280

www.postepybiochemii.pl

Monika Anna Chomczyk

1,2,*

Piotr Czajka

3

1

Zakład Klinicznej Biologii Molekularnej

2

II Klinika Chirurgii Ogólnej i Gastroentero-

logicznej

3

Zakład Patomorfologii Lekarskiej Uniwersy-

tetu Medycznego w Białymstoku

*

Zakład Klinicznej Biologii Molekularnej,

Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, ul.

Waszyngtona 13, 15-269 Białystok; tel.: (85)

748 59 35, e-mail: [e-mail], e-mail:

[e-mail]

Artykuł otrzymano 21 listopada 2012 r.

Artykuł zaakceptowano 14 lutego 2013 r.

Słowa kluczowe: PIK3CA, PI3K, nowotwory,

onkogeny, mutacje, kancerogeneza

Wykaz skrótów: PDK1 — ang. 3-phosphoino-

sitide-dependent protein kinase-1; PH — ang.

pleckstrin homology; PI3K — ang. phosphatidyli-

nositol 3-kinases; PIK3CA — ang. phosphatidy-

linositol-4,5-bisphosphate 3-kinase; PIP

3

— ang.

phosphatidyloinosytol 3,4,5, trisphosphate; PTEN

— ang. phosphatase and tensin homolog; Ras —

ang. rat sarkoma proteins; Raf — ang. serine/the-

roine-specific protein kinase; ERK — ang. mitogen

activated protein kinase; FOXO3 — ang. forhead

box03; GSK-3 — ang. glycogen synthase kinase

Mutacje genu

PIK3CA w najczęściej występujących nowotworach

STRESZCZENIE

C

iągłe udoskonalenia odpowiednich metod walki z chorobami nowotworowymi wyma-

gają aktywnych poszukiwań możliwości zastosowania coraz nowszych celowanych te-

rapii. Doniesienia naukowe, oprócz najlepiej opisanego białka KRAS, podkreślają znaczącą

rolę PI3K w procesie nowotworzenia. Poniższa praca przeglądowa przedstawia występowa-

nie mutacji genu

PIK3CA w ścieżce PI3K/PTEN/Akt w najczęściej występujących nowotwo-

rach. Celowane zatrzymanie najważniejszych komponentów tej ścieżki może posłużyć do

tworzenia celowanych terapii. Mutacja w genie

PIK3CA może również stać się ważnym czyn-

nikiem dla podjęcia decyzji o doborze terapii celowanych. Dużo pytań pozostaje bez odpo-

wiedzi, na przykład jak biochemiczna struktura i efekty wewnątrzkomórkowe wpływają

na różne mutacje w genie

PIK3CA, czy wszystkie mutacje w genie prowadzą do aktywacji

podjednostki p110α? Dodatkowe badania dotyczące biochemicznej struktury oraz struktury

komórkowej są niezbędne do całkowitego odkrycia funkcji genu

PIK3CA, a w szczególności

podjednostki p110α.

WPROWADZENIE

Nowotwory złośliwe stanowią obecnie podstawowy problem, z którym

współczesna medycyna radzi sobie w sposób niezadowalający zarówno w Pol-

sce jak i w całej Europie. Pomimo ciągłego rozwoju nauki, coraz doskonalszych

technik diagnostycznych i nowych terapii opartych na lekach działających wy-

biórczo na komórki nowotworowe, nowotwory zajmują pierwsze miejsce u ko-

biet, drugie u mężczyzn (po chorobach układu krążenia) pod względem przy-

czyn zgonów. Do najczęstszych przyczyn zgonów z nowotworów złośliwych

należą: rak płuca, prostaty, jelita grubego, trzustki oraz białaczki, u kobiet rak

płuca, piersi, układu rozrodczego, jelita grubego i trzustki. Dane pochodzące

z International Reserch of Cancer IARC wskazują, że około 10 milionów ludzi

choruje na nowotwory złośliwe, a liczba zgonów z tego powodu przekroczyła

6 milionów. Jeśli obecne tendencje nie ulegną zmianie to w 2020 roku liczby te

mogą ulec podwojeniu.

W przypadku schorzeń nowotworowych czas potrzebny na prawidłowe roz-

poznanie i wdrożenie odpowiedniego leczenia odgrywa niezwykle istotną rolę.

Zgodnie z raportem EUROCARE3 Polska zajmuje jedno z ostatnich miejsc w

Unii Europejskiej pod względem skuteczności leczenia nowotworów. Powodów

można wymieniać wiele: niewiedza lub lekceważenie pierwszych objawów oraz

zbyt późna diagnoza. W Polsce 1/3 chorych traci możliwość wyleczenia w wy-

niku niewłaściwej lub zbyt późno wykonanej diagnostyki [1].

ŚCIEŻKA PI3K/PTEN/AKT

PI3K może być aktywowane poprzez dwa mechanizmy. Pierwszy z nich to

fosforylacja reszt tyrozyny odbywająca się poprzez receptor, który jest jednostką

regulatorową p85 PI3K. Drugi mechanizm polega na aktywacji receptora cyto-

kiny i powstaniu kompleksu białek Shc, Grb-2 i SOS, które aktywują białko Ras.

Białko Ras zdolne jest indukować przemieszczanie do błony i aktywację podjed-

nostki p110 α PI3K.

Aktywacja PI3K powoduje przekształcenie PIP

2

(ang. phosphatidyloinosytol

4,5, bisphosphate) w PIP

3

(ang. phosphatidyloinosytol 3,4,5, triphosphate), czego skut-

kiem jest translokacja PDK1 (ang. 3-phosphoinositide-dependent protein kinase-1) do

błony, dzięki obecności w tym białku domeny PH (ang. pleckstrin homology).

Akt jest pierwszym mediatorem inicjującym przekazywanie sygnałów. Ak-

tywacji Akt podlega wiele białek, z którego każde może przyczyniać się do po-

wstania nowotworu (ang. Bad — genes coding BCL-2, procaspase-9, FKHR/AFX —

forehead in rhabdomysarcoma/aristaless related homebox, GSK-3 — glycogen synthase

kinase, p21

CIP

). Wart podkreślenia jest fakt, że Akt powoduje inaktywację specy-

Postępy Biochemii 59 (3) 2013

281

ficznych białek (Raf, Bad, FOXO3 — forhead box03 i GSK-

3).Dodatkowo wyżej opisana ścieżka zawiera fosfatazy,

które wpływają negatywnie na aktywność PI3K. Mutacja

w genie kodującym fosfatazy mogą prowadzić do progresji

guza [2,3].

NIEPRAWIDŁOWOŚCI PI3K

I TRANSFORMACJA NOWOTWOROWA

Powstanie komórki nowotworowej uzależnione jest od

zaburzenia równowagi trzech procesów: proliferacji, róż-

nicowania i apoptozy. Dużą rolę wśród czynników wpły-

wających na nadmierną proliferację odgrywają onkogeny

(zmutowane protoonkogeny). Różnicowanie komórek no-

wotworowych zostaje zahamowane na wczesnych etapach

dojrzewania i może być uzależnione od zaburzeń syntezy

receptorów dla hormonów i innych czynników wzrostu na

powierzchni komórki nowotworowej. Markery nowotwo-

rowe powinny być oznaczane w komórkach nowotworo-

wych, a to wiąże się niekiedy z problemami dostępności

materiału. Markery molekularne (mutacje w genach biorące

udział w kancerogenezie) mogą być wykryte dzięki technice

reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) opracowanej w 1984

roku przez Mullisa oraz technice sekwencjonowania DNA

opisanej przez Sangera 3 lata wcześniej [1,5,7].

W ciągu ostatnich lat nastąpił gwałtowny wzrost wiedzy

dotyczącej roli ścieżki PI3K/PTEN/Akt (PTEN — ang. pho-

sphatase and tensin homolog, Akt — ang. protein kinase B) oraz

ścieżki Ras/Raf/MEK/ERK (Ras — ang. rat sarkoma prote-

ins, Raf — ang. serine/theroine-specific protein kinase, ERK —

ang. mitogen activated protein kinase) w etiologii ludzkich no-

wotworów. Ścieżka Ras/Raf/MEK/ERK jest ściśle powią-

zana ze ścieżką PI3K/PTEN/Akt [25]. Białka Ras regulują

aktywację dwóch ścieżek. W niektórych typach komórek

aktywność Raf jest regulowana przez Akt, które może od-

działywać pomiędzy dwoma ścieżkami. Obie ścieżki mogą

powodować ich fosforylację, a przez to wpływać na regula-

cję przeżycia komórki i proliferacji [2].

Związek pomiędzy nieprawidłową regulacją PI3K a po-

czątkiem procesu nowotworzenia jest dobrze opisany. Zmu-

towana wersja p85 PI3K została opisana w linii komórkowej

Hodgkin’s oraz raka prostaty. Inne doniesienia pokazują

rolę mutacji w raku piersi, płuc, melanomach i białaczkach.

Kinaza PI3K jest również mocno zaangażowana w złośliwą

transformację komórek [5]. Reasumując wszystkie donie-

sienia naukowe podkreślają znaczącą rolę PI3K w procesie

nowotworzenia. Celowane zatrzymanie najważniejszych

komponentów ścieżki (wyżej opisanej) może posłużyć do

tworzenia celowanych terapii [7].

WYKORZYSTANIE MUTACJI GENU

PIK3CA W TERAPII CELOWANEJ

Obecnie najistotniejsze zarówno z praktycznego jak i

naukowego punktu widzenia jest określenie czynników

determinujących odpowiedź na zastosowane leczenie. W

wielu schorzeniach nowotworowych charakterystyka mo-

lekularna komórek nowotworowych pozwala również na

Rycina 1. Ścieżka PI3K. Aktywowane receptory kinaz tyrozynowych (RTK) rekrutują i aktywują PI3K, prowadząc do zwiększenia poziomu fosfatydyloinozytolu-3,4,5-

-trisfosfatazy (PIP3). PIP3 rekrutuje wiele białek błonowych poprzez wiązanie domeny PH, w tym seryny/treoniny kinaz Y Akt, 3-kinazy zależnej od fosfoinozytydu

(PDK1) oraz domenę PH fosfatazy i leucynę bogatą w fosfatazę białkową. Na podstawie [4].

282

www.postepybiochemii.pl

ocenę możliwości zastosowania tak zwanych terapii celo-

wanych opartych na lekach, które działają wybiórczo na

komórki nowotworowe. Terapię taką cechuje stosunkowo

duża skuteczność oraz względnie mała liczba powikłań,

która znacząco wzrasta po zastosowaniu standardowej ra-

dioterapii lub chemioterapii. Niejednokrotnie wybór mię-

dzy mniej lub bardziej intensywną terapią podyktowany

jest obecnością lub brakiem określonych czynników pro-

gnostycznych, a przede wszystkim predykcyjnych. Celo-

we wydaje się więc określenie roli genu PIK3CA jak i jego

mutacji w oporności lekowej oraz jako czynnika predykcyj-

nego w leczeniu chorych z różnymi nowotworami. Idealne

biomarkery powinny dostarczać informacji o braku lub nie

odpowiedzi na leczenie lekami terapii celowanej [8]. Przy-

szłe rozważania oraz badania muszą dostarczyć informacji,

czy dany biomarker pojawia się we wczesnej bądź późnej

kancerogenezie (co będzie miało duże znaczenie przy biop-

syjnym materiale do badań we wczesnych zmianach). Dla

genu PIK3CA bardzo zachęcający jest fakt, że dostępne są

związki chemiczne hamujące PI3Ks i wykazano ich wpływ

na zahamowanie progresji guza.

Badania efektów ścieżki PI3K/PTEN/Akt na oporność

leków w raku piersi dotyczyły nadprodukcji WT i mutacji

w białku PTEN. Inne badania sugerują, że również ścieżki

PI3K/PTEN/AKT/mTOR (ang. mTOR-mamalian target of

rapamycin) i JAK/STAT (ang. Janus kinase/Signac transducer

activater of transcription) są zaangażowane w mechanizm

oporności EGFR (ang. epidermal growth factor) [9,10]. Pacjenci

z rakiem jelita grubego z mutacją w genie PIK3CA w bada-

niach Perronie i wsp. nie odpowiadali na leczenie cetuksy-

mabem [3,11].

MUTACJA GENU

PIK3CA W RÓŻNYCH

TYPACH NOWOTWORÓW

PIK3CA to gen kodujący podjednostkę p110α PI3K o ma-

sie 110 kDa znajdujący się w regionie 3q26 i został amplifi-

kowany w różnych ludzkich nowotworach: jajnika, głowy i

szyi, piersi, dróg moczowych, jelita grubego, płuca [5].

Mutacja genu PIK3CA w raku jelita grubego jest mutacją

somatyczną tzn. powstającą w komórkach somatycznych i

nie jest dziedziczona. Badania sugerują, że mutacja w genie

PIK3CA pojawia się w późnym etapie kancerogenezy. Po-

nad 80 % mutacji dotyczy eksonu 9 i 20 oraz 1 i 2. Mutacje

w genie PIK3CA są podobne do mutacji w innych genach

takich jak: KRAS (ang. Kirsten rat sarcoma), BRAF (ang. v-Raf

Marine sarkoma oncogene homolog B1), CTNNB1 (ang. catenin,

cadherin associated protein beta 1) [12,13]. W nowotworach

wiele z tych genów z mutacją w regionie katalitycznym

powoduje aktywację zmutowanych białek kodowanych

przez dany gen [13]. Bardzo interesujący jest fakt, iż więk-

szość guzów z mutacją w genie PIK3CA również posiada

zmutowane geny KRAS i BRAF, co sugeruje, że PIK3CA jest

związane z tymi genami [15]. Badania przeprowadzone na

grupie ponad 1000 pacjentów z rakiem jelita grubego leczo-

nych cetuksymabem w latach 2001–2008 z 11 ośrodków w 7

państwach Europy określiły korelacje pomiędzy mutacją w

poszczególnych eksonach a czynnikami prognostycznymi.

Rycina 2. Model aktywacji wywołanej mutacją E545K w podjednostce 110α (na podstawie analizy struktury krystalicznej p110α). Typ dziki podjednostki katalitycznej

110α jest stabilizowany przez wiązanie podjednostki p85α-regulowany poprzez domeny wiążące p85. Na podstawie [4].

Postępy Biochemii 59 (3) 2013

283

Mutacja w eksonie 9 nie miała wpływu na odpowiedź na

leczenie cetuksymabem i chemioterapią oraz na czas wolny

od wznowy. Mutacja w kodonie 20 w porównaniu z typem

dzikim WT miała gorsze prognozowanie, krótszy okres

przeżycia [16]. Reasumując mutacja w genie PIK3CA w eks-

onie 20 jest znacząco związana z mniejszą odpowiedzią na

leczenie.

Badania w kierunku mutacji genu PIK3CA w raku piersi

przeprowadzone na grupie 92 pacjentek z guzami pierwot-

nymi piersi wykazały obecność 19 mutacji somatycznych,

co stanowiło 20,6% badanej grupy (13 mutacji w eksonie 9,

zaś 6 w eksonie 20). Uzyskane wyniki pokazują, że mutacja

w genie PIK3CA w raku piersi należy do bardzo częstych i

zachęca do dalszych badań nad korelacją mutacji z czynni-

kami klinicznymi jaki i patomorfologicznymi [17,18].

Publikacji poświęconych mutacjom genu PIK3CA w raku

płuca jest niewiele, być może związane jest to z trudnością

pobrania materiału do badań. Ciekawe doniesienie obejmu-

jące badania na grupie 173 pacjentów z NSCLCs (niedrob-

nokomórkowy rak płuca) rakiem płuca (w tym 56 z drob-

nokomórkowym rakiem płuca i 117 z gruczolakorakiem)

wskazuje, że mutacje w genach PIK3CA/PTEN były częstsze

w drobnokomórkowym rakiu płuca w porównaniu z gru-

czolakorakiem (p<0,05 — istotne statystycznie) [19]. Intere-

sujący jest fakt, że mutacje były częstsze u osób palących.

Inne badania na grupie osób niepalących z Schanghaju w

Chinach obejmujące 52 pacjentów pokazały wystąpienie

mutacji w 4 przypadkach (zawsze współwystępujące z

mutacją EGFR) [20]. W badaniach na liniach w raku płuca

stwierdzono, że linie komórkowe z mutacją w genie PIK-

3CA są bardziej wrażliwe na tricibrine (inhibitor Akt) niż

linie komórkowe z typem dzikim (bez mutacji). Badania na

liniach komórkowych mogą przyczynić się do powstania te-

rapii skierowanej na ścieżkę z PIK3CA, a dokładnie terapię

anty-Akt u pacjentów chorych na raka płuca [21].

EFEKTY MUTACJI GENU PIK3CA

Charakterystyka mutacji genu PIK3CA w wielu donie-

sieniach naukowych stwierdza jednoznacznie jego onko-

genność. Obecność „hotspot” mogą świadczyć o tym, że

zmiany w sekwencji genu przyczyniają się do aktywacji

kinazy podobnie jak onkogenne mutacje w kinazie biał-

kowej. W badaniach przeprowadzonych przez Samuels i

wsp. dotyczących konsekwencji mutacji jednostki p110α i

prawidłowej wersji jednostki p110α oraz mutacji w kodo-

nie 20 tego genu przeprowadzonych na komórkach in vitro

stwierdzono większą aktywność kinazy lipidowej w ko-

mórkach z mutacją. Opisane badania sugerują, iż mutacja

w domenie katalitycznej genu PIK3CA powoduje aktywację

kinazy. Proces aktywacji tego mechanizmu nie został do tej

pory poznany, ale może być podobny do aktywacji innych

kinaz białkowych poprzez mutacje w genach. Naukowcy są

zgodni, że najczęściej zmutowany region 1047 (w kodonie

20) jednostki p110α jest analogiczny do najczęściej zmuto-

wanej pętli w kinazie białkowej [21,22]. Drugi najczęściej

zmutowany fragment występuje w eksonie 9 (heliakalna

domena jednostki p110α). Krystaliczna struktura podjed-

nostki p110α sugeruję, że jest ona kręgosłupem, do którego

przymocowane są inne domeny. Podjednostka p110α może

zatem oddziaływać z innymi regionami, podjednostkami

regulatorowymi lub innymi białkami [23,24]. Trzecia pod

względem częstości mutacja występuje w 1 i 2 kodonie i jest

związana z domeną p85. Badania wskazują, że aktywacja

domeny p85 prowadzi do aktywacji podjednostki p110α

poprzez zahamowanie funkcji kinazy [14,25,26]. Dużo py-

tań pozostaje bez odpowiedzi np.: jak biochemiczna struk-

tura i efekty wewnątrzkomórkowe wpływają na różne

mutacje w genie PIK3CA, czy wszystkie mutacje w genie

prowadzą do aktywacji podjednostki p110α? Dodatkowe

badania dotyczące biochemicznej struktury oraz struktury

komórkowej są niezbędne do całkowitego odkrycia funkcji

genu PIK3CA, a w szczególności podjednostki p110α. Nie-

zbędne są dalsze badania dotyczące mutacji w genie PIK-

3CA w różnych typach nowotworów złośliwych najczęściej

występujących takich jak: rak płuca, piersi i jelita grubego.

Poznanie mechanizmów molekularnych i biochemicznych

kierujących ścieżką PI3K może zostać w przyszłości wyko-

rzystane do terapii celowanej pacjentów z różnymi nowo-

tworami [27-30].

PIŚMIENNICTWO

1. Mlak R, Krawczyk P, Limanowski J (2010) Czynniki biochemiczne i

genetyczne w diagnostyce i prognozowaniu chorób nowotworowych.

Forum Medycyny Rodzinnej 4: 122-134

2. McCubrey

JA, Steelman LS, Abram SL (2004) Roles of the RAF/MEK/

ERK and PI3K/PTEN/AKT pathways in malignant transformation

and drug resistance. Advan Enzyme Regul 46: 249-279

3. Barbi S, Cataldo I, Manzoni G (2010) The analysis of PIK3CA muta-

tions in gastric carcinoma and metanalysis of literature suggest that

exon-selectivity is a signature of cancer type. J Exp Clinic Res 16: 29-32

4. Chalhoub N, Baker SJ (2009) PTEN and the PI3-kinase pathway in can-

cer. Annu Rev Pathol 4: 127-150

5. Samuels Y, Velculescu VE (2004) Oncogenic mutations of PIK3CA in

human cancers. Cell Cycle 3: 1221-1224

6. Gos M, Leszkiewicz M, Abramowicz A (2012) Ścieżka sygnałowa

RAS/MAPK i jej rola w etiopatogenezie zespołu Noonan. Postepy

Biochem 58: 255-264

7. Rodriguez-Viciana P, Warne PH, Dhand R (1994) Phosphatidylinosi-

tol-3-OH kinase as a direct target of Ras. Nature 370: 527–532

8. Wong R, Cunningham D (2008) Using predictive biomarkers to select

patients with advanced colorectal cancer for treatment with epidermal

growth factor receptor antibodies. J Clin Oncol 26: 5668-5670

9. Frattini M, Saletti P, Romagnani E (2007) PTEN loss of expression pre-

dicts cetuximab efficacy in metastatic colorectal cancer patients. Br J

Cancer 97: 1139-1145

10. Loupakis F, Pollina L, Stasi I, Ruzzo A, Scartozzi M, Santini D, Masi G,

Graziano F, Cremolini C, Rulli E, Canestrari E, Funel N, Schiavon G,

Petrini I, Magnani M, Tonini G, Campani D, Floriani I, Cascinu S, Fal-

cone A (2009) PTEN expression and KRAS mutations on primary tu-

mors and metastases in the prediction of benefit from cetuximab plus

irinotecan for patients with metastatic colorectal cancerEvaluation of

PTEN expression in colorectal cancer (CRC) metastases (mets) and in

primary tumors as predictors of activity of cetuximab plus irinotecan

treatment. J Clin Oncol 27: 2622-2629

11. Perrone F, Lampis A, Orsenigo M (2008) PI3KCA/PTEN deregulation

contributes to impaired responses to cetuximab in metastatic colorec-

tal cancer patients. Ann Oncol 20: 84-90

12. Sartore-Bianchi A, Martini M, Molinari F (2009) PIK3CA mutations in

colorectal cancer are associated with clinical resistance to EGFR-target-

ed monoclonal antibodies. Cancer Res 69: 1851-1857

13. Sidransky D (2002) Emerging molecular markers of cancer. Nat Rev

Cancer 2: 210-219

284

www.postepybiochemii.pl

PIK3CA mutations in the most common types of cancer

Monika Anna Chomczyk

1,2,*

, Piotr Czajka

3

1

Department of Clinical Molecular Biology,

2

II Department of General and Gastroenterological Surgery and

3

Department of Medical Pathomor-

phology, Medical University of Bialystok, 13 Waszyngtona St., 15-269 Białystok, Poland

*

e-mail: [e-mail], e-mail: [e-mail]

Key words: PIK3CA, PI3K, cancer, oncogenes, mutations, carcinogenesis

ABSTRACT

Continuous improvement of appropriate methods of dealing with cancer require active search for the possibility of applying more and newer

targeted therapies. Scientific reports, in addition to best-described proteins KRAS, PI3K emphasize the important role in carcinogenesis.

This paper presents overview

PIK3CA mutations in the path PI3K/PTEN/Akt the most common cancers. Targeted to stop the most important

components of this path can be used to create targeted therapies.

PIK3CA mutation may also be a predictive factor in the selection of targeted

therapies. A lot of questions remain unanswered such as: how the structure and biochemical effects of intracellular affect different mutations

in

PIK3CA, and all mutations in the gene lead to the activation of p110α subunit? Additional research on the biochemical structure and cell

structure are necessary to complete the discovery of

PIK3CA gene function and, in particular subunits of p110α.

14. Philp AJ, Campbell IG, Leet C (2001) The phosphatydyloinositol 3’-ki-

nase p85α gene is an oncogene in human ovarian and colon tumors.

Cancer Res 61: 7426-7429

15. Rajagopalan H, Bardelli A, Lengauer C, Kinzler KW, Vogelstein B,

Velculescu VE, Bardelli A, Lengauer C (2002) Tumorigenesis: raf/ras

oncogenes and mismatch-repair status. Nature 418: 934

16. De Roock W, Claes B, Bernasconi D (2010) Effects of KRAS, BRAF,

NRAS, and PIK3CA mutations on the efficacy of cetuximab plus che-

motherapy in chemotherapy-refractory metastatic colorectal cancer: a

retrospective consortium analysis. Lancet Oncol 11: 753-762

17. Larramendy ML, Lushnikova T, Bjorkqvist AM (2000) Comparative

genomic hybridization reveals complex genetic changes in primary

breast cancer tumors and their cell lines. Cancer Genet Cytogenet 119:

132-138

18. Wu G, Xing M, Mambo E (2005) Somatic mutation and gain of copy

number of PIK3CA in human breast cancer. Breast Cancer Res 7: 609-

616

19. Lee SY, Kim MJ, Jin G (2010) Somatic mutations in epidermal growth

factor receptor signaling pathway genes in non-small cell lung can-

cers. Thorac Oncol 5: 1734-740

20. Sun Y, Ren Y, Fang Z et al. (2010). Lung adenocarcinoma from East

Asian never-smokers is a disease largely defined by targetable onco-

genic mutant kinases. J Clin Oncol 28: 4616-4620

21. Shibata T, Kokubu A, Tsuta K (2009) Oncogenic mutation of PIK3CA

in small cell lung carcinoma: a potential therapeutic target pathway for

chemotherapy-resistant lung cancer. Cancer Lett 283: 203-211

22. Samuels Y, Wang Z, Bardelli A (2004) High frequency of mutations of

the PIK3CA gene in human cancers. Science 304: 554

23. Walker EH, Perisic O, Ried C (1999) Structural insights into phos-

phoinositide 3-kinase catalysis and signaling. Nature 402: 313-320

24. Djordjevic S, Driscool PC (2002) Structural insight into substrate

specifity and regulatory mechanisms of phosphoinositide 3-kinases.

Trends Biochem Sci 27: 426-432

25. Luo J, Mannig BD, Cantley LC (2003) Targeting the PI3K-Akt pathway

in human cancer Rationale and promise. Cancer Cell 4: 257-263

26. Karakas B, Bachman KE, Park BH (2006) Mutation of the PIK3CA on-

cogene in human cancer. Br J Cancer 94: 455-459

27. Schildgen V, Lüsebrink J, Appel JD, Wübben C, Engel-Riedel W, Lu-

dwig C, Stoelben E, Schildgen O, Brockmann M (2013) Identification

of uncommon PIK3CA mutations in lung cancer by using pyrosequ-

encing. Diagn Mol Pathol 22: 22-27

28. Flatley E, Ang D, Warrick A, Beadling C, Corless CL, Troxell ML (2013)

PIK3CA-AKT pathway mutations in micropapillary breast carcinoma.

Hum Pathol 12: 401-407

29. Wang H, Wu H, Cai K, Ju Q, Wang W (2012) Phosphatidylinositol

3-kinase could be a promising target in lung cancer therapy. J Buon

17: 729-734

30. Sahin IH, Aspirin GC (2013) PIK3CA mutation and colorectal-cancer

survival. N Engl J Med 368: 289