Droga Radości1.. Wszyscy płaczemy z żalu, Albo z bólu niemego, Czy też tylko – tak sobie, Sami nie wiedząc dlaczego. Lecz nikt nie zapłakał jeszcze, Jak po straconej miłości, Nad jedną zwiewną chwilą, Chwilą wzniosłej radości. Że była tu - z nami – przez moment, I bezcen – zmieniła w coś celowego, Lecz, niedoceniona odeszła… I… już, nie wróci – do miejsca tego… A ci co – na miejscu – zostali, Będą mieć krecią ciemność… Bo – radość – stwarza wszystko… A, „ uczoność” - rozumną przyziemność… I. Iwańska Na powyższym zdjęciu autorka z lat swego dzieciństwa. Warszawa 2015-02-11