PRZEKŁADNIE:

Typy przekładni:1) zębata- kształtowe bezpośrednie 2) łąńcuchowa- kształtowee cięgnowe, 3) pasowa- cierne cięgnowe 4) cierne- cierne bezpośrednie. Podział wg ułożenia osi 1) równoległe 2) kątowe 3) wichrowate. Podział wg położenia 1) zwalniające-redurtory n_a/n_b>1 2) przyspieszające-multiplikatory n_a/n_b<1.

Przełożenie kinematyczne i geometryczne: i_ab=ω_a/ω_b=n_a/n_b, , V_a=(π·D_a·n_a)/60 , , V_b=(π·D_b·n_b)/60, , z_a·t=π·D_a , , z_b·t=π·D_b , , Sprawność przekładni η_ab=M_b/(i_ab·M_a).

PRZEKŁADNIE CIĘGNOWE:

1)pasowe-składają się one z co najmniej dwóch kół o gładkiej powierzchni i opasującego je cięgna w postaci jednego lub szeregu ułożonych pasów. W wyniku napięcia pasa między nim a kołami powstaje tarcie pozwalejące przenieść mom obr Zalety:1) tania i prosta konstrukcja 2) płynność ruchu i cichobieżność 3) dolność łagodzenia zmian obc i drgań 4) swoboda w doborze rozstawu osi 5) możliwość różnego ustawienia osi wałów 6) możliwość zmiany przełożenia 7) zabezpieczenie innych mechanizmów od nadmiernego przeciążenia 8) mała wrażliwość na dokładność montażu Wady :1) duże rozmiary 2) znaczne obc wałów i łożysk 3) niestałość przełożenia 4) wrażliwość pasa na szkodliwy wpływ otoczenia 5) niezbyt wysoka sprawność. Materiały na pasy: 1) skóry wołowe, 2) guma (kilka warstw tkaniny wulkanizowanej tkaniany) 3) tkane z impregnowanej tkaniny bawełnianej lub z włukien sztucznych, 4) z tworzyw sztucznych (mogą być z wtopionymi linkami stalowymi).

OBCIĄŻENIA (wzór EULER'A) P=S_a-S­_b gdzie S_a,b- obc użyteczne P=(1000·N)/V [N], , e^μα=S_a/S_b, , α=ϕ₁,ϕ₂, , N-moc przenoszona przez przekładnię[kW] V-prędkość obwodowa [m/s] ϕ-kąt odchylenia cięgna od prostej łączącej osie kół Q=√[S_a²+S_b²+2·S_a·S_b·cosγ obc kół , ,tgθ=[(S_a-S_b)/(S_a+S_b)]·tg(γ/2) , , Poślizgiem sprężystym pasa nazywamy stos różnicy prędkości obu cięgien do prędkości cięgna czynnego: ξ=(V_a-V_b)/V_a , , Wsp napędu ϕ=P/(S_a+S_b)=(S_a-S_b)/(S_a+S_b) , ,

ϕ_gr=(0,4-0,6) dla pasów płaskich, ϕ_gr=(0,5-0,7) dla p, klinowych, ξ=0,01-0,02 , Dla przeciętnych war pracy sprawność η=0,96-0,98 z pasem płaskim dla pasów płaskich η=0,95-0,96 z rolką napinającą lub z wieńcem klinowym. Dzięki lepszemu sprzężeniu pasa klinowego z kołem możliwe jest zmniejszenie kąta opasania zwiększenie przełożenia zmniejszenie rozstawu osi oraz zmniejszenie nacisku na koła α-kąt rozwarcia rowka na kole. μ'=μ/sinμ/2 , , V≈10[m/s](4-25)

OBLICZENIA PRZEKŁ PAS Z PASKIEM KLINOWYM

Lp-dł pasa Lp=π·(D₁+D₂)/2+(D₂-D₁)·π·γ/180+2·a·cosγ , , ϕ₁=180-2·γ , , ϕ₂=180+2·γ , , sinγ=(D₂-D₁)/2·a Wzór przybliżony Lp=2·a+π·(D₁+D₂)/2+[(D₂-D₁)]²/4·a , gdzie a- odległość osi kół. (D₁+D₂)/2+50≤a≤2(D₂+D₁), ,Moc przenoszona N=(z·N₁·k_l· k_ϕ)/ k_t , , gdzie z-liczba pasów klinowych pracujących równolegle N₁-moc przenoszona przez jeden pas klinowy średniej długości przy kątach opasania 180 i przy pracy bez przeciążeń k_l- wsp uwzględniający liczbę okresów zmian obc pasa w jednostce czasu(zal od dł pasa) k_l=f(Lp), k_ϕ- wsp uwzględniający kąt opasania mniejszego koła rowkowego k_ϕ=f(ϕ₁), k_t- wsp uwzględniający trwałość pasa klinowego k_t=f(T) , De=D₁·k₁ średnica skuteczna koła (walcowej części powierzchni) , Powierzchnia skuteczna pasa jest to miejsce geometryczne linii zamkniętych pasa nie zmieniających swoich długości przy nawijaniu pasa na koło rowkowe. Najmniejszy jest pasek Z później A,B,C,D i największy E. Wszystkie paski mają kąt wierzchołkowy zawsze równy α_w=40^o w przekroju wyprostowanej części pasa.

PRZEKŁADNIE ŁAŃCUCHOWE

Składa się z dwu lub więcej kół uzębionych i opasającego je giętkiego cięgna, złożonego z szeregu ogniw łączonych przegubowo. Zalety: pewna swoboda w ustaleniu odległości osi, 2) zdolność łagodzenia szrpnięć, 3) wyższa sprawność niż przekładni pasowej. 4) stałość przełożenia, 5) niewielkie obciążenia wałów i łożysk, 6) możność napędzania kilku wałów. Wady 1) duży koszt, 2) nierównomiernoość ruchu, 3) hałas 4) konieczność smarowania 5) warunek konieczny- równoległość wałów. Rodzaje łańcuchów tulejkowe, sworzniowe, rolkowe, zębate, płytkowe.

D1-koło napędzające

D2- koło napędzane

S1=S2*e^μφ1

S1-S2=T- siła użyteczna

---