PRZEKŁADNIE:
Typy przekładni:1) zębata- kształtowe
bezpośrednie 2) łąńcuchowa- kształtowee
cięgnowe, 3) pasowa- cierne cięgnowe 4)
cierne- cierne bezpośrednie. Podział wg
ułożenia osi 1) równoległe 2) kątowe 3)
wichrowate. Podział wg położenia 1)
zwalniające-redurtory

n

a

/n

b

>1

2)

przyspieszające-multiplikatory n

a

/n

b

<1.

Przełożenie kinematyczne i geometryczne:
i

ab

=

ω

ωω

ω

a

/

ω

ωω

ω

b

=n

a

/n

b

, , V

a

=(

ππππ

·D

a

·n

a

)/60 , ,

V

b

=(

ππππ

·D

b

·n

b

)/60, , z

a

·t=

ππππ

·D

a

, , z

b

·t=

ππππ

·D

b

,

,

Sprawność

przekładni

ηηηη

ab

=M

b

/(i

ab

·M

a

).

PRZEKŁADNIE CIĘGNOWE:
1)pasowe-składają się one z co najmniej
dwóch kół o gładkiej powierzchni i
opasującego je cięgna w postaci jednego
lub szeregu ułożonych pasów. W wyniku
napięcia pasa między nim a kołami
powstaje tarcie pozwalejące przenieść
mom obr Zalety:1) tania i prosta
konstrukcja

2)

płynność

ruchu

i

cichobieżność 3) dolność łagodzenia
zmian obc i drgań 4) swoboda w doborze
rozstawu osi 5) możliwość różnego
ustawienia osi wałów 6) możliwość
zmiany przełożenia 7) zabezpieczenie
innych mechanizmów od nadmiernego
przeciążenia 8) mała wrażliwość na
dokładność montażu Wady :1) duże
rozmiary 2) znaczne obc wałów i łożysk 3)
niestałość przełożenia 4) wrażliwość pasa
na szkodliwy wpływ otoczenia 5) niezbyt
wysoka sprawność. Materiały na pasy: 1)
skóry wołowe, 2) guma (kilka warstw
tkaniny wulkanizowanej tkaniany) 3) tkane
z impregnowanej tkaniny bawełnianej lub
z włukien sztucznych, 4) z tworzyw
sztucznych (mogą być z wtopionymi
linkami stalowymi).
OBCIĄŻENIA (wzór EULER’A) P=S

a

-

S

b

gdzie

S

a,b

-

obc

użyteczne

P=(1000·N)/V [N], , e

µ

µµ

µα

αα

α

=S

a

/S

b

, ,

α

αα

α

=

ϕϕϕϕ

1

,

ϕϕϕϕ

2

, , N-moc przenoszona przez

przekładnię[kW] V-prędkość obwodowa
[m/s]

ϕϕϕϕ

-kąt odchylenia cięgna od prostej

łączącej

osie

kół

Q=√[S

a

2

+S

b

2

+2·S

a

·S

b

·cos

γγγγ

obc kół ,

,tg

θθθθ

=[(S

a

-S

b

)/(S

a

+S

b

)]·tg(

γγγγ

/2)

,

,

Poślizgiem sprężystym pasa nazywamy
stos różnicy prędkości obu cięgien do
prędkości cięgna czynnego:

ξξξξ

=(V

a

-

V

b

)/V

a

,

,

Wsp

napędu

ϕϕϕϕ

=P/(S

a

+S

b

)=(S

a

-S

b

)/(S

a

+S

b

) , ,

ϕϕϕϕ

gr

=(0,4-0,6)

dla

pasów

płaskich,

ϕϕϕϕ

gr

=(0,5-0,7) dla p, klinowych,

ξξξξ

=0,01-

0,02 , Dla przeciętnych war pracy
sprawność

ηηηη

=0,96-0,98 z pasem płaskim

dla pasów płaskich

ηηηη

=0,95-0,96 z rolką

napinającą lub z wieńcem klinowym.
Dzięki

lepszemu

sprzężeniu

pasa

klinowego

z

kołem

możliwe

jest

zmniejszenie kąta opasania zwiększenie
przełożenia zmniejszenie rozstawu osi oraz
zmniejszenie nacisku na koła

α

αα

α

-kąt

rozwarcia rowka na kole.

µµµµ

’=

µµµµ

/sin

µµµµ

/2 , ,

V

≈≈≈≈

10[m/s](4-25)

OBLICZENIA

PRZEKŁ

PAS

Z

PASKIEM KLINOWYM
Lp-dł

pasa

Lp=

ππππ

·(D

1

+D

2

)/2+(D

2

-

D

1

)·

ππππ

·

γγγγ

/180+2·a·cos

γγγγ

, ,

ϕϕϕϕ

1

=180-2·

γγγγ

, ,

ϕϕϕϕ

2

=180+2·

γγγγ

, , sin

γγγγ

=(D

2

-D

1

)/2·a Wzór

przybliżony

Lp=2·a+

ππππ

·(D

1

+D

2

)/2+[(D

2

-

D

1

)]

2

/4·a , gdzie a- odległość osi kół.

(D

1

+D

2

)/2+50≤a≤2(D

2

+D

1

),

,Moc

przenoszona

N=(z·N

1

·k

l

· k

ϕ

ϕϕ

ϕ

)/ k

t

, ,

gdzie

z-liczba

pasów

klinowych

pracujących

równolegle

N

1

-moc

przenoszona przez jeden pas klinowy
średniej długości przy kątach opasania 180
i przy pracy bez przeciążeń k

l

- wsp

uwzględniający liczbę okresów zmian obc
pasa w jednostce czasu(zal od dł pasa)
k

l

=f(Lp), k

ϕ

ϕϕ

ϕ

- wsp uwzględniający kąt

opasania mniejszego koła rowkowego
k

ϕ

ϕϕ

ϕ

=f(

ϕϕϕϕ

1

), k

t

- wsp uwzględniający trwałość

pasa klinowego k

t

=f(T) , De=D

1

·k

1

średnica skuteczna koła (walcowej
części powierzchni) , Powierzchnia
skuteczna

pasa

jest

to

miejsce

geometryczne linii zamkniętych pasa nie
zmieniających

swoich

długości

przy

nawijaniu

pasa

na

koło

rowkowe.

Najmniejszy jest pasek Z później A,B,C,D
i największy E. Wszystkie paski mają kąt
wierzchołkowy zawsze równy

α

w

=40

o

w

przekroju wyprostowanej części pasa.
PRZEKŁADNIE ŁAŃCUCHOWE
Składa się z dwu lub więcej kół
uzębionych i opasającego je giętkiego
cięgna, złożonego z szeregu ogniw
łączonych przegubowo. Zalety: pewna
swoboda w ustaleniu odległości osi, 2)
zdolność łagodzenia szrpnięć, 3) wyższa
sprawność niż przekładni pasowej. 4)
stałość przełożenia, 5) niewielkie
obciążenia wałów i łożysk, 6) możność
napędzania kilku wałów. Wady 1) duży
koszt, 2) nierównomiernoość ruchu, 3)
hałas 4) konieczność smarowania 5)
warunek konieczny- równoległość wałów.
Rodzaje łańcuchów tulejkowe,
sworzniowe, rolkowe, zębate, płytkowe.

D1-koło napędzające
D2- koło napędzane

S1=S2*e

µφ

1

S1-S2=T- siła użyteczna