Podkuwacz koni

(722104)

Robotnicy przemysłowi i rzemie

ś

lnicy

2

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich

Publikacja opracowana w ramach projektu systemowego pn. „Rozwijanie zbioru
krajowych

standardów

kompetencji

zawodowych

wymaganych

przez

pracodawców”. Priorytet I PO KL, Działanie 1.1

Krajowy standard kompetencji zawodowych
Podkuwacz koni (722104)

© Copyright by Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich, Warszawa 2013

Kopiowanie i rozpowszechnianie mo

ż

e by

ć

dokonane za podaniem

ź

ródła

ISBN 978-83-7951-000-9 (cało

ść

)

ISBN 978-83-7951-215-7 (215)


Nakład 1000 egz.

Publikacja bezpłatna

Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich
00-697 Warszawa, Aleje Jerozolimskie 65/79, tel. [phone], fax [phone]
e-mail: [e-mail] http://www.crzl.gov.pl

Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji – Pa

ń

stwowego Instytutu Badawczego

26-600 Radom, ul. K. Pułaskiego 6/10, tel. centr. (48) 364-42-41, fax [phone]
e-mail: [e-mail] http://www.itee.radom.pl

3

Spis tre

ś

ci

1. Dane identyfikacyjne zawodu ...................................................

4

1.1. Kod, nazwa zawodu i usytuowanie zawodu w klasyfika-

cjach .................................................................................

4

1.2. Notka metodologiczna i autorzy .......................................

4

2. Opis zawodu ................................................................................

6

2.1. Synteza zawodu ..............................................................

6

2.2. Opis pracy i sposobu jej wykonywania, obszary wyst

ę

-

powania zawodu .............................................................

6

2.3.

Ś

rodowisko pracy (warunki pracy, maszyny i narz

ę

dzia

pracy, zagro

ż

enia, organizacja pracy) ............................

6

2.4. Wymagania psychofizyczne, zdrowotne, w tym prze-

ciwwskazania do wykonywania zawodu .........................

7

2.5. Wykształcenie i uprawnienia niezb

ę

dne do podj

ę

cia

pracy w zawodzie .............................................................

7

2.6. Mo

ż

liwo

ś

ci rozwoju zawodowego, potwierdzania/wali-

dacji kompetencji .............................................................

8

2.7. Zadania zawodowe ..........................................................

8

2.8. Wykaz kompetencji zawodowych ....................................

8

2.9. Relacje mi

ę

dzy kompetencjami zawodowymi a pozio-

mem kwalifikacji w ERK/PRK ..........................................

9

3. Opis kompetencji zawodowych ................................................ 10

3.1. Wykonywanie korekcji kopyt koni Kz1 ............................ 10
3.2. Podkuwanie kopyt koni Kz2 ............................................ 11
3.3. Wykonywanie i formowanie podków Kz3 ........................ 12
3.4. Kompetencje społeczne KzS .......................................... 13

4. Profil kompetencji kluczowych ................................................. 14

5. Słownik ........................................................................................ 15

4

1. Dane identyfikacyjne zawodu

1.1. Kod, nazwa zawodu i usytuowanie zawodu

w klasyfikacjach:

Według Klasyfikacji zawodów i specjalno

ś

ci na potrzeby rynku pracy (KZiS

2010):

722104 Podkuwacz koni

Grupa wielka 7 – Robotnicy przemysłowi i rzemie

ś

lnicy (w Mi

ę

dzyna-

rodowej Klasyfikacji Standardów Edukacyjnych ISCED 2011 – poziom 3).

Grupa elementarna 7221 – Kowale i operatorzy pras ku

ź

niczych

(w Mi

ę

dzynarodowym Standardzie Klasyfikacji Zawodów ISCO-08 odpo-

wiada grupie 7221 Blacksmiths, hammersmiths and forming press
workers).

Według Polskiej Klasyfikacji Działalno

ś

ci (PKD 2007):

Sekcja A. Rolnictwo, le

ś

nictwo, łowiectwo i rybactwo, Dział 01.

Uprawy rolne, chów i hodowla zwierz

ą

t, łowiectwo, wł

ą

czaj

ą

c dzia-

łalno

ść

usługow

ą

, Grupa 01.6. Działalno

ść

usługowa wspomagaj

ą

-

ca rolnictwo i nast

ę

puj

ą

ca po zbiorach.

1.2. Notka metodologiczna i autorzy

Opis standardu kompetencji zawodowych wykonano na podstawie: ana-
lizy

ź

ródeł (akty prawne, klasyfikacje krajowe, mi

ę

dzynarodowe) oraz

głównie wyników bada

ń

analitycznych na stanowiskach pracy w 15

przedsi

ę

biorstwach (mikro − 15, w tym usługowe − 12, inne – produkcyj-

no-usługowe − 2, usługowo-handlowe − 1), przeprowadzonych w lutym,
marcu i kwietniu 2013 r.

Zespół Ekspercki:

•

Magdalena Łuczy

ń

ska – Uniwersytet Warmi

ń

sko-Mazurski w Olsz-

tynie,

•

Tomasz Patyna – Podkuwacz koni – działalno

ść

gospodarcza

w

Ś

liwicach,

•

Piotr W

ę

dziarz – Podkuwacz koni – działalno

ść

gospodarcza

w Olsztynie,

•

Urszula Rutkowska – Łódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli

i Kształcenia Praktycznego.

5

Ewaluatorzy:

•

Joanna Wi

ę

cławek – Firma Kowalstwo-Podkuwanie Koni w Kady-

nach,

•

Elwira Betka – Zespół Szkół w Brzegu.

Recenzenci:

•

Tomasz Ol

ę

dzki – Muzeum Budownictwa Ludowego, Park Etnogra-

ficzny w Olsztynku,

•

Małgorzata Statkiewicz – Zachodniopomorski Uniwersytet Techno-

logiczny w Szczecinie.

Komisja Bran

ż

owa (zatwierdzaj

ą

ca):

•

Józef Antczak (przewodnicz

ą

cy) – przedstawiciel pracodawców

Kowalstwo-Podkuwanie Koni w Tolkmicku,

•

Ryszard Longin Borkowski – Izba Rzemiosła i Przedsi

ę

biorczo

ś

ci

w Olsztynie,

•

Renata Górna – Ogólnopolskie Porozumienie Zwi

ą

zków Zawodo-

wych w Warszawie.

Data zatwierdzenia:

•

10.10.2013 r.

6

2. Opis zawodu

2.1. Synteza zawodu

Podkuwacz koni zajmuje si

ę

korekcj

ą

i podkuwaniem kopyt koni.

2.2. Opis pracy i sposobu jej wykonywania,

obszary wyst

ę

powania zawodu

Podkuwacz koni jest zawodem o charakterze usługowym. Celem

pracy podkuwacza koni jest wykonanie korekcji kopyt koni (zwanej
równie

ż

rozczyszczaniem lub werkowaniem) oraz podkuwanie koni

przy u

ż

yciu odpowiednich narz

ę

dzi. Podkuwacz koni przed rozpocz

ę

-

ciem pracy ocenia temperament, postaw

ę

, chody oraz stan kopyt konia.

Nast

ę

pnie wykonuje korekcj

ę

kopyt z uwzgl

ę

dnieniem podstaw anato-

mii i mechaniki kopyta konia. W przypadku podkuwania wybiera rodzaj
podkowy oraz metod

ę

podkuwania w zale

ż

no

ś

ci od sposobu u

ż

ytko-

wania koni i ich przeznaczenia. W warsztacie, którym mo

ż

e by

ć

ku

ź

nia

b

ą

d

ź

mobilny warsztat, wykonuje podstawowe czynno

ś

ci kowalskie

i

ś

lusarskie pozwalaj

ą

ce mu skorygowa

ć

i odpowiednio dopasowa

ć

gotow

ą

podkow

ę

. Mo

ż

e te

ż

samodzielnie wyku

ć

podkow

ę

, podobnie

jak potrzebne mu w pracy narz

ę

dzia kowalskie. Nast

ę

pnie przymoco-

wuje podkow

ę

do kopyta konia. Podczas wykonywania zabiegów pod-

kuwacz powinien zwraca

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na dobrostan koni oraz

bezpiecze

ń

stwo koni i osób znajduj

ą

cych si

ę

w pobli

ż

u.

2.3.

Ś

rodowisko pracy (warunki pracy, maszyny

i narz

ę

dzia pracy, zagro

ż

enia, organizacja pracy)

Miejscem pracy podkuwacza koni jest ku

ź

nia lub miejsca, w których

znajduj

ą

si

ę

konie (stajnie, stadniny, gospodarstwa, o

ś

rodki je

ź

dzieckie,

itp.). Do korekcji i podkuwania kopyt u

ż

ywane s

ą

: nó

ż

do rogu kopytowe-

go, ró

ż

nego rodzaju c

ę

gi, tasak, pobijak, tarnik, młotek do wbijania pod-

kowiaków, dłutko, rozkuwacz. Do wykonywania i modyfikowania podko-
wy stosuje si

ę

: kowadło, młotek do formowania podków, szczypce ko-

walskie, rowkownik, przebijak, gwintownik, piec kowalski lub palenisko,
szlifierk

ę

, wiertark

ę

, spawark

ę

. Obsługa koni, (nale

żą

cych do zwierz

ą

t

du

ż

ych, silnych i pobudliwych) jest powodem zagro

ż

enia zdrowia i

ż

ycia,

czyni

ą

c zawód podkuwacza koni ci

ęż

kim i niebezpiecznym. Podkuwacz

nara

ż

ony jest mi

ę

dzy innymi na kopni

ę

cie, otarcie czy przygniecenie

przez konia. Dodatkowe zagro

ż

enia stanowi

ą

ostre kraw

ę

dzie narz

ę

dzi,

praca z rozgrzanym metalem przy otwartym ogniu oraz obsługa elektro-

7

narz

ę

dzi. Wi

ę

kszo

ść

czynno

ś

ci wykonywanych jest w pozycji pochylo-

nej, co wi

ąż

e si

ę

ze znacznym obci

ąż

eniem układów mi

ęś

niowego

i kostno-stawowego zwi

ę

kszaj

ą

cym ryzyko powstawania schorze

ń

tych

układów. Zawód podkuwacza koni najcz

ęś

ciej wykonywany jest w for-

mie jednoosobowej działalno

ś

ci gospodarczej, ale podkuwacz koni

mo

ż

e by

ć

równie

ż

zatrudniony na umow

ę

o prac

ę

w miejscach zwi

ą

za-

nych z u

ż

ytkowaniem b

ą

d

ź

hodowl

ą

koni, w systemie jedno- lub dwu-

zmianowym. Podkuwacz koni mo

ż

e pracowa

ć

samodzielnie lub z po-

mocnikiem.

2.4. Wymagania psychofizyczne, zdrowotne,

w tym przeciwwskazania do wykonywania zawodu

Praca podkuwacza koni wi

ąż

e si

ę

z du

ż

ym obci

ąż

eniem fizycznym

i psychicznym. Ze wzgl

ę

du na kontakt ze zwierz

ę

tami wymagana jest

cierpliwo

ść

, opanowanie, zdolno

ść

koncentracji oraz podzielno

ść

uwa-

gi. Niezb

ę

dne w tym zawodzie s

ą

umiej

ę

tno

ś

ci manualne. Konieczne

do wykonywania zawodu s

ą

tak

ż

e: dobry wzrok, słuch, zmysł dotyku

oraz bardzo dobra sprawno

ść

fizyczna. Ze wzgl

ę

du na kontakt z klien-

tami (wła

ś

cicielami koni) podkuwacz koni musi wyró

ż

nia

ć

si

ę

komunika-

tywno

ś

ci

ą

i zdolno

ś

ci

ą

łatwego nawi

ą

zywania kontaktów. Podkuwacza

koni powinna cechowa

ć

równie

ż

dokładno

ść

, rzetelno

ść

oraz dbało

ść

o czysto

ść

i porz

ą

dek w miejscu pracy. Przeciwwskazaniem do wyko-

nywania zawodu podkuwacza koni jest dysfunkcja układu ruchu.

2.5. Wykształcenie i uprawnienia niezb

ę

dne do podj

ę

cia

pracy w zawodzie

Zawód podkuwacza koni mo

ż

na uzyska

ć

na drodze kształcenia rze-

mie

ś

lniczego. Egzamin czeladniczy przeprowadzany jest przez organi-

zacje rzemie

ś

lnicze. Szczegółowe wymagania dotycz

ą

ce warunków

przyst

ą

pienia do egzaminu czeladniczego w zawodzie podkuwacza koni

okre

ś

laj

ą

rozporz

ą

dzenia w sprawie egzaminu czeladniczego, mistrzow-

skiego oraz egzaminu sprawdzaj

ą

cego przeprowadzanych przez komisje

egzaminacyjne organizacji rzemie

ś

lniczych. Pracodawcy zatrudniaj

ą

te

ż

w zawodzie podkuwacza koni osoby z wykształceniem zasadniczym
zawodowym po kierunkach zwi

ą

zanych z kowalstwem i hodowl

ą

koni.

8

2.6. Mo

ż

liwo

ś

ci rozwoju zawodowego, potwierdzania/

/walidacji kompetencji

Podkuwacz koni mo

ż

e podnie

ść

swoje kwalifikacje przyst

ę

puj

ą

c do eg-

zaminu czeladniczego lub mistrzowskiego w zawodzie podkuwacz koni.
Podkuwacz koni powinien bra

ć

udział w szkoleniach organizowanych

przez izby rzemie

ś

lnicze, organizacje bran

ż

owe oraz przez producentów

narz

ę

dzi i materiałów do podkuwania koni. Powinien poznawa

ć

i

ś

ledzi

ć

nowo

ś

ci na rynku materiałów oraz narz

ę

dzi do korekcji i podkuwania koni.

Podkuwacz koni mo

ż

e poszerza

ć

swoj

ą

wiedz

ę

i umiej

ę

tno

ś

ci jako ucze

ń

zasadniczej szkoły zawodowej w zawodzie 722101 Kowal lub kształc

ą

c si

ę

w zawodzie 314203 Technik hodowca koni. Mo

ż

liwe jest równie

ż

podj

ę

cie

studiów wy

ż

szych pierwszego lub drugiego stopnia na kierunku zootech-

nicznym.

2.7. Zadania zawodowe

Z1.

Wykonywanie ogl

ę

dzin i oceny konia w spoczynku oraz w ruchu

(pod wzgl

ę

dem postaw ko

ń

czyn oraz chodów) (niezb

ę

dne kompe-

tencje: Kz1, Kz2, KzS).

Z2.

Udzielanie wła

ś

cicielom koni informacji dotycz

ą

cych wła

ś

ciwego

dbania o czysto

ść

i higien

ę

kopyt (niezb

ę

dne kompetencje: Kz1,

Kz2, KzS).

Z3. Korygowanie kopyt koni (niezb

ę

dne kompetencje: Kz1, KzS).

Z4. Przygotowywanie i wykonywanie obróbki oraz formowanie podków

(niezb

ę

dne kompetencje: Kz3, KzS).

Z5.

Podkuwanie kopyt koni (niezb

ę

dne kompetencje: Kz2, KzS).

Z6.

Kontrolowanie poprawno

ś

ci wykonanej korekty oraz podkucia

kopyt koni (niezb

ę

dne kompetencje: Kz1, Kz2, KzS).

Z7.

Organizowanie stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami
BHP, ochrony ppo

ż

. oraz ochrony

ś

rodowiska i ergonomii (niezb

ę

d-

ne kompetencje: Kz1, Kz2, Kz3, KzS).

2.8. Wykaz kompetencji zawodowych

Kz1 – Wykonywanie korekcji kopyt koni (potrzebne do wykonywania

zada

ń

: Z1, Z2, Z3, Z6, Z7).

Kz2 – Podkuwanie kopyt koni (potrzebne do wykonywania zada

ń

: Z1, Z2,

Z5, Z6, Z7).

Kz3 – Wykonywanie i formowanie podków (potrzebne do wykonywania

zada

ń

: Z4, Z7).

KzS – Kompetencje społeczne (potrzebne do wykonania zada

ń

:

Z1

÷

Z7).

9

2.9. Relacje mi

ę

dzy kompetencjami zawodowymi

a poziomem kwalifikacji w ERK/PRK

Kompetencje zawodowe potrzebne do wykonywania zada

ń

w za-

wodzie sugeruje si

ę

wykorzysta

ć

do opisu kwalifikacji na poziomie 3

wła

ś

ciwym dla wykształcenia zasadniczego zawodowego w Europej-

skiej i Polskiej Ramie Kwalifikacji. Poziom ten jest uzasadniony miej-
scem usytuowania zawodu w Klasyfikacji zawodów i specjalno

ś

ci (gru-

pa wielka 7 i jej odpowiednik w ISCED 2011).

Osoba wykonuj

ą

ca zawód podkuwacza koni:

1) w zakresie wiedzy: zna fakty, zasady, procesy i poj

ę

cia ogólne

w zawodzie podkuwacza koni; zna i rozumie podstawowe fakty, po-
j

ę

cia i zale

ż

no

ś

ci w zawodzie oraz w szerszym zakresie elementar-

ne uwarunkowania prowadzonej działalno

ś

ci w bran

ż

y rzemie

ś

lni-

czej oraz działalno

ś

ci usługowej wspomagaj

ą

cej chów i hodowl

ę

zwierz

ą

t gospodarskich;

2) w zakresie umiej

ę

tno

ś

ci: posiada umiej

ę

tno

ś

ci wymagane do reali-

zacji zada

ń

i rozwi

ą

zywania problemów poprzez wybieranie pod-

stawowych metod, narz

ę

dzi, materiałów z zakresu korekcji i podku-

wania kopyt koni; potrafi wykonywa

ć

zadania według ogólnej in-

strukcji w cz

ęś

ciowo zmienionych warunkach; umie rozwi

ą

zywa

ć

ty-

powe problemy; odbiera

ć

i formułowa

ć

wypowiedzi, tak

ż

e bardzo

proste wypowiedzi w j

ę

zyku obcym.

10

3. Opis kompetencji zawodowych

Opis kompetencji dotyczy tylko kompetencji zawodowych zdefinio-

wanych w badaniach na stanowiskach pracy.

Wykonanie zada

ń

zawodowych Z1, Z2, Z3, Z6, Z7 wymaga posia-

dania kompetencji zawodowej Kz1.

3.1. Wykonywanie korekcji kopyt koni Kz1

Wiedza – zna i rozumie podstawo-
we fakty, zasady, procesy, poj

ę

cia

ogólne

i

zale

ż

no

ś

ci

zwi

ą

zane

z wykonywaniem

korekcji

kopyt

koni, w szczególno

ś

ci zna:

−

zasady i przepisy BHP, ochro-
ny ppo

ż

., ergonomii, ochrony

ś

rodowiska w zakresie obsługi

koni;

−

przeznaczenie i zasady obsługi
narz

ę

dzi do korekcji kopyt koni;

−

metody korekcji kopyt koni;

−

sposoby i metody korekcji ko-
pyt koni;

−

budow

ę

anatomiczn

ą

ko

ń

czyn

konia i mechanik

ę

kopyta ko-

nia;

−

rodzaje postaw ko

ń

czyn i cho-

dów konia;

−

schorzenia kopyt koni;

−

zasady profilaktyki zoohigie-
nicznej kopyt koni;

−

konsekwencje nieprawidłowej
korekcji kopyt koni;

−

metody poskramiania koni;

−

przyrz

ą

dy i metody słu

żą

ce do

kontroli korekcji kopyt ko

ń

-

skich.

Umiej

ę

tno

ś

ci – wykonuje niezbyt

proste zadania zwi

ą

zane z wyko-

nywaniem korekcji kopyt koni,
w szczególno

ś

ci potrafi:

−

przestrzega

ć

zasad i przepisów

BHP, ochrony ppo

ż

., ergonomii,

ochrony

ś

rodowiska w zakresie

obsługi koni;

−

posługiwa

ć

si

ę

narz

ę

dziami do

korekcji kopyt koni;

−

korygowa

ć

kopyta koni;

−

rozró

ż

nia

ć

kopyta koni pod

wzgl

ę

dem poprawno

ś

ci budo-

wy;

−

rozró

ż

nia

ć

chody oraz postawy

ko

ń

czyn u koni;

−

rozró

ż

nia

ć

schorzenia kopyt;

−

stosowa

ć

zabiegi profilaktycz-

ne kopyt koni;

−

poskramia

ć

konie;

−

podnosi

ć

ko

ń

czyny koni;

−

stosowa

ć

przyrz

ą

dy pomocni-

cze i metody słu

żą

ce do kon-

troli korekty kopyt koni;

−

wykonywa

ć

prace w sposób

bezpieczny dla zwierz

ą

t.

11

Wykonanie zada

ń

zawodowych Z1, Z2, Z5, Z6, Z7 wymaga posia-

dania kompetencji zawodowej Kz2.

3.2. Podkuwanie kopyt koni Kz2

Wiedza – zna i rozumie podstawo-
we fakty, zasady, procesy, poj

ę

cia

ogólne

i

zale

ż

no

ś

ci

zwi

ą

zane

z podkuwaniem

kopyt

koni,

w

szczególno

ś

ci zna:

−

zasady i przepisy BHP, ochro-
ny ppo

ż

., ergonomii, ochrony

ś

rodowiska w zakresie podku-

wania kopyt koni;

−

instrukcje obsługi i przezna-
czenie narz

ę

dzi i maszyn sto-

sowanych podczas podkuwa-
nia kopyt koni ;

−

metody podkuwania kopyt koni
(na zimno i na gor

ą

co);

−

zasady doboru i pasowania
podkowy do kopyta;

−

metody mocowania podkowy
do kopyta;

−

rodzaje i rozmiary podków oraz
podkowiaków i ich zastosowa-
nie;

−

materiały dodatkowe wykorzy-
stywane przy podkuwaniu ko-
pyt koni (wkładki, wypełniacze,
hacele, ocele, sztyfty itp.);

−

konsekwencje nieprawidłowe-
go podkuwania kopyt koni;

−

literatur

ę

z zakresu obsługi

zwierz

ą

t gospodarskich.

Umiej

ę

tno

ś

ci – wykonuje niezbyt

proste zadania zwi

ą

zane z podku-

waniem kopyt koni, w szczególno-

ś

ci potrafi:

−

przestrzega

ć

zasad i przepisów

BHP, ochrony ppo

ż

., ergonomii,

ochrony

ś

rodowiska w zakresie

podkuwania kopyt koni;

−

posługiwa

ć

si

ę

narz

ę

dziami

i maszynami stosowanymi pod-
czas podkuwania kopyt koni;

−

dobiera

ć

odpowiednie metody

podkuwania;

−

dobiera

ć

i dopasowywa

ć

od-

powiednie podkowy do kopyta;

−

przymocowywa

ć

podkowy do

kopyta;

−

dobiera

ć

i stosowa

ć

materiały

dodatkowe

wykorzystywane

przy podkuwaniu kopyt koni
(wkładki, hacele, ocele, sztyfty,
wypełniacze);

−

informowa

ć

wła

ś

cicieli

koni

o rodzaju i metodzie podkuwa-
nia kopyt;

−

kontrolowa

ć

jako

ś

ci wykonywa-

nego podkuwania kopyt ko

ń

-

skich.

12

Wykonanie zada

ń

zawodowych Z4, Z7 wymaga posiadania kompe-

tencji zawodowej Kz3.

3.3. Wykonywanie i formowanie podków Kz3

Wiedza – zna i rozumie podstawo-
we fakty, zasady, procesy, poj

ę

cia

ogólne

i

zale

ż

no

ś

ci

zwi

ą

zane

z wykonywaniem i formowaniem
podków w szczególno

ś

ci zna:

−

zasady i przepisy BHP, ochro-
ny ppo

ż

., ergonomii, ochrony

ś

rodowiska w zakresie wyko-

nywania i formowania podków;

−

narz

ę

dzia i urz

ą

dzenia stoso-

wane w pracach kowalskich
i

ś

lusarskich;

−

podstawy materiałoznawstwa
i obróbki cieplnej metali;

−

podstawowe zabiegi kowalskie
(gi

ę

cie, prostowanie, sp

ę

cza-

nie, wyci

ą

ganie, rowkowanie,

przebijanie);

−

podstawowe zabiegi

ś

lusarskie

(ci

ę

cie, szlifowanie, wiercenie,

gwintowanie, trasowanie);

−

metody wykonywania poł

ą

cze

ń

spawanych.

Umiej

ę

tno

ś

ci – wykonuje niezbyt

proste zadania zwi

ą

zane z wyko-

nywaniem i formowaniem podków,
w szczególno

ś

ci potrafi:

−

przestrzega

ć

zasad i przepisów

BHP, ochrony ppo

ż

., ergonomii,

ochrony

ś

rodowiska w zakresie

wykonywania i formowania pod-
ków;

−

dobiera

ć

odpowiednie narz

ę

-

dzia i urz

ą

dzenia maj

ą

ce za-

stosowanie w pracach kowal-
skich i

ś

lusarskich;

−

rozró

ż

nia

ć

rodzaje metali sto-

sowanych w podkuwnictwie;

−

nagrzewa

ć

materiał do tempe-

ratury kucia w piecu kowalskim
lub w palenisku;

−

przygotowywa

ć

materiał

na

podkow

ę

(dobór materiału, ob-

liczenie długo

ś

ci);

−

wykonywa

ć

podstawowe zabiegi

kowalskie na gor

ą

co i na zimno

(gi

ę

cie, prostowanie, sp

ę

czanie,

wyci

ą

ganie, rowkowanie, przebi-

janie);

−

wykonywa

ć

podstawowe za-

biegi

ś

lusarskie (ci

ę

cie, szlifo-

wanie, wiercenie, gwintowanie,
trasowanie);

−

wykonywa

ć

poł

ą

czenia spawa-

ne.

13

Wykonanie wszystkich zidentyfikowanych w standardzie zada

ń

zawodowych wymaga posiadania kompetencji społecznych KzS.

3.4. Kompetencje społeczne KzS:

−

ponosi odpowiedzialno

ść

za korekcj

ę

i podkuwanie kopyt koni oraz

wykonywanie i formowanie podków,

−

dostosowuje zachowanie do zmian w

ś

rodowisku pracy ku

ź

ni lub

miejsc, w których znajduj

ą

si

ę

konie,

−

pracuje cz

ęś

ciowo samodzielnie i podejmuje współprac

ę

w zorgani-

zowanych warunkach pracy ku

ź

ni lub miejsc, w których znajduj

ą

si

ę

konie,

−

ocenia wpływ swoich działa

ń

i działa

ń

wykonywanych w ramach

współpracy zespołowej w ku

ź

ni lub miejscach, w których znajduj

ą

si

ę

konie i ponosi odpowiedzialno

ść

za ich skutki.

14

4. Profil kompetencji kluczowych

Ocen

ę

wa

ż

no

ś

ci kompetencji kluczowych dla zawodu podkuwacza

koni przedstawia rys. 1.

Wykaz kompetencji kluczowych opracowano na podstawie wykazu

stosowanego w Mi

ę

dzynarodowym Badaniu Kompetencji Osób Dorosłych

− projekt PIAAC (OECD).

1

2

3

4

5

Umiejętność obsługi komputera i wykorzystania Internetu

Umiejętności matematyczne

Umiejętność czytania ze zrozumieniem i pisania

Sprawność motoryczna

Planowanie i organizowanie pracy

Wywieranie wpływu/przywództwo

Komunikacja ustna

Współpraca w zespole

Rozwiązywanie problemów

Serie1

Zbędne

Mało ważne

Ważne

Istotne

Bardzo ważne

Rys. 1. Profil kompetencji kluczowych dla zawodu 722104 Podkuwacz koni

15

5. Słownik

Zawód

−

zbiór zada

ń

(zespół czynno

ś

ci) wyodr

ę

bnionych w wyniku społecz-

nego podziału pracy, wykonywanych stale lub z niewielkimi zmianami
przez poszczególne osoby i wymagaj

ą

cych odpowiednich kwalifikacji

i kompetencji (wiedzy, umiej

ę

tno

ś

ci oraz kompetencji społecznych)

zdobytych w wyniku kształcenia lub praktyki. Wykonywanie zawodu
stanowi

ź

ródło dochodów.

Specjalno

ść

−

jest wynikiem podziału pracy w ramach zawodu, zawiera cz

ęść

czynno

ś

ci o podobnym charakterze (zwi

ą

zanych z wykonywan

ą

funkcj

ą

lub przedmiotem pracy) wymagaj

ą

cych pogł

ę

bionej lub do-

datkowej wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci zdobytych w wyniku dodatkowego

szkolenia lub praktyki.

Zadanie
zawodowe

−

logiczny wycinek lub etap pracy w ramach zawodu o wyra

ź

nie okre-

ś

lonym pocz

ą

tku i ko

ń

cu, wyodr

ę

bniony ze wzgl

ę

du na rodzaj lub

sposób wykonywania czynno

ś

ci zawodowych powi

ą

zanych jednym

celem, ko

ń

cz

ą

cy si

ę

produktem, usług

ą

lub decyzj

ą

.

Kompetencje
zawodowe

−

wszystko to, co pracownik wie, rozumie i potrafi wykona

ć

, odpowied-

nio do sytuacji w miejscu pracy. Opisywane s

ą

trzema zbiorami: wie-

dzy, umiej

ę

tno

ś

ci oraz kompetencji społecznych.

Wiedza

−

zbiór opisów faktów, zasad, teorii i praktyk przyswojonych w procesie

uczenia si

ę

, odnosz

ą

cych si

ę

do dziedziny uczenia si

ę

lub działalno-

ś

ci zawodowej.

Umiej

ę

tno

ś

ci

−

zdolno

ść

wykonywania zada

ń

i rozwi

ą

zywania problemów wła

ś

ci-

wych dla dziedziny uczenia si

ę

lub działalno

ś

ci zawodowej.

Kompetencje
społeczne

−

zdolno

ść

autonomicznego i odpowiedzialnego uczestniczenia w

ż

yciu

zawodowym i społecznym oraz kształtowania własnego rozwoju,
z uwzgl

ę

dnieniem kontekstu etycznego.

Kompetencje
kluczowe

−

wiedza, umiej

ę

tno

ś

ci i postawy odpowiednie do sytuacji, niezb

ę

dne

do samorealizacji i rozwoju osobistego, bycia aktywnym obywatelem,
integracji społecznej i zatrudnienia.

Standard
kompetencji
zawodowych

−

norma opisuj

ą

ca kompetencje zawodowe konieczne do wykonywania

zada

ń

zawodowych wchodz

ą

cych w skład zawodu, akceptowana

przez przedstawicieli organizacji zawodowych i bran

ż

owych, praco-

dawców, pracobiorców i innych kluczowych partnerów społecznych.

Kwalifikacja

−

zestaw efektów uczenia si

ę

(zasób wiedzy, umiej

ę

tno

ś

ci oraz kompe-

tencji społecznych), których osi

ą

gni

ę

cie zostało formalnie potwier-

dzone przez uprawnion

ą

instytucj

ę

.

Europejska
Rama
Kwalifikacji

−

przyj

ę

ta w Unii Europejskiej struktura i opis poziomów kwalifikacji,

umo

ż

liwiaj

ą

cy porównywanie kwalifikacji uzyskiwanych w ró

ż

nych

krajach. W Europejskiej Ramie Kwalifikacji wyró

ż

niono 8 poziomów

kwalifikacji opisywanych za pomoc

ą

efektów uczenia si

ę

; stanowi

ą

one układ odniesienia krajowych ram kwalifikacji.

Polska Rama
Kwalifikacji

−

opis hierarchii poziomów kwalifikacji wpisywanych do zintegrowane-

go rejestru kwalifikacji w Polsce.

Krajowy
System
Kwalifikacji

−

ogół rozwi

ą

za

ń

słu

żą

cych ustanawianiu i nadawaniu kwalifikacji

(potwierdzaniu efektów uczenia si

ę

) oraz zapewnianiu ich jako

ś

ci.