Rodzina Enterobacteriaceae
Pałeczki G(-);
Ruchome lub pozbawione rzęsek (Klebsiella i Shigella);
Bezotoczkowe lub wytwarzające otoczkę;
Niezarodnikujące;
Optymalna temperatura wzrostu 35-37
0
C z wyjątkiem Yersinia i Erwinia - 22-29
0
C
Optymalny czas wzrostu 18-24 h z wyjątkiem Yersinia – do 72 h
Dobrze rosną na zwykłych podłożach w atmosferze tlenu lub w warunkach względnie beztlenowych;
Fermentują kwaśno lub kwaśno i gazowo glukozę;
Redukują azotany do azotynów;
Katalazo (+);
Oksydazo (-);
Główne siedlisko – przewód pokarmowy człowieka i zwierząt;
Występują ponadto w wodzie, glebie ściekach;
Do rodziny Enterobacteriaceae należą:
o Escherichia;
o Klebsiella
o Morganella
o Providencia
o Salmonella
o Shigella
o Proteus;
o Yersinia;
o Erwinia;
o Serratia;
o Citrobacter;
o Enterobacter;
o Cedecea;
o Edwardsiella;
o Hafnia;
o Kluyvera;
o Rahnella;
o Tatumella;
o Erwingella;
o Budvicia;
o Trabusiella;
o Moellerella;
W diagnostyce wykorzystywane są podłoża wybiórczo-różnicujące (wymienione niektóre):
o MacConkey’a
o Levine’a
o SS (Salmonella – Shigella)
o XLD
o Hektoen Enteric Agar
o Wilson-Blair’a
Rodzaj Escherichia
Obejmuje 5 gatunków:
o Laktozo-(+)
E. coli
E hermannii;
E. vulneris – nie wytwarza indolu;
o Laktozo-(-);
E. blattae – nie wywtarza indolu;
E. fergusonii;
Pałeczka okrężnicy (Escherichia coli)
a) Morfologia
Wielkość 0,5 x 1-3 mikrom;
Nie wytwarzają przetrwalników;
Przeważnie urzęsione;
Tylko wyjątkowo wytwarzają otoczkę;
Obecność fimbrii;
b) Budowa antygenowa
Trzy rodzaje antygenów:
o Rzęskowe H (niem. Hauch = powiew – początkowe określenie opisujące pełzające kolonie
urzęsionych bakterii);
Białkowe;
Ciepłochwiejne;
Obecny u ruchomych form pałeczek okrężnicy;
Niszczony przez alkohol;
Około 50 odmian serologiczny;
Aglutynuje głównie z przeciwciałami IgG;
o Somatyczne O
Fragment LPS;
Kompleks wielocukrowo-białkowo-lipidowy;
Kolitoza – cukier określający swoistość serologiczną;
Przejście formy S do R utrata swoistości serologicznej;
Około 150 odmian = 150 grup serologicznych;
o Powierzchniowe K (niem. kapsel = otoczka);
Powiązany z antygenem somatycznym;
Może być polisacharydem albo białkiem;
Powoduje blokowanie odczynu aglutynacji z antygenem somatycznym;
Około 90 odmian;
W skład antygenu K wchodzą komponenty: L, A i B;
Litery te oznaczają wrażliwość na temperaturę: najbardziej wrażliwe są L>B>A
o Niektóre szczepy E. coli wytwarzają antygen śluzowy M zbudowany z wielocukrów;
Złożona budowa umożliwiła podział na typy serologiczne:
o Skład antygenu O określa grupę serologiczną;
o Antygeny K i H określają serotypy w poszczególnych grupach;
Możliwe typowanie kolicynowe – zestaw Abbotta, Shannona i inne;
c) Właściwości fizjologiczne
Oksydazo-(-);
Optymalna temperatura 37C,
Optymalne pH 7,5;
W bulionie – jednolity męt;
Na podłożu stałym – wilgotne, lśniące, szare kolonie (S) o średnicy 2-3 mm;
Nie rosną na podłożu z KCN;
Nie wykorzystują do rozwoju cytrynianu sodu i malonianu sodu;
Na podłożu SS rozwój jest najczęściej zahamowany;
Podział trwa około 20 min;
Fermentują szereg cukrów z wytworzeniem kwasu i gazu;
Lakatazo-(+);
Rozkładają tryptofan do indolu;
Ureazo-(-);
Nie wytwarzają H
2
S;
Niektóre wydzielają hemolizyny;
Istnieją duże różnice w profilu biochemicznym wśród rodzaju Escherichia;
Próba MR (+);
Próba VP (-);
Bierze udział w syntezie witamin z grupy B, K i C
Wrażliwość na czynniki zewnętrzne:
o Duża wytrzymałość;
o Oporne na działanie fenolu;
o Niszczone przez chlor i jego pochodne;
o Wrażliwe na działanie niektórych barwników, np. zieleni malachitowej i zieleni brylantowej
o Temperatura 56C zabija je w ciągu 60 min;
d) Chorobotwórczość
Czynniki wirulencji:
o LPS
Lipid A – odpowiada za efekt toksyczny
Akywacja limfocytów B;
Indukcja makrofagów;
Stymulacja produkcji cytokin;
Aktywacja układu dopełniacza;
Indukcja syntezy prostaglandyny w podwzgórzu powodująca wystąpienie gorączki;
Rozpad płytek krwi;
Spadek ciśnienia krwi;
Wstrząs septyczny, endotoksyczny;
Reakcja Schwartzmanna – rozsiana koagulacja wewnątrznaczyniowa;
Polisacharyd rdzeniowy = antygen Kunina (CAE);
Jest charakterystycznym elementem dla pałeczek z rodzin Enterobacteriaceae;
Antygen somatyczny O;
Specyficzny łańcuch składający się z ok. 8 jednostek polisacharydowych;
Odporny na działanie ciepła i alkoholu;
Przeciwciałami przeciwko antygenom O są głównie IgM;
o Czynniki adhezyjne
Fimbrie
MS – wrażliwe na mannozę;
MR – oporne na mannozę;
Umożliwiają kolonizację nabłonka przewodu pokarmowego i dróg moczowych
Szczepy będące czynnikiem etiologicznym zakażenia dolnych dróg moczowych posiadają
swoiste antygeny O;
Szczepy powodujące zakażenia górnych dróg moczowych posiadają antygeny P – fimbrialne
(CFA);
o Enterotoksyny
ST – toksyna ciepłostała
Peptyd;
Aktywuje cyklazę guanylanową - wzrost stężenia cGMP i sekrecję płynu do światła
jelita
LT – toksyny ciepłochwiejne (LT-I i LT-II)
Białko;
Aktywują cyklazę adenylową – wzrost stężenia cAMP
Podobne do toksyny cholery
Gen kodujący toksynę LT pochodzi prawdopodobnie od Vibrio cholerae;
Kodowane przez plazmidy;
Szczepy wytwarzające LT-II nie są toksyczne dla ludzi;
LT-I jest toksyną AB
5
o Toksyny podobne do toksyny Shiga (SLT)
SLT-I, SLT-II – inhibicja syntezy białek
o Verotoksyny
Hemolizyny wydzielane przez EHEC, VTEC;
Wywołują efekt cytopatyczny w hodowlach komórek VERO
o Otoczka antyfagocytarna
Wytwarzana przez szczepy K1- odpowiedzialne za ZOMR u noworodków
Otoczka K1
homopolimer kwasu sialowego (nie aktywuje dopełniacza i nie wywołuje opsonizacji);
Wywołuje reakcję krzyżową z ludzką adhezyną N-CAM (noworodki i dzieci wykazują
tolerancję na N-CAM co jest przyczyną niewystarczającej reakcji przeciwko epitopom
K1);
Podział E. coli
o Ze względu na wywoływane choroby
Szczepy nefropatogenne (uropatogenne, UPEC)
Określone serotypy będące czynnikami etiologicznymi pyelonephritis
Szczepy enteropatogenne
Serotypy wywołujące biegunki u niemowląt
Szczepy odpowiedzialne za kolibakteriozy
o Ze względu na występowanie czynników wirulencji;
Enterotoksykogenne szczepy ETEC
Zostały wykryte u ludzi i młodych zwierząt
gospodarskich – prosięta, cielęta;
domowych – kocięta szczenięta;
Kolonizują jelito cienkie przez aktywność fimbrii oraz innych czynników adhezyjnych;
Wytwarzają enterotoksyny
LS
ST
Wywołują biegunkę podróżnych;
Enteropatogenne szczepy EPEC
Wykrywane w szpitalnych epidemiach tzw. wczesnych biegunek noworodków lub
towarzyszą biegunkom małych dzieci do lat 2;
Główna przyczyna biegunek u niemowląt w krajach ubogich;
Szerzą się przez tzw. „brudne ręce” personelu, zanieczyszczony pokarm, brudną wodę;
Źródłem zakażenia są inne dzieci i osoby dorosłe wydalające EPEC z kałem;
Miejsce zakażenia – jelito cienkie;
Po związaniu z komórką eukariotyczną przy udziale fimbrii (BFP), wytwarzają kanał
łączący ich cytoplazmę z cytoplazmą komórek gospodarza – system sekrecyjny typu III
powstały kanał służy do wstrzyknięcia toksycznych białek do ludzkiej komórki
taka strategia chroni toksyny przed odpowiedzią gospodarza w postaci przeciwciał;
Jednym z białek wstrzykiwanych do komorki jest białko Tir będące receptorem dla
intiminy – adhezyny EPEC;
Enteroagregacyjne szczepy EAEC (EAggEC)
Oddziaływanie chorobotwórcze w jelicie cienkim jest wynikiem masowego
przyczepiania się komórek bakteryjnych do nabłonka jelitowego, przy istotnej roli
fimbrii (AAF I/II/III);
Cechą charakterystyczną tej grupy pałeczek jest zdolność do autoaglutynacji i
tworzenia skupisk przypominających „stosy ciegieł” – za zjawisko to odpowiadają
fimbire AAF I;
Stymulują produkcję śluzu i tworzenie biofilmów;
Miejsce zakażenia – jelito cienkie;
Odpowiedzialne za przewlekłe, wodniste biegunki (trwające od 2 tygodniu do kilku
miesięcy);
Produkują toksynę ciepłostałą toksynę enteroagregacyjną EAST i plazmidowo
kodowaną toksynę PET;
Enteroinwazyjne szczepy EIEC (INVEC)
Mają zdolność do inwazji komórek nabłonka jelit;
Miejsce zakażenia – jelito grube;
Izolowane głównie od ludzi z przypadków czerwonkowopodobnych biegunek (zatem
wiadomo, że objawy zakażenia są podobne do tych przy czerwonce);
Serotyp 0124:K72 posiada antygen somatyczny identyczny z antygenem S. dysenteriae
3;
Często nie rozkładają laktozy, jak również nie wykazują ruchu (brak rzęsek);
Enterokrwotoczne szczepy EHEC, VTEC
Do zakażeń może dojść po spożyciu mniej niż 100 komórek;
Wywołują krwawą biegunkę;
Nie wytwarzają tradycyjnych enterotoksyn i nie są inwazyjne;
Miejsce zakażenia – jelito grube;
Serotyp O157:H7 jest częstą przyczyną najgroźniejszych form choroby
Są zdolne do wytwarzania Verotoksyn (STX-1, STX-2)
Toksyna ta wnika do krwiobiegu i powoduje uszkodzenie komórek śródbłonka
naczyń krwionośnych w nerce (podjednostka B łączy się z receptorem –
globotriaosylceramidem, GB
3
, którego duże stężenia występują na kosmkach
jelitowych i komórkach śródbłonka nerek) ograniczony dopływ krwi
uszkodzenie tego narządu;
Toksyna lizogenna;
Powikłania: zespół HUS (hemolityczno-mocznicowy)
Ostra niewydolność nerek,
Małopłytkowa plamica zakrzepowa
Śmiertelność w typowym zespole hemolityczno-mocznicowym wynosi 3–
5%
Starsze dzieci i dorośli mają gorsze rokowanie, podobnie przypadki
nawracającego,
rodzinnie
występującego
zespołu
hemolityczno-
mocznicowego;
Wytwarzają enterohemolizynę
Występują w niedopieczonych hamburgerach, mielonej wołowinie, surowym mleku,
owocach, warzywach a także odchodach i w wodzie
Nekrotyczne szczepy NTEC
Mają zdolność wytwarzania czynnika martwicowego
Choroby
o Zakażenia układu moczowego (ZUM = UTI)
Najczęstszy czynnik etiologiczny
U młodych, aktywnych seksualnie kobiet – honeymoon cystitis
Szczepy uropatogenne wytwarzają fimbrie typu 1 lub P, których syntezę ogranicza sok
żurawinowy
o Zakażenia przewodu pokarmowego
Szczepy ETEC wywołują różne typy biegunek w tym „biegunkę podróżnych”
Obfita, wodnista biegunka pojawiająca się nagle po 1-2 dobach od zarażenia
Objawy utrzymują się 3-4 dni i ustępują samoistnie
Kolonizacja jelit wywołana CFA-I i CFA-II (CFA- colonization factor antigens)
Nadmierne wydzielanie wody i elektrolitów wywołane jest enterotoksynami ST i LT
o Szczepy EHEC
Powodują biegunki i krwotoczne zapalenie jelit
Udział w patogenezie zespołu hemolityczno-mocznicowego (HUS)
o Szczepy EPEC
Czynnik etiologiczny biegunek głównie u dzieci
o Szczepy EIEC
Zapalna biegunka, podobna obrazem do wywołanej przez pałeczki z rodzaju Shigella
o Posocznica
o Zakażenia wewnątrzbrzuszne
o ZOMR
o Zapalenia płuc
o Zakażenia szpitalne
Pałeczka okrężnicy są wskaźnikiem zanieczyszczenia wód odchodami ludzi i zwierząt.
Stopień tego zanieczyszczenia określa tzw. miano coli i liczba coli.
o Miano coli - oznacza najmniejszą objętość badanej wody zawierającej pałeczki okrężnicy
o Liczba coli - ilość Escherichia coli w 1ml wody.
e) Diagnostyka
Materiał do badania, w zależności od lokalizacji procesu chorobowego może być różny:
o Kał – gdy występuje zapalenie błony śluzowej jelit
o Fragment tkanki przy inwazji miejscowej
o Krew, mocz, żółć, ropa, PMR
Hodowla
o Podłoże Krumwieda – różnicujące;
o Podłoże Kliglera- podłoże barwy żółtej z banieczkami gazu;
o Podłoże MacConkeya – wybiórczo-różnicujące;
o Podłoże Christensena- barwa podłoża zmieniona- żółta
o Podłoże Sołtysa – wzrost częściowo zahamowany; kolonie barwy ciemnozielonej lub granatowe z
czerwonym centrum;
o
Podłoża Eijkmana z rurką Durhama – podłoże peptonowe z NaCl i purpurą bromokrezolową;
o
Podłoże Endo – metaliczny połysk to Escherichia coli
Serologicznie - aglutynacja szkiełkowa z surowicą poliwalentną zawierającą przeciwciała przeciwko
antygenowi K
API 20 E – zestaw do identyfikacji bakterii z rodzaju Enterobacteriaceae przy użyciu 23
zminiaturyzowanych, wystandaryzowanych prób biochemicznych; wykrywanie: deaminazy tryptofanu
(TDA), indolu (JAMES), acetoiny (VP), azotynów (NIT), oksydazy (OX);
CPS ID 2 – służy do ilościowego badania bakterii w moczu oraz do identyfikacji 3 rodzajów bakterii: E.
coli (różowe do czerwonych lub niebieskie), Proteus (niebieski) i Enterococcus (brunatny); odczynniki
DMACA (R1) i chlorek żelaza (R2) pozwalające wykryć odpowiednio: indol i deaminazę tryptofanu
(TDA)
Oznaczanie w moczu czynnika hamującego wzrost bakterii – próba Goulda
o Szczepy wzorcowe:
Staphylococcus aureus ATCC 25923,
Escherichia coli ATCC 25922
o Wykonanie:
Próbkę moczu należy ogrzać w łaźni wodnej w temp. 60°C przez 1 godz;
Następnie 2 krążki bibułowe nasycić próbką moczu i nałożyć oddzielnie na 2 płytki z
podłożem wzrostowym (Mueller Hinton z posianymi szczepami wzorcowymi wg standardu
NCCLS);
Płytki inkubować 18-20 godz. w temp.35-37°C .
o Interpretacja: obecność każdej strefy zahamowania wzrostu szczepów wzorcowych przyjmuje się
za wynik dodatni (obecność czynnika);
W ZUM – znamienna bakteriuria to >10
5
CFU/ml moczu;
Metody ilościowego badania moczu
o Metoda Hoepricha - posiew nierozcieńczonej próbki moczu ezą kalibrowaną lub mikropipetą
(metoda ez kalibrowanych)
o Technika posiewu powierzchniowego z kolejnych rozcieńczeń próbki moczu;
o Metoda zanurzeniowa - posiew na podłoża transportowo-hodowlane typu Uromedium;
f) Wrażliwość na leki
Stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania – najczęściej ampicylinę, tetracykliny,
chloromycetynę oraz sulfonamidy, nitrofurantoinę i negram;
Posiadają pompy czyli białka transportowe w błonie komórkowej, pełniące funkcjie w mechanizmie
effux;
Klasy pomp: MFS, SMR, MATE, ABC, AcEF, AccD i RND;
g) Epidemiologia
E. coli pojawiają się w przewodzie pokarmowym w kilka dni po urodzeniu i od tego czasu stanowią
florę fizjologiczną w tym miejscu;
Maj 2011 r: Niemcy
o Ognisko pokarmowe wywołane werotoksycznymi VETC szczepami E. coli O104:H4;
o Zasięg ogniska: 14 państw Europy, USA i Kanada;
o W Europie zachorowało łącznie 4446 osób;
U 901 rozwinął się HUS;
51 osób zmarło;
Przeniesienie do układu moczowego z okolicy krocza (endogenne);
Spożycie skażonego pokarmu;
Transmisja na drodze fekalno-oralnej;
Najbardziej narażone na zakażenie są niemowlęta i osoby starsze lub osłabione przebytą chorobą;
h) Profilaktyka
Przestrzeganie zasad higieny;
Kontrola wody
E. vulneris
Sczepy tego gatunku są izolowane z zakażonych ran, głównie z lokalizacją na ramionach i nogach, rzadziej z
krwi;
Nie produkują indolu z tryptofanu i nie mają aktywności dekarboksylazy ornityny.
E. hermannii
Szczepy tego gatunku są biochemicznie podobne do E. coli, z wyjątkiem tego, że produkują żółty barwnik.
Izolowane są od ludzi z ran, wydzielin układu oddechowego, rzadziej z kału, krwi i płynu mózgowo-
rdzeniowego.
E. fergusonii
Szczepy dotąd wyosobniono z krwi, moczu i kału;
Ich znaczenie kliniczne jest przedmiotem badań;
By Ziora®