Podstawy planowania przestrzennego egzamin

Last modified: 2013-02-05 14:49

Podstawy planowania przestrzennego

(egzamin)

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

Wykład 1.

Podstawowe akty prawne:
- ustawa z dn. 27.03.2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, Dz. Ustaw nr 80 pozy-

cja 717 z 2003 z późniejszymi zmianami

- ustawa z dn. 7.07.1994 prawo budowlane
- ustawa z dn. 27.04.2001 prawo ochrony środowiska
- ustawa z dn. 17.05.1989 prawo geodezyjne i kartograficzne
- ustawa z dn. 21.08.1997 o gospodarce nieruchomościami
- ustawa z dn. 12.07.1984 o planowaniu przestrzennym
- ustawa z dn. 7.07.1994 o zagospodarowaniu przestrzennym
- ustawa z dn. 08.03.1990 o samorządzie gminnym
- ustawa z dnia 3.10.2008 o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społe-

czeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko

- rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 listopada 2002 r. w sprawie szczegółowych warun-

ków, jakim powinna odpowiadać prognoza oddziaływania na środowisko dotycząca projektów
miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego

- rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących zna-

cząco oddziaływać na środowisko

Planowanie przestrzenne – to zespół instytucji, metod i działań zapewniający racjonalne zagospoda-
rowanie przestrzenią. Stanowi przestrzenny aspekt planowania społeczno-gospodarczego.

Zadaniem planowania przestrzennego jest ustalenie dla poszczególnych obszarów przeznaczenia i
sposobów zagospodarowania na określone cele. Odbywa się to w aktach planowania przestrzennego
zwanych także planami zagospodarowania przestrzennego.

Planowanie przestrzenne określa:
- zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczenia terenów na róże cele
- zasady ich zagospodarowania, przyjmując tak zwany ład przestrzenny i rozwój zrównoważony,

jako podstawy tych działań

- zasady i tryb rozwiązywania konfliktów między podmiotami władającymi nieruchomościami

a mianowicie: obywatelami, wspólnotami samorządowymi i państwem

Przeznaczenie terenów określa się na tak zwanym rysunku planu. Sposoby zagospodarowania ustala-
ne są w części tekstowej planu.

Plan jest określeniem sposobu działania, dotyczy tych elementów, o których można decydować, tych
rozważań, między którymi można wybierać. Plan można oceniać z punktu widzenia efektywności jego
działań i skutków dzięki nim uzyskanych.

Prognoza jest przewidywaniem, a więc wiąże się z elementami, które nie podlegają decyzjom. Pro-
gnozę można oceniać z punktu widzenia jej trafności. Jest ona tworzona po to, aby przewidywać
skutki planowanych działań.

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

Wykład 2.

Ład przestrzenny to takie ukształtowanie przestrzeni, które tworzy harmonijną całość oraz uwzględ-
nia w uporządkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i wymagania, takie jak funkcjonalne, spo-
łeczno-gospodarcze, środowiskowe, kulturowe oraz kompozycyjno-estetyczne.

Czynniki ładu przestrzennego:
- odpowiednie rozmieszczenie przestrzenne funkcji (właściwe funkcje w optymalnych miejscach)
- odpowiednie sąsiedztwo funkcji (bezkonfliktowe i dające najwięcej korzyści)
- odpowiednia struktura pionowa (zachowanie proporcji wysokości występowania dominanty)
- odpowiednia struktura pozioma (harmonijna struktura użytkowania i władania gruntami, odpo-

wiedni kształt i wielkość działek, właściwy rozłóg pól uprawnych gospodarstwa wiejskiego, odpo-
wiednie oddalenie od podmiotów gospodarczych)

Rozwój zrównoważony to taki rozwój społeczno-gospodarczy, w którym następuje proces integro-
wania działań gospodarczych, społecznych i politycznych z zachowaniem równowagi przyrodniczej
oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych w celu zagwarantowania możliwości zaspo-
kajania podstawowych potrzeb społeczności zarówno współczesnych jak i przyszłych pokoleń.

Ustawa z 08.03.1990r. o samorządzie terytorialnym wprowadziła administrację samorządową, jako
administrację niezależną od administracji rządowej. Gminy uzyskały wówczas osobowość prawną,
mogły wykonywać zadania publiczne we własnym imieniu, prowadziły samodzielną gospodarkę fi-
nansową, same decydowały o rozwoju gospodarczym lub przestrzennym.

Komunalizacja mienia – zwrot upaństwowionych po 1945 roku nieruchomości będących wówczas
własnością gmin i miast, z zachowaniem zasad:
- państwo chroni własność
- wywłaszczenie może nastąpić tylko na ściśle określone cele publiczne
- za wywłaszczoną nieruchomość należy się słuszne odszkodowanie (cele publiczne określa i definiu-

je artykuł 6 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami)

System planów przestrzennych w Polsce:
- planowanie rządowe
a) koncepcja przestrzenna zagospodarowania kraju (skala rysunku planu to 1: 1 000 000); plan nie
jest aktem prawnym
- planowanie samorządowe
a) plany przestrzennego zagospodarowania województw (skala 1: 300 000); wykonują je organy
samorządu województwa (zarząd województwa); uchwala je sejmik wojewódzki; plan nie jest
aktem prawa miejscowego
b) miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego (skala 1: 1 000 lub 1: 2 000); wykonuje je
wójt (burmistrz, prezydent miasta); uchwala rada gminy (rada miasta); plan jest aktem prawa
miejscowego

Instytucje planowania przestrzennego:
- Rządowe Centrum Studiów Strategicznych (RCSS) – sporządza koncepcje przestrzennego zagospo-

darowania kraju

- Ministerstwo do spraw budownictwa

sporządzają miejscowe plany zagospodarow.

- Wojewódzkie biura planowania przestrzennego

przestrz. i plany zagosp. przestrz. województw

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

Struktura administracji publicznej w Polsce:

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

Wykład 3.

Koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju – ma charakter studialny i nie jest powszechnie
obowiązującym aktem prawnym.

Praktyczną konsekwencją ustalenia i przyjęcia powyższej koncepcji jest instrumentalizacja jej wyni-
ków w postaci programów zawierających zadania rządowe i służące realizacji ponadlokalnych celów
publicznych o znaczeniu krajowym.

Koncepcja ta określa w szczególności:
- podstawowe elementy krajowej sieci osadniczej z wyodrębnieniem obszarów metropolitarnych
- wymagania z zakresu ochrony środowiska i ochrony zabytków z uwzględnieniem obszarów podle-

gających ochronie

- rozmieszczenie infrastruktury technicznej i transportowej, strategicznych zasobów wodnych i

obiektów gospodarki wodnej o znaczeniu międzynarodowym i krajowym

- rozmieszczenie infrastruktury społecznej o znaczeniu międzynarodowym i krajowym
- obszary problemowe o znaczeniu krajowym, w tym obszary zagrożeń wymagających szczególnych

studiów i planów

Wykład 4.

Plan na poziomie województwa.

PZPW (plan zagospodarowania przestrzennego województwa) – stanowi podstawowy obligatoryjny
dokument planistyczny z zakresu planowania przestrzennego w województwie. Sporządzany jest dla
obszaru w granicach administracyjnych województwa, jego częścią może być plan zagospodarowania
przestrzennego obszaru metropolitalnego (wyodrębnionego w koncepcji zagospodarowania kraju).

Pomimo swej nazwy plan zagospodarowania przestrzennego województwa nie stanowi aktu prawne-
go powszechnie obowiązującego. Jest tak zwanym aktem wewnętrznego kierownictwa. Jest wiążący
dla organów samorządowych województwa. Plan wykonuje marszałek województwa, a uchwala go
sejmik województwa.

Plan ten określa:
- podstawowe elementy sieci osadniczej województwa i ich powiązania komunikacyjne i infrastruk-

turalne w tym powiązania transgraniczne

- system obszarów chronionych, w tym obszary ochrony środowiska i krajobrazu kulturowego

ochrony uzdrowisk oraz dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej

- rozmieszczenie inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym
- obszary problemowe wraz z zasadami ich zagospodarowania oraz obszary metropolitalne
- obszary wsparcia (określone w ustawie z 12.05.2000r. o zasadach wspierania rozwoju regionaln.)
- obszary narażone na niebezpieczeństwo powodzi
- granice terenów zamkniętych i ich stref ochronnych
- obszary występowania udokumentowanych złóż kopalin

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

Wykład 5.

Miejscowe planowanie przestrzenne:

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego:
- jest aktem planistycznym, który poprzedza sporządzenie miejscowego planu przestrzennego
- określa ono politykę przestrzenną gminy (koncepcja zagospodarowania przestrzennego)
- jest wykonywane obligatoryjnie dla obszaru całej gminy w granicach administracyjnych
- pod względem formalnym składa się z części kartograficznej (mapa topograficzna w skali 1: 5 000)

oraz części opisowej

- studium nie jest aktem prawnym obowiązującym na obszarze gminy (jest tak zwanym aktem we-

wnętrznego kierownictwa, to znaczy jest wiążące dla organów gminy, natomiast nie jest wiążące
dla mieszkańców)

- studium wykonuje wójt (burmistrz, prezydent miasta)
- studium uchwala rada gminy (rada miasta)

Istota studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego polega na tym, że
poprzez to opracowanie organy gminy (miasta) zapewniają sobie wpływ na przyszłe rozwiązania
przestrzenne jeszcze przed uchwaleniem przepisu gminnego (prawa gminnego) jakim jest miejscowy
plan zagospodarowania przestrzennego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest bo-
wiem tylko zapisaniem w tak zwanym układzie prawno-przestrzennym ustaleń zawartych w studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie jest aktem prawa miej-
scowego, jest aktem wewnętrznym kierownictwa, co oznacza, że jego ustalenia są wiążące dla orga-
nów gminy, natomiast nie są wiążące dla mieszkańców.

Szczegółowe ustalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego:
- kierunki zmian w strukturze przestrzennej gminy oraz w przeznaczeniu terenów
- kierunki i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania terenów w tym tereny wyłą-

czone spod zabudowy

- obszary oraz zasady ochrony środowiska i jego zasobów, ochrony przyrody, krajobrazu kulturowe-

go i uzdrowisk

- obszary i zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz kultury współczesnej
- kierunki rozwoju systemów komunikacji i infrastruktury technicznej
- obszary, na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

- obszary, na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym

zgodnie z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego województwa i ustaleniami pro-
gramów, o których mowa w art. 48 ust. 1

- obszary, dla których obowiązkowe jest sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania prze-

strzennego na podstawie przepisów odrębnych, w tym obszary wymagające przeprowadzenia sca-
leń i podziału nieruchomości, a także obszary rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni
sprzedaży powyżej 2000 m

oraz obszary przestrzeni publicznej

- obszary, dla których gmina zamierza sporządzić miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

w tym obszary wymagające zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i
nieleśne

- kierunki i zasady kształtowania rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej
- obszary narażone na niebezpieczeństwo powodzi i osuwania się mas ziemnych
- obiekty lub obszary, dla których wyznacza się w złożu kopaliny filar ochronny
- obszary pomników zagłady i ich stref ochronnych oraz obowiązujące na nich ograniczenia prowa-

dzenia działalności gospodarczej zgodnie z przepisami ustawy z dn. 17.05.1999r. o ochronie tere-
nów byłych hitlerowskich obszarów zagłady

- obszary wymagające przekształceń, rehabilitacji lub rekultywacji
- granice terenów zamkniętych i ich stref ochronnych
- inne obszary problemowe w zależności od uwarunkowań i potrzeb zagospodarowania występują-

cych w gminie

- jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenia obszarów na których rozmieszczone będą

urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100kW a
także ich stref ochronnych związanych z ograniczeniem w zabudowie oraz zagospodarowaniu i
użytkowania terenu. W studium ustala się ich rozmieszczenie.

Wykład 6.

Miejscowy plan zagospodarowania terenu:
- na rysunku planu określa się przeznaczenie terenów (liniami rozgraniczającymi) oraz strefy polityki

przestrzennej (rysunek planu – mapa w skali 1: 1 000 lub 1: 2 000)

- główną treścią planu są warunki i zasady zagospodarowania przestrzennego terenów
- miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie musi być sporządzany dla obszaru całej

gminy (miasta)

- plan ten wykonywany jest przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta)
- uchwala go rada gminy (rada miasta)
- miejscowy plan przestrzenny jest aktem prawa miejscowego

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo:
- przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych za-

sadach zagospodarowania

- zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego
- zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego
- zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej
- wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznej
- zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu, maksymalna i minimal-

na intensywność zabudowy, minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w od-
niesieniu do powierzchni działki budowlanej, maksymalna wysokość zabudowy, minimalna liczba
miejsc do parkowania i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

- granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, ustalonych

na podstawie przepisów odrębnych w tym terenów górniczych, a także obszarów szczególnego
zagrożenia powodzią oraz obszarów osuwania się mas ziemi

- szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem miejscowym
- szczegółowe warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu w tym

zakaz zabudowy

- zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemu komunikacji i infrastruktury technicznej
- stawki procentowe na podstawie których nalicza się tak zwaną opłatę planistyczną

Wykład 7.

Tok wydania pozwolenia na budowę:

Decyzja WZT (warunki zabudowy terenu) polega na wskazaniu, że dany teren może być wykorzysty-
wany w ściśle określony sposób oraz może być wykorzystywany pod wskazanymi warunkami:
- decyzja ma charakter promesy, czyli przyrzeczenia jakiegoś świadczenia
- wydawanie należy do kompetencji samorz. terytor., czyli wójta, burmistrza lub prezydenta miasta
- decyzje WZT wydaje się na wniosek zainteresowanej strony

Decyzja WZT jest wymagana przy zmianie zagospodarowania terenu (w przypadku braku miejscowe-
go planu zagospodarowania przestrzennego) polegającej na budowie obiektu budowlanego lub wy-

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

konaniu innych robót budowlanych, przy zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub
jego części, a także przy zmianie zagospodarowania terenu, które nie wymaga pozwolenia na budo-
wę.

Opis procedury wydania decyzji:
- wnioskodawca składa wniosek (wraz z załącznikiem) do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta o

ustalenie warunków zabudowy

- wszczęcie przez urząd postępowania administracyjnego; zawiadomienie zainteresowanych stron

(właścicieli nieruchomości objętych wnioskiem i nieruchomości sąsiednich)

- uzgodnienie inwestycji z wojewodą, zarz. wojew. i zarz. powiatu w zakresie zadań samorządu
- uzgodnienie inwestycji z innymi kompetentnymi organami (np. wojewódzkim konserwatorem

zabytków, powiatowym lub rejonowym inspektoratem sanitarnym)

- przyjęcie ewentualnych uwag i zastrzeżeń, wniosków dotyczących inwestycji
- wydanie decyzji i przekazanie decyzji zainteresowanym stronom
- przyjęcie ewentualnych odwołań a następnie przekazanie odwołań do kolegium wyższej instancji
- uprawomocnienie decyzji (czternaście dni od daty doręczenia)

Drogi publiczne są to drogi państwowe, wojewódzkie, powiatowe oraz gminne. Przez dostęp do drogi
publicznej należy rozumieć:
- bezpośredni dostęp działki mieszkaniowej do drogi publicznej
- dostęp przez tak zwaną drogę wewnętrzną (rozporządzenie ministra infrastruktury z 2003r.)
- służebność drogową (ograniczone prawo rzeczowe – jest ono ustalane notarialnie i zapisane w

księgach wieczystych)

Odrolnienie jest to (ustawa z 3 lutego 1995r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych):
- zmiana przeznaczenia gruntów rolnych na cele mieszkaniowe
a) na cele nierolnicze i nieleśne można przeznaczyć przede wszystkim grunty oznaczone w
ewidencji jako nieużytki, a w razie braku inne grunty o najmniejszej przydatności rolniczej
b) przeznaczenie gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne odbywa się przez
miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego
c) przeznaczenie na cele nierolnicze i nieleśne gruntów rolnych stanow. użytki rolne klas I – III,
jeżeli ich zwarty obszar przekracza 0,5 ha – wymaga zgody Ministra Rolnictwa
d) gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klasy IV, jeżeli ich zwarty obszar przekracza 1 ha
wymaga zgody Marszałka Województwa po uzyskaniu zgody izby rolniczej
e) gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klasy V i VI wytworzonych z gleb pochodzenia
organicznego lub torfowego – wymaga zgody Marszałka Województwa po uzyskaniu zgody izby
rolniczej
- wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej
a) wyłączenie gruntów rolniczych i leśnych z produkcji jest decyzją administracyjną wydawaną
przez starostę powiatowego
b) w odniesieniu od gruntów wchodzących w skład Parków Narodowych decyzje wydaje jego
dyrektor
c) osoba, która uzyskała zezwolenie na wyłączenie gruntów z produkcji jest obowiązana do
uiszczenia tak zwanej należności oraz opłaty rocznej (10% należności opłacane przez 10 lat)
d) należności za wyłączenie z produkcji 1 ha gruntów rolnych wynosi przykładowo: równowartość
750 ton ziarna żyta za wyłączenie 1 ha gruntów rolnych I klasy bonitacyjnej; 150 ton ziarna żyta
za wyłączenie 1ha gruntów VI klasy bonitacyjnej
e) obowiązek uiszczenia należności i opłat rolniczych – nie dotyczy wyłączenia gruntów z produkcji
rolniczej lub leśnej na cele budownictwa mieszkaniowego:
* do 0,5 ha w przypadku budynku jednorodzinnego
* do 0,02 ha na każdy lokal mieszkaniowy w przypadku budynków wielorodzinnych

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

Wykład 8.

Tekst i rysunek planu – podstawowe pojęcia.

Rysunek planu – załącznik do uchwały rady gminy (miasta) w skali 1: 1 000 lub 1: 2 000.

Przeznaczenie podstawowe – powinno przeważać na obszarze wyznaczon. liniami rozgraniczającymi.
Przeznaczenie dopuszczalne – inne rodzaje przeznaczenia niż podstawowe, które uzupełniają lub
wzbogacają przeznaczenie podstawowe.

Linia regulacyjna – w rysunku planu zagospodarowania przestrzennego linia ustalająca zakres planu.
Wśród linii regulacyjnych wyróżnia się linie rozgraniczające, zabudowy i inne.
Linia rozgraniczająca – linia regulacyjna rozgraniczająca tereny o różnym sposobie użytkowania.
Linia zabudowy – linia wyznaczająca granice zabudowy (np. linię nieprzekraczalną w ciągu ulicy lub
drogi).

Intensywność zabudowy (gęstość zainwestowania) – parametr efektywnego wykorzystania terenów
zabudowy mieszkaniowej i usługowej:

, gdzie to powierzchnia kondygnacji

naziemnych liczona w zewnętrznym obrysie murów, a to powierzchnia terenu w granicach działki
przeznaczonej na cele inwestycyjne.

Współczynnik trwałego zainwestowania – odsetek powierzchni trwałego zainwestowania w grani-
cach działki wchodzącej w obszar ustalania w ramach projektu zagospodarowania.

Powierzchnia trwałego zainwestowania – suma powierzchni zabudowanej oraz powierzchni utrwa-
lonej trwałą nawierzchnią nieprzepuszczalną.

Na ustalenia o przeznaczeniu i warunkach zagospod. terenów składają się obowiązujące w planie:
- ustalenia dotyczące przeznaczenia terenów
- ustalenia dotyczące warunków zagospod. terenów wynikające ze stref polityki przestrzennej

Ponadto na rysunku planu występują strefy ochronne wokół obszarów/obiektów uciążliwych.

Nieprzekraczalna linia zabudowy – należy przez to rozumieć linię, w której może być usytuowana
ściana frontowa budynku lub co najmniej 60% jej długości bez prawa jej przekraczania w kierunku
linii rozgranicznej terenu w tym również w kierunku linii rozgraniczającej ulicy. Nie dotyczy to ele-
mentów architektury jak: balkon, wykusz, gzyms, okap dachu, rynna i inne.

Wykład 9.

Skutki prawne uchwalenia (zmiany) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego:
- Jeżeli w związku u chwaleniem (zmianą) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

w przypadku nieodpłatnego przeniesienia przez rolnika własności nieruchomości wchodzących w
skład gospodarstwa rolnego na następcę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20.12.1990r. o
ubezpieczeniu rolników albo przepisów w sprawie szczególnych warunków i trybu przyznawania
pomocy finansowej w ramach działania „Renty strukturalne”.

- Jeżeli w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub jego

zmianą korzystanie z nieruchomości lub jej części stało się niemożliwe lub istotnie ograniczone,
właściciel lub użytkownik wieczysty może żądać od gminy:

a) odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę
b) wykupienie nieruchomości lub jej części
c) zamiany nieruchomości na inną
- Jeżeli w związku z uchwaleniem/zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

wartość nieruchomości uległa obniżeniu, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieru-
chomość, i nie skorzystał z praw o których mowa powyżej, może żądać od gminy odszkodowania
równego obniżeniu wartości nieruchomości.

Wykład 10.

Studia do planu przestrzennego.

Zarys metodyki sporządzania planów przestrzennych:
- faza 1: przygotowanie
a) inwentaryzacja planistyczna
b) uzyskanie materiałów wejściowych w tym materiałów planistycznych
- faza 2: analiz i studiów
a) wykonanie niezbędnych studiów i analiz problematyki stanowiącej zakres planu
- faza 3: koncepcja planu
a) opracowanie koncepcji (przyszłej wizji) dotyczącej kierunków zagospodarow. przestrzennego
- faza 4: lokalizacji przyjętych koncepcji przestrzennych
a) opracowanie techniczne projektu planu

Inwentaryzacja planistyczna (forma bezpośrednia, forma pośrednia) – polega na zebraniu wszyst-
kich materiałów charakteryzujących stan istniejący badanego terenu, a w szczególności danych staty-
stycznych, materiałów naukowych, map, aktualizacji istniejących opracowań kartograficznych. Jest to
„fotografia stanu istniejącego”. Studia do planów przestrzennych stanowią kompleksową analizę i
ocenę stanu istniejącego. Wyprowadzone z tej analizy wnioski są punktem wyjścia dla wszystkich prac
planistycznych zmierzających do przekształcania stanu istniejącego.

Kryteria oceny stanu istniejącego:
- porównawcze – wynika z odniesienia badanego obszaru do innych podobnych jednostek w skali

lokalnej, regionalnej i krajowej

- funkcjonalne – uwzględnia sprawność bądź awaryjność systemów zasilania i obsługi. Służy do ana-

lizy wyposażenia terenu w usługi i infrastrukturę

- społeczne – obejmuje stopień zaspokojenia potrzeb ludności i ich oczekiwania i aspiracje. Wykład-

nią tych potrzeb są opinie grup ludności, różnych ośrodków opiniotwórczych, władzy publicznej,
podmiotów gospodarczych

Systematyka studiów wykonywanych na potrzeby planowania przestrzennego:
Studia demograficzne → Studia fizjograficzne → Studia zagospodarowania i zainwestowania terenu
→ Studia z dziedziny ochrony środowiska → Studia rolnictwa

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

Demografia – nauka zajmująca się statystyczno-analitycznym opisem stanu i struktury ludności z
prognozami demograficznymi.

Celem studiów demograficznych jest przewidywanie na podstawie przeprowadzonych analiz układu
stosunków ludnościowych w okresie przyszłym. Znajomość tendencji rozwojowych i przebiegu proce-
sów demograficznych umożliwia określenie przewidywanej wielkości zaludnienia jednostek osadni-
czych, podaży „rąk do pracy”, limituje wielkość różnego rodzaju obiektów usługowych.

Podstawowe pojęcia demograficzne:
- średni stan ludności – liczony jako średnia arytmetyczna ze stanu ludności na początku i na końcu

badanego okresu

- ludność zameldowana na pobyt stały
- ludność zameldowana na pobyt czasowy (ponad 3 miesiące)
- ludność faktycznie zamieszkała – ogół osób zameldowanych na pobyt stały oraz osób zameldowa-

nych na pobyt czasowy w danej jednostce administracyjnej

Ruchy ludnościowe:
- wędrówkowe (migracje)
a) migracje zewnętrzne (trwale wyjeżdżamy poza granice państwa)
* emigracja – zbiorowość osób wyjeżdżających na stałe za granicę
* imigracja – zbiorowość osób przybywających z zagranicy na stałe
b) migracje wewnętrzne (pobyt stały zamieniamy na czasowy w granicach kraju)
* migracje stałe – zmiana miejsca zamieszkania na czas nieokreślony
* migracje czasowe – zmiana miejsca zamieszk. na czas określony (szkoła, praca sezonowa itp.)
* migracje wahadłowe – ruch migracyjny ludności polegający na codziennym wahadłowym
przemieszczaniu (z i do pracy, szkoły)
- naturalne
a) przyrost naturalny

Źródła informacji o ludności:
- narodowe spisy ludności (raz na 10 lat), Główny Urząd Statystyczny (GUS), wojewódzkie urzędy

statystyczne

- bieżąca ewidencja ludności (prowadzą jednostki samorządu terytorialnego stopnia podstawowego

to jest burmistrza, prezydenta lub wójta)

- specjalne badania monograficzne prowadzone przez urzędy statystyczne (badania monograficzne,

badania metodą reprezentacyjną)

Na potrzeby planowania przestrzennego analizujemy:
- wskaźniki demograficzne
a) gęstość zaludnienia – liczba osób/km

powierzchni ogólnej (dla Polski ok. 125 osób/km

)

b) zasoby siły roboczej w rolnictwie – liczba zawodowo czynnych w rolnictwie przypadająca na
100ha UR (w Polsce ok. 27 osób/100ha UR, USA 5 osób/100ha UR)
c) ruchy ludnościowe
* o charakterze migracyjnym
* o charakterze naturalnym (wskaźnik przyrostu naturalnego w danej jednostce terytorialnej –
liczba osób urodzonych – liczba osób zmarłych/średnia liczba ludności w roku*100%)
d) stopa bezrobocia (liczba osób bezrobotnych zarejestrowanych/liczba osób aktywnych
zawodowo*100%)
e) wskaźnik obciążenia demograficznego (liczba ludności w wieku poprodukcyjnym/liczba ludności
w wieku produkcyjnym*100%)
f) wskaźnik feminizacji (liczba kobiet/liczba mężczyzn*100%)

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

- struktury demograficzne
a) płci
b) wieku
c) zatrudnienia
* według głównego źródła utrzymania
* według kategorii aktywności zawodowej

Struktura ludności według głównego źródła utrzymania:
- wiejska
a) utrzymująca się z pracy w rolnictwie (zawodowo czynna, zawodowo bierna)
b) utrzymująca się z pracy poza rolnictwem (zawodowo czynna, zawodowo bierna)
c) utrzymująca się z niezarobkowych źródeł utrzymania
- miejska

Studia demograficzne umożliwiają w części koncepcyjnej i lokalizacyjnej planu:
- opracowanie prognozy demograficznej
- określenie liczby i rodzaju usług dla ludności
- określenie wielkości terenów zabudowanych
- określenie potrzeb w zakresie projektowania infrastruktury technicznej

Wykład 11.

Dwa sposoby wyznaczenia prognozy demograficznej:

I.

( )

– ilość ludności obecnie

– wskaźnik przyrostu naturalnego
– ilość lat prognozy

II.

( ) ( )

– prognozowana liczba ludności

– liczba ludności w roku wyjściowym

– liczba ludności, która opuściła terytorium (emigracja)
– liczba

zgonów

– liczba ludności, która przybyła na terytorium (imigracja)
– liczba urodzeń, które będą miały miejsce

Wykład 12.

Problematyka studiów zagospodarowania i zainwestowania:
- analiza sieci osadniczej i wyposażenia wsi w obiekty obsługi mieszkańców i rolnictwa
- analiza wyposażenia technicznego terenu
- analiza stanu zabudowy i warunków mieszkaniowych

Studium zagospodarowania i zainwestowania terenu ma na celu zobrazowanie stanu sieci osadni-
czej. Jest to jedno z ważniejszych studiów wykonywanych na potrzeby planowania przestrzennego.

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

Sieć osadnicza – układ wzajemnie powiązanych jednostek osadniczych na badanych terenach.

Analiza wyposażenia technicznego terenu – na analizę składają się:
- urządzenia podziemne, naziemne i nadziemne sieci uzbrojenia terenu
- drogi i ulice oraz infrastruktura drogowa
- analiza rozwoju przemysłu
- na podstawie analizy danych technicznych dotyczących stopnia zużycia i zniszczenia sieci uzbroje-

nia terenu ustala się czy zmiany w istniejących sieciach są możliwe i w jakim stopniu

- ważną analizą jest określenie zasięgu obszaru, który może obsłużyć istniejące urządzenia kanaliza-

cyjne, wodociągowe, energetyczne, ciepłownicze itp.

- analizy te są ważnymi wskaźnikami dla projektanta

Praktyczna realizacja elementów rozwoju systemów komunikacji i infrastruktury technicznej:
- drogi
a) zgodnie z ustawą o drogach publicznych – plany rozwoju sieci drogowej sporządza i okresowo
weryfikuje zarządca drogi
b) następnie niezwłocznie przekazuje je organom właściwym do sporządzenia planu
zagospodarowania przestrzennego
c) w planach zagospodarowania przestrzennego województwa i miejscowych planach
przestrzennych wyznacza się pod przyszłą budowę dróg pas terenu o szerokości uwzględniającej
ochronę użytkowników dróg i terenu przyległego przed wzajemnym niekorzystnym
oddziaływaniem
- sieci energetyczne, gazownicze i ciepłownicze
a) przedsiębiorstwa energetyczne dostarczające do jednostek osadniczych energię elektryczną, gaz
i ciepło sporządzają dla obszaru swego działania plany rozwoju eksploatowanych przez siebie
mediów, uwzględniając miejscowy plan przestrzenny albo kierunki rozwoju gminy określone w
studiach
b) traktują te plany, jako opracowanie programowe obejmujące propozycje dotyczące dłuższego
czasu
c) plany te przedsiębiorstwa nieodpłatnie udostępniają wójtom
d) gminne organizacje wykonawcze opracowują projekt założeń do planu zaopatrzenia w ciepło,
energię elektryczną i paliwa gazowe; projekt terenu jest przestawiany do zaopiniowania a
potem uchwalany przez radę gminy
- systemy zaopatrzenia w wodę i odprowadzanie ścieków
a) ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorniki odprowadzania ścieków stanowi, że gmina
ustala kierunki rozwoju sieci w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego i miejscowym planie przestrzennym
b) rada gminy opiniuje a następnie uchwala projekt terenu
c) ustawa określa zawartość i tryb opracowania takich planów, wskazuje na przedsiębiorstwo
wodociągowo-kanalizacyjne, jako podmiot zobowiązany do zapewnienia realizacji budowy i
rozbudowywania urządzeń wodociągowo-realizacyjnych
d) zakres zadań ma być uzgodniony w wieloletnim planie modernizacji i rozwoju

Wykład 13.

Kolejnym elementem studium zainwestowania terenu jest analiza stanu zabudowania i warunków
mieszkaniowych. Jej celem jest zbadanie stanu i ocena sytuacji istniejącej, a w szczególności:
- wielkości zasobów mieszkaniowych (ilość budynków, zaludnienie, kubatura budynku itp.)
- jakości zasobów mieszkaniowych (wiek, ocena zużycia budynku)

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

- warunki mieszkaniowe (wyposażenie w instalacje)
- ustalenie zapotrzebowania na mieszkania – na podstawie dynamiki przyrostu liczby ludności, ist-

niejącego stanu zasobów, dynamiki przyrostu liczby budynków w poprzednich latach

Zużycie techniczne budynku – związane jest przede wszystkim z eksploatacją budynku w określonym
czasie. Wynika ono z wieku obiektu budowlanego, trwałości zastosowanych materiałów, jakości wy-
konawstwa, wad projektowych, prowadzonej gospodarki remontowej.

W budynkach wyróżnia się trzy główne grupy elementów:
- konstrukcyjne
- wykończeniowe
- wyposażeniowe

Zużycie funkcjonalne (ekonomiczne, moralne) – jest to zużycie wynikające z porównania zastosowa-
nych projektowanych rozwiązań użytkowych do aktualnie preferowanych, a także porównanie wyni-
kającego ze sposobu wyliczenia i wyposażenia w urządzenia techniczne.

Za rok budowy uważa się rok, w którym budynek został pokryty dachem.

Zużycie środowiskowe – wynika z dokonanych lub planowanych zmian w otoczeniu nieruchomości,
powodujących uciążliwości w korzystaniu z nieruchomości, takie jak:
- hałas i wibracje
- promieniowanie żył wodnych
- pleśnie, grzyby
- owady, gryzonie

Na zużycie w otoczeniu nieruchomości mogą mieć wpływ:
- autostrady i drogi szybkiego ruchu
- brak światła i nasłonecznienia
- zakłady przemysłowe
- urządzenia i stadiony sportowe
- linie tramwajowe i kolejowe
- kopalnie nadziemne i podziemne
- cieki wodne

Metody obliczania zużycia technicznego budynku:
- Metoda szacunkowa oparta na wykorzystaniu powszechnej inwentaryzacji środków trwałych. W

roku 1960 przeprowadzono inwentaryzację, po której każdy budynek państwowy i spółdzielczy
posiadał kartę inwentaryzacyjną. Stopień zużycia obliczono ze wzoru:

( )

⁄

gdzie

to stopień zużycia, to dotychczasowy czas użytkowania, a to pozostały czas użytko-

wania, czyli tak zwany okres służby.

- Metoda Rossa – w prowadzonych badaniach stwierdził on, że zużycie techniczne nie przebiega w

każdym przypadku liniowo i zależy tylko od czasu eksploatacji – ale uzależnione jest od sposobu
użytkowania i zagospodarowania zasobami czyli konserwacji budynku.

a) wariant pierwszy (przy niezadowalającej konserwacji):

, gdzie to procent

zużycia, to wiek budynku, a to pełny okres użytkowania budynku (przewidywany)

b) wariant drugi (przy średniej konserwacji):

( )

, gdzie to procent zużycia, to

wiek budynku, a to pełny okres użytkowania budynku (przewidywany)

c) wariant trzeci (przy dobrej konserwacji):

, gdzie to procent zużycia, to wiek

budynku, a to pełny okres użytkowania budynku (przewidywany)

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

Opracowanie pytan często występują-

cych na egzaminie.

I. Definicja planowania przestrzennego z ustawy.
Planowanie przestrzenne – to zespół instytucji, metod i działań zapewniających racjonalne zagospo-
darowanie przestrzenią. Stanowi przestrzenny aspekt planowania społeczno-gospodarczego.

Zadaniem planowania przestrzennego jest ustalenie dla poszczególnych obszarów przeznaczenia i
sposobów zagospodarowania na określone cele. Odbywa się to w aktach planowania przestrzennego
zwanych także planami zagospodarowania przestrzennego.

Planowanie przestrzenne określa:
- zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczenia terenów na róże cele
- zasady jego zagospodarowania, przyjmując tak zwany ład przestrzenny i rozwój zrównoważony,

jako podstawy tych działań

- zasady i tryb rozwiązywania konfliktów między podmiotami władającymi nieruchomościami a

mianowicie: obywatelami, wspólnotami samorządowymi i państwem

II. Ład przestrzenny (w tym jego czynniki) i rozwój zrównoważony.
Ład przestrzenny to takie ukształtowanie przestrzeni, które tworzy harmonijną całość oraz uwzględ-
nia w uporządkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i wymagania, takie jak funkcjonalne, spo-
łeczno-gospodarcze, środowiskowe, kulturowe oraz kompozycyjno-estetyczne.

Czynniki ładu przestrzennego:
- odpowiednie rozmieszczenie przestrzenne funkcji (właściwe funkcje w optymalnych miejscach)
- odpowiednie sąsiedztwo funkcji (bezkonfliktowe i dające najwięcej korzyści)
- odpowiednia struktura pionowa (zachowanie proporcji wysokości występowania dominanty)
- odpowiednia struktura pozioma (harmonijna struktura użytkowania i władania gruntami, odpo-

wiedni kształt i wielkość działek, właściwy rozłóg pól uprawnych gospodarstwa wiejskiego, odpo-
wiednie oddalenie od podmiotów gospodarczych)

Rozwój zrównoważony to taki rozwój społeczno-gospodarczy, w którym następuje proces integrowa-
nia działań gospodarczych, społecznych i politycznych z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz
trwałości podstawowych procesów przyrodniczych w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania
podstawowych potrzeb społeczności zarówno współczesnych jak i przyszłych pokoleń.

III. Ustalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.
Szczegółowe ustalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego:
- kierunki zmian w strukturze przestrzennej gminy oraz w przeznaczeniu terenów
- kierunki i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania terenów w tym tereny wyłą-

czone spod zabudowy

- obszary oraz zasady ochrony środowiska i jego zasobów, ochrony przyrody, krajobrazu kulturowe-

go i uzdrowisk

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

- obszary, na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym

zgodnie z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego województwa i ustaleniami pro-
gramów, o których mowa w art. 48 ust 1

- obszary, dla których obowiązkowe jest sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania prze-

oraz obszary przestrzeni publicznej

- obszary, dla których gmina zamierza sporządzić miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

w tym obszary wymagające zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i
nieleśne

dzenia działalności gospodarczej zgodnie z przepisami ustawy z dn. 17.05.1999r. o ochronie tere-
nów byłych hitlerowskich obszarów zagłady

cych w gminie

- jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenia obszarów na których rozmieszczone będą

IV. Skutki prawne uchwalenia (zmiany) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
- Jeżeli w związku u chwaleniem (zmianą) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

wzrosła wartość nieruchomości, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tą nieruchomość w
okresie 5 lat od dnia, w którym miejscowy plan przestrzenny lub jego zmiany stały się obowiązują-
ce, wójt (burmistrz, prezydent miasta) pobiera jednorazową opłatę, określaną w stosunku procen-
towym do wzrostu wartości nieruchomości; wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30% wzro-
stu wartości nieruchomości (renta planistyczna). Opłaty, o których mowa powyżej nie pobiera się
w przypadku nieodpłatnego przeniesienia przez rolnika własności nieruchomości wchodzących w
skład gospodarstwa rolnego na następcę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20.12.1990r. o
ubezpieczeniu rolników albo przepisów w sprawie szczególnych warunków i trybu przyznawania
pomocy finansowej w ramach działania „Renty strukturalne”.

- Jeżeli w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub jego

zmianą korzystanie z nieruchomości lub jej części stało się niemożliwe lub istotnie ograniczone,
właściciel lub użytkownik wieczysty może żądać od gminy:

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

V. Kto ustala (uchwala) miejscowy plan zagospodarowania i co on zawiera?
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – wykonuje (ustala) go wójt (burmistrz, prezydent
miasta) a uchwala Rada Gminy.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustala się obowiązkowo:
- przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych za-

sadach zagospodarowania.

- granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, ustalonych

na podstawie przepisów odrębnych w tym terenów górniczych, a także obszarów szczególnego
zagrożenia powodzią oraz obszarów osuwania się mas ziemi

- szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem miejscowym
- szczegółowe warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu w tym

zakaz zabudowy

- zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemu komunikacji i infrastruktury technicznej
- stawki procentowe na podstawie których nalicza się tak zwaną opłatę planistyczną

VI. Kto wydaje pozwolenie na budowę?
Pozwolenie na budowę wydaje starosta powiatu. Pozwolenie to przesyła niezwłocznie wójtowi (bur-
mistrzowi, prezydentowi miasta) albo organowi, który wydał decyzję o warunkach zabudowy i zago-
spodarowania terenu. Od decyzji starosty strona może odwołać się do wojewody za pośrednictwem
starosty.

VII. W jaki sposób uzyskać WZT?
Decyzja WZT jest wymagana przy zmianie zagospodarowania terenu (w przypadku braku miejscowe-
go planu zagospodarowania przestrzennego) polegającej na budowie obiektu budowlanego lub wy-
konaniu innych robót budowlanych, przy zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub
jego części, a także przy zmianie zagospodarowania terenu, które nie wymaga pozwolenia na budo-
wę.

Opis procedury wydania decyzji:
- wnioskodawca składa wniosek (wraz z załącznikiem) do wójta (burmistrza, prezydenta miasta) o

ustalenie warunków zabudowy

- wszczęcie przez urząd postępowania administracyjnego; zawiadomienie zainteresowanych stron

(właścicieli nieruchomości objętych wnioskiem i nieruchomości sąsiednich)

- uzgodnienie inwestycji z wojewodą, zarz. wojew. i zarz. powiatu w zakresie zadań samorządu
- uzgodnienie inwestycji przez inne kompetentne organy (np. wojewódzkim konserwatorem zabyt-

ków, powiatowym lub rejonowym inspektoratem sanitarnym)

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

Decyzja o WZT jest wydawana, jeżeli:
- teren ma dostęp do drogi publicznej
- co najmniej jedna sąsiednia działka dostępna z tej samej drogi publicznej jest zabudowana w spo-

sób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie: kontynuacji
funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy, w tym gabarytów i formy archi-
tektonicznej, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu (jest to tak zwana zasada
dobrego sąsiedztwa)

- istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu jest wystarczające dla inwestycji
- teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele

nierolnicze i nieleśne

VIII. Struktura administracji państwowej.
Centrum – Sejm, Senat, Premier, Rada Ministrów.

Organy administracji publicznej w województwie:
- organy administracji rządowej – wojewoda
a) organy administracji zespolonej (działające pod zwierzchnictwem wojewody) – Komenda
Wojewódzka Policji, Komenda Wojewódzka Straży Pożarnej, Kuratorium Oświaty, Wojewódzki
Inspektor Nadzoru Budowlanego, Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska, Wojewódzki
Oddział Służby Ochrony Zabytków i inne
b) organy administracji niezespolonej (nie podlegają wojewodzie tylko bezpośrednio centralnym
organom administracji) – dowódcy okręgów wojskowych, szefowie sztabów, wojskowi i
komendanci uzupełnień, dyrektorzy izb skarbowych, naczelnicy urzędów skarbowych,
dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych, dyrektorzy izb celnych, dyrektorzy regionalnych
zarządów gospodarki wodnej, komendanci oddziałów Straży Granicznej, regionalni dyrektorzy
ochrony środowiska i inne
- organy administracji samorządowej – Sejmik województwa z przewodniczącym sejmiku oraz za-

rząd województwa z Marszałkiem

Organy samorządu powiatowego – Rada powiatu z przewodniczącym rady oraz zarząd powiatu ze
starostą.

Organy samorządu gminnego/miejskiego – Rada gminy/miasta z przewodniczącym rady oraz wójt,
burmistrz lub prezydent miasta.

Jeżeli opracowanie okaże się pomocne prosimy o dobrowolną wpłatę: 64 1050 1722 1000 0090 6037 8172 (Tomasz Kogut).

Ś ciągi.

I. Definicja planowania przestrzennego z ustawy.

Planowanie przestrzenne - to zespół instytucji, metod i
działań zapewniający racjonalne zagospodarowanie

przestrzenią. Stanowi przestrzenny aspekt planowania
społeczno-gospodarczego.

Planowanie przestrzenne określa:

- zakres i sposoby postępowania w sprawach

przeznaczenia terenów na róże cele,

- zasady ich zagospodarowania, przyjmując tzw. ład

przestrzenny i rozwój zrównoważony, jako podstawy
tych działań,

- zasady i tryb rozwiązywania konfliktów między

podmiotami władającymi nieruchomościami a miano-

wicie: obywatelami, wspólnotami samorządowymi i
państwem

Zadaniem planowania przestrzennego jest ustalenie dla

poszczególnych obszarów przeznaczenia i sposobów

zagospodarowania na określone cele. Odbywa się to w
aktach planowania przestrzennego zwanych także

planami zagospodarowania przestrzennego.

II. Ład przestrzenny (w tym jego czynniki) i rozwój
zrównoważony.

Ład przestrzenny to takie ukształtowanie przestrzeni,
które tworzy harmonijną całość oraz uwzględnia w

uporządkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i
wymagania, takie jak funkcjonalne, społeczno-

gospodarcze, środowiskowe, kulturowe oraz kompozycyj-

no-estetyczne.

Czynniki ładu przestrzennego:
- odpowiednie rozmieszczenie przestrzenne funkcji

(właściwe funkcje w optymalnych miejscach)

- odpowiednie sąsiedztwo funkcji (bezkonfliktowe i

dające najwięcej korzyści)

- odpowiednia struktura pionowa (zachowanie proporcji

wysokości występowania dominanty)

- odpowiednia struktura pozioma (harmonijna struktura

użytkowania i władania gruntami, odpowiedni kształt i

wielkość działek, właściwy rozłóg pól uprawnych
gospodarstwa wiejskiego, odpowiednie oddalenie od

podmiotów gospodarczych)

Rozwój zrównoważony to taki rozwój społeczno-
gospodarczy, w którym następuje proces integrowania

działań gospodarczych, społecznych i politycznych z

zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości
podstawowych procesów przyrodniczych w celu

zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych
potrzeb społeczności zarówno współczesnych jak i

przyszłych pokoleń.

III. Ustalenia studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego.

Szczegółowe ustalenia studium uwarunkowań i kierunków

zagospodarowania przestrzennego:
- kierunki zmian w strukturze przestrzennej gminy oraz

w przeznaczeniu terenów

- kierunki i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz

użytkowania terenów w tym tereny wyłączone spod
zabudowy

- obszary oraz zasady ochrony środowiska i jego

zasobów, ochrony przyrody, krajobrazu kulturowego i

uzdrowisk

- obszary i zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i

zabytków oraz kultury współczesnej

- kierunki rozwoju systemów komunikacji i infrastruktu-

ry technicznej

- obszary, na których rozmieszczone będą inwestycje

celu publicznego o znaczeniu lokalnym

- obszary, na których rozmieszczone będą inwestycje

celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym zgodnie

z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzenne-
go województwa i ustaleniami programów, o których
mowa w art. 48 ust 1

- obszary, dla których obowiązkowe jest sporządzenie

miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

na podstawie przepisów odrębnych, w tym obszary
wymagające przeprowadzenia scaleń i podziału

nieruchomości, a także obszary rozmieszczenia
obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży pow.

2000 m

oraz obszary przestrzeni publicznej

- obszary, dla których gmina zamierza sporządzić

miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w

tym obszary wymagające zmiany przeznaczenia
gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i

nieleśne

- kierunki i zasady kształtowania rolniczej i leśnej

przestrzeni produkcyjnej

- obszary narażone na niebezpieczeństwo powodzi i

osuwania się mas ziemnych

- obiekty lub obszary, dla których wyznacza się w złożu

kopaliny filar ochronny

- obszary pomników zagłady i ich stref ochronnych oraz

obowiązujące na nich ograniczenia prowadzenia

działalności gospodarczej zgodnie z przepisami
ustawy z dn. 17.05.1999r. o ochronie terenów byłych

hitlerowskich obszarów zagłady

- obszary wymagające przekształceń, rehabilitacji lub

rekultywacji

- granice terenów zamkniętych i ich stref ochronnych

- inne obszary problemowe w zależności od uwarunko-

wań i potrzeb zagospodarowania występujących w

gminie

- jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenia

obszarów na których rozmieszczone będą urządzenia

wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o
mocy przekraczającej 100kW a także ich stref

ochronnych związanych z ograniczeniem w zabudowie
oraz zagospodarowaniu i użytkowania terenu. W

studium ustala się ich rozmieszczenie.

IV. Skutki prawne uchwalenia lub zmiany

miejscowego planu zagospodarow. przestrzennego.
- Jeżeli w związku u chwaleniem/zmianą miejscowego

planu zagospodarowania przestrzennego wzrosła
wartość nieruchomości, a właściciel lub użytkownik

wieczysty zbywa tą nieruchomość w okresie 5 lat od
dnia, w którym miejscowy plan przestrzenny lub jego

zmiany stały się obowiązujące, wójt, burmistrz lub
prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę,

określaną w stosunku procentowym do wzrostu

wartości nieruchomości; wysokość opłaty nie może
być wyższa niż 30% wzrostu wartości nieruchomości

(renta planistyczna). Opłaty, o których mowa powy-
żej nie pobiera się w przypadku nieodpłatnego

przeniesienia przez rolnika własności nieruchomości
wchodzących w skład gospodarstwa rolnego na

następcę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
20.12.1990r. o ubezpieczeniu rolników albo przepi-

sów w sprawie szczególnych warunków i trybu

przyznawania pomocy finansowej w ramach działania
„Renty strukturalne”.

- Jeżeli w związku z uchwaleniem miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego lub jego zmianą

korzystanie z nieruchomości lub jej części stało się
niemożliwe lub istotnie ograniczone, właściciel lub

użytkownik wieczysty może żądać od gminy:

a) odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę

b) wykupienie nieruchomości lub jej części

c) zamiany nieruchomości na inną
- Jeżeli w związku z uchwaleniem/zmianą miejscowego

planu zagospodarowania przestrzennego wartość
nieruchomości uległa obniżeniu, a właściciel lub

użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, i nie
skorzystał z praw o których mowa powyżej, może

żądać od gminy odszkodowania równego obniżeniu
wartości nieruchomości.

V. Kto ustala (uchwala) miejscowy plan zagospoda-

rowania i co on zawiera?
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego –

wykonuje (ustala) go wójt (burmistrz, prezydent miasta)
a uchwala Rada Gminy.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

ustala się obowiązkowo:
- przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające

tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach

zagospodarowania.

- zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego

- zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu

kulturowego

- zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków

oraz dóbr kultury współczesnej

- wymagania wynikające z potrzeb kształtowania

przestrzeni publicznej

- zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki

zagospodarowania terenu, maksymalna i minimalna
intensywność zabudowy, minimalny udział procento-

wy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do
powierzchni działki budowlanej, maksymalna wyso-

kość zabudowy, minimalna liczba miejsc do parkowa-
nia i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i

gabaryty obiektów

- granice i sposoby zagospodarowania terenów lub

obiektów podlegających ochronie, ustalonych na
podstawie przepisów odrębnych w tym terenów

górniczych, a także obszarów szczególnego zagroże-

nia powodzią oraz obszarów osuwania się mas ziemi

- szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału

nieruchomości objętych planem miejscowym

- szczegółowe warunki zagospodarowania terenów oraz

ograniczenia w ich użytkowaniu w tym zakaz zabu-
dowy

- zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemu

komunikacji i infrastruktury technicznej

- stawki procentowe na podstawie których nalicza się

tak zwaną opłatę planistyczną

VI. Kto wydaje pozwolenie na budowę?
Pozwolenie na budowę wydaje starosta powiatu.

Pozwolenie to przesyła niezwłocznie wójtowi, burmistrzo-
wi, prezydentowi miasta albo organowi, który wydał

decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania
terenu. Od decyzji starosty strona może odwołać się do

wojewody za pośrednictwem starosty.

VII. W jaki sposób uzyskać WZT?

Decyzja WZT jest wymagana przy zmianie zagospodaro-
wania terenu (w przypadku braku miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego) polegającej na
budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych

robót budowlanych, przy zmianie sposobu użytkowania
obiektu budowlanego lub jego części, a także przy

zmianie zagospodarowania terenu, które nie wymaga

pozwolenia na budowę.

Opis procedury wydania decyzji:
- wnioskodawca składa wniosek (wraz z załącznikiem)

do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta o
ustalenie warunków zabudowy

- wszczęcie przez urząd postępowania administracyjne-

go; zawiadomienie zainteresowanych stron (właści-

cieli nieruchomości objętych wnioskiem i nieruchomo-
ści sąsiednich)

- uzgodnienie inwestycji z wojewodą, zarz. wojew. i

zarz. powiatu w zakresie zadań samorządu

- uzgodnienie inwestycji przez inne kompetentne

organy (np. wojewódzkim konserwatorem zabytków,
powiatowym lub rejonowym inspektoratem sanitar-

nym)

- przyjęcie ewentualnych uwag i zastrzeżeń, wniosków

dotyczących inwestycji

- wydanie decyzji i przekazanie decyzji zainteresowa-

nym stronom

- przyjęcie ewentualnych odwołań a następnie

przekazanie odwołań do kolegium wyższej instancji

- uprawomocnienie decyzji (czternaście dni od daty

doręczenia)

Decyzja o WZT jest wydawana, jeżeli:

- teren ma dostęp do drogi publicznej
- co najmniej jedna sąsiednia działka dostępna z tej

samej drogi publicznej jest zabudowana w sposób

pozwalający na określenie wymagań dotyczących
nowej zabudowy w zakresie: kontynuacji funkcji,

parametrów, cech i wskaźników kształtowania
zabudowy, w tym gabarytów i formy architektonicz-

nej, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania
terenu (jest to tak zwana zasada dobrego sąsiedztwa)

- istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu jest

wystarczające dla inwestycji

- teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę

przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele
nierolnicze i nieleśne

VIII. Struktura administracji państwowej.

Centrum – Sejm, Senat, Premier, Rada Ministrów.
Organy administracji publicznej w województwie:

- organy administracji rządowej – wojewoda
a) organy administracji zespolonej (działające pod

zwierzchnictwem wojewody) – Komenda
Wojewódzka Policji, Komenda Wojewódzka Straży

Pożarnej, Kuratorium Oświaty, Wojewódzki

Inspektor Nadzoru Budowlanego, Wojewódzki
Inspektor Ochrony Środowiska, Wojewódzki

Oddział Służby Ochrony Zabytków i inne
b) organy administracji niezespolonej (nie podlegają

wojewodzie tylko bezpośrednio centralnym
organom administracji) – dowódcy okręgów

wojskowych, szefowie sztabów, wojskowi i
komendanci uzupełnień, dyrektorzy izb

skarbowych, naczelnicy urzędów skarbowych,

dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych,
dyrektorzy izb celnych, dyrektorzy regionalnych

zarządów gospodarki wodnej, komendanci
oddziałów Straży Granicznej, regionalni dyrektorzy

ochrony środowiska i inne
- organy administracji samorządowej – Sejmik

województwa z przewodniczącym sejmiku oraz zarząd
województwa z Marszałkiem

Organy samorządu powiatowego – Rada powiatu z

przewodniczącym rady oraz zarząd powiatu ze starostą.
Organy samorządu gminnego/miejskiego – Rada

gminy/miasta z przewodniczącym rady oraz wójt,
burmistrz lub prezydent miasta.

I. Ład przestrzenny i rozwój zrównoważony.

Ład przestrzenny to takie ukształtowanie przestrzeni, które tworzy
harmonijną całość oraz uwzględnia w uporządkowanych relacjach

wszelkie uwarunkowania i wymagania, takie jak funkcjonalne,
społeczno-gospodarcze, środowiskowe, kulturowe oraz

kompozycyjno-estetyczne.

Rozwój zrównoważony to taki rozwój społeczno-gospodarczy, w
którym następuje proces integrowania działań gospodarczych,

społecznych i politycznych z zachowaniem równowagi przyrodniczej

oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych w celu
zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb

społeczności zarówno współczesnych jak i przyszłych pokoleń.
II. Ustalenia SUiKZP.

- kierunki zmian w strukturze przestrzennej gminy

- kierunki i wskaźniki dot. Zagosp. oraz użytkowania terenów
- obszary oraz zasady ochrony środowiska

- obszary i zasady ochrony dziedzictwa kulturowego
- kierunki rozwoju systemów komunikacji i inf. technicznej

- obszary, na których rozm. będą inw. celu publ. o znacz. lokal.

- -||- znaczeniu ponadlokalnym
- obsz., dla których obow. jest sporz. miejsc. pl. zagosp. przes.

- -||- gmina zamierza sporządzić miejsc. plan zagosp. przestrz.

- kierunki i zas. kształt. rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej
- obsz. naraż. na niebezp. powodzi i osuwania się mas ziemnych

- obiekty lub obsz., dla kt. wyzn. się w złożu kopaliny filar ochr.
- obszary pomników zagłady i ich stref

- obszary wymagające przekształceń, rehabilitacji lub rekultyw.

- granice terenów zamkniętych i ich stref ochronnych
- inne obszary problemowe

- *energia z odnawialnych źródeł*

III. Co zawiera miejscowy plan zagospodarowania.
- przezn. ter. oraz linie rozgr. tereny o różnym przeznaczeniu

- zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego
- zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego

- zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków

- wymagania wynikające z potrzeb kształt. przestrzeni publicznej
- zasady kształt. zab. oraz wskaźniki zagospodarowania terenu

- granice i sposoby zagosp. terenów lub obiektów podl. ochronie
- szczeg. zasady i war. scal. i podz. nieruch. obj. planem miejs.

- szczeg. war. zagosp. ter. oraz ograniczenia w ich użytkowaniu

- zas. modern., rozbud. i bud. systemu komunikacji i inf. techn.
- stawki % na podst. których nalicza się tzw. opłatę planistyczną

I. Ład przestrzenny i rozwój zrównoważony.

Ład przestrzenny to takie ukształtowanie przestrzeni, które tworzy

harmonijną całość oraz uwzględnia w uporządkowanych relacjach
wszelkie uwarunkowania i wymagania, takie jak funkcjonalne,

społeczno-gospodarcze, środowiskowe, kulturowe oraz

kompozycyjno-estetyczne.
Rozwój zrównoważony to taki rozwój społeczno-gospodarczy, w

którym następuje proces integrowania działań gospodarczych,
społecznych i politycznych z zachowaniem równowagi przyrodniczej

oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych w celu

zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb
społeczności zarówno współczesnych jak i przyszłych pokoleń.

II. Ustalenia SUiKZP.

- kierunki zmian w strukturze przestrzennej gminy
- kierunki i wskaźniki dot. Zagosp. oraz użytkowania terenów

- obszary oraz zasady ochrony środowiska
- obszary i zasady ochrony dziedzictwa kulturowego

- kierunki rozwoju systemów komunikacji i inf. technicznej

- obszary, na których rozm. będą inw. celu publ. o znacz. lokal.
- -||- znaczeniu ponadlokalnym

- obsz., dla których obow. jest sporz. miejsc. pl. zagosp. przes.
- -||- gmina zamierza sporządzić miejsc. plan zagosp. przestrz.

- kierunki i zas. kształt. rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej

- obsz. naraż. na niebezp. powodzi i osuwania się mas ziemnych
- obiekty lub obsz., dla kt. wyzn. się w złożu kopaliny filar ochr.

- obszary pomników zagłady i ich stref

- obszary wymagające przekształceń, rehabilitacji lub rekultyw.
- granice terenów zamkniętych i ich stref ochronnych

- inne obszary problemowe
- *energia z odnawialnych źródeł*

III. Co zawiera miejscowy plan zagospodarowania.

- przezn. ter. oraz linie rozgr. tereny o różnym przeznaczeniu
- zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego

- zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego
- zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków

- wymagania wynikające z potrzeb kształt. przestrzeni publicznej

- zasady kształt. zab. oraz wskaźniki zagospodarowania terenu
- granice i sposoby zagosp. terenów lub obiektów podl. ochronie

- szczeg. zasady i war. scal. i podz. nieruch. obj. planem miejs.

- szczeg. war. zagosp. ter. oraz ograniczenia w ich użytkowaniu
- zas. modern., rozbud. i bud. systemu komunikacji i inf. techn.

- stawki % na podst. których nalicza się tzw. opłatę planistyczną