Geodezyjna realizacji inwestycji

W procesie przygotowania realizacji i eksploatacji inwestycji wyróżnić
można następujące zagadnienia geodezyjne:
1.

Przygotowanie podkładów,

2. Opracowanie planu realizacyjnego inwestycji,
3. Tyczenie

treści planu realizacyjnego w terenie względem osnowy realizacyjnej,

czyli przestrzenna lokalizacja poszczególnych obiektów budowlanych,
4. Tyczenie

treści planów architektoniczno-budowlanych, czyli geodezyjna

obsługa wznoszenia obiektów w fazie:

· prac ziemnych,
· ustawiania form i szablonów,
· montażu zbrojenia,
· ustawiania śrub fundamentowych,
· wznoszenia konstrukcji nośnych,
· montażu przykryć dachowych i ścian osłonowych,
· montażu urządzeń produkcyjnych w halach i innych pomieszczeniach,

5. Geodezyjna

inwentaryzacja odbiorcza po każdym etapie budowy i po jej

zakończeniu,
6. Pomiary

kontrolne w trakcie eksploatacji poszczególnych obiektów inwestycji

prowadzone w celu kontroli geometrycznych warunków pracy, badania ich
zgodności z projektem i obliczanie poprawek rektyfikacyjnych,
7. Wyznaczanie

przemieszczeń i odkształceń prowadzone zarówno w trakcie

budowy jak i eksploatacji obiektów.

Przygotowanie

podkładów mapowych dla potrzeb projektowania

obejmującego opracowanie założeń techniczno - ekonomicznych,
projektu wstępnego i projektu technicznego.

Opracowania geodezyjno-

kartograficzne do celów projektowych

Mapy do celów projektowych powinny obejmować obszar inwestycji oraz 30 m pas
obszaru otaczającego, a niekiedy również teren strefy ochronnej. Są to najczęściej
kopie mapy zasadniczej, która może być 2 razy pomniejszona lub powiększona.
Treść takich map oprócz elementów stanowiących treść mapy zasadniczej łącznie
z granicami władania (własności) nieruchomości powinna zawierać:

1. opracowane

geodezyjnie linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu,

linie zabudowy oraz osie ulic, dróg itp. jeżeli takie zostały ustalone w planie
zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o ustaleniu warunków
zabudowy i zagospodarowania terenu,

2. usytuowanie

zieleni wysokiej z wyróżnieniem pomników przyrody,

3. usytuowanie

innych szczegółów wskazanych przez projektanta.

Linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych

zasadach zagospodarowania oraz oznaczenia tych terenów

Przedmiot oznaczenia

Oznaczenie

literowe

Opis wypełnienia

Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej

MN

kolor jasnobrązowy

Tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej

MW

kolor ciemnobrązowy

Tereny zabudowy usługowej

U

kolor czerwony

Tereny usług sportu i rekreacji

US

kreskowanie zielono-czerwone

Tereny rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej
2000 m²

UC

kreskowanie czerwono-
ciemnoszare

Tereny rolnicze

R

kolor żółty

Tereny obsługi produkcji w gospodarstwach rolnych, hodowlanych, ogrodniczych
oraz gospodarstwach leśnych i rybackich

RU

kreskowanie żółto-czerwone

Tereny zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i
ogrodniczych

RM

kreskowanie żółto-
jasnobrązowe

Tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów

P

kolor fioletowy

Obszary i tereny górnicze

PG

kolor fioletowy

Tereny zieleni objęte formami ochrony przyrody zgodnie z przepisami o ochronie
przyrody

ZN

kolor ciemnozielony

Lasy

ZL

kolor ciemnozielony

Tereny zieleni urządzonej, takie jak: parki, ogrody, zieleń towarzysząca obiektom
budowlanym, zieleńce, arboreta, alpinaria, grodziska, kurhany, zabytkowe
fortyfikacje

ZP

kolor zielony

Tereny ogrodów działkowych

ZD

kolor zielony

Cmentarze

ZC

kolor zielony

Tereny dróg publicznych

KD

kolor biały

Tereny dróg wewnętrznych

KDW

kolor jasnoszary

Tereny komunikacji wodnej, szlaki wodne

KW

kolor ciemnoniebieski

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustala się:

• przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach

lub różnych zasadach zagospodarowania,

• linie rozgraniczające ulice, place, drogi publiczne, tereny z infrastrukturą

techniczną, tereny dla celów publicznych itd.,

• warunki kształtowania zabudowy i urządzania terenu z podaniem linii

zabudowy, gabarytów obiektów i intensywności zabudowy,

• zasady i warunki podziału terenu na działki budowlane,
• granice obszarów: przeznaczonych na zorganizowaną działalność

inwestycyjną; objętych ochroną środowiska, leśnych itd.,

Plan stanowi podstawę gospodarki gruntami, a także wydawania decyzji o
ustaleniu lokalizacji inwestycji, która określa linie rozgraniczające teren
inwestycji oraz ustala warunki techniczne realizacji inwestycji, warunki
ochrony środowiska, wymagania ochrony osób trzecich.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

Przykład linii

zabudowy

Wyznaczenie obiektów budowlanych w terenie

Sporządzony przez projektanta projekt należy opracować geodezyjnie , to znaczy
obliczyć współrzędne punktów głównych osi konstrukcyjnych i linii zabudowy w
stosunku do istniejącej osnowy geodezyjnej, lub w prostych przypadkach - w stosunku
do trwałych szczegółów sytuacyjnych uwidocznionych na mapie.
Następnie należy przygotować dane liczbowe potrzebne do przestrzennego
usytuowania treści projektu w terenie z zachowaniem przewidzianego w projekcie
położenia obiektów wyznaczanych względem obiektów istniejących i wznoszonych
oraz względem granic nieruchomości.

Wytyczeniu i utrwaleniu w terenie podlegają geodezyjne elementy określające
usytuowanie w poziomie oraz posadowienie wysokościowe budowanych obiektów a w
szczególności:
− główne osie obiektów budowlanych naziemnych i podziemnych,
− charakterystyczne punkty projektowanego obiektu,
− stałe punkty wysokościowe.

Wykonanie czynności geodezyjnych wpisuje geodeta do dziennika budowy.

Wymóg tyczenia projektowanych obiektów względem osnowy geodezyjnej stwarza
potrzebę określenia współrzędnych punktów tyczonych w układzie współrzędnych
osnowy geodezyjnej. Wykonanie tej czynności przyjęto określać jako geodezyjne
opracowanie planu realizacyjnego. Opracowanie to prowadzi się w następujących
etapach:
1) obliczenie współrzędnych punktów planu realizacyjnego w lokalnym układzie
współrzędnych,
2) wyznaczenie parametrów transformacji lokalnego układu planu realizacyjnego
na układ współrzędnych osnowy geodezyjnej,
3) obliczenie współrzędnych punktów planu realizacyjnego w układzie
współrzędnych osnowy geodezyjnej.

Punkt główny i kierunek główny

W celu jednoznacznego zlokalizowania obiektu w terenie wystarczy wyznaczyć względem
osnowy realizacyjnej położenie przestrzenne jednego punktu i kierunku, jednoznacznie
związanych z obiektem. Punkt taki i kierunek nazywamy punktem oraz kierunkiem
głównym.

Dokładność wewnętrzna czasami wielokrotnie wyższa od zewnętrznej

Dokładność zewnętrzna

Osnowa realizacyjna

Geodezyjna osnowa realizacyjna planowana jest pod kątem realizacji projektu.
Projektowanie osnowy realizacyjnej jest częścią geodezyjnego opracowania projektu
inwestycji.

Obliczanie miar niezbędnych do zlokalizowania obiektu (tyczenia), podaje się na
szkicu dokumentacyjnym. Szkic powinien zawierać:
Elementy osnowy z danymi liczbowymi, obiekty do tyczenie ze współrzędnymi x,y,h,
miary do tyczenia i kontroli tyczenia, miary wzajemne obiektów, uzbrojenie terenu

Trasowanie fundamentów

Na podstawie punktu głównego i kierunku zakłada się siatkę budowlano - montażową