STUDIA I PRACE WYDZIAŁU NAUK EKONOMICZNYCH I ZARZĄDZANIA NR 21
Stanisław Marek
Anna Wieczorek-Szymańska
PRZYCZYNY I PRZEWIDYWANE SKUTKI KRYZYSU FINANSOWEGO
XXI WIEKU
Wstęp
Współczesne podmioty gospodarcze są silnie uzależnione od swego otoczenia,
w tym od grupy czynników odnoszących się do stanu gospodarki, w której działają.
Ogólna sytuacja ekonomiczna w kraju i za granicą jest z kolei zależna od aktualnej
fazy cyklu koniunkturalnego. W porównaniu z klasycznym cyklem koniunktural-
nym współczesne cykle ulegają spłaszczeniu, co oznacza, że punkty ekstremalne
– szczyt i dno – nie są tak wyraziste i spektakularne
1
. Ponadto skraca się także czas
i zmniejsza amplituda wahań. O ile klasyczny cykl koniunkturalny trwał 8–10 lat,
o tyle współczesny skurczył się do 5–6 lat
2
. W konsekwencji oznacza to ryzyko
częstszego występowania okresów recesji. W warunkach globalizacji kryzysy, które
dotykają poszczególne kraje, szybko mogą rozprzestrzenić się na gospodarki kolej-
nych państw i stać zarzewiem wielkiego kryzysu gospodarczego. Z taką sytuacją
boryka się świat w XXI wieku. Wielki kryzys, zapoczątkowany w USA, wpłynął
i nadal wpływa na kondycję rynku globalnego.
1
Zob. L. Zienkowski, Polska gospodarka musi zwolnić, żeby się nie wywrócić, http://www.pte.
pl/pliki/2/1/pte30vzienkowski.pdf.
2
E. Mączyńska, Sytuacje kryzysowe w przedsiębiorstwach, w: Nauka o przedsiębiorstwie. Wybrane
zagadnienia, red. I. Lichniak, Ofi cyna Wydawnicza SGH w Warszawie, Warszawa 2009, s. 197.
226
P
RZEDSIĘBIORSTWO ZORIENTOWANE NA WIEDZĘ
III.
W
IEDZA O METODACH I TECHNIKACH OCENY DZIAŁALNOŚCI...
W artykule zaprezentowano krótką dyskusję nad przyczynami i skutkami kry-
zysu pierwszej dekady XXI wieku. Zgłoszono także wiele postulatów zmian w funk-
cjonowaniu rynku, tak by maksymalnie ograniczać ryzyko szybkiego powstawania
kolejnych sytuacji kryzysowych.
1. Wielkie kryzysy gospodarcze
W ujęciu słownikowym kryzys jest rozumiany jako moment rozstrzygający,
punkt zwrotny, okres przełomu
3
. W kontekście ekonomicznym kryzys można roz-
patrywać jako gwałtowne zmniejszenie się aktywności gospodarczej w gospodarce
i przedsiębiorstwach
4
. Kryzys wymaga działania – podejmowania decyzji – zwykle
pod presją czasu. K. Zimniewicz dodaje, że kryzys jest pewnym procesem – ciągiem
zdarzeń – przebiegającym w czasie, który zagraża lub uniemożliwia egzystencję
przedsiębiorstwa
5
.
Współcześnie kryzys jest postrzegany jako „stały element gry”, wpisany w co-
dzienność aktywności gospodarczej
6
. Oprócz negatywnych konsekwencji kryzys ma
także pozytywny wydźwięk – jako pewien punkt przełomowy oznacza zmiany, które
niosą nie tylko zagrożenia, ale mogą być także źródłem nowych szans dla przedsię-
biorstwa. W gospodarce – jak w medycynie – kryzys jest gwałtownym przesileniem
choroby i ustąpieniem dolegliwości, w wyniku których następuje likwidacja dyspro-
porcji i dochodzi do przywrócenia równowagi ekonomicznej.
Kryzysy gospodarcze mogą mieć różny zasięg terytorialny, począwszy od lo-
kalnego, a na globalnym kończąc. Kryzysy lokalne pojawią się na obszarach okre-
ślonych regionów lub krajów, gdzie głównie odczuwalne są skutki recesji. Gdy
kryzysem dotknięte jest państwo, będące mocarstwem gospodarczym (np. USA),
lokalny kryzys przeradza się w ogólnoświatowy, gdyż jego konsekwencje rozprze-
strzeniają się na gospodarki innych krajów.
W historii gospodarczej można odnaleźć wiele przykładów kryzysów o zasięgu
lokalnym. Jednak największe znaczenie dla przeobrażeń rynku miały kryzysy ogól-
3
Słownik wyrazów obcych, red. J. Tokarski, PWN, Warszawa 1980, s. 404.
4
www.encyklopediapwn.pl/haslo.phd?id=3928086.
5
Por. K. Zimniewicz, Nauka o organizacji i zarządzaniu, PWN, Warszawa 1990, s. 223–224.
6
Por. B. Wieczerzyńska, Kryzys w przedsiębiorstwie, CeDeWu Sp. z o.o., Warszawa 2009, s. 17.
227
S
TANISŁAW
M
AREK,
A
NNA
W
IECZOREK-
S
ZYMAŃSKA
P
RZYCZYNY I PRZEWIDYWANE SKUTKI KRYZYSU FINANSOWEGO
XXI
WIEKU
noświatowe. Autorzy niniejszego artykułu porównali dwa wielkie kryzysy, wskazu-
jąc na ich różne przyczyny i przebieg (zob. rysunek 1)
Rysunek 1. Ideowy schemat kształtowania się globalnej podaży i globalnego popytu w USA
w latach 1929–1933 oraz w pierwszej dekadzie XXI wieku
w poszczególnych fazach klasycznego cyklu koniunkturalnego
podaĪ
popyt
nadwyĪka globalnego popytu
powodująca kryzys w latach 2008-2009
globalna podaĪ
niedobór globalnego popytu
powodujący kryzys
w latach 1929-1933
A fazy: oĪywienia i rozkwitu B fazy: kryzysu i depresji czas
Legenda:
Globalna podaĪ
Globalny popyt w USA w latach 1929-1933
Globalny popyt w USA w I dekadzie XXI w.
2008–2009
–1933
1929–1933
wieku
Źródło: opracowanie własne.
Kryzys gospodarczy lat 1929–1933, zwany wielkim kryzysem gospodarczym,
rozpoczął się w sferze fi nansowej krachem na giełdzie w Nowym Jorku i rozwijał się
na zasadzie wolnej gry rynkowej, czyli w warunkach działania „niewidzialnej ręki
rynku”. Było to zgodne z klasyczną teorią ekonomii, że państwo nie powinno inge-
rować w gospodarkę, ale jedynie odgrywać rolę stróża nocnego, który ma zapewnić
porządek wewnętrzny i bezpieczeństwo zewnętrzne. Bezpośrednią przyczyną rece-
sji w latach 1929–1933 było powstanie nadwyżki globalnej podaży nad globalnym
228
P
RZEDSIĘBIORSTWO ZORIENTOWANE NA WIEDZĘ
III.
W
IEDZA O METODACH I TECHNIKACH OCENY DZIAŁALNOŚCI...
popytem. Wielkość tej nadwyżki w gospodarce amerykańskiej pod koniec lat 20.
XX wieku była efektem wystąpienia łańcucha przyczynowo-skutkowego przebiega-
jącego według następującego, uproszonego schematu: wzrost gospodarczy → wzrost
popytu → presja na wzrost podaży → nadmierny rozwój potencjału wytwórczego
→ nadwyżka globalnej podaży nad globalnym popytem (stan nierównowagi rynko-
wej powodujący kryzys).
Współczesny kryzys pierwszej dekady XXI wieku rozpoczął się – podobnie
jak kryzys lat 30. XX wieku – w USA, które są uważane za centrum gospodarcze
świata. Za jego początek uznaje się sierpień 2007 roku, gdy nastąpiło załamanie
na amerykańskim rynku substandardowych kredytów hipotecznych. Załamanie to
było związane z pęknięciem bańki w sektorze nieruchomości. Specyfi ką obecnego
kryzysu jest nierównowaga na rynku, ale wywołana wyższym popytem globalnym
nad globalną podażą. W przypadku kryzysu w USA zadziałał więc następujący łań-
cuch przyczyn i skutków: wzrost gospodarczy → wzrost popytu → wzrost podaży
→ wtórny wzrost popytu na skutek kreowania pieniądza oraz wzrostu zadłużenia
USA na rynku światowym → nadwyżka popytu globalnego nad podażą globalną
(stan nierównowagi rynkowej powodujący kryzys).
2. Przyczyny kryzysu XXI wieku
Kryzysy gospodarcze wywoływane są wieloma czynnikami, zarówno o charak-
terze stricte ekonomicznym, jak i zmiennymi, odnoszącymi się do sfer społeczno-
-kulturowej lub polityczno-prawnej. W klasycznym ujęciu podstawowa przyczyna
kryzysu sprowadza się do braku równowagi między globalną podażą a globalnym
popytem na rynku. Ze względu na wymogi edytorskie autorzy artykułu skupili się
tylko na wybranych zjawiskach kryzysogennych w USA, uznając je za najistotniej-
sze dla rozprzestrzenienia recesji na skalę globalną.
Jednym z czynników wprowadzających gospodarkę amerykańską w stan nie-
równowagi było rosnące zadłużenie tego kraju na arenie międzynarodowej – przede
wszystkim w Chinach. Chiny, oferując niskie stopy procentowe, przyciągają ogrom-
ną część zagranicznych inwestycji, ciągle powiększając moce produkcyjne
7
. Jed-
nocześnie przejawiają bardzo dużą tendencję do oszczędzania
8
, co powoduje z ko-
7
Zob. T.T. Kaczmarek, Globalna gospodarka i globalny kryzys, Difi n, Warszawa 2009, s. 80.
8
Makroekonomiczna stopa oszczędzania w Chinach wynosi 50% PKB.
229
S
TANISŁAW
M
AREK,
A
NNA
W
IECZOREK-
S
ZYMAŃSKA
P
RZYCZYNY I PRZEWIDYWANE SKUTKI KRYZYSU FINANSOWEGO
XXI
WIEKU
lei kurczenie się popytu wewnętrznego. W związku z tym towary chińskie zaczę-
ły napotykać problemy zbytu na rynku macierzystym. Sposobem na rozwiązanie
tego problemu stało się przyjęcie przez Chiny agresywnej strategii proeksportowej,
oznaczającej presję na maksymalizację eksportu netto w stosunku do importu netto
(w 1980 roku Chiny eksportowały towary o wartości 4 mld USD, w 1990 roku –
o wartości 57 mld USD, w 2000 roku – o wartości 280 mld USD, a w 2009 roku war-
tość eksportu przekroczyła bilion USD
9
). Ponieważ chłonność rynków zagranicz-
nych jest także ograniczona z powodu ograniczonych zasobów fi nansowych kon-
sumentów, Chiny zdecydowały się na kredytowanie konsumpcji przede wszystkim
dla USA
10
. Nastąpił wyraźny podział ról na arenie międzynarodowej – USA jako
kraj konsumujący na kredyt i Chiny jako kraj fi nansujący tę konsumpcję. Ameryka
zaczęła żyć ponad stan, ponieważ mogła tanio i bez ograniczeń się zadłużać (aby
fi nansować bilans obrotów bieżących i inwestycji zagranicznych, muszą każdego
dnia pożyczać 6 mld USD w bankach całego świata). Zasadniczą rolę odegrał tu
amerykański dolar, mający status dominującej waluty światowej. W ten oto spo-
sób między USA i Chinami powstała najsilniejsza współzależność w dzisiejszej
gospodarce – głęboka symbioza łącząca najpotężniejszego na świecie wytwórcę to-
warów i największego nabywcę. Tę współzależność przypieczętowano parytetem
nadwyżek i defi cytów na rachunkach obrotów bieżących. W wyniku takiej polity-
ki Chiny zgromadziły ogromne rezerwy walutowe, podczas gdy USA drastycznie
zwiększyły defi cyt w bilansie handlowym. W roku 2009 wielkość rezerw chińskich
wynosiła prawie 2 bln USD, z czego 1,2 bln USD to obligacje rządu amerykańskie-
go
11
. Chiny stały się największym wierzycielem USA. Pogłębianie zadłużenia USA
w Chinach to coraz większe uzależnienie od kondycji gospodarki azjatyckiej. Tym-
czasem Chiny są krajem, który ma wiele nierozwiązanych problemów: gwałtownie
rosnące zapotrzebowanie na surowce, nieefektywny system bankowy, konieczność
przeprowadzenia wielu reform społecznych. Jeśli Chiny staną w obliczu poważnych
problemów, to kłopoty dotkną nie tylko ten kraj czy kraje Azji, ale bardzo poważnie
zagrożą Stanom Zjednoczonym i całemu światu
12
.
9
Zob. W. Szymański, Kryzys globalny, pierwsze przybliżenie, Difi n, Warszawa 2009, s. 51.
10
Zob. ibidem, s. 49–53.
11
Zob. M. Bitner, Rezerwy walutowe Chin a problem dolara, http://www.fi nanse.egospodarka.
pl/40380,Rezerwy-walutowe-Chin-a-problem-dolara,3,48,1.html.
12
Zob. ibidem, s. 176.
230
P
RZEDSIĘBIORSTWO ZORIENTOWANE NA WIEDZĘ
III.
W
IEDZA O METODACH I TECHNIKACH OCENY DZIAŁALNOŚCI...
Obszar nadwyżki globalnego popytu nad globalną podażą w Stanach Zjed-
noczonych był także wywołany rosnącą podażą pieniądza na niespotykaną dotąd
skalę
13
. W gospodarce amerykańskiej bardzo mocno rozwinął się rynek fi nansowy
(w ciągu kilku lat zyski sektora fi nansowego wzrosły z kilku do 40% zysków całej
gospodarki
14
), oferujący produkty będące substytutem pieniądza. Postęp giełdyzacji
gospodarki i rozwój inżynierii fi nansowej spowodowały lawinowy wzrost obrotów
na Wall Street
15
, za którym nie poszedł jednak równie dynamiczny rozwój nadzo-
ru
16
.
Inwestorzy, zbyt optymistycznie nastawieni do trendów rynkowych, poszu-
kiwali bardziej ryzykownych form inwestowania na rynku kapitałowym. W kon-
sekwencji rosła presja na tworzenie innowacyjnych instrumentów fi nansowych,
będących substytutem lokat. Prowadziło to często do spekulacji, którym sprzyjała
pogłębiająca się przepaść między sferą zarządzania a sferą własności kapitału. Po-
dejmowaniu ryzykownych decyzji inwestycyjnych na rynku fi nansowym sprzyjał
także system motywowania menedżerów, ponieważ osiąganie wysokiego poziomu
zwrotu z inwestycji nagradzane było bardzo wysokimi premiami. Dokonujący ry-
zykownych inwestycji dążyli jednocześnie do przerzucania ryzyka na innych i jego
rozpraszania. W amerykańskim systemie fi nansowym zaczęto więc tworzyć bardzo
rozbudowany system ubezpieczeń inwestycji fi nansowych. Powstałe instrumenty
ubezpieczeń nie zmniejszały jednak ryzyka działania, ale jedynie przesuwały lub
zrzucały to ryzyko na inne instytucje czy innych ludzi. Co więcej, w inwestycjach
kapitałowych nastąpiło przesunięcie akcentu z inwestycji o charakterze długoter-
minowym na inwestycje krótkoterminowe. Zjawisko to sprzyjało spekulacjom na
rynkach fi nansowych i zakłócało ich normalne funkcjonowanie
17
.
Do kreacji pieniądza dochodziło również na rynku międzybankowym. Przed
rokiem 2008 coraz więcej banków zaczęło zwiększać stosunek kredytów do depozy-
13
Dane dowodzą, że do 2008 r. podaż pieniądza na rynku rosła średnio o 14% w ciągu każdego
roku! Por. W. Szymański, op.cit., s. 87–91.
14
Zob. J. Żakowski, Zawał, zrozumieć kryzys, Polityka, Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2009,
s. 239.
15
W roku 2007 rekord dziennych transakcji wyniósł na Wall Street 5,7 mld USD. Zob. Rozmowa
z prof. Ch. Geisstem z Manhatan College w Nowym Jorku, „Gazeta Wyborcza” z 27.10.2008.
16
Por. W. Szymański, op.cit., s. 119–121.
17
Zob. ibidem, s. 65.
231
S
TANISŁAW
M
AREK,
A
NNA
W
IECZOREK-
S
ZYMAŃSKA
P
RZYCZYNY I PRZEWIDYWANE SKUTKI KRYZYSU FINANSOWEGO
XXI
WIEKU
tów (stosunek ten zaczął przekraczać 100%), ponieważ banki traktowały instrumen-
ty pochodne jak gotówkę i na ich podstawie prowadziły akcję kredytową.
Ponadto podaż pieniądza rosła dzięki nasilającej się ekspansji kredytowej oby-
wateli USA. Niska infl acja, obniżając długoterminowe stopy procentowe, wpłynęła
na niski koszt kredytu i zachęciła konsumentów do zadłużania się. Banki, chcąc
zyskać klientów, obniżały wymogi, jakie należało spełnić, aby otrzymać kredyt, co
doprowadziło do rozdawnictwa kredytowego. Do roku 1997 roczny wolumen kredy-
tów zaciąganych przez przedsiębiorców i klientów indywidualnych w USA wynosił
około 700 mld USD. Od roku 1998 nasilająca się ekspansja kredytowa spowodowa-
ła, że wartość kredytów wynosiła ponad bilion USD, co oznaczało, że na 1 USD pro-
duktu krajowego przypadało aż 5 USD zaciągniętego kredytu
18
! E.S. Phelps twier-
dzi, że cała gospodarka amerykańska przed kryzysem początku XXI wieku była
oparta na fi nansowaniu inwestycji mieszkaniowych
19
. Posiadanie własnego domu
przez każdego kto chce uruchamiało potężną lawinę kredytów, co powodowało, że
kredyty otrzymywali także ci, którzy nie mieli odpowiedniej zdolności do ich spłaty.
W taki sposób coraz więcej ludzi zaczynało prowadzić życie na kredyt, konsumując
znacznie więcej, niż wynikałoby to z realnych możliwości.
Omawiając przyczyny kryzysu zapoczątkowanego w USA w pierwszej de-
kadzie XXI wieku, nie sposób pominąć kwestię aktualności postulatu o wolnym,
nieregulowanym rynku, który ma zdolność przywracania równowagi w gospodar-
ce. Współczesny rynek charakteryzuje rosnąca swoboda transferu kapitału na skalę
ogólnoświatową oraz zmiana struktury przepływów tego kapitału (dawcą kapitału
jest współcześnie przede wszystkim sektor prywatny, a nie publiczny). Zjawiska te
spowodowały ograniczenie zdolności kontroli i regulacji przepływów kapitału przez
państwo, a w konsekwencji znaczne ograniczenie roli władzy państwowej w kształ-
towaniu stosunków biznesowych na rynku fi nansowym. W latach 90. XX wieku
banki z Wall Street zostały uwolnione od wszelkiego nadzoru władzy państwowej,
co spowodowało, że mogły przeprowadzać transakcje o bardzo dużym stopniu ry-
zyka, co w efekcie wywołało deregulację polityki kredytowej
20
. Można więc uznać,
że współczesny kryzys był także wynikiem słabości systemu nadzoru i kontroli. Dla
18
Zob. T.T. Kaczmarek, op.cit., s. 140.
19
Zob. W. Szymański, op.cit., s. 79.
20
Zob. W. Smoczyński, Słowniczek kryzysowy, „Polityka” 2010, nr 2, wydanie specjalne, s. 25;
A. Leder, Zaufanie do odkupienia, „Polityka” 2010, nr 2, wydanie specjalne, s. 21.
232
P
RZEDSIĘBIORSTWO ZORIENTOWANE NA WIEDZĘ
III.
W
IEDZA O METODACH I TECHNIKACH OCENY DZIAŁALNOŚCI...
gospodarki Stanów Zjednoczonych zgubna była wiara w wolny, nieregulowany ry-
nek i wykluczenie konieczności interwencjonizmu państwa
21
. G. Soros podkreśla, że
obecny kryzys dowiódł, iż rynki z zasady się mylą i błędnie oceniają wartości
22
, ko-
nieczny jest zatem arbiter lub regulator, którzy wyrównają asymetrie między uczest-
nikami rynku.
3. Przewidywane skutki kryzysu
Kryzys rozprzestrzenił się szybko na całym świecie i unaocznił, że gospodar-
ka światowa stała się gospodarką wzajemnie zależną
23
. Skutki kryzysu w różnym
stopniu są odczuwalne w większości zakątków świata. Niektóre kraje, na przykład
Islandia, Grecja, w wyniku recesji stanęły na krawędzi bankructwa. Inne kraje, na
przykład USA, stoją w obliczu poważnego defi cytu budżetowego, ujemnego bilansu
w handlu i bezrobocia sięgającego 10%
24
. Spadek wartości dolara może spowodo-
wać, że Stany Zjednoczone przestaną być gospodarką napędzającą światową ko-
niunkturę, a światową potęgą mogą stać się na przykład Chiny. Kryzys dramatycz-
nie przyspieszył przesuwanie się rynków fi nansowych i centrów innowacyjnych do
Azji
25
.
Pojawia się też problem płynności na międzynarodowych rynkach pienięż-
nych. Klienci nie wierzą już bankom, a banki sobie nawzajem. Banki, traktowane
dotychczas jako instytucje zaufania publicznego, zawiodły owo zaufanie, ponieważ
okazało się, że nie są zdolne lub nie chcą chronić interesów swoich udziałowców.
Ponadto kryzys unaocznił problem nikłej wiedzy nadzoru bankowego na temat kre-
dytobiorców i partnerów banków. W efekcie brakuje możliwości i gotowości do
podejmowania odpowiednich działań zapobiegających nieprawidłowościom. Kry-
zys ukazał też brak odpowiedniej architektury instytucjonalnej, która na szczeblu
globalnym mogłaby narzucać warunki brzegowe dla działania rynku fi nansowego.
21
Zob. W. Szymański, op.cit., s. 103.
22
Łagodnie szukamy dna, rozmowa J. Żakowskiego z G. Sorosem, „Polityka” z 27.06.2009.
23
Zob. http://ec.europa.eu/growthandjobs/pdf/lisbon_strategy_evaluation_pl.pdf.
24
Zob. A. Nagorski, Amerykańskie strachy, http://www.newsweek.pl/artykuly/sekcje/swiat/amery-
kanskie-strachy-,55460,1.
25
Zob. J. Żakowski, op.cit., s. 9.
233
S
TANISŁAW
M
AREK,
A
NNA
W
IECZOREK-
S
ZYMAŃSKA
P
RZYCZYNY I PRZEWIDYWANE SKUTKI KRYZYSU FINANSOWEGO
XXI
WIEKU
Istniejące agencje ratingowe nie pełnią powierzonej im funkcji, ponieważ często są
powiązane z różnymi spółkami, od których mogą być zależne
26
.
Wpływ sfery fi nansowej na realną gospodarkę objawił się jeszcze jednym zja-
wiskiem, tak zwanym psychologicznym efektem ubożenia, które w krótkim czasie
drastycznie ograniczyło popyt. Spadek cen nieruchomości oraz papierów wartościo-
wych spowodował, że znaczna część ludzi zaczęła mieć poczucie ubożenia (papiery
wartościowe i nieruchomości, które jeszcze niedawno były wyceniane na znaczne
kwoty w czasie kryzysu straciły na wartości nawet kilkadziesiąt procent). Ocenia
się, że w wyniku tego zjawiska do czerwca 2009 roku handel międzynarodowy skur-
czył się o 40%
27
.
Obecny kryzys udowodnił ponadto, że załamania gospodarki mogą występo-
wać w każdym momencie, bez wyraźnych sygnałów ostrzegawczych. Dzieje się tak,
ponieważ w wyniku giełdyzacji gospodarki i rozwoju rynku papierów wartościo-
wych dochodzi do powstawania i nadmuchiwania baniek. Pęknięcie bańki na rynku
nieruchomości, walutowym czy giełdowym zawsze będzie wprowadzało gospodar-
kę w stan destabilizacji. Ponadto kryzys unaocznił narastającą od 20 lat nierówno-
wagę w światowej gospodarce i brak konkretnych działań w celu niwelowania tej
nierównowagi. Doraźne reakcje rządów, a więc głównie plany stymulacyjne, cza-
sowo łagodzą skutki kryzysu, ale gdy plany te się zakończą, bardzo szybko mogą
powrócić problemy nierównowagi gospodarki
28
.
4. Postulowane zmiany
Podejmując próbę przezwyciężenia skutków kryzysu, konieczne jest skupienie
się nie tylko na objawach (to znaczy na naprawie fi nansów globalnych), ale przede
wszystkim na poszukiwaniu głębszych przyczyn zjawisk kryzysowych. Rodzi
się pytanie o kierunek postulowanych zmian. Czy zwyciężą zwolennicy wolnego
i niekontrolowanego rynku, sprzyjającego forsowaniu partykularnych interesów po-
szczególnych państw i instytucji, czy koncepcja mówiąca o konieczności reinterpre-
tacji zasad funkcjonowania gospodarki globalnej?
26
Zob. W. Szymański, op.cit., s. 107–108.
27
Zob. Łagodnie szukamy dna...
28
Zob. J. Żakowski, op.cit., s. 8.
234
P
RZEDSIĘBIORSTWO ZORIENTOWANE NA WIEDZĘ
III.
W
IEDZA O METODACH I TECHNIKACH OCENY DZIAŁALNOŚCI...
Przyszłościowe zmiany rozwojowe dotkną z pewnością wielu sfer. Spośród
licznych obszarów wymagających transformacji omówionych zostanie kilka, któ-
rych znaczenie dla przyszłości gospodarki światowej jest zasadnicze. Najpilniejsze
zmiany dotyczą konieczności regulacji systemu fi nansowego w skali ogólnoświato-
wej, powrotu do koncepcji interwencjonizmu państwowego, zapobiegania globalnej
nierównowadze i nadmiernym podziałom na rynku ogólnoświatowym.
Należy pamiętać, że współczesne kryzysy mają coraz częściej wymiar glo-
balny, dlatego indywidualne wysiłki poszczególnych państw i banków nie pozwolą
rozwiązać problemu. Chaos, jaki zapanował na narodowych i międzynarodowych
rynkach fi nansowych, uzmysłowił konieczność wprowadzenia odpowiedzialnego
i kompetentnego nadzoru bankowego nad instytucjami fi nansowymi. Z tego powodu
15 listopada 2008 roku w Waszyngtonie przywódcy państw OECD zastanawiali się
nad zbudowaniem fundamentów pod globalny bank centralny, który pełniłby wiele
ważnych funkcji
29
. Główną trudnością i słabością tworzenia instytucji ponadnaro-
dowych, które mogłyby i chciały narzucić rynkowi globalnemu warunki brzegowe
działania, jest trudność z egzekwowaniem wprowadzonych rozwiązań. Państwa po-
winny zatem działać łącznie z innymi, a przynajmniej w ramach większości państw,
w sposób jednolity
30
. Najpilniejszą kwestią jest w tym momencie solidarność dzia-
łań. Romano Prodi stwierdza, że kryzys gospodarczy można rozwiązać tylko dzięki
woli politycznej krajów i wyjściu poza narodowy egoizm
31
. Aby zapobiegać szyb-
kim nawrotom kryzysów gospodarczych, poszczególne kraje powinny złagodzić in-
dywidualne dążenia do realizacji partykularnych interesów. Jeśli wielkie mocarstwa
gospodarcze nie zechcą włączyć się w spójne działania na rzecz likwidowania nie-
równowagi gospodarczej, rynkom grożą ponowne, bardzo poważne zapaści.
Nierównowaga gospodarcza w skali ogólnoświatowej jest bardzo niebezpiecz-
nym zjawiskiem, ponieważ w obecnym stuleciu największy wpływ na globalną sy-
tuację będą miały, oprócz szybko rozwijających się krajów (Meksyk, Tajlandia itp.),
29
Do funkcji takiego banku należałyby: nadzór nad wielkimi instytucjami fi nansowymi, których
działalność przekracza granice państw narodowych, monitorowanie ryzyka na globalnych rynkach,
rola sądu upadłościowego, gdy duży bank o zasięgu globalnym wymagałby restrukturyzacji, wpływ na
kursy walut, współpraca z największymi państwami, by lepiej koordynować krajowe programy stymu-
lujące gospodarkę w sytuacji kryzysu i recesji, a jednocześnie nie dopuścić do rozpętania globalnej fali
infl acji. Zob. T.T. Kaczmarek, op.cit., s. 186–187.
30
Zob. W. Szymański, op.cit., s. 187.
31
Zob. L. Baj, T. Bielecki, Grecja trzęsie Europą, „Gazeta Wyborcza” z 29.04.2010, s. 22.
235
S
TANISŁAW
M
AREK,
A
NNA
W
IECZOREK-
S
ZYMAŃSKA
P
RZYCZYNY I PRZEWIDYWANE SKUTKI KRYZYSU FINANSOWEGO
XXI
WIEKU
dynamiczne demografi cznie, ale ubogie państwa Afryki czy Ameryki Południowej.
Na dłuższą metę nie da się oddzielić wzrostu gospodarczego od poziomu spójności
społecznej
32
. Zadaniem rządów państw jest walka z wykluczeniem, gdyż ci, którzy
nie widzą dla siebie szansy włączenia się w gospodarkę i osiągnięcia przynajmniej
przeciętnego standardu życia, alternatywę dostrzegają w przestępczości
33
. Poprawa
stosunków między społeczeństwami zachodnimi a społeczeństwami krajów azjatyc-
kich i afrykańskich jest koniecznością. Jeśli wysoko rozwinięte kraje nie wyciągną
do nich ręki, to wkrótce ład światowy może zostać znacznie zaburzony
34
. W związku
z tym P. Sloterdijka stwierdza, że mocarstwa gospodarcze powinny bezwzględnie
wypracować nową politykę, opartą na hojności wobec krajów biednych i ludzi wy-
kluczonych. Jeśli zmianie nie ulegnie postawa ekonomiczna, jeśli poszczególne kra-
je nie przejdą od „ekonomii chciwości” do polityki dzielenia się, XXI wiek będzie
się charakteryzował permanentnymi napięciami politycznymi i gospodarczymi
35
.
Kryzys uzmysłowił także, że nie ma sensu ucieczka od koncepcji J.M. Keyne-
sa, który był zwolennikiem silnej obecności państwa w gospodarce
36
. Neoliberalne
koncepcje gospodarki nie sprawdziły się, dowodząc, że niewidzialna ręka rynku nie
poradziła sobie z globalnym kryzysem, dlatego potrzebne jest ręczne sterowanie
przez rządy państw. J. Sachs twierdzi podobnie, że ludzie żyjący w społeczeństwie
kapitalistycznym nie uświadamiają sobie, jak wielu regulacji i instytucji potrzeba,
by kapitalizm dobrze funkcjonował. Nadeszła więc pora, aby zerwać z mitem sa-
moregulującego się rynku, w przeciwnym razie gospodarki będą wywoływać co-
raz poważniejsze kryzysy
37
. We współczesnych warunkach gospodarki globalnej
nie sprawdzi się proste zastosowanie keynesizmu. Dziś trzeba wypracować nowy
model, tak zwany model partycypacyjny. Nowe społeczeństwo potrzebuje państwa
i rynku, ale działających na zasadach współuczestnictwa. W warunkach ekonomii
politycznej, której istotą są relacje społeczne i pozarynkowa produkcja, społeczna
mądrość potrzebna do radzenia sobie z coraz bardziej skomplikowaną rzeczywi-
stością jest rozproszona. Stąd ogólny wniosek, że aby zwiększyć koordynacyjną
32
Zob. J. Żakowski, op.cit., s. 20.
33
Zob. ibidem, s. 83.
34
Zob. J.A. Goldstone, Nowa bomba demografi czna, „Newsweek” 2010, nr 3, s. 3.
35
Zob. W. Szymański, op.cit., s. 191.
36
Zob. ibidem, s. 41–48.
37
Zob. rozmowę J. Żakowskiego z J. Sachsem, Nauka przetrwania, „Polityka” z 24.01.2009.
236
P
RZEDSIĘBIORSTWO ZORIENTOWANE NA WIEDZĘ
III.
W
IEDZA O METODACH I TECHNIKACH OCENY DZIAŁALNOŚCI...
i kontrolną rolę państwa, nie wystarczy zmienić doktryny ekonomiczne, ale trzeba
skorygować mechanizmy globalizacji, czego nie może dokonać pojedyncze pań-
stwo, lecz cała wspólnota państw.
CAUSES AND PROJECTED EFFECTS
OF THE FINANCIAL CRISIS IN XXI CENTURY
Summary
The article presents a brief discussion of the causes and effects of the fi nancial crisis
in the fi rst decade of XXI century. In addition authors propose a number of changes that refer
to the mechanism of global market to reduce the risk of rapid emergence of the next crisis.
Translated by Anna Wieczorek-Szymańska