Hormony i gruczoły dokrewne
Hormon – związek chemiczny produkowany przez komórki endokrynne przenoszony za pomocą
krwi. Wpływa na czynności narządów i tkanek.
Układ hormonalny
–
reguluje główne procesy metaboliczne w komórkach i procesy błonowe
–
efekt działania regulacji pojawia się z opóźnieniem, ale trwa dłużej (w porównaniu z
regulacją ze strony układu nerwowego)
–
jest modyfikatorem – nie zmienia reakcji, nie uruchamia ich, tylko je przyspiesza
Główne rodzaje hormonów
1) miejscowe – produkowane przez komórki tkwiące w różnych układach, działają w obszarze
wydzielania np. acetylocholina, histamina
2) Tkankowe – wytwarzane przez komórki połączone w gruczoły dokrewne np. hormony
układy trawiennego, hormony powstające w nerkach. Mogą byś transportowane do innych
części organizmu, lub działać miejscowo.
3) O działaniu uogólnionym – są wytwarzane w gruczołach dokrewnych i uwalniane do krwi.
Do tej grupy należą hormony przysadki mózgowej,tarczycy jajników, jader, hormony
łożyska, kory i rdzenia nadnerczy.
Podział hormonów ze względu na budowę
1.) pochodne aminokwasów: adrenalina, noradrenalina, tyroksyna T
3
, trójjodotymina T
4
,
melatonina
2.) polipeptydowe TRH (z tripeptydów), nanopeptydy (wazopresyna i oksytocyna), hormon
wzrostu (191 aminokwasów). Działają poprzez receptory błonowe, posiadają krótki okres
połowicznego rozkładu.
3.) Sterydowe – są pochodnymi cholesterolu. Wytwarzane w korze nadnerczy o gonadach.
Przechodzą przez błony (np. przez barierę krew-mózg). Działają we wnętrzu komórki (nie
działają na receptory błonowe)
Regulacja wydzielanie hormonów
1) regulacja nerwowa – układ nerwowy wysyła impulsy (potencjały) pobudzające, bądź
hamujące do gruczołów (ta regulacja tyczy się tylko gruczołów anatomicznie unerwionych)
2) regulacja hormonalna – oparta na sprzężeniach zwrotnych ujemnych (hormony
podwzgórza regulują wydzielanie hormonów przysadki, które regulują wydzielanie z
gruczołów dokrewnych. Wzrost stężenia hormonów z gruczołów dokrewnych powoduje
zahamowanie wydzielania hormonów z przysadki. Wzrost stężenia hormonów przysadki
powoduje zahamowanie wydzielanie hormonów podwzgórza)
3) regulacja metaboliczna – np. regulacja poziomu glukozy. Niski poziom glukozy pobudza
gruczołu do wydzielania glukagonu, wysoki do wydzielania insuliny.
Hormony podwzgórzowe
1) Klasa I: Wazopresyna i oksytocyna – syntetyzowane w podwzgórzu, ale uwalniane z
przysadki mózgowej
a) Wazporesyna – cykliczny nanopeptyd uwalniany z przysadki mózgowej.
- Działanie antydiuretyczne – powoduje wzrost wtórnej resorpcji wody z kanalików
nerkowych. Chroni organizm przed odwodnieniem.
- Działa przeciwgorączkowo – chroni przed za wysokim poziomem gorączki.
- Jest także wydzielana przy silnych krwotokach
b) Oksytocyna – również nanopeptyd. Działa na mięśnie gładkie powodując ich skurcz np.
przewody mleczne, mięśniówka szyjki macicy i pochwy
2) Klasa II: Liberyny i statyny. Wytwarzane w podwzgórzu -sprawiają, że przysadka
mózgowa uwalnia inne hormony (zastrzegam, że tu może coś być pokręcone)
- CRF-41 uwalnia kortykoliberynę
- THR uwalnia tyroliberynę
- LH-RH uwalnia luliberynę
- GRF-44 uwalnia somatokryninę
- SRIF uwalnia somatostatynę
- PIF uwalnia prolaksostatynę
Hormony syntetyzowane przez przedni płat przysadki mózgowej
1) Prolaktyna – uwalniana z przysadki do krwi. Współdziała w procesie laktacji powodując
rozwój sutka i wzmożone wydzielanie mleka. U kobiet karmiących piersią wstrzymuje cykl
miesiączkowy (szkoda, że nie u każdej)
2) FSH i LH – uwalniane z przysadki do krwi. Działają na gonady- powodują rozwój komórek
płciowych, a także stymulują wytwarzanie hormonów płciowych (u kobiet progesteronu i
estrogenu, u mężczyzn testosteronu)
3) Hormon Adrenokortykotropowy (ACTH) działający na korę nadnerczy
4) TSH – działający na tarczycę, uwalnia z niej hormony T
3
i T
4
5) Hormon wzrostu – wpływa niemal na wszystkie procesy w organizmie, a także na rozwój
tkanek i organów (przemiany metaboliczne cukrów, białek, lipidów, gospodarka wapniowo-
fosforową). Defekty w jego produkcji prowadzą do wielu perturbacji na wszystkich
szczeblach funkcjonowania organizmu. Gdy jest go za mało mamy do czynienia z
karłowatością, gdy jest go za dużo (rozrost przysadki) mamy do czynienia z gigantyzmem.
Podczas dnia obserwuje się niewielki poziom hormonu wzrostu, jego poziom rośnie
gwałtownie podczas snu.
Hormony części pośredniej przysadki mózgowej
1) pre-pro-opiomelanokortyna (POMC) jest matrycą dla hormonów: γMSH, αMSH, CLIP
2) Hormon beta lipotropowy – wzmaga trawienie tłuszczów i uwalnianie wolbych kwasów
tłuszczowych
3) β-endorfiny – hormony szczęścia. Powodują euforie, dobry nastrój, zmniejszają
odczuwanie bólu. Współdziałają z serotoniną (są obecne z czekoladzie – jedzenie jej
poprawia nastrój. W końcu czekolada jest namiastką seksu)
Hormony szyszynki
1) melanotonina – hormon snu, jej poziom rośnie podczas snu, światło (rejestrowane okiem)
blokuje jej syntezę
Hormony rdzenia nadnerczy:
Dopamina, noradrenalina, adrenalina są wydzielane do krwiobiegu, mają bardzo szerokie działanie,
działają na receptory błonowe.
Adrenalina/noradrenalina działania:
–
wzrost częstotliwości i siły skurczu mięśnia sercowego
–
wzrost ciśnienia krwi
–
wzrost przepływu krwi w mięśniach
–
wzrost lipolizy
–
wzrost poziomu glukozy we krwi (pobudzaja glukoneogenezę)
–
rozszerzanie mieśni gładkich
Hormony kory nadnerczy
1) mineralokortykoidy np. aldosteron: zwiększają wchłanianie Na
+
o wydzielania K
+
przez
komórki kanalików nerkowych, zwiększają wchłanianie Na
+
przez komórki gruczołów
potowych
2) glikokortykoidy (kortyzol, kortykokortyzon)
– w niewielkim stopniu regulują poziom glukozy we krwi
- mają działanie immunosupresyjne – hamują syntezę prozapalnych cytokinin. (tą
selektywność enzymatyczną stosuje się w medycynie. Kortyzol i kortykokortyzon podaje się
alergikom np. po użądleniu przez pszczołę, a także ludziom po transplantacji organów (przy
niezgodności tkankowej)
3) śladowe ilości hormonów płciowych
Czynność wewnątrzwydzielnicza trzustki
–
wydzielanie soku trzustkowego
–
wyspy trzustkowe (specjalne grupy komórek wydzielniczych) typu α, β i α1
–
komórki α (20-30%) wydzielają glukagon
–
komórki β (40-60%) wydzielają insulinę
–
komórki α1 (5-15%) wydzielają somatostatynę, która hamuje wydzielanie hormonu wzrostu
Trzustka reguluje gospodarkę wapniowo-fosforową za pomocą 2 hormonów:
–
Parathormon – podwyższa poziom jonów wapniowych we krwi. Jony pochodzą z kości,
więc zbyt duży jego poziom może prowadzić do ich odwapnienia, a co za tym idzie do
łamliwości
–
kalcytonina – obniża poziom jonów wapniowych we krwi – powoduje ich wbudowywanie
w kości
–
z wiekiem czynność tarczycy maleje, dlatego osoby starsze maja słabsze, bardziej łamliwe
kości
Hormony tarczycy:
–
hormony T
3
i T
4
–
katalizują reakcje utleniania – mobilizują metabolizm, co owocuje zwiększoną syntezą ATP
–
są wydzielane podczas stresu, hipotermii, wysiłku fizycznego
–
mobilizują cukry i lipidy do wejścia w Cykl Krebsa
–
mobilizują fosforylację oksydacyjną
Wykład opracował Maciej „Jelcyn” Gawroński,będący w chwili pisania po 4 filiżance kawy i 14
niuchach tabaki Toque Original. Sponsorzy: Open Office, Wielki Googlach, Ciocia Wiki, Pluszowy
Miś Z Jelcynowej Półki, Literka L jak literka L.