SPIS TREŚCI
Strona 1 – Energetyka jądrowa
•
Energetyka jądrowa na świecie
•
Wady i zalety energetyki jądrowej
Strona 2 – Reaktor jądrowy
•
Rodzaje reaktorów
1.
Podział według rodzaju reakcji jądrowej
2.
Podział według chłodziwa
Strona 3 – Reaktor jądrowy
3.
Podział według generacji
4.
Podział według przeznaczenia
Strona 4 – Reaktor jądrowy
•
Budowa reaktora
Strona 5 – Reaktor jądrowy
•
Paliwo
•
Zasada pracy
Strona 6 – Elektrownia jądrowa
Strona 7 – Elektrownie jądrowe na świecie
Strona 8 – Katastrofa w Czarnobylu
Strona 9 – Broń jądrowa
Strona 10 – Broń jądrowa
•
Rodzaje broni nuklearnej
1.
Bomba atomowa
•
Grzyb atomowy
Strona 11 – Broń jądrowa
2.
Bomba wodorowa
3.
Bomba brudna
•
Zaawansowane konstrukcje
1.
Bomba neutronowa
2.
Bomba kobaltowa
BIBLIOGRAFIA
1.
http://www.wikipedia.pl/
2.
http://www.sciaga.pl/
3.
http://www.paa.gov.pl/
4.
http://www.atomowe.kei.pl/
Energetyka jądrowa jest to zespół zagadnień związanych z uzyskiwaniem na skalę
przemysłową energii z rozszczepienia ciężkich jąder pierwiastków (głównie uranu 235).
Energetyka jądrowa na świecie
Energię jądrową pozyskuje się głównie w wyniku rozszczepienia jąder atomowych w
reaktorach jądrowych znajdujących się w elektrowniach i na okrętach wojennych. W
niewielkim stopniu wykorzystuje się energię rozpadów promieniotwórczych np. w
zasilaczach izotopowych (SNAP). Energetyka jądrowa obejmuje również problemy związane
z wydobyciem uranu, przeróbką paliwa jądrowego oraz składowaniem odpadów
promieniotwórczych. Pierwsze elektrownie jądrowe pojawiły się w latach pięćdziesiątych,
dynamiczny rozwój tej dziedziny rozpoczął się w 2. połowie lat sześćdziesiątych ubiegłego
wieku, w związku ze wzrostem kosztów energii uzyskiwanej ze spalania kopalin. Rozwój ten
został prawie wstrzymany po katastrofie w Czarnobylu. W ostatnich latach obserwuje się
działania świadczące o ponownym zainteresowaniu tym typem energii.
Wady i zalety energetyki jądrowej
Największe kontrowersje wokół energetyki jądrowej związane są z kwestią
powstawania, transportu i składowania odpadów promieniotwórczych oraz kosztów
związanych z zamknięciem elektrowni i utylizacji tych odpadów. Inną ważną kwestią jest
rozprzestrzenianie broni jądrowej (np. Iran, Korea Północna) oraz zamachy samobójcze,
stanowiące nowy rodzaj zagrożenia dla instalacji atomowych. Pojawiają się także opinie
wskazujące na wyczerpywanie się złóż uranu, jednak najnowsze badania dowodzą, że zasoby
tego pierwiastka starczą jeszcze na co najmniej kilkaset lat.
Największą zaletą energetyki jądrowej jest wysokie bezpieczeństwo oraz brak emisji
szkodliwych dla środowiska gazów i pyłów. Energetyka jądrowa jest także najbardziej
skondensowanym źródłem energii obecnie wykorzystywanym przez człowieka. Światowe
zasoby materiałów rozszczepialnych pozwalałyby na pokrycie wszelkich potrzeb
energetycznych ludzkości na wiele tysięcy lat. Natomiast zasoby tradycyjnych surowców
energetycznych takich jak: ropa naftowa czy gaz ziemny są ograniczone, już obecnie popyt na
ropę naftową prawie przewyższa jej podaż. Szacuje się, że najtańsze w eksploatacji złoża ropy
są na wyczerpaniu, a wysokie koszty eksploatacji pozostałych sprawią, że już za kilkadziesiąt
lat pochodne ropy naftowej w tym najważniejsza dla człowieka: benzyna będą bardzo drogie.
Reaktor jądrowy jest to urządzenie, w którym przeprowadza się z kontrolowaną
szybkością reakcję rozszczepienia jąder pierwiastków promieniotwórczych.
Reakcja rozszczepienia jąder atomowych ma przebieg lawinowy – jedna reakcja
łańcuchowa może zainicjować kilka następnych. W celu kontrolowania szybkości reakcji tak
by przebiegała z jednakową prędkością (mówimy, że reakcja ma przebieg łańcuchowy tzn.
jedno rozszczepienie inicjuje następne rozszczepienie jądra atomowego) wprowadza się do
reaktora substancje pochłaniające neutrony. Są to na przykład takie pierwiastki jak: bor lub
kadm. Substancje te umieszczone są w prętach zwanych regulacyjnymi. Moderator służy do
spowalniania neutronów poprzez zderzenia neutronów z jądrami moderatora.
Rodzaje reaktorów
Podział według rodzaju reakcji j
ą
drowej
•
Rozszczepienie jądra atomowego - większość reaktorów, w tym wszystkie
komercyjne, oparta jest na zjawisku rozszczepienia jądra atomowego. Najczęściej jako
paliwo używany jest uran, ale trwają badania nad wykorzystaniem toru (na przykład w
reaktorach solnych).
•
Kontrolowana synteza termojądrowa - wykorzystanie kontrolowanej syntezy jądrowej
(najczęściej z wodorem jako paliwem) jest w fazie eksperymentalnej. Jak dotąd nie
udało się uzyskać z syntezy większej ilości energii, niż w nią włożono.
•
Rozpad promieniotwórczy - na przykład Radioizotopowe generatory termoelektryczne
oraz baterie jądrowe
Podział według chłodziwa
•
reaktory wodne, ciśnieniowe (tzw. PWR i WWER), w których chłodziwem i
moderatorem jest zwykła woda pod ciśnieniem (na tyle wysokim by woda nie zaczęła
odparowywać podczas normalnej pracy reaktora).
•
reaktory wodne, wrzące (BWR), w których chłodziwem i moderatorem jest również
zwykła woda, ale wrząca,
o
wyjątkowymi reaktorami wodnymi, wrzącymi są reaktory RBMK (tego typu
reaktory były między innymi w Czarnobylu oraz w innych elektrowniach na
terenie byłego ZSRR), chłodzone są wodą wrzącą w kanałach paliwowych, a
moderowane grafitem. Ten rodzaj reaktorów jest uznawany za jeden z
najniebezpieczniejszych (elektrownia w Czarnobylu posiadała cztery reaktory
typu RBMK).
•
reaktory wodne, basenowe, gdzie pręty paliwowe zanurzone są w basenie ze zwykłą
wodą, która jest chłodziwem i moderatorem. Warstwa wody nad rdzeniem posiada
wystarczającą grubość, aby całkowicie ekranować promieniowanie i personel reaktora
mógł bezpiecznie pracować ponad basenem.
•
reaktory ciężkowodne (PHWR np. CANDU ), chłodziwem i moderatorem jest ciężka
woda,
•
reaktory gazowe (GCR, AGR, HTGR), w których chłodziwem jest gaz (dwutlenek
węgla lub hel), a moderatorem grafit,
•
reaktory prędkie (LMFR na szybkich neutronach), pozbawione moderatora,
chłodziwem są najczęściej stopione metale: sód, rzadziej ołów,
•
reaktory solne (MSR), gdzie chłodziwem są stopione sole, najczęściej fluoru.
Podział według generacji
•
Pierwszej generacji - prototypowe
•
Drugiej generacji - pierwsze reaktory przemysłowe
•
Trzeciej generacji - reaktory nowszych konstrukcji
•
Czwartej generacji - najnowsze, w fazie projektów
Podział według przeznaczenia
•
energetyczne,
•
napędowe (głównie okrętów podwodnych i innych dużych okrętów),
•
militarne (wytwarzające materiał rozszczepialny do broni jądrowej),
•
badawcze.
Budowa reaktora
W zdecydowanej większości elektrowni jądrowych energia rozszczepienia
wzbogaconego uranu jest odbierana przez wodę, która w zależności od reaktora: odparowuje
(reaktory wrzące BWR) lub nie (jeśli jest pod wysokim ciśnieniem - reaktory ciśnieniowe
PWR i WWER).
Najczęściej czynnik podgrzany w reaktorze, przekazuje ciepło wodzie w wytwornicy
pary, która dzieli cały układ na obieg pierwotny i wtórny. Wytworzona w wytwornicy para
napędza turbozespół.
Typowy reaktor jądrowy zbudowany jest z:
1.
Rdzenia
, w którego skład wchodzą:
•
Pręty paliwowe - zawierają paliwo jądrowe (zwykle granulowany tlenek uranu).
•
Pręty regulacyjne - służą do precyzyjnej zmiany strumienia neutronów.
•
Pręty bezpieczeństwa - mają za zadanie całkowite przerwanie reakcji łańcuchowej w
sytuacji awaryjnej.
•
Chłodziwo – może nim być zwykła jak i ciężka woda, powietrze, gazy takie jak:
wodór czy hel oraz ciekły metal: sód, potas bądź bizmut. Zadaniem chłodziwa jest
odbieranie produkowanego wewnątrz rdzenia ciepła.
•
Kanały badawcze - służą do kontrolowania poziomu strumienia neutronów,
wykonywania naświetlań itp.
•
Moderator - obecnie stosuje się trzy jego rodzaje: grafit, wodę, ciężką wodę. Jego
zadaniem jest spowolnianie neutronów.
2.
Reflektora neutronów
– jego celem jest zwiększenie strumienia neutronów w
zewnętrznych częściach rdzenia lub ładunku dzięki rozpraszaniu neutronów wstecz,
do obszaru zachodzenia reakcji łańcuchowej.
3.
Osłon biologicznych
- zabezpieczają środowisko zewnętrzne przed szkodliwym
promieniowaniem.
Paliwo
W większości reaktorów (a we wszystkich lekko-wodnych) paliwo jądrowe stanowi
wzbogacony uran. Wzbogacenie polega na zwiększeniu zawartości rozszczepialnego U-235
do około 3-5% (z około 0,7%), ale reaktory ciężkowodne (CANDU, PHWR) pracują przy
naturalnym udziale izotopów. Reaktory prędkie wymagają jako paliwa bardziej
wzbogaconego uranu (do 20%), bądź plutonu. Produkują za to, w procesie wychwytu
neutronu i następujących rozpadów beta, pluton-239 z uranu U-238. Pluton może być
następnie, po wydzieleniu używany jako paliwo. Przy odpowiedniej konstrukcji reaktor jest w
stanie produkować w ten sposób więcej paliwa, niż go zużywa (reaktor powielający).
Zasada pracy
W prętach paliwowych, w których znajduje się uran zachodzą reakcje jądrowe:
•
Rozszczepienie spontaniczne jąder atomowych inicjujące reakcję rozszczepienia
wymuszonego,
•
Wymuszony rozpad jąder atomów uranu pod wpływem neutronów,
•
Przekształcanie się fragmentów jąder powstałych w wyniku rozszczepienia na jądra
atomowe w stanie podstawowym,
•
Rozpad promieniotwórczy powstałych jąder atomowych,
•
Emisja wymuszona, zderzeniami jąder atomowych z wysokoenergetycznymi
produktami rozpadu, głównie neutronów,
•
Pochłanianie neutronów, przez jądra paliwa jak i powstałe w wyniku rozszczepienia
jądra,
•
Rozpad promieniotwórczy radionuklidów, będących kolejnymi produktami rozpadu
uranu (zgodnie z szeregiem promieniotwórczym), w zasadzie do pominięcia,
Reakcje te powodują wydzielanie energii w formie promieniowania gamma oraz energii
kinetycznej produktów rozpadu. Energie te przekształcają się w energię cieplną, której ilość
może być oszacowana na podstawie deficytu masy.
W wyniku pojedynczego rozszczepienia atomu uranu powstają 2–3 wolne neutrony, w
elektrowniach opartych na neutronach termicznych spowalniane są przez moderator, inicjują
kolejne atomy uranu do rozpadu, tworząc tym samym reakcję łańcuchową.
Za pomocą prętów regulacyjnych, zbudowanych z substancji pochłaniających neutrony
(cyrkon, hafn) steruje się szybkością takiej reakcji, a więc pośrednio szybkością wydzielania
się ciepła.
Chłodziwo, pełniące w niektórych konstrukcjach jednocześnie rolę moderatora odbiera
wydzielające się ciepło bezpośrednio z rdzenia i umożliwia przekazanie na zewnątrz reaktora
atomowego, które następnie wykonuje pracę użytkową (np. napęd turbiny elektrycznej).
Elektrownia jądrowa jest to obiekt przemysłowo-energetyczny (elektrownia cieplna),
wytwarzający energię elektryczną poprzez wykorzystanie energii pochodzącej z
rozszczepienia jąder atomów, najczęściej uranu (uranu naturalnego lub nieco wzbogaconego
w izotop U-235), w której ciepło konieczne do uzyskania pary, jest otrzymywane z
rozszczepiania jąder pierwiastków promieniotwórczych w reaktorach jądrowych.
Budowa elektrowni j
ą
drowej z reaktorem wodnym ci
ś
nieniowym (PWR)
Na świecie zainstalowane są elektrownie jądrowe o łącznej mocy 370 GW,
wytwarzanej przez 435 bloków energetycznych. 29 bloków energetycznych jest w budowie.
Poziom rocznej produkcji energii elektrycznej w elektrowniach jądrowych wskazuje na
większe wykorzystanie w nich zainstalowanej mocy (kolejno: jądrowe: 1560, węglowe 6350,
wodne 2030 TWh). Najwięcej energii elektrycznej uzyskuje się z energetyki jądrowej w USA
(rocznie 527 TWh, 103 reaktory) i Francji (260 TWh, 59 reaktorów). Potęgami są tu również
Japonia (55) i Rosja (31). Największy udział energetyki jądrowej w produkowanej energii
elektrycznej mają obecnie: Francja (78%), Belgia (54%), Korea Południowa (39%),
Szwajcaria (37%), Japonia (30%), USA (19%), Rosja (16%).
Reaktory j
ą
drowe na
ś
wiecie (2006-07) oraz zapotrzebowanie na uran
Stan na dzień 31.05.2007
PRODUKCJA
ENERGII W EJ
W 2006
REAKTORY
CZYNNE
Maj 2007
REAKTORY
W BUDOWIE
Maj 2007
REAKTORY
PLANOWANE
Maj 2007
REAKTORY
PROPONOWANE
Maj 2007
ZAPOTRZEBOWANIE
NA URAN
2007
miliard kWh % e Ilość
MWe Ilość
MWe
Ilość
MWe
Ilość
MWe
ton U
Argentyna
7.2
6.9
2
935
1
692
0
0
1
700
135
Armenia
2.4
42
1
376
0
0
0
0
1
1000
51
Belgia
44.3
54
7
5728
0
0
0
0
0
0
1079
Brazylia
13.0
3.3
2
1901
0
0
1
1245
4
4000
338
Bułgaria
18.1
44
2
1906
0
0
2
1900
0
0
255
Chiny
51.8
1.9
11
8587
4
3170
23
24500
54
42000
1454
Chiny-
Tajwan
38.3
20
6
4884
2
2600
0
0
0
0
906
Czechy
24.5
31
6
3472
0
0
0
0
2
1900
550
Egipt
0
0
0
0
0
0
0
0
1
600
0
Finlandia
22.0
28
4
2696
1
1600
0
0
3
5000
473
Francja
428.7
78
59
63473
0
0
1
1630
1
1600
10368
Hiszpania
57.4
20
8
7442
0
0
0
0
0
0
1473
Holandia
3.3
3.5
1
485
0
0
0
0
0
0
112
Indie
15.6
2.6
17
3779
6
2976
4
2800
15
11100
491
Indonezja
0
0
0
0
0
0
0
0
4
4000
0
Iran
0
0
0
0
1
915
2
1900
3
2850
143
Izrael
0
0
0
0
0
0
0
0
1
1200
0
Japonia
291.5
30
55
47577
2
2285
11
14945
1
1100
8872
Kanada*
92.4
16
18
12595
2
1540
4
4000
0
0
1836
Korea Pd.
141.2
39
20
17533
1
950
7
8250
0
0
3037
Korea Pn.
0
0
0
0
0
0
1
950
0
0
0
Litwa
8.0
69
1
1185
0
0
0
0
2
3200
134
Meksyk
10.4
4.9
2
1310
0
0
0
0
2
2000
257
Niemcy
158.7
32
17
20303
0
0
0
0
0
0
3486
Pakistan
2.6
2.7
2
400
1
300
2
600
2
2000
64
Polska
0
0
0
0
0
0
0
0
2
3200
0
Rumunia
5.2
9.0
2
1310
0
0
0
0
3
1995
92
Rosja
144.3
16
31
21743
5
2720
8
9600
18
21600
3777
RPA
10.1
4.4
2
1842
0
0
1
165
24
4000
332
Słowacja
16.6
57
5
2064
2
840
0
0
0
0
299
Słowenia
5.3
40
1
696
0
0
0
0
1
1000
145
Szwajcaria
26.4
37
5
3220
0
0
0
0
0
0
575
Szwecja
65.1
48
10
9076
0
0
0
0
0
0
1468
Turcja
0
0
0
0
0
0
3
4500
0
0
0
Ukraina
84.8
48
15
13168
0
0
2
1900
20
21000
2003
USA
787.2
19
103
98254
1
1155
2
2716
21
24000
20050
Węgry
12.5
38
4
1773
0
0
0
0
0
0
254
Wielka
Brytania
69.2
18
19
10982
0
0
0
0
0
0
2021
Wietnam
0
0
0
0
0
0
0
0
2
2000
0
Ś
WIAT
2658.0
16
438 370,695
29
21,743
74
81,601
188
160,745
66,529
miliard kWh % e Ilość MWe
Ilość
MWe
Ilość
MWe
Ilość
MWe
ton U
PRODUKCJA
ENERGII W EJ
W 2006
REAKTORY
CZYNNE
REAKTORY
W BUDOWIE
REAKTORY
PLANOWANE
REAKTORY
PROPONOWANE
ZAPOTRZEBOWANIE
NA URAN
Katastrofa w Czarnobylu – największy na świecie wypadek jądrowy mający miejsce
26 kwietnia 1986, do którego doszło w wyniku wybuchu wodoru z reaktora jądrowego bloku
nr 4 elektrowni atomowej w Czarnobylu.
Ocenia się, że była to największa katastrofa w historii energetyki jądrowej i jedna z
największych katastrof przemysłowych XX wieku. Jest to jednocześnie jedyny incydent w
dziejach, który został zakwalifikowany do siódmego, najwyższego stopnia w skali INES.
W wyniku awarii skażeniu promieniotwórczemu uległ obszar od 125 000 do 146 000 km
2
terenu na pograniczu Białorusi, Ukrainy i Rosji, a wyemitowana z uszkodzonego reaktora
chmura radioaktywna rozprzestrzeniła się po całej Europie. W efekcie skażenia ewakuowano
i przesiedlono ponad 350 000 osób.
Elektrownia atomowa w Czarnobylu leży w pobliżu miasta Prypeć na Ukrainie, 18 km na
północny zachód od miejscowości Czarnobyl, 16 km od granicy ukraińsko-białoruskiej i
około 110 km od Kijowa. W jej skład wchodzą cztery reaktory typu RBMK-1000, każdy o
maksymalnej mocy 1 GW. W momencie katastrofy wspólnie wytwarzały około 10% energii
elektrycznej produkowanej na Ukrainie.
Budowa elektrowni rozpoczęła się w latach 70. XX wieku. Reaktor nr 1 uruchomiony został
w roku 1977, po czym oddano do użytku reaktor nr 2 (1978), nr 3 (1981) i nr 4 (1983). W
momencie wypadku trwała budowa kolejnych dwóch reaktorów nr 5 i nr 6, także o mocy 1
GW.
Widok na elektrownie w Czarnobylu po wybuchu reaktora
Broń jądrowa – rodzaj broni masowego rażenia wykorzystującej wewnątrz jądrową
energię wydzielaną podczas łańcuchowej reakcji rozszczepienia jąder ciężkich pierwiastków
(uranu i plutonu - broń atomowa) lub reakcji termojądrowej czyli syntezy lekkich
pierwiastków z wodoru – bomba wodorowa – o sile wybuchu znacznie większej od broni
atomowej.
Czynnikami rażenia broni jądrowej są:
•
Fala uderzeniowa – cienka warstwa, w której następuje gwałtowny wzrost ciśnienia
gazu, rozchodząca się szybciej niż dźwięk.
•
Promieniowanie przenikliwe – jeden z czynników rażenia wybuchu jądrowego –
stanowi strumień promieniowania gamma i promieniowania neutronowego, zdolny do
przenikania przez różne materiały o znacznej grubości.
•
Promieniowanie cieplne (świetlne) – fala elektromagnetyczna o określonym widmie
częstotliwości.
•
Skażenie promieniotwórcze – znaczny wzrost aktywności promieniotwórczej
przedmiotów, organizmów żywych, budynków i wielkich obszarów, powyżej
naturalnego poziomu aktywności promieniotwórczej.
•
Impuls elektromagnetyczny – pojęcie oznaczające powstawanie i rozprzestrzenianie
się promieniowania elektromagnetycznego o szerokim widmie stosunkowo niskich
częstotliwości i bardzo dużym natężeniu.
Siła rażenia jest daleko większa niż w przypadku konwencjonalnego materiału
wybuchowego - największe bomby są zdolne zniszczyć całe miasta. Bomby atomowe zostały
zastosowane dwukrotnie w celach wojennych przez armię Stanów Zjednoczonych przeciwko
japońskim miastom Hiroszima i Nagasaki, w trakcie II wojny światowej. Od tego czasu użyto
ich około 2000 razy, jedynie w ramach testów, przeprowadzanych przez dziesięć państw
(USA, Związek Radziecki, Wielka Brytania, Francja, Chińska Republika Ludowa, Indie,
Pakistan i RPA wspólnie z Izraelem).
Mocarstwami nuklearnymi są Stany Zjednoczone, Rosja, Wielka Brytania, Francja,
Chińska Republika Ludowa, Indie, Pakistan, Korea Północna i Izrael, którego władze nie
potwierdzają ani nie zaprzeczają tym podejrzeniom. RPA wyprodukowała 4 bomby atomowe,
lecz po upadku apartheidu jej arsenał nuklearny został zdeponowany w Izraelu. Korea
Północna ogłosiła, że posiada arsenał nuklearny. Próbny ładunek został zdetonowany 9
października 2006 o 4.36 czasu polskiego. Eksplozję przeprowadzono w wyrytej w górach
kopalni w prowincji Hamgyong. Jednak według wielu ekspertów władze w Pjongjangu
potrzebują jeszcze 5-10 lat na przełamanie technicznych problemów i takie udoskonalenie
ładunku, by móc umieścić go na rakiecie dalekiego zasięgu. Ukraina może posiadać głowice
atomowe, które w wyniku pomyłki nie zostały zabrane przez Armię Radziecką. O prace nad
budową broni atomowej podejrzewany jest Iran.
Rodzaje broni nuklearnej
Bomba atomowa
Bomba atomowa czerpie swoją
energię z reakcji rozszczepienia ciężkich
jąder atomowych (np. uranu lub plutonu) na
lżejsze pod wpływem bombardowania
neutronami. Rozpadające się jądra emitują
kolejne neutrony, które bombardują inne
jądra, wywołując reakcję łańcuchową.
Zasada działania bomby atomowej
polega na wytworzeniu/przekroczeniu w jak
najkrótszym czasie masy krytycznej ładunku
jądrowego. Przekroczenie masy krytycznej
zazwyczaj uzyskuje się na jeden z dwóch
sposobów: poprzez połączenie kilku porcji
materiału rozszczepialnego (tzw. metoda
działa)
lub
zapadnięcie
materiału
uformowanego w powłokę (tzw. metoda
implozyjna). Połączenie to musi odbyć się
szybko by reakcja nie została przerwana już
w początkowej fazie w wyniku rozproszenia
energii powstającej podczas rozszczepiania jąder, dlatego do połączenia materiałów
rozszczepialnych używa się konwencjonalnego materiału wybuchowego. Reakcja łańcuchowa
wydziela ogromną ilość energii. Wysoka temperatura i energia produktów rozpadu powodują
błyskawiczne rozproszenie materiału rozszczepialnego i przerwanie reakcji łańcuchowej. Jako
ładunku nuklearnego przy metodzie działa używa się uranu-235, zaś przy metodzie
implozyjnej - plutonu-239.
Grzyb atomowy – efekt wybuchu bomby atomowej;
tworzy się po naziemnym, powietrznym lub płytkim
podziemnym wybuchu jądrowym. Jest to chmura w kształcie
ogromnego grzyba składająca się z drobnych pyłów i aerozoli
(w
tym
promieniotwórczych),
powstała
po
wybuchu
atomowym w wyniku unoszenia się nagrzanego eksplozją
powietrza,
wraz
ze
stopionymi,
odparowanymi
i
rozproszonymi
drobinami
gleby
i
resztkami
bomby
powodującymi promieniotwórcze skażenie terenu. Grzyb może
powstać po każdej silnej eksplozji, nie tylko jądrowej, a także
na przykład po upadku meteorytu, lub wybuchu wulkanu.
W trakcie wybuchu bomby atomowej uwalniane są
nieporównywalnie większe ilości energii niż przy eksplozji
konwencjonalnych środków wybuchowych. Temperatura w
trakcie eksplozji osiąga sto milionów kelwinów, podczas gdy w trakcie wybuchu środków
chemicznych do miliona kelwinów. Wysoka temperatura towarzysząca wybuchowi powoduje
też charakterystyczną kulę ognia, widoczną w momencie eksplozji.
Bomba wodorowa
Zwana jest też bombą termojądrową. Zasada działania
bomby
wodorowej
opiera
się
na
wykorzystaniu
reakcji
termojądrowej, czyli łączenia się lekkich jąder atomowych (np.
wodoru lub helu) w cięższe, czemu towarzyszy wydzielanie ogromnej
ilości energii.
Ponieważ rozpoczęcie i utrzymanie fuzji wymaga bardzo
wysokiej
temperatury,
bomba
wodorowa
zawiera
ładunek
rozszczepialny (pierwszy stopień), którego detonacja inicjuje fuzję w
ładunku drugiego stopnia. Ciśnienie uzyskane z pierwszego stopnia
kompresuje drugi stopień, otoczony płaszczem ze zubożonego uranu.
Jednocześnie zawarty wewnątrz rdzeń ze wzbogaconego uranu w
wyniku implozji osiąga masę krytyczną i staje się bardzo silnym
ź
ródłem neutronów. W tych warunkach w wodorowo-helowym paliwie rozpoczyna się
niezwykle szybki i gwałtowny proces fuzji jąder, dzięki czemu w bardzo krótkim czasie
emitowana jest energia wielokrotnie przekraczająca tę uzyskaną z pierwszego stopnia.
Brudna bomba
Brudna bomba to określenie na rodzaj broni radiologicznej, której działanie polega na
rozrzuceniu materiału radioaktywnego na dużej przestrzeni przy pomocy konwencjonalnych
materiałów wybuchowych. Powoduje to skażenie promieniotwórcze terenu. Ze względu na
łatwość konstrukcji takiej bomby, istnieje niebezpieczeństwo użycia jej przez organizacje
terrorystyczne. Materiał promieniotwórczy z wybuchu brudnej bomby zostałby rozproszony
na dużym obszarze, przez co natężenie promieniowania byłoby niewielkie, a większość
ewentualnych ofiar śmiertelnych zginęłaby od wybuchu ładunku konwencjonalnego.
Powszechne obawy przed promieniowaniem spowodowałyby jednak znaczącą dezorganizację
oraz pociągnęły za sobą duże koszty usunięcia skażenia.
Zaawansowane konstrukcje
Bomba neutronowa
Bomba neutronowa to specjalny rodzaj bomby termojądrowej, pozbawionej ekranu
odbijającego neutrony, w której energia powstaje w wyniku reakcji syntezy deuteru z trytem.
Siła jej wybuchu jest relatywnie niewielka. Małe jest również skażenie promieniotwórcze
terenu. Czynnikiem rażącym jest promieniowanie przenikliwe – neutronowe, przenikające
przez materię (w tym opancerzenie), ale zabójcze dla żywych organizmów.
Bomba kobaltowa
Bomba kobaltowa zawiera w osłonie kobalt, który pod wpływem wytwarzanych przez
ładunek neutronów przekształca się w izotop Co-60, silne i trwałe (okres połowicznego
rozpadu 5,26 lat) źródło promieniowania gamma. Głównym celem jest skażenie terenu, by
uczynić go niezdatnym do zasiedlenia. Zamiast kobaltu dodatkiem może być złoto, które
pozostanie radioaktywne przez okres kilku dni, oraz tantal i cynk (kilka miesięcy). Jedna
bomba kobaltowa została zdetonowana przez Brytyjczyków. Test jednokilotonowej bomby
nie powiódł się.