Opracowali: dr inż. Marek Stawowy, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel
Wydział Transportu PW. Warszawa 2008.
1
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie podstawowych metod kontroli i sterowania
urządzeń zewnętrznych przy wykorzystaniu programu komputerowego LabView.
A) Część eksperymentalna
W ćwiczeniu do kontroli i sterowania urządzeń zewnętrznych przy pomocy
komputera i programu LabView będzie wykorzystywany port równoległy komputera
LPT.
Port równoległy LPT (ang. Line Printing Terminal) jest jednym z portów
komunikacyjnych komputera. Umożliwia on równoległe przesyłanie ,,n” bitów.
Najważniejszym zastosowaniem portu równoległego była komunikacja
z urządzeniami wymagającymi przesyłania dużych ilości danych z komputera do
urządzenia (drukarka). Widok portu przedstawiono na rys. 1.
Rys. 1. Port równoległy LPT
Podczas ćwiczenia będzie wykorzystywany adres bazowy portu LPT1, którego
wartość w kodzie heksadecymalnym wynosi: 378 (dla linii wychodzących: 2
÷ 9) i 379
(dla linii wchodzących 10, 11, 12, 13, 15).
Połączenia pomiędzy elementami stanowiska badawczego LV-100, a liniami
portu równoległego komputera przedstawiają rys. 2 (połączenia wyjść)
i 3 (połączenia wejść).
Opracowali: dr inż. Marek Stawowy, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel
Wydział Transportu PW. Warszawa 2008.
2
Nazwa
Numer linii w porcie
równoległym
D0
2
D1
3
D2
4
D3
5
D4
6
D5
7
D6
8
D7
9
5 [V]
5 [V]
Rys.2. Schemat połączeń linii wyjściowych portu równoległego (wyjścia 2
÷ 9)
z diodami LED na stanowisku LV-100
Error
15
Select
13
PE
12
ACK
10
Busy
11
Nazwa
Numer linii w porcie
równoległym
R = 4,7 k?
5 [V]
przycisk
Rys. 3. Schemat połączeń linii wejściowych portu równoległego (wejścia 10, 11, 12,
13, 15) z przyciskami na stanowisku LV-100
Włączenie diody odbywa się poprzez podanie stanu niskiego na odpowiednią
linię wyjściową portu równoległego. Przykładowo, aby włączyć drugą i ostatnią diodę
(diody o nazwach D1 i D7), a pozostałe wyłączyć należy ustawić logiczne zero (stan
niski) w liniach 3 i 9, a logiczną jedynkę (stan wysoki) w liniach 2 i 4
÷ 8. Odnosząc
te ustawienia do adresu bazowego, należy wpisać liczbę binarną 10111110 (czyli
dziesiętną 190, heksadecymalną BE).
Do kontroli stanu linii wejściowych portu równoległego (linie 10, 11, 12, 13
i 15) zastosowana przyciski (rys. 3). Przy wyłączonym przycisku podawany jest stan
logiczny wysoki, który uzyskano przez zastosowanie rezystora R = 4,7 k
Ω
Opracowali: dr inż. Marek Stawowy, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel
Wydział Transportu PW. Warszawa 2008.
3
podłączonego do zasilania + 5 [V]. W przypadku wciśnięcia przycisku następuje
podanie stanu logicznego niskiego (połączenie odpowiedniej linii portu z masą).
UWAGA
Wartość bitu odpowiadającego stanowi logicznemu na linii wejściowej BUSY (numer
11) jest zanegowana.
Przebieg ćwiczenia:
1. Uruchom program LabView, a następnie otwórz plik o nazwie ,,1.vi” z katalogu
C:/przykłady/. W oknie schematu blokowego przeanalizuj działanie układu.
Uruchom symulację, zaobserwuj działanie układu.
2. Otwórz plik o nazwie ,,2.vi” z katalogu C:/przykłady/. W oknie schematu
blokowego przeanalizuj działanie układu. Uruchom symulację, zaobserwuj
działanie układu (w tym celu naciskaj po kolei przyciski). Sprawdź, czy wejście
BUSY (numer 11) jest zanegowane.
3. Przy wykorzystaniu przykładowych programów z punktu 1 i 2 stwórz program
zgodnie z poleceniem prowadzącego ćwiczenie.
Uwaga:
Tworzony program trzeba zapisać pod nową nazwą: nazwa grupy_nazwisko_data
(np. TWT_Kowalski_20050224).
Przykład:
Utworzyć program, który dla wartości dziesiętnej = 255 (odczytanej z linii 10, 11, 12,
13 i 15 portu równoległego) ustawi diodę LED na panelu frontowym programu
LabView oraz diody 4 i 5 na stanowisku LV-100 w stanie wysokim. Dla pozostałych
wartości z wejść program powinien diodę LED na panelu frontowym i diody 1
÷8
ustawić w stanie niskim (zgaszone). Przykładowy program realizujący to zdanie jest
przedstawiony na rys. 4 i 5.
Opracowali: dr inż. Marek Stawowy, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel
Wydział Transportu PW. Warszawa 2008.
4
Rys. 4. Przykładowy program (struktura wyboru – True)
Opracowali: dr inż. Marek Stawowy, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel
Wydział Transportu PW. Warszawa 2008.
5
Rys. 5. Przykładowy program (struktura wyboru – False)
B) Przygotowanie do ćwiczenia
Należy przygotować się z zakresu wiedzy technicznej obejmującej takie zagadnienia
jak: układy kombinacyjne, układy sekwencyjne, a w szczególności, należy
przygotować odpowiedzi na poniższe pytania i polecenia:
1. Wymień zalety i wady wykorzystania wspomagania komputerowego (na
przykładzie programu LabView) jako narzędzia kontrolno-sterującego.
2. Opisz struktury sterujące w LabView.
3. Rodzaje
wejść w LabView.
4. Opisz funkcje czasowe w LabView.
5. Wymień i opisz zależności arytmetyczne w LabView.
6. Wymień i opisz zależności logiczne w LabView.
7. Wymień i opisz zależności porównawcze w LabView.
8. Zapis liczb w różnych kodach liczbowych.
9. Wymień bramki logiczne.
10. Opisz rodzaje i parametry liczników.
Opracowali: dr inż. Marek Stawowy, dr inż. Adam Rosiński, inż. Andrzej Szmigiel
Wydział Transportu PW. Warszawa 2008.
6
C) Wyposażenie
Komputer ............................................................................................................. szt. 1
Stanowisko LV-100 .............................................................................................. szt. 1
Kabel szeregowy.................................................................................................. szt. 1
Kabel równoległy.................................................................................................. szt. 1
Zasilacz stanowiska LV-100.................................................................................. szt.1
D) Literatura
1. Misiurewicz P.: ,,Podstawy techniki cyfrowej”. WNT, 1983
2. Pieńkoś Jan, Turczyński Janusz.: ,,Układy TTL w systemach cyfrowych”.
WKiŁ,1986
3. Rosiński Adam: ,,Podstawy użytkowania programu LabView”. Warszawa, 2004
4. Tietze, Schenk: ,,Układy półprzewodnikowe”. Wydaw. Nauk. –Techn., 1996
5. Wawrzyński Wojciech: ,,Podstawy współczesnej elektroniki”. Oficyna Wydaw.
Politechn. Warszawskiej, 2003