E

W

E O

Jak określić obowiązki
podatkowe w Polsce

strona 2

E

A

W

H

Jak rozliczyć cudzoziemca
pracującego w Polsce

strona 2

A

E

W jaki

sposób obliczyć dochód
i podatek

strona 3

E

Jak obliczyć należny podatek

strona 3

W

U A

K

A

E

Jak obniżyć

zobowiązania podatkowe

strona 4

A

Ć

K

Jaki PIT

wypełnić, rozliczając dochody
zagraniczne

strona 4

Y

Jakie koszty podatkowe
uwzględnić przy dochodach
zagranicznych

strona 4

E

Jaki PIT złożyć w polskim
urzędzie skarbowym

strona 4

N A J W I Ę K S Z Y D Z I E N N I K G O S P O D A R C Z Y

SPECJALNY DODATEK GAZETY PRAWNEJ DLA CZYTELNIKÓW GŁOSU WIELKOPOLSKIEGO

GAZETAPRAWNA.PL /24H

Od momentu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej

Polacy coraz chętniej wyjeżdżają do pracy za granicę.

Jednak z zarobkami poza krajem wiążą się pewne obo-

wiązki podatkowe. Nie dość, że trzeba rozliczyć się z za-

granicznym fiskusem, to dodatkowo pewnych formal-

ności należy dopełnić także w Polsce. Osoba, która wy-

jeżdża do pracy za granicę, ale nadal ma miejsce za-

mieszkania w Polsce, podlega nieograniczonemu

obowiązkowi podatkowemu w kraju. Musi więc ze

wszystkich uzyskanych w roku podatkowym dochodów

rozliczyć się w Polsce, uwzględniając właściwe umowy

o unikaniu podwójnego opodatkowania. Od 1 stycznia

tego roku wprowadzono pewne zmiany do przepisów

dotyczących rozliczania zarobków zagranicznych. Zmieniły się

także niektóre umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,

których stroną jest Polska. W niniejszym dodatku wyjaśniamy, ja-

ki jest zakres nowych rozwiązań i jak z nich korzystać.

Wszystko o rozliczaniu
dochodów zagranicznych

Roczne zeznania PIT polskich podatników

Dochody zagraniczne

P

olacy, uzyskując dochody z ty-
tułu pracy najemnej wykony-
wanej za granicą, w większo-

ści przypadków będą musieli rozliczyć
się z nich także w Polsce. Dotyczy to
osób na stałe mieszkających w Polsce,
a uzyskujących dochody za granicą.
Osoba mająca miejsce zamieszkania
w Polsce i pracująca za granicą podle-
ga w kraju nieograniczonemu obo-
wiązkowi podatkowemu, co oznacza,
że ze wszystkich dochodów bez
względu na miejsce ich osiągania mu-
si rozliczyć się z polskim fiskusem.

Od 1 stycznia 2007 r. definicja

miejsca zamieszkania dla celów po-
datkowych znajduje się w ustawie
o podatku dochodowym od osób fi-

zycznych. Do tej pory podatnicy po-
sługiwali się definicją zawartą w ko-
deksie cywilnym. Zgodnie z przepi-
sami ustawy o PIT za osobę mającą
miejsce zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej uważa się
osobę fizyczną, która posiada na te-
rytorium Polski centrum interesów
osobistych lub gospodarczych (ośro-
dek interesów życiowych) lub prze-
bywa na terytorium Polski dłużej niż
183 dni w roku podatkowym.

Do rozliczenia dochodów zagra-

nicznych zastosowanie będą miały
przepisy polskiego prawa podatko-
wego, a także dwustronne umowy
o unikaniu podwójnego opodatko-
wania. Międzynarodowe umowy,

które Polska podpisała z innymi pań-
stwami, zawierają podobne postano-
wienia. Jednak nie zawsze są one
identyczne i poszczególne umowy
mogą zawierać indywidualne roz-
wiązania. Ponadto umowy mogą być
zmieniane i nowe zapisy mogą
znacznie różnić się od dotychczas
obowiązujących. Umowy międzyna-
rodowe pozwalają rozgraniczyć rosz-
czenia podatkowe przysługujące obu
umawiającym się państwom. Przepi-
sy te są istotne, gdyż nie dopuszcza-
ją do sytuacji, kiedy dochód byłby
opodatkowywany dwa razy.

To, w jaki sposób należy rozliczyć się

z uzyskanych dochodów zagranicz-
nych, będzie zależało od postanowień
konkretnej umowy o unikaniu podwój-
nego opodatkowania, a w szczególno-
ści w zależności od przyjętej metody
unikania podwójnego opodatkowania.
W podpisanych przez Polskę umowach
można spotkać dwie metody.

Albo dochód z tytułu pracy wyko-

nywanej i tam opodatkowany – zgod-
nie z miejscowym prawem podatko-
wym, będzie już zwolniony od opo-

datkowania w Polsce, z jednocze-
snym uwzględnieniem go dla po-
trzeb ustalenia tzw. stopy podatko-
wej, która zostanie zastosowana do
opodatkowania pozostałej części do-
chodu danej osoby, uzyskanego już
w Polsce (tzw. metoda wyłączenia
z progresją), albo też zagraniczny po-
datek uiszczony już zagranicą zosta-
nie zaliczony na poczet podatku pol-
skiego, obliczonego od całości do-
chodów – w takiej proporcji, w jakiej
zagraniczny dochód pozostaje w sto-
sunku do całości dochodu danego
podatnika (tzw. metoda odliczenia
proporcjonalnego).

Polak, który wyjeżdża za granicę do pracy i nie zmienia

miejsca zamieszkania, musi pamiętać o tym, że z uzyskanych

poza krajem pieniędzy będzie trzeba rozliczyć się z polskim

fiskusem. Jeśli obowiązek ten nie zostanie dopełniony,

podatnik będzie musiał zapłacić odsetki od zaległości

podatkowych, a dodatkowo może zostać nałożona na niego

kara, jaką przewiduje kodeks karny skarbowy.

WAŻNE

W przypadku wystąpienia kolizji

prawnej między umową o unikaniu

podwójnego opodatkowania a obo-

wiązującymi ustawami krajowymi

pierwszeństwo przed przepisami

ustawy będą miały postanowienia

zawarte w umowie

Za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce
uważa się osobę fizyczną, która:



posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
centrum interesów osobistych lub gospodarczych
(ośrodek interesów życiowych) lub



przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Metodę proporcjonalnego odliczenia przewidują
m.in. umowy zawarte z: Belgią, Danią, Finlandią,
Holandią, Stanami Zjednoczonymi.
Metodę wyłączenia z progresją przewidują m.in.
umowy zawarte z: Chorwacją, Cyprem, Czechami,
Estonią, Francją, Grecją, Irlandią, Kanadą, Litwą,
Łotwą, Niemcami, Słowacją, Słowenią, Włochami.

Wysokość i walutę diet przysługujących z tytułu
podróży służbowych warto sprawdzać co rok,
gdyż przepisy w tym zakresie są zmieniane.

Rozliczając dochody zagraniczne w Polsce po raz
pierwszy w rozliczeniu za 2006 rok, będzie trzeba
złożyć PIT/ZG.

Nowy załącznik PIT/ZG

Można uwzględnić wyższe diety

Metody opodatkowania

Zasada 183 dni

Ustalenie miejsca zamieszkania przez podatnika pracującego za granicą to podstawa do tego, aby właściwie określić,
jakiemu obowiązkowi podatkowemu podlega się w Polsce. Od tego bowiem zależy, czy PIT z dochodami zagranicznymi
trzeba składać w krajowym urzędzie skarbowym.

WWW.GAZETAPRAWNA.PL

2 |

PONIEDZIAŁEK

5 MARCA

2007

Podatki

Obowiązki podatkowe zależą
od miejsca zamieszkania

Zasada 183 dni

O

soby fizyczne, jeżeli
mają miejsce za-
mieszkania na tery-

torium Rzeczypospolitej Pol-
skiej, podlegają obowiązkowi
podatkowemu od całości
swoich dochodów (przycho-
dów) bez względu na miejsce
położenia źródeł przycho-
dów. Jest to nieograniczony
obowiązek podatkowy. Nato-
miast osoby fizyczne, jeżeli
nie mają na terytorium Polski
miejsca zamieszkania, podle-
gają obowiązkowi podatko-
wemu tylko od dochodów
(przychodów) osiąganych na
terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej. Jest to ograniczony
obowiązek podatkowy.

W tym miejscu należy wy-

jaśnić, co należy rozumieć
przez miejsce zamieszkania.
Pomocna w tym zakresie bę-
dzie ustawa o PIT, do której
ostatnią nowelizacją obowią-
zującą od 1 stycznia 2007 r.
została wprowadzona defini-
cja tego pojęcia. Nowe przepi-
sy zakładają, że za osobę ma-
jącą miejsce zamieszkania na
terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej uważa się osobę fi-
zyczną, która:

posiada na terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej cen-
trum interesów osobistych
lub gospodarczych (ośrodek
interesów życiowych) lub

przebywa na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej
dłużej niż 183 dni w roku
podatkowym.

Zgodnie z nowym ust. 1a,

dodanym do art. 3 ustawy
o PIT za osobę mającą miej-
sce zamieszkania na teryto-
rium Rzeczypospolitej Pol-
skiej uważa się osobę fizycz-
ną, która posiada na teryto-
rium Polski centrum
interesów osobistych lub go-
spodarczych (ośrodek intere-
sów życiowych) lub przeby-
wa na terytorium Polski dłu-
żej niż 183 dni w roku podat-
kowym. Określając centrum

interesów osobistych, należy
uwzględnić wszelkie powią-
zania rodzinne, społeczne,
polityczne, kulturalne, zwią-
zane z zainteresowaniami
itp. Natomiast na centrum in-
teresów gospodarczych mogą
składać się takie przesłanki,
jak miejsce wykonywania
pracy, posiadane inwestycje,
kontrakty i inne.

Zgodnie więc z nową defi-

nicją, aby uniknąć rozliczenia
w Polsce, wystarczy zatem
wyjechać z Polski przed upły-
wem 183 dni i zabrać ze sobą
rodzinę. Wtedy miejsce za-
mieszkania i centrum intere-
sów życiowych zostanie prze-
niesione za granicę. To z kolei
oznacza, że osoba, która
w danym roku będzie zara-
biać tylko poza krajem, nie
będzie już musiała rozliczać
się z polskim fiskusem. Naj-
większe korzyści z tych zmian
odczują osoby, które pracują
w krajach, gdzie umowa pod-
pisana między Polską a tym
krajem jako metodę unikania
podwójnego opodatkowania
przewiduje metodę propor-
cjonalnego odliczenia.

Jeśli określenie miejsca za-

mieszkania na opisanych za-
sadach nie będzie możliwe,
trzeba stosować przepisy
umów o unikaniu podwójne-
go opodatkowania, które na
podstawie innych kryteriów,
takich jak: stałe miejsce za-
mieszkania, ściślejsze powią-
zania osobiste i gospodarcze,
przebywanie w danym pań-
stwie czy obywatelstwo po-
zwalają ustalić jedno miejsce
zamieszkania dla danej oso-
by.

Podobne przepisy w umowach

Zmiany w ustawie o PIT

nie dość, że pozwolą w ła-
twiejszy sposób określić miej-
sce zamieszkania danej oso-
by, to dodatkowo są jednolite
z zasadami, jakie zawierają
umowy o unikaniu podwójne-
go opodatkowania w tej ma-
terii. Z postanowień tych

umów wynika, że wynagro-
dzenie z tytułu pracy najem-
nej wykonywanej przez osobę
mającą miejsce zamieszkania
w jednym z umawiających się
państw podlega opodatkowa-
niu tylko w tym państwie,
chyba że praca wykonywana
jest w drugim państwie. Jeże-
li praca jest wykonywana
w drugim z umawiających się
państw, wynagrodzenie z te-
go tytułu może być opodatko-
wane w drugim państwie.
Oznacza to, że w takim przy-
padku dochód może być opo-
datkowany zarówno w pań-
stwie miejsca zamieszkania,
jak i w państwie, w którym
wykonywana jest praca.

Trzeba tu wspomnieć jesz-

cze o wyjątkach. Wynagro-
dzenie za pracę najemną wy-
konywaną w drugim pań-
stwie może być opodatkowa-
ne tylko w

państwie

zamieszkania osoby uzyskują-
cej wynagrodzenie. Z taką sy-
tuacją będziemy mieć do czy-
nienia wtedy, gdy spełnione
zostaną równocześnie trzy
warunki:



odbiorca wynagrodzenia
przebywa w drugim pań-
stwie nie dłużej, niż przez
określony czas (najczęściej
jest to 183 dni w roku ka-
lendarzowym lub w ciągu
kolejnych 12 miesięcy, li-
cząc od dnia przybycia do
tego państwa);



wynagrodzenie jest wypła-
cane przez pracodawcę lub
w imieniu pracodawcy, któ-
ry nie ma miejsca zamiesz-
kania lub siedziby w dru-
gim państwie;



wynagrodzenie nie jest wy-
płacane przez zakład lub
stałą placówkę, którą pra-
codawca posiada w drugim
państwie.

Niespełnienie któregokol-

wiek z tych warunków ozna-
cza, że otrzymane wynagro-
dzenie może być opodatko-
wane zarówno w państwie,
w którym praca jest wykony-
wana, jak i w państwie,
w którym osoba uzyskująca
wynagrodzenie ma miejsce
zamieszkania.

W takim przypadku, jeżeli

osoba mająca miejsce za-
mieszkania w Polsce uzysku-
je przychody z tytułu pracy
najemnej wykonywanej za
granicą, które mogą być rów-
nież opodatkowane w dru-
gim państwie, podwójnemu
opodatkowaniu tego docho-
du zapobiega się poprzez za-
stosowanie właściwej metody
unikania podwójnego opo-
datkowania, określonej
w umowie o unikaniu po-
dwójnego opodatkowania.

Określenie polskich dochodów
Omawiając zasady rozliczeń
zagranicznych, nie sposób nie
wspomnieć o cudzoziemcach
pracujących w Polsce. Nowa
definicja miejsca zamieszka-

nia zawarta w ustawie o PIT
wpłynie bowiem także na ich
rozliczenia podatkowe. Gdy
okaże się, że obcokrajowiec
ma miejsce zamieszkania
w Polsce, bo przykładowo
przebywa w naszym kraju po-
nad 183 dni i jego centrum in-
teresów życiowych znajduje
się w Polsce, będzie musiał
rozliczyć się ze wszystkich
swoich dochodów z polskim
fiskusem. Warto więc wie-
dzieć, z jakich polskich do-
chodów trzeba się rozliczać.

Za dochody (przychody)

osiągane na terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej uważa
się w szczególności dochody
(przychody) z:



pracy wykonywanej na te-
rytorium Rzeczypospolitej
Polskiej na podstawie sto-
sunku służbowego, stosun-
ku pracy, pracy nakładczej
oraz spółdzielczego stosun-
ku pracy, bez względu na
miejsce wypłaty wynagro-
dzenia,



działalności wykonywanej
osobiście na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
bez względu na miejsce wy-
płaty wynagrodzenia,



działalności gospodarczej
prowadzonej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,



położonej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej
nieruchomości, w tym ze
sprzedaży takiej nierucho-
mości.

Niektórzy podatnicy są

zwolnieni z obowiązku roz-
liczania zagranicznych do-
chodów. Od podatku docho-
dowego od dochodu uzyska-
nego ze źródeł przychodów
położonych za granicą wol-
ni są członkowie personelu
przedstawicielstw dyploma-
tycznych i urzędów konsu-
larnych oraz inne osoby ko-
rzystające z przywilejów
i immunitetów dyploma-
tycznych lub konsularnych
na podstawie umów lub po-
wszechnie uznanych zwy-
czajów międzynarodowych,
jak również członkowie ich
rodzin pozostający z nimi
we wspólnocie domowej, je-
żeli nie są obywatelami pol-
skimi i nie mają stałego po-
bytu na terytorium Rzeczy-
pospolitej Polskiej.

Metody opodatkowania

Dwustronne międzynaro-

dowe umowy podatkowe,
które Polska podpisała z in-
nymi państwami, zawierają
podobne postanowienia.
Jednak nie zawsze są one
identyczne i poszczególne
umowy mogą zawierać indy-
widualne rozwiązania. Po-
nadto przepisy danych umów
mogą być zmieniane i ich no-
we rozwiązania mogą znacz-
nie różnić się od dotychczas
obowiązujących. Warto więc
– zwłaszcza pracując za gra-
nicą – śledzić zmiany nie tyl-
ko przepisów podatkowych,
ale również umów między-
narodowych. Może się bo-
wiem okazać, że w jednym
roku rozliczając zagraniczne
dochody w Polsce stosowali-
śmy metodę proporcjonalne-

Ustalenie miejsca zamieszkania przez podatnika pracującego za granicą to

podstawa do tego, aby właściwie określić, jakiemu obowiązkowi podatkowemu

podlega się w Polsce. Od tego bowiem zależy, czy PIT z dochodami

zagranicznymi trzeba składać w krajowym urzędzie skarbowym. Od początku

2007 roku definicja miejsca zamieszkania znajduje się w ustawie o PIT.

MIEJSCE ZAMIESZKANIA W OBU UMAWIAJĄCYCH SIĘ PAŃSTWACH

Jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu umawiających
się państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:
a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym umawia-
jącym się państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania.
Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu umawiających się
państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania
w tym umawiającym się państwie, z którym ma ściślejsze powiąza-
nia osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
b) jeżeli nie można ustalić, w którym umawiającym się państwie oso-
ba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze albo jeżeli nie
posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z umawiają-
cych się państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamiesz-
kania w tym umawiającym się państwie, w którym zwykle przebywa;
c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu umawiających się pań-
stwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas bę-
dzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym umawia-
jącym się państwie, którego jest obywatelem;
d) jeżeli miejsca zamieszkania nie można określić zgodnie z posta-
nowieniami wymienionymi w punktach a), b) oraz c), właściwe wła-
dze umawiających się państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wza-
jemnego porozumienia.

Przykłady

W Polsce do opodatkowania polskie dochody

Podatnik na stałe mieszka w Niemczech i tam prowadzi jednoosobową działalność
gospodarczą. Od 1 lipca 2006 r. zarejestrował działalność gospodarczą jako osoba
fizyczna w Polsce. Czy mieszkając i prowadząc firmę w Niemczech i osiągając tam
dochody opodatkowane niemiecką skalą podatkową, przy składaniu rocznego rozli-
czenia dochodów z działalności na terenie Polski będzie trzeba dopłacać podatek
(różnicę), np. do wysokości stawek podatków obowiązujących w Niemczech?
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Polski miejsca zamieszkania, podle-
gają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na
terytorium RP na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez
względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąga-
nych w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy). W sytuacji gdy podatnik
jest osobą posiadającą stałe miejsce zamieszkania w Niemczech, w Polsce powi-
nien opodatkować wyłącznie dochody osiągnięte z działalności na jej terytorium.

Rozliczenie cudzoziemca pracującego
w Polsce

Spółka zamierza zatrudnić na podstawie umowy o pracę obywatela Litwy,
zamieszkałego na Litwie. Przewiduje się dwa warianty zatrudnienia:
w pierwszym – pracownik będzie wykonywał pracę tylko na terytorium Litwy;
w drugim – na terytorium i Litwy i Polski. Pracownik będzie podlegał ubezpie-
czeniu społecznemu na Litwie. Powstaje pytanie, jak Litwin ma się rozliczyć.
Zgodnie z ustawą o PIT osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Polski
miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od do-
chodów z pracy wykonywanej na terytorium RP. Dochody obcokrajowców
opodatkowane w Polsce będą tylko i wyłącznie w tej części, w jakiej uzyska-
ne zostały z pracy wykonywanej na terytorium Polski. Jeśli więc obcokrajo-
wiec wykonuje swoją pracę w Polsce, to na polskiej firmie jako pracodawcy
będzie ciążył obowiązek poboru i odprowadzania podatku dochodowego od
osób fizycznych na identycznych zasadach jak w przypadku pracowników
polskich. W opisanym przypadku przy ustalaniu zaliczek na podatek docho-
dowy nie będą uwzględniane składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowot-
ne. Jeżeli natomiast obcokrajowiec zatrudniony będzie przez polską firmę na
podstawie umowy o pracę, ale pracy nie będzie wykonywał w Polsce, lecz
w swoim kraju, to wówczas uzyskany przez niego dochód będzie podlegał
opodatkowaniu tylko w kraju jego zamieszkania. Polska firma nie będzie za-
tem pełniła funkcji płatnika przed polskimi organami podatkowymi.

Trzyletnia praca w Holandii a rozliczenie
w Polsce

Podatnik wraz z rodziną (wszyscy posiadają obywatelstwo polskie) w 2004 roku
wyjechał do Holandii, gdzie jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w ho-
lenderskiej spółce. Podatnik posiada nieruchomości, rachunki bankowe i inwesty-
cje oraz obciążenia kredytowe w Polsce i Holandii. W związku z pracą wykonywa-
ną w Holandii tam też dokonywane są rozliczenia podatkowe oraz składane dekla-
racje podatkowe. Pobyt w Holandii jest planowany na trzy lata. Zdaniem podatni-
ka ze względu na fakt, że przebywa za granicą z zamiarem stałego pobytu,
znajduje się tam centrum jego interesów życiowych, podlega ograniczonemu obo-
wiązkowi podatkowemu w Polsce. Zgodnie z definicją przyjętą w umowach
w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, określenie osoba mająca
miejsce zamieszkania oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego
państwa podlega tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Miejscem zamieszkania osoby fizycznej zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego
jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Po-
datnik nie może mieć więcej niż jednego miejsca zamieszkania. W praktyce to od
samego podatnika zależy więc, jakie będzie jego miejsce zamieszkania. Tylko po-
datnik wie, czy w miejscowości, w której przebywa, ma zamiar pozostać na sta-
łe. O danej miejscowości będzie można – w odniesieniu do danego podatnika
– powiedzieć, że jest jego miejscem zamieszkania, jeśli miejscowość tę podatnik
uczynił ośrodkiem swej życiowej działalności. O tym, czy tak jest, decydować
mogą różne powiązania podatnika z tą miejscowością, zarówno o charakterze
majątkowo-gospodarczo-ekonomicznym, jak i rodzinno-osobistym.
Typowym argumentem przemawiającym za tym, że dana miejscowość może
stanowić miejsce zamieszkania, może być np. posiadanie w niej mieszkania al-
bo fakt pozostawania w tej miejscowości w stosunku pracy. Nie ma znaczenia
okres, w jakim podatnik przebywa w danej miejscowości. Ważne zaś jest, by
podatnik przebywał w niej z zamiarem stałego pobytu. Trzeba tu także dodać,
że tymczasowy wyjazd, związany np. z podjęciem pracy zarobkowej, nie powo-
duje zmiany miejsca zamieszkania, sama nieobecność w kraju nawet długo-
trwała, nie powoduje zmiany miejsca zamieszkania, jeżeli nie towarzyszy jej od-
powiedni zamiar. Bez znaczenia pozostaje fakt zameldowania.
W przypadku naszego podatnika pobyt w Holandii planowany jest na trzy lata,
więc podatnik podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowe-
mu. Dochód osiągnięty w roku podatkowym należy wykazać w polskim zezna-
niu PIT. Dla udowodnienia faktu, że w przypadku podatnika nastąpiło przenie-
sienie centrum życiowej aktywności do Holandii, wskazany byłby certyfikat re-
zydencji. Certyfikat rezydencji jest dokumentem, który potwierdza rezydencję
podatkową danej osoby, co oznacza, że osoba taka traktowana jest w tym pań-
stwie jako podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W mo-
mencie uzyskania certyfikatu rezydencji podatkowej w Holandii podatnik w Pol-
sce podlegałby ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

1

2

3

PONIEDZIAŁEK

5 MARCA

2007

| 3

WWW.GAZETAPRAWNA.PL

Podatki

go odliczenia, a w następnym
trzeba będzie już zastosować
metodę wyłączenia z progre-
sją. Takim przykładem może
być Anglia. Polacy pracujący
w Wielkiej Brytanii w 2006
roku i mający miejsca za-
mieszkania w Polsce w rozli-
czeniu za 2006 rok będą mu-
sieli zastosować metodę pro-
porcjonalnego odliczenia. Ale
już w rozliczeniu za 2007 rok
zastosowanie będzie miała
metoda wyłączenia z progre-
sją. Wszystko dzięki nowej
umowie podpisanej między
Polską a Wielką Brytanią i Ir-
landią Północną 20 lipca
2006 r.

Umowy o unikaniu podwój-

nego opodatkowania w swoich
postanowieniach przewidują
dwie metody rozliczeń. Albo
dochód z tytułu pracy wyko-
nywanej i tam opodatkowany
zgodnie z miejscowym pra-
wem podatkowym będzie już
zwolniony od opodatkowa-
nia w Polsce, z jednoczesnym
uwzględnieniem go dla po-
trzeb ustalenia tzw. stopy po-
datkowej, która zostanie za-
stosowana do opodatkowa-
nia pozostałej części dochodu
danej osoby, uzyskanego już
w Polsce. Jest to tzw. metoda
wyłączenia z progresją. Albo
też zagraniczny podatek uisz-
czony już za granicą zostanie
zaliczony na poczet podatku
polskiego, obliczonego od ca-
łości dochodów – w takiej pro-
porcji, w jakiej zagraniczny
dochód pozostaje w stosunku
do całości dochodu danego
podatnika. W tym przypadku
będzie to tzw. metoda odlicze-
nia proporcjonalnego.

Zmiany w rozliczeniu za 2007 rok

Z danych statystycznych

wynika, że Polacy najchętniej
wyjeżdżają do pracy w Wiel-
kiej Brytanii. Pierwsza umowa
między Polską i Anglią z dnia
16 grudnia 1976 r. jako meto-
dę unikania podwójnego opo-
datkowania przewidywała me-
todę proporcjonalnego odli-
czenia. To powodowało, że Po-
lacy pracujący na Wyspach
musieli, mimo rozliczenia
w Anglii, przy rozliczeniu

w Polsce dopłacać należny po-
datek. Wszystko to za sprawą
relatywnie wysokich – jak na
polskie warunki – zarobków
brytyjskich. Po przeliczeniu ich
na złote i uwzględnieniu
w polskim rocznym PIT zazwy-
czaj okazywało się, że trzeba
dopłacić 20 a nawet 30 proc.
podatku (najniższa stawka PIT
w Anglii wynosi 10 proc.
W Polsce są to stawki 19, 30
i 40 proc.). W związku z liczny-
mi protestami Polaków, apela-
mi parlamentarzystów, a także
wystąpieniami rzecznika praw
obywatelskich umowa z Wiel-
ką Brytanią i Irlandią Północną
została ratyfikowana przez obie
strony dnia 20 lipca 2006 r.
Podpisanie nowej umowy wy-
szło naprzeciw oczekiwaniom
kilkuset tysięcy Polaków pra-
cujących w Wielkiej Brytanii
i Irlandii, gdyż zmieniono
w niej metodę unikania po-

dwójnego opodatkowania
z proporcjonalnego odliczenia
na wyłączenie z progresją. Jed-
nak korzystniejsza metoda uni-
kania podwójnego opodatko-
wania będzie miała zastosowa-
nie dopiero do dochodów uzy-
skanych w

2007 roku.

W rozliczeniu za 2006 rok
trzeba stosować jeszcze pro-
porcjonalne odliczenie. Dla Po-
laka pracującego w Anglii
z

miejscem zamieszkania

w Polsce dochód uzyskany na
Wyspach będzie opodatkowa-
ny w Polsce, a podatek zapła-
cony za granicą będzie trzeba
odliczyć od podatku należne-
go w kraju, przy czym odlicze-
nie to nie może przekroczyć
kwoty podatku polskiego przy-
padającej na dochód uzyskany
za granicą.

Nowa umowa wprowadza

metodę wyłączenia z progre-
sją, która polega na tym, że
uzyskany za granicą dochód
jest zwolniony z opodatkowa-
nia w Polsce, przy czym do
opodatkowania pozostałych
dochodów osiągniętych w Pol-
sce stosuje się stawkę podatku
wyliczoną dla całości dochodu
(polskiego i zagranicznego).
Zatem osoba, która w 2007 ro-
ku będzie zarabiała zarówno
w Polsce, jak i w Wielkiej Bry-
tanii, będzie uwzględniać za-
robki brytyjskie w polskim PIT
tylko do ustalenia stopy pro-
centowej, która następnie bę-
dzie miała zastosowanie do za-
robków polskich. Natomiast
w

sytuacji, gdy podatnik

w 2007 roku będzie pracował
i zarabiał tylko w Anglii,
a w Polsce nie osiągnie żad-
nych dochodów, nie będzie
musiał w kraju w ogóle rozli-
czać się z pieniędzy zagranicz-
nych. Zmiana metody oznacza,
że Polacy pracujący w Wielkiej
Brytanii nie będą musieli opo-
datkowywać w Polsce docho-
du uzyskanego za granicą.

Zasady wynikające z ustawy o PIT

Przy rozliczeniu docho-

dów zagranicznych w Polsce
poza umowami międzynaro-
dowymi ważne są także
przepisy ustawy o PIT. W art.
27 zostały przestawione me-
tody rozliczania dochodów
zagranicznych. Są one analo-
giczne do tych zawartych
w umowach.

Jeżeli podatnik o nieogra-

niczonym obowiązku podat-
kowym oprócz dochodów
podlegających opodatkowa-
niu osiągał również dochody
z tytułu działalności wykony-
wanej poza terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej lub ze
źródeł przychodów znajdują-
cych się poza terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej, zwol-
nione od podatku na podsta-
wie umów o unikaniu po-
dwójnego opodatkowania lub
innych umów międzynarodo-
wych – podatek określa się
w następujący sposób:

1) do dochodów podlegają-

cych opodatkowaniu podat-
kiem dochodowym dodaje się
dochody zwolnione od tego po-
datku i od sumy tych dochodów
oblicza się podatek według obo-
wiązującej skali podatkowej,

2) ustala się stopę procen-

tową tego podatku do tak ob-
liczonej sumy dochodów,

3) ustaloną w ten sposób

stopę procentową stosuje się
do dochodu podlegającego
opodatkowaniu podatkiem
dochodowym.

Natomiast jeżeli podatnik

o nieograniczonym obowiązku
podatkowym osiąga również
dochody z tytułu działalności
wykonywanej poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub
ze źródeł przychodów znajdu-
jących się poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
a umowa o unikaniu podwój-
nego opodatkowania nie sta-
nowi o zastosowaniu metody
wyłączenia z progresją lub
z państwem, w którym docho-
dy są osiągane, Rzeczpospoli-
ta Polska nie zawarła umowy
o unikaniu podwójnego opo-
datkowania, dochody te łączy
się z dochodami ze źródeł
przychodów położonych na te-
rytorium Rzeczypospolitej Pol-
skiej. W tym przypadku od po-
datku obliczonego od łącznej
sumy dochodów odlicza się
kwotę równą podatkowi do-
chodowemu zapłaconemu
w obcym państwie. Odliczenie
to nie może jednak przekro-
czyć tej części podatku obliczo-
nego przed dokonaniem odli-
czenia, która proporcjonalnie
przypada na dochód uzyskany
w państwie obcym.

Metody unikania podwój-

nego opodatkowania w swo-

www.gazetaprawna.pl

Gazetę Prawną

warto prenumerować

■

otrzymasz

specjalnie przygotowany serwis internetowy

PRAWO DLA CIEBIE,

przepisy, wyjaśnienia, porady, wzory

umów i formularze przydatne w codziennych sytuacjach

■

dodatkowo sam wybierzesz do każdej prenumeraty

pasjonującą książkę

– jeżeli zamówisz

prenumeratę na okres od kwietnia do grudnia (3 kwartały)

■

każdą dodatkową prenumeratę możesz zamówić

ze zniżką 50%.

Zachowasz wszystkie przywileje

jak przy zamówieniu pełnopłatnym

Więcej informacji o warunkach prenumeraty:

www.gazetaprawna.pl/prenumerata

tel. [phone]

Zamów prenumeratę

Gazety Prawnej

na II kwartał

w ofercie specjalnej

Przykłady

Rozliczenie podatkowe według metody
wyłączenia z progresją

Podatnik zarobił w Polsce 15 000 zł brutto. Po odliczeniu kosztów uzyskania
przychodu i składek na ubezpieczenie społeczne dochód wyniósł 12 400zł.
Przez następne miesiące podatnik pracował w Niemczech, gdzie uzyskał do-
chód w kwocie 20 000 zł.
Aby obliczyć podatek należny w Polsce, należy ustalić wysokość łącznych do-
chodów: 12 400 zł + 20 000 zł = 32 400 zł.
Następnie należy obliczyć podatek od całego dochodu (według skali podatko-
wej): 32 400 zł x 19 proc. = 6156 zł
6156 zł – 530,08 zł = 5625,92 zł
Kwotę obliczonego podatku należy pomnożyć przez 100, a następnie podzielić
przez sumę uzyskanego dochodu: (5625,92 zł x100): 32 400 zł = 17,36.
Obliczoną stawkę procentową podatku należy odnieść do dochodów uzyska-
nych w Polsce – w ten sposób zostanie obliczony podatek należny.
12 400 zł x 17,36 proc. = 2 152,64 zł.
Podatek od dochodu uzyskanego w kraju wyniesie 2152,60 zł.

Rozliczenie podatkowe według metody
proporcjonalnego odliczania

Emeryt przez 4 miesiące pracował w Holandii i uzyskał dochód (po przeliczeniu
na złotówki) w kwocie 30 000 zł. Podatek zapłacony w Holandii wyniósł 7800
zł.
W Polsce uzyskał dochód w wysokości 35 000 zł.
Łączny dochód do wykazania w zeznaniu za 2005 rok wyniósł 65 000 zł.
Podatek obliczony według skali podatkowej, według II progu, wyniósł
14 897,28 zł.
Aby obliczyć kwotę podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyska-
ny za granicą, należy kwotę obliczonego podatku, tj. 14 897 zł, pomnożyć przez
wysokość dochodu uzyskanego w Holandii (tj. 30 000 zł), a następnie podzielić
przez wysokość łącznego dochodu podlegającego opodatkowaniu, tj. kwotę
65 000 zł.
W ten sposób ustaliliśmy, iż podatek przypadający proporcjonalnie na dochód
uzyskany w Holandii wynosi 6875,67 zł i tylko w tej wysokości może być odli-
czony od podatku dochodowego.

Rozliczenie Polaka pracującego w USA

Podatnik w roku 2006 był zatrudniony przez firmę konsultingową z USA jako in-
żynier nadzoru. W roku 2006 zdecydowaną część czasu, wyłączając okres urlo-
pu w trakcie zatrudnienia, podatnik spędził za granicą. W kraju nie korzystał
w ogóle z żadnych świadczeń i nie podejmował pracy. Od 1999 roku jest rozwie-
dziony i nie posiada dzieci. Nie jest też właścicielem żadnych nieruchomości.
Zdaniem podatnika jego centrum interesów życiowych znajduje się za granicą.
Niestety w omawianej sytuacji nie ma podstaw do stwierdzenia, że podatnik zmienił re-
zydencję podatkową. Samo przebywanie za granicą nie oznacza utraty miejsca zamiesz-
kania w Polsce. W przypadku uzyskiwania dochodów z pracy najemnej wykonywanej
w państwie, z którym Polska nie zawarła stosownej umowy w sprawie unikania po-
dwójnego opodatkowania, a dochody te zostały tam (w państwie źródła) opodatkowa-
ne podatkiem tego samego rodzaju, wówczas przy opodatkowaniu tych dochodów
w kraju zastosowanie znajduje metoda odliczenia proporcjonalnego. Jej konstrukcję
określa art. 27 ust. 9 ustawy o PIT, zgodnie z którym od sumy dochodów (uzyskanych
w kraju i za granicą) oblicza się podatek dochodowy według skali podatkowej i od tego
podatku odejmuje się kwotę podatku zapłaconego za granicą. Przy czym odliczenie po-
datku nie może przekroczyć tej części podatku, która proporcjonalnie przypada na do-
chód uzyskany w obcym państwie. W sytuacji gdy za granicą nie pobrano podatku,
wówczas w Polsce dochód ten podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

4

5

6

METODY STOSOWANE W UMOWACH O UNIKANIU PODWÓJNEGO

OPODATKOWANIA PODPISANYCH Z KRAJAMI UE

K

A

Anglia

1978

proporcjonalne odliczenie

2006*

wyłączenie z progresją

Austria

2005

proporcjonalne odliczenie

Belgia

2004

proporcjonalne odliczenie

Cypr

1993

wyłączenie z progresją

Czechy

1994

wyłączenie z progresją

Dania

2003

proporcjonalne odliczenie

Estonia

1995

wyłączenie z progresją

Finlandia

1979

proporcjonalne odliczenie

Francja

1977

wyłączenie z progresją

Grecja

1991

wyłączenie z progresją

Hiszpania

1982

wyłączenie z progresją

Holandia

2003

proporcjonalne odliczenie

Irlandia

1996

wyłączenie z progresją

Litwa

1995

wyłączenie z progresją

Luksemburg

1996

wyłączenie z progresją

Łotwa

1995

wyłączenie z progresją

Malta

1995

wyłączenie z progresją

Niemcy

2005

wyłączenie z progresją

Portugalia

1998

wyłączenie z progresją

Słowacja

1996

wyłączenie z progresją

Słowenia

1998

wyłączenie z progresją

Szwecja

2006

wyłączenie z progresją

Węgry

1955

wyłączenie z progresją

Włochy

1989

wyłączenie z progresją

* od 2007 roku do dochodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii będą miały zastosowa-
nie przepisy nowej umowy podpisanej między Polską a Anglią 20 lipca 2006 r.

ciąg dalszy na str. 4

WWW.GAZETAPRAWNA.PL

4 |

PONIEDZIAŁEK

5 MARCA

2007

Podatki

ich rozliczeniach podatko-
wych muszą stosować osoby
pracujące za granicą. Przykła-
dowo: spółka zatrudniła na
podstawie umowy o pracę
pracownika i określiła jego
miejsce świadczenia pracy we
Francji. Pracownik będzie wy-
konywał usługi u francuskie-
go klienta spółki przez okres
dłuższy niż 183 dni w danym
roku podatkowym. Czy jest
możliwe zwolnienie płatnika
z obowiązku pobierania zali-
czek na podatek dochodowy
w Polsce?

Na podstawie polsko-fran-

cuskiej umowy o unikaniu po-
dwójnego opodatkowania
pensje, płace i podobne wyna-
grodzenia, które osoba fizycz-
na mająca miejsce zamieszka-
nia w umawiającym się pań-
stwie osiąga z pracy najemnej,
podlegają opodatkowaniu tyl-
ko w tym państwie, chyba że
praca wykonywana jest w dru-
gim umawiającym się pań-
stwie. Jeżeli praca jest tam wy-
konywana, wówczas osiągnię-
te za nią wynagrodzenia pod-
legają opodatkowaniu w tym
drugim państwie.

Natomiast wynagrodzenia,

jakie osoba fizyczna mająca
miejsce zamieszkania w uma-
wiającym się państwie osiąga
z pracy najemnej, wykonywa-
nej na terenie drugiego uma-
wiającego się państwa, podle-
gają opodatkowaniu tylko
w pierwszym państwie, jeżeli:
odbiorca przebywa w drugim
państwie podczas jednego lub
kilku okresów nieprzekracza-
jących łącznie 183 dni w da-
nym roku podatkowym; wyna-
grodzenia są wypłacane przez
pracodawcę lub w imieniu pra-
codawcy, który nie ma w tym
drugim państwie miejsca za-
mieszkania lub siedziby; wy-
nagrodzenia nie są ponoszone
przez zakład lub stałą placów-
kę, którą pracodawca posiada
w drugim państwie. Równo-
czesne spełnienie wszystkich
wymienionych warunków de-
cyduje o tym, że wynagrodze-
nie za pracę wykonywaną we
Francji będzie opodatkowane
w Polsce. Niespełnienie które-
gokolwiek z tych warunków
oznacza, że wynagrodzenie za
pracę wykonywaną we Francji
podlega opodatkowaniu za-
równo we Francji, jak i w Pol-
sce. W celu zapobieżenia po-
dwójnemu opodatkowaniu na-
leży zastosować metodę wyłą-
czenia z progresją.

W

przypadku spółki,

w okresie, w którym spełnio-
ne są opisane warunki, do-
chód pracownika podlegać
będzie opodatkowaniu wy-
łącznie w Polsce. W tym okre-
sie nie dochodzi do podwój-
nego opodatkowania docho-
du pracownika. Następnie, po
upływie 183 dni wykonywa-
nia pracy we Francji, wyna-
grodzenie pracownika podle-
gać będzie opodatkowaniu
zarówno we Francji, jak
i w Polsce, przy czym we
Francji opodatkowaniu pod-
legać będzie dochód uzyska-
ny od pierwszego dnia, w któ-
rym praca wykonywana była
we Francji. W konsekwencji
spółka jako płatnik ma obo-
wiązek naliczania i poboru
zaliczek na podatek dochodo-
wy od wypłacanych wynagro-
dzeń oddelegowanemu do
pracy we Francji pracowniko-
wi do momentu nieprzekro-
czenia 183 dni w danym roku
podatkowym.

Natomiast dochód uzyska-

ny z tytułu pracy wykonywa-
nej na terytorium Francji po

upływie 183 dni w ciągu da-
nego roku podatkowego pod-
lega opodatkowaniu we Fran-
cji. Zgodnie bowiem z polsko-
-francuską umową dochód
ten podlega opodatkowaniu
we Francji, a w Polsce jest
zwolniony od opodatkowania,
jednak dla ustalenia stawki
podatku od pozostałych do-
chodów podatnika podlegają-
cych opodatkowaniu w Polsce
stosuje się stawkę podatku
wyliczoną dla całego dochodu
(tzn. tego uzyskanego w Pol-
sce i tego z zagranicy). Jeżeli
zaś pracownik nie będzie uzy-
skiwał w danym roku podat-
kowym innych dochodów
podlegających opodatkowa-
niu w Polsce, zastosowanie
będzie miała tzw. metoda wy-
łączenia z progresją i spółka
będzie wówczas zwolniona od
poboru zaliczek na podatek
dochodowy od wypłacanych
wynagrodzeń.

Można uwzglednić
wyższe diety

Wolna od podatku docho-

dowego jest część przycho-
dów osób o nieograniczonym
obowiązku podatkowym
przebywających czasowo za
granicą i uzyskujących docho-
dy ze stosunku pracy, za każ-
dy dzień pobytu za granicą,
w którym podatnik pozosta-
wał w stosunku pracy, w kwo-
cie odpowiadającej 30 proc.
diety, określonej w przepi-
sach w sprawie wysokości
oraz warunków ustalania na-
leżności przysługujących pra-
cownikowi zatrudnionemu
w państwowej lub samorzą-
dowej jednostce sfery budże-
towej z tytułu podróży służ-
bowej poza granicami kraju.

Również wolna od PIT jest

część dochodów osób o nie-
ograniczonym obowiązku po-
datkowym przebywających
czasowo za granicą i uzysku-
jących dochody z tytułu:

stypendiów – w wysokości
stanowiącej równowartość
diety z tytułu podróży służ-
bowych poza granicami kra-
ju, określonej w przepisach
w sprawie wysokości oraz
warunków ustalania należ-
ności przysługujących pra-
cownikowi zatrudnionemu
w państwowej lub samorzą-
dowej jednostce sfery bu-
dżetowej z tytułu podróży
służbowej poza granicami
kraju, za każdy dzień,
w którym było otrzymywa-
ne stypendium,

ryczałtów na koszty utrzy-
mania i zakwaterowania wy-
płacanych z budżetu pań-
stwa w związku ze skierowa-
niem do pracy dydaktycznej
w szkołach i ośrodkach aka-
demickich za granicą, przy-
znanych na podstawie od-
rębnych przepisów.

Zmiany w ustawie o PIT

wprowadziły więc rozwiąza-
nia korzystne dla podatników,
zwłaszcza jeśli chodzi o wyso-
kość diet do odliczenia. Do
końca 2006 roku odliczenie
takie nie mogło przekroczyć
30 diet rocznie. Teraz można
już uwzględnić 30 proc. diety
za każdy przepracowany za
granicą dzień. W zeznaniach
za 2006 rok nowe diety moż-
na uwzględnić wtedy, gdy są
one wyższe niż diety ustalone
na starych zasadach. Jeśli są
niższe, diety ustala się na do-
tychczasowych zasadach.

Zryczałtowane koszty

Podstawę opodatkowania

podatkiem dochodowym od

osób fizycznych w rozliczeniu
dochodów zagranicznych bę-
dzie stanowić pozostała część
dochodu w walucie obcej (po-
mniejszona o równowartość
diet) przeliczona na złote we-
dług kursów z dnia otrzymania
lub postawienia do dyspozycji
podatnika, ogłaszanych przez
bank, z którego usług korzystał
podatnik i mających zastoso-
wanie przy kupnie walut. Jeże-
li podatnik nie korzystał z usłu-
gi banku, przelicza się te do-
chody na złote według kursu
średniego walut obcych z dnia
ich uzyskania, ogłaszanego
przez Narodowy Bank Polski.
W przypadku dochodów, do
których ma zastosowanie me-
toda proporcjonalnego odli-
czenia podatku zapłaconego
za granicą, należy według tych
zasad przeliczyć na złote poda-
tek zapłacony za granicą.

Koszty uzyskania przycho-

du osobie uzyskującej docho-
dy ze stosunku pracy przysłu-
gują w formie kosztów zry-
czałtowanych.

Nowy załącznik PIT/ZG

Podatnicy pracujący za gra-

nicą i mający miejsce zamiesz-
kania w Polsce, rozliczając się
za 2006 rok, będą musieli do
zeznania podatkowego wy-
pełnić nowy załącznik
PIT/ZG. Załącznik ten to no-
wość. W rozliczeniu za 2006
rok będzie składany po raz
pierwszy. Ma on ułatwić roz-
liczenie podatkowe z zagra-
nicznych dochodów. PIT/ZG
to informacja o wysokości do-
chodów z zagranicy i zapłaco-
nym tam podatku w danym
roku podatkowym. Zatem, jak
świadczy nazwa nowego PIT,
trzeba będzie w nim wykazać
uzyskany poza krajem dochód
i zapłacony tam podatek po
uprzednim przeliczeniu go na
złotówki. Załącznik ten będzie
trzeba dołączyć do zeznań:
PIT-36, PIT-36L i PIT-38.

W załączniku PIT/ZG po-

za informacjami podstawo-
wymi takimi jak: NIP, imię,
nazwisko, data urodzenia
oraz państwo uzyskania do-
chodu trzeba podać wyso-
kość dochodu i podatku za-
granicznego z poszczegól-
nych źródeł.

PIT/ZG został w tym celu

podzielony na 3 części. Pierw-
sza dotyczy Dochodów i po-
datku rozliczanych w PIT-36.

W tej części zeznania trze-

ba wykazać uzyskane poza
Polską dochody z:

wynagrodzenia ze stosun-
ku: pracy, służbowego, spół-
dzielczego i pracy nakład-
czej,

zasiłków z ubezpieczenia
społecznego wypłacanych
przez zakład pracy

pozarolniczej działalności
gospodarczej,

działalności wykonywanej
osobiście,

najmu lub dzierżawy

praw majątkowych, w tym
z praw autorskich i praw po-
krewnych, praw do projek-
tów wynalazczych, praw do
topografii układów scalo-
nych, znaków towarowych
i wzorów zdobniczych,

z innych źródeł, w tym eme-
rytur, rent i stypendiów
z zagranicy.

Druga część dotyczy do-

chodów i podatku rozlicza-
nych w zeznaniu podatko-
wym PIT-36L. Należy w niej
wykazać dane dotyczące do-
chodów, o których mowa
w art. 30c ust. 4 i ust. 5 usta-
wy o PIT. Ta część formularza
dotyczy zatem dochodów
z pozarolniczej działalności
gospodarczej uzyskanych
przez podatników, którzy wy-
brali opodatkowanie liniową
19-proc. stawką PIT.

WAŻNE

Załącznik PIT/ZG składa się
odrębnie dla każdego pań-
stwa uzyskania dochodu.
Małżonkowie bez względu na
sposób rozliczenia rocznego
(indywidualnie czy wspólnie)
składają odrębny załącznik
PIT/ZG

Trzecia część przeznaczo-

na jest na dochody i podatek
rozliczane w zeznaniu PIT-
38. W tej części formularza
PIT-ZG trzeba wykazać do-
chód, o którym mowa w art.
30b ust. 5a i 5b ustawy o PIT.
Ta część załącznika służy do
wykazania uzyskanych poza
granicami Polski dochodów
z odpłatnego zbycia papierów
wartościowych lub pochod-
nych instrumentów finanso-
wych, z realizacji praw z nich
wynikających oraz z odpłat-
nego zbycia udziałów w spół-
kach mających osobowość
prawną oraz z tytułu objęcia
udziałów (akcji) w spółkach
mających osobowość prawną
albo wkładów w spółdziel-
niach w zamian za wkład nie-
pieniężny w postaci innej niż
przedsiębiorstwo lub jego
zorganizowana część.

MF wyjaśnia

Opodatkowanie polskiej emerytury dla podatnika
mieszkającego w Niemczech

Podatniczka mieszka wraz z mężem, obywatelem niemieckim, w Niemczech
z zamiarem stałego tam pobytu. Posiada obywatelstwo polskie. W Polsce jed-
nak nie mieszka, nie jest ubezpieczona, nie może korzystać z ulg podatkowych.
Pobiera emeryturę polską za 31 lat pracy w Polsce, od której ZUS potrąca za-
liczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Zdaniem podatniczki, poda-
tek dochodowy od osób fizycznych jest potrącany niesłusznie.
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Polski miejsca zamieszkania, pod-
legają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej
na terytorium RP na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez
względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąga-
nych w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie polsko-niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego
opodatkowania, emerytury i podobne świadczenia lub renty otrzymywane
przez osobę mającą miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie z dru-
giego umawiającego się państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym
pierwszym państwie.
Jednak od tej zasady jest wyjątek. Płatności otrzymywane przez osobę mającą
miejsce zamieszkania w jednym umawiającym się państwie z obowiązkowego
systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego umawiającego się państwa podlegają
opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie. Zatem minister finansów stwier-
dził, że do emerytury otrzymywanej przez podatniczkę z polskiego systemu ubez-
pieczeń społecznych ma zastosowanie właśnie ten wskazany wyjątek. Podat-
niczka nie ma racji, że podatek dochodowy od osób fizycznych jest w Polsce po-
bierany niesłusznie.
Polsko-niemiecka umowa została ratyfikowana w 2004 roku. Jej nowe posta-
nowienia mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia
2005 r. Natomiast w odniesieniu do dochodów uzyskanych do 31 grudnia
2004 r. miały zastosowanie przepisy umowy z 1972 roku. W umowie tej nie
było odrębnego przepisu dotyczącego emerytur i rent, w związku z tym do
emerytur i rent przekazywanych z Polski osobom mającym miejsce zamieszka-
nia w Niemczech miała zastosowanie zasada, zgodnie z którą dochody niewy-
mienione wyraźnie w poprzednich artykułach osób mających miejsce zamiesz-
kania lub siedzibę w państwie umawiającym się mogą być opodatkowane tyl-
ko w tym państwie. Zatem emerytury i renty wypłacane z Polski do dnia 31
grudnia 2004 r. osobom mającym miejsce zamieszkania w Niemczech podlega-
ły opodatkowaniu w Niemczech.

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego ministra fi-

nansów z dnia 20 października 2006 r. (nr DD4/PB6-033-

01075/HM/ZKK/06/1585).

www.gazetaprawna.pl

Dziś

Gazeta Prawna z płytą CD

Nieruchomości

krok po kroku

Kupujesz mieszkanie, działkę,
budujesz dom?

Doskonały przewodnik wyjaśniający formalności
i procedury związane ze sprzedażą i kupnem
nieruchomości, budową domu. Dowiesz się m.in.:

■

Jak unikąć kłopotów przy zakupie działki,

mieszkania, domu

■

Gdzie najkorzystniej zaciągnąć kredyt na mieszkanie

■

Jak założyć księgę wieczystą

Dodatkowo na płycie znajdziesz 350 projektów domów
oraz aktywne formularze i wzory wypełnionych druków.

Jutro

dodatek

Jak na nowych zasadach
odzyskać VAT
za matriały budowlane

POLSKA SKALA PIT DO ROZLICZENIA ZA 2006 ROK

37 024 zł

minus kwota

zmniejszająca podatek

37 024 zł

74 048 zł

plus

nadwyżki ponad 37 024 zł

74 048 zł

plus

nadwyżki ponad 74 048 zł

Roczny dochód niepowodujący obowiązku zapłaty podatku to

POLSKA SKALA PIT OBOWIĄZUJĄCA W 2007 ROKU

43 405 zł

minus kwota

zmniejszająca podatek

43 405 zł

85 528 zł

plus

nadwyżki ponad 43 405 zł

85 528 zł

plus

nadwyżki ponad 85 528 zł

Roczny dochód niepowodujący obowiązku zapłaty podatku to

ciąg dalszy ze str. 3