponownie
odwróci się mówiąc Oto Baranek Boży.
Sekreta – modlitwa ściśle ofiarna, część zmienna Mszy,
odmawiana po cichu
Polecenie darów ofiarnych
Módlcie się bracia, aby moja i wasza ofiara stała się
przyjemną Bogu Ojcu wszechmogącemu. – Niech Pan
przyjmie ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę swojego
Imienia, a także na pożytek nasz i całego swego Kościoła
świętego.
Kapłan po raz ostatni odwraca się do wiernych, ponownie
odwróci się mówiąc Oto Baranek Boży.
Sekreta – modlitwa ściśle ofiarna, część zmienna Mszy,
odmawiana po cichu
Liturgia Ofiary
Prefacja, czyli przedśpiew
odniesienie do Trójcy świętej
modlitwa uwielbienia i dziękczynienia
ostatnia modlitwa wypowiadana głośno przed Kanonem
«Święty, Święty, Święty»
«Błogosławiony, który idzie w Imię Pańskie»
Kanon – Canon Missæ
historia Kanonu sięga czasów apostolskich
ustalony już w czasach św. Grzegorza, papieża
odmawiany po cichu przez kapłana
cisza spowijająca Tajemnicę – ikonostas Zachodu
słowa Konsekracji wypowiadane wyraźnie, ale szeptem
modlitwy wstawiennicze, modlitwy o przyjęcie Ofiary,
Konsekracja
Te igitur
Ciebie więc, najmiłościwszy
Ojcze, przez Jezusa Chrystusa
Syna Twojego, Pana naszego,
pokornie błagamy i prosimy:
przyjmij te z dary, te z daniny,
te z święte, nieskalane ofiary.
ogólne polecenie ofiar
rozpoczęcie modlitwy
kapłańskiej
ucałowanie ołtarza
In primis
. . . przede wszystkim za Kościół
Twój święty, powszechny: racz
go obdarzyć pokojem, strzec,
jednoczyć i rządzić nim na
całym okręgu ziemi, wraz ze
sługą Twoim naszym papieżem
N., naszym biskupem N. i ze
wszystkimi prawowiernymi
stróżami wiary katolickiej i
apostolskiej.
I modlitwa wstawiennicza,
za świat
modlitwa za Kościół
Memento, Domine
. . . Pomnij, Panie, na sługi i
służebnice Twoje N.N. i na
wszystkich tu obecnych,
których wiara jest Ci znana i
oddanie jawne. Za nich to
składami Ci tę ofiarę chwały i
oni sami Tobie ją zanoszą za
siebie i za wszystkich swoich, w
intencji odkupienia dusz
swoich, w nadziei zbawienia i
pomyślności . . .
II modlitwa wstawiennicza,
za żyjących
modlitwa za wiernych oraz
wszystkich obecnych
przywołanie kapłaństwa
służebnego i
powszechnego
Communicantes
. . . Zjednoczeni w Świętych
Obcowaniu ze czcią
wspominamy najpierw
chwalebną zawsze Dziewicę
Maryję, Matkę Boga i Pana
naszego Jezusa Chrystusa,
. . . Dla ich zasług i modlitw
racz nas we wszystkim otaczać
Swą przemożną opieką. Przez
tegoż Chrystusa, Pana naszego.
Amen.
III modlitwa wstawiennicza
wspomnienie świętych:
NMP, św. Józefa, 12
Apostołów i 12
męczenników
w łączności z Kościołem
tryumfującym
Hanc igitur
. . . Prosimy Cię przeto, Panie,
abyś tę ofiarę sług Twoich i
całej rodziny Twojej miłościwie
przyjął, dni życia naszego w
pokoju swym ustalił i zechciał
od wiecznego potępienia nas
wybawić i zaliczyć w poczet
wybranych Twoich. Przez
Chrystusa, Pana naszego.
Amen.
I modlitwa o przyjęcie
Ofiary
kapłan wyciąga ręce nad
darami ofiarnymi, tak jak
niegdyś arcykapłan
wyciągał ręce nad żertwą
ofiarną
kapłan przedstawia,
dlaczego składa ofiarę
Quam oblationem
. . . Wsród wszystkich ofiar,
prosimy Cię, Ty Boże, racz te
pobłozgosławić, uzznać,
zatzwierdzić, prawdziwą i miłą
sobie uczynić, tak, żeby stała
się dla nas Ciazłem i Krwią
znajmilszego Syna Twojego,
Pana naszego, Jezusa
Chrystusa.
II modlitwa o przyjęcie
ofiary
kapłan czyni pięć znaków
krzyża nad darami
kapłan przedstawia w jaki
sposób chce składać ofiarę
Konsekracja
TO JEST BOWIEM CIAŁO
MOJE.
TO JEST BOWIEM KIELICH
KRWI MOJEJ, NOWEGO I
WIECZNEGO PRZYMIERZA:
TAJEMNICA WIARY: KTÓRY
ZA WAS I ZA WIELU
WYLANY BĘDZIE NA
ODPUSZCZENIE
GRZECHÓW.
Konsekracja
[2]
Konsekracja
po konsekracji chleba
kapłan przyklęka, ukazuje
Ciało Pańskie i ponownie
przyklęka
podobnie postępuje przy
konsekracji wina
od konsekracji chleba
kapłan nie rozdziela
palców, którymi dotykał
Ciała Pańskiego (nawet by
chwycić kielich z Krwią)
aż do obmycia po Komunii
Unde et memores
. . . Przeto i my słudzy Twoi, Panie, oraz lud
Twój święty, wspominając tak błogosławioną
Mękę, jak też i Zmartwychwstanie z otchłani
i chwalebne Wniebowstąpienie tegoż
Chrystusa, Syna Twojego, Pana naszego,
ofiarujemy przedostojnemu Majestatowi
Twojemu, z darów i dobrodziejstw Twoich,
Hostię z czystą, Hostię z świetą, Hostię z
Niepokalaną, Chleb z święty wiekuistego
życia i Kielich z zbawienia wiecznego.
III modlitwa o
przyjęcie
Ofiary
kapłan czyni
pięć znaków
krzyża nad
Najświętszymi
Postaciami
Supra quae
. . . Racz na nie wejrzeć
przejednanym i łaskawym
obliczem i przyjąć je tak mile,
jak mile przyjąć raczyłeś dary
sprawiedliwego sługi Twego
Abla i ofiarę Patriarchy naszego
Abrahama i tę, którą Ci złożył
najwyższy Kapłan
Melchizedech, ofiarę świętą,
Hostię niepokalaną.
IV modlitwa o przyjęcie
Ofiary
cechy Ofiary: miła, święta,
niepokalana
ofiary Abla, Abrahama,
Melchizedeka
zapowiedziami Ofiary
Doskonałej
Supplices
. . . Pokornie Cię błagamy,
wszechmogący Boże, rozkaz, by
ręce świętego Anioła Twego
zaniosły tę Ofiarę na niebiański
Twój ołtarz, przed oblicze
Boskiego Majestatu Twego,
abyśmy wszyscy, tego ołtarza
uczestnicy, pożywając
przenajświętsze Ciazło i Krew
z Syna Twego, otrzymali z
niebios pełnię błogosławieństwa
i łaski. Przez tegoż Chrystusa,
Pana naszego. Amen.
V modlitwa o przyjęcie
Ofiary
przedstawia przyczyny
składania Ofiary –
modlitwa za obecnych
kapłan, gdy mówi słowa
«Ciało» i «Krew» czyni
znaki krzyża nad Ciałem i
nad Krwią Pańską.
Memento etiam
. . . Pomnij tez, Panie, na sługi i
służebnice Twoje N. N., którzy
nas wyprzedzili ze znamieniem
wiary i śpią snem pokoju.
Błagamy Cię, Panie, użycz im i
wszystkim tym, którzy w
Chrystusie spoczywają, miejsca
ochłody, światła i pokoju.
Przez tegoż Chrystusa, Pana
naszego. Amen.
IV modlitwa wstawiennicza
modlitwa za zmarłych, za
Kościół, który się
oczyszcza
Nobis quoque
. . . Nam także, grzesznym
sługom Twoim, którzy
pokładamy nadzieję w
mnóstwie litości Twojej, racz
dać jakiś udział i obcowanie ze
świętymi Twoimi Apostołami i
Męczennikami: Janem,
Szczepanem, . . . i całym
gronem Twych Świętych;
dopuść nas, prosimy, do ich
współdziedzictwa, nie z naszych
zasług biorąc miarę, lecz
przebaczeniem obdarzając
Przez Chrystusa, Pana naszego.
V modlitwa wstawiennicza
modlitwa za uczestników
Ofiary
słowa «Nobis quoque»
(nam także) kapłan mówi
głośniej i uderza się w
piersi (podobnie czynią
wszyscy w prezbiterium)
w łączności z Kościołem
tryumfującym
Per quem
. . . Przez Niego, Panie, te
wszystkie dary zawsze dobrymi
stwarzasz, uświęzcasz,
ożyzwiasz, błogozsławisz i
nam ich udzielasz.
VI modlitwa wstawiennicza
dotyczy wszystkich
pozostałych dóbr, których
udziela nam Bóg
kapłan czyni trzy znaki
krzyża nad Najświętszymi
Postaciami
Per Ipsum
. . . Przez z Niego i z z Nim, i
w z Nim masz, Boże Ojcze z
wszechmogący, w jedności
Ducha z Świętego, wszelką
cześć i chwałę.
Przez wszystkie wieki wieków.
Amen.
mówiąc «Per Ipsum»
(przez Niego) kapłan czyni
pięć znaków krzyża Hostią
Przenajświętszą
na słowa «omnis honor et
gloria» (wszelką cześć i
chwałę) kapłan unosi nieco
Przenajświętsze Postacie –
małe podniesienie
modlitwa uwielbienia i czci
Obrzędy Komunii
«Ojcze nasz»
poprzedzone wezwaniem «Módlmy się»
kapłan sam odmawia Modlitwę Pańską, wierni mówią tylko
ostatnie wezwanie: «Ale nas zbaw ode złego»
«Pokój Pański niech będzie w wami» – łamanie i
zmieszanie Postaci
«Baranku Boży»
prywatne modlitwy kapłana przed Komunią
modlitwa o pokój, w Mszy z wyższą asystą także
przekazanie znaku pokoju
modlitwa o zachowanie od zła
modlitwa o owoce przyjęcia Komunii
Komunia
osobna Komunia kapłana i
wiernych
Komunia zawsze na
klęcząco i do ust
Komunia przy balaskach
kapłan nie rozdziela
palców trzymając puszkę!
Komunii nie rozdzielają
świeccy
Ciało Chrystusa Pana
naszego niechaj strzeże
duszy twojej na życie
wieczne. Amen.
[3]
Obrzędy zakończenia
«Ite, missa est» – rozesłanie
«Placeat Tibi» – O Trójco Przenajświętsza, niechaj Ci
miłym będzie hołd służby mojej i spraw aby ta ofiara,
którą ja niegodny zaniosłem przed oczy majestatu Twego,
była Tobie przyjemna, mnie zaś i wszystkim, za których ją
złożyłem, stała się przejednaniem dzięki Twemu
miłosierdziu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
błogosławieństwo – przyjmowane na klęcząco
ostatnia Ewangelia – prolog Janowy św. Ewangelii,
przyklęka się na słowa «A Słowo ciałem się stało»
Modlitwy po cichej Mszy świętej
«Zdrowaś Maryjo» – trzykroć
«Witaj Królowo»
«Święty Michale Archaniele» – egzorcyzm prywatny
«Najświętsze Serce Jezusowe, zmiłuj się na nami» –
trzykroć
Plan
1
2
3
4
5
Quod primum
Bulla wydana przez papieża Piusa V w 1570 r.
. . . uznajemy po wieczne czasy, że dla śpiewania bądź
recytowania Mszy św. w jakimkolwiek kościele,
bezwzględnie można posługiwać się tym Mszałem, bez
jakichkolwiek skrupułów sumienia lub obawy o narażenie
się na karę, sąd . . .
Żaden biskup, administrator, kanonik, kapelan lub inny
ksiądz diecezjalny, lub zakonnik [. . . ] nie może być
zobowiązany do odprawiania Mszy św. w inny sposób, . . .
. . . niniejsza Konstytucja nigdy nie może być
unieważniona lub zmieniona, ale na zawsze pozostanie
ważna, i będzie mieć moc prawną.
Quod primum
Bulla wydana przez papieża Piusa V w 1570 r.
. . . uznajemy po wieczne czasy, że dla śpiewania bądź
recytowania Mszy św. w jakimkolwiek kościele,
bezwzględnie można posługiwać się tym Mszałem, bez
jakichkolwiek skrupułów sumienia lub obawy o narażenie
się na karę, sąd . . .
Żaden biskup, administrator, kanonik, kapelan lub inny
ksiądz diecezjalny, lub zakonnik [. . . ] nie może być
zobowiązany do odprawiania Mszy św. w inny sposób, . . .
. . . niniejsza Konstytucja nigdy nie może być
unieważniona lub zmieniona, ale na zawsze pozostanie
ważna, i będzie mieć moc prawną.
Quod primum
Bulla wydana przez papieża Piusa V w 1570 r.
. . . uznajemy po wieczne czasy, że dla śpiewania bądź
recytowania Mszy św. w jakimkolwiek kościele,
bezwzględnie można posługiwać się tym Mszałem, bez
jakichkolwiek skrupułów sumienia lub obawy o narażenie
się na karę, sąd . . .
Żaden biskup, administrator, kanonik, kapelan lub inny
ksiądz diecezjalny, lub zakonnik [. . . ] nie może być
zobowiązany do odprawiania Mszy św. w inny sposób, . . .
. . . niniejsza Konstytucja nigdy nie może być
unieważniona lub zmieniona, ale na zawsze pozostanie
ważna, i będzie mieć moc prawną.
Quod primum
Bulla wydana przez papieża Piusa V w 1570 r.
. . . uznajemy po wieczne czasy, że dla śpiewania bądź
recytowania Mszy św. w jakimkolwiek kościele,
bezwzględnie można posługiwać się tym Mszałem, bez
jakichkolwiek skrupułów sumienia lub obawy o narażenie
się na karę, sąd . . .
Żaden biskup, administrator, kanonik, kapelan lub inny
ksiądz diecezjalny, lub zakonnik [. . . ] nie może być
zobowiązany do odprawiania Mszy św. w inny sposób, . . .
. . . niniejsza Konstytucja nigdy nie może być
unieważniona lub zmieniona, ale na zawsze pozostanie
ważna, i będzie mieć moc prawną.
Sobór Watykański II
Na koniec trzymając się wiernie tradycji, Sobór święty
oświadcza, że Matka Kościół uważa za równe w prawach
wszystkie prawne uznane obrządki, i że chce je na
przyszłość zachować i zapewnić im wszelki rozwój.
Konstytucja o liturgii świętej
Quattuor abhinc annos
dokument wydany w 1984 r. przez papieża Jana Pawła II
. . . taka celebracja musi mieć miejsce tylko z korzyścią dla
grup, które się tego domagają; w kościołach i oratoriach
wskazanych przez biskupa [. . . ] i w dniach oraz pod
warunkami ustalonymi przez biskupa zwyczajnie bądź w
przypadkach indywidualnych . . .
Ecclesia Dei
motu proprio wydane przez papieża Jana Pawła II
w 1988 r.
. . . Wszędzie należy uszanować nastawienie tych, którzy
czują się związani z liturgiczną tradycją łacińską, poprzez
szerokie i wielkoduszne zastosowanie wydanych już
dawniej przez Stolicę Apostolską zaleceń co do
posługiwania się Mszałem Rzymskim według typicznego
wydania z roku 1962 . . .
założenie komisji «Ecclesia Dei» zajmującej się sprawami
tradycjonalistów
Ecclesia Dei
motu proprio wydane przez papieża Jana Pawła II
w 1988 r.
. . . Wszędzie należy uszanować nastawienie tych, którzy
czują się związani z liturgiczną tradycją łacińską, poprzez
szerokie i wielkoduszne zastosowanie wydanych już
dawniej przez Stolicę Apostolską zaleceń co do
posługiwania się Mszałem Rzymskim według typicznego
wydania z roku 1962 . . .
założenie komisji «Ecclesia Dei» zajmującej się sprawami
tradycjonalistów
Ecclesia Dei
motu proprio wydane przez papieża Jana Pawła II
w 1988 r.
. . . Wszędzie należy uszanować nastawienie tych, którzy
czują się związani z liturgiczną tradycją łacińską, poprzez
szerokie i wielkoduszne zastosowanie wydanych już
dawniej przez Stolicę Apostolską zaleceń co do
posługiwania się Mszałem Rzymskim według typicznego
wydania z roku 1962 . . .
założenie komisji «Ecclesia Dei» zajmującej się sprawami
tradycjonalistów
Summorum Pontificum
Motu proprio wydane przez papieża Benedykta XVI w
2007 r.
. . . Jest przeto dozwolone odprawiać Ofiarę Mszy zgodnie
z edycją typiczną Mszału Rzymskiego ogłoszoną przez bł.
Jana XXIII w 1962 i nigdy nie odwołaną, jako
nadzwyczajną formą Liturgii Kościoła. . . .
. . . W Mszach odprawianych bez udziału ludu, każdy
ksiądz katolicki obrządku łacińskiego, diecezjalny czy
zakonny, może używać Mszału Rzymskiego ogłoszonego
przez bł. Jana XXIII w 1962, lub Mszału Rzymskiego
ogłoszonego przez Pawła VI w 1970, [. . . ] Dla takiego
odprawiania, przy użyciu któregokolwiek z Mszałów, ksiądz
nie potrzebuje żadnej zgody Stolicy Świętej ani
Ordynariusza. . . .
Summorum Pontificum
Motu proprio wydane przez papieża Benedykta XVI w
2007 r.
. . . Jest przeto dozwolone odprawiać Ofiarę Mszy zgodnie
z edycją typiczną Mszału Rzymskiego ogłoszoną przez bł.
Jana XXIII w 1962 i nigdy nie odwołaną, jako
nadzwyczajną formą Liturgii Kościoła. . . .
. . . W Mszach odprawianych bez udziału ludu, każdy
ksiądz katolicki obrządku łacińskiego, diecezjalny czy
zakonny, może używać Mszału Rzymskiego ogłoszonego
przez bł. Jana XXIII w 1962, lub Mszału Rzymskiego
ogłoszonego przez Pawła VI w 1970, [. . . ] Dla takiego
odprawiania, przy użyciu któregokolwiek z Mszałów, ksiądz
nie potrzebuje żadnej zgody Stolicy Świętej ani
Ordynariusza. . . .
Summorum Pontificum
Motu proprio wydane przez papieża Benedykta XVI w
2007 r.
. . . Jest przeto dozwolone odprawiać Ofiarę Mszy zgodnie
z edycją typiczną Mszału Rzymskiego ogłoszoną przez bł.
Jana XXIII w 1962 i nigdy nie odwołaną, jako
nadzwyczajną formą Liturgii Kościoła. . . .
. . . W Mszach odprawianych bez udziału ludu, każdy
ksiądz katolicki obrządku łacińskiego, diecezjalny czy
zakonny, może używać Mszału Rzymskiego ogłoszonego
przez bł. Jana XXIII w 1962, lub Mszału Rzymskiego
ogłoszonego przez Pawła VI w 1970, [. . . ] Dla takiego
odprawiania, przy użyciu któregokolwiek z Mszałów, ksiądz
nie potrzebuje żadnej zgody Stolicy Świętej ani
Ordynariusza. . . .
Summorum Pontificum
. . . W Mszach [. . . ] mogą uczestniczyć z własnej woli –
zachowując wszystkie normy prawne – wierni, którzy
wyrażą taką chęć. . . .
. . . W parafiach, w których jest stale obecna grupa
wiernych przywiązanych do wcześniejszych tradycji
liturgicznych, proboszcz powinien chętnie przyjąć ich
prośbę o odprawianie Mszy rycie Mszału Rzymskiego
ogłoszonego w 1962 . . .
Summorum Pontificum
. . . W Mszach [. . . ] mogą uczestniczyć z własnej woli –
zachowując wszystkie normy prawne – wierni, którzy
wyrażą taką chęć. . . .
. . . W parafiach, w których jest stale obecna grupa
wiernych przywiązanych do wcześniejszych tradycji
liturgicznych, proboszcz powinien chętnie przyjąć ich
prośbę o odprawianie Mszy rycie Mszału Rzymskiego
ogłoszonego w 1962 . . .
Plan
1
2
3
4
5
Instytuty tradycyjne
FSSPX – Bractwo Kapłańskie św. Piusa X (1970)
FSSP – Bractwo Kapłańskie św. Piotra (1988)
ICRSS – Instytut Chrystusa Króla Najwyższego Kapłana
(1990)
FSSJV – Bractwo Kapłańskie Świętego Jana Marii
Vianneya (2002)
IBP – Instytut Dobrego Pasterza (2006)
FSSR – Synowie Najświętszego Odkupiciela (2008)
Plan
1
2
3
4
5
Warto przeczytać
Józef kard. Ratzinger, Duch liturgii
ks. Tomasz Dawidowski FSSP, Katecheza o Mszy świętej
Lech Szyndler, Sancta Missa w Christianitas, nr 33, 2007
o. D. Manousos, A. Burbank, Twoja Msza
Źródła fotografii
[1] Wikipedia www.wikipedia.org
[2] Sanctus www.sanctus.pl
[3] New Liturgical Movement
www.newliturgicalmovement.org