M
IKROBIOLOGIA ŻYWNOŚCI
Ćwiczenie 11
WTŻ II rok
___________________________________________________________________________
http://www.ar.krakow.pl/tz/ktfimt/
1
M
IKROFLORA WODY
Woda jest naturalnym środowiskiem bytowania wielu organizmów żywych, w tym
drobnoustrojów. W zbiorniku wodnym organizmy można podzielić na 3 zasadnicze grupy:
-
producenci
– organizmy samożywne, wykorzystujące substancje nieorganiczne do budowy
związków organicznych, warunkują życie wszystkich pozostałych organizmów, należą tu
rośliny zielone, bakterie fotosyntetyzujące i chemosyntetyzujące,
-
konsumenci
– to mikroorganizmy zwierzęce żywiące się gotowymi substancjami
organicznymi w postaci żywych lub martwych organizmów,
-
reducenci
– to bakterie oraz grzyby, w większości saprofityczne, które żywią się ciałami
producentów, konsumentów i innych reducentów oraz organicznymi produktami metabolizmu
wszystkich organizmów, rozkładają związki organiczne do substancji prostych.
Mikroorganizmy pełnią w wodzie bardzo ważną rolę, należą tu przedstawiciele zarówno
producentów, jak i reducentów.
W wodach lądowych znaleźć można przedstawicieli prawie wszystkich grup
drobnoustrojów, obok form typowo wodnych występują tu także drobnoustroje bytujące
normalnie w glebie, powietrzu, przewodach pokarmowych ludzi i zwierząt.
Skład jakościowy i ilościowy drobnoustrojów w wodzie zależy od warunków przyrodniczych,
klimatycznych, meteorologicznych, rodzaju dna, pory roku, pory doby oraz charakteru,
jakości i głębokości wody.
Drobnoustroje występujące w wodzie można podzielić na 2 grupy.
1.
Mikroflora autochtoniczna
(tubylcza) to drobnoustroje naturalnie bytujące i
rozmnażające się w środowisku wodnym.
Najbardziej typowe mikroorganizmy wodne to autotrofy (foto- i chemotrofy) i heterotrofy,
zdolne do wzrostu nawet w obecności śladowych ilości substancji odżywczych. Do grupy tej
należą:
- bakterie siarkowe z rodzajów Beggiatoa, Thiothrix, Thiobacillus, Thiorhodaceae,
Chlorobium, wykorzystujące siarczany, siarczki, tiosiarczany i siarkę elementarną w swoich
procesach życiowych,
M
IKROBIOLOGIA ŻYWNOŚCI
Ćwiczenie 11
WTŻ II rok
___________________________________________________________________________
http://www.ar.krakow.pl/tz/ktfimt/
2
Beggiatoa sp. – żółte kuleczki
w nitkach to siarka
Thiothrix
Chlorobium – zielone bakterie siarkowe, które utleniają
H
2
S, początkowo do siarki elementarnej (S
0
), a w
przypadku całkowitego wyczerpania siarkowodoru
utleniają siarkę S
0
do siarczanu (SO
4
2-
). Siarka jest
gromadzona w postaci zewnątrzkomórkowych białych
granulek, które powodują, że hodowla ma wygląd
mleczny.
M
IKROBIOLOGIA ŻYWNOŚCI
Ćwiczenie 11
WTŻ II rok
___________________________________________________________________________
http://www.ar.krakow.pl/tz/ktfimt/
3
- bakterie żelaziste z rodzajów Leptothrix, Gallionella, Crenothrix, Clonothrix (mogą
powodować zatykanie i korozję przewodów wodnych),
Leptothrix – potrafią utleniać zarówno Fe(II), jak i Mn(II).
Gallionella – utlenia i akumuluje żelazo (w postaci
Fe(OH) lub FeOOH) wokół swoich spiralnie
skręconych nici
- inne bakterie, m.in. z rodzajów Vibrio, Pseudomonas, Achromobacter, Spirochaeta,
Aeromonas, Selenomonas, Spirillum,
M
IKROBIOLOGIA ŻYWNOŚCI
Ćwiczenie 11
WTŻ II rok
___________________________________________________________________________
http://www.ar.krakow.pl/tz/ktfimt/
4
- grzyby z rodzajów Mucor, Leptomitus, Saprolegnia
Leptomitus lacteus
Saprolegnia – częsta
pleśń w środowisku wodnym, powoduje
infekcje ryb i pleśnienie jaj (ikry)
2.
Mikroflora allochtoniczna
(naniesiona) przedostaje się do wód (głównie
powierzchniowych):
z powietrza i gleby,
ze ścieków przemysłowych (drożdżowni, browarów, zakładów mięsnych i
mleczarskich),
z przewodu pokarmowego człowieka i zwierząt bezpośrednio wraz z
odchodami lub za pośrednictwem ścieków komunalnych.
M
IKROBIOLOGIA ŻYWNOŚCI
Ćwiczenie 11
WTŻ II rok
___________________________________________________________________________
http://www.ar.krakow.pl/tz/ktfimt/
5
Ze względu na znaczenie dla zdrowia i gospodarki człowieka mikroorganizmy można
podzielić na saprofityczne (nieszkodliwe, wyżej wymienione autotrofy i heterotrofy),
patogenne (chorobotwórcze) i szkodliwe w określonych gałęziach przemysłu.
Bakterie patogenne należą do drobnoustrojów allochtonicznych i dostają się do wody z
przewodu pokarmowego ludzi i zwierząt. W wodzie nie rozmnażają się, lecz są przenoszone
na następnego żywiciela. Drogą wodną przenoszone są:
cholera przenoszona przez przecinkowca cholery (Vibrio cholerae, w wodzie
powierzchniowej przeżywa do kilku tygodni, w wodociągowej kilka dni),
dur brzuszny powodowany przez pałeczkę duru
brzusznego (Salmonella Typhi),
czerwonka - pałeczki czerwonki (Shigella flexneri i
Shigella sonnei)
tularemia - Pasteurella (Francisella) tularensis.
Wystarczy 10 komórek Francisella tularensis, aby wywołać u ludzi ciężką, podobną do dżumy chorobę
– tularemię .Bakteria znajduje się na liście substancji biologicznych, co do których istnieją możliwości
użycia ich w ataku terrorystycznym.
Mogą być także tą drogą przenoszone brucelloza, żółtaczka zakaźna, gorączka błotna oraz
enterowirusy (wirusy Polio).
Podczas analiz mikrobiologicznych wody niemożliwe jest badanie wszystkich
organizmów chorobotwórczych, ze względu na ich niewielkie ilości w porównaniu z
pozostałą mikroflorą oraz specyficzne wymagania pokarmowe. Dlatego do wykrywania
zanieczyszczeń kałowych w wodzie wykorzystuje się badanie obecności tzw.
mikroorganizmów wskaźnikowych (tab. 1). Są to inne bakterie, występujące obficie w
przewodzie pokarmowym, łatwe w hodowli i zasadniczo nieszkodliwe w stosunku do ludzi,
które dostają się do wody z wydalinami ludzkimi lub zwierzęcymi. Badania mikroflory
jelitowej ustaliły stałe występowanie trzech różnych rodzajów
bakterii wskaźnikowych
,
świadczących o kontakcie wody z fekaliami lub ściekami:
- pałeczka okrężnicy (Escherichia coli) i Enterobacter aerogenes,
- paciorkowce kałowe z typowym gatunkiem Enterococcus faecalis,
- beztlenowce przetrwalnikujące Clostridium perfringens.
M
IKROBIOLOGIA ŻYWNOŚCI
Ćwiczenie 11
WTŻ II rok
___________________________________________________________________________
http://www.ar.krakow.pl/tz/ktfimt/
6
Stwierdzenie zawartości bakterii z grupy coli powyżej normy (tab. 2) świadczy o
fekalnym zanieczyszczeniu wody, a tym samym o możliwości występowania bakterii
chorobotwórczych.
Tabela 1.
Wymagania mikrobiologiczne dla wody pitnej i na potrzeby gospodarcze
Wskaźnik jakości wody
Woda z wodociągów
sieciowych
dezynfekowana
Woda z wodociągów
sieciowych
niedezynfekowana
Woda z wodociągów
lokalnych, studni
publicznych i studni
zakładowych
Podawana
do sieci
W sieci
Podawana do
sieci
W sieci
Liczba bakterii grupy coli
typu kałowego w 100 cm
3
0
0
0
0
0
Liczba bakterii grupy coli
w 100 cm
3
0
1
1
2
2
Liczba kolonii bakterii na
agarze odżywczym po
24h, 37
C w 1 cm
3
10
20
20
40
40
Liczba kolonii bakterii na
agarze odżywczym po
24h, 20
C w 1 cm
3
50
100
100
200
X – nie oznacza się
Tabela 2.
Wskaźniki bakteriologiczne jakości wody do picia
Rodzaj oznaczenia
Objętość próbki [cm
3
]
Dopuszczalna ilość bakterii
Escherichia coli lub bakterie grupy coli
typu kałowego (termotolerancyjne)
100
0
Bakterie grupy coli
100
0
Paciorkowce kałowe
100
0
Clostridium sp. redukujące siarczany
20
0
Ogólna liczba bakterii w temp. 37°C
1
10
Ogólna liczba bakterii w temp. 20°C
1
100
Zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami, sanitarna ocena wody polega na
określeniu liczby bakterii
psychrofilnych
oraz
mezofilnych
w 1
cm
3
badanej wody oraz
ustaleniu tzw.
miana coli
.
M
IANO COLI
Miano coli jest to najmniejsza objętość badanej wody lub ścieków (w cm
3
), w
której stwierdza się jeszcze obecność bakterii z grupy coli. Miano coli jest wartością
niemianowaną. Jeśli miano coli wynosi 10 to znaczy, że w 10 cm
3
znajduje się co najmniej
1 komórka bakterii z grupy pałeczki okrężnicy. Wartość miana coli jest odwrotnie
proporcjonalna do stopnia zanieczyszczenia wody!
M
IKROBIOLOGIA ŻYWNOŚCI
Ćwiczenie 11
WTŻ II rok
___________________________________________________________________________
http://www.ar.krakow.pl/tz/ktfimt/
7
Za bakterie z grupy coli uważa się gramujemne pałeczki nie wytwarzające
przetrwalników, rozwijające się w warunkach względnie beztlenowych, mające zdolność
fermentowania laktozy z wytworzeniem kwasu i gazu, w ciągu 48 h hodowli w temp.
35-37°C. Tryptofan redukują do indolu. Należą do niej bakterie z rodzaju Escherichia,
Citrobacter, Enterobacter i Klebsiella.
S
AMOOCZYSZCZANIE WODY
Z biologicznego punktu widzenia zanieczyszczeniami są czynniki działające
szkodliwie na organizmy ludzi i zwierząt w przypadku korzystania z wody do celów
konsumpcyjnych. Czynnikami tymi może być nadmierne stężenie soli, substancji
organicznych, zmieniona temperatura wody, radioaktywność, mętność i barwa, a także
obecność bakterii i wirusów chorobotwórczych.
Samooczyszczanie
jest
naturalnym procesem usuwania zanieczyszczeń
chemicznych
przy
udziale
czynników
biologicznych
i
fizykochemicznych.
Zanieczyszczenia po rozcieńczeniu wodą odbieralnika, po sedymentacji i adsorpcji zawiesin
ulegają mineralizacji przy udziale mikroorganizmów wodnych, jak bakterie, promieniowce,
grzyby, pierwotniaki, sinice i wiciowce. Przy wystarczającej ilości tlenu w wodzie, w wyniku
mineralizacji otrzymuje się wodę przejrzystą i pozbawioną zapachu. Przy braku wolnego
tlenu proces mineralizacji prowadzą bakterie beztlenowe, a produktami rozkładu
zanieczyszczeń są kwasy organiczne, aminy, amoniak, metan, siarkowodór, indol, skatol i
inne związki, które nadają wodzie przykry zapach (indol, skatol) lub mają właściwości trujące
(amoniak, siarkowodór). Woda uzyskana w drodze oczyszczania beztlenowego jest nadal
mętna i cuchnąca.
Poza czynnikami biotycznymi, czyli organizmami żywymi, wpływ na samooczyszczanie
wody mają również czynniki abiotyczne, jak zawartość tlenu, temperatura wody, odczyn
środowiska, obecność substancji toksycznych i radioaktywnych.
Zawartość tlenu jest związana z oddychaniem drobnoustrojów. Przy dużym
zanieczyszczeniu może dojść do całkowitego wyczerpania tlenu., Ilość tlenu (w mg na litr
wody), która zostanie zużyta przez mikroorganizmy (heterotrofy) na mineralizację
zanieczyszczeń nosi nazwę biochemicznego zapotrzebowania na tlen (BZT). W praktyce
oznacza się zwykle BZT
5
, czyli biochemiczne zapotrzebowanie na tlen w czasie 5 dni.
M
IKROBIOLOGIA ŻYWNOŚCI
Ćwiczenie 11
WTŻ II rok
___________________________________________________________________________
http://www.ar.krakow.pl/tz/ktfimt/
8
O
KREŚLANIE LICZBY BAKTERII PSYCHRO
-
I MEZOFILNYCH W WODZIE
Posiewu bakterii na agar odżywczy dokonuje się w dwóch równoległych powtórzeniach.
Wodę wodociągową należy posiewać bezpośrednio, pobierając 1 cm
3
wody i przenosząc na
płytkę Petriego. Dodatkowo posiewu dokonuje się często z rozcieńczenia 10
-1
. Wodę
powierzchniową wysiewa się z rozcieńczeń 10
-3
i 10
-5
, a ścieki miejskie z rozcieńczeń 10
-6
i
10
-8
. Następnie płytki odwraca się do góry dnem i jedną z nich wstawia do cieplarki o temp.
20°C, drugą do cieplarki o temp. 37°C. Czas hodowli w pierwszym przypadku dla bakterii
psychrofilnych wynosi 72 h, a w drugim – dla bakterii mezofilnych wynosi 24 h.
O
ZNACZANIE BAKTERII GRUPY COLI METODĄ FERMENTACYJNO
-
PROBÓWKOWĄ
Bakterie grupy coli można wykryć metodą fermentacyjno-probówkową, a wynik podać jako
miano coli. Wykrywanie tych bakterii oparte jest na zdolności do fermentowania laktozy
z wytworzeniem w podłożu kwasu oraz gazu. Posiewów dokonuje się na podłoże
Eijkmana (LPB - zawiera laktozę i wskaźnik purpurę bromokrezolową) z rurką Durhama
wewnątrz, a następnie inkubuje w temp. 37°C przez 24 lub 48 godzin.
Za wynik dodatni posiewu (obecność bakterii z grupy coli)
przyjmuje się obecność gazu w probówce Durhama (nie mniej niż
1/10 objętości), zmętnienie pożywki i zmianę jej barwy z fioletowej
na żółtą. Jeśli po 24 godzinach powyższe zmiany nie wystąpią,
wówczas próbki inkubuje się dalej i ponownie odczytuje po 48 h.
Wodę wodociągową (pitną), której miano powinno być większe niż:
100 – wysiewa się systemem = 50 cm
3
i 5x10 cm
3
(ewentualnie 5x10
cm
3
i 1 cm
3
).
Jeśli dopuszczalne miano coli wody badanej wynosi:
50 – wysiewa się = 5x10 cm
3
, 1 cm
3
oraz 10
-1
cm
3
10 – wysiewa się = 2x10 cm
3
, 1 cm
3
oraz 10
-1
cm
3
.
Wykonuje się to w ten sposób, że do 5 probówek lub butelek zawierających po 10 cm
3
podwójnie stężonego podłoża wprowadza się po 10 cm
3
wody wodociągowej z kolejnych
M
IKROBIOLOGIA ŻYWNOŚCI
Ćwiczenie 11
WTŻ II rok
___________________________________________________________________________
http://www.ar.krakow.pl/tz/ktfimt/
9
rozcieńczeń. Wodę powierzchniową posiewa się bezpośrednio oraz z kolejnych rozcieńczeń
(10
-1
, 10
-2
, 10
-3
, 10
-4
itd.).
Schemat rozcieńczeń i posiewów przy oznaczaniu miana coli: 5 x 10 cm
3
, 1 cm
3
, 10
-1
cm
3
, 10
-2
cm
3
, 10
-3
cm
3
Pojawienie się bardzo małej ilości gazu, przy
jednoczesnym bardzo słabym zakwaszeniu lub braku
zakwaszenia, uważa się za wynik wątpliwy. Hodowle,
których wyniki po 24 godzinach inkubacji uznano za
wątpliwe, poddaje się badaniu potwierdzającemu, a następnie
inkubuje dalej do 48 h. W przypadku wątpliwości wykonuje
się posiew na podłoże Endo oraz próby biochemiczne np. na
wytwarzanie indolu.
Badania potwierdzające należy wykonać przesiewając bakterie jałową ezą z podłoża
laktozowego na pożywkę Endo. Inkubację należy prowadzić w temp. 37°C w ciągu 24
godzin. Bakterie grupy coli rosną na pożywce Endo w postaci ciemnoczerwonych kolonii o
metalicznym (fuksynowym) połysku. W przypadku obecności chociażby jednej takiej kolonii
na pożywce Endo, wynik badania potwierdzającego należy uznać za dodatni.
Próba na indol
Probówki zawierające wodę peptonową z tryptofanem szczepi się 1 ml badanej wody
bezpośrednio lub z rozcieńczenia. Po 48-godzinnej inkubacji w temperaturze 37°C nanosi się
po ściance kilka kropel odczynnika Ehrlicha, który w obecności indolu barwi się na różowo.