Ulotka informacyjna - BIK nr 3 * lipiec 2008 *

- 1 -

BIULETYN INFORMACYJNY KLUBu

Nr 3

KLUB KRÓTKOFALOWCÓW„KLON”

SP3YPR

Gorzów Wielkopolski

jo72pr

lipiec 2008

** SDR czyli Software Defined Radio

Magiczne słowa, które coraz cz

ęś

ciej pojawiaj

ą

si

ę

w literaturze, w internecie, w rozmowach

o sprz

ę

cie ł

ą

czno

ś

ci i nie tylko. Dlaczego ro

ś

nie popularno

ść

SDR? Głównie dlatego,

ż

e cyfryzacja

i komputeryzacja zago

ś

ciła ju

ż

na stałe w ka

ż

dej dziedzinie naszego

ż

ycia, a rozwi

ą

zania

technologiczne programowe (czytaj: software'owe) s

ą

znacz

ą

co ta

ń

sze od rozwi

ą

za

ń

sprz

ę

towych

(czytaj: hardware'owych). Czy lepsze "jako

ś

ciowo", na razie chyba nie. Bior

ą

c jednak pod uwag

ę

mo

ż

liwo

ś

ci i cen

ę

, "technologie software'owe" ju

ż

dzi

ś

s

ą

wykorzystywane powszechnie. Przy tak

dynamicznym rozwoju tej technologii mo

ż

liwe,

ż

e za lat kilka, rozwi

ą

zania sprz

ę

towe b

ę

d

ą

ju

ż

tylko dla

w

ą

skiego grona fanów, jak cho

ć

by dzisiejsze lampowe wzmacniacze audio.

** Co SDR ma wspólnego z krótkofalarstwem

.

Sporo. SDR to skrót nazwy technologii wykorzystywanej w radiokomunikacji. SDR to dzisiejsze
telefony komórkowe, to ł

ą

czno

ść

dla armii, telemetria, przesył danych itp. itd. Czy nam krótkofalowcom,

od wielu lat nie marzy si

ę

by mie

ć

tani i przyzwoity transceiver, by młodych adeptów naszej sztuki było

sta

ć

na zakup urz

ą

dze

ń

? Technologia SDR mo

ż

e wła

ś

nie to umo

ż

liwi

ć

i czy chcemy czy nie, czy

jeste

ś

my tego

ś

wiadomi czy nie, w sprzeda

ż

y s

ą

ju

ż

amatorskie TRX oparte na technologii SDR.

Celowo u

ż

ywam okre

ś

lenia technologia SDR aby u

ś

wiadomi

ć

,

ż

e jest to sprz

ę

t oparty na zupełnie innej

zasadzie działania, ni

ż

ta do której si

ę

przyzwyczaili

ś

my.

Widz

ę

czasami artykuły (nawet w fachowej prasie) w stylu "Radiowy odbiornik cyfrowy - czyli radio

programowalne SDR", albo teksty w rodzaju: "czarna skrzynka bez gałek podł

ą

czona do komputera"

i wtedy zastanawiam si

ę

czy autor wie o czym pisze. Nie b

ę

d

ę

polemizował z takimi wypowiedziami, ale

wprowadzaj

ą

one sporo zamieszania. Mo

ż

e by

ć

radio cyfrowe, bo odbiera emisje cyfrowe, ale wcale nie

musi by

ć

SDR. Mo

ż

e by

ć

TRX podł

ą

czony do komputera (z gałkami lub bez) i te

ż

nie b

ę

dzie SDR.

Mo

ż

e tak

ż

e by

ć

z wygl

ą

du zupełnie "normalny" TRX (jak cho

ć

by rok temu wprowadzony na rynek FT-

450 - Yaesu) w którym wykorzystano wła

ś

nie technologi

ę

SDR.

** O co wi

ę

c chodzi?

Dla przykładu okre

ś

lmy kilka najprostszych parametrów odbiornika dla fal krótkich: modulacja

odbierana, szeroko

ść

odbieranego pasma, zakres odbioru i przestrajania, czuło

ść

, automatyka

wzmocnienia - wystarczy.

Schemat blokowy superheterodynowego odbiornika analogowego.

Ulotka informacyjna - BIK nr 3 * lipiec 2008 *

- 2 -

Teraz po kolei w klasycznym odbiorniku: odbierana modulacja zale

ż

y od detektora, który zastosujemy.

Szeroko

ść

odbieranego pasma zale

ż

y od filtru, który umie

ś

cimy na przykład w torze po

ś

redniej

cz

ę

stotliwo

ś

ci. Zakres odbioru i przestrajania zale

ż

y od zastosowanych obwodów i na przykład

generatora VFO. Czuło

ść

i automatyka wzmocnienia od parametrów wzmacniaczy i automatycznej p

ę

tli

wzmocnienia. Oznacza to,

ż

e w klasycznym odbiorniku chc

ą

c cokolwiek zmieni

ć

musimy zmieni

ć

parametry układu "odpowiedzialnego", a czasami nawet przeł

ą

czy

ć

na inny układ.

A teraz SDR. Wyobra

ź

my sobie,

ż

e zaraz za anten

ą

podł

ą

czamy przetwornik analogowo-cyfrowy, a za

przetwornikiem odpowiednio szybki procesor sygnałowy.

Schemat blokowy odbiornika SDR.

Odpowiednim programem okre

ś

lamy w jaki sposób otrzymany sygnał cyfrowy (tak zwane próbki) ma

by

ć

zdekodowany (zdemodulowany). Program te

ż

okre

ś

li, ile tych próbek ma by

ć

branych pod uwag

ę

,

czyli szeroko

ść

odbieranego pasma. Program okre

ś

li, które próbki analizowa

ć

, czyli zakres odbioru.

Tak

ż

e program okre

ś

li czy bra

ć

pod uwag

ę

próbki z du

ż

ym sygnałem, czy tylko z małym, a je

ś

li s

ą

małe

czy je nieco wzmocni

ć

.

Skomplikowane? Mo

ż

e troch

ę

, ale je

ś

li si

ę

nam zamarzy odbiera

ć

co

ś

innego, to wystarczy zmieni

ć

program. W odbiornikach SDR ten sam sprz

ę

t mo

ż

e odbiera

ć

SSB, FM, a tak

ż

e modulacje cyfrowe np.

DRM (Digital Radio Mondiale) bez przeł

ą

czania cho

ć

by jednego kabelka. Podobnie z nadawaniem.

Mo

ż

na sygnał SSB otrzymywa

ć

we wzbudnicy, a nast

ę

pnie zmiesza

ć

z VFO, aby otrzyma

ć

po

żą

dan

ą

cz

ę

stotliwo

ść

nadawania. Mo

ż

na tak

ż

e od razu cyfrowo uformowa

ć

jedn

ą

wst

ę

g

ę

na po

żą

danej

cz

ę

stotliwo

ś

ci, przetwornikiem sprowadzi

ć

do postaci analogowej i wysła

ć

w eter.

Schemat blokowy analogowego nadajnika SSB.

Schemat blokowy nadajnika SDR.

Ulotka informacyjna - BIK nr 3 * lipiec 2008 *

- 3 -

Mam nadziej

ę

,

ż

e istot

ę

technologii SDR wyja

ś

niłem. Oczywi

ś

cie przy programowym sposobie

formowania lub dekodowania sygnału radiowego konieczne s

ą

dodatkowe "narz

ę

dzia obsługuj

ą

ce",

czyli odpowiedni system operacyjny. System taki "zarz

ą

dza" programem głównym, steruje

wy

ś

wietlaniem informacji i udost

ę

pnia dodatkowe usługi typu pami

ę

ci (w postaci komórek lub wielu

wirtualnych VFO), skanowanie, klucz elektroniczny i wiele innych mniej lub bardziej przydatnych funkcji.
Obsługiwa

ć

software'owo mo

ż

na tak

ż

e zwykłe radio, cho

ć

by w postaci zarz

ą

dzania syntez

ą

DDS.

Ró

ż

nic

ą

pomi

ę

dzy klasycznym urz

ą

dzeniem, a SDR b

ę

dzie zawsze sposób tworzenia idekodowania

sygnału. W rozwi

ą

zaniach sprz

ę

towych zało

ż

enia projektowe okre

ś

laj

ą

sposób wykonania urz

ą

dzenia.

W SDR (Software Defined Radio), czyli radiu definiowanym programowo, funkcjonalno

ść

urz

ą

dzenia

jest wyznaczana programem i mo

ż

na to zmienia

ć

wielokrotnie ju

ż

po fazie, nazwijmy to, fizycznej

produkcji.

** Technologia SDR rozwija si

ę

bardzo dynamicznie.

Obecnie jednak SDR prawie w ogóle nie wyst

ę

puje w „czystej” postaci. Przyczyn

ą

jest głównie

ekonomia i ograniczenia technologiczne (na razie). Za przykład niech posłu

ż

y wielopasmowy odbiornik

KF. Mo

ż

na zaraz za anten

ą

wł

ą

czy

ć

szerokopasmowy przetwornik analogowo-cyfrowy przekształcaj

ą

cy

całe widmo od 1,8 do 30 MHz w próbki cyfrowe. Je

ś

li jednak z tego widma b

ę

dziemy wykorzystywa

ć

tylko pasma amatorskie, to z prostego sumowania wynika,

ż

e prawie 90% próbek jest nam zupełnie

niepotrzebne. Łatwiej (i o lepszych parametrach) mo

ż

na wykona

ć

przetwornik „widz

ą

cy”, powiedzmy,

0,5 MHz, a „przesuni

ę

cie” pasma odbioru dla poszczególnych zakresów wykona

ć

w sposób klasyczny

(jak na przykład w premikserach). W takim rozwi

ą

zaniu technologia SDR „zajmie si

ę

” zarówno

„przestrajaniem” wewn

ą

trz pasma jak i obróbk

ą

sygnału z demodulowaniem. Mo

ż

na tak

ż

e przyj

ąć

,

ż

e

wszystkie moduły odbiornika wyst

ę

puj

ą

ce przed ostatni

ą

cz

ę

stotliwo

ś

ci po

ś

redni

ą

” wykonane s

ą

jak w

klasycznym TRX, a „ostatni

ą

po

ś

redni

ą

” (t

ą

z w

ą

skimi filtrami) oraz układy demodulacji zast

ą

pi

ć

technologi

ą

SDR. Wła

ś

nie tak jest zbudowana wi

ę

kszo

ść

współczesnych transceiver’ów z tak zwan

ą

„po

ś

redni

ą

DSP” Za przykład niech posłu

ż

y rysunek reklamowy jednego z popularnych ostatnio na

rynku urz

ą

dze

ń

.

Schemat blokowy odbiornika FT-450. (

ź

ródło: materiały reklamowe firmy Yaesu)

Dwie po

ś

rednie, pierwsza wysoka jak w klasycznym TRX, druga to DSP (lub jak kto woli SDR).

Otrzymujemy w ten sposób za stosunkowo niewielkie pieni

ą

dze urz

ą

dzenie z mo

ż

liwo

ś

ciami

transceverów wyposa

ż

onych w kilka zestawów filtrów po

ś

redniej cz

ę

stotliwo

ś

ci, z filtrami NOTCH,

reduktorami szumów, a w torze nadawczym wyposa

ż

onymi w kompresory z kształtowan

ą

charakterystyk

ą

m. cz. Oczywi

ś

cie jak zawsze s

ą

zwolennicy i przeciwnicy takich rozwi

ą

za

ń

, ale nie

o tym jest to opracowanie. Fakt pozostaje faktem, coraz wi

ę

cej powa

ż

nych firm wypuszcza na rynek

sprz

ę

t z wykorzystaniem technologii SDR, zarówno dla amatorów jak i komercyjnych u

ż

ytkowników fal

radiowych. Niedawno na rynku pojawił si

ę

odbiornik SDR Perseusz. Jednak prawdziwym liderem w

dziedzinie amatorskich urz

ą

dze

ń

nadawczo-odbiorczych SDR (i to nie tylko z powodu hasła

reklamowego) jest FLEX-5000 ameryka

ń

skiej firmy Flex Radio Systems. Popularno

ść

"Flex'a" ostatnio

bije na głow

ę

takie produkty jak K2 czy ORION. FLEX-5000 jest nast

ę

pc

ą

pierwszej pionierskiej

konstrukcji SDR-1000. Jest amatorskim transceiverem krótkofalowym z pasmem 50 MHz i moc

ą

100W.

W opcjach A, B, C, D dost

ę

pne s

ą

automatyczne skrzynki antenowe, wzmacniacz 300W, przeł

ą

czniki

antenowe i nawet moduł 144 MHz. Z tyłu, FLEX wygl

ą

da jak ka

ż

de współczesne radio: gniazda

antenowe, sterowanie, zasilanie. Z przodu - nic, ani jednej gałeczki.

Ulotka informacyjna - BIK nr 3 * lipiec 2008 *

- 4 -

Tył i przód TRX'a FLEX-5000A (

ź

ródło: materiały reklamowe firmy Flex Radio Systems)

Wszystkie funkcje tego transceivera sterowane (i kontrolowane) s

ą

za pomoc

ą

komputera PC. Na

rysunku poni

ż

ej przedstawiony jest wygl

ą

d ekranu jednej z wersji programu PowerSDR. Na ekranie jest

wszystko co "rasowy" TRX mie

ć

powinien.

Screenshot programu PowerSDR steruj

ą

cego „Flex’em”

** Czy amator-konstruktor ma szans

ę

eksperymentowania z technologi

ą

SDR?

Ma i wcale nie musi by

ć

specjalist

ą

od przetworników analogowo-cyfrowych, czy skomplikowanych

procesorów Analog Devices. Do

ść

mocno zaawansowana i powszechna technika komputerów

domowych pozwala na wykorzystanie ich do odbioru (i nadawania) z wykorzystaniem technologii SDR.
Systemem zarz

ą

dzaj

ą

cym b

ę

dzie system operacyjny naszego PC, za procesor sygnałowy b

ę

dzie słu

ż

ył

procesor główny (podobnie jak przy np. odtwarzaniu MP3), a za przetwornik analogowo-cyfrowy (i
cyfrowo-analogowy) - karta muzyczna.

** Jaki sygnał dostarczymy do karty muzycznej?

Wi

ę

kszo

ść

amatorskich konstrukcji SDR wykorzystuje mo

ż

liwo

ś

ci komputerów domowych poprzez

u

ż

ycie prostych urz

ą

dze

ń

z bezpo

ś

rednia przemian

ą

cz

ę

stotliwo

ś

ci. Podstaw

ą

s

ą

mieszacze

kwadraturowe oraz przetwarzanie A/C w dwóch kanałach karty muzycznej. Mieszacze kwadraturowe
pozwalaj

ą

na stosunkowo proste przetworzenie sygnału analogowego, poprzez mieszanie cyfrowe

i dekodowanie programowe. Stosuj

ą

c dodatkowo, ju

ż

na poziomie sygnału analogowego, mieszanie z

przesuni

ę

ciem fazy mo

ż

na zmniejszy

ć

wymagania dla przetworników analogowo-cyfrowych. Sposób

Ulotka informacyjna - BIK nr 3 * lipiec 2008 *

- 5 -

taki daje mo

ż

liwo

ść

wykorzystania karty d

ź

wi

ę

kowej. Nale

ż

y jednak pami

ę

ta

ć

,

ż

e nawet bardzo dobra

karta muzyczna nie przetwarza cz

ę

stotliwo

ś

ci powy

ż

ej kilkudziesi

ę

ciu kiloherców co oznacza,

ż

e zakres

przestrajania (przestrajania na poziomie cyfrowym) mo

ż

e wynosi

ć

tak

ż

e tylko te kilkadziesi

ą

t

kiloherców. W wielu zastosowaniach opartych na technologii SDR, wykorzystuje si

ę

bezpo

ś

redni

ą

przemian

ę

cz

ę

stotliwo

ś

ci. Urz

ą

dzenia wykorzystuj

ą

ce bezpo

ś

redni

ą

przemian

ę

nazywamy

homodynowymi. Na potrzeby SDR przemiana ta działa w nieco inny sposób. Sygnał u

ż

yteczny jest

mieszany „dwutorowo” tak aby na wyj

ś

ciu otrzyma

ć

dwa sygnały (I oraz Q) o tej samej cz

ę

stotliwo

ś

ci

ale przesuni

ę

tych wzgl

ę

dem siebie o faz

ę

90 stopni. Tak otrzymane sygnały s

ą

przetwarzane na posta

ć

cyfrow

ą

i ponownie mieszane (w procesorze sygnałowym), ale ju

ż

w sposób cyfrowy.

Zasada pracy SDR z mieszaczem kwadraturowym.

Nie wgł

ę

biaj

ą

c si

ę

w szczegóły, wła

ś

nie „istnienie” tych dwóch sygnałów I oraz Q zwi

ą

zane jest

z mieszaniem kwadraturowym i jest bardzo charakterystyczne dla technologii SDR. Przy nadawaniu,
tak

ż

e wykorzystuje si

ę

dwa ortogonalne sygnały I oraz Q. Cz

ęść

analogow

ą

urz

ą

dzenia (t

ą

z mieszaczem) nale

ż

y fizycznie „zbudowa

ć

”, cz

ęść

„obróbki” cyfrowej, wykonuje komputer z wgranym

oprogramowaniem. W

ś

ród wielu programów, umo

ż

liwiaj

ą

cych nadawanie i odbiór z wykorzystaniem

technologii SDR, najpopularniejszy jest program Rocky. Działa on w systemach Windows ME, 2000,
XP. Wymaga procesora P4 1GHz, RAM min. 256 MB i oczywi

ś

cie potrzebna jest karta d

ź

wi

ę

kowa,

czym lepsza – tym lepiej.

Screenshot głównego okna, jednej z pierwszych wersji programu Rocky do sterowania SDR.

Ulotka informacyjna - BIK nr 3 * lipiec 2008 *

- 6 -

** Warto zacz

ąć

od prostych układów.

Jak si

ę

okazuje aby zacz

ąć

odbiera

ć

fale radiowe za pomoc

ą

komputera wcale nie trzeba budowa

ć

mieszacza IQ. W 1998 roku powstał

ś

wiatowy projekt cyfrowej emisji broadcastingowej na falach

krótkich o nazwie Digital Radio Mondiale (DRM). Stał si

ę

on nowym standardem cyfrowych emisji.

Oczywi

ś

cie pojawiły si

ę

odbiorniki radiowe wyposa

ż

one w nowy standard odbioru, ale nie były one

powszechnie dost

ę

pne i były bardzo drogie. W czerwcu 2001, na uczelni w Darmstadt, ruszaj

ą

prace

nad oprogramowaniem, które mogłoby pomóc w odbiorze DRM prostymi

ś

rodkami (czyli znan

ą

nam

metod

ą

- kart

ą

d

ź

wi

ę

kow

ą

i komputer PC). Powstaje DREAM, program oparty na licencji Open-Source.

DREAM słu

ż

y nie tylko do dekodowania (i słuchania) rozgło

ś

ni radiowych DRM, ale mo

ż

na nim równie

ż

odbiera

ć

analogowe modulacje AM, FM, SSB, CW i to z regulacj

ą

szeroko

ś

ci pasma.

Bezpo

ś

rednia przemiana do odbioru DRM

Zasada pracy jest prosta. Nale

ż

y odbierany sygnał

„sprowadzi

ć

” do cz

ę

stotliwo

ś

ci 12 kHz i poda

ć

go na

wej

ś

cie karty d

ź

wi

ę

kowej. Program zrobi reszt

ę

. Je

ś

li

generator na rysunku obok b

ę

dzie miał cz

ę

stotliwo

ść

3,7 MHz to na widzianym poni

ż

ej ekranie odbierana

jest cz

ę

stotliwo

ść

3,715 MHz LSB, z pasmem o

szeroko

ś

ci 2133 Hz. Do dyspozycji jest automatyka

wzmocnienia, cyfrowe filtry szumów, a nawet
magnetofon zapisuj

ą

cy audio bezpo

ś

rednio na

dysku. Zakres przestrajania jak wida

ć

niewielki, ale

prostota układu wyj

ą

tkowa. Wystarczy jeden układzik

NE612 i kwarc. Zmieniaj

ą

c kwarc na 5,883 MHz

mo

ż

na próbowa

ć

odbioru DRM z Niemiec.

Screenshot programu DREAM w modzie odbioru emisji analogowych.

Była to pierwsza moje przygoda z dekodowaniem SSB w sposób programowy. Prosz

ę

mi wierzy

ć

kawałek anteny, kawałeczek płytki i słycha

ć

! Jest to łatwiejsze ni

ż

zbudowanie „homodynki”, a jeszcze

niedawno wydawało mi si

ę

,

ż

e od „homodyny” nie ma ju

ż

nic prostszego. Parametry znacznie lepsze,

cho

ć

by w racji,

ż

e tu nie słycha

ć

lustrzanego odbicia. Swobodna regulacja szeroko

ś

ci odbieranego

Ulotka informacyjna - BIK nr 3 * lipiec 2008 *

- 7 -

pasma (ze zboczami nie osi

ą

galnymi nawet filtrami kwarcowymi budowanymi samodzielnie), tak

ż

e

redukcja zakłóce

ń

. W Internecie mo

ż

na spotka

ć

wiele rozwi

ą

za

ń

umo

ż

liwiaj

ą

cych eksperymentalny

odbiór DRM z u

ż

yciem programu DREAM. Wi

ę

kszo

ść

z nich doskonale nadaje si

ę

tak

ż

e do

wykorzystania przy odbiorze amatorskich pasm, bez

ż

adnej przeróbki, po prostu klikni

ę

ciem w opcj

ę

programu i ju

ż

. Jedno z takich rozwi

ą

za

ń

sprawdziłem z powodzeniem.

Sposób odbioru DRM (a tak

ż

e SSB, CW, FM) z wykorzystaniem odbiornika AM

Ze zwykłego odbiornika analogowego nale

ż

y wyprowadzi

ć

sygnał cz

ę

stotliwo

ś

ci po

ś

redniej

(wyst

ę

puj

ą

cy w torze odbioru AM – przed detektorem). Sygnał ten nale

ż

y przenie

ść

w obszar „czytany”

przez kart

ę

muzyczn

ą

. Ja w swoich eksperymentach zastosowałem odbiornik

powszechnego u

ż

ytku ELTA 3562N (cena około 50

zł). Wybór okre

ś

liły dwa parametry. Jest to odbiornik

z syntez

ą

PLL wymagan

ą

dla utrzymania stabilno

ś

ci

przy odbiorze DRM oraz posiada zakres fal krótkich
zaczynaj

ą

cy si

ę

poni

ż

ej 3 MHz, wi

ę

c bez

ż

adnych

przeróbek słu

ż

y

ć

mo

ż

e do słuchania pasma 80m.

Oczywi

ś

cie na rynku jest wiele urz

ą

dze

ń

spełniaj

ą

cych te parametry - ten był szybko

osi

ą

galny. Wyprowadziłem sygnał, podł

ą

czyłem

dodatkowy mieszacz i dodatkowy filtr ceramiczny
(cho

ć

filtr przy pierwszych eksperymentach nie jest

niezb

ę

dny). Jeszcze podł

ą

czenie do laptopa i troch

ę

zabawy ze skonfigurowaniem karty tak aby wej

ś

cie

mikrofonowe zamieniło si

ę

na liniowe i ….. słycha

ć

,

naprawd

ę

słycha

ć

. Tak prostymi

ś

rodkami mo

ż

na

odbiera

ć

CW, SSB i nawet DRM.

** DRM dla amatorów.

Przy temacie DRM warto jeszcze wspomnie

ć

,

ż

e

rozwi

ą

zania oparte na technologii SDR umo

ż

liwiaj

ą

radioamatorom wykorzystywanie do ł

ą

czno

ś

ci emisji

cyfrowych opartych na przekazie za pomoc

ą

widma

rozproszonego (tak jest nadawane wła

ś

nie DRM). S

ą

ju

ż

opracowania programów koduj

ą

cych i

dekoduj

ą

cych, a technologia SDR i domowy

komputer PC pozwalaj

ą

na eksperymenty w

dziedzinie najnowocze

ś

niejszych sposobów

ł

ą

czno

ś

ci.

Odbiornik ELTA z mieszaczem i dodatkowym filtrem

o zwi

ę

kszonej szeroko

ś

ci pasma

** Zamiast zako

ń

czenia.

Niniejsze opracowanie miało na celu wst

ę

pne przedstawienie technologii SDR. Nie b

ę

d

ę

wi

ę

c pisał o

konkretnych rozwi

ą

zaniach, nie b

ę

dzie te

ż

gotowych schematów. Opisy mo

ż

na znale

źć

w internecie.

Mo

ż

na te

ż

kupi

ć

kity prostych urz

ą

dze

ń

, tworz

ą

cych razem z komputerem PC pełnosprawny odbiornik

Ulotka informacyjna - BIK nr 3 * lipiec 2008 *

- 8 -

lub TRX (oczywi

ś

cie SDR). Kit transceivera (płytka z kompletem cz

ęś

ci) na jedno lub dwa pasma

amatorskie kosztuje około 100 złotych. Poni

ż

ej zdj

ę

cie jednego z takich zestawów w trakcie składania.

Urz

ą

dzenie zostało opracowane w USA i jest wersj

ą

6.2 popularnego SoftRock 40 z modulatorem i

demodulatorem kwadraturowym. Pracuje w pa

ś

mie 80 m lub 40 m z moc

ą

1 wata wykorzystuj

ą

c kart

ę

d

ź

wi

ę

kow

ą

komputera. Modulacja jest definiowana programowo wraz z odpowiedni

ą

szeroko

ś

ci

ą

pasma odbieranego i kompresj

ą

przy nadawaniu. W zale

ż

no

ś

ci od jako

ś

ci karty d

ź

wi

ę

kowej TRX

mo

ż

na przestraja

ć

w zakresie 40 kHz. Kit działa zarówno z programem Rocky, PowerSDR jak i innymi

przeznaczonymi do jednoczesnej obsługi sygnałów I i Q pochodz

ą

cych z mieszacza oraz do niego

wysyłanych.

Płytka SoftRock v. 6.2 w budowie (foto: SP3NYR)

Vy 73! Do usłyszenia na pasmach na sprz

ę

cie SDR.

http://www.amqrp.org/kits/softrock40/index.html
http://paginas.terra.com.br/lazer/py4zbz/sdr/sdr.htm
http://www.comsistel.com/CiaoRadio/CIAOradio.htm
http://www.comsistel.com/images/Hardware.htm
http://www.universal-radio.com/catalog/commrxvr/0014.html
http://drm.sourceforge.net

http://www.elexs.de/direktmix1.htm
http://janucha.ovh.org/index.html
http://www.b-kainka.de/drm.htm
http://www.elektronikab2b.pl
http://www.flex-radio.com

Tekst własny SP3HTF Rafał St

ę

pie

ń

Rysunki SQ3MU Konrad St

ę

pie

ń

Konsultacje Members of SP3YPR www.sp3ypr.qrz.pl

Broszura nieodpłatna, wył

ą

cznie do u

ż

ytku wewn

ę

trznego. Wszelkie prawa autorów zastrze

ż

one.

Powielanie, kopiowanie i umieszczanie na stronach internetowych bez zgody autorów zabronione.