Droga Radości1..

Wszyscy płaczemy z żalu,

Albo z bólu niemego,

Czy też tylko – tak sobie,

Sami nie wiedząc dlaczego.

Lecz nikt nie zapłakał jeszcze,

Jak po straconej miłości,

Nad jedną zwiewną chwilą,

Chwilą wzniosłej radości.

Że była tu - z nami – przez moment,

I bezcen – zmieniła w coś celowego,

Lecz, niedoceniona odeszła…

I… już, nie wróci – do miejsca tego…

A ci co – na miejscu – zostali,

Będą mieć krecią ciemność…

Bo – radość – stwarza wszystko…

A, „ uczoność” - rozumną przyziemność…

I. Iwańska

Na powyższym zdjęciu autorka z lat swego dzieciństwa.

Warszawa 2015-02-11