Inne nazwy

monochlorobenzen, chlorek fenylu, monochlorek benzenu

Klasyfikacja i oznakowanie

Znaki ostrzegawcze - Znaki nakazu - Znaki zakazu

Znak transportowy

Xn

substancja

szkodliwa

Symbole R
R 10

Substancja ∏atwopalna

R 20

Dzia∏a szkodliwie w przypadku nara˝enia drogà oddechowà

Symbole S
(S 2

Przechowywaç poza zasi´giem dzieci)

S 24/25

Unikaç zanieczyszczenia skóry i oczu

Oznakowanie preparatów

Zakres [%]

Oznakowanie Symbole R

c

≥

5

Xn 20

Klasyfikacja wed∏ug ró˝nych przepisów

W∏aÊciwe numery TRGS/TRGA: 900, 903.
Norma czystoÊci powietrza (TA):
- traktowaç jak substancj´ organicznà, klasa II;
- max. dopuszczalna emisja: 0,10 g/m

3

(strumieƒ masy

≥

2 kg/h).

Klasa niebezpieczeƒstwa wg VbF: A II.
Klasyfikacja wed∏ug GGVS: klasa 3, cyfra 31c, nr zagro˝enia 30.
Przepisy Stowarzyszeƒ Zawodowych: ZH 1/10 (EX-RL), ZH 1/200 (wytyczne elektrosta-
tyczne), ZH 1/194.
Uwagi do TRGS 900 i TRGS 905
W przypadku zachowania wartoÊci MAK i BAT nie ma ryzyka uszkodzenia p∏odu.

Chlorobenzen

Cz´Êç 8: Arkusze danych

Cz´Êç 8 Nr 391 Strona 1

Grudzieƒ 1998

Niebezpieczne substancje. Praktyczny poradnik

Nr wg CAS: 108-90-7

Nr indeksu: 602-033-00-1

Nr wg ONZ: 1134

Nr wg EINECS: 203-628-5

391

Chlorobenzen

Wzór chemiczny: C

6

H

5

-Cl

Niebezpieczeƒstwo

po˝aru - Materia∏y

∏atwo zapalne

Nakaz stosowania

ochrony oczu

Nakaz stosowania

ochrony ràk

Zakaz u˝ywania

otwartego ognia

i zakaz palenia

Ârodki bezpieczeƒstwa

Zbiorniki, instalacje lub aparatur´ utrzymywaç ciàgle zamkni´te. Odsysaç w miejscach
wyp∏ywu lub powstawania. Dobrze przewietrzaç pomieszczenia. Nie zbli˝aç si´ ze êród-
∏ami ognia. Uziemiaç cz´Êci instalacji, aparatur´ i zbiorniki. Unikaç bezpoÊredniego kon-
taktu z oczami, skórà lub odzie˝à. Nosiç szczelnà odzie˝ ochronnà. Przy ochronie dróg
oddechowych stosowaç filtr gazowy, filtr typu A.

Pierwsza pomoc

Usunàç zanieczyszczonà odzie˝. Ska˝one substancjà partie skóry umyç dok∏adnie
wodà z myd∏em, pomoc lekarska. Przy otwartych powiekach obficie przep∏ukaç oczy
bie˝àcà wodà (chroniç oko nie dotkni´te dzia∏aniem substancji, usunàç soczewki kon-
taktowe), kontrolne badania okulistyczne. W przypadku po∏kni´cia natychmiast
przep∏ukaç usta i wypiç du˝à iloÊç wody, pomoc lekarska. W przypadku wdychania
zapewniç spokój, Êwie˝e powietrze i pomoc lekarskà.

Pierwsze czynnoÊci w razie po˝aru

Podczas po˝aru wi´kszej iloÊci substancji uniemo˝liwiç osobom postronnym dost´p do
zagro˝onego obszaru od strony wiatru. Ostrzec pobliskich mieszkaƒców. Mo˝liwe po-
wstawanie chlorowodoru i innych toksycznych produktów rozk∏adu. Aby zapobiec ro-
zerwaniu, zbiorniki obj´te po˝arem ch∏odziç przez zraszanie wodà. Ze wzgl´du na
niebezpieczeƒstwo eksplozji ograniczyç przenikanie produktu do kanalizacji. Nie obj´te
ogniem wycieki substancji pokrywaç pianà odpornà na alkohol. JeÊli mo˝liwe, opró˝niç
zbiorniki zawierajàce substancj´.

Usuwanie ma∏ych iloÊci

Rozlanà substancj´ zwiàzaç za pomocà uniwersalnej substancji ch∏onnej (spieniona
mika, krzemionka) i podobnie jak pozosta∏oÊci/resztki, unieszkodliwiaç jako odpad
specjalny.

Pierwsze czynnoÊci przy zagro˝eniu ska˝eniem

Powietrze:

produkty rozk∏adu wytràcaç i/lub zawirowaç wodà zraszajàcà.

Woda:

ostrzec odbiorców wody pitnej, ch∏odniczej i u˝ytkowej; zabezpieczyç zanie-
czyszczonà, u˝ytà do gaszenia wod´.

Gleba:

ma∏e iloÊci usunàç za pomocà Êrodków poch∏aniajàcych; przy wyp∏ywie/
wystàpieniu wi´kszych iloÊci zebraç ziemi´ i dostarczyç jà do odpowiedniej
utylizacji; uwzgl´dniaç przedsi´wzi´cia zapobiegajàce eksplozji.

Wskazówki dla stra˝y po˝arnej

Po˝ary wi´kszej iloÊci substancji zwalczaç za pomocà piany odpornej na dzia∏anie alko-
holu, du˝ych iloÊci wody rozpylonej. Po˝ary ma∏e gasiç za pomocà proszków, piany,
wody, CO

2

. Personel bioràcy udzia∏ w akcji wyposa˝yç w niezale˝ne od powietrza z oto-

czenia ochrony dróg oddechowych i w lekkie ubrania przeciwchemiczne. CzynnoÊci
usuwania prowadziç stosujàc niezale˝nà od powietrza z otoczenia aparatur´ ochronnà
dróg oddechowych oraz u˝ywaç lekkich ubraƒ ochronnych. Podczas tych prac
stosowaç urzàdzenia zabezpieczone przeciweksplozyjnie oraz beziskrowe narz´dzia.

Rozporzàdzenie w sprawie awarii z 1991 r.: za∏àcznik II nr 3, za∏àcznik III, za∏àcznik IV nr 7
(ciecze samozapalne)

Chlorobenzen

Cz´Êç 8: Arkusze danych

Cz´Êç 8 Nr 391 Strona 2

ALFA - WEKA Sp. z o.o.

Fizyczne i chemiczne w∏aÊciwoÊci substancji

Bezbarwna, silnie za∏amujàca Êwiat∏o ciecz, o aromatycznym zapachu podobnym do
zapachu ˝eli przeciwmolowych.

Masa molowa:

112,56 g/mol

Wzgl´dna g´stoÊç par
(powietrze = 1):

3,89

Temperatura topnienia:

-45,1 °C

LotnoÊç (eter = 1):

12,5

Temperatura wrzenia:

przy 1013 mbar

132,2 °C

Temperatura samozap∏onu: ok. 590 °C

wg innych êróde∏:

638 °C

Temperatura krytyczna:

359,2 °C

Temperatura zap∏onu:

28 °C

LogP (oktanol/woda):

2,46

Granice wybuchowoÊci:

G´stoÊç:

dolna

1,3 % obj.

w 20 °C

1,1058 g/ml

górna

11,0 % obj.

w 30 °C

1,10955 g/ml

(wg innych êróde∏:

1,83 - 9,23 % obj.)

Pr´˝noÊç par:

LepkoÊç dynamiczna:

w 20 °C:

11,7 mbar

w 25 °C

0,753 mPa s

w 30 °C

20,6 mbar

w 50 °C

54 mbar

RozpuszczalnoÊç w wodzie:

w 70,7 °C

133 mbar

w 20 °C

0, 49 g/l

Tworzy mieszanin´ azeotropowà

St´˝enie roztworu nasyconego:

(71, 6 % chlorobenzenu, o temperaturze

w 20 °C

54 g/m

3

wrzenia 90,2 °C)

w 30 °C

92 g/m

3

w 50 °C

226 g/m

3

RozpuszczalnoÊç w rozp. organicznych:

w 70,7 °C

588 g/m

3

rozpuszczalny w wi´kszoÊci rozpusz-
czalników organicznych, tworzy mie-

Wspó∏czynniki przeliczeniowe:

szaniny azeotropowe

1 mg/m

3

= 0,214 ml/m

3

1 ml/m

3

= 4,68 mg/m

3

Próg zapachu:

0,3-280 mg/m

3

(najcz´Êciej: < 1 mg/m

3

)

Reakcje z innymi substancjami

Mo˝e reagowaç wybuchowo z suchym sodem, zw∏aszcza w obecnoÊci trichlorku fos-
foru. Reaguje gwa∏townie z nadchloranem srebra i dimetylosulfotlenkiem. Gwa∏towne
reakcje nast´pujà tak˝e z substancjami utleniajàcymi.

Zagro˝enia dla zdrowia

WartoÊç BAT: 70 mg/g keratyniny/300 mg/g keratyniny
St´˝enie dopuszczalne w powietrzu (MAK) w ml/m

3

(ppm): 10

w mg/m

3

: 46

WartoÊç MAK/TRK: MAK
Wyjàtki: kategoria ograniczenia maksymalnego wg DFG: II,1
Kategoria ograniczenia maksymalnego: 4
Resorpcja skóry: (H)
Zagro˝enie dla p∏odu wg DFG: grupa C

Chlorobenzen

Cz´Êç 8: Arkusze danych

Cz´Êç 8 Nr 391 Strona 3

Grudzieƒ 1998

Niebezpieczne substancje. Praktyczny poradnik

Chlorobenzen

Cz´Êç 8: Arkusze danych

Cz´Êç 8 Nr 391 Strona 4

ALFA - WEKA Sp. z o.o.

Zagro˝enia dla Êrodowiska

Wskaênik oceny dla ostrej toksycznoÊci:

wobec ssaków 1
wobec ryb

4,5 - 7,7

wobec bakterii 4,8

Numer w katalogu substancji

Klasa zagro˝enia wody:

2

zagra˝ajàcych wodzie:

53

Numer kodu odpadów:

55202

Kontrola nara˝enia

WartoÊç NDS:

50

Podstawy bran˝owe:

G 23, 24

WartoÊç NDSCh:

150

WartoÊç NDSP:

—

Choroby zawodowe:

BK 1302, 5101

Badania profilaktyczne: nie wymagane

Czas poboru próbki:

przed nast´pnà zmianà/na koƒcu

Materia∏ do badaƒ:

mocz

ekspozycji lub na koƒcu zmiany

Instrukcja post´powania

Zakaz samoobs∏ugi wg § 4 CVV:

nie

Przechowywanie wg § 24 Rozporzàdzenia w sprawie substancji niebezpiecznych: nie

Informacje dodatkowe

Dane toksykologiczne

LD

50

(p.o., szczur)

2290 mg/kg

LC

LO

(inhal., mysz)

15 g/m

3

LD

LO

(i. p., szczur)

7400 mg/kg

LD

50

(i. p., mysz)

515 mg/kg

LD

LO

(s. c., szczur)

7000 mg/kg

LD

50

(p. o., królik)

2830 mg/kg

LD

50

(p.o., mysz)

2300 mg/kg

LD

LO

(i. p., Êwinka morska) 4100 mg/kg

Wskazówki dla lekarzy

Chlorobenzen mo˝e zostaç wch∏oni´ty droga pokarmowà lub oddechowà. Mo˝liwe
podra˝nienia skóry i b∏on Êluzowych. Objawy zatrucia mogà zmieniaç si´ zale˝nie od
rodzaju i czasu dzia∏ania: zm´czenie, nudnoÊci, md∏oÊci, zawroty g∏owy, omdlenie,
zaburzenia funkcjonowania wàtroby i nerek. W przypadku po∏kni´cia unikaç wywo∏ywa-
nia wymiotów, w przypadku aspiracji mo˝e dojÊç do obrz´ku p∏uc i do zapalenia p∏uc.
Dekontaminacja i leczenie symptomatyczne. Nie jest znana specyficzna odtrutka.
Kontrola funkcjonowania wàtroby i nerek. W przypadku niebezpieczeƒstwa wystàpienia
obrz´ku p∏uc podaç Dexamethason i opiekowaç si´ poszkodowanym.

Zastosowanie

Jest wykorzystywany jako rozpuszczalnik olejów, t∏uszczów/smarów sta∏ych, ˝ywic,
kauczuku, etylocelulozy i bakelitu; jako produkt poÊredni w chemicznej syntezie orga-
nicznej do wytwarzania insektycydów, barwników, Êrodków leczniczych, substancji
zapachowych, fenolu itd.; jako noÊnik ciep∏a.