Dysglikemia – materiały do ćwiczeń.

(Stan wiedzy w marcu 2013 r.)

W oparciu o stanowiska PTD, ADA, IDF i WHO.

DEFINICJA CUKRZYCY

Grupa chorób metabolicznych, o różnej etiologii, charakteryzująca się:

 Przewlekłą hiperglikemią skojarzoną z głębokimi zaburzeniami w obrębie

metabolizmu węglowodanów, lipidów i białek, wynikającymi z

bezwzględnego bądź względnego niedoboru insuliny

 Obecnością przewlekłych powikłań cukrzycowych (mikroangiopatia,

makroangiopatia, neuropatia i zaćma).

KATEGORIE GLIKEMII NA CZCZO

GLIKEMIA
NA CZCZO

NORMA

WARTOŚCI

GRANICZNE

CUKRZYCA

OSOCZE

KRWI

ŻYLNEJ

< 100 mg/dl

< 5,56 mmol/l

100 – 125 mg/dl

5,56 – 6,95 mmol/l

≥ 126 mg/dl

≥ 7,0 mmol/l

OGTT

IFG IGT CUKRZYCA

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.

TEST DOUSTNEGO OBCIĄŻENIA GLUKOZĄ

(OGTT)

WSKAZANIA

PRZECIWWSKAZANIA

bezwzględne

1.Graniczne wartości glikemii na czczo
5,6 mmol/l (100-125 mg/dl).

1. Zdiagnozowana cukrzyca.

2. Glukozuria przy prawidłowej glikemii na
czczo.

2. Niektóre choroby przewodu pokarmowego,
np. zespół złego wchłaniania,
stan po resekcji żołądka.

3. Diagnostyka cukrzycy ciążowej (GDM).

PRZECIWWSKAZANIA

względne, 4-6 tygodni

4. Cechy zespołu metabolicznego
przy prawidłowej glikemii na czczo.

1.Ciężkie schorzenia ostre i przewlekłe.
2.Długotrwałe unieruchomienie.

WARUNKI STANDARYZACJI TESTU

1.Dieta – około 300g węglowodanów dziennie przez 3 dni poprzedzające test

(przynajmniej 150g/dobę).

2.Zwykła aktywność fizyczna.

3.Leki (stosowane przez pacjenta), które mogą wpływać na glikemię.

4.Palenie papierosów jest zabronione podczas testu.

5.Rano, na czczo po 8-14 godzinach powstrzymywania się od jedzenia i picia.

6.Dawka glukozy w 250-300 ml wody, wypita w ciągu 3-5 min.:

DOROŚLI DZIECI KOBIETY CIĘŻARNE

75g 1.75g/kg m.c. 75g
(max.75g)

7. PACJENT POZOSTAJE W SPOCZYNKU w trakcie 2-godzinnego testu!

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.

TEST DOUSTNEGO OBCIĄŻENIA GLUKOZĄ (75,0g)

ORAL GLUCOSE TOLERANCE TEST (OGTT)

INTERPRETACJA WYNIKÓW

KATEGORIA

PRÓBKA

KRWI

GLIKEMIA

W 0 MIN.

GLIKEMIA
W 120 MIN.

prawidłowe

OSOCZE

KRWI

ŻYLNEJ

< 100 mg/dl

< 5,6 mmol/l

< 140 mg/dl

< 7,8 mmol/l

Nieprawidłowa

glikemia na czczo

Impaired Fasting
Glycemia, IFG

*

(Isolated IFG)

OSOCZE

KRWI

ŻYLNEJ

100 – 125 mg/dl

5,6 – 6,95 mmol/l

< 140 mg/dl

< 7,8 mmol/l

Upośledzona

tolerancja glukozy

Impaired

Glucose Tolerance

**

(Isolated IGT)

OSOCZE

KRWI

ŻYLNEJ

< 100 mg/dl

< 5,6 mmol/l

140 –199 mg/dl

7,8 – 11,05 mmol/l

mieszana IGT

**

OSOCZE

KRWI

ŻYLNEJ

100 – 125 mg/dl

5,6 – 6,95 mmol/l

140 –199 mg/dl

7,8 – 11,05 mmol/l

CUKRZYCA

DIABETES

MELLITUS

OSOCZE

KRWI

ŻYLNEJ

< 126 mg/dl

< 7,0 mmol/l

≥ 200 mg/dl

≥ 11,1 mmol/l

*

dla rozpoznawania IFG, WHO i niektóre towarzystwa naukowe uznają stężenie

glukozy 110 mg/dl (6,1 mmol/l) jako punkt odcięcia

**

dla rozpoznania kategorii IGT, wymagane jest stwierdzenie glikemii 140-199 mg/dl

w 120 min. OGTT

K

at

e

gor

ie

I

G

T

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.

KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE

ROZPOZNAWANIA CUKRZYCY

1.Klasyczne objawy cukrzycowe : wielomocz
wzmożone pragnienie
utrata masy ciała,

potwierdzone glikemią przypadkową ≥ 200 mg/dl (11,1 mmol/l).

2.Glikemia na czczo w osoczu :
≥ 126 mg/dl (7,0 mmol/l) stwierdzona dwukrotnie.


3.Patologiczny wynik OGTT :
glikemia w 120 minucie ≥ 200 mg/dl (11,1 mmol/l).

 Takie same kryteria diagnostyczne dotyczą dzieci

 Odmienne kryteria dla cukrzycy ciążowej

4. HbA1c ≥ 6,5 % - dwukrotnie, w oddzielnych dniach.

American Diabetes Association (ADA).

Nadal nie rekomendowane w 2013r przez Polskie Towarzystwo Diabetologiczne

(PTD).

KATEGORIE ZWIĘKSZONEGO RYZYKA CUKRZYCY -

- STANY PRZEDCUKRZYCOWE (PREDIABETES)

IFG,
IGT,

HbA1c 5,7 – 6,4% American Diabetes Association.

Nadal nie rekomendowane w 2013r przez Polskie Towarzystwo Diabetologiczne

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.

KLASYFIKACJA ZABURZEŃ GLIKEMII

KATEGORIE

- normoglikemia

- hipergikemia :

1.Upośledzona regulacja
metabolizmu glukozy:
a) Upośledzona tolerancja glukozy
(Impaired glucose tolerance
– IGT)
b) Nieprawidłowa glikemia na czczo
(Impaired fasting glycemia
– IFG)

2.Cukrzyca (Diabetes mellitus):
a) nie wymagająca insuliny,
b) wymagająca insuliny do
prawidłowej kontroli
metabolicznej,
c) wymagająca insuliny do
przeżycia.

TYPY ETIOLOGICZNE
(PROCESY)

TYP 1
 Autoimmunologiczny,
 Idiopatyczny.

TYP 2
Kombinacja insulinooporności
i defektu wydzielania insuliny.

INNE OKEŚLONE TYPY
 Genetycznie uwarunkowane defekty

komórek β wysp trzustki

 Genetycznie uwarunkowane defekty

działania insuliny

 Choroby części

zewnątrzwydzielniczej trzustki

 Endokrynopatie
 Hiperglikemia indukowana lekami i

innymi substancjami chemicznymi np.
kwas nikotynowy
glukokortykosteroidy
hormony tarczycy
α-mimetyki
β-adrenolityki
tiazydy
interferon α

 Cukrzyca indukowana infekcją

wirusową

 Genetycznie uwarunkowane zespoły,

czasami skojarzone z cukrzycą (np.
zespół Downa)

CUKRZYCA u kobiet w ciąży
Cukrzyca rozpoznawana w czasie ciąży:
 Cukrzyca ciążowa (Gestational

diabetes mellitus, GDM)

 Cukrzyca przedciążowa

(Pregestational diabetes mellitus,
PGDM) – kobieta chorująca na
cukrzycę jest w ciąży.

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.

CUKRZYCA CIĄŻOWA

(Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, PTD 2013 r)

Czynniki ryzyka:

1. ciąża u kobiet po 35 rż;

2. zespół policystycznych jajników (PCO);

3. w wywiadzie: porody dzieci o dużej masie ciała (>4000 g);

4. urodzenie noworodka z wadą rozwojową;

5. w wywiadzie: zgony wewnątrzmaciczne;

6. nadciśnienie tętnicze;

7. nadwaga lub otyłość przed ciążą (BMI>25kg/m

2

);

8. rodzinny wywiad w kierunku cukrzycy typu 2;

9. rozpoznanie GDM w poprzednich ciążach;

10. wielorództwo.

Pacjentki po przebytej cukrzycy ciążowej powinny przed planowaną kolejną ciążą
wykonać OGTT.

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.

CUKRZYCA CIĄŻOWA – Gestational diabetes mellitus (GDM)

I. Oszacowanie ryzyka wystąpienia GDM podczas pierwszej wizyty u położnika;

1. Stężenie glukozy w osoczu na czczo (Fasting Plasma Glucose, FPG) na początku
ciąży:

 interpretacja 75-g OGTT :

GDM, gdy glikemia w 120’ → 140-199 mg/dL (7,8-11,0 mmol/l)

 jeśli wynik OGTT (75,0g) jest negatywny w I trymestrze ciąży, należy

badanie powtórzyć między 24 a 28 tygodniem ciąży

2. Pomiędzy 24 a 28 tygodniem ciąży lub w razie pierwszych objawów: 75-g OGTT.

II. Co najmniej 6 tygodni po porodzie u kobiet z GDM przeprowadzamy OGTT

dla zweryfikowania rozpoznania:

 około 10% „cukrzyc ciążowych” spełnia kryteria cukrzycy,

 około 5-10% kobiet kontynuuje stan upośledzonej regulacji metabolizmu glukozy

– zostają sklasyfikowane jako IFG lub IGT,

 30% spośród kobiet z GDM rozwija cukrzycę w ciągu 5-10 lat po ciąży.

100 - 125 mg/dl

(5,6 – 6,9 mmol/l)

OGTT

75,0 g

≥ 126 mg/dl

( 6,9 mmol/l)

powtórzyć FPG

<126 mg/dl ≥126 mg/dl

< 6,9 mmol/l ≥6,9 mmol/l

OGTT ośrodek
75,0 g dla GDM

< 100 mg/dl

(5,6 mmol/l)

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.

CZYNNIKI RYZYKA ROZWOJU CUKRZYCY T.2

1. Nadwaga lub otyłość: BMI ≥ 25 kg/m

2

i/lub obw. talii >80 cm ♀; >94cm ♂

2.Cukrzyca u krewnych I

o

.

3.Mała aktywność fizyczna.

4. Przynależność do określonej grupy etnicznej bądź rasowej.

(rdzenni Amerykanie, Amerykanie poch.afrykańskiego, Latynosi,
Amerykanie poch.azjatyckiego, mieszkańcy wysp Pacyfiku)

5. Uprzednio stwierdzony stan przedcukrzycowy (nieprawidłowy

metabolizm glukozy IFG, IGT).

6. Cukrzyca ciążowa w wywiadzie.

7. Urodzenie dziecka o m.c.> 4kg.

8. Nadciśnienie tętnicze (≥ 140/90 mmHg).

9.Stęż. HDL-CH < 40 mg/dl ( 1,0 mmol/l)
i/lub
stęż. TG ≥ 150 mg/dl ( 1,70 mmol/l).

10.Inna sytuacja kliniczna związana z insulinoopornością

(np. zespół policystycznych jajników, PCO).

11.Objawy choroby niedokrwiennej serca.

Badania przesiewowe w kierunku cukrzycy u dorosłych:

 od 45 rż powtarzamy co 3 lata u osób bez ww czynników ryzyka,
 wcześniej i częściej (co roku) w przypadku rozpoznania przynajmniej jednego ww

czynnika ryzyka.

Badania przesiewowe w kierunku cukrzycy u dzieci:

>10 rż (lub wcześniej, gdy już jest okres dojrzewania), przy BMI > 95 centyla –

wykonujemy OGTT co dwa lata.

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.

KRYTERIA ROZPOZNANIA ZESPOŁU METABOLICZNEGO

wg IDF 2005 r

The IDF (International Diabetes Federation) consensus – kwiecień 2005 r.

Dla rozpoznania zespołu metabolicznego konieczna jest

otyłość centralna – obwód w talii dla populacji europejskiej:

mężczyźni ≥ 94 cm; kobiety ≥ 80 cm

(odmienne wartości liczbowe dla innych grup etnicznych)

oraz 2 (dwa) z 4 (czterech) następujących czynników:

1. stężenie triglicerydów lub leczenie hiperTG

2. stężenie cholesterolu frakcji HDL: ♂

♀

lub leczenie dyslipidemii

3. ciśnienie tętnicze: skurczowe

rozkurczowe

lub leczenie nadciśnienia tętniczego

4. stęż. glukozy w osoczu na czczo (FPG)
lub rozpoznana cukrzyca typu 2

≥ 1,7 mmol/l (150 mg/dl)

< 1,03 mmol/l (40 mg/dl)
< 1,29 mmol/l (50 mg/dl)

≥ 130 mmHg
≥ 85 mmHg

≥ 5,6 mmol/l (100 mg/dl)

jeżeli FPG ≥ 5,6 mmol/l (100 mg/dl),

zdecydowanie zaleca się wykonanie testu doustnego obciążenia glukozą,

choć nie jest to konieczne do rozpoznania zespołu metabolicznego

KRYTERIA ROZPOZNANIA ZESPOŁU METABOLICZNEGO

ustalenia 2012 r

3 (trzy) z 5 (pięciu) następujących czynników:

1. otyłość centralna – obwód talii (Europa):

♀ ≥ 80 cm, ♂ ≥ 94 cm

2. ciśnienie tętnicze: skurczowe

rozkurczowe
lub leczenie nadciśnienia tętniczego

3. stężenie triglicerydów lub leczenie

hipertriglicerydemii

4. stężenie cholesterolu frakcji HDL: ♂

♀

lub leczenie dyslipidemii

5. stęż. glukozy w osoczu na czczo (FPG)

lub rozpoznana cukrzyca typu 2

odmienne wartości liczbowe
dla innych grup etnicznych

≥ 130 mmHg
≥ 85 mmHg


≥ 1,7 mmol/l (150 mg/dl)


< 1,03 mmol/l (40 mg/dl)
< 1,29 mmol/l (50 mg/dl)


≥ 5,6 mmol/l (100 mg/dl)

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.

Obwód w talii jako kryterium rozpoznania zespołu metabolicznego

w różnych grupach etnicznych, wg IDF 2005 r.

Państwo lub grupa etniczna

obwód w talii

Europejczycy

mężczyźni

≥ 94 cm

kobiety

≥ 80 cm

mężczyźni

≥ 102 cm

W USA prawdopodobnie
nadal będą stosowane w
praktyce klinicznej wartości
proponowane przez NCEP
ATPIII

kobiety

≥ 88 cm

mężczyźni

≥ 90 cm

Południowi Azjaci
(na podstawie populacji
Chińczyków,
Malezyjczyków i Hindusów)

kobiety

≥ 80 cm

Chińczycy

mężczyźni

≥ 90 cm

kobiety

≥ 80 cm

Japończycy

mężczyźni

≥ 90 (pierwotnie: 85 cm)

kobiety

≥ 80 (pierwotnie: 90 cm)

Grupy etniczne Ameryki
Połudn. i Środk.

stosować zalecenia dla południowych Azjatów do czasu
uzyskania swoistych dla tych populacji danych

Afrykańczycy z regionu
subsaharyjskiego

stosować zalecenia dla Europejczyków do czasu
uzyskania swoistych dla tych populacji danych

Populacje wschodniej części
regionu śródziemno-
morskiego i Bliskiego
Wschodu (Arabowie)

stosować zalecenia dla Europejczyków do czasu
uzyskania swoistych dla tych populacji danych

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.

BIOCHEMICZNE MONITOROWANIE CUKRZYCY

Polskie Towarzystwo Diabetologiczne 2013; ADA 2013, IDF 2012

 Profil glikemii dobowy i samokontrola glikemii

Pełen profil glikemii

Skrócony profil glikemii

Rano, na czczo

Rano, na czczo

Przed posiłkiem

60-120 min. po każdym
głównym posiłku

120 min. po 3 głównych
posiłkach

Przed snem

O godz. 24;00

O godz. 3:30

 Markery wyrównania glikemii:

(glukozuria: 2-3 godz.)

Glikowane białka surowicy, głównie albumina (fruktozamina): 2-3 tygodnie

Glikowana hemoglobina (HbA

1C

): 2-3 miesiące

Monitorowanie przewlekłych powikłań cukrzycy:
 Profil lipidowy w osoczu: T-C, HDL-C, LDL-C, nie HDL-C, TG,
 Albuminuria (uzyskanie 2 dodatnich wyników spośród 3 badań w ciągu 3-6 miesięcy)
 Bad. ogólne moczu,
 Parametry wydolności nerek (kreatynina w surowicy, eGFR) i ew. NA, K, Ca, PO

4

Monitorowanie towarzyszących zaburzeń w cukrzycy:
 Markery zaburzeń funkcji tarczycy, gł. TSH, TPOAb, (fT

4

) – typ 1 i typ 2 DM

 Parametry wydolności wątroby i weryfikacja NASH/ NAFLD – typ2 DM

PARAMETR

CZĘSTOTLIWOŚĆ

Profil glikemii

W zależności od sposobu leczenia

HbA

1C

Raz w roku

fruktozamina

Nie ustalono

lipidy

Raz w roku

badanie ogólne moczu

Raz w roku

albuminuria

Raz w roku

parametry wydolności nerek, eGFR

Raz w roku

TSH Zależy od miana Ab, przy TSH ≥ 2,0 mIU/l

Przygodna próbka moczu 24-h zbiórka

Zbiórka moczu

KATEGORIE
ALBUMINURII

mg/ g kreatyniny

mg/ 24 godz.

μg/min

Prawidłowa

< 30

< 30

< 20

Zwiększona albuminuria

30-299

30-299

20-200

Jawny białkomocz

≥ 300

≥ 300

≥ 200

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.

Zależność pomiędzy HbA

1C

a średnim osoczowym stężeniem glukozy

dotyczy metod oznaczania HbA

1C

certyfikowanych przez

the National Glycohemoglobin Standardization Program NGSP, 2006 (www.ngsp.org)

HbA

1C

approximate mean plasma glucose

concentration

%

mmol/mol

mg/dl

mmol/l

5

31

97 (76-120)

5,4 (4,2-6,7)

6

42

126 (100-152)

7,0 (5,5-8,5)

7

53

154 (123-185)

8,6 (6,8-10,3)

8

64

183 (147-217)

10,2 (8,1-12,1)

9

75

212 (170-249)

11,8 (9,4-13,9)

10

86

240 (193-282)

13,4 (10,7-15,7)

11

97

269 (217–314)

14,9 (12,0-17,5)

12

108

298 (240-347)

16,5 (13,3 – 19,3)

wg Diabetes Care 2008; 31: 1473-1478,

Czynniki interferujące z wynikami oznaczeń HbA

1C

Aktualizowane wg www.ngsp.org

1. Hemoglobina – warianty i pochodne:

 genetyczne (np. HbS, HbC)
 chemicznie modyfikowane pochodne Hb.:
„karbamylowana” Hb u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek,
„acetylowana” Hb u pacjentów stosujących wysokie dawki kw. acetylosalicylowego.

2. Skrócony czas przeżycia RBC – każda przyczyna skracająca czas przeżycia RBC (np. anemia
hemolityczna) zaniża glikowaną Hb niezależnie od używanej metody oznaczania.

3. Inne czynniki:

 witaminy C i E mogą zaniżać wyniki testów, prawdopodobnie poprzez hamowanie procesu

glikacji Hb; witamin C może również ↑wynik oznaczeń innymi metodami,

 niedokrwistość z niedoboru żelaza może ↑ wyniki oznaczeń.
 Hipertriglicerydemia,

Hiperbilirubinemia,
Mocznica (patrz “karbamylowana” Hb),
Przewlekły alkoholizm,
Przewlekłe przyjmowanie salicylanów,
Stosowanie opiatów

Mogą interferować z niektórymi
met. oznaczania, podwyższając
wynik

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.

KRYTERIA WYRÓWNANIA CUKRZYCY

MONITOROWANIE GLIKEMII

Hb A

1c

- kryterium ogólne

≤ 7,0 %

Hb A

1c

- kryterium szczegółowe

(t1DM, krótkotrwała t2DM)

≤ 6,5 %

Hb A

1c

- chorzy > 70 rż

z wieloletnią DM (>20 lat)

≤ 8,0 %

Hb A

1c

u kobiet planujących

ciążę i będący w ciąży

≤ 6,1 %

Stęż. glukozy w osoczu

na czczo/ przed posiłkiem

70-110 mg/dl

3,9- 6,1 mmol/l

Stęż. glukozy w osoczu

2 godz. po posiłku

70-140 mg/dl

3,9-7,8 mmol/L

Samokontrola (krew włośniczkowa)

 na czczo/ przed posiłkiem

 2 godz.po posiłku

70-110 mg/dl

3,9- 6,1 mmol/l

70 - 135 mg/dl

3,9 - 7,5 mmol/l

MONITOROWANIE STĘŻENIA LIPIDÓW

Stężenie w osoczu

NISKIE RYZYKO

MAKROANGIOPATII

T-C

mg/dl (mmol/l)

LDL-C

mg/dl (mmol/l)

LDL-C (DM+CHD)

mg/dl (mmol/l)

HDL-C

mg/dl

mmol/l

non-HDL – C

mg/dl (mmol/l)

TAG

mg/dl (mmol/l)

< 175 (4,5)

< 100 (2,5)

< 70 (1,9)

♂: ♀:
> 40 > 50
> 1,0 > 1,28

< 130 (3,4l

< 150 (1,7)

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.

DIAGNOSTYKA LABORATORYJNA OSTRYCH ZABURZEŃ GLIKEMII

U PACJENTA Z CUKRZYCĄ

NAJCZĘSTSZE STANY HIPERGLIKEMICZNE - KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE

CUKRZYCOWA KWASICA KETONOWA HIPERGLIKEMICZNY
DIABETIC KETOACIDOSIS STAN
( DKA) HIPERMOLARNY

HYPERGLYCEMIC

ŁAGODNA UMIARKOWANA CIĘŻKA

HYPERMOLAR STATE

(HHS)

>250(14) >250 >250 glikemia >600
[>350(19,4] [>350] [>500(27,8)] mg/dl(mmol/l)


7,25-7,35 7,00-7,24 <7,00 pH >7,30


15-18 10-15 <10 HCO

3

-

>18 (15)

mmol/l

+ ++ +++

KETONURIA

/+

lub ketonemia

zróżnicowana osmolalność >320

mOsm/kg

>10 >12 >12 luka anionowa <10
mmol/l

brak brak senność zaburzenia senność/
osłabienie/ omdlenie/ świadomości stupor/
senność stupor/śpiączka śpiączka

HIPERGLIKEMIA

HIPOGLIKEMIA

ciała ketonowe

gazometria

elektrolity

parametry funkcji nerek

osmolalność

morfologia krwi obwodowej

bad. og. moczu

Glukoza we krwi

< 60 mg/dl u cukrzyków

Zakład Biochemii Klinicznej i Medycyny Laboratoryjnej Katedry Chemii i Biochemii Klinicznej.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.
2013 r.