1
AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA
im. St. Staszica w Krakowie
ZAKŁAD KONSTRUKCJI I EKSPLOATACJI MASZYN
PROJEKT ŚPRUBOWEGO MECHANIZMU NACIĄGOWEGO
Temat: Zaprojektować śrubowy mechanizm naciągowy dla poniższych danych.
Usytuowanie mechanizmu naciągowego
45
Dane jakościowe:
-
urządzenie bardzo odpowiedzialne,
-
montaż i eksploatacja w warunkach
terenowych.
Założenia projektowe:
-
jednostkowe wytwarzanie mechanizmu,
-
wymagana odporność na działania czynników at-
mosferycznych,
-
zdatność do regulacji siły napięcia w linach,
-
trwałość około 5 lat.
Dane liczbowe:
-
obciążenie Q - 9.5 kN,
-
minimalny skok całego mechanizmu
- kąt pochylenia liny α = 60°.
Szczegół przytwierdzenia mechanizmu nacią-
gowego do podłoża
Nazwisko i imię wykonawcy projektu:
Kierunek:
Wydział,
rok I,
semestr letni
Data wykonania:
2
Obliczenia wytrzymałościowe.
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
Zgodnie z przyjętymi założeniami, które zostały sformułowane w temacie zadania,
do obliczeń przyjęto koncepcję rozwiązania konstrukcyjnego urządzenia w postaci
ś
rubowego mechanizmu naciągowego.
Wymiary mechanizmu naciągowego są uzależnione w głównej mierze od cech geo-
metrycznych śruby oczkowej. Przewidywane wartości obciążeń śruby oraz dobrane
cechy wytrzymałościowe materiału na śrubę., warunkują wartość średnicy rdzenia
nagwintowanej części trzpienia śruby [1, 2, 3, 4, 5, 6,7,8].
I. Wstępne obliczenia
Naciąg w linie
jest równy sile
osiowej w me-
chanizmie
na-
ciągowym
Q
max
= 9,5 kN,
która powoduje
między innymi
naprężenia
rozciągające w
trzpieniu śruby
oczkowej
X
Q
∈
(1,9 ÷ 2,9)
k
r
= 114 MPa
Q
max
= 9,5 kN
Wstępne obliczenie średnicy rdzenia śruby oczkowej d
3
(PN/83-02013 oraz
PN-ISO 724) przeprowadzono z warunku wytrzymałościowego na rozciąganie,
uwzględniając fakt, że śruba będzie równocześnie skręcana podczas pracy.
Dla złącza gwintowego narażonego na rozciąganie ze skręcaniem zaleca się, ażeby
wartość naprężeń prognozowanych (nominalnych) σ
r
σ
r
≤ (0,65 ÷ 0,85) k
r
.
Zatem
dla
wstępnego
oszacowania
wartości
ś
rednicy
rdzenia
ś
ruby
d
3
wykorzystano warunek wytrzymałościowy na rozciąganie rdzenia śruby.
·
·
0,75
(1)
gdzie: A - pole powierzchni przekroju poprzecznego rdzenia śruby,
!
"
naprężenie dopuszczalne na rozciąganie statyczne . (2)
Założono śrubę stalową z materiału o klasie własności mechanicznych 4.8.
Z normy PN-82/M-82054 odczytano, że dla materiału o tej klasie granica plastyczno-
ś
ci R
e
= 320 MPa. Zbliżoną wartością takiej granicy plastyczności charakteryzuje się
np.: stal 40 (PN-93/H 84019) lub stal St6 (PN/H- 84020).
Założono współczynnik bezpieczeństwa X
Q
= 2,8 (do obliczeń wstępnych,dla urzą-
dzenia odpowiedzialnego). Po podstawieniu do wzoru (2) otrzymano
320 9:;
2,8
= 1149:;
Po przekształceniu wzoru (1) średnica rdzenia gwintu d
3
ś
ruby oczkowej wyniesie:
?
@
A B
C·
·D,EFG
H
B
C·IFDD
@,JCJFI·D,EF·JJC·JD
K
(3)
?
@
A 0,01189 = 11,89
Zaleca się dobierać wymiary gwintów z pierwszego szeregu wymiarowego według
PN-83/M-O2013, tzn. te wymiary gwintów, które nie są umieszczone w nawiasach,
dlatego z normy PN-83/M-O2013 przyjęto najbliższy większy gwint metryczny zwy-
kły (nie drobnozwojny!); w naszym przypadku gwint jest oznaczony symbolem M16,
którego średnica rdzenia spełnia warunek
?
@
13,546
N 11,89
Przyjęto, że
σ
r
≤ 0,75k
r
.
Dla stali o klasie
własności me-
chan. 4.8, stali
40 lub St6: R
e
=
320 MPa
X
Q
= 2,8
k
r
= 114MPa
3
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
d
3
=13,546 mm
Pozostałe wymiary charakterystyczne odczytano z normy PN-S3/M-O2013:
D
1
= d,= 13,835 mm.
D
2
= d
2
= 14,701 mm,
D = d = 16,000 mm,
H = P = 2,0 mm (skok gwintu),
α
= 60° (kąt rozwarcia zarysu gwintu).
d
1
= 13,835 mm
d
2
= 14,701 mm
d = D = 16,00 mm
h = P = 2,0 mm
α
= 60
°
II. Sprawdzenie przyjętych założeń i obliczeń wstępnych
Przewidywane naprężenia rozciągające σ
r
rdzeniu gwintu podczas pracy mechanizmu
naciągowego można obliczyć z wzoru (1).
4 · O
P?
Q
@
4 · 9500
3,14159 · R13,546 · 10
S@
T
Q
= 65,92 · 10
U
:;
Przy założeniu, że powierzchnię gwintu można potraktować jako maszynę prostą, a
w szczególności jako równię pochyłą, przewidywany moment skręcający M
s
w rdze-
niu gwintu wynika z analizy sił działających na masę poruszaną po równi pochyłej
[l]. Podczas analizy równię pochyłą (myślowo) opasano na trzpieniu śruby oczkowej,
tworząc powierzchnię roboczą gwintu. Na tę powierzchnię może oddziaływać masa z
siłą np. Q
max
. Jako przewidywane wzajemne oddziaływanie śruby i nakrętki przyjęto
również zadaną siłę naciągu w linie Q
max
. Zatem wartość momentu skręcającego M
s
niezbędnego do wywołania naciągu Q
max
obliczamy z zależności:
9
V
0,5 · O
· ?
Q
· WX RY Z [\T (4)
WXY
]
Q,D
@,JCJFI·JC,EDJ
= 0,0433 (5)
WX [
^
_
`aVb
H
D,Q
cde @D°
= 0,2309 (6)
WXRY Z [\T WXR2°29
^
Z 13°T WX15°29\ = 0,277 (7)
gdzie:
γ
– kąt nachylenia linii śrubowej,
ρ
– pozorny kąt marcia,
μ
– współczynnik tarcia,
α
– kąt rozwarcia zarysu gwintu,
α
r
– kąt roboczy gwintu (dla gwintu metrycznego).
Po podstawieniu wartości liczbowych do wzoru (4) otrzymano
9
V
0,5 · 9500 · 14,701 · 10
S@
· 0,277 = 19,34 g
Przewidywane naprężenie skręcające w rdzeniu śruby oczkowej (np. według
PN-77/M-82425) obliczamy ze wzoru
h
V
i
j
k
l
(8)
gdzie:
W
o
- biegunowy wskaźnik wytrzymałości na skręcanie (przekroju po-
przecznego rdzenia śruby oczkowej)
m
a
JU
(dla przekroju kołowego) (9)
σ
r
= 65,92 MPa
tg γ = 0,0433
γ
= 2
°
29’
tg ρ’ = 0,2309
ρ
’ = 13
°
0’
tg (γ + ρ’) = 0,2770
4
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
M
s
= 19,34 Nm
d
3
= 13,546 mm
R
e
= 320 MPa
X
Qzałoż.
= 2,8
Po podstawieniu wzoru (9) do wzoru (8) otrzymano
h
V
9
V
P?
@
@
16
16 · 9
V
P?
@
@
16 · 19,34
3,1415 · R13,546 · 10
S@
T
@
= 39,63 · 10
U
:;.
Przewidywane naprężenie zastępcze w rdzeniu śruby według hipotezy HMH obli-
czamy ze wzoru
n
o
Q
Z 3h
VQ
oR65,92T
Q
Z 3 · R39,63T
Q
= 95,17 9:; (10)
Warunek wytrzymałościowy dla trzpienia śruby wykonanej ze stali w klasie własno-
ś
ci mechanicznych 4.8. (stal 40 lub stal St6) jest spełniony albowiem
95,17 MPa = σ
z
< k
r
= 114 MPa.
Zatem dla przyjętego gatunku materiału średnica śruby została dobrana w zasadzie
poprawnie, aczkolwiek jeszcze z niewielkim zapasem wytrzymałości.
Przewidywany współczynnik bezpieczeństwa dla nagwintowanej części trzpienia
ś
ruby oczkowej M 16 wynosi:
p
q nrs .
t
u
@QD
IF,JE
= 3,3 (11)
a zatem założenie X
Qzałoż.
< X
Qprzewid
jest spełnione
X
Qprzewid
= 3,3
III. Obliczenie długości gwintu nakrętki
Zgodnie z zale-
ceniem
:g 57
9 82269
przyjęto że
nakrętka napina-
jąca będzie
wykonana ze
stali St3S
Długość gwintu nakrętki m (rys. 1) można obliczyć z warunku wytrzymałościowego
na docisk powierzchniowy pomiędzy zwojami gwintu śruby i nakrętki. Spełnienie
tego warunku powinno zapewniać poprawne warunki tarcia w obszarze styku zwo-
jów gwintu.
[
aq
(12)
gdzie:
σ
d
– przewidywane naciski powierzchniowe na styku zwojów gwintu śruby i
nakrętki,
ρ
dop.
– dopuszczalny nacisk na powierzchni roboczej gwintu przyjęto jak dla
połączeń gwintowych półruchowych dla materiału o niższej wytrzymało-
ś
ci (tzn. dla stali St3S) spośród dwóch współpracujących ze sobą materia-
łów,
A - nominalna powierzchnia styku nakrętki (o długości gwintu m) ze śrubą
(poprzez zwoje gwintu) jest wyrażona zależnością
v
w Sx
y
z
C
· { (13)
5
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
Q
max
= 9,5 kN
d= 16,00 mm
D, = 13,835 mm
h = 2,0 mm
Dla stali St3S:
P
dop
= 20 MPa
(według pod-
rozdz. 3.5.3.6)
gdzie:
m - długość nagwintowanej części nakrętki według PN-57/M-82269,
i - liczba czynnych zwojów gwintu nakrętki,
h - skok linii śrubowej,
d - średnica nominalna gwintu,
D
1
- średnica otworu w nakrętce według PN—83/M-O2013.
Po podstawieniu wzoru (13) do wzoru (12) otrzymano
C·
w Sx
y
z·
(14)
Po przekształceniu wzoru (14) i uwzględnieniu wzoru (12) wymagana liczba zwojów
i
w
gwintu nakrętki wynika ze wzoru
{
s
A
C·
w Sx
y
z·|
}l~
(15)
Wymagana wysokość (długość) nagwintowanej części nakrętki wynosi
s
A · {
s
(16)
Po podstawieniu wzoru (15) do wzoru (16) otrzymano
s
A
C·
·•
w Sx
y
z·|
}l~
(17)
s
A
4 · 9500 · 2 · 10
SJ
3,1415 · €R16,00 · 10
S@
T
Q
R13,835 · 10
S@
T
Q
• · 20 · 10
U
s
A 0,0187
18,72
Wymaganą liczbę zwojów czynnych dla bezpiecznego przenoszenia siły Q można
obliczyć po przekształceniu wzoru (16)
{
s
s
18,72
2 = 9
Uwzględniając to, że końcowe zwoje nie mają pełnej wytrzymałości, minimalną
liczbę zwojów przyjęto
{
9
nsa‚ós `n„ „`]
Z 2
nsa‚r … r r
11
Dla
i
min
= 11; wymagana długość gwintu według (16) wynosi:
= {
·
= 11 · 2 = 22
Jednak wobec faktu, iż przy projektowaniu należy stosować w pierwszej kolejności
znormalizowane elementy złączne, przyjęto według PN-57/M-82269 znormalizowa-
ną nakrętkę napinającą otwartą M16, która składa się z dwóch nakrętek (jedna z
gwintem prawym, a druga z gwintem lewym) połączonych trwale ze sobą za pomocą
specjalnych prętów.
Każda nakrętka charakteryzuje się długością nagwintowanej części m = 30 mm, co
zapewnia jeszcze mniejsze wartości nacisków σ
d
podczas pracy połączenia gwinto-
wego i powinno korzystnie wpłynąć na trwałość nakrętek.
Dla ochrony nakrętki przed wpływami atmosferycznymi przewidziano pokrycie
nakrętki powłoką cynkową.
Do dalszych obliczeń przyjęto zatem nakrętkę napinającą otwartą M16 według
PN-57/M-82269, ze stali St3S, zgrubną (III), z powłoką cynkową o grubości
5 µm (Fe/ZnS).
m
w
= 18,72 mm
i
w
=9 zwojów
i
min
= 11 zwojów
m
min
= 22 mm
6
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
IV. Dobór długości l śruby oczkowej M16
Dobór długości i śróby oczkowej M16 dokonujemy na podstawie analizy cech
geometrycznych śruby i nakrętki otwartej (rys. 1).
Rys. 1. Charakterystyczne cechy geometryczne mechanizmu naciągowego
Wymagany skok mechanizmu śrubowego można obliczyć z zależności:
Natomiast zgodnie z rysunkiem l graniczne wartości wymiaru h wyniosą:
h
max
= 2l+L-2m
min
h
min
=L+2l-2b
obl
gdzie:
L – długość nakrętki napinającej otwartej według PN-57/M-82269,
l – długość śruby oczkowej według PN-77/M-82425
m
min
– wymagana długość wkręcenia śruby w nakrętkę,
b
obl
– wymagana długość gwintu naciętego na śrubie oczkowej ≤ b.
Skok całego mechanizmu śrubowego (rys. 1) obliczono po uwzględnieniu wzorów
( 18) i ( 19) z zależności:
H =h
max
– h
min
= 2l-2m
min
+L-L+2b
obl
-2l
H = 2b
obl
– 2m
min
(20)
a po przekształceniu wzoru (20) wymagana długość naciętego gwintu na trzpieniu
ś
ruby oczkowej wynosi:
•
a…Ž
•
Q
Z
CF
Q
Z 30 52,5
(21)
Według PN-77/M-82425 najbliższa większa wartość nagwintowanej części śruby
oczkowej M16 wynosi b = 57 mm.
H = 45 mm
Jedynie w przy-
padku możliwo-
ś
ci mechanicz-
nego zabezpie-
czenia śruby
przed dalszym
wykręcaniem
można przyjąć
do obliczeń
m
min
= 22 mm.
W pozostałych
przypadkach
należy przyj-
mować dla
nakrętki M16 m
= 30 mm!
b
obl
= 52,5 mm
b = 57 mm
7
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
Według
PN-57/M-82269
Dla nakrętki
M16:
L=160
Taką wartość nagwintowanej części trzpienia śruby posiadają śruby oczkowe, któ-
rych długość l jest większa niż 200 mm. Spełniając założenie l > 200, przyjmuję
l = 220 mm według PN-77/M-82425.
Po podstawieniu danych liczbowych do wzoru, przewidywana wartość wyniesie:
h
max
= 2l + L – 2m = 2·220+160 – 2·30 =540 mm
Podobnie, po podstawieniu do wzoru, przewidywana wartość wyniesie:
h
min
= L+2l – 2b = 160+2 – 220 – 2 · 57 = 486 mm.
Przewidywany skok mechanizmu napinającego:
H = h
max
– h
min
= 540 – 486 = 54 mm,
jest większy od wymaganego, co można przyjąć do dalszych obliczeń, albowiem
zwiększa to zakres płacy mechanizmu.
W przypadku gdy wyżej wspomniany typ śrub oczkowych nie umożliwia osiągania
zadanego skoku mechanizmu, można zastosować:
— nieco inny typ śrub, to znaczy śruby oczkowe z gwintem na całej długości
trzpienia według PN-77/M-82426,
— dwa mechanizmy połączone szeregowo,
— nietypowe śruby oczkowe charakteryzujące się zwiększoną długością trzpienia i
wykonanego na nim gwintu.
l = 220 mm
h
max
= 540 mm
h
min
= 486 mm
H = 54 mm
Wymagany
skok mechani-
zmu
H = 45 mm
V. Naprężenia rozciągające w uchu śruby oczkowej.
Obliczenia przeprowadzamy dla przekroju niebezpiecznego ucha.
Przyjęto znormalizowaną śrubę oczkową M16 z uchem cylindrycznym o średnicy
D
1
= 28 mm według PN – 77/M – 82425. Założono, że przekrój niebezpieczny ucha
będzie usytuowany w miejscu zaznaczonym płaszczyzną tnącą A – A (rys. 1). Pole
powierzchni przekroju oznaczono symbolem A
1
. Włókna materiału w tym przekroju
będą narażone głównie na naprężenia rozciągające.
Zgodnie z rysunkiem 1 pole powierzchni przekroju poprzecznego wynosi:
A
1
= D
1
·
S – d
0
·
S = (28 – 14) – 19 = 266 mm
2
(22)
Warunek wytrzymałościowy ucha śruby na rozciąganie wyraża wzór:
y
(23)
Prognozowana wartość naprężeń rozciągających σ
r
w przekroju A – A:
O
v
J
9500
266 · 10
SU
= 35,71 · 10
U
:;
Uwzględniając fakt, że pole powierzchni przekroju A
1
jest ponad 1,8 – krotnie więk-
sze od pola powierzchni przekroju poprzecznego rdzenia śruby oczkowej oraz jest
ułożone w większej odległości od bieguna (względem którego należy obliczać
wskaźnik wytrzymałości przy skręcaniu), pominięto nieco złożone obliczenia warto-
ś
ci naprężeń zastępczych w przekroju A – A.
według
:g 77
9 82425
dla śruby M16
D
1
= 28 mm
d
0
= 14 mm
S= 19 mm
Q
max
= 9,5 kN
A
1
= 266 mm
2
σ
r
= 35,71 MPa
8
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
Przyjmując takie uproszczenie, porównano prognozowaną wartość naprężeń rozcią-
gających (σ
r
) z dopuszczalną wartością (k
r
według wzoru (2) i stwierdzono, że: waru-
nek wytrzymałościowy ucha śruby oczkowej wykonanej ze stali w klasie własności
mechanicznych 4.8 jest spełniony, albowiem
35,71 MPa = σ
r
< k
r
= 114 MPa.
Do dalszych obliczeń przyjęto zatem śrubę oczkową Ml6 o długości l = 220 mm z
łbem o średnicy D
1
według PN – 77/M – 82425, stalowej o własnościach mechanicz-
nych w klasie 4.8, zgrubną (III), z powłoką cynkową o grubości 9 µm (Fe/Zn9), z
otworem w tolerancji H 11.
σ
r
< k
r
VI. Sprawdzenie docisku powierzchniowego
pomiędzy uchem śruby oczkowej i sworzniem.
Ucho śruby
oczkowej będzie
wykonane rów-
nież ze
stali klasy 4.8.
Założono, że sworzeń będzie luźno pasowany. Dlatego należy sprawdzić między
innymi wartości docisku powierzchniowego σ
d
W
obszarze styku pomiędzy uchem i
sworzniem (rys. 2).
Rys. 2. Nominalna powierzchnia styku A
2
(zakropkowana) śruby oczkowej ze
sworzniem
Do obliczenia wartości docisku przyjmuje się rzut powierzchni styku (ucha ze
sworzniem) na płaszczyznę prostopadłą do kierunku działania siły Q.
Rzut wewnętrznej powierzchni A
2
ucha narażonej na dociski powierzchniowe, zgod-
nie z rysunkiem 2 wynosi
A
2
= d
0
(S – 2 · 0,5) (24)
Po podstawieniu wartości liczbowych do wzoru (24) pole powierzchni rzutu wyniesie
A
2
= 14 · (19 – l) = 252 mm
2
.
Warunek wytrzymałościowy na dociski powierzchniowe możemy sformułować na-
stępująco:
•
aq
(25)
gdzie:
σ
d
– przewidywana wartość docisku powierzchniowego
9500
252 · 10
SU
= 37,7 · 10
U
:;
p
dop
– wartość dopuszczalna nacisków powierzchniowych jest przyjmowana
stosownie do materiału o niższej wytrzymałości spośród dwóch materiałów
współpracujących ze sobą w skojarzeniu.
A
2
= 252 mm
2
d
0
= 14 mm
S = 19 mm
Q = 9,5 kN
σ
d
= 37,7 MPa
9
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
Przewidziano, że śruba oczkowa wykonana ze stali 4.8 (St6) będzie współpracować
ze sworzniem wykonanym z materiału o wyższych własnościach wytrzymałościo-
wych, dlatego wartość nacisków dopuszczalnych przyjęto dla stali St6.
Ze względu na brak wartości ρ
dop
(w dostępnej literaturze) dla połączeń półrucho-
wych i obciążeń w przybliżeniu stałych, przyjęto wstępnie wartość ρ
dop
dla połączeń
sworzniowych ruchowych i obciążeń zmiennych według podrozdziału 3.5.3.8 [2]:
ρ
dop
= 0,25 k
c
ρ
dop
= 0,25 · k
c
=0,25·114 MPa = 28,5 MPa
Z porównania wartości naprężeń prognozowanych i dopuszczalnych:
37,70 MPa = σ
d
> ρ
dop
= 28,5 MPa
wynika, że warunek wytrzymałościowy nie jest zachowany.
Z tego powodu obszary styku ucha śruby oczkowej i sworznia mogą charakteryzo-
wać się mniejszą trwałością spowodowaną szybszym zużywaniem ściernym. Zaak-
ceptowano jednak takie skojarzenie, zważywszy że wstępnie przyjęta wartość naci-
sków dopuszczalnych dotyczy połączeń ruchowych i obciążeń zmiennych, natomiast
w projektowanym połączeniu będą występować jedynie okresowe wzajemne prze-
mieszczenia oscylacyjne (półruchowe) oraz w przybliżeniu stała wartość siły Q.
Zatem w analizowanym tu przypadku można dopuścić większe wartości ρ
dop
.
Dla stali o klasie
4.S (np. St6–
k
r
= 114 MPa)
przyjęto, że
k
c
≈
k
r
=
114 MPa
ρ
dop
=28,5 MPa
σ
d
> ρ
dop
VII. Sprawdzenie warunku wytrzymałościowego sworznia na zgi-
nanie
Założono, że sworzeń będzie luźno pasowany z uchem i widełkami, dlatego należy
sprawdzić warunek wytrzymałościowy na zginanie i dociski powierzchniowe z wi-
dełkami.
Zatem warunek wytrzymałościowy sworznia na zginanie przyjmie postać:
‘
i
’
k
‘
(26)
gdzie M
gmax
– maksymalna wartość przewidywanego momentu gnącego (rys. 3d) dla
przyjętego modelu obliczeń jak na rysunku 3c
9
‘
J
Q
O
“
s
Q
Z
”
C
• (27)
w – grubość jednej odnogi widełek,
S – szerokość ucha śruby oczkowej,
m
@Q
wskaźnik wytrzymałościowy sworznia na zginanie (28)
d – średnica sworznia równa średnicy otworu w łbie śruby oczkowej.
Założono:
W = 0,5 · S
10
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
Założono, że
sworzeń będzie
wykonany ze
stali 60.
Według
PN-93/H-84019
Re = 400 MPa
Przyjmując:
R
eg
≈ 1,19 R
e
X
Q
=
2,8
Przewidywaną wartość naprężeń gnących w sworzniu obliczono ze wzoru:
‘
·”·@Q
C
–·IFDD·JI·JD
—
@,JCJF·RJC·JD
—
T
= 167,51 · 10
U
:; (29)
Dla sworznia wykonanego ze stali 60 według PN-93/H-84019 przyjęto granicę pla-
styczności na zginanie:
R
eg
≈
1,19 · 400 = 476 MPa
Dopuszczalne naprężenie na zginanie dla stali 60 przy założeniu statycznego charak-
teru obciążenia (stosunkowo niewielka pulsacja obciążenia Q) wynosi:
‘
’
!
"
CEU i|
Q,–
170 9:; (30)
Warunek wytrzymałościowy przy zginaniu według wzoru (26) dla sworznia wykona-
nego ze stali 60 jest spełniony, albowiem:
167,5 MPa = σ
g
< k
g
= 170 MPa
σ
g
=167,5 MPa
R
eg
= 476 MPa
k
g
= 170 MPa
σ
g
< k
g
Zakładając:
w =
”
Q
,
sworzeń
o średnicy
d = 14 mm
według:
PN–93/M–83002
l
2
= 6 mm
S = 19 mm
d = 14 mm
l
w
= 49,5 mm.
VIII. Obliczanie i dobór długości sworznia.
Wymaganą długość roboczej części sworznia l
w
obliczamy stosownie do cech geome-
trycznych: śruby oczkowej, widełek, podkładki i zawleczki (rys. 3)
˜
s
™ Z 2 · š Z › Z X
?
J
2 Z ?
D
Z ˜
Q
˜
s
2 · ™ Z › Z X
y
Q
Z ?
D
Z ˜
Q
(31)
gdzie:
w - szerokość jednej odnogi widełek,
s - minimalny luz poosiowy (przyjęto s = 0,5 mm - zalecana wartość według
PN-63/M-83000),
g - grubość podkładki dobrana według PN-90/M-82004,
d
0
- średnica zawleczki według PN-76/M-82001,
d
1
- średnica otworu zawleczkowego według PN-90/M-83002,
l
2
- minimalna odległość otworu zawleczkowego od końca sworznia dobrana
według PN-90/M-83002.
Po podstawieniu wartości liczbowych do wzoru (31)
˜
š
2 · 19 Z 0,5 Z 3
4
2
Z
4 Z 6 49,5
Z normy PN-90/M-83002 dobrano najbliższą większą długość sworznia spełniającą
warunek
l > l
w
Czyli dla średnicy d = 14 mm dobrano sworzeń o długości l = 50 mm.
Do dalszych obliczeń przyjęto zatem sworzeń: z łbem walcowym z otworem dla
zawleczki (odmiana B), o średnicy d = 14 mm z polem tolerancji a11, długości
l = 50 mm według PN-90/M-83002, wykonany ze stali 60 według PN-93/M-84019,
z powłoką cynkową o grubości 5 µm (Fe/Zn5).
Wymagana grubość widełek wynosi:
l
3
= S + 2 · w = S +
Q·”
Q
= 2 · S = 2 ·18 = 38 mm (32)
s = 0,5 mm
g = 3 mm
d
0
= 4 mm
d
1
= 4 mm
l
2
=6 mm
l
w
= 49,5 mm.
l = 50 mm.
l
3
= 38 mm
11
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
a)
b)
c) d)
Rys. 3. Połączenie sworzniowe śruby oczkowej (poz. 3) i widełek (poz. 4) jak na
rysunku DOO-09-00 (podrozdz. 3.5.2):
a) rzut główny;
b) rzut z góry;
c) siły działające na sworzeń;
d) przebieg momentów gnących dla sworznia;
Q – siła napinająca,
S – szerokość ucha śruby oczkowej,
d – średnica sworznia,
l– długość sworznia,
s – luz poosiowy,
w – grubość jednej odnogi widełek,
d
1
– średnica otworu dla zawleczki.
Przekrój A–A przez widełki przedstawiono na rysunku 4
12
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
IX. Dobór podkładki do sworznia
d = 14 mm
Do sworznia o średnicy d = 14 mm dobrano podkładkę (wg PN-90/M-82004),
o średnicy wewnętrznej d
0
= 14 mm, średnicy zewnętrznej D = 24 mm i grubości
g = 3 mm, materiał podkładki St3S.
Ś
rednica wewnętrzna podkładki powinna być równa lub większa od średnicy sworz-
nia, czyli:
d
0
≥ d (33)
podkładka:
d
0
= 14 mm
g = 3 mm
D = 24 mm
materiał St3S
d = 14 mm
d
1
= 4 mm
X. Dobór zawleczki do sworznia
Do sworznia o średnicy d= 14 mm dobrano zawleczkę wg PN-76/M-82001 przy
czym średnica umowna zawleczki d
0
została przyjęta jako równa średnicy otworu d
1
w sworzniu, czyli d
0
= 4 mm. Ze względu na konieczność rozgięcia końców za-
wleczki, długość zawleczki l przyjęto znacznie większą od średnicy sworznia,
czyli l =28 mm. Materiał zawleczki St2S.
d
0
= 4 mm
l = 28 mm
materiał St2S
XI. Sprawdzenie wartości docisku powierzchniowego pomiędzy
widełkami i sworzniem
Założono, że widełki będą wykonane ze stali St7 o grubości nie większej niż 40 mm.
Dla wyrobów ze stall Sl7 o grubości nie przekraczającej 40 mm, według
PN – 88/H – 84020, granica plastyczności R
e
= 355 MPa.
Przewidywana wartość docisku powierzchniowego na ścianach otworów w wideł-
kach (zakropkowane na rysunku 4)
Q· ·s
Q· ·D,F·”
(34)
przekrój A – A
tylko przez widełki:
Rys. 4. Przekrój A – A (wg rysunku 3). Zakreskowany przekrój jest narażony głów-
nie na rozciąganie. Rzut nominalnej powierzchni styku widełek ze sworzniem za-
kropkowano. Pominięto przekroje pozostałych elementów połączenia sworzniowego.
13
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
Q
max
= 9,5 kN
d = 14 mm
S = 19 mm
Dla stali St7
R
e
= 355 MPa
przyjęto:
k
r
= k
c
=
"
x
Q
= 2,8
σ
d
= 35,7 MPa
ρ
dop
= 31,7 MPa
9500
2 · R14 · 10
S@
T · €R19 · 10
S@
T/2• = 35,7 · 10
U
:;
Przy braku danych dla połączenia półruchowego, które jest tu analizowane, Przyjęto
dopuszczalny nacisk jednostkowy dla stali St7 pracującej w połączeniu ruchowym
przy obciążeniach zmiennych według podrozdziału 3.5.3.8
[
aq
0,25 ·
`
0,25 ·
•
r
ž
0,25 · 355
2,8
31,69 9:;
Warunek wytrzymałości na dociski powierzchniowe teoretycznie nie jest spełniony,
co wynika z poniższej nierówności
35,7 MPa = σ
d
> ρ
dop
= 31,7 MPa.
Na tej podstawie można przypuszczać, iż może wystąpić szybsze zużywanie sworz-
nia i widełek w obszarze ich wzajemnego styku. Jednak przyjęto powyższą nierów-
ność jako zadawalającą, albowiem praktycznie w podobnych połączeniach występują
stosunkowo niewielkie wzajemne przemieszczenia sworznia i widełek o charakterze
oscylacyjnym (półruchowym). Można zatem przyjąć tu nieco większe wartości naci-
sków dopuszczalnych, o ile zostały one umieszczone w dostępnej literaturze.
σ
d
= 35,7 MPa
ρ
dop
= 31,7 MPa
σ
d
> ρ
dop
Dla stali St7
R
e
= 355 MPa
x
Q
= 2,8
k
r
= 126,8 MPa
Q
max
= 9,5 kN
w = 0,5 S
S = 19mm
d = 38 mm
l
3
= 38 mm
XII. Obliczenie szerokości widełek
Szerokość widełek b
2
(rys. 4) w przekroju A – A można obliczyć z warunku vytrzma-
łościowego na rozciąganie:
O
v
gdzie:
A - pole powierzchni przekroju poprzecznego widełek (zakreskowane).
Po podstawieniu znanych wartości, warunek wytrzymałościowy na rozciąganie wi-
dełek w przekroju A – A przyjmie postać:
Q·R… S T·s
"
@FF
Q,–
9:; (35)
gdzie:
d – średnica otworu dla sworznia.
Po przekształceniu wzoru (35) wymagana szerokość widełek b
2
wynosi:
•
Q
A
G
H
·”
Z ? (36)
•
Q
A
9500
126,8 · 10
U
· 19 · 10
S@
Z 14 · 10
S@
= 0,01794 = 17,94
Przewiduje się, że widełki będą wykonane ze stali St7 w formie walcowane-o pręta o
przekroju kwadratowym. Dla uzyskania wymiaru poprzecznego widełek l
3
= 38 mm
wybrano pręt o przekroju kwadratowym o wymiarach 40x40 mm według
PN–72/H–93201. Dla uzyskania wymaganych wymiarów poprzecznych widełek
według rysunku 3 (b
2
· l
3
, czyli 30x38 mm, na określonych odcinkach długości wide-
łek) można zastosować obróbkę skrawaniem.
Ze wzglądów
wytrzymałoś-
ciowych i kon-
strukcyjnych
(działanie na-
prężeń skrę-
cających, śred-
nicę podkładki i
długość za-
wleczki) przyję-
to b
2
– 30 mm
14
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
XIII. Obliczanie spoin łączących widełki z płytą mocującą.
Poniżej rozważono następujący problem: czy śrubę oczkową można przymocować do
podłoża za pomocą sworznia i spawanego uchwytu przedstawionego na rysunku 5,
do którego już zostały wykonane elementy: poz. 1 i poz. 2. Obliczenia wytrzymało-
ś
ciowe powinny umożliwić uzyskanie informacji o przydatności tych elementów w
realizacji połączenia spawanego, które powinno przenieść siłę Q
max
= 9,5 kN usytu-
owaną pod kątem α = 60° w stosunku do podłoża.
a)
b)
c) d)
Rys. 5. Zaczep naziemny: a) rzut główny: 1 - płyta, 2 - płaskownik (widełki),
3 - tuleja wykonana z materiału o większej odporności na dociski powierzchniowe;
b) rzut od lewej strony; c) rzut z góry; d) składowe siły Q.
1.
Obliczenie wartości składowych (Q
x
, Q
z
) siły Q napinającej linę (rys. 5).
Q
z
=Q· sin α = 9500 · sinc60°
= 8227 N (37)
Q
x
=Q· cos α = 9500 · cos 60°
= 4750 N (38)
Założono wartości wymiarów spoin pachwinowych stosownie do grubości g i szero-
kości h widełek (poz. 2 na rysunku 5).
Przyjmuje się do obliczeń, że grubość spoiny
α
0,7 g
gdzie :
g - grubość cieńszego elementu przeznaczonego do spawania, czyli np. pła-
skownika (poz. 2), założono
a
= 0,42 · g = 0,42 · 9,5 = 4 mm (39)
Elementy 1 i 2
(rys. 5) wyko-
nano ze stali
St4SX o grubo-
ś
ci mniejszej niż
16 mm i dlatego
według
PN-88/H-84020
przyjęto
R
e
=275 MPa
Q = 9,5 kN
Kąt nachylenia
liny α = 60°
g = 9,5 mm
Q
z
= 8227 N
Q
x
= 4750 N
α
= 4 mm
15
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
h = 40 mm
a = 4 mm
Q
x
=4750 N
l = 30 mm
a = 4 mm
h = 40 mm
A = a(h – 2a)
Q
z
= 8227 N
a = 4 mm
h = 40 mm
Q
x
= 4750 N
a = 4 mm
h = 40 mm
Długość obliczeniowa każdej spoiny będzie pomniejszona o tzw. kratery usytuowane
na początku i końcu każdej spoiny. Średnicę tych kraterów przyjmuje się równą gru-
bości obliczeniowej a spoiny. Dlatego przyjęto następującą czynną długość każdej
spoiny
h – 2 · a = 40 – 2 · 4 = 32 mm (40)
Zatem do obliczeń przyjęto pole powierzchni przekroju niebezpiecznego A jednej
spoiny w kształcie prostokąta o wymiarach: długość 32 mm, szerokość a = 4 mm.
2.
Obliczenie wartości prognozowanych naprężeń w spoinach pachwinowych, które
będą łączyć płaskowniki (poz. 2) i płytę (poz. 1).
Wstępnie założono, żc spoiny (w sumie dwie spoiny) będą usytuowane tylko po
jednej stronie każdego płaskownika (poz. 2).
Przewidywane naprężenia zginające
‘
^
w każdej spoinie (spowodowane składową
Q
x
) obliczamy z zależności:
‘
^
i
’
Q·k
Ÿ
·Ž
Q·
R•— · T
K
(41)
‘
^
4750 · 30 · 10
S@
2 · 4 · 10
S@
· R32 · 10
S@
T
Q
6
= 104,5 · 10
U
:;
gdzie:
M
g
– moment gnący powodujący naprężenia zginające w spoinie,
W
y
– wskaźnik wytrzymałościowy przy zginaniu przekroju obliczeniowego
jednej spoiny; przekrój obliczeniowy przyjęto w kształcie prostokąta o
wymiarach a · (h - 2 · a); osią obojętną jest w tym przypadku oś y,
l – ramię działania siły Q
x
, która powoduje naprężenia zginające w spoinie.
Przewidywane naprężenia rozciągające w spoinie (spowodowane składową Q
z
)
^
u
Q·
u
Q· ·R]SQ· T
(42)
^
8227
2 · 4 · 10
S@
· 32 · 10
S@
= 32 · 10
U
gdzie:
A – pole powierzchni przekroju niebezpiecznego jednej spoiny podczas rozcią-
gania.
Przewidywane naprężenia ścinające w spoinie (spowodowane składową Q
x
)
h
^
Q·
Q· ·R]SQ· T
(43)
h
^
4750
2 · 4 · 10
S@
· 32 · 10
S@
= 19 · 10
U
:;
h – 2a = 32 mm
A = (32·4) mm
‘
^
104,5 MPa
^
32 MPa
h
Ž
^
19 MPa
16
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
Naprężenia zginające i rozciągające w spoinie działają w kierunkach wzajemnie
równoległych, dlatego dodajemy je algebraicznie.
Przewidywane naprężenie zastępcze według hipotezy HMH
n
^
Bw
‘^
Z
n^
z
Q
Z 3 · Rh
Ž
^
T
Q
(44)
n
^
oR104,5 Z 32T
Q
Z 3 · R19T
Q
=140,5 MPa
Warunek wytrzymałościowy dla spoiny pachwinowej jest formułowany następująco
n
^
Ž
^
gdzie:
n
^
przewidywane naprężenia zastępcze w spoinie,
Ž
^
naprężenie dopuszczalne dla spoiny przy ścinaniu [6,8]
Ž
^
0,65 ·
przy czym naprężenia dopuszczalne należy obliczyć dla materiału o niższej wy-
trzymałości spośród dwu łączonych materiałów.
Płyty i płaskowniki wykonano ze stali 3t4S. Dla stali St4S o grubości nie większej
niż 16 mm naprężenie dopuszczalne na rozciąganie wynosi
•
r
ž
275
2,8
98,2 9:;
Natomiast naprężenie dopuszczalne dla spoiny przy ścinaniu można przyjąć
Ž
^
= 0,65 · 98,2 = 63,8 MPa
Zatem warunek wytrzymałościowy dla spoiny nie jest spełniony, ponieważ
140,5 9:;
n
^
Ž
^
63,8 9:;
Z powodu niespełnienia warunku wytrzymałości założono, że spoiny będą ułożone
po obu stronach każdego płaskownika (w sumie cztery spoiny jak przedstawiono na
rysunku 5).
Przewidywane naprężenia zginające w każdej spoinie (spowodowane składową Q
x
)
‘
^
i
’
C·k
Ÿ
·Ž
C·
R•— · T
K
(45)
‘
^
4750 · 30 · 10
S@
4 · 4 · 10
S@
· R32 · 10
S@
T
Q
6
= 52,19 · 10
U
:;
n
^
140,5 MPa
‘
^
= 52,19 MPa
^
= 16,07 MPa
h
^
= 9,28 MPa
dla St4S
R
e
= 275 MPa
x
Q
= 2,8
k
r
= 98,2 MPa
Q
z
= 4750 N
l = 30 mm
cztery spoiny
a = 4 mm
h = 40 mm
k
r
= 98,2 MPa
Ž
^
63,8 MPa
‘
^
52,19 MPa
17
DANE
OBLICZENIA
WYNIKI
Q
z
= 8227 N
a = 4mm
h = 40 mm
Q
x
= 4750 N
a = 4mm
h = 40 mm
‘
^
=52,19 MPa
^
=16,07MPa
h
^
=9,28MPa
Ž
^
=63,8MPa
Przewidywane naprężenia rozciągające w spoinie (spowodowane składową Q
z
)
^
u
C·
u
C· R]SQ· T
(46)
^
8227
4 · 4 · 10
S@
· 32 · 10
S@
= 16,1 · 10
U
:;
Przewidywane naprężenia ścinające w spoinie (spowodowane składową Q
x
)
h
Ž
^
C· R]SQ· T
(47)
h
Ž
^
4750
4 · 4 · 10
S@
· 32 · 10
S@
= 9,28 · 10
U
:;
Przewidywane naprężenie zastępcze według hipotezy HMH po podstawieniu do
wzoru (44)
n
^
oR52,19 Z 16,1T
Q
Z 3 · R9,28T
Q
= 70,13 9:;
Zatem warunek wytrzymałościowy na naprężenia dopuszczalne dla spoiny jeszcze
nie jest spełniony, ponieważ:
70,13 MPa =
n
^
Ž
^
= 63,8 MPa.
Zwiększając grubość obliczeniową każdej spoiny do wartości a = 5 mm otrzymamy
62,7 MPa =
n
^
Ž
^
= 63,8 MPa,
co oznacza, że warunek wytrzymałościowy dla spoiny został spełniony. Na tej pod-
stawie można zastosować połączenie spawane do połączenia płaskowników z płytą w
celu wykonania zaczepu naziemnego (o wymiarach jak na rysunku 5). Wymagane są
cztery spoiny o grubości a = 5 mm, ułożone po każdej stronie płaskownika.
^
=16,1 MPa
h
Ž
^
=9,28 MPa
n
^
=140,5 MPa
a = 5 mm
XIV. Zabezpieczenia antykorozyjne
Uwzględniając założenia projektowe, w których przewidziano pracę urządzenia w
zmiennych warunkach atmosferycznych, należy przewidzieć takie zabiegi technolo-
giczne, które zabezpieczą elementy urządzenia przed korozją.
INSTRUKCJA UŻYTKOWANIA MECHANIZMU NAPINAJĄCEGO
W miarę potrzeby usuwać zanieczyszczenia z gwintowanych elementów oraz uzupełniać ubytki sma-
ru plastycznego na gwintach śrub oczkowych.
W miarę potrzeby sprawdzać, czy na elementach mechanizmu naciągowego nie ma znaczących
ognisk korozji, wytarć lub pęknięć.
18
Rysunek złożeniowy mechanizmu naciągowego
Na podstawie obliczeń wytrzymałościowych dobrano elementy znormalizowane i zastosowano
je na poniższym rysunku. Dla oszczędności miejsca wymiary rysunku zostały zmniejszone.
19
3.5.3. Dane pomocnicze do obliczeń wytrzymałościowych
mechanizmu naciągowego
Zgodnie z założeniami projektowymi przyjęto że mechanizm naciągowy będzie wytwarzany seryjnie i dla-
tego należy zaprojektować go przy wykorzystaniu elementów mechanicznych znormalizowanych. Charaktery-
styczne cechy geometryczne wybranych elementów znormalizowanych i niezbędne dane wytrzymałościowe
umieszczono poniżej.
Należy podkreślić, że PN podlegają okresowym zmianom i dlatego w przypadku opracowywania profesjo-
nalnego projektu mechanizmu należy korzystać z aktualnych PN, dostępnych np. w Instytucie Technologii Nafty
lub w Bibliotece Głównej AGH.
W przypadku projektowania mechanizmów, które będą wytwarzane seryjnie bardzo ważne są działania
zmierzające do obniżenia kosztów wytwarzania. Jedno z istotnych działań sprowadza się do stosowania w budo-
wie maszyn możliwie najwięcej elementów znormalizowanych. Są one wytwarzane masowo w wyspecjalizowa-
nych zakładach przemysłowych. Koszt wytworzenia jednego elementu znormalizowanego jest zazwyczaj kilka-
krotnie niższy niż elementu mechanicznego wytworzonego jednostkowo. Jak wiadomo, znaczna część elementów
znormalizowanych jest dostępna w handlu, mogą one zatem odgrywać również rolę części zamiennych.
3.5.3.1. Wybrane własności mechaniczne śrub i wkrętów
badanych w temperaturze 293 K wediug PN-82/M-82054/03
*
*
Norma archiwalna. Polski Komitet Normalizacyjny nie odpowiada za aktualność zawartych informacji.
Klasy
własności
mechanicznych
Wytrzymałość na rozciąganie
R
m
, [MPa]
Granica plastyczności
R
e
3)
, [MPa]
Umowna granica
plastyczności
R
p0,2
, [MPa]
nom
min
nom
min
nom
min
3.6
1)
300
330
180
190
–
–
4.6
1)
400
400
240
240
–
–
4.8
400
420
320
340
–
–
5.6
1)
500
500
300
300
–
–
5.8
500
520
400
420
–
–
6.6
1)
600
600
360
360
–
–
6.8
600
600
480
480
–
–
8.8 d ≤ M16
800
800
–
–
640
640
8.8 d > M16
2)
800
830
–
–
640
640
10.9
1000
1040
–
–
900
940
12.9
1200
1220
–
–
1080
1100
1)
Śruby i wkręty o własnościach mechanicznych klas: 3.6, 4.6, 5.6, 6.6 dostarcza się tylko po uzgodnieniu zamawiającego z wytwórcą.
2)
Dla śrub do konstrukcji stalowych d ≥ M12.
3)
W przypadku gdy nie można wyznaczyć granicy plastyczności R
e
, dopuszcza się zastąpienie jej umowną granicą plastyczności R
p 0,2
.
20
3.5.3.2.
–
Stale niestopowe do utwardzania powierzchniowego i ulepszania cieplnego
–
gatunki i wybrane własności wytrzymałościowe według PN-93/H-84019
Znak stali
Wytrzymałość na rozciąganie
R
m. min
, [MPa]
Granica plastyczności
R
e min
[ MPa]
Maksymalny wymiar poprzeczny
Maksymalny wymiar poprzeczny
16 < d ≤ 40 mm 40 < d ≤ 100 mm 16 < d ≤ 40 mm
40 < d ≤ 100 mm
20
410
400
245
205
25
450
440
275
235
30
490
480
295
255
35
530
520
315
275
40
570
550
335
295
45
600
580
355
315
50
630
–
370
–
55
650
640
380
345
60
690
670
400
365
Przykład oznaczenia stali o gatunku 60: stal 60.
3.5.3.3. Stale niestopowe konstrukcyjne ogólnego przeznaczenia
–
gatunki i wybrane własności wytrzymałościowe według PN-88/H-84020
Znak stali
Grubość lub średnica
wyrobu hutniczego. [mm]
Granica plastyczności
R
e
[ MPa]
Wytrzymałość na rozciąganie
R
m
[MPa]
St0S
do 16
> 16 do 40
> 40 do 63
195
185
175
Dla
wyrobów o
grubości lub
ś
rednicy
powyżej 3
mm
do 100 mm
540 ÷ 300
St3SX
St3S
St3VX
St3VY
St3V
St3W
do 16
> 16 do 40
> 40 do 63
235
225
215
490 ÷ 360
St4SX
St4SY
St4S
St4VX
St4VY
St4V
St4W
do 16
> 16 do 40
> 40 do 63
275
265
255
550 ÷ 420
St5
do 16
> 16 do 40
> 40 do 63
295
285
275
640 ÷ 470
St6
do 16
> 16 do 40
> 40 do 63
335
325
315
740 ÷ 570
St7
do 16
> 16 do 40
> 40 do 63
365
355
345
840 ÷ 670
Litera S oznacza gwarancję spawalności stali.
Przykład oznaczenia stali o gatunku St3S: Stal SOS.
21
3.5.3.4. Charakterystyczne wymiary zarysu gwintu metrycznego zwykiego
według PN-83/M-02013 oraz PN-ISO 724:1995
*)
*)
Norma archiwalna. Polski Komitet Normalizacyjny nie odpowiada za aktualność zawartych informacji.
Ś
rednica
znamionowa
D = d
Podziałka
P
Ś
rednica
podziałowa
D
2
= d
2
Ś
rednica
wewnętrzna
D
1
= d
1
Ś
rednica
rdzenia
d
1
6
1
5,350
4,917
4,773
8
1,25
7,188
6,647
6,466
10
1,5
9,026
8,376
8,160
12
1,75
10,863
10,106
9,853
16
2
14,701
13,835
13,546
20
2,5
18,376
17,294
16,933
24
3
22,051
20,752
20,319
30
3,5
27,727
26,211
25,706
36
4
33,402
.
31,670
31,093
42
4,5
39,077
37,129
36,479
48
5
44,752
42,587
41,866
56
5,5
52,428
50,046
49,252
64
6
60,103
57,505
56,639
72
6
68,103
65,505
64,639
Uwaga! Powyżej umieszczono jedynie te wymiary charakterystyczne gwintów, które mogą współpracować
z nakrętkami napinającymi otwartymi (PN-57/M-82269).
Przykład oznaczenia gwintu metrycznego zwykłego o średnicy znamionowej 16 mm: M16.
22
3.5.3.5. Nakrętki napinające otwarte według PN-57/M-82269
d
gwint lewy
i prawy
L
f
e
D
h
m
k
c
r
Masa l00
sztuk
nakrętek,
kg
M6
100
28
14
18
10
15
3,7
3
5
16,3
M8
15,7
M10
120
32
16
20
11
20
5
6
22,6
MI2
21,5
M16
160
42
20
28
14
30
7,5
4
7
51,5
M20
200
52
24
34
18
40
10
9
91,8
M24
250
70
34
45
22
55 13,7
12
213
M30
198
M36
290
85
40
54
26
60
15
15
323
M42
330 100
48
62
34
70 17,5
17
589
M48
360 120
55
72
42
80
20
25
814
M56
380 135
65
85
50
90 22,5
1040
M64
420 155
80
112
55
110 27,5
2010
M72
1880
Zalecany materiał: St3S według PN-88/H-84020, wykonanie zgrubne według PN-70/M-82051, na czole nakrętki z
gwintem lewym wymagane jest umieszczenie znaku zgodnie z PN-54/M-82081.
Przykład oznaczenia nakrętki napinającej otwartej z gwintami M16 - prawym i lewym: Nakrętka napinająca M16
PN-57/M-S2269.
23
3.5.3.6. Wartości dopuszczalnych nacisków p
dop
przyjmowane w połączeniach gwintowych w MPa [3]
Materiał
Rodzaj połączenia
spoczynkowe
półruchowe
ruchowe
Ż
eliwo maszynowe
Zl150
Zl200
Zl250
12÷15
15÷20
20÷25
8÷10
10÷12
13÷16
4÷5
5÷7
7÷8
Stal
St3S
St5
St7
22÷40
20
22
27
10
12
14
Mosiądz miękki
Brąz twardy
24÷28
32÷40
15÷19
22÷27
8÷10
11÷14
Stopy lekkie
miękkie
twarde
6÷8
12÷16
–
–
W oddziaływaniach kontaktowych materiałów wartości nacisków dopuszczalnych przyjmowane są dla materiału o
niższych własnościach wytrzymałościowych.
3.5.3.7. Śruby oczkowe - wybrane wymiary według PN-77/M-82425
d
M5 M6 M8 M10 M12 M14 M16 M18 M20 M22 M24 M27 M30 M33 M36 M39
d
o
4
5
6
8
10
12
14
16
18
20
20
22
25
27
30
32
S
6
8
10
12
14
17
19
19
22
24
27
30
32
36
38
41
D
1
, D
2
, D
3
10
12
14
18
20
24
28
32
34
38
42
46
52
55
64
65
k
9
10
13
15
18
22
24
24
28
34
36
38
44
46
54
54
r
1,5
1,5
2
2,5
3
4
4
4
4
5
5
6
6
7
8
8
l < 125
b 125 ≤ l ≤ 200
l > 200
16
18
22
26
30
34
38
42
46
50
54
60
66
72
78
-
-
-
-
32
36
40
44
48
52
56
60
66
72
78
84
90
-
-
-
-
-
-
57
61
65
69
73
79
85
91
97
130
24
d
M5
M6
M8
M10 M12 M14 M16 M18 M20 M22 M24 M27 M30 M33 M36 M39
l
Orientacyjna masa 1000 sztuk stalowych, dokładnych, kg
30
6,03
35
6,77 10,1
40
7,52 11,2
45
8,26 12,3 21,1
50
9
13,4
23
38
55
9,76 14,4
25
41
60
10,5 15,5 26,9
44
60
65
16,6 28,8
47
64,4 88,9
70
17,7 30,7
50
68,7 94,8
135
75
18,7 32,6
53
73
101
143
173
204
80
19,8 34,6 56,1 77,4
107
150
183
216
293
85
36,5 59,1 81,7
113
158
193
228
307
391
90
38,4 62,1
86
119
166
203
240
322
408
522
95
40,3 65,1 90,5
124
174
213
252
337
426
545
100
42,2 68,1 94,8
130
181
223
264
351
443
567
722
110
74,2
103
142
197
243
289
381
478
611
777
925
120
80,2
112
154
212
262
313
410
514
656
832
991 1300
130
86,2
121
166
228
282
337
440
549
700
886 1057 1380 1520
140
92,2
129
178
243
302
361
469
584
744
941 1123 1460 1610
150
138
190
259
322
386
498
619
789
995 1189 1540 1700
160
146
202
274
342
410
527
654
833 1050 1255 1620 1790
180
163
226
304
380
458
585
724
921 1160 1387 1780 1980
200
250
335
420
505
643
794 1009 1270 1520 1940 2170
220
366
460
553
701
864 1097 1380 1650 2100 2360
240
397
500
602
760
934 1185 1490 1780 2260 2550
260
650
819 1004 1273 1600 1910 2420 2740
280
699
878 1074 1361 1710 2040 2580 2930
300
937 1144 1450 1820 2170 2740 3120
Rozmiary śrub, których średnice d nie są umieszczone na przyciemnionych polach, są zalecane.
Zakresy średnic śrub w zależności od wykonania:
- śruby dokładne (I) d - M5 ÷ M39, - śruby zgrubne (III) d - M12 ÷ M36,
- śruby średnio dokładne (II) d - M6 ÷Ml6, - śruby mosiężne d- M5 ÷ M39.
Rozmiary śrub, których średnice d są umieszczone na szarych polach, nie są zalecane.
Dla konkretnej średnicy d śruby wskazano zalecane długości l śruby poprzez umieszczenie (w rubryce na skrzy-
ż
owaniu wartości liczbowych: średnicy i długości śruby) orientacyjnej masy 1000 sztuk śrub oczkowych.
Przykład oznaczenia śruby oczkowej z gwintem (d) M16 i długości l = 220 mm, stalowej o własnościach mecha-
nicznych klasy 4.8, zgrubnej (III), z otworem w tolerancji H11: Śruba oczkowa M16x220-4.8-III-Hl1
PN-77/M-82425.
25
3.5.3.8. Zalecane wartości nacisków kontaktowych (p
dop
) dla połączeń kształtowych
(między innymi dla połączeń sworzniowych) [2]
Rodzaj połączenia
Charakter obciążenia
obciążenia stałe
obciążenia zmienne
Połączenia sworzniowe i kołkowe ruchowe
-
p
dop
= 0,25 k
c
Połączenia sworzniowe i kołkowe spoczynkowe
p
dap
= 0,65 k
c
p
dop
= 0,5 k
c
Połączenia śrubami luźnymi
p
dap
= 0,65 k
c
p
dap
= 0,5 k
c
Połączenia śrubami pasowanymi
p
dap
= k
c
p
dap
= 0,8 k
c
k
c
– naprężenia dopuszczalne na naciski kontaktowe dla materiału o niższych własnościach wytrzymałościowych.
3.5.3.9. Podkładki do sworzni według PN-90/M-82004
*)
*)
Norma archiwalna. Polski Komitet Normalizacyjny nie odpowiada za aktualność zawartych informacji.
d
D
S
Orientacyjna masa
1000 sztuk podkładek,
kg
3
+0,14
0
0
-0,3
0,8
±0,1
0,13
0
4
+0,18
0
8
0
-0,36
0,236
5
10
1
0,462
6
12
0
-0,43
1,6
±0,2
1,06
8
+0,22
0
15
2
1,98
10
18
2,5
3,45
12
+0,27
0
20
0
-0,52
3
±0,3
4,73
14
22
5,32
16
24
5,91
18
28
4
11,3
20
+0,33
0
30
12,3
22
34
0
-0,62
16,5
24
37
19,5
Materiał na podkładki: np. stal według PN-88/M-84020.
Przykład oznaczenia podkładki (do sworznia) o średnicy wewnętrznej = 14 mm, stalowej z powłoką cynkową o
grubości 5 mikrometrów (Fe,/Zn5): Podkładka 14 Fe/Zn5
PN-90/M-082004.
26
3.5.3.10. Zawleczki - wybrane wymiary według PN-76/M-82001
*)
*)
Norma archiwalna. Polski Komitet Normalizacyjny nie odpowiada za aktualność zawartych informacji.
Ś
rednica umowna zawleczki
1)
d
o
0,6
0,8
1
1,2
1,6
2
2,5
3,2
4
5
6,3
8
10
13
16
20
d
max
0,5
0,7
0,9
1
1,4
1,8
2,3
2,9
3,7
4,6
5,9
7,5
9,5 12,4 15,4 19,3
min
0,4
0,6
0,8
0,9
1,3
1,7
2,1
2,7
3,5
4,4
5,7
7,3
9,3 12,1 15,1
19
D
max
1
1,4
1,8
2
2,8
3,6
4,6
5,8
7,4
9,2 11,8
15
19
24,8 30,8 38,6
min
0,9
1,2
1,6
1,7
2,4
3,2
4
5,1
6,5
8
10,3 13,1 16,6 21,7
27
33,8
l
1
-
2
2,4
3
3
3,2
4
5
6,4
8
10
12,6
16
20
26
32
40
l
2
max
1,6
1,6
1,6
2,5
2,5
2,5
2,5
3,2
4
4
4
4
6,3
6,3
6,3
6,3
mir.
0,8
0,8
0,8
1,3
1,3
1,3
1,3
1,6
2
2
2
2
3,2
3,2
3,2
3,2
Zalecany
zakres śred-
nic trzpieni
łączników
{sworzni)
gwinto-
wanych
powyżej
-
2,5
3,5
4,5
5,5
7
9
11
14
20
27
39
36
80
120 170
do
2,5
3,5
4,5
5,5
7
9
11
14
20
27
39
56
80
120
170
-
niegwin-
towanych
powyżej
-
2
3
4
5
6
8
9
12
17
23
29
44
69
110 160
do
2
3
4
5
6
8
9
12
17
23
29
44
69
110
160
-
Długość zawleczki l
Orientacyjna masa 1000 sztuk zawleczek stalowych bez powłoki ochronnej, kg
4
±0,5
0,01
5
0,01 0,02
6
0,01 0,03 0,05
8
0,02 0,03 0,06 0,07 0,14
10
±0,8
0,02 0,04 0,07 0,08 0,16 0,3
12
0,02 0,04 0,08 0,09 0,19 0,33 0,57
14
0,Q5 0,09 0,11 0,21 0,37 0,63 1,08
16
0,06
0,1 0,12 0,23 0,4
0,7 1,18
18
0,11 0,13 0,26 0,45 0,76 1,29 2,24
20
0,12 0,14 0,28 0,49 0,83 1,39 2.41
27
Długość zawleczki l
Orientacyjna masa 1000 sztuk zawleczek stalowych bez powłoki ochronnej, kg
Ś
rednica umowna zawleczki
1)
d
0
0,6
0,8
1
1,2
1,6
2
2,5
3,2
4
5
6,3
8
10
13
16
20
j
22
±1,2
0,15 0,31 0,53 0,89 1,49 2,58 4,27
25
0,17 0,34 0,59 0,99 1,65 2,83 4,66
28
0,38 0,65 1,08 1,80 3,09 5,05
32
0,43 0,72 1,21 2,01 3,42 5,58 9,79
36
0,81 1,34 2,22 3,76 6,1 10,6
40
0,88 1,47 2,43 4,1 6,62 11,5 19,8
45
1,64 2,68 4,52 7,27 12,5 21,5 37,0
50
1,80 2,94 4,94 7,92 13,6 23,3 39,8
1)
Ś
rednica umowna zawleczki d
o
jest równa średnicy otworu pod zawleczkę.
Dla konkretnej średnicy (d
0
) zawleczki wskazano zalecane długości (l) zawleczki poprzez umieszczenie (na skrzy-
ż
owaniu pola średnicy z polem zalecanej długości zawleczki) orientacyjnej masy 1000 sztuk zawleczek.
Zawleczki o długościach innych niż zalecane, wykonywane są tylko na specjalne zamówienie uzgodnione
z wytwórcą.
3.5.3.11. Sworznie odmiany B z łbem walcowym
- wybrane wymiary' według PN-90/M-83002
*)
*)
Norma archiwalna, Polski Komitet Normalizacyjny nie odpowiada za aktualność zawartych informacji.
d
3
4
5
6
8
10
12
14
16
18
20
22
24
D
5
6
8
10
14
18
20
22
25
28
30
33
36
k
1
1
1,6
2
3
4
4
4
4,5
5
5
5,5
6
d
1
0,8
1
1,2 1,6
2
3,2 3,2
4
4
5
5
5
6,3
l
2min
1,6
2,2
2,9 3,2 3,5 4,5 5,5
6
6
7
8
8
9
e ≈ 0,5
0,5
1
1
1
1
1,6 1,6 1,6 1,6
2
2
2
r
0,6
0,6
0,6 0,6 0,6 0,6 0,6 0,6 0,6
1
1
1
1
c
max
1
1
2
2
2
2
3
3
3
3
4
4
4
28
d
3
4
5
6
8
10
12
14
16
18
20
22
24
l
Orientacyjna masa 1000 sztuk sworzni stalowych, kg
6
0,47
8
0,58
0,99
10
0,69
1,18
2,03
12
0,8
1,39
2,44
3,5
14
0,91
1,59
2,75
3,94
16
1,02
1,79
3,06
4,38
9,6
18
1,13
1,99
3,37
4,85
10,4
20
1,24
2,19
3,68
5,29
11,2
19,5
22
1,35
2,39
3,99
5,75
12
20,7
24
1,46
2,59
4,3
6,17
12,8
21,9
30,1
26
1,57
2,78
4,61
6,61
13,6
23,1
31,9
28
1,67
2,98
4,91
7,07
14,4
24,4
33,7
44,5
30
1,78
3,18
5,22
7,51
15,2
25,6
35,5
47
32
3,38
5,44
7,95
16
26,8
37,3
49,5
66,1
35
3.67
5,96
8,62
17.2
28,7
39,9
53
70
90
40
4,16
6,7
9,73
19.2
31,8
44,3
59
78
100
120
45
7,44
10,8
21,2
34,9
48,8
65
86
110
132
165
50
8,18
11,9
23,2
38
53,2
71
91
120
145
180
215
55
13
25,2
41,9
57,7
76
102
130
157
195
233
60
14,1
27,2
45,8
62,1
82
110
140
170
210
251
65
29,2
49,7
66,5
88
118
150
182
225
269
70
31,2
53,6
70,9
94
126
160
195
240
287
75
33,2
57,5
75,9
100
134
170
207
255
305
80
35,2
60,6
79,8
106
142
180
220
270
323
85
63,7
84,2
112
150
190
232
285
341
90
66,8
88,6
118
158
200
245
300
360
95
69,9
93
124
166
210
257
315
378
Dla konkretnej średnicy d sworznia wskazano zalecane długości l sworznia poprzez umieszczenie (w rubryce na
skrzyżowaniu wartości liczbowych: średnicy i długości sworznia) orientacyjnej masy 1000 sztuk sworzni.
Przykład oznaczenia sworznia z łbem walcowym, z otworem pod zawleczką (odmiana B), o średnicy d = 14 mm z
polem tolerancji al I, długości l = 50 mm, z powłoką ochronną cynkową o grubości 5 mikrometrów (Fe/Zn5):
Sworzeń B 14 al Ix50-Fe/Zn5.