Wykład 1
Ergon (gr.) – praca, czyn
Nomos (gr.) – zasada, wiedza, prawo
1857 – W. Jastrzębowski – 1 użycie słowa ergonomia
Człowiek elementy pracy
Zapewnienie człowiekowi: higieny pracy, bezpieczeostwa, komfortu, eliminacja zagrożeo = zwiększa
się wydajnośd i wysokośd sprawności procesu produkcji
Zadania ergonomii wyrobów:
dostosowanie obiektów do wymiarów i kształtów człowieka,
zapewnienie funkcjonalności obiektu technicznego,
zapewnienie bezpieczeostwa i komfortu użytkowania,
eliminacja negatywnego wpływu wyrobu na warunki środowiska człowieka,
dbałośd o estetykę kształtów i barw obiektu technicznego
Zadanie ergonomii warunków pracy:
wykonywanie pomiarów oraz określanie dopuszczalnych wartości (norm) intensywności
czynników tworzących fizyczne, biologiczne i chemiczne środowiska pracy,
określanie wpływu tych czynników na człowieka na drodze badao diagnostycznych i
prospektywnych,
określanie sposobów eliminacji uciążliwości i zagrożeo powodowanych przez czynniki
środowiskowe oraz realizacja projektów korygujących warunki pracy
Wykład 2
Fizjologia pracy – bada biologiczne zjawiska zachodzące w czasie pracy (zmęczenie, wydatek
energetyczny)
Higiena pracy – optymalizacja środowiska w celu zmniejszenia szansy wypadku i wystąpienia chorób
zawodowych
Psychologia pracy – przystosowanie człowieka do pracy
Organizacja pracy – badania metod pracy, zasady ekonomii ruchu
Antropometria – metody pomiarów ludzkiego ciała
Biomechanika – badania właściwości mechanicznych człowieka
Medycyna pracy – profilaktyka i leczenie chorób zawodowych
Pedagogika pracy – metody kształcenia i podnoszenia kwalifikacji
Definicja ergonomii:
Interdyscyplinarna nauka zajmująca się przystosowaniem narzędzi, maszyn, środowiska i warunków
pracy do anatomicznych i psychofizycznych cech człowieka, zapewniając sprawne, wydajne i
bezpieczne wykonanie przez niego pracy, przy stosunkowo niskim koście.
przeprowadzanie analizy relacji między pracownikiem a pozostałymi elementami,
stawia diagnozę dotyczącą stanu, przyczyny, znaczenia i rozwoju,
określa sposoby systemowe, syntetyczne projekty rozwiązao optymalnych
Rozwój ergonomii :
początek wytwarzania narzędzi (człowiek wytwarza narzędzia sam dla siebie – jest wstanie
określid własne ograniczenia – tworzy narzędzia przystosowane tylko dla samego siebie),
powstanie produkcja rzemieślnicza (zaczyna narastad dystans między wytwórca a
użytkownikiem, coraz ciężej zrobid narzędzia idealnie dostosowane do danej osoby)
rewolucja przemysłowa (produkcja masowa, całkowity brak kontaktu między wytwórcą a
odbiorcom):
-podział procesu pracy na coraz węższe zadania,
-przydzielanie zadao odpowiednio dobranym i przeszkolonym pracownikom.
F. Taylor 1908 – „zależności między wielkością łopaty, masą ładunku, siła robotnika a wydajnością
pracy”
Twórca „tayloryzmu” – 1 naukowy system organizacji pracy
dobór do danej pracy ludzi najsprawniejszych,
starannie opracowane, sztywne algorytmy pracy,
stosowanie silnych bodźców ekonomicznych dla pracowników najwydajniejszych przy
jednoczesnym eliminowaniu osób nie spełniających norm
Założenia „tayloryzmu” nie przyniosły wzrostu ekonomicznego, a wręcz przeciwnie. Powodem tego
stanu rzeczy było złe określenie norm, które były ustalone na podstawie osób najlepiej
przystosowanych do danego stanowiska, co nie miało przełożenia na biologiczne cechy człowieka - na
podstawie krzywej Gaussa można określid, że najwięcej jest osób „średnich” a nie „najlepszych”
1949 – powstaje w Wielkiej Brytanii Naukowe Towarzystwo Ergonomiczne
1961 – powstaje Międzynarodowe Stowarzyszenie Ergonomiczne (IEA)
1977 – powstaje Polskie Towarzystwo Ergonomiczne (PTErg) członek IEA