Referat z Emocji i Motywacji

“Assessing emotion by Questionnaire”

HERALD G. WALLBOTT AND KLAUS R. SCHERER

Opis sytuacji, która przyczyniła się do powstania danej emocji (jej wyewoluowania) może być różny dla

różnych gatunków organizmów. Nie można powiedzieć, że organizm danego gatunku w określonym wzorcu sytuacji
będą postępować jednakowo i odczuwać identyczne emocje. Powstanie emocji jest o wiele bardziej skomplikowane niż
jedynie przydzielenie jej zależności do sytuacji, w której wystąpiła. Mimo to były próby klasyfikacji sytuacji
emocjogennych.
Ci badacze wyobrażali sobie sytuacje, które ich zdaniem będą najwyraźniej produkować daną emocję. Możnaby jednak
pobrać info od większej grupy ludzi (self-reports) na temat występujących w danych sytuacjach emocji i jakoś to
ujednolicić.
Wielu badaczy zauważyło duże trudności w dziedzinie badań emocji przez indukcję eksperymentalną i obserwacje
“polowe”. Te metody są bardzo ograniczone – etyka, mała możliwość manipulacji, prywatne wymiary doznawania
emocji (nie wszystkie emocje są wyraźnie uzewnętrzniane).
Drugą ważną sprawą w badaniach emocji jest dyskusja: czy istnieją dyskretne fundamentalne emocje, które mają
bardzo różne wzorce reakcji? Czy też może reakcje fizjologiczne będą bardzo podobne dla danych emocji? By wyjaśnić
tą kwestię podejmowano różne badania skoncentrowane na jednej modalności. Z powodu trudności badania wszystkich
emocjonalnych aspektów jednocześnie, najlepszym wyjściem wydaje się self-report.
Trzecią sprawą są bardzo znaczne różnice indywidualne w reakcjach emocjonalnych. Z badań nad stresem wiemy, że
duża część wariancji jest wyjaśniana właśnie przez różnice indywidualne. Mimo, że emocje są mniej podatne na
czynnik tego rodzaju to w przyszłych badaniach jest pewne, że te zmienne powinno się brać pod uwagę. Badania te
wymagają dużej liczby osób badanych oraz kontroli ich środowiska, w którym dorastali – co jest oczywiście bardzo
trudne.
Self-reporty mogą pomóc w skupieniu się na istotnych pod tym wzgl. Różnicach indywidualnych.
Czwarta ważna sprawa dotyczy kontroli i regulacji doświadczenia emocjonalnego. Faktem jest, że wyrażanie emocji
jest przedmiotem bardzo surowej kontroli społecznej. Udowadniali to m.in. Arystoteles i Wundt (oczekiwania
społeczne). Hebb się temu sprzeciwiał twierdząc, że to człowiek reguluje swoje emocje. Elias opisuje rozwój
cywilizacyjny jako kontrola kontroli i regulacji emocji. Nie zawsze oczywiście musimy być świadomi społ. Kontroli
naszych emocji. W kwestiach regulacji autorzy również uważają za najlepsze stosować self-reporty.

POTENCJALNE PRZYGOTOWANIA I METODY TECHNIK SELF-REPORT

Ta metoda powinna być stosowana, może dostarczyć bardzo interesujących info i prowadzić do mniej

subiektywnych podejść badania emocji. Trzy główne typy przygtowań: wprowadzenie emocji przez badacza, naturalne
wystąpienie emocji w praktyce (w życiowej sytuacji), reprodukcja przeszłego wydarzenia emocjonalnego z pamięci.

1. Wprowadzenie

Bardzo trudne jest wprowadzenie osoby badanej w prawdziwe emocje (takie jakich by dośw. W syt.

Normalnej) w syt. Eksperymentalnej. Jest to też bardzo problemowe, ponieważ o ile radość nie budzi sprzeciwów to
wywołanie u kogoś złości, poczucia winy staje się nieetyczne. Silne emocje są osiągalne jeśli się wejdzie w teren
prywatności danej osoby, co oczywiście nie jest dozwolone w eksperymencie. Dużo błędów popełniano myśląc, że
wzorcowa reakcja org. Nie wywołuje sobie przyporządkowanej emocji albo emocja została wywołana przez
teoretycznie za słaby do jej wywołania bodziec fizj. (fizj. Nie ma dużych zmian, a emocjonalnie są one ogromne).
Wadą następną są wysokie koszty przeprowadzenia takich indywidualnych badań, poza tym dostępność jest
ograniczona do studentów, a self-reportami można dotrzeć wszędzie. Dodatkowo środowisko laboratoryjne nie jest
normalne (życiowe) i mogą tam się zmieniać kwestie dotyczące wpływu społecznego na wyrażanie emocji i całej tej
społecznej kontroli.

2. Obserwacja prawdziwego życia

Wydawało by się, że jest to idealny sposób do mierzenia doświadczeń emocjonalnych, ale nie za wesoło rysuje

się obraz chodzenia za osobą badaną cały dzień i podsuwania mu kwestionariusza za każdym razem jak tylko zajdzie
jakaś emocja, poza tym nie zawsze wiemy, że takowa zaszła, bo nie wszystkie są wyraźnie uzewnętrzniane.

3. Przypominanie sobie doświadczenia emocjonalnego

Badacz ufa w tym punkcie pamięci badanej osoby i możliwosci opisania danej emocji tak dokładnie jak by to
uczynił w momencie kiedy ta miała miejsce.

Można też pytać ich kiedy u nich wystąpiła dana emocja, w jakiej sytuacji. Problemy: zawodność pamięci,

błędy w przeszukiwaniu, itd.
Z drugiej strony zyskujemy dostęp do wielkiej ilości danych na temat emocji z pewnego okresu czasowego nie musząc

np. Chodzić miesiącami za os. Badaną. Będą to emocje silne.

HOW TO ASSESS SELF-REPORT Jak uzyskać self-report?

Można drogą wywiadu – pytania-odpowiedzi, ale jest to długotrwały i indywidualny proces. Poza tym, wiele osób nie
będzie chciało się zwierzać. - lepiej anonimowo.

“”Obrazowe przykłady badaniach kwestionariuszowych o doświadczeniach emocjonalnych””

Najczęściej badano niepokój lub strach, stres, zazdrość, złość, wstyd. W większości przypadków badani pytani

byli o emocje jakich aktyalnie doświadczają., a tylko niektóre nt. Stereotypowych reakcji.

THE “EMOTIONAL EXPERIENCE” QUESTIONNAIRES

Autorzy przedstawiają kilka badań, w których badani mieli np. Przypomnieć sobie doświadczenie zaszłego

dośw. Emocjonalnego i je opisać na kartce. Kwestionariusz, który zawierał zamknięte pytania i odpowiedzi był
łatwiejszy (metodologicznie) i pozwolił uwzględnić obrzydzenie, wstyd i poczucie winy. 2500 badanych z całego
świata. Trzy badania przeprowadzono.

1. kwestionariusz poprzedzony kwestionariuszem o background
2. użyto antecedent codin categories w drugim
3. alternatywy (pytania zamknięte)

SOME REPRESENTATIVE RESULTS FROM THE SERIES OF THREE STUDIES

W większości przypadków użyto otwartych pytań. A dla zmierzenia intensywności emocji – 9pkt. Skali.

Używając takich kwestionariuszy 4 emocje były mierzone. Wszystkie teorie są zgodne, że te emocje są fundamentalne
– dlatego je wybrano. Zajmowało to badanym od 45min do 2h by przejść przez kwestionariusz.Tylko studenci.

1. W pierwszym badaniu te 4 emocje były wprowadzone przez użycie piktograficznych reprezentacji typowej

mimicznej ekspresji danej emocji. Odpowiedniki tej formy kwestionariusza były wykonane w kilku krajach
europejskich. Inne info nt. Sytuacji też były modalnie zakodowane. Niezawodność kodów sięgnęła 80%.

2. W drugim badaniu 4 emocje były prezentowane przez 2 werbalne etykiety (fotki okazały się nieskuteczne) –

dwa inne słowa i wybierasz jedno najlepiej opisujące daną emocję. 4 emocje zilustrowane przez 2 inne słowa.

Po analizie opisów syt. Dokonali podziałów (klasyfikacji) odnośnie przyczyn tych emocji. Co je poprzedzało? Dla
smutku, radości i gniewu duży procent (powyżej ¼) miały związki. W radości jeszcze tymczasowe spotkania/rozstania,
osiągnięcia i cielesne (np. Głód). W smutku 20% narodziny/śmierć kogoś znanego nam. W strachu 20% ruch uliczny , a
po 15% interakcje z obcymi oraz nowe, nieznane sytuacje. Dla gniewu 40% związki, a po 20% interakcje z obcymi i
niesprawiedliwość.
Jest to też dowód na to, że różne sytuacje mogą prowadzić do tych samych emocji. Lub te same sytuacje do różnych
emocji. Różnice międzykulturowe: np. Śmierć u japończyków nie wywoływała z reguły tyle smutku co w stanach lub
europie.
Przyglądano się również intensywności i czasowi trwania danych emocji. We wszystkich badaniach wyłapano różnice
w trwaniu emocji.
Radość i smutek trwają relatywnie dłużej niż gniew i znacznie dłużej niż strach.
W 3cim badaniu jak dorzucono obrzydzenie, wstyd (krótkie) i poczucie winy (raczej długotrwałe).
Reakcje werbalne są rzadziej rejestrowane niż niewerbalne lub fizj. Radość i gniew częściej są wyrażane werbalnie – są
bardziej aktywnymi emocjami. Najczęstszą werbalną reakcją na wystąpienie emocji jest... cisza!
Następnie wzięto pod uwagę ilość kontroli jaką używają ludzie dla danych emocji. Radość jest najmniej kontrolowana,
a negatywne emocje najbardziej (zwłaszcza wstyd i poczucie winy). Dodatkowo stwierdzono, że w Europie gniew się
kontroluje znacznie bardziej niż w innych regionach świata.

UŻYWANIE TELEFONICZNEJ METODOLOGII POMIARU

Scherer i Tannenbaum używali tej metody by mierzyć dośw. Emocjonalne w codziennym życiu.

Odpamiętywanie. Automat obsługiwał respondentów. Opisywali syt. Dobrą lub złą która im się ostatnio przytrafiła.
Analizowano (oprócz treści) również ton głosu. Najczęściej wymieniano coś smutnego lub związanego z gniewem, a
poprzedzone związkami (rodzina, znajomi, praca).
Czas trwania : smutek>radość>wina>złość>wstyd>obrzydzenie=strach.
Odczucie temp.: ciepłe: radość; zimne: strach i smutek; gorące: gniew i poczucie winy. Jeśli odczuwamy rozluźnienie
mięśni podczas działania emocji to tą emocją jest radość. ... (mniej więcej). Zmiany w ekspresji twarzowej
zarejestrowano głównie przy negatywnych emocjach.
Jak radość to poruszamy się do przodu.
Niektóre reakcje występiły tylko podczas odczówania tylko jednej z emocji.

Konkluzje

Wyodrębniono sytuacje, które poprzedzają pewne emocje pokazując pewne możliwe wzorce ich powstawania.
Wyodrębniono również reakcje i oddzielone je od symptomów (np. Fizjolgicznych), co też jest bardzo istotne.
Rozróżniono emocje pod wzgl. ich intensywności i wysiłków włożonych w ich kontrolowanie. Ostatecznie ustalono
wpływ osobistej charakterystyki na dośw. emocjonalne. Dodatkowo światowa skala podjętych badań pozwoliła na
spekulacje wobec biologicznego poglądu o uniwersalności dośw. emocjonalnego w rasie ludzkiej. Są pewne
uniwersalności np. wobec wzorców symptom/reakcja. Ale są różnice kulturowe w dośw. emocji np. w długości czy
intensywności trwania emocji. To nie były stereotypy. Badanie sel-reportami ma wady, odpamiętywanie też, ale na
pewno może być przydatne przy badaniu emocji.

Fragment oryginalnego tekstu:

1. Abstract

This work was aimed to demonstrate the value of a questionnaire approach in assessing subjective emotional

experience. Two types of questionnaires. They conclude that subjective experience constitutes an integral part of the
emotion process, information accessible only through self-report. Questionnaires data on emotional experience can
provide important info for the design of laboratory induction experiments, or for field observation of emotional
behavior.

2. The nature of emotional experience

At the beginning psychology was dominated by behaviorism. Emotion was (at most) a signal, e.g. For danger.

During cognitive revolution in 1960s emotional experience become unfashionable.

Let's define what we mean by emotional experience. It's a psychological construct which is increasingly

defined in case of syndrome. The components of this syndrome seems to be as follows: evaluation of an antecedent
situation, physiological change, motor expression, motibational effects with prepared action tendencies, and sucjective
feeling state.
Emotional experience- conscious representation of changes in the states of these subsystems that occurs in reaction to
an emotion-eliciting situation. But it is not synonymous with subjective feeling. The relfexive representation of
subjective feeling state is only one aspect of emotional experience and this can be studied only vie the introspective
report of an experiencing subject. Even when we would be able to obtain physiological measurements we would not be
measuring emotional experience, because we do not know how these physiological reactions effect on human emotional
experience. Subjective feeling state and self-report is the only access to motivational changes and action tendencies. By
observation we could take some assumptions about his emotional experience but we couldn't ever be sure about
attributions that we make.

3. Major questions in emotion research

Many theories view emotions as phylogeneticalle evolved adaptive responses to changing contingencies in the

environment.