00:00:00:Tłumaczenie: kasza
00:00:29:Szybciej, Louis. Szybciej.
00:01:08:Powinni robić heroinę|wyglądającą inaczej.
00:01:11:Jak cukierki, być może.
00:01:13:Musisz się pośpieszyć, Louis.|Spóźnię się na samolot.
00:01:43:Bądź ostrożna, Lisa.
00:01:46:Ty również, Louis.
00:01:58:Taxi!
00:02:00:Taxi!
00:02:35:DOCZEKAĆ ZMROKU
00:02:57:Air Canada...
00:03:00:...lot 760 dC9...
00:03:06:...na Międzynarodowe Lotnisko Kennedy'ego|w Nowym Jorku.
00:05:53:Hej, czy to St. Luke's Place?
00:05:57:- Hej ty, numer 98.|- Kto, ja?
00:06:00:- Gdzie jest St. Luke's Place?|- Nic nie wiem. Mam zanik pamięci.
00:06:04:Zadałem ci pytanie, dzieciaku.
00:06:09:- Tak, to tutaj.|- Dzięki.
00:06:15:Ważniak.
00:06:18:Co powiedziała?
00:06:20:Mówiłem ci, tylko zostawiła wiadomość.
00:06:23:- Ale pytała o mnie?|- Tak.
00:06:26:- Wróciły szczęśliwe dni, hę?|- Zobaczymy.
00:06:50:- Jesteś pewien, że to tu?|- Sam przeczytaj.
00:06:53:Spokojnie.|Tylko zadałem pytanie.
00:07:19:Lisa?
00:07:22:- Lisa?|- Po co ją wołasz?
00:07:24:Napisała, że jej nie będzie.
00:09:08:- Lisa tu nie mieszka.|- Tak, wiem. Tutaj jest czysto.
00:09:19:O co chodzi?
00:09:22:Od kiedy to Lisa umie pisać na maszynie?
00:09:27:Od nigdy. Chodźmy.
00:09:30:Myślisz, że to miejsce jest na podsłuchu?
00:09:55:- Czego pan chce?|- Pana, panie Talman.
00:10:03:I pana również, sierżancie Carlino.|Chcę również pana.
00:10:07:Faktycznie, chcę was obu,|i przyszedłem tutaj, by was kupić.
00:10:13:Sierżancie. Carlino, proszę|zamknąć drzwi.
00:10:17:Nie nazywaj mnie "sierżantem".
00:10:19:Dlaczego? Czy jest pan drażliwym człowiekiem?
00:10:21:- Po prostu nie nazywaj mnie "sierżantem".|- Nieważne. Usiądźcie. Usiądźcie.
00:10:26:Pogawędzimy sobie.
00:10:36:- Zacznijmy od tego kim jesteś.|- Jestem Harry Roat Jr. ze Scarsdale.
00:10:40:Scarsdale?
00:10:44:Dobrze, teraz, czy możecie|położyć broń na stole?
00:10:47:Najpierw wyjaśnienia.
00:10:50:Dobrze, to musimy się trochę cofnąć.
00:10:53:- Więc cofnij się trochę.|- W porządku.
00:10:58:Pewnego razu...
00:11:00:...była sobie księżniczka|o imieniu Lisa.
00:11:04:I miała dwóch bardzo dobrych przyjaciół,|którzy pozostaną bezimienni.
00:11:09:Więc, ta trójka lubiła przedstawiać|małe przedstawienia dla wybranej widowni.
00:11:14:Ich najbardziej pamiętnym przedstawieniem|było to z wściekłym mężem...
00:11:18:...i detektywem zaskakującymi|winną żonę w ramionach kochanka...
00:11:22:...albo odwrotnie.
00:11:24:Umieli się przystosować.
00:11:31:Detektyw, o czym warto wspomnieć,|był szczególnie przekonujący w swojej roli...
00:11:37:...ale on miał możliwość|wcześniejszego treningu w miejscu pracy.
00:11:43:- Człowieku, jesteś czarodziejem.|- Dziękuję.
00:11:48:Wszystko szło lekko|dla naszej trójki bohaterów...
00:11:50:...aż pewnego dnia, pewien makler,|Charles F. Parker, czyż nie? Stał się groźny.
00:11:56:I wtedy nasi biedni bohaterowie poszli|do więzienia, albo raczej dwaj z nich.
00:12:03:Lisa, cóż...
00:12:06:Cóż, ona...
00:12:08:Ona uciekła.
00:12:10:Do czego zmierzasz?
00:12:11:Lisa chciałaby zrobić coś|dla swoich dwóch przyjaciół...
00:12:14:...teraz gdy wrócili do obiegu.
00:12:16:- Czego chce?|- Lalkę...
00:12:19:...za którą hojnie zapłaci.
00:12:23:Czy teraz możecie położyć broń na stole?
00:12:27:- Jestem czysty.|- Słowo harcerza?
00:12:30:Lisa mówi, że lubisz mosiądz, sierżancie.|Ta kieszeń wygląda na wypchaną.
00:12:38:Nie mogę pracować w atmosferze|nieufności.
00:12:52:Teraz ty.
00:13:13:- A ty, jaka jest twoja ulubiona zabawka?|- Geraldine.
00:13:19:Co ona robi?
00:13:23:- Możesz położyć również Geraldine na stole?|- Nie, nie mogę.
00:13:28:- Dlaczego nie, do diabła?|- Ponieważ ona jest sędzią.
00:13:34:Dobrze, Lisa zapłaci każdemu z was $2000|za parę godzin pracy.
00:13:38:Zainteresowani?
00:13:43:Jaki rodzaj pracy?
00:13:45:Znalezienie lalki Lisy.
00:13:47:- Mówisz poważnie?|- Tak.
00:13:50:- Jaki rodzaj lalki?|- Zwykła lalka, lalka dla dzieci.
00:13:57:Co w niej jest?
00:14:03:- Skrzywdzimy kogoś?|- Nie, nawet muchy.
00:14:06:- Obchodzi cię to?|- Nie.
00:14:10:- Co myślisz?|- Co mam myśleć? To palant.
00:14:14:Jasne. Nie to co my, hę?
00:14:19:Chcemy zaliczkę.
00:14:22:250. Na głowę.
00:14:25:Lisa i ja myśleliśmy raczej o 500 na głowę.
00:14:29:Dlaczego tak hojnie?
00:14:31:Żebyście nie pytali, co jest w lalce.
00:14:36:Teraz wiemy, co w niej jest.
00:14:38:Cóż, coś za coś.
00:14:41:To proste.
00:14:45:Co robimy?
00:14:46:To co zawsze, panie Talman,|kłamiecie, oszukujecie i udajecie.
00:14:54:- Kontynuuj.|- Lisa dała lalkę mężczyźnie o nazwisku Hendrix.
00:14:57:Spotkała go w samolocie z Montrealu.
00:15:00:Lisa jest przyjacielska.
00:15:02:Dlaczego?
00:15:03:Ktoś czekał na nią,|nie spodziewała się go...
00:15:06:...więc Hendrix przyniósł lalkę do domu.
00:15:08:Hendrix? Kim on jest?
00:15:10:On jest... nikim.
00:15:14:Pan Czysty. Fotograf.
00:15:19:- Wygląda na to, że ma żonę.|- Gdzie ona jest?
00:15:23:Wyszła.
00:15:25:Ona chodzi do szkoły.
00:15:27:Chodźmy. To nie jest miejsce na rozmowy.
00:15:30:Bez paniki, sierżancie.
00:15:32:- Dlaczego?|- Ponieważ to jest zaplanowane.|Wszystko jest zaplanowane.
00:15:36:Przez ciebie?
00:15:38:Fotograf Hendrix jest w swoim studiu,|czekając na pewną pannę Lejianę.
00:15:43:Ale przed chwilą,|jej sekretarz zatelefonował...
00:15:46:...bardzo kompetentny, bardzo pokorny,|uniżenie grzeczny...
00:15:49:...by powiedzieć, że ona się spóźni.
00:15:52:- On jest niesamowity.|- Ubiegłej nocy, Lisa zadzwoniła w sprawie lalki...
00:15:56:...ale pan Hendrix nie mógł jej znaleźć.
00:15:58:Szukał jej wszędzie,|ale nie mógł znaleźć.
00:16:01:Czy nie wydaje ci się to dziwne?
00:16:05:Mnie również wydaje się to dziwne, panie Talman.
00:16:08:- Kłamał?|- Nie wiem, ale dowiemy się.
00:16:13:Teraz, rozejrzyjcie się.|Zaznajomcie się z miejscem.
00:16:16:Wrócimy tutaj jutro.
00:16:21:I lalka jest tutaj, jesteś pewny?
00:16:25:Lisa i ja sprawdziliśmy wcześniej.|Nie widzieliśmy jej, ale jest tutaj.
00:16:29:Czy zajrzałeś tutaj?
00:16:35:W każdym razie, nie załatwiamy sejfów.
00:16:39:Wiem, ale gadacie, i dlatego|zostaliście zaproszeni na to przyjęcie...
00:16:43:...by wygadać sobie drogę do tego dużego,|czarnego sejfu, sierżancie.
00:16:47:- W sypialni jest szafa zamknięta na klucz.|- Nie tam. Tylko ubrania.
00:16:53:- Skąd wiesz?|- Zajrzałem.
00:16:55:- Miałeś klucz?|- Jest na występie nad drzwiami.
00:16:58:Nie, nie ma go tam.
00:17:00:Musieli go zabrać z sobą.
00:17:02:Zamykać na klucz szafę kiedy|drzwi frontowe są otwarte?
00:17:08:Dziwni ludzie.|Gubią lalki.
00:17:13:Myślę, że właśnie popełniłeś błąd.
00:17:18:Chciałbym klucz.
00:17:21:Cóż, jeżeli...
00:17:23:Dobra, grubasie, tam.|Oboje wyjdźcie, tyłem.
00:17:55:Gdybyś tylko powiedział "proszę".
00:18:13:A teraz chciałbym klucz.
00:18:17:Proszę?
00:19:16:Idź zobacz.
00:19:26:Cóż, ona węszyła, Mike...
00:19:29:...wtykała nos...
00:19:30:...chciała zrobić interes na własną rękę.
00:19:33:Zła wiadomość.
00:19:35:Takie rzeczy się zdarzają,|wiesz?
00:19:37:Anarchia.
00:19:39:Brak dyscypliny, żadnego poczucia porządku.|Zła wiadomość.
00:19:45:Na zewnątrz!
00:19:51:- Nie zapomnieliście o czymś?|- Właśnie zarobiliśmy pieniądze.
00:19:55:Mam na myśli odciski palców.
00:19:59:Właśnie podpisaliście się swoimi nazwiskami|po całym tym miejscu.
00:20:09:Nawet jeżeli byście pamiętali,|trzebaby wielu godzin, by je wytrzeć.
00:20:14:Jeżeli nie dni.
00:20:16:Co do mnie...
00:20:18:...cóż, ja dotknąłem tylko jednej rzeczy,|odkąd tutaj wszedłem.
00:20:24:I teraz ona jest czysta...
00:20:28:...jak ja. Żadnego wpisu w kartotece policji,|żadnych znanych powiązań z Lisą.
00:20:33:Nic, faktycznie.
00:20:35:- Mógłbym pozwolić wam odejść i co by było?|- Wyparowałbym.
00:20:38:Ale wy? Zła wiadomość.
00:20:41:Nie zapomnij o tym, sierżancie.
00:20:43:I lodówka, nie zapomnij o lodówce.
00:20:45:Carlino, zostaw to!
00:20:50:Możemy udowodnić, gdzie byliśmy,|kiedy to się zdarzyło.
00:20:52:Och, i kiedy to się stało?
00:20:55:- Tuż przed tym, jak mnie wpuściliście?|- Więc?
00:20:59:Więc jeżeli zrobicie dokładnie to,|co wam powiem...
00:21:03:...nie będzie żadnej policji,|nie będzie żadnych problemów.
00:21:07:Kontynuuj.
00:21:09:Po pierwsze, wyciągnij ją stąd.|Zawińcie ją w to.
00:21:11:Mam wóz za rogiem.|Podjadę od frontu.
00:21:14:Dlaczego nie od tyłu,|gdzie jest mniej świadków?
00:21:16:Tu nie ma tylnego wyjścia.
00:21:18:Wyrzucimy ją tam, gdzie znalazłem to.|Pomóż mi.
00:21:22:- Znajdą ją.|- Mam taką nadzieję.
00:21:24:Wszystko, co ma przy sobie to klucz hotelowy.|Kiedy to sprawdzą...
00:21:26:...dowiedzą się, że ona jest|żoną Harry'ego Roata Jr.
00:21:29:- Ze Scarsdale.|- Właśnie.
00:21:33:To zmienia trochę postać rzeczy, wiesz?
00:21:35:To samo pomyślałem.|Porozmawiamy o tym później.
00:21:38:Nie, porozmawiamy o tym teraz.
00:21:41:Było po 2000 każdy. Teraz jest po 4.
00:21:54:Schowaj się za drzwi, a ty, tam.
00:21:58:Nie ruszajcie się.|Jest sama. Nie oddychać.
00:22:13:Sam?
00:22:17:Sam, jesteś tutaj?
00:22:24:Nie, Susy, nie ma mnie tutaj.
00:23:06:Gloria?
00:23:34:- Tu Hendrix.|- Tutaj też Hendrix.
00:23:38:Zadzwoniłam, żeby ci powiedzieć, że byłam|dzisiaj najlepsza w szkole dla niewidomych.
00:23:41:- Dzielna dziewczynka.|- Naprawdę, naprawdę byłam, słowo honoru.
00:23:45:Wierzę ci.
00:23:46:Więc mogę teraz przyjść do twojego studia?
00:23:49:Nie teraz.
00:23:50:Pewna kobieta o nieprawdopodobnym imieniu|Lejiana może tu być w każdej chwili.
00:23:56:Dobrze, w takim razie,|będę czekać na ciebie tutaj.
00:23:58:Słuchaj, powiem ci coś. Ponieważ|ta cała Lejiana jest już spóźniona...
00:24:02:...posiedzę tu jeszcze tylko kilka minut.
00:24:04:Więc mogę przyjść i poczekać na ciebie|w kawiarni na dole?
00:24:09:Pewnie.
00:24:10:Nie będzie trudno mnie znaleźć.|Będę jedyną czytającą Petera Rabbita brajlem.
00:24:15:- Pa.|- Pa.
00:24:25:Psiakrew. To powinno tam być.
00:25:21:Gloria, wiem, że tam jesteś.
00:25:45:Pan Hendrix nie będzie czekać wiecznie.|Może zaczniemy pracować, dzieci?
00:25:49:Dwa plus dwa, 4000.
00:25:52:Dwa plus dwa, panie Talman.
00:26:03:Gorąco polecane.|Jednorazowe, kupujesz je w ogromnych rolkach...
00:26:07:...od Hammacher Schlemmer.
00:26:09:Rozciągnij dywan.
00:26:19:Kłopoty.
00:26:22:Kłopoty.
00:26:32:- Cześć, Susy. Hej.|- Cześć, Shatner.
00:26:35:Pozwól, że ci pomogę z tym bałaganem.
00:26:38:Och, jesteś uroczym młodzieńcem,|tylko nie mów Samowi, że mi pomogłeś.
00:26:42:Powinnam się uczyć całkowitej samodzielności.
00:26:46:Może wpadniesz na drinka dzisiaj wieczorem?
00:26:48:Nie mogę. Jadę na narty do Vermont na parę dni.
00:26:54:Przy okazji, nie mogłem skontaktować się|z naszym administratorem cały dzień.
00:26:59:A mój świetlik nadal zepsuty.
00:27:02:- Jeżeli go zobaczysz...|- Nigdy go nie widzimy.
00:27:04:Jest nam winny nową lodówkę odkąd|się wprowadziliśmy, więc nie pojawia się w pobliżu.
00:27:11:Nie martw się tym.|Miłego weekendu.
00:27:14:W poniedziałek, zwołamy komitet lokatorów|czy coś w tym stylu.
00:27:17:Jakiś komitet. Ja, ty, Sam,|Gloria i jej matka.
00:27:21:Och, dobrze.
00:27:23:- Ciao.|- Ciao.
00:27:47:- Susy?|- Nie, Batman.
00:27:53:- Mogę bezpiecznie otworzyć drzwi?|- W porządku.
00:28:00:- Chcesz mi pomóc, kochanie?|- Pewnie.
00:28:05:Czyje to zdjęcia?
00:28:07:Glorii.
00:28:10:Chodzi za mną od tygodni,|żebym zrobił jej kilka zdjęć.
00:28:15:Obiecałem, że to zrobię.|Muszę jechać do Asbury Park...
00:28:18:- Asbury Park? Myślałam, że...|- Przykro mi, dopiero się dowiedziałem.
00:28:22:W porządku. Właśnie planowałam coś głupiego.
00:28:25:- To może poczekać do jutra?|- Pewnie.
00:28:28:Zadzwonił ktoś z korporacji chemicznej.|Widzieli, moją rozkładówkę w Sunday Times.
00:28:32:Chcą, żebym sfotografował ich nową fabrykę|wyglądającą jak U.N.
00:28:35:Kolejna nocna sesja.
00:28:37:Hojnie płacą.|To już ostatni raz.
00:28:40:- Mogę jechać z tobą?|- Pewnie, ale będę...
00:28:42:w domu dużo szybciej, jeżeli nie pojedziesz.
00:28:46:Wiesz, że ubiegłej nocy|popełniono tutaj morderstwo?
00:28:49:Znaleźli ciało dzisiaj rano.
00:28:50:Pani ze Scarsdale.|Usłyszałam to w radiu.
00:28:53:Więc?
00:28:54:Co jeżeli zostanę posiekana na małe kawałki|i wyrzucona do rzeki?
00:28:58:Małe drobne kawałeczki, których nikt|nie będzie mógł nigdy rozpoznać...
00:29:01:...jako biedną, bezbronną, niewidomą panią...
00:29:03:...której mąż wyjechał do Asbury Park.
00:29:06:- Nie słuchasz, Sammy.|- Oczywiście, że słucham.
00:29:08:Może włączymy tutaj jakieś światło?
00:29:11:Zawsze znajdują ciała w Nowym Jorku.
00:29:13:Nie na parkingu|praktycznie obok, nie.
00:29:17:- Zmyślasz to, Susy.|- Nie, nie zmyślam. Przyrzekam.
00:29:22:Mówiłam ci, usłyszałam to w radiu.|Naprawdę.
00:29:25:Daj spokój, Susy.
00:29:31:Policja nie ma pojęcia, kto to zrobił.
00:29:37:Trochę strasznie, nie sądzisz, Sammy?
00:29:39:Powiem ci, co myślę.
00:29:41:Myślę, że to jest sztuczka, żebym został w domu.
00:29:44:Dobrze, znaleźli zamordowaną|kobietę ze Scarsdale...
00:29:47:...i to jest prawda.
00:29:50:A ty boisz się o swoje życie,|to też jest prawda?
00:29:53:Nie, ale warto było spróbować.
00:30:14:Czternaście.
00:30:18:- Jesteś pewien, że pojedzie?|- Tak.
00:30:21:- Lepiej, żeby się pośpieszył|albo ucieknie mu autobus.|- Ma czas.
00:30:25:Ładny dzień na wycieczkę do Asbury Park.
00:30:38:- Kiedy odjeżdża twój autobus?|- O piątej.
00:30:41:Masz czas na jeszcze jedną filiżankę kawy?
00:30:44:Może pół filiżanki.
00:30:46:Jeżeli zadzwoni ta kobieta od lalki,|powiedz jej, że jeszcze jej nie znalazłem.
00:30:50:Niech Gloria jej poszuka gdy będzie na dole.|Ona musi gdzieś być.
00:30:54:Nie chcę Glorii dzisiaj.
00:30:57:Nie potrzebuję jej.
00:30:59:- Tak, potrzebujesz, żeby zrobiła zakupy.|- Nie Gloria!
00:31:05:- Dasz mi wskazówkę?|- Możesz to znaleźć sama.
00:31:08:Jeżeli nie będziesz mogła, podpowiem ci.
00:31:11:- Co masz przeciwko Glorii?|- Dużo.
00:31:13:Problem w tym, że ona się w tobie podkochuje,|co robi ze mnie tą złą.
00:31:16:Susy, ona jest dzieckiem.|Bardziej na lewo, przed tobą.
00:31:22:Raczej wolałabym mieć psa.
00:31:23:Psy nie umieją robić zakupów w supermarkecie.
00:31:25:One nie umieją też przestawiać mebli tak,|że potykam się o nie.
00:31:28:To jej ostatnie hobby.|Prawie złamałam nogę ubiegłej nocy.
00:31:32:Zwędziła też papierosy.|Poczułam dym, kiedy weszłam wczoraj.
00:31:36:Susy, daj jej szansę.
00:31:38:Jej ojciec znowu uciekł.|Jej matka wyniosła się na weekend do centrum.
00:31:43:Biedna Gloria obija się dookoła|jak piłka do Ping-Ponga.
00:31:46:W dodatku, nosi okulary.
00:31:48:Dzieci dają jej szkołę...
00:31:50:...nazywając ją "potworem z kosmosu."
00:31:53:Trzeba rozmrozić lodówkę, kochanie,|tylko tym razem moim sposobem.
00:31:56:Jest praktyczniejszy.|Użyj dużo wrzątku.
00:31:59:- Co jeżeli poparzę sobie|obie ręce twoim sposobem?|- Nie rób tego.
00:32:02:Unguentine jest w apteczce.
00:32:04:Jeżeli będzie ładna pogoda,|spróbuj pójść do studia i z powrotem.
00:32:07:Bez oszukiwania.
00:32:08:Czy muszę być mistrzynią świata niewidomych?
00:32:11:Tak!
00:32:24:W takim razie, będę.
00:32:28:Będę czymkolwiek chcesz, żebym była.
00:32:32:Powiedz co chcesz,|i tym będę.
00:32:35:- Susy...|- Mówię poważnie.
00:32:38:Nie chcę, żebyś kiedykolwiek była|kimś innym jak tylko Susy...
00:32:41:...ponieważ taką cię kocham.
00:32:43:Naprawdę? Naprawdę?
00:32:45:O czym myślisz?
00:32:57:- Chcesz, żebym został w domu?|- Tak.
00:33:01:Ale możesz iść do pracy.
00:33:04:Posprzątam...
00:33:05:...a kiedy wrócisz,|będę cała wyszorowana i błyszcząca.
00:33:10:Na pewno w porządku?
00:33:12:W takim razie, muszę uciekać.
00:33:15:Gdzie jest wtyczka od lodówki?
00:33:18:Znajdziesz ją.|Tylko bez pytania o to Glorii..
00:33:21:Sam.
00:33:23:Czy patrzysz na mnie?
00:33:28:- Pa, kochanie.|- Pa, kochanie.
00:33:47:Wielkie dzięki.
00:34:05:Dobra, panie Talman,|pańska kolej.
00:34:09:I pamiętaj, o miłym, małym,|różowym dzieciaku biegającym po domu.
00:34:14:Nosi okulary.
00:34:49:Sam.
00:34:50:Gloria!
00:34:51:Ktokolwiek!
00:35:01:Centrala!
00:35:02:- Proszę...|- Straż pożarna.
00:35:03:Coś się pali.|Jestem niewidoma i nie mogę tego zlokalizować.
00:35:06:- Jest coraz gorzej!|- Proszę podać swój adres?
00:35:09:27B...
00:35:11:Proszę poczekać, chyba ktoś tu jest.|Wejdź!
00:35:14:Drzwi są otwarte.
00:35:17:- W porządku?|- Pali się. Widzisz ogień?
00:35:19:- Jestem niewidoma, i nie wiem gdzie to jest.|- Och, tak mam to.
00:35:23:- Ostrożnie.|- Nic mi nie jest. Proszę, znajdź ogień.
00:35:25:To w popielniczce.
00:35:29:To tylko niedopałek papierosa.
00:35:32:Filtr i trochę papieru|robiący cały dym.
00:35:37:Gdzie to było?
00:35:39:To było na...
00:35:42:Co to jest, sejf?
00:35:45:Pod ścianą? Tak.
00:35:48:Nie mogłam tego zlokalizować.
00:35:50:Dym...
00:35:52:Dym nie jest moją ulubioną rzeczą.
00:35:56:- Nie znam pana, prawda?|- Nie, pani Hendrix.
00:35:59:Nazywam się Mike Talman.|Kiedyś znałem Sama.
00:36:05:Nie wiem jak dziękować|za to, że był pan tutaj.
00:36:09:I przykro mi, że Sama nie ma.
00:36:12:Nie będzie go aż do późnego wieczora.
00:36:14:Głupio zrobiłem.|Powinienem zatelefonować...
00:36:16:...ale pomyślałem, że zaryzykuję|i być może wyciągnę Sama na piwo.
00:36:20:Poczekaj. Pozwól, że ci z tym pomogę.
00:36:23:- Masz to.|- Dziękuję.
00:36:29:Nie widziałem Sama od lat,|ale niektórych ludzi się nie zapomina.
00:36:32:Och, Sama się nie zapomina.
00:36:35:W każdym razie, ja nie zapomniałem.
00:36:36:On uratował mi życie.
00:36:38:Co masz na myśli?
00:36:40:- Mam na myśli to, że on uratował mi życie.|- To jest nas dwoje.
00:36:44:To jest nas dwoje, pani Hendrix.
00:36:46:- Susy.
00:36:50:Dziękuję.
00:36:51:Masz na myśli w wojsku czy coś takiego?
00:36:54:W piechocie morskiej, tak.|3. Batalion.
00:36:59:- Kompania Charlie.|- Właśnie.
00:37:00:- Czy on kiedykolwiek opowiadał ci o tym?|- Nie. Opowiedz mi.
00:37:04:Nie, poproś Sama.
00:37:05:Och, proszę. On mi nie powie.
00:37:07:Lepiej poproś Sama.|On lubi robić rzeczy po swojemu.
00:37:11:- Jesteś tak samo podły jak on.|- Tacy jesteśmy.
00:37:13:- Podły Mike i podły Sam.|- Cóż, jesteście.
00:37:17:Napijesz się czegoś, Mike'u Talmanie?
00:37:19:Nie. Nie, dziękuję.
00:37:22:Czy te zdjęcia to zdjęcia Sama?
00:37:25:- Tak.|- Tak, właśnie myślałem.
00:37:28:Hej, tutaj jest jedno ze mną.
00:37:33:Pewnie przytyłem kilka kilogramów od tego czasu.
00:37:37:Powiedz mi coś,|znałaś Sama wtedy?
00:37:40:Nie, spotkaliśmy się dopiero rok temu,|nie długo po moim wypadku.
00:37:45:Ty...?
00:37:47:Straciłaś wzrok w wypadku?
00:37:49:Tak, w wypadku samochodowym|właściwie przez ogień w wypadku.
00:37:54:Pewnego dnia, stałam na skrzyżowaniu na światłach...
00:37:57:...i samochody rozbijały się dookoła|jak szalone, i...
00:38:01:...nagle, człowiek o imieniu Sam chwycił mnie.
00:38:04:I to wszystko.
00:38:08:Gloria?
00:38:10:- Kto to?|- Mała dziewczynka.
00:38:13:Wejdź, Gloria.
00:38:22:Ona wyszła.
00:38:26:Cóż, przykro mi, że nie zastałem Sama,|ale cieszę się, że spotkałem ciebie.
00:38:30:Jesteś urocza.|Sam jest szczęściarzem.
00:38:33:Tak jak Susy.
00:38:36:Do widzenia.
00:38:38:Proszę, powiedz Samowi, że wstąpiłem.
00:38:41:Na drugi raz, wyjeżdżając z Phoenix,|najpierw napiszę parę słów.
00:38:45:Dziękuję za...
00:38:47:O Boże! Halo? Czy jest tam pan jeszcze?
00:38:50:Muszę mieć twój adres.
00:38:51:Posłuchaj, nawet nie wiesz,|jak bardzo mi przykro, że cię zatrzymałam.
00:38:55:Jesteś cudownie dobry,|że zostałeś.
00:38:57:- Znalazła pani ogień?|- Tak, już go nie ma.
00:39:00:- To był tylko papieros.|- W takim razie wszystko w porządku?
00:39:03:Tak, dziękuję.|Wszystko dobrze.
00:39:05:Do widzenia.
00:39:08:Jak strasznie.
00:39:11:Mike?
00:39:13:Kim jest Mike?
00:39:14:Cześć, Gloria.
00:39:17:- Kim był tamten człowiek?|- Przyjaciel Sama z piechoty morskiej.
00:39:22:Nie znasz go, kochanie.
00:39:24:Och, rozumiem.
00:39:26:Lista zakupów gotowa?|Supermarket wkrótce zamykają.
00:39:29:Leży na maszynie do pisania razem z $5.|Widzisz to?
00:39:36:Och, i, Gloria?
00:39:38:Kiedy wrócisz,|pomóż mi z lodówką.
00:39:40:Muszę ją rozmrozić podczas nieobecności Sama.
00:39:50:- Co zrobiłaś?|- Przełączyłam na rozmrażanie, oczywiście.
00:39:54:- To nie tak się robi.|- Tak również.
00:39:56:Robiłam to dla matki setki razy.
00:39:58:Lodówka twojej matki jest nowoczesna.|Ta jest przestarzała.
00:40:01:Miałyśmy to zrobić sposobem Sama. My...
00:40:03:OK, w takim razie zrób to sposobem Sama.|Idę do A&P.
00:40:07:Zamknęłaś drzwi?
00:40:11:Tak.
00:40:13:- Nie słyszałam, jak się zamykały.|- OK, więc są otwarte.
00:40:17:- Proszę zamknij drzwi.|- Sama je zamknij. Jesteś bliżej.
00:40:22:Gloria, zamknij drzwi.
00:40:28:- Nie!|- Gloria!
00:40:30:Nie, nie zamknę!
00:40:32:Słuchaj, mały potworze,|nie zniosę tego ani minuty dłużej!
00:40:37:Co to?
00:40:40:Co robisz? Przestań!
00:40:42:Przestań! Gloria, słyszysz mnie? Przestań!
00:40:47:Przestań!
00:41:33:Nie powinnaś była mnie przezywać.
00:41:37:Ja ciebie nie przezywam.
00:41:41:Nie powinnam mówić takich rzeczy.|To było złe.
00:41:45:- Już dobrze.|- Nie, nie jest dobrze.
00:41:48:Ludzie nie powinni mówić do siebie takich rzeczy.
00:41:50:To podłe rzeczy,|a ludzie nie powinni mówić podłych rzeczy.
00:41:54:Wydaje mi się, że czasami bardzo się boję.
00:41:57:Nie jestem zbyt dobrą niewidomą, Gloria,|i jeszcze nie przywykłam do tego, że wszystko...
00:42:02:...jest ciemno-brązowe.
00:42:03:Staję się kapryśna i niecierpliwa i...
00:42:07:- Wiem, że często wyglądam okropnie.|- Och, nie. Jesteś przepiękna.
00:42:15:Jakie miłe rzeczy mówisz.
00:42:18:Dziękuję, Gloria.
00:42:22:Ale pragnę móc robić rzeczy.|Wiesz, ważne rzeczy jak...
00:42:28:...zrobić suflet albo wybrać krawat...
00:42:31:...albo wybrać tapetę dla sypialni,|wiesz?
00:42:34:Pewnie. Wiem.
00:42:36:Ja chcę być przepiękna.|Chyba nie można mieć wszystkiego, hę?
00:42:42:Chyba nie.
00:42:48:Przepraszam, Susy, za bycie okropną.
00:42:51:I ja za bycie starą zrzędą.
00:42:55:- Potłukłyśmy coś?|- Och, nie. Rzucałam tylko te nietłukące się.
00:43:00:- To było przebiegłe.|- Nauczyłam się tego od taty.
00:43:04:OK, myszko, posprzątajmy to wszystko,|i możesz skoczyć do supermarketu.
00:43:11:Uważaj!|Tam jest nóż.
00:43:17:Dzięki.
00:43:20:Biegnij już. Uprzątnę to|tak, żebym wiedziała, gdzie to znaleźć.
00:43:23:- Dobrze. Na razie.|- OK.
00:43:29:Pa.
00:43:34:Bardzo chciałbym mówić|z panem Samem Hunt, mała.
00:43:38:Kto to jest?|Cóż, on tutaj nie mieszka.
00:43:41:- Idź stąd, mała.|- Susy!
00:43:44:- Susy!|- Idź stąd, mała. Pilnuj swojego nosa.
00:43:49:- Gloria, o co chodzi?|- Chciałbym zobaczyć się z panem Samem Hunt...
00:43:53:...i proszę powiedzieć pani Roat,|że chciałbym zobaczyć też ją. Gdzie oni są?
00:43:57:- Kim jesteś?|- To nie ładnie, wiesz, i nie fair!
00:44:01:- Dobrze, proszę mi powiedzieć, czego...|- Tam!
00:44:03:Czego pan chce?|Co pan robi?
00:44:06:Nie może pan tam wejść.
00:44:10:Proszę mi powiedzieć, kim pan jest.
00:44:14:Tak! Miałem rację, głupia,|i teraz mam dowód.
00:44:19:Proszę powiedzieć Samowi Hunt,|żeby zostawił ją w spokoju albo go załatwię!
00:44:23:- Proszę...|- Żegnam, miłego dnia!
00:44:33:Och, tak, tak.
00:44:35:Nie dotykaj mnie.
00:44:47:Susy, to znowu Mike Talman.|Myślę, że zostawiłem tu paczkę.
00:44:50:Mike!
00:44:52:- Susy, co się stało?|- Mike.
00:44:53:Tu był jakiś człowiek.|Nagle tutaj wpadł.
00:44:56:Już go nie ma. Już w porządku.
00:44:58:- Boję się.|- Teraz jestem tutaj. Już dobrze.
00:45:00:Musisz być już mną znudzony.
00:45:02:Za każdym razem kiedy przychodzisz,|jestem w absolutnej panice.
00:45:04:Nie, nie, nie.
00:45:07:W sypialni jest straszny bałagan.|On porozrzucał wszędzie rzeczy.
00:45:10:Lepiej zadzwonię na policję.|Mógł coś ukraść.
00:45:15:Czy znasz numer?
00:45:18:279...
00:45:20:...0099.
00:45:23:W każdym razie, to jest numer alarmowy.
00:45:26:To wystarczy.
00:45:29:279...
00:45:34:...0...
00:45:36:- 0.|- ... 0...
00:45:38:...9...
00:45:42:...9.
00:45:47:Nie martw się.|Polecę późniejszym samolotem do Phoenix...
00:45:50:...i zostanę tak długo, jak będzie trzeba.|- Mógłbyś?
00:45:52:Oczywiście.
00:45:55:Halo?
00:45:58:Policja?
00:46:00:I ten facet tu wtargnął?|Tak?
00:46:02:Tak, był przy drzwiach,|kiedy dziewczynka wyszła.
00:46:05:Gloria z góry.
00:46:07:Tak, zrozumiałem.
00:46:09:- Potem powyciągał szuflady.|- Sierżancie, oczywiście facet zwariował.
00:46:12:Może pan napisze raport|i go złapie?
00:46:15:Proszę mi tylko podać fakty.|Zdecyduję co robić, jeśli nie ma pan nic przeciwko.
00:46:19:Cóż, mam coś przeciwko.
00:46:21:- Zachowuje się pan, jak gdyby nic się nie stało.|- Lepiej pozwólmy sierżantowi robić to po swojemu.
00:46:25:Dziękuję, pani.
00:46:42:Co najważniejsze, ten facet|nie ukradł niczego, prawda?
00:46:45:Nie.
00:46:48:Nie, nie o ile wiemy.
00:46:51:Myślę, że teraz przydałby mi się drink.
00:46:53:Pewnie.
00:46:56:Dobrze, nie będę już pani zajmował.
00:46:58:Jeżeli czegoś brakuje,|proszę dzwonić do 6. Okręgu i dać mi znać.
00:47:02:- Dziękuję, sierżancie.|- Nie ma za co.
00:47:05:Do widzenia.
00:47:08:- Mogę ci w czymś pomóc?|- Nie, dzięki.
00:47:15:Halo?
00:47:17:Chwileczkę.|To do sierżanta.
00:47:20:Zawołam go.
00:47:22:Sierżancie!
00:47:25:Sierżancie!
00:47:27:- O co chodzi?|- Jest telefon do pana.
00:47:32:Przepraszam za kłopot, pani Hendrix.
00:47:34:To chyba jeden ze złych dni.
00:47:37:Dziękuję.
00:47:39:Tu Carlino.
00:47:42:Tak, poruczniku, proszę mówić.
00:47:45:On po prostu wszedł?
00:47:47:Co wspólnego z tym wszystkim ma jakaś lalka?
00:47:51:Jasne.
00:47:52:Tak, rozumiem.
00:47:54:Dobrze.
00:47:58:Pani Hendrix, równie dobrze mogę o tym|wspomnieć, gdy jestem tutaj.
00:48:01:Nie chcę pani niepokoić...
00:48:03:...ale dzisiaj rano znaleziono niedaleko kobietę.
00:48:06:- Wiem.|- Znała ją pani?
00:48:08:Nie to powiedziałam.
00:48:09:Wiem, co się stało.|Usłyszałam w radiu.
00:48:12:Rozumiem.
00:48:15:Czy pani mąż mógł ją przypadkiem znać?
00:48:18:- Mój mąż?|- Oczywiście, że nie.
00:48:19:Przykro mi, panie Talman,|kazano mi zadawać pytania.
00:48:24:Czy słyszała pani coś szczególnego wczoraj|po południu albo wieczorem, pani Hendrix?
00:48:29:Nie, nie słyszałam.|Wyszliśmy na całe popołudnie.
00:48:31:Chodzę do szkoły dla niewidomych,|a mój mąż był w studiu.
00:48:34:Czy był ktoś z nim w jego studiu?
00:48:36:- Nie|- Hej, czekaj chwilę. Co to ma być?
00:48:39:On miał sfotografować dziewczynę,|i ona się nie pokazała.
00:48:42:Nikt nie może potwierdzić,|że on tam był albo co robił?
00:48:45:Czy przesłuchuje ją pan z jakiegoś powodu?
00:48:47:- Nie przesłuchuję jej.|- Dlaczego robi pan notatki?
00:48:50:Wolno mi pytać, wie pan.
00:48:52:Pewnie, ale ona nie musi odpowiedzieć.
00:48:55:Czy nie uczą was Konstytucji|w szkole policyjnej?
00:48:57:- Jest pan prawnikiem?|- Nie, ale znam jej prawa!
00:48:59:Nie myślałem, że pan jest.
00:49:02:Cóż...
00:49:03:Do widzenia, pani Hendrix.
00:49:07:Prawdopodobnie, wrócę tutaj.
00:49:16:- Mike?|- Cóż, bez wątpienia dużo pomógł.
00:49:19:Czy...? Czy w tym pokoju jest brudno?
00:49:22:Nie. Dlaczego?
00:49:24:Sierżant cały czas wycierał wszystko.
00:49:28:- Naprawdę?|- Tak.
00:49:31:Lodówkę i...
00:49:34:...poręcze.
00:49:38:Tutaj.
00:49:39:Otworzę.
00:49:41:Sierżant prawdopodobnie|zapomniał swojej odznaki.
00:49:51:Proszę mi wybaczyć wtargnięcie tutaj|w ten sposób, panie Hunt.
00:49:56:Nie. Tutaj mieszkają pan i pani Hendrix.
00:49:58:Hendrix. Och, strasznie przepraszam...
00:50:02:...ale czy to jest 27B St. Luke's Place?
00:50:04:Jestem panią Hendrix. W czym mogę pomóc?
00:50:06:Nazywam się Roat. Harry Roat Jr.
00:50:16:O co chodzi, Susy?
00:50:22:- Panie Roat, pani Hendrix jest niewidoma.|- Och, rozumiem.
00:50:25:Przepraszam, że przeszkodziłem panu|i pani Hendrix...
00:50:28:- Nie, nazywam się Talman.|- Tak, cóż, nieważne.
00:50:32:Pani Hendrix, czy mój ojciec był tutaj?
00:50:34:- Starszy pan?|- Tak, proszę mi pozwolić wyjaśnić.
00:50:38:Tak mi wstyd.|To wszystko musi być jakąś straszną pomyłką.
00:50:42:Porozrzucał rzeczy pani Hendrix.|Proszę go lepiej wystłumaczyć.
00:50:46:On nie zwariował, zapewniam was.|On nie jest wariatem.
00:50:49:Jest tylko bardzo stary, i myśli,|że fotograf Sam Hunt tutaj mieszka.
00:50:54:On jest bardzo stary, mój ojciec,|i bardzo się o mnie niepokoi.
00:50:58:On myśli, że moja żona...
00:51:03:...widywała się z tym panem Huntem.
00:51:06:I dlatego niepokoiłem państwa...
00:51:08:Cześć, Susy, mam sprawunki.
00:51:12:Dzięki, Gloria.
00:51:14:Uporządkuję je.
00:51:16:OK.
00:51:18:- Na razie.|- Pa.
00:51:21:Wie pan, naprawdę trafił pan|na niewłaściwy dom, panie Roat.
00:51:24:- Tak.|- Nie znamy nikogo nazwiskiem Hunt.
00:51:27:Ja także nie znam tego pana Hunta,|droga pani. Czy mogę udzielić wyjaśnienia?
00:51:30:Trzy lata temu...
00:51:32:...moja żona była na wakacjach w Montrealu|z moją matką i ojcem.
00:51:35:I podczas tego pobytu,|moja żona poznała...
00:51:39:...jak mówi mój ojciec, tego fotografa Sama Hunt.
00:51:43:Według mojego ojca,|że oni widywali się ze sobą...
00:51:46:...od czasu do czasu od tej pory.
00:51:49:Moja żona jest...
00:51:51:...bardzo piękna.
00:51:52:- O co w tym wszystkim chodzi, panie Roat?|- Cóż...
00:51:55:...Wydaje mi się, że mój ojciec śledził|moją żoną aż do tego mieszkania.
00:51:59:Myli się pan.
00:52:01:Widzi pani, pewnego popołudnia,|była awantura.
00:52:04:Między moją żoną a moim ojcem|padły niemiłe słowa...
00:52:07:...i moja żona wybiegła z mieszkania z jej lalką.
00:52:10:Jej lalką?
00:52:11:Tak, to od lalki zaczęły się|złe słowa tamtego dnia.
00:52:14:Została specjalnie zrobiona dla mojej żony|w Montrealu, grała jej ulubioną melodię.
00:52:27:Chodzi o to, że kiedy moja żona wyszła|z domu, mój ojciec powiedział mi:
00:52:32:"Sam Hunt dał jej tę lalkę.|Czy wiedziałeś o tym?"
00:52:34:I wtedy on wybiegł|z domu by jej poszukać.
00:52:38:Później, mój ojciec zadzwonił i powiedział,|że on mieszka przy 27B St. Luke's Place...
00:52:42:...w mieszkaniu w suterenie.
00:52:44:I dzisiaj rano, kiedy powiedziałem tacie,|że Lejiana nie...
00:52:51:Lejiana?
00:52:52:Tak. Lejiana, moja żona.
00:52:54:Kiedy powiedziałem tacie, że ona|nie wróciła do domu ubiegłej nocy...
00:52:58:...był strasznie podniecony|i odjechał moim samochodem...
00:53:01:...więc w końcu zdecydowałem się przyjść tutaj|z nikłą szansą, by...
00:53:05:- Twoja żona nie wróciła do domu ubiegłej nocy?|- Właśnie i...
00:53:14:Chcesz, żebym to odebrał, Susy?
00:53:21:Halo?
00:53:23:Tak. Chwileczkę.
00:53:25:Susy, to ten sierżant Carlino.|Chce z tobą rozmawiać.
00:53:28:Dlaczego?
00:53:30:- Mogę coś przekazać?|- Wychodzę już.
00:53:32:- Nie, odbiorę.|- Proszę wybaczyć najście.
00:53:35:Jego syn jest tutaj.
00:53:36:Proszę nie iść. On chce z panem rozmawiać.
00:53:38:- Kto? Kto chce?|- Policja.
00:53:41:- Powiedz, że poszedłem.|- Chodzi o pańską żonę, panie Roat.
00:53:48:Halo?
00:53:49:Przy telefonie.
00:53:51:Tak. Nie, nie wróciła.
00:53:54:Właściwie...
00:53:55:Czy coś jej się stało?
00:53:57:Nie, proszę powiedzieć mi teraz.
00:54:07:- Panie Roat!|- Mike!
00:54:14:Och, boję się.
00:54:16:Bardzo się boję.
00:54:19:Nie niepokój się, Susy.
00:54:21:Poszedł.
00:54:29:Pani Roat nie żyje.
00:54:31:Została zamordowana ubiegłej nocy|tutaj niedaleko.
00:54:33:- Co powiedziałaś?|- I policja myśli, że Sam to zrobił.
00:54:36:- Sam?|- Tak. Lalka.
00:54:40:Lalka.|Ta, którą opisał pan Roat Jr.
00:54:44:Sam przyniósł lalkę dokładnie taką samą z Kanady.
00:54:48:Próbowałam pomóc mu rozpakować się|po podróży, kiedy coś spadło na podłogę.
00:54:52:Coś zagrało krótką melodię.|To coś było lalką!
00:54:57:Specjalnie robioną ręcznie, wyprodukowaną|w Kanadzie lalką pani Roat. Sam ją miał!
00:55:04:Pomyślałam, że to niespodzianka dla mnie,|ale to nie było to.
00:55:06:To było dla małej dziewczynki ze szpitala.
00:55:09:Kobieta na lotnisku poprosiła,|żeby Sam wziął to dla niej...
00:55:12:...żeby inna dziewczynka, czekająca na nią,|nie zobaczyła tego i nie była zazdrosna.
00:55:16:Kobieta dzwoniła wczoraj w sprawie odebrania|lalki, a Sam nie mógł jej znaleźć.
00:55:20:Sam nigdy przedtem nie spotkał pani od lalki.|Tak mi powiedział.
00:55:24:Nie rób tego sobie, Susy.
00:55:26:Potem była kobieta, którą miał sfotografować.
00:55:29:Sam powiedział, że ona nie przyszła.
00:55:31:Ale długo go nie było, gdy czekał na nią.
00:55:33:I miała na imię Lejiana,|tak jak pani Roat.
00:55:37:Dobrze, przypuśćmy, że znał ją.|To nie jest takie poważne.
00:55:40:Och, ależ jest.
00:55:43:W porządku, w takim razie.|Powiedzmy, że to jest poważne.
00:55:48:Spróbujmy to wyjaśnić.
00:55:50:Od początku.
00:55:54:Po pierwsze, stary wszedł,|krzycząc coś o Samie i pani Roat.
00:55:57:On wszedł do twojej sypialni i wszystko porozrzucał.
00:55:59:Grzebał w kredensie.|Dlaczego to zrobił?
00:56:03:Musiał wziąć coś, Susy.|Po prostu musiał.
00:56:07:Chodź tutaj.
00:56:12:Teraz...
00:56:14:Sprawdź, szukaj po omacku,|zobacz czy czegoś nie brakuje.
00:56:30:Nie ma naszego zdjęcia ślubnego.|Tego z Samem i mną.
00:56:33:Czy widzisz to gdzieś?
00:56:35:Nie.
00:56:37:To jest najpodlejsza rzecz, o jakiej|kiedykolwiek słyszałem. Wzywam policję.
00:56:41:Nie!
00:56:42:Nie, Mike, nie możemy
00:56:44:Nie możemy nic powiedzieć policji. Nic.
00:56:47:Oni muszą zapomnieć wszystko o nas, Mike.|Oni myślą, że Sam to zrobił!
00:56:52:Proszę.
00:57:01:O co chodzi?
00:57:13:- To zabawne.|- Co jest zabawne?
00:57:16:Na zewnątrz stoi samochód policyjny.
00:57:20:Po prostu tam stoją.
00:57:34:Susy, myślę, że oni obserwują ten dom.
00:57:43:Nie martw się.
00:57:56:Niedobrze, Mike.
00:57:58:Co?
00:58:00:Lalka. Nie mogę jej znaleźć.
00:58:03:Zaczekaj. Właśnie znalazłem|jeszcze jedną walizkę.
00:58:06:Co?
00:58:07:Właśnie znalazłem jeszcze jedną walizkę.
00:58:21:Szczęśliwy traf?
00:58:23:Cóż, tylko jakieś papiery.
00:58:27:I kilka listów.
00:58:28:Jeżeli któreś z nich są od pani Roat,|nie musisz mi ich czytać.
00:58:33:Och, one są od ciebie, Susy.
00:58:36:Piszesz bardzo dobrze.
00:58:38:Nie wiedziałam, że Sam...
00:58:46:Posłuchaj mnie. Musimy przyjąć do wiadomości|fakt, że Sam ma kłopoty.
00:58:50:Musimy znaleźć tę lalkę.
00:58:52:To jest jedyna rzecz, która udowadnia,|że Sam jest w to zamieszany.
00:58:56:Ale jej tutaj nie ma.|Szukaliśmy jej.
00:58:59:Dobrze, poczekaj chwilę.|To ty mi powiedziałaś.
00:59:02:Ty powiedziałaś, że Sam przywiózł lalkę|z Kanady.
00:59:05:Ty powiedziałaś, że to jest ta sama lalka,|którą opisał Roat.
00:59:07:I po wszystkim powiedziałaś mi, że to dowodzi...
00:59:10:...że Sam i pani Roat mieli ze sobą coś wspólnego.
00:59:13:A teraz pani Roat jest martwa,|zamordowana tuż za rogiem.
00:59:16:- Być może nie miałam racji.|- To nie ma znaczenia.
00:59:19:Jeżeli tak myślałaś,|policja też tak pomyśli.
00:59:22:Bez lalki, to tylko wrzaski i szaleństwa|tych zwariowanych Roatów...
00:59:25:...ale z nią,|policja ma sprawę, w którą wplątany jest Sam.
00:59:28:- Mike...|- Rozumiesz?
00:59:29:Mike, zauważyłeś jak podskoczyłam,|kiedy pan Roat Jr wszedł tutaj?
00:59:34:- Słuchasz mnie?|- Przez chwilę, myślałam, że to był starszy pan.
00:59:38:On miał na sobie dokładne takie same buty|jak jego ojciec. Nowe buty.
00:59:42:I jeden z nich zapiszczał trochę.
00:59:44:- Prawdopodobnie nie zauważyłeś.|- Nie, nie zauważyłem.
00:59:48:I kolejna rzecz, jest zima.
00:59:50:- Wcześnie teraz robi się ciemno, prawda?|- Tak.
00:59:54:Dlaczego w takim razie|wszyscy bawią się żaluzjami?
00:59:58:- Co?|- Pan Roat to zrobił.
01:00:01:I sierżant Carlino też.
01:00:04:Mike.
01:00:06:Czy ten samochód policyjny jest|jeszcze na zewnątrz?
01:00:10:Zobaczę.
01:00:25:- Tak, i patrzą w tym kierunku.|- Widzisz ich twarze, policjantów w samochodzie?
01:00:29:- Niezbyt dobrze. To dosyć ciemno.|- Spróbuj. To ważne.
01:00:33:- Dlaczego?|- Czy jeden z policjantów to pan Roat?
01:00:36:- Tak?|- Nie.
01:00:40:Nie, to nie on..
01:00:41:W samochodzie policyjnym powinno być radio,|prawda?
01:00:44:Tak, przypuszczam.|Do czego zmierzasz?
01:00:46:Sierżant Carlino bawi się żaluzjami...
01:00:48:...i natychmiast, telefonują z policji|i chcą z nim mówić.
01:00:51:Potem pan Roat Jr bawi się żaluzjami,|i Carlino dzwoni do niego.
01:00:57:Nie wydaje mi się, żeby policja pracowała w ten|sposób. To jak zabawa w policjantów i złodziei.
01:01:01:Historia pana Roat i Sama|są zgodne.
01:01:04:I zapomniałam o czymś bardzo ważnym.
01:01:08:- O czym?|- Że znam Sama...
01:01:10:...i nie znam pana Roat.
01:01:12:Sama miałaś do tego dojść.|Policja myśli, że to właśnie się liczy.
01:01:16:Jeżeli chcemy pomóc Samowi,|musimy znaleźć lalkę...
01:01:18:- Ale jej tutaj nie ma! Nie ma jej!|- Musi być!
01:01:23:- To musi być w tym sejfie.|- Ale mówiłam ci, że nie może.
01:01:27:- Dlaczego nie?|- Ponieważ on nie jest nasz. Nie całkiem.
01:01:30:Kobieta, która tu mieszkała chciała nam|go sprzedać, kiedy się wprowadziliśmy.
01:01:33:Kiedy przekonaliśmy ją, że|nie chcemy go...
01:01:36:...zamknęła go na klucz i umyślnie|wrzuciła klucz do ścieku na zewnątrz.
01:01:40:- Susy, zmyślasz.|- Nie. Dlaczego miałabym zmyślać?
01:01:43:- Ostrożnie.|- Dlaczego?
01:01:46:Na przemyśleniu, nie przypuszczam,|że otworzyłbym mój sejf przed obcym.
01:01:51:Czy traktowałam cię jak obcego człowieka?|Chciałabym, żeby lalka była w sejfie.
01:01:56:To jest wasz problem, prawda?
01:01:58:Twój i Sama. Musisz robić to,|co myślisz, że jest najlepsze dla niego.
01:02:02:Gdzie idziesz?
01:02:03:Zabrać moje rzeczy z mieszkania.|Nie mogę spóźnić się na ostatni samolot.
01:02:07:- Powiedziałeś, że zostaniesz.|- Sam wkrótce będzie w domu.
01:02:11:Dasz mi numer telefonu?
01:02:15:Jaki numer telefonu?
01:02:17:Stamtąd dokąd idziesz.|Gdybym znalazła lalkę.
01:02:19:Zadzwonię, kiedy tam będę.
01:02:21:Podaj mi nazwisko swojego przyjaciela,|żebym mogła zadzwonić na Informację.
01:02:24:Dobrze, chyba mam to gdzieś zapisane.
01:02:29:- Tutaj jest. Możesz zapamiętać?|- Tak.
01:02:34:- Cl2...|- 242. To jak nasz. Dalej.
01:02:37:- 4598.|- 242-4598.
01:02:42:Dobrze.
01:02:44:Mike?
01:02:47:Dziękuję.
01:03:02:Pięć, dziewięć.
01:03:15:- Gdzie jest Roat?|- Kto wie?
01:03:18:Wyszedł na podryw.|Jak idzie w środku?
01:03:23:Ona jest niezła, człowieku.|Jest naprawdę niezła.
01:03:28:Tak.
01:03:30:Jesteś następny. Daj jej minutę,|potem naciśnij ją tak mocno, jak możesz.
01:03:34:Naprawdę naciskaj. Skup się na sejfie i lalce.
01:03:37:Jeżeli lalka jest tam i ona nie będzie|mogła otworzyć, zrobi to, gdy wyjdziesz.
01:03:41:Co z Roatem Jr ze Scarsdale?
01:03:45:Tak. Co z nim?
01:04:26:Kto to?
01:04:29:To tylko ja, Susy.
01:04:33:Chwała Bogu.
01:04:36:Kiedy weszłam na górę, okazało się,|że zostawiłam kostkę masła w torbie.
01:04:40:Pamiętasz człowieka, który był tutaj,|kiedy przyniosłaś zakupy?
01:04:46:- Którego?|- Nie przyjaciela Sama. Tego drugiego.
01:04:49:- Pewnie.|- Jak on wyglądał?
01:04:51:Na głupiego, chyba.
01:04:54:- Rozpoznałabyś go, prawda?|- Tak.
01:04:57:Chodź.
01:05:00:Stań na krześle|i wyjrzyj przez okno.
01:05:06:Jest tam samochód policyjny.|Czy widzisz twarz człowieka wewnątrz niego?
01:05:13:Nie ma żadnego samochodu policyjnego.
01:05:16:- Jesteś pewna?|- Tak, jestem pewna.
01:05:21:Nie ma tam żadnego samochodu.
01:05:24:Cóż, tam jest coś w rodzaju ciężarówki.|Zaraz obok budki telefonicznej.
01:05:28:Budki telefonicznej?|Czy jest ktoś w ciężarówce?
01:05:32:Jest człowiek stojący blisko niej.
01:05:34:Czy to człowiek, który był tutaj,|kiedy przyniosłaś zakupy?
01:05:37:Nie sądzę.|Susy, on tu idzie.
01:05:51:Uważaj. On patrzy przez okno.
01:05:53:- Widzi cię?|- Nie, ale nadal patrzy.
01:06:08:Chyba idzie. On...
01:06:16:Ty ją miałaś!
01:06:18:- Tylko pożyczyłam...|- Musimy ją ukryć.
01:06:21:- Gdzie ona jest? Daj mi ją.|- Przy twoich stopach.
01:06:25:Tylko ją pożyczyłam.|Dlatego przyniosłam ją z powrotem.
01:06:28:Gdzie ją włożymy? Do pralki. Chodź. Pomóż mi.
01:06:56:- Gloria?|- Tak?
01:06:58:Chciałbyś zrobić coś|trudnego i strasznie niebezpiecznego?
01:07:02:- Z przyjemnością!|- Widzisz z góry budkę telefoniczną?
01:07:05:- Z sypialni mamy, chyba.|- Dobrze.
01:07:08:Idź na górę i obserwuj budkę telefoniczną.|Nie spuszczaj z niej oczu nawet na sekundę.
01:07:13:Teraz, jeżeli ktoś z ciężarówki|wyjdzie i zadzwoni...
01:07:16:...zadzwoń do mnie jak tylko wyjdą.|- Rozumiem.
01:07:20:Niech telefon zadzwoni dwa razy|i wtedy odłóż słuchawkę. Pamiętaj, dwa razy.
01:07:24:- Wiem. Jak sygnał.|- Grzeczna dziewczynka.
01:07:28:Susy, jeżeli będziesz mnie potrzebować,|po prostu uderz w rury w kącie.
01:07:46:- Kto tam?|- Sierżant Carlino.
01:07:50:Szybko, pod schodami.
01:07:53:Już idę, sierżancie.|Chwileczkę.
01:08:02:Idę.
01:08:07:Przepraszam, że kazałam panu czekać.
01:08:10:Cieszę się, że pan wpadł, sierżancie.
01:08:13:Kilkoro dzieci bawiło się z tyłu,|i myślę, że rozbili okno.
01:08:17:- Mógłby pan rzucić okiem?|- Tutaj?
01:08:20:Chyba tak.
01:08:47:Nic nie jest rozbite.
01:08:49:Cóż, być może w łazience.|Trudno mi powiedzieć.
01:09:08:Nigdzie nic nie jest rozbite.
01:09:11:Proszę posłuchać, pani Hendrix, rozumiem,|że pan Roat był tu dzisiaj po południu.
01:09:18:Tak, był tutaj przez chwilę.
01:09:23:Widzę, że szukała pani czegoś.
01:09:27:Nie mogłam znaleźć toreb na śmieci.
01:09:58:Nie?
01:10:01:Wie pani, co myślę?|Nie mogła pani znaleźć tamtej lalki.
01:10:04:To nie to. Nie mogłam znaleźć toreb na śmieci.
01:10:07:Nie, lalki! Lalki, którą pani mąż|przywiózł z Kanady.
01:10:11:- Lalki, którą dał pani Roat.|- Mój mąż nie znał pani Roat.
01:10:14:Przykro mi, pani Hendrix,|to nieprawda.
01:10:17:Pan Roat rozpoznał pani męża|na fotografii swojego ojca.
01:10:21:I stary Roat pamięta, że widział|pani męża i panią Roat razem.
01:10:26:Tak. Teraz, zastanawiam się,|gdzie ta lalka może być.
01:10:31:- W tamtym dużym, czarnym sejfie może?|- Nie, w sejfie nic nie ma.
01:10:36:Nie ma żadnej lalki, i mój mąż|nigdy nie znał pani Roat.
01:10:39:Znał, znał ją.|Teraz, jeżeli nie otworzy pani tego sejfu...
01:10:43:...dostanę nakaz rewizji i sam to zrobię.
01:10:45:To zajmie mi mniej niż 10 minut|zanim pani mąż wróci.
01:10:49:- Do kogo pan dzwoni?|- Do 6. Okręgu.
01:10:51:Chcę porozmawiać z panem Roatem.
01:10:53:- Centrala?|- Proszę poczekać.
01:10:55:Pani Hendrix, ja to zrobię.|Szybciej go złapię.
01:11:12:- Halo?|- Szósty Okręg, mówi Carlino.
01:11:16:Proszę mówić.
01:11:18:Czy pan Roat Jr jeszcze tam jest?|Pani Hendrix chce z nim mówić.
01:11:22:Proszę czekać, zobaczę.
01:11:29:To do ciebie, Roat Jr.
01:11:43:- Halo? Tu Harry Roat Jr.|- Panie Roat, tu pani Hendrix.
01:11:49:Mój prawnik poradził mi...
01:11:52:...że jeżeli pański ojciec będzie dalej|oskarżał mojego męża...
01:11:56:...on będzie musiał natychmiast działać.|Czy rozumie pan, panie Roat?
01:12:01:Tak. Tak. Dobrze.|Dziękuję, pani Hendrix.
01:12:05:Dziękuję.
01:12:07:Ten pani przyjaciel prawnik|nie zatrzyma mnie, pani Hendrix.
01:12:12:Niedługo wrócę. Z nakazem rewizji.
01:12:28:To musi być pomyłka.
01:12:32:Jak powiedziałem, niedługo wrócę.
01:12:37:I nie zapominaj...
01:12:42:...nie opuszczaj tego domu.
01:12:58:242-4598.
01:13:09:- Halo?|- Mike, czy to ty?
01:13:13:- Tak, Susy. Czy coś się dzieje?|- Mam ją. Mam lalkę.
01:13:18:Świetnie.
01:13:21:Gdzie była?
01:13:22:Powiem ci, kiedy przyjdziesz.|Czy możesz przyjść zaraz?
01:13:26:- Zaraz będę.|- OK.
01:13:29:Och, i, Mike?|Wszystko będzie w porządku, prawda?
01:13:33:Tak, Susy. Wszystko będzie w porządku.
01:14:06:Mike?
01:14:10:Nie!
01:14:14:Nie.
01:14:17:Nie.
01:14:20:Nie.
01:14:33:Carlino? Nie.
01:15:19:- Centrala.|- Centrala, policja. Alarm...
01:15:23:- Susy, to ja, Mike.|- Musisz mieć zły numer.
01:15:27:Kto to był? Z kim rozmawiałaś?
01:15:32:Z jakimiś dziećmi. Czasami dzwonią|i mówią okrutne rzeczy.
01:15:36:Nie przypuszczam, żeby to miały na myśli.
01:15:39:Lalka, Susy, gdzie ona jest?|Gdzie ją znalazłaś?
01:15:43:Głupia sprawa. Nie wiem,|dlaczego o tym nie pomyślałem.
01:15:47:- Powinnam była wpaść na to wieki temu.|- To nie ma znaczenie. Gdzie ona jest?
01:15:52:- Pomyślisz, że jestem głupia.|- Susy, nie komplikuj.
01:15:55:- Daj mi lalkę, wtedy Sam będzie bezpieczny.|- O to chodzi.
01:15:59:- Jeżeli coś zdarzyłoby się Samowi...|- Susy, gdzie jest lalka?
01:16:03:Przyniosę ci ją. Podaj mi kółko z kluczami,|które jest na gwoździu przy lodówce.
01:16:24:To te?
01:16:30:Tak.
01:16:32:- Poczekasz tutaj, Mike. Zaraz wrócę.|- Poczekaj chwilę. Gdzie idziesz?
01:16:39:Do studia. Do studia Sama.|To jest tam.
01:16:42:Skąd wiesz, że lalka jest w jego studiu?
01:16:46:Gloria właśnie mi powiedziała.|Mała dziewczynka z zakupami.
01:16:49:Poszła tam, by załatwić sprawę|dla Sama, i widziała ją.
01:16:52:- I usłyszała ją. Zagrała krótką melodię.|- Jesteś tego pewna?
01:16:56:Tak. Gdyby nie sierżant Carlino|przesłuchujący mnie...
01:17:00:...powiedziałabym ci wcześniej.
01:17:03:OK, Susy, dobrze. Pójdę po to.
01:17:08:Gdzie jest studio?
01:17:11:Dwa bloki dalej, 78 West Eight St.|Jest na ostatnim piętrze.
01:17:17:A biurko jest w kącie,|daleko od okna.
01:17:21:To jest duże stare biurko z zamykaną górą.
01:17:23:Wiesz o jakie mi chodzi,|z kącikami i przegródkami i...
01:17:27:- Tak, wiem, co masz na myśli.|- Ona jest w lewej szufladzie, lalka.
01:17:33:Gloria tak powiedziała.
01:17:36:Susy, zapytam jeszcze raz.|Nie ma czasu na pomyłki.
01:17:40:Jesteś pewna, że dziewczynka widziała lalkę?|Jesteś pewna, że to wszystko prawda?
01:17:44:Ratuję życie mojego męża,|prawda Mike?
01:17:50:Zaraz wrócę. Ty zostań.
01:17:55:- Zrób filiżankę gorącej kawy czy coś takiego.|- Cokolwiek powiesz, Mike.
01:19:10:Susy! Susy, to ja.
01:19:15:Ci ludzie którzy właśnie wyszli,|kim oni są?
01:19:18:- Gdzie są teraz?|- Uważaj. Dwaj z nich poszli w górę ulicy.
01:19:22:- Ten, który zajrzał przez okno...|- Carlino. Tak?
01:19:26:Więc, on jest na zewnątrz.|Pilnuje czy coś takiego.
01:19:33:Teraz...
01:19:36:...po pierwsze, musimy zachować spokój.
01:19:39:Jestem spokojna, Susy.
01:19:43:Tak, wiem, że jesteś. Naprawdę wiem.|To najlepsza rzecz, jaką kiedykolwiek słyszałam.
01:19:49:- Czy oni są detektywami?|- Nie, oni nie są detektywami.
01:19:52:Oni na pewno nie są detektywami.
01:19:56:Ten na ulicy,|mogłabym przejśc obok niego?
01:19:59:- Nie bez bycia zauważoną.|- W takim razie muszę zostać tutaj.
01:20:07:- Nigdy go właściwie nie spotkałaś, prawda?|- Nie.
01:20:10:Dobrze.
01:20:12:Znasz dworzec autobusowy Port Authority?
01:20:16:To blisko 42. Ulicy. Weź taksówkę.|Kierowca będzie wiedział gdzie to jest.
01:20:21:- 42. Ulica.|- Masz. Będziesz tego potrzebować.
01:20:23:Co mam zrobić?
01:20:25:Spytaj czy przyjechał już autobus z Asbury Park.
01:20:27:- Asbury Park. Powiedz to.|- Asbury Park.
01:20:29:Czekaj na każdy autobus z Asbury Park.|Czekaj całą noc, jeżeli będziesz musiała.
01:20:33:Sam przyjedzie jednym z nich.|Czy możesz to zrobić?
01:20:36:Oczywiście. Co mam mu powiedzieć?
01:20:38:Wszystko. Wszystko o trzech ludziach.|Sam będzie wiedział, co robić.
01:20:41:- Skoro tylko będziesz bezpieczna, wezwę policję.|- OK.
01:20:45:Szkoda, że coś takiego nie zdarza się codziennie.
01:21:03:Och, jestem harcerką.|Chce pan kupić herbatniki?
01:21:07:Na pewno nie chce pan kupić|kilku pudełek? Dostaję za to punkty.
01:21:16:Spadaj, dzieciaku.
01:21:19:Cóż, OK. Chyba lepiej zarobię|punkty u kogoś innego.
01:21:48:Centrala.
01:22:28:Nie, nie.
01:22:36:Och, nie. Nie, nie.
01:22:49:Oni nie mogą. Nie mogą.
01:22:58:Oni nie mogą tego zrobić. Proszę, Sam! Sam!
01:23:11:O, Boże.
01:25:39:W porządku, w porządku,|spotkamy się na parkingu.
01:25:48:OK, draniu.
01:26:16:Susy?
01:26:19:Susy. To ja, Mike.
01:26:44:Jak długo wiedziałaś?
01:26:47:Byłeś w studiu, Mike.
01:26:50:- Och, racja.|- I nie było tam żadnej lalki.
01:26:53:Co śmieszniejsze, nie było nawet biurka.
01:26:58:Biedny Sam. Naprawdę powinien|mieć biurko.
01:27:02:Ale nie znasz Sama|i nie wiesz, że potrzebuje biurka.
01:27:05:- Pani Hendrix...|- Susy. Nie jesteśmy obcymi ludźmi.
01:27:10:W porządku, Susy. Gra skończona.|Chcę lalkę.
01:27:14:Nie.
01:27:16:- Obawiam się, że nie masz wyboru.|- Och, ależ mam.
01:27:19:- Mam wybór.|- Nie, nie masz.
01:27:26:Cholera, zachowujesz się,|jakbyś była w przedszkolu.
01:27:28:To jest duży, zły świat pełen podłych|ludzi, gdzie zdarzają się okropne rzeczy.
01:27:33:Teraz mi to mówisz.
01:27:35:Susy, posłuchaj mnie,|posłuchaj mnie uważnie!
01:27:39:Skończyła się zabawa.
01:27:41:Dasz mi tę lalkę,|i to dasz mi ją szybko!
01:27:46:Daj mi ją!
01:28:10:OK, Susy.
01:28:14:Wygrałaś.
01:28:19:Sam nie zabił tej kobiety, prawda,|Mike? On jej nawet nie znał.
01:28:26:Spotkał ją na lotnisku,|dokładnie tak, jak ci powiedział.
01:28:31:Zabiłeś ją, Mike?
01:28:35:- Nie|- Pan Roat?
01:28:42:To nie jest ważne.
01:28:46:To nie ma nic wspólnego z tobą|albo z Samem. Nigdy nie miało.
01:28:53:To była oddzielna sprawa|dla mnie i Carlino i Roata.
01:28:59:- Nie należysz do tego.|- Inaczej jest z panem Roatem, prawda?
01:29:04:Myślę, że z nim chodzi o coś więcej niż o lalkę.
01:29:09:On powiedział, że chce robić złe rzeczy.
01:29:13:Nie musisz martwić się Roatem.
01:29:51:Roat nie żyje.
01:29:55:On nas nie lubił, wiesz. Żadnego z nas.
01:30:00:Więc musieliśmy się go pozbyć.|Rzucaliśmy monetą. Carlino wygrał.
01:30:08:W każdym razie, to nie ma znaczenie.
01:30:16:Co zrobisz teraz, Mike?
01:30:21:Zniknę. Jak za pomocą czarów.
01:30:30:Jesteś dobrą, silną damą...
01:30:34:...Susy Hendrix.|- Mistrzynią świata niewidomych.
01:30:38:Och, tak.
01:30:42:Jesteś tym wszystkim.
01:30:52:- I, Susy?|- Tak?
01:30:54:Chcę, żebyś wiedziała...
01:30:58:Co to?
01:31:05:Mike?
01:31:13:Mike!
01:32:01:Co pan robi, panie Roat?
01:32:11:Benzyna!
01:32:30:Więc, Susy...
01:32:42:Teraz wszystkie dzieci poszły spać,|i możemy porozmawiać.
01:32:48:- Co zrobisz z benzyną?|- Zaraz zgadniesz.
01:33:05:Teraz zgadnij.
01:33:13:Nie!
01:33:16:Proszę, nie!
01:33:21:- W porządku!|- Pomyślałem, że to oszczędzi nam czasu.
01:33:30:Przyniosę ci lalkę.
01:33:31:Och, dobra dziewczynka.|Wyjdź na środek klasy.
01:33:41:Mike.
01:33:52:To tylko krzesło, Susy,|żebyś mogła usiąść.
01:34:00:Czy wiedziałaś, że oni chcieli mnie zabić?
01:34:03:Ja wiedziałem. Wiedziałem jeszcze zanim spróbowali.
01:34:07:To byli straszni amatorzy i dlaczego ich przejrzałaś.
01:34:11:- Przejrzałam również ciebie.|- Nie, nie całkiem, Susy.
01:34:14:Nawet teraz, nie całkiem.
01:34:17:Najlepszy był sposób, w jaki|pozwoliłem im to wszystko załatwić.
01:34:20:Cała ta głupota ze spotkaniem na parkingu,|wszystko.
01:34:24:Oni mieli komiksowe umysły, więc zrobiliśmy|to ich sposobem, aż do końca.
01:34:27:I wtedy wszystko odwróciło się do góry nogami.|Ja na górze, a oni nogami... do przodu.
01:34:34:- Gdzie jest Sam? Gdzie go wysłałeś?|- Dobrze, Susy.
01:34:38:- Gdzie on jest?|- On jest w drodze do szpitala Bellevue.
01:34:42:Dostał wiadomość, kiedy przybył do Asbury Park.
01:34:45:Jedna z tych krótkich, formalnych rzeczy.
01:34:48:Twoja żona miała drobny wypadek, wiesz.
01:34:51:Więc złapał pierwszy autobus|i pędzi, by być u twoim boku.
01:34:55:Więc nie mamy|za dużo czasu razem.
01:34:58:- Zabiłeś tamtą kobietę, kobietę od lalki.|- Nie chcę rozmawiać o pani Roat.
01:35:08:- Dasz mi tę lalkę, Susy?|- Nie mogę.
01:35:13:Nie wierzę ci, Susy.
01:35:17:Nie mogę! Nie mam jej już.
01:35:22:Co to jest? Przestań!
01:35:25:Nie zapytam już więcej, Susy.
01:35:28:Kiedy chcesz mi powiedzieć gdzie?|Powiesz mi.
01:35:31:- Nie mogę! Nie ma jej tutaj!|- Znowu kłamiesz.
01:35:36:- Co to?|- To tylko...
01:35:41:To tylko moja ręka.
01:35:43:Więc, teraz.
01:35:48:Dlaczego nie wstaniemy?
01:35:52:Powiedziałem, wstań.
01:36:04:Teraz, idź do sypialni.
01:36:08:Panie Roat?
01:36:11:- Patrzy pan na mnie?|- Tak, Susy...
01:36:17:Przestań!
01:36:20:Nie dotykaj tego!
01:36:32:Mam pana nóż, panie Roat.
01:36:35:A ja mam zapałki, pani Hendrix.
01:36:45:Nie, nie.
01:36:46:Nie, nie, nie! Już więcej nie! Nie, nie, nie!
01:36:49:Nie! Nie ma jej! Nie ma. Nie ma jej, powiedziałem!
01:36:53:Tylko bez takich!
01:36:55:Przestań!
01:36:57:Spróbuj teraz zapalić swoją zapałkę, panie Roat.
01:37:00:Rzuć zapałki do mnie. Dalej.
01:37:06:Nie ruszaj się. Wciąż mam pana nóż.
01:37:15:Podnieś laskę.
01:37:19:Zapukaj w podłogę tam, gdzie jesteś,|żebym wiedziała. Dalej. Pukaj.
01:37:23:Pukaj.
01:37:26:Pukaj dalej.
01:37:28:Pukaj dalej.
01:37:31:Pukaj dalej.
01:37:34:Pukaj.
01:37:46:Pukaj dalej.
01:37:50:Pukaj. Pukaj.
01:37:53:Pukaj.
01:37:56:Głośniej.
01:38:01:Głośniej!
01:38:30:Pukaj.
01:38:32:Cóż, Susy.
01:38:34:To już koniec.
01:38:50:Rzuć nóż.
01:38:57:I zapałki.
01:39:09:Idziemy.
01:39:17:W porządku.
01:39:19:W porządku, możesz ją mieć.|Dam ci lalkę.
01:39:25:Dam ci ją, jeżeli po prostu pójdziesz i...
01:39:31:- Tak, Susy?|- Nie zrobisz mi krzywdy.
01:39:34:Powiedz, "proszę".
01:39:39:- Proszę.|- Nie, to nie całkiem to.
01:39:42:"Proszę, mogę dać ci lalkę?"
01:39:51:Proszę, mogę dać ci lalkę?
01:39:54:Możesz.
01:40:15:Lalka.
01:40:31:Chwytliwa melodia.
01:41:08:Dobrze, Susy, teraz idziemy do sypialni.
01:41:12:- Powiedziałeś, że mnie nie skrzywdzisz.|- Naprawdę?
01:41:14:Musiałem skrzyżować palce.
01:41:20:Dobra dziewczyna.
01:41:52:- Pomocy!
01:41:57:- Pomocy!
01:42:04:Okno.
01:43:28:Gdzie ono jest?
01:43:34:Gdzie jest?! O, Boże!
01:43:56:Czekaj! Czekaj!
01:43:58:Zostajesz tutaj. Rozumiesz?
01:44:06:W porządku, chodź. Uważaj.
01:44:11:Pośpiesz się!
01:44:13:Tutaj! Ja spróbuję.
01:44:15:Spokojnie.
01:44:25:Nie marnuj czasu.
01:44:27:Susy!
01:44:31:Susy, gdzie jesteś?
01:44:33:- Susy!|- Znasz tego człowieka?
01:44:35:Nie, Susy, na miłość Boską, gdzie...?
01:44:38:Musi być w sypialni.
01:44:42:Próbowałem. To się nie uda.
01:44:43:W porządku, przynieś latarkę.|Mam tu kilka żarówek.
01:44:54:Mój Boże, gdzie ona jest?|Sprawdzę jeszcze w...
01:45:06:Wielki Boże...
01:45:12:- Susy! Susy!|- Czekaj!
01:45:17:Sam?
01:45:21:Tutaj, Susy.
01:45:23:Jestem tutaj.
01:45:26:Jest obok krzesła.
01:45:29:Wspaniała dziewczyna.
01:45:34:Jestem tutaj.
01:45:43:Świetnie sobie radzisz.
01:45:46:Po prostu świetnie.
01:45:52:Sammy!
01:47:40:Tłumaczenie: kasza|Synchro do wersji ac3: emuleman
01:47:44:Odwiedź www.NAPiSY.info